Σου έλειψα καθόλου άψυχε;

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΘΩΝΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΜΕ ΑΓΑΠΗ

Άγιον Όρος, Άθωνας
ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΜΟΥ ΕΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΉ ΤΟΥ ΑΘΩΝΑ.

η ζωή μας ταξιδεύει… ο Θεός νουθετεί, ο άνθρωπος τον σταυρώνει…. μα ο Χριστός ζει.
****

ποδοπατούν οι άνθρωποι το ψωμί της ζωής.
και το πετούν μακριά από την πόρτα της αλήθειας,
αφήνοντας την καρδιά ορφανή από όνειρα και αγάπη.
αβέβαιοι οι άνθρωποι μία από εδώ και μία από εκεί, μέσα στην άγνοια και την δόξα, κονταροχτυπιούνται προς το χάος….. χάνοντας ο άνθρωπος την ομορφιά της ζωής.

η ομορφιά στέκει ξερή σαν σπόρος ξερός στο χώμα του αύριο….
διψώντας και κλαίγοντας για το νερό του σήμερα ….
που καταράστηκαν οι άνθρωποι από το χθες.
πετώντας την ευτυχία στους ανέμους της αμφιβολίας.

η Αγάπη όσο ελαφριά και να είναι και να πετάει….
η προδοσία των φίλων της, την έκανε βαριά και ασήκωτη ….
και όσο να φωνάζει για λύτρωση εκλιπαρώντας τους ανθρώπους για αγάπη…. οι μέρες και οι νύχτες στην ψυχή τους χορεύουν τον χορό του τρόμου και της πλάνης.

η ελευθερία μας καλεί στο τραπέζι της.
να γευθεί ο άνθρωπος το ψωμί το γλυκό και τα εδέσματα που απλόχερα χαρίζει η φύση.
όχι για να χορτάσει ο άνθρωπος την ακόρεστη πείνα του στομάχου του, αλλά για να εισέλθει εις αυτόν το νέκταρ της Αλήθειας.

ο Λόγος του θεού δεν είναι γραμμένος πουθενά αλλού, εκτός από το ευαγγέλιο και την καρδιά μας.
ο Λόγος της ειρήνης είναι γραμμένος από το μελάνι του πόνου στις σελίδες των λαθών του τυφλού ανθρώπου.
ο Λόγος είναι γραμμένος επάνω στον σταυρό Του Χριστού με το αίμα Του.
και η ουσία του Λόγου η ιερή ανάστασή Του.
***

μέσα στην σιωπή της μοναξιάς και του πόνου ήρθα,
και με την σοφία του Κυρίου μου να σου σκουπίσω τα δάκρυα της πονεμένης καρδιάς σου.
Με το μαντήλι της φιλόστοργης αγάπης.
Ήρθα γιατί άκουσα τον πόνο της καρδιάς σου,
και να σου δείξω τον δρόμο της επιστροφής της χαμένης σου φύσης αγαπημένη μου.
Δες εσύ που γύρευες ευτυχία, εκεί που φώτιζαν πως είναι φωτεινά.
Και πάντα στο τέλος ήταν ουτοπία, και όλα τα όνειρα σου τα έκανε συμφορά.
Ήρθα να σου προσφέρω της αγάπης το εγώ της καρδιάς σου στο εσύ του μυαλού σου.
Ήρθα να σου προσφέρω των δακρύων σου το νερό.
Και να σου δείξω τα δύσβατα βράχια που είχες στα μυαλά, προσπαθώντας να αποφύγεις το εγώ σου, και να ξαναπετάξεις αγάπη μου μακριά από αυτά, που σε κρατούσαν ξένο από το εγώ σου.

Τούτα τα λόγια γράφηκαν από τρελή επιθυμία, να δεις , να ζεις, και να χαρίζεις αυτά που δεν είναι δικά σου, αλλά της αγάπης που σε αγαπά, και σου χαρίζει την αγάπη να την προσφέρεις στην αγάπη σου, αμήν!
***

Θεός η αγάπη στέκει στην πόρτα της καρδιάς σου,
διψασμένη για αλήθεια και ανθρωπιά Θεός και ζωή σε μια όαση στείρα από την φιλία των φίλων της,
σε μια θάλασσα γεμάτη ζωή σκότους και φθόνου….

ένας Θεός ορφανός από τα ίδια του τα παιδιά.
ένας Χριστός που αγαπά όλο τον κόσμο ….
τον κόσμο του ανθρώπου που για αγάπη μιλάει και την αγάπη των άλλων τυφλός και διαβολεμένος από άλλους να πολεμά.
η αγάπη αγάπες μου θεραπεύει το κακό και δεν το αποκεφαλίζει,
η αγάπη αγάπες μου είναι αυτό που είναι του ανθρώπου το εσύ.
μα το εσύ σου πόσο Εγώ Χριστού έχει στην καρδιά σου….
και το εγώ σου πόσο ως ο Χριστός αγάπησε τα ασθενεί ;
πάρε την αγάπη που με αγάπη σου προσφέρουν τα Άγια της Ορθοδοξίας….
όχι της θρησκείας, αλλά του ελληνισμού της καρδιάς.

λάβε Χριστό !

Ιωάννης Β