Η ΝΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ..

Καμιά φορά οι γιατροί λένε κάποιες ατάκες αξιομνημόνευτες..Κάποια στιγμή της ζωής μου ,η καρδιά μου αποφάσισε να κάνει αισθητή την παρουσία της και να χορέψει σε ένα καινούργιο ρυθμό ταμ-ταμ ένα πράμα…

Έτσι ένα βράδυ πριν από ένα περίπου χρόνο βρέθηκα πανικόβλητη να κοιτάω το ταβάνι της εντατικής ,με χίλια καλώδια και έναν ορό.,περιμένοντας πότε θα δράσει το φάρμακο που είχανε βάλει μέσα.

Χρειαζόταν περίπου 55 -60 ώρες σε μένα ,άλλους τους έπιανε απ ό το πρώτο 24ωρο..Υπομονή κυρία μου δεν ανατάχθηκε ακόμα, μου λέγανε..

Στην αρχή πίστεψα ότι ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό ,μετά από λίγο όμως δυστυχώς έγινε συχνό φαινόμενο.

Γέμισα χάπια και παρενέργειες αλλά κύριος στόχος ήταν να τηνκάνουμε να βρει τα λογικά της (την καρδιά εννοώ) και να μη με τελειώσει..

Αιτία το άγχος…. αποτέλεσμα ΚΟΛΠΙΚΗ ΜΑΡΑΜΑΡΥΓΗ … ύπουλο πράγμα Η αλλιώς η ντροπή της ιατρικής όπως την αποκάλεσε ένας φίλος–άνθρωπος γιατρός από τους καλύτερους επεμβατικούς καρδιολόγους που διαθέτει η χώρα… γιατί απλά εν έτη 2021 όταν η επεμβατική τεχνολογία στην καρδιά έχει προχωρήσει με αλματώδη ρυθμό μια αρρυθμία ,αυτούς τους θεούς τους κάνει και αισθάνονται ανήμποροι

Υπάρχουν βέβαια δυο τρόποι αντιμετώπισης με αμφιλεγόμενα αποτελέσματα και ποσοστά επιτυχίας γύρω στο 60% που σε κάποιους ασθενείς λειτουργούν και σε άλλους όχι, και φυσικά και οι δυο έχουν τα ρίσκα τους .

Αποφάσισα να μείνω με τη φαρμακευτική αγωγή και να μη πάρω κάποιο επεμβατικό ρίσκο, καθότι ο φόβος μου με έκανε να αρνούμαι να υποβληθώ σε αυτή τη διαδικασία και έτσι έμεινα με το ρίσκο ενός θρόμβου που ίσως κάποια στιγμή αποκολλιότανε από τα τοιχώματα και τα λοιπά… και τα λοιπά

Εννοείται , δε περίμενα ότι θα είχα επεισόδια τρεις φορές την εβδομάδα, ,παρόλη τη φαρμακευτική αγωγή, ούτε και την αίσθηση ότι πεθαίνω και πνίγομαι και ένα ατελείωτο πήγαινε έλα στα νοσοκομεία και συγχυζόμουνα και όσο συγχυζόμουνα αυτή ανέβαινε κι όσο ανέβαινε συγχυζόμουνα ….

Τώρα …τι θέλω να σου μεταφέρω μέσα πάντα από προσωπικές εμπειρίες :

Ο λόγος που γράφω ,δεν είναι για να σου πω ότι έγινα καλά, ότι γιατρεύτηκα ,αλλά είναι για να σε ενημερώσω πως για ένα ολόκληρο μήνα είμαι καλά, δεν το έχω πάθει και ελπίζω να συνεχίσει έτσι.

Ναι σωστά διάβασες.. μήνα έγραψα Εάν το διάστημα αυτό σου φαίνεται λίγο τότε δεν έχεις ιδέα τι θα πει
κολπική μαρμαρυγή καθημερινά

Ο ένας μήνας φίλε μου είναι παράδεισος

Αυτά όλα είναι για την καταγραφή προσωπικών εμπειριών από μια ομάδα ανθρώπων που προσπαθεί να γιατρευτεί και να γιατρέψει τους δικούς της ανθρώπους ,κι αν μπορεί κι όλους όσους θέλουνε να πορευτούνε μαζί της.

Και τώρα θα σου πω τι σκέφτεσαι:

Μπορεί να ήτανε να γίνει ,μπορεί να έτυχε ,μπορεί κάτι άλλο …
Σωστά ..μπορεί… ,αλλά ποιός μπορεί να το ξέρει?

Πολλά μπορεί.. και η υγεία κβαντική είναι όπως λέει ένας καλός μου φίλος…
Και σου απαντάω..

Κι αν δεν έτυχε;
Κι αν κρατήσει;

Κι αν είναι αυτό που εξισορροπεί τα ημισφαίρια της καρδιάς όπως λένε ότι κάνει;

Στο φινάλε εγώ προσπάθησα όπως κάνω πάντα,… και πέτυχε. Για μένα αυτό που αποκόμισα είναι αρκετό για να αισιοδοξώ και για κάτι καλύτερο.

Για οποιαδήποτε πληροφορία ή βοήθεια μπορώ να σας προσφέρω μπορείτε να επικοινωνήσετε στο mail:
elissavetpouneridou@gmail.com

Τα παραπάνω είναι γραμμένα για την αδερφή μου που στοίκά τόσο καιρό υπέμενε μια κατάσταση και πίστεψε αυτό που κάποτε μας είπε ο διευθυντής της εντατικής νεογνών στο ιπποκράτειο….στην ιατρική κυρία μου ένα και ένα δεν κάνουν ποτέ δυο

Γι αυτό σας λέω .. λένε κάτι ατάκες οι γιατροί ώρες- ώρες αξιομνημόνευτες… Να είστε καλά