Ξεχαστηκαμε στο να βλεπουμε οπως μαθαμε μαζι … ! Παμε απο την Αρχη – Pfizer <-----> Rezifp

Με τοσα και με τοσα , με την αναγκη να προλαβουμε τα αυτονοητα και την πληροφορια για να κανουμε τους συνανθρωπους μας να δουν και να γλυτωσουν ξεχασαμε τους τροπους που μαθαμε μαζι να βλεπουμε αυτο που ειναι κρυμενο μπροστα στα ματια μας !…

Ας θυμηθουμε λοιπον το οτι πρεπει να το δηλωνουν , οτι πρεπει ολες της κινησεις τους να της αγκαλιαζουν συμβολικα με το κρυφο πανθεον που πιστευουν …

Pfizer <—–> Rezifp

Resheph

Resheph (επίσης Reshef και πολλές άλλες παραλλαγές, βλ. παρακάτω- Eblaite , Rašap, Ugaritic: 𐎗𐎌𐎔, ršp, αιγυπτιακό ršpw, φοινικικό: , ršp, εβραϊκά רֶשֶׁף, Resheph) ήταν θεός που σχετιζόταν με τον πόλεμο και την πανούκλα, που αρχικά λατρευόταν στην Έμπλα την τρίτη χιλιετία π.Χ.. Ήταν ένα από τα κύρια μέλη του τοπικού πανθέου και λατρευόταν σε πολυάριθμες υποστάσεις, ορισμένες από τις οποίες συνδέονταν με άλλους κοντινούς οικισμούς, όπως το Τούνιπ. Σχετιζόταν με τη θεά Αδάμμα, η οποία ήταν σύζυγός του στην παράδοση της Έμπλα. Οι Εμπλαΐτες τον θεωρούσαν ισοδύναμο με τον θεό της Μεσοποταμίας Νεργκάλ, πιθανότατα με βάση τον κοινό τους ρόλο ως πολεμικές θεότητες.

Κατά τη δεύτερη χιλιετία π.Χ., ο Ρεσέφ συνέχισε να λατρεύεται σε διάφορες πόλεις της Συρίας και πέραν αυτής. Μαρτυρείται καλύτερα σε κείμενα από την Ουγκαρίτ, όπου ήταν μια από τις πιο δημοφιλείς θεότητες. Αν και μαρτυρείται καλά σε τελετουργικά κείμενα και θεοφόρα ονόματα, δεν παίζει μεγάλο ρόλο στην ουγκαριτική μυθολογία. Ένα κείμενο με οιωνούς τον περιγράφει ως τον θυρωρό της θεάς του ήλιου, Σαπάς, και ίσως τον ταυτίζει με τον πλανήτη Άρη. Τον τιμούσαν επίσης στο Εμάρ και σε άλλους οικισμούς της Νέαρ, και εμφανίζεται σε θεοφορικά ονόματα τόσο ανατολικά όσο και στο Μαρί. Οι Χούριοι τον ενσωμάτωσαν επίσης στο πάνθεό τους με το όνομα Iršappa και τον θεωρούσαν θεό του εμπορίου. Με τη μεσολάβησή τους έφτασε και στην αυτοκρατορία των Χετταίων. Εισήχθη επίσης στην Αίγυπτο, πιθανώς από τους Υκσώς, και απέκτησε κάποια εξέχουσα θέση εκεί κατά την περίοδο των Ραμεσίδων, με ενδείξεις εγχώριας λατρείας από τοποθεσίες όπως η Ντέιρ ελ-Μεντίνα. Οι Αιγύπτιοι τον θεωρούσαν πολεμικό θεό, αλλά μπορούσε επίσης να τον επικαλούνται ως προστατευτικό θεραπευτή. Συνδέθηκε με γαζέλες και άλογα, ενώ στην τέχνη εμφανίζεται ως ένοπλη θεότητα οπλισμένη με τόξο, ασπίδα και βέλη.

Οι αναφορές στον Ρεσέφ από την πρώτη χιλιετία π.Χ. είναι λιγότερο συχνές. Δεν διαδραμάτισε μεγάλο ρόλο στη φοινικική θρησκεία συνολικά, με μία μόνο αναφορά σε αυτόν σε κείμενα από τη Σιδώνα, αν και μαρτυρείται καλά ως μέλος του φοινικικού πάνθεου της Κύπρου. Λατρευόταν επίσης από τους Αραμαίους στην Κιλικία και στη Συρία. Αναφορές σε αυτόν υπάρχουν και στην Εβραϊκή Βίβλο, αν και λόγω της διαδικασίας απομυθοποίησης το όνομά του δεν αναφέρεται πάντα σε προσωποποιημένη θεότητα. Οι Έλληνες τον θεωρούσαν ισοδύναμο του Απόλλωνα, όπως μαρτυρούν δίγλωσσες επιγραφές από την Κύπρο, αν και δεν είναι βέβαιο αν αυτό το παράδειγμα της interpretatio graeca αναγνωρίστηκε εκτός του νησιού αυτού.

Stranger..