Ο κόσμος που θα φτιάξουμε μαζί…

Σαν παραμύθι θα σου απλώσω την αλήθεια μου όπου το εγώ μου είναι το εσύ το δικό σου για όλους ξεχωριστά…

Πέθανε το βιβλίο μας έλεγε ο αείμνηστος Λιαντίνης πέθανε ο ποιητής…. Μαζί με αυτό και εμείς σκοτώσαμε την αφηγηματική μας φαντασία όπου μιλώντας μέσα στο μυαλό μας για να ανακαλύψουμε την έκταση του κάθε βιβλίου και της κάθε πληροφορίας που έμπαινε μέσα μας πετούσαμε χωροχρονικά σε άλλες εποχές, πετούσαμε μέσα στη συνείδησή μας στα γιατί του συγγραφέα.

Στερήσαμε αυτή την ικανότητά μας να αυξάνουμε τις διακλαδώσεις του μυαλού μας μέσα από την φαντασία μας και τον εσωτερικό μας διάλογο για ερωτήματα που ποτέ δεν είναι φανερά αλλά μόνο εμείς μπορούμε να τα βρούμε σε βάθος.

Η εικόνα τους ο πολιτισμός του σήμερα που μέσα σε μία εικόνα εγκλωβίζει εκατομμύρια λέξεις ήταν ο τρόπος τους να μας σταματήσουν από το να πηγαίνουμε Βάθεια, από το να ταξιδεύουμε στα γιατί και στο χώρο και στο χρόνο.

Είναι εύκολη τροφή η εικόνα και μπορείς πολύ εύκολα να την κάνεις να σου δείξει πολλά δεδομένα τα οποία τα καταπίνει ο κόσμος αμάσητα διότι έπαψε η αφηγηματική του αναφορά μέσα στο μυαλό του.

Όταν δεν μιλάει το μυαλό σου, όταν δεν διαβάζεις ένα βιβλίο και ταυτόχρονα δεν μιλάς με αυτό, όταν για κάθε λέξη που περνάει μέσα σου σαν πληροφορία δεν είσαι εσύ ο ίδιος που την αφηγήθηκε μέσα σου….. αλλά το έκανε η εικόνα με συμπιεσμένες τις πληροφορίες… Τότε εσύ έχασες την κρίση γιατί μέσα στις χιλιάδες πληροφορίες πέρασαν και τα δικά τους δεδομένα, κρυφά υποσυνείδητα σημαδεμένα όπλα που στόχευσαν σε εννοιολογικες σου τοποθεσίες και σε άλλαξαν..

Είμαστε ότι ακριβώς έχουμε δεχτεί μέσα μας, ο χαρακτήρας μας οι αποφάσεις μας ο τρόπος σκέψης μας δονείται και δομείται μέσα από την πληροφορία που αφήσαμε να κατασταλάξει μέσα μας.

Αν αυτή την πληροφορία δεν την διαβάσαμε, δεν αφήσαμε την αφηγηματική μας κριτική και ανάλυση να μιλήσει στο νου μας τότε κατάπιαμε τόνους πληροφορία χωρίς να έχουμε καμία κρίση για αυτή.

Έτσι ήρθαμε στο σήμερα όπου η επιφάνεια της πληροφορίας έχει δημιουργήσει τους σημερινούς ζόμπι ανθρώπους.

Στο δικό μου κόσμο, εκεί από που πραγματικά προέρχομαι δεν είναι η ίδια η εικόνα μου κι αν με έβλεπες στο δικό μου πεδίο θα τρόμαζες..

Σε αυτό το μεγάλο στοίχημα της ελεύθερης επιλογής όπου οι θεοί παίζουν συμμετέχουμε όλοι μας, εις γνώσιν μας ήρθαμε εδώ με στόχο είτε να θυμηθούμε ή να ξεχάσουμε, και το παιχνίδι έχει να κάνει με το ποιος θα χάσει στην ουσία την αρχική του υπογραφή…… Το λέτε ψυχή εσείς..

Κανένας δεν είναι κριτής παρά μόνο εσύ όταν συναντήσεις τον απομακρυσμένο εαυτό σου που σε περιμένει για να σε αγκαλιάσει είτε με σεβασμό και περηφάνια είτε Με θλίψη και κατανόηση γιατί πέρασες μέσα από αυτό το παιχνίδι και είτε ξέχασες είτε θυμήθηκες.

Τα πολλά παλαμάκια δεν τα δίνουν οι θνητοί γύρω σου, ότι κι αν κάνεις όποιος και αν γίνεις θα σε θυμούνται για λίγο καιρό αλλα πάντα μα πάντα στο τέλος θα ξεχαστείς…. Η πηγή σου όμως και ο εαυτός σου που σε αναμένει να βγεις νικητής είναι αυτός που πάντα θα θυμάται αν παραμείνες ο ίδιος, αν η υπογραφή σου άλλαξε, αν κατάφερες να περάσεις το στοίχημα των θεών χωρίς να χάσεις από το φως σου..

Αν ανοίξω τα φτερά μου στο Πεδίο μου μπορώ να αγκαλιάσω μία πολυκατοικία, είμαι συνειδητός πια στο εδώ για ποιο πόλεμο ήρθα να δώσω, είναι σίγουρο ότι οι αντίπαλοι μου θα τα βρουν πολύ σκούρα με την απόφασή μου να μην αλλάξω καθόλου μα καθόλου την υπογραφή μου.

Στη μάχη του καλού και του κακού εισέρχονται οι οντότητες για να περάσουν τις μεγάλες δοκιμασίες,….

Ο αυριανός κόσμος μας θα είναι γεμάτος από αυτούς που θυμήθηκαν και όχι από αυτούς που ξέχασαν…. Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα των θεών…. Ακόμα και αν ο πληθυντικός τον θεών χρειάστηκε για να μπορεί να ειπωθεί την ελεύθερη επιλογή του ενός απέναντι στον πατέρα του.

Ο δικός μου πατέρας έβαλε πολύ βαθιά μέσα στο κύτταρο μου την πραγματική μου φύση, μου έμαθε πολύ καλά τι σημαίνει ελεύθερη επιλογή…

Δεν θα αλλάξω την δικιά μου υπογραφή θα την θυσιάσω αν χρειαστεί για να υπερασπίσω ότι γνώρισα και να κατακτήσω ότι είναι απειλη..

Όταν κατανοήσεις από πού πηγάζει η ουσία σου τότε δεν έχεις τίποτα να πεις με όσους σήμερα επέλεξαν να ξεχάσουν και να γίνουν τα ψώνια του στοιχήματος που επέλεξε ο Θεός τους.

Ο κόσμος που θα φτιάξουμε δεν θα μπορεί να αγοραστεί από μικρά και ανούσια, δεν θα έχει εκπτώσεις γιατί ποτέ το φως δεν μπορείς να το δώσεις σαν λιγότερο φως… Η με λιγότερο φως αξία..

Αφήστε τους για λίγο ακόμα να ακούν τα παλαμάκια της γήινης κοινωνίας τους…. Θα είναι τα τελευταία που θα ακούσουν στην ύπαρξή τους.

Ότι γνώρισα προστατεύω κατακτώ ότι με απειλεί..

Stranger.