Ναρκωτικά vs Πνευματικότητα

Τα ναρκωτικά, στη καλύτερη περίπτωση, ανοίγουν απλώς ένα παράθυρο στο αστρικό πεδίο. Σπάζουν το αιθερικό τείχος και εξαναγκάζουν τη συνείδηση να περάσει μέσα απ’ αυτό το άνοιγμα στον αστρικό κόσμο, έναν κόσμο φανταστικό, γεμάτο θυμαπάτες, απατηλά χρώματα και μορφές. Κανένα ναρκωτικό δεν μπορεί να ανεβάσει τη συνείδηση ψηλότερα από το αστρικό πεδίο. Γνωρίζουμε ότι το αστρικό είναι το πεδίο της αυταπάτης και οποιοσδήποτε αιχμαλωτίζεται εκεί, δυσκολεύεται να επιστρέψει στο φως της πραγματικότητας.

Μερικοί άνθρωποι λένε ότι μετά από χρήση ναρκωτικών έγιναν δημιουργικοί. Ισχυρίζονται ότι έλαβαν καινούργια έμπνευση και κουράγιο να την εκφράσουν. Αυτό μπορεί να είναι αλήθεια, αλλά δεν γνωρίζουν από ποιο πεδίο και από ποια πηγή προέρχεται αυτή η έμπνευση. Μπορεί να προέρχεται από τον μηχανικά αντιδραστικό νου, όπου είχε καταγραφεί. Τα όσα διαβάζουμε και ακούμε συχνά εγγράφονται μηχανικά στον αντιδραστικό νου μας και αργότερα εκφράζονται με νέες μορφές και χρώματα. «Ναρκωνόμαστε» με νοητικές μαγνητοφωνήσεις.
Μερικοί ναρκομανείς λένε ότι αντιλαμβάνονται μια τέτοια ομορφιά μορφών και χρωμάτων, που δεν μπορεί να εκφραστεί με λόγια. Αυτό είναι αλήθεια. Βλέπουν «ανεξήγητες» μορφές και χρώματα, γιατί η συνείδησή τους δεν είναι ακόμα έτοιμη να λειτουργήσει στο πεδίο όπου έχουν εισέλθει.

• Τα ναρκωτικά δεν αναπτύσσουν τη συνείδηση, αλλά επηρεάζουν το μηχανισμό (το νου και τον εγκέφαλο) και ανοίγουν ένα ρήγμα ανάμεσα στο αστρικό πεδίο και στον εγκέφαλο. Μέσα απ’ αυτό το ρήγμα η αδύναμη συνείδηση κοιτάζει σε έναν εντελώς καινούργιο κόσμο.

Όταν ένας μεθυσμένος βλέπει μια μαθηματική εξίσωση, φυσικά η συνείδησή του εντυπωσιάζεται σε κάποιο βαθμό, αλλά δεν διευρύνεται από την καινούργια εμπειρία, γιατί η διεύρυνση της συνείδησης ακολουθεί όταν αυξάνεται η ικανότητά της για κατανόηση. Κατανόηση σημαίνει συνειδητή εναρμόνιση με τη μορφή, την ποιότητα, το σκοπό και την αιτία ενός δεδομένου αντικειμένου.
Γνωρίζουμε ότι στα πρώτα επίπεδα του αστρικού πεδίου βρίσκουμε τη ζωή των επιθυμιών μας. Εκεί μπορούμε να έχουμε ότι επιθυμούμε. Τα περισσότερα από τα άτομα που χρησιμοποιούν ναρκωτικά, παγιδεύονται σ’ αυτόν τον κόσμο των απολαύσεων. Τον «απολαμβάνουν» μέρα και νύχτα ή για όσο συνεχίζεται η επίδραση του ναρκωτικού. Όταν αφυπνίζονται δυσκολεύονται να προσαρμοστούν ξανά στη ζωή του φυσικού πεδίου.
Τα εθισμένα στα ναρκωτικά άτομα, είναι χαμένα γι’ αυτή τη ζωή. Όταν η επήρεια του ναρκωτικού εξασθενίζει, η ζωή φαίνεται σκληρή, εγκληματική και δύσκολη. Δραπετεύουν πίσω στον ονειρικό τους κόσμο, όπου εκπληρώνουν κάθε επιθυμία χωρίς μόχθο ή ευθύνη. Τέτοια άτομα χάνουν όλη την πνευματική τους ανάπτυξη και είναι εντελώς άχρηστα για τη κοινωνία.
Στο δεύτερο και τρίτο επίπεδο του αστρικού πεδίου, βρίσκουμε την περηφάνια, το μίσος και τη ζήλια, να διαδραματίζονται και να ικανοποιούνται.
Σε ένα ακόμα ανώτερο επίπεδο ικανοποιείται η ζωή της αφοσίωσης. Εκεί υπάρχουν τα αντικείμενα της αφοσίωσής μας, όπως τα έχουμε χρωματίσει και μορφοποιήσει, που μας παρέχουν τον «παράδεισο» προς τον οποίο προσβλέπουμε. Σ’ αυτό το επίπεδο συναντάμε επίσης τους αδελφούς μας της αριστερής ατραπού, αυτούς τους λύκους μέσα σε προβιά αρνιού, που προσπαθούν να μας οδηγήσουν μέσα στην ακτίνα της αδελφότητάς τους και να μας επηρεάσουν να βαδίσουμε τη σκοτεινή ατραπό. Κυρίως υπερδιεγείρουν τις σεξουαλικές επιθυμίες μας, τις υλιστικές τάσεις μας, την υπεροψία μας και τη θέλησή μας για κυριαρχία.
Σε ένα επίπεδο ακόμα ανώτερο, ερχόμαστε σε επαφή με μερικές καλλιτεχνικές μορφές, μουσικά χρώματα και φανταστικούς τύπους τέχνης. Είναι σαν να κοιτάζουμε σε ένα καλειδοσκόπιο και να βλέπουμε συνεχώς εναλλασσόμενες μορφές. Η μοντέρνα τέχνη είναι μια παραμορφωμένη αντανάκλαση αυτού του επιπέδου.
Σε ακόμα υψηλότερα επίπεδα του αστρικού πεδίου μπορούμε να αγγίξουμε μερικούς απ’ τους ηθικούς κώδικες και τα αρχέτυπα, αλλά όλα αυτά φαίνονται να είναι ανακατωμένα σε μια φαντασμαγορική θάλασσα από παραπλανητικές θυμαπάτες και δυνάμεις. Τα ναρκωτικά μας οδηγούν σε έναν κόσμο που για λίγο μπορούμε να πετάξουμε και να γίνουμε ή ένα τέρας ή ένας τεράστιος άγγελος.

Όταν ένας άνθρωπος εισέρχεται σε μια νέα διάσταση όπως για παράδειγμα στο αστρικό πεδίο, με τη χρήση ναρκωτικών ή με άλλους ανορθόδοξους τρόπους, βρίσκεται σε μια κατάσταση χωρίς συνείδηση του χρόνου. Εκεί το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον εναλλάσσονται συνεχώς και η αίσθηση της αναλογίας και του μέτρου επηρεάζεται και μεταβάλλεται. Αφότου η επίδραση του ναρκωτικού έχει εξασθενίσει, νιώθει μια δυνατή παρόρμηση να μιλήσει ή να γράψει για τις εμπειρίες του, αλλά ανακαλύπτει ότι δεν μπορεί να το κάνει αντικειμενικά, γιατί δεν διαθέτει το απαραίτητο λεξιλόγιο και ο εγκέφαλός του δεν μπορεί να μορφοποιήσει και να μεταφράσει τις εντυπώσει που έρχονται από το αστρικό πεδίο.
Πριν ο άνθρωπος μπορέσει να εισχωρήσει στα υποκειμενικά επίπεδα, πρέπει να είναι προετοιμασμένος. Πρέπει να φτιάξει ένα μηχανισμό που θα παίζει το ρόλο ενός μεταφραστή και μετασχηματιστή από το άχρονο στο χρονικό, από το αφηρημένο στο συγκεκριμένο, Οι ανώτερες διαστάσεις δεν προσθέτουν τίποτα καινούργιο στον άνθρωπο, γιατί δεν μπορεί να δεχτεί μια νέα ιδέα, ένα όραμα ή γνώση, αν δεν έχει φτιάξει αυτόν τον καινούργιο μηχανισμό. Έλκει προς τον εαυτό του μόνο αυτό που ο ίδιος είναι.
Διεισδύοντας στα ανώτερα πεδία μέσα από τη χρήση των ναρκωτικών, ο άνθρωπος δεν αλλάζει, ούτε ανυψώνεται. Όπως για παράδειγμα, δεν μεταβάλλει τη συνείδησή του, αν ξαφνικά μεταφερθεί από το επίπεδο της θάλασσας σε ένα υψόμετρο 2000 ποδών. Το μόνο που εμπειριώνει ένας άνθρωπος στο αστρικό πεδίο, είναι η μηχανική αντανάκλαση στα γνωστά ή άγνωστα όνειρά του, επιθυμίες, εφέσεις, αφοσιώσεις, αισθήματα και συγκινήσεις.
Η πνευματική πρόοδος του ανθρώπου επιτυγχάνεται μέσα από την αργή μεταστοιχείωση ή μετουσίωση της ουσίας του μηχανισμού του. Δεν μπορούμε να πετάξουμε με ασφάλεια στον αέρα, αν δεν γνωρίζουμε ποιοι κανόνες, νόμοι, δυνάμεις, ή άλλες συνθήκες πρέπει να τηρηθούν. Αφού μάθουμε αυτά, πρέπει να αποκτήσουμε τον αναγκαίο μηχανισμό που θα είναι φτιαγμένος σύμφωνα μ’ αυτές τις απαιτήσεις.
Η ίδια κατάσταση ισχύει και για τον εσωτερικό χώρο. Το αστρικό πεδίο είναι μέρος του διαστήματος και όταν οι άνθρωποι εισέρχονται σ’ αυτό, αποδέχονται το κάθε τι εκεί σαν πραγματικό και νομίζουν ότι είναι αληθινοί μάρτυρες αυτών των πραγμάτων. Γεγονός είναι πως ότι βλέπουν δεν είναι πραγματικό, αλλά μόνο μια αντανάκλαση των δικών τους φανταστικών δημιουργημάτων. Όλα όσα ονειρεύονται, πραγματώνονται εκεί. Είναι αξιοπρόσεκτο το γεγονός ότι δεν έχουν την παραμικρή ιδέα πως ονειρεύονται. Ο άνθρωπος όταν επιστρέφει στη συνειδητότητα, συχνά μιλάει για εντολές ή μηνύματα που δέχτηκε από κείνο τον κόσμο, χωρίς να γνωρίζει πως ότι δέχτηκες δόθηκε στον εαυτό του από τον ίδιο τον εαυτό του.

Μερικοί από τους «ψευδοπροφήτες», τους «δασκάλους της σοφίας», τους «ηγέτες», εμπνέονται στο αστρικό πεδίο μέσω αυτοΰπνωσης. Θεωρούν ότι είναι σημαντικές προσωπικότητες. Κατέχονται απ’ την ιδέα, τη διαταγή, το φως ή την αποκάλυψη την οποία υποτίθεται ότι δέχτηκαν από ανώτερες πηγές και κάνουν κάθε θυσία για να αποδείξουν στον κόσμο ότι «στάλθηκαν» για να μεταβιβάσουν ένα θείο μήνυμα. Τέτοια είναι η αυταπάτη στην οποία εισέρχεται ο άνθρωπος μέσα από τα ναρκωτικά ή τους διαλογισμούς και τις ασκήσεις στην αριστερή ατραπό.
Υπάρχουν πολλά παραλογισμένα άτομα στον κόσμο, τα οποία κατά κάποιο τρόπο έχουν εισέλθει στον κόσμο της αυταπάτης και έχουν εγκλωβιστεί εκεί. Μερικά απ’αυτά νομίζουν ότι έχουν πετύχει την Αυτοπραγμάτωση και ότι αντιπροσωπεύουν το Θεό στον κόσμο, ή ότι είναι οι αληθινοί απεσταλμένοι του Θεού. Είναι χαμένοι μέσα στις πλάνες του αστρικού πεδίου και είναι πολύ δύσκολο να θεραπευτούν. Το καλύτερο που μπορεί να κάνει κανείς γι’ αυτούς, είναι να προσπαθήσει να ξανακλείσει το ρήγμα στο αιθερικό σώμα ανάμεσα στο φυσικό και στο αστρικό πεδίο.

• Η ιατρική δεν μπορεί να τους βοηθήσει. Τα φάρμακα απλώς σταματούν την ευαισθησία του οργανισμού που εγγράφει τις εντυπώσεις που έρχονται από τα αστρικά πεδία. Οι επιρροές από τα αστρικά πεδία συνεχίζουν να έρχονται και επηρεάζουν τη νοητική και τη φυσική ζωή, αλλά το άτομο δεν έχει καμιά επίγνωση αυτού του γεγονότος.

Εκείνοι που εισέρχονται στα ανώτερα επίπεδα μέσα από ορθό διαλογισμό και υπηρεσία γίνονται γνωστοί από τις πραγματικές επιτεύξεις τους. Γίνονται πιο δημιουργικοί, περισσότερο υπομονετικοί, εκφράζουν μεγαλύτερο αίσθημα ενότητας, μια βαθύτερη αγάπη, αφοσίωση, αβλάβεια, μεγαλύτερη αίσθηση ευθύνης, δυνατότητα οργάνωσης, ικανότητα καθοδήγησης, μεγαλύτερη υπηρεσία, συνειδητή συμπόνια για τους άλλους, θέληση, ελευθερία, ανιδιοτέλεια, γαλήνη, θάρρος, υπομονή, υπακοή, ειλικρίνεια, πιστότητα, εντιμότητα, ευγνωμοσύνη… αυτά είναι τα μέτρα με τα οποία αναγνωρίζονται εκείνοι που ακολουθούν τη δεξιά ατραπό.
Ένα άτομο που χρησιμοποιεί ναρκωτικά, μπορεί να ισχυριστεί ότι έχει καλύτερες σχέσεις με τους άλλους και αυξημένες ικανότητες στην ομιλία ή την έκφραση. Αυτό είναι πιθανό, αλλά ο αληθινός άνθρωπος, δηλαδή η συνείδηση, δεν υφίσταται ανάπτυξη, απλώς υπνωτίζεται ώστε να δρα μηχανικά.

• Μόλις η υπνωτιστική αυτή κατάσταση ξεθωριάσει, ο πραγματικός άνθρωπος είναι πιο αδύναμος από πριν, επειδή μέσα απ’ αυτόν ενεργοποιούταν μια εντολή’ δεν ήταν ο εαυτός του.

Υπάρχει πράγματι μια ομοιότητα ανάμεσα στις περιγραφές ορισμένων καταστάσεων έκστασης, που προκύπτουν από διαλογισμό και εκείνων που επέρχονται από τα ψυχεδελικά ναρκωτικά. Ο δυτικός μας κόσμος είναι σε σύγχυση σχετικά με το σκοπό του διαλογισμού. Νομίζουμε ότι ο σκοπός του διαλογισμού είναι η έκσταση, Αν ήταν έτσι, τότε οι υποστηρικτές της χρήσης ψυχεδελικών ναρκωτικών που δημιουργούν αισθήματα έκστασης, θα είχαν μεγαλύτερο κύρος.
Όμως ο ώριμος διαλογιζόμενος πρέπει να υπερβεί και την έκσταση και να φθάσει μια ανώτερη κατάσταση ισορροπημένης νοητικής διαύγειας. Σ’ αυτή την κατάσταση της ισορροπημένης νοητικής διαύγειας μπορεί να συλλάβει μεγάλες εμπνεύσεις βαθύτερου νοήματος και σύνθεσης και μπορεί να είναι ικανός να τις αγκυροβολήσει με πρακτική μορφή, η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την υπηρεσία και την εξέλιξη της ανθρωπότητας.
Τα ναρκωτικά δρουν πάνω στο μηχανισμό, αντί να δρουν πάνω στη συνείδηση. Αυτή η αντιστροφή της διαδικασίας μόνο σε προβλήματα οδηγεί. Εσωτερικά, η συνείδηση είναι αυτή που δημιουργεί το μηχανισμό και η οποία τον αλλάζει. Με την ανάπτυξη της συνείδησης αναπτύσσεται επίσης η φυσική πλευρά του ανθρώπου. Το αιθερικό του σώμα, το νοητικό σώμα και τα ανώτερα σώματα αναπτύσσονται, καθώς ξεδιπλώνει τη συνείδησή του.
Ο αληθινός διαλογισμός και η εκπαίδευση κατευθύνονται προς την άνθιση της συνείδησης. Καθώς η συνείδηση γίνεται ανώτερη και βαθύτερη, η ύλη των πεδίων του ανθρώπου οργανώνεται όλο και περισσότερο και εκλεπτύνεται προκειμένου να εκφράσει καλύτερα το νέο φως που ακτινοβολεί την ύλη.
Έτσι, το νευρικό σύστημα, το αδενικό σύστημα και τα κέντρα αναπτύσσονται για τη χρησιμοποίηση δραστηριοτήτων ανώτερης διάστασης. Αυτή είναι η κανονική και φυσική διαδικασία για την ανάπτυξη της συνείδησης και του μηχανισμού του ανθρώπου.

Στην ατραπό της επέκτασης από πεδίο σε πεδίο, η γέφυρα πρέπει να δομηθεί πριν μπορέσει ο άνθρωπος να δραστηριοποιηθεί στα ανώτερα επίπεδα. Μια πανεπιστημιακή διάλεξη δεν μπορεί να δοθεί σ’ένα παιδί, που δεν ξέρει ακόμα να διαβάζει. Είναι αλήθεια πως μπορεί κανείς να υποκριθεί ότι είναι έτοιμος, αλλά η φύση έχει τους δικούς της τρόπους, και το παιδί πρέπει να μεγαλώσει και να μάθει βαθμιαία, μέχρις ότου είναι έτοιμο να περάσει, από βαθμίδα σε βαθμίδα με πλήρη κατανόηση.
Ο άνθρωπος πρέπει, αργά ή γρήγορα, να εισέλθει στο αστρικό πεδίο, αλλά με τέλεια γνώση και συνείδηση αυτού του πεδίου και σαν ένας παρατηρητής, όχι δράστης (παθών – ταυτισμένος). Εδώ είναι η αυτο-κυριότητα, μια προσέγγιση προς τον Κεντρικό Εαυτό, και η διαδικασία προς την πραγμάτωση αυτού του Εαυτού. Σε μια κατάσταση νάρκωσης ο άνθρωπος απομακρύνεται όλο και περισσότερο από τον Πραγματικό του Εαυτό.
Με το διαλογισμό εκλεπτύνουμε τα σώματα, ανεβάζουμε τους κραδασμούς τους, τα συνδέουμε με ανώτερα επίπεδα και αναπτύσσουμε καινούργια συνείδηση’ προσεγγίζουμε την Κεντρική Ζωή. Χρησιμοποιώντας ναρκωτικά, επιφέρουμε τεχνητή επικοινωνία με τα ανώτερα πεδία, για την οποία η συνείδησή μας δεν είναι ακόμα έτοιμη. Μοιάζει σαν να βάζει κανείς ένα παιδί πάνω σ’ ένα άγριο άλογο και να το αφήνει να τρέχει ελεύθερα. Ο διαλογισμός μοιάζει με τη διαδικασία κατά την οποία το παιδί θα εκπαιδευτεί και θα προετοιμαστεί να ιππεύσει ένα άλογο, χαρίζοντάς του τέλειο έλεγχο του εαυτού του και του αλόγου.
Ο διαλογισμός ελευθερώνει την εσωτερική ομορφιά και μεταμορφώνει τον άνθρωπο μέσα από μια έκχυση φωτός. Καθαρίζει, όσο γίνεται, τις θυμαπάτες του αστρικού πεδίου και καταστρέφει τις πλάνες του νοητικού αντίστοιχα. Με λίγα λόγια, παρέχει ελεύθερη λειτουργία στη συνείδηση του ανθρώπου.
Τα ναρκωτικά αυξάνουν τις θυμαπάτες και τις πλάνες και σπρώχνουν τον άνθρωπο σε μια κατάσταση στην οποία χάνει τον έλεγχο του αναλυτικού, λογικού και συνθετικού του οργάνου. Η πυξίδα του έχει χαθεί. Ένας άνθρωπος μπορεί να μπει σε μια τάξη αστρονομίας, να δει όλα τα σύμβολα, τις μορφές και τις εξισώσεις και να μην καταλάβει τίποτα απ’αυτά. Υπάρχει ανάγκη κατανόησης πριν εισέλθουμε σ’ ένα ξένο τόπο.
Ένας μαθηματικός τύπος που δεν κατανοείται, δεν έχει πραγματική αξία για το άτομο. Μόνο όταν τον καταλαβαίνει, αρχίζει να αποκτά κάποια σημασία γι’ αυτόν. Το ίδιο ισχύει για όλα τα ανώτερα επίπεδα ή πεδία ύπαρξης. Σ’ αυτά τα ανώτερα πεδία βρίσκονται βαθύτερες πραγματικότητες και μεγαλύτερη ομορφιά που δεν μπορούν ποτέ να βρεθούν στους κατώτερους κύκλους της ζωής.
Αν η συνείδησή μας είναι προετοιμασμένη, μας δίνεται μια ευκαιρία να εισέλθουμε σε τέτοια πεδία, ακόμα και να παραμείνουμε εκεί για όσο χρόνο μπορούμε, αλλά ύστερα πρέπει να επιστρέψουμε στον κόσμο των ανθρώπων σαν ηγέτες, εμπνευστές και προφήτες. Έχουμε αγγίξει τις πραγματικότητες και τίποτα δεν μπορεί ν’ αλλάξει την κατανόησή μας ή την αφοσίωσή μας σ’ αυτές.

Αν μέσα από κάποιες απαγορευμένες ασκήσεις οι άνθρωποι εισχωρήσουν σ’ αυτούς τους ανώτερους κόσμους και δουν και ακούσουν μερικά πράγματα, αλλά ερμηνεύσουν αυτές τις εμπειρίες μέσα από την κατανόησή τους των κατώτερων πεδίων, θα δημιουργήσουν αποκρυσταλλωμένες πλάνες. Στις περισσότερες περιπτώσεις αυτοί οι άνθρωποι χάνουν την ισορροπία τους στο φυσικό κόσμο, γιατί το μέτρο της κρίσης τους διαστρεβλώνεται. Ζουν μια αβέβαιη και ψεύτικη ζωή.
Συχνά χάνουν την αίσθηση της νομιμότητας και δε δείχνουν κανένα σεβασμό σε κανόνες και νόμους. Αυτό είναι ένα σημάδι ότι έχουν κάνει μια παράνομη είσοδο στα ανώτερα πεδία και έχασαν την πυξίδα τους για τη φυσική πλευρά της ζωής. Δεν μπορούν να ζήσουν σε κάθε πεδίο σύμφωνα με τις απαιτήσεις του κάθε πεδίου, γιατί οι μετασχηματιστές τους δεν είναι όμοιοι. Επομένως χάνονται σε όλα τα πεδία και πρέπει να αρχίσουν ξανά από το κατώτερο.
Οι έντονες πνευματικές προσπάθειες που γίνονται από το ζηλωτή και το μαθητή μέσα από το διαλογισμό και τον ορθό τρόπο ζωής, του επιτρέπουν να κερδίσει εσωτερική γαλήνη και άλλες αρετές και να εισέλθει στα βαθύτερα επίπεδα της ύπαρξης, τα οποία αλληλοσυνδέονται με πολλές ψυχολογικές και πνευματικές γέφυρες. Διασχίζοντας αυτές τις γέφυρες ο άνθρωπος, προχωρεί λίγο πέρα από τον εαυτό του και βαθμιαία μεταφέρει τη συνείδησή του σε ανώτερα επίπεδα, όπου μπορεί να κατανοήσει, να αναλύσει και να εκφράσει το Θείο Σχέδιο.
Ο άνθρωπος που χρησιμοποιεί ναρκωτικά για να διευρύνει τη συνείδησή του χάνει τη συμμετοχή του στο Σχέδιο. Αυτό σημαίνει ότι χάνει το ανώτερο κάλεσμα και δεν μπορεί να πάρει συνειδητά μέρος στην εκτέλεση του Μεγάλου Σχεδίου για την ανθρωπότητα. Το μέρος του στο Σχέδιο υπάρχει στο εσώτατο κέντρο της ύπαρξής του, αλλά δεν μπορεί να το προσεγγίσει. Ακόμα και αν προσπαθήσει να εισχωρήσει προς αυτό, βυθίζεται μέσα σε μια θάλασσα από θυμαπάτες και εκεί βλέπει μια παραμορφωμένη εικόνα του Σχεδίου. Τελικά αυτή η διαστρεβλωμένη εικόνα ελέγχει τη ζωή του και την εκφυλίζει.
Στη φυσική ανάπτυξη ο άνθρωπος διατηρεί όλα τα επιτεύγματα μέσα του κάθε φορά που περνάει το κατώφλι προς τους ανώτερους κόσμους και επιστρέφει. Στις τεχνητές διεισδύσεις, όταν ο άνθρωπος επιστρέφει, έχει χάσει οτιδήποτε είχε εντυπωθεί προηγουμένως στη συνείδησή του και παραμένουν μόνο οι πληγές στα σώματά του.
Ο ζηλωτής της δεξιάς ατραπού μπορεί να παρομοιαστεί με τον άνθρωπο που κερδίζει χρήματα με τίμιους τρόπους και τα ευχαριστιέται στα χρόνια που έρχονται. Ο ζηλωτής της αριστερής ατραπού μοιάζει με ένα ταμία τράπεζας, ο οποίος χειρίζεται τεράστια ποσά χρημάτων όλη τη μέρα, αλλά όταν έρθει το απόγευμα πρέπει ν’ αφήσει τα λεφτά στην τράπεζα, γιατί δεν του ανήκουν.
Ο άνθρωπος πρέπει να μάθει να προσεγγίζει τα ανώτερα επίπεδα συνειδητά, βήμα προς βήμα. Πρέπει να ελέγχει την κάθε κίνηση και να πληρώνει το αντίτιμο για κάθε εξέλιξη. Μ’ αυτό τον τρόπο θα έχει σε όλο το δρόμο μια γέφυρα κάτω από τα πόδια του και θα μπορεί να προχωρά ή να επιστρέφει ανάλογα με τις ανάγκες του. Καθώς ταξιδεύει προς τον Πραγματικό Εαυτό δομεί τις γέφυρες και ολοκληρώνει τον επταπλό μηχανισμό του, δημιουργώντας τον με τη δική του προσπάθεια και μόχθο. Όταν δομηθεί η γέφυρα ανάμεσα σε όλα τα οχήματά του, μπορεί τότε να επικαλεσθεί το Εσωτερικό Φως λέγοντας: Ω Εσύ, Αυτό-αποκαλυπτόμενε, αποκάλυψε τον Εαυτό σου σε μένα.
Όταν αρχίζει η αποκάλυψη του Εαυτού, ο άνθρωπος σταδιακά αφαιρεί τη σκαλωσιά που είχε χτίσει μέσα στις εποχές με το διάβασμα και τη μάθηση. Αργά – αργά το φως του ήλιου ακτινοβολεί και εξαφανίζει όλα τα μέσα που είχαν χρησιμοποιηθεί για να φτάσει στο σκοπό και ο αληθινός Εαυτός πραγματώνεται.
————————————————
© Elena Menegou  η αντιγραφή επιτρέπεται με σύνδεσμο στο άρθρο
© Βιβλιογραφία
Το Πύρινο άρμα και τα ναρκωτικά

http://miastala.com/s/archives/24160
Φιλε μου ο σημερινός εχθρός σου είναι η παραπληροφόρηση των μεγάλων καναλιών. Αν είδες κάτι που σε άγγιξε , κάτι που το θεωρείς σωστό, ΜΟΙΡΆΣΟΥ ΤΟ ΤΩΡΑ με ανθρώπους που πιστεύεις οτι θα το αξιολογήσουν και θα επωφεληθούν απο αυτό! Μην μένεις απαθής. Πρώτα θα νικήσουμε την ύπνωση και μετά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα υπόλοιπα.