Οι “ανθρωποι”που “παιζουν”με τον χρονο …ξανα ηρθαν !

Γύρισα σε αυτή την ανάρτηση για να δω αν έγραψαν και άλλοι όνειρα. Δεν βρήκα ούτε το δικό μου.Εφοσον δεν τα ανεβάζεις θα σου γράψω και το επομενο για κάποιο λόγο που δεν είμαι σίγουρη ότι ξέρω δεν ήθελα να το διαβάσουν άλλοι. Το ίδιο βράδυ ή το επόμενο 9 ή 10 Νοεμβρίου βρέθηκα κάπου όπου υπήρχαν μόνο αισθήσεις. Δεν έβλεπα τιποτα δεν άκουγα τιποτα αλλά έπρεπε οπωσδήποτε πολύ βιαστικά να διαλέξω πλευρά ομάδα κατεύθυνση κάτι τέτοιο. Μέσα μου ήξερα ότι αυτό που πρέπει γρήγορα να διαλέξω έχει να κάνει με πίστη. Για το Θεό μου δεν έχω ακριβή ταμπέλα. Οπότε πανικοβληθηκα ότι δεν θα προλάβω.Δεν ήξερα πως να το πω. Όταν ένιωσα ότι λήγει ο χρόνος πρόλαβα να πω στο ΦΩΣ. Και τότε έγινε κάτι μαγικό. Ένιωσα κατι ευχαριστα ζεστο να με τραβάει από το θώρακα προς τα πάνω και να δονείται ολόκληρο το σώμα μου πολυ έντονα. Ξύπνησα όχι τρομαγμένη αλλά έκπληκτη. Λέω μέσα μου τι ήταν αυτό? Λες να ξαναγίνει αν ξαναπώ “ΣΤΟ ΦΩΣ”? Το ξαναλέω και ξαναγίνεται το ίδιο αλλά ήμουν ξύπνια αυτή τη φορά. Φιλοξενούσα κόσμο εκείνο το Σαββατοκύριακο και ευτυχώς μου ζήτησαν να αφήσω το φως στο χωλ ανοιχτό. Είδα το θώρακα μου όχι μόνο να το νιώθω αλλά να ανασηκωνεται ελαφρώς και οι δονήσεις έκαναν να κουνιούνται τα πόδια και τα χέρια μου σαν χταπόδι. Η αίσθηση τέλεια. Δεν θέλω να δημοσιευτεί σε παρακαλώ. Και τα δυο ονειρα τα θυμήθηκα την Δευτερα . Οταν ξυπνησα εκεινη τη μερα μου εκανε εντυπωση που δεν θυμηθηκα κατι τετοιο. Καλό βραδυ.