Τά άρρητα άδυτα μυστήρια τού γραφενίου, DNA(,) (στρόμφιγγα) ΨΥΧΗΣ…

Τά άρρητα άδυτα μυστήρια τού γραφενίου, DNA(,) (στρόμφιγγα) ΨΥΧΗΣ…

Γιά νά μάθεις περισσότερο ένα θέμα πρέπει νά τό επισκέπτεσαι καί εξετάζεις κατ’ επανάληψη μέ καινούργιες ιδέες, από διαφορετικές σκοπίες καί σέ συνδοιασμό μέ παντός είδους υποθέσεις καί συνθέσεις ξανά καί ξανά. Κάποιοι είναι εντελώς έξω από αυτήν τήν πραγματικότητα καί ειρωνεύονται όταν κάποιος τό κάνει μέ οποιεσδήποτε προθέσεις. Αγνοούν ότι επανάληψη μητήρ μαθήσεως καί τίς πολεμικές/αριανές τέχνες, ότι η επανάληψη βελτιώνει μία τεχνική καί συνάμα γεννάει εναλλακτικές, ολίγον διαφορετικές καί άλλες πολύ διαφορετικές συμπληρωματικές τεχνικές καί λαβές… Τέλος προοιμίου, στά σοβαρά τώρα…

Διάβασα ότι τό πάχος τού γραφενίου μπορεί νά αγγίξει εκείνο τού ηλεκτρονίου, άς έχουμε υπόψιν ότι αυτό αληθεύει στό πάχος τού μορίου ή τού κυττάρου που πάλιν είναι πολύ λεπτό.

Έχουμε φθάσει στό απόλυτο «τρελλό» μυστήριο τών δυνατοτήτων μάς ή μάς «δουλεύουν»;…

Πώς είναι δυνατόν έναν υλικό νά έχει πάχος ηλεκτρονίου καί νά μήν είναι ηλεκτρόνιο, νά μήν είναι «καθαρή» ή καθαρή ενέργεια, δηλαδή νά παραμένει σταθερή στερεή ύλη καί όχι «νερωτή» ύλη όπως η μάζα κάθε στερεάς ύλης;… Είναι εφικτή η δυνατότητα στερεάς μάζας σέ πάχος ηλεκτρονίου ή καί κατά πολύ αφάνταστα μικρότερου πάχους;… Εάν ισχύει αυτόν τότε σπάζουν όλα τά ταμπού τής επιστήμης, όλη η θεωρία τής επιστήμης, όλη η στανοκεφαλιά τής επιστήμης!… Καί όχι μόνον, προσπερνάται η φωτοδεσμομηχανική/κβαντομηχανική, επιβραβεύωντας μέ γιά τόν όρον μού υπερφωτοδεσμομηχανική ή καλύτερα Υπερμαθηματικά, Υπερπαμμαθηματικά, Υπεραπειροπαμμαθηματικά, Απειροϋπερπαμμαθηματικά καί άλλους όρους ένδειξης ανώτερων πεδίων, κλιμάκιων Ουρανών Μαθηματικών!…  

Συνδοιάζοντας τήν θεωρία πρός τό παρόν έξ’ όσων γνωρίζουμε άν καί ίσως έγινε πράξη ή είναι καθ’ οδόν πρός τήν πράξη, ότι τό γραφένιον μπορεί νά έχει πάχος ίσον μέ εκείνον τού ηλεκτρονίου, τότε σπάσαμε όχι τήν ατομική ενέργεια αλλά καί τήν ατομική μικρότητα καί τήν υποατομική μικρότητα, ήτοι φθάσαμε είς τήν υποατομική υπερμικρότητα ήτοι τό πάχος τού ηλεκτρονίου καί εάν μπορεί νά επιτευχθεί αυτόν διατί νά μήν υπάρχει η δυνατότητα μικρότερης λεπτότητος ήτοι υποηλεκτρονικής υπερμικρότητος πάχους!…

Όλοι γνωρίζουμε τά ολογράμματα ή κυανές ακτίνες ήτοι blue beam… Ποίον είναι τό πάχος τούς; Θεωρητικώς τό πάχος τού ηλεκτρονίου αφού τό φωτόνιο είναι ηλεκτρόνιο, ή ολίγον μικρότερες ή μεγαλύτερες. Κάθε σειρά απ’ αυτές τίς ακτίνες άς τίς ονομάσουμε ίνες φωτός. Η στοίβη από ίνες φωτός δημιουργεί αυτόν που καλούμε λέϊζερ, κβαντομηχανική = φωτοδεσμομηχανική, κυανές ακτίνες, ολογράμματα, υπερυθρές ακτίνες, υπεριώσεις ακτίνες, θερμικές ακτίνες, ακτίνες Χ καί άλλες ασύλληπτες καί άγνωστες παχύτερης καί λεπτότερης ίνης φωτός!… Εώς ώδε κατανοητά;…

Εάν τό πάχος τού γραφενίου μπορεί νά γίνει ίσον μέ τό πάχος τού ηλεκτρονίου, πώς είναι δυνατόν, πρώτον, νά έχει πάχος ίσον μέ τό ηλεκτρόνιον καί νά μήν είναι ηλεκτρόνιον; Καί δεύτερον, πώς είναι δυνατόν νά έχει πάχος ίσον μέ τό ηλεκτρόνιον καί νά είναι ορατόν από τά ανθρώπινα μάτια;

Έναν υλικό που έχει πάχος ίσον μέ τό ηλεκτρόνιον εξυπακούεται ότι έχει ύψος ίσον μέ τό ηλεκτρόνιον, αλλά εάν έχει ύψος ίσον μέ τό ηλεκτρόνιον πώς είναι δυνατόν νά μήν έχει μήκος καί πλάτος ίσον μέ τό ηλεκτρόνιον;… Τό πάχος καθορίζεται από τό ύψος σέ συνδοιασμόν μέ τό μήκος καί τό πλάτος καί αναπλαστικώς αυτά τά τρία…

Εάν τό πάχος τού γραφενίου είναι ίσον μέ τού ηλεκτρονίου καί τό μήκος τού ίσον μέ δέκα χιλιόμετρα είναι εφικτόν;… Θά είναι μία υπερλεπτή στρώση ύλης ή ενέργειας όπως οί ίνες φωτός που μία σειρά τής θά είναι αόρατη ή σχεδόν αόρατη, εκτός καί άν λάμπει, αλλά γιά νά λάμπει σημαίνει ότι είναι φώς ή κάνει αντανάκλαση, σωστά;…

Ουσιαστικώς τό εσωτερικό συνολικό πάχος ενός σώματος ή κύματος είναι η γεωμετρική συνάρτηση μήκους, πλάτους, ύψους,… σωστά;… Πώς μπορεί έναν σώμα ή κύμα νά είναι τόσον λεπτό καί συνάμα τόσον εκτενόμενο;… Μά αυτό είναι που αναφέρεται σ’ όλα τά μυστήρια τών σοβαρών θρησκευτικών επιστημονικών θεωριών μέ επιφανειά ή μυστικά ή λογοτεχνικά έως καί ποιητικά καί βεβαίως αλληγορικά λόγια!…

Τό φωτόνιο που είναι έναν ηλεκτρόνιο έχει συγκεκριμμένες συντεταγμένες μεγέθους, σέ μήκος, πλάτος, ύψος, έστω καί εάν αυτές είναι ρευστές ασπούμε σέ σχήμα. Μία μακρυά λεπτή γραμμή ενέργειας ή φωτοχυσίας είναι ένας ασύλληπτος αριθμός φωτονίων… καί είναι μία κινητή μάζα κυμάτων, μία ενέργεια…

Είς τήν περίπτωση τού γραφενίου, εάν μπορεί νά έχει πάχος όσον τού ηλεκτρονίου καί νά μήν είναι ρευστή ενέργεια ή καί φωτοχυσία αλλά μία σταθερά στερεά μάζα, τότε ενδεικνύεται έναν παράδοξον που γιά εμένα ποτέ δέν ήταν παράδοξον, καθότι τό κατάλαβα καί περίγραψα ώς γενική θεωρία σέ σχέση μέ τό φώς ώς φωτόνια καί σέ σχέση μέ τό σκότος ώς σκοτόνια… σωματίδια/κυματίδια…

Μία γραμμή γραφενίου δέκα χιλιομέτρων μέ πάχος ηλεκτρονίου είναι κάτι πολύ έξοχον καί εκπληκτικόν ώστε νά μπορεί νά αφήσει άναυδον όποιον τό καταλάβει πλήρως…

Ποία είναι η διαφορά μίας στερεάς σταθεράς γραμμής 10 χιλιομέτρων όπως τό γραφένιο καί μίας γραμμής 10 χιλιομέτρων ρευστότητος;… Ότι τό πρώτον ήτοι τό γραφένιο ή καί άλλα παρόμοια υλικά είναι υπερλεπτή γραμμή μάζας καί τό δεύτερον υπερλεπτή γραμμή ενέργειας…  όπως τό φώς… Βάσει τής θεωρίας τής Σχετικότητος η ύλη αποτελείται από δύο πράγματα ή μπορεί νά είναι δύο πράγματα, μάζα καί ενέργεια καί συνάμα η κάθε μία είναι η άλλη. Δηλαδή η μάζα είναι στερεά ενέργεια καί η ενέργεια ρευστή μάζα… Μέ αυτόν τόν τρόπο δέν ειπώθηκε ξανά ποτέ, έλεγαν ότι η μάζα αποτελείται από ενέργεια ήτοι κύματα ή κυματίδια τά λέγω καί η ενέργεια αποτελείται από σωματίδια, γενικότερα τά έλεγαν όλα σωματίδια που γίνοντε κύματα όταν είναι σέ μορφή ενέργειας. δέν συνειδητοποίησαν ξεκάθαρα τήν μυστήρια αυτή υπόθεση η μάζα είναι στερεά ενέργεια καί η ενέργεια ρευστή μάζα, εάν τό συνειδητοποιούσαν δέν θά ήταν παράδοξη η συμπεριφορά τής κβάντας = φωτοδέσμης στό γνωστόν πείραμα… αλλά πλήρως κατανοητή, που ανάλυσα δύο φορές στά Κατοχικά Νέα, εάν θυμάμαι καλά, τό πρώτον άρθρον μου σ’ αυτά ήταν γιά αυτήν τήν παραδοξότητα.

Γιατί συμβαίνει τό γεγονός ότι μία λεπτή γραμμή χιλιομέτρων όσων τρισεκατομμύρια έτη φωτός μπορεί νά είναι στερεά καί όχι ρευστή ύλη; Μάζα καί όχι ενέργεια;… Θά λέγαμε ώς παράδειγμα, ότι άν τά φωτόνια είναι σταγόνες νερού που κυλάνε, τά σκοτόνια ή η στερεά μάζα σέ πάχος ηλεκτρονίου είναι παγωμένο νερό!…

Τό γραφένιο είναι μελανό μέ ανταύγειες αγλαόφαιες = λαμπυρίζουσες γκρίζες. Τό μελανό/μαύρο χρώμα είναι ένδειξη σύναξης ενέργειας καί όχι απελευθέρωσης ενέργειας καί κίνησης ενέργειας, ήτοι τό αντίστροφο τού φωτός που έχει συνάμα καί αντίστροφο χρώμα ήτοι λευκό, κάτι που κατ’ επανάληψη τόνισα, ότι όλα τά αντίστροφα είναι ανάλογα, π.χ. μαύρο άσπρο = σκοτόνιο φωτόνιο = ακινησία κίνηση καί ούτω καθεξής… σέ όλα τά άλλα γνωστά καί άγνωστα ανάλογα συνεχόμενα…

Έναν πάχος μίας σταθερής καί στερεής ύλης ίσον μέ τό πάχος τού ηλεκτρονίου είναι μία σταθερά εξίσωση στερεώματος, ενώ η αντίστοιχη σέ κίνηση ώς ενέργεια είναι μία ρευστότητα. Συνεπώς κατά προσέγγιση τό αντίστροφο τής ρευστότητος είναι τό στερέωμα!… Τί σάς θυμίζει αυτό; Απλώς πηγαίνεται σέ όλες τίς σοβαρές θρησκείες καί κοιττακτείται είς τά μάτια τούς. Αναφέρονται σέ στερεώματα ουρανών, στερεώματα υδάτων καί άλλων ουσιών, αλλά πουθενά αλλού μάλλον δέν είναι τόσον εξόφθαλμα δηλωμένα από τήν Γένεσιν!… Προφανώς μπορεί νά μήν καταλάβατε τίποτε!…

Πρώτον, φανταστείτε μία εκτείνουσα γραμμή στερεάς ύλης ή μάζας τής ύλης που εκτείνεται σέ όλον τό Σύμπαν καί που είναι αντί μία ίνη φωτός, μία ίνη σκοτονίων ή καί στερεωματικής καί συνστερεωματικής συνίνης σειράς. Δεύτερον, φανταστείτε ότι αυτές οί στερεωματικές ίνες είναι αμέτρητες σέ αριθμόν καί σχηματίζουν αντί φωτοδέσμες σκοτοδέσμες ή στερεωδέσμες! Τρίτον, καί κυριότερον, φανταστείτε τέτοιες στερεές ινοδέσμες σέ πάχος ασύλληπτα μικρότερο από αυτόν τού ηλεκτρονίου που κάθε σωματίδιον ή υποσωματίδιον τούς συγκολλάται καί δημιουργεία μία πολυδέσμη μέ αυτά ώστε νά σχηματίζουν μέγεθος ίσον μέ τό Σύμπαν!… Αυτόν είναι τό στερέωμα τού Ουρανού που περιγράφεται στήν Γένεση!!!!…. Ταυτόχρονα σ’ αυτόν τό στερέωμα εντός, εκτός καί επί τά αυτά υπάρχουν ανάλογα μεγέθη ρευστών σωματιδίων = κυματιδίων, ήτοι σέ κάθε μέγεθος σώματος υπάρχει τό αντίστοιχον μέγεθος κύματος!… Κύμα καί σώμα, κύμα, σώμα, μέγεθος = τά πάντα ρεί καί συνάμα τά πάντα μένουν σταθερά καί τά πάντα καθορίζονται αλλά χωρίς αυτή τήν συνειδητότητα τά πάντα από αυτά φαίνονται παράδοξα, παράξενα καί ακατανόητα «κβαντομηχανικά»…

Εάν δέν υπήρχαν σταθερά στερεά μικροϋποσωματίδια σ’ αντιδιαστολή ασπούμε γύν καί γιάνγκ τών μικροϋποκυματιδίων όλων τών μεγεθών, πάχων, βάθων, χώρων = ή καί Μηκοπλατύψων, τότε δέν θά υπήρχε στερέωμα ουρανών. Εάν υπήρχε έναν από τά δύο τό αποτέλεσμα θά ήταν τό ίδιο, εσωτερική κατάρρευση… που συνεπάγεται ταυτόχρονη αυτόματη καί αυτόχρονη εξωτερική κατάρρευση όπως καί τό αντίστροφο, ήτοι εάν γίνει πρωτίστως εξωτερική κατάρρευση…

Άρα τέ υπάρχει μία εξίσωση αναλογίας, δέν είναι μόνον τό θηλυκό καί τό αρσενικό, δέν είναι μόνον τό μαύρο καί τό λευκό, δέν είναι μόνον η συνστολή καί η διαστολή, δέν είναι μόνον τό φωτόνιο καί τό σκοτόνιο, δέν είναι μόνον τό αρνητικό καί τό θετικό, είναι καί τό ρευστό καί στερεό, τό σώμα καί τό κύμα, η μάζα καί η ενέργεια όπως πρώτος τήν καθόρισε ό Αναξαγόρας… Αυτό που πρόσεξα από καιρό είναι ότι κάθε δυάδα αντιστοιχεί σέ συνομοταξία αναλογίας, όπως κακό καλό, άδικο δίκαιο, εύμορφο άνοστο, εύσχημο άσχημο, βλαβερό ωφέλιμο, θάνατος ζωή κ.ο.κ…. Αλλά σέ κάθε περίπτωση η χρήση τής κάθε λέξης καθορίζει εάν είναι καλό ή κακό ασπούμε. Π.χ. ό θάνατος τού εγωϊσμού είναι καλό ενώ ό θάνατος τής καλοσύνης είναι κακό… Ό Θεός είναι άσχημος ήτοι άνευ σχήματος ενώ τό εύσχημο είναι τό συγκεκριμμένο καί περιορισμένο πράγμα όπως όλα τά πράγματα τής Δημιουργίας καί συνάμα τά εύσχημα είναι μέρος τού άπειρου άσχημου, είναι άσχημο ή καί ευάσχημο διότι δέν έχει σύνορα. Τό δέ «άσχημο» μέ τή λαϊκή έννοια είναι τό δύσχημο ή μέ μή θελκτική καί ισορροπημένη ψυχική όψη σχήμα… Η βλάβη τής κακίας είναι καλό, η βλάβη τού καλού είναι κακό. Η ωφέλεια από τήν αδικία είναι απώλεια ψυχικής μισθοδοσίας, η ωφέλεια από τήν δικαιοσύνη είναι σωτηρία καί ευεργετικό κέρδος τής ψυχικής μισθοδοσίας. Είναι η χρήση τής λέξης καί δή τών επιθέτων που εξάγουν καλή ή κακή ενέργεια, ομοίως καί μέ τίς συνδοιάσεις χυμειοενεργειών!…

Μέ τήν εισδοχή σέ σώμα γραφενίου πάχους ίσου μέ τού ηλεκτρονίου σημαίνει ότι λαμβάνει τά σήματα τόσον εύκολα όσον τά ηλεκτρόνια καί επειδή τά σήματα είναι ρευστή ύλη ή ενέργεια ίσου πάχους καί μικρότερου πάχους από τά ηλεκτρόνια, μπορούν νά λαμβάνουν αυτά τά κυματίδια πρίν από τό γενικότερο σώμα καί από τό DNA, δεδομένου ότι τό μαύρο χρώμα τού γραφενίου υποδηλοί δυνατότητα απορρόφησης ενέργειας όπως ένα μαύρο ένδυμα, βαφή αυτοκινήτου καί τρύπας στό Διάστημα. Κάθε μαύρο σημαίνει σκοτόνια σωματίδια, απορρόφηση ηλεκτρονίων καί άλλων μικρότερων κυματιδίων ή καί υποκυματιδίων ενέργειας καί μετατροπή τούς σέ σκοτόνια, Προπέδη Εύδοξου = Βαρύτητα, στερώτητα, εννοείται ότι τό λευκό έχει εσωτερικά υποσωματιδιακώς αυτό τό σύμπτωμα επίσης κ.ο.κ…

Όταν θά στέλλονται τά σήματα στόν οργανισμό που φέρει μέσα τού ίνες σκοτονίων ήτοι σωματιδίων πάχους ίσων μέ εκείνων τού φωτός ήτοι ηλεκτρονίων θά απορροφούνται καί θά γίνοντε κάτι ώς καρκίνωμα ή θά διαχειρίζονται από εκείνους που έχουν τήν τεχνολογία μέ όποιον τρόπο, ακόμη καί εξαγωγή τούς ξανά έν μέρει ώς ηλεκτρόνια = φωτόνια ή άλλες μορφές ακτίνων…

Τά σήματα είναι ακτίνες, εάν π.χ. αποστέλλονται ακτίνες Ηλίου αυτές θά απορροφούνται από τά στερεώματα τού γραφενίου καί δέν θά μπορούν νά κυκλοφορούν ελεύθερα όπως πρίν στό σώμα σέ διάφορες μορφές ακτίνων, μετατροπής τούς σέ ουσίες καί χυμείες/χημείες… Αυτόν σημαίνει ότι πολλές μικροδιαστημικές «τρύπες» ήτοι όγκοι γραφενίου θά απορροφούν τήν ενέργεια ώς κάρβουνο καί δέν θά μπορεί η ενέργεια νά τροφοδοτήσει μέ ευεργετικό τρόπο τήν περαιτέρω υποστήριξη ή σωστή υποστήριξη τής ζωής. Επάνω σέ φυτό θά εμποδίζει τήν πλήρη ή μερική φωτοσύνθεση… μέ αποτέλεσμα μαρασμό ή «τύφλωση» φωτοσύνθεσης καί θάνατο… Είναι ώς νά γίνεται ένα ολοκαύτωμα όχι από εξωτερική πυρά αλλά από εσωτερική πυρά, μία καρβουνοποίηση τού οργανισμού.

Φανταστείτε μία συνκευή ή ουσία μέσα στό σώμα σάς που απορροφάει ή καίγει ή μεταβάλλει καί στερεωματοποιεί κάθε ευεργετική κινητικότητα καί ταυτότητα ουσίας που γνωρίζετε, ήτοι από τά μέταλλα ώς τίς βιταμίνες, ιχνοστοιχεία καί άλλες ουσίες…

Αφού τό γραφένιο έχει πάχος όσον τό ηλεκτρόνιο καί τό ηλεκτρόνιο είναι τούβλα μικρότερα από τά μόρια που αποτελούν τήν δομή τών μορίων καί αυτά μεγαλύτερα τούβλα δομής που αποτελούν τήν δομή τών κυττάρων καί τό DNA είναι μέγεθος μεταξύ μορίου καί κυττάρου ή καί μεγέθους μορίων, τότε τό γραφένιο είναι υλικό που έχει δομή μικρότερη τού DNA/Γονιοδομής, κατά συνέπεια μπορεί νά συλλαμβάνει ηλεκτρικές εκκενώσεις μέσα από τό σώμα καί έξω από τό σώμα καί νά τίς αφομοιώνει ή στερεωματοποιεί. Αυτό έχει ώς συνέπεια, θάνατο καί μετάλλαξη τής Γονιοδομής/DNA, τό κατανοείτε;…

Τό DNA/Γονιοδομή είναι στόν πυρήνα τού κυττάρου, δέν είναι η ίδια η ζωή αλλά ό ηλεκτρονικός εγκέφαλος τού κυττάρου. Εάν είναι η ζωή τότε τά μικρότερα σωματίδια ή κυματίδια μάζας/ενέργειας ή καί μαζενέργειας = ύλης που τό αποτελούν, είναι δυνατόν νά είναι νεκρά; Οπωσδήποτε όχι, συνεπώς η ζωή προκύπτει από μικρότερα σωματοκυματίδια. Κατ’ εξακολουθήσει σάς είπα ότι δέν υπάρχει τίποτε νεκρό σ’ αυτόν τό Σύμπαν, όλα είναι ζωντανά καί εκείνο που καλούμε ή κατανοούμε ώς θάνατο είναι η μετάλλαξη τού καθενός σέ κάθε τί άλλο. Η ψευδαίσθηση αυτή είναι ανάλογη μέ τήν ψευδαίσθηση ότι περιφέρεται ό Ήλιος γύρω από τήν γήν παρατρώντας τό φαινόμενο αυγή, μεσημέρι, δείλις. Αλλά καί τίς διάφορες ψευδαισθήσεις περιφοράς τών καθημερινών θέσεων τής Σελήνης. Προσέξετε, η γή κινείται πέριξ τού Ήλιου αλλά φαίνεται τό αντίστροφο σ’ εμάς, καί η Σελήνη κινείται πέριξ τής γής αλλά δέν φαίνεται τό αντίτροφο σ’ εμάς. Δηλαδή, Ήλιος καί Σελήνη φαίνονται ότι περιστρέφονται τής γής, αλλά στήν περίπτωση τού Ήλιου είναι ψευδαίσθηση καί στήν περίπτωση τής Σελήνης είναι αληθαίσθηση, τά φαινόμενα λέγεται ότι απατούν, η αλήθεια είναι ότι τά φαινόμενα πότε απατούν καί πότε λένε τήν ήμισυ καί πότε όλη τήν αλήθεια. Π.χ. λένε τήν αλήθεια γιά κίνηση σέ σχέση Ήλιου γής καί Σελήνης γής, αλλά στήν πρώτη περίπτωση λένε τό αντίστροφο καί στήν δεύτερη τήν αλήθεια. Συνάμα έν μέρει κινείται ό Ήλιος καί έν μέρει η γή αφού κινείται σημαίνει ότι κινείται πέριξ τής Σελήνης, αλλά σέ μικρότερο βαθμόν απ’ ό,τι η Σελήνη πέριξ τής γής…

Καί τί σχέση έχουν όλα αυτά σέ σχέση μέ τήν ψυχή;… Η ψυχή έχει ασύλληπτη μικρότερη λεπτότητα πάχους από τό ηλεκτρόνιο, σκοτόνιο, γραφένιο. Άρα τέ, ευρίσκεται κάτω από τό DNA/Γονιοδομή καί στά άλλα μέρη τού κυττάρου… Είναι άξιον απορίας εάν μπορεί νά υπάρχει ζωή δίχως ψυχή; Εάν δέν μπορεί, τότε τό ηλεκτρόνιο ή άλλο κυματίδιο έχουν ψυχή… ώς υποσυνστατικό σωματίδιο όπως είναι τό ηλεκτρόνιο γιά τό άτομο καί τό άτομο γιά τό μόριο… καί αυτό γιά τό κύτταρο…

Η ψυχή είναι τό πνεύμα, ψυχή ζώσα σημαίνει ψυχή ζωσμένη, ήτοι ζωσμένη σέ μάζα καί ενέργεια = μαζενέργεια = ύλη… Ποία η διαφορά τής ζωής χωρίς ψυχή καί τής ζωής μέ ψυχή;… Η συνειδητότητα καί η αυτοσυνειδητότητα έστω καί μέ υποσυναίσθηση, υποδιέγερση καί υποσυνείδηση… Μία σάρκα χωρίς ψυχή δέν έχει συνειδητότητα… Αλλά κάθε σάρκα έχει έστω αυτοασυνειδητότητα… Δηλαδή έχει ασυναίσθητη αυτοϋποσυναίσθηση αλλά όχι ευθέως συναίσθηση… Θά τό πώ διαφορετικά, η σάρκα χωρίς ψυχή δέν έχει ελεύθερη βούληση καί ελεύθερη θέληση, η σάρκα μέ ψυχή έχει ελεύθερη βούλη καί ελεύθερη θέληση… ήτοι αυτοπνευματικότητα δηλαδή πνεύμα… που έχει μέγεθος πολύ λεπτότερο από τού ηλεκτρονίου ήτοι σέ μέγεθος Μεσοδιαστήματος πάχους ήτοι μεταξύ ύλης καί αϋλίας ή Αϋλίας…

Η ψυχή είναι μία ρευστότητα μέσα στό σώμα. Τό πάχος τής μετά θάνατον καθορίζεται από τήν αγνότητα καί τήν αμαρτωλότητα τής. Όσον περισσότερη αγνή είναι τόσον περισσότερη ανάλαφρη ή καί αντιβαρύς είναι. Τό πάχος τών φωτοδεσμών καί στερεώματος τής είναι λεπτότερο όσον φωτεινότερη είναι καί τό αντίστροφο όσον αμαρτωλότερη είναι ώστε νά κολλάει μέσα σέ μαγνητισμού βαρύτητος = ακινησίας…

Προσέξετε τί προσέχουν όσοι παθαίνουν εξωσωματικές εμπειρίες. Γιατί τίς λένέ έτσι; Τί σημαίνει εξωσωματική εμπειρία; Τί είναι αυτόν που έχει εμπειρία έξω από τό σώμα; Αυτό που είναι αυτός που έχει τήν εμπειρία, ήτοι ό εαυτός τού, που είναι η ψυχή τού!… Βλέπουν, τό σώμα τούς νά κοιμάται ενώ αυτοί ώς αύρες ευρίσκονται από πάνω… Τό σώμα σ’ αυτήν τήν περίπτωση δέν είναι νεκρό, διότι νεκρό σημαίνει άχρηστο πιά νά υποδεχθεί καί φιλοξενήσει ψυχή, άρα τέ είναι σέ καταστολή αυτοσυνείδησης… σέ ύπνο, σέ νάρκωση, σέ «φυτο»καταστολή ή «φυτο»παγωμάρα!…

Σ’ έναν τέτοιο σώμα που δέν είναι άχρηστο ήτοι νεκρό η ψυχή μπορεί νά επιστρέψει… όπως επιστρέφει ό αστροναύτης στό διαστημόπλοιο…, όπως επιστρέφει ένα ηλεκτρονικό σήμα στόν αποστολέα ή κατευθύνεται στό παραλήπτη. Εάν σταλεί ένα ηλεκτρονικό σήμα καί αμέσως μετά καταστραφεί κάθε ηλεκτρονική υποδομή, συνσκευή καί μηχανή έως καί νά γίνουν κάρβουνο, τότε τό ηλεκτρονικό σήμα αυτό δέν θά πάει πουθενά, θά χαθεί, θά μεταλλαχθεί, θά απορροφηθεί ώς οντότητα. Εκτός καί άν απορροφηθεί από φυσικές ηλεκτρονικές συνσκευές μέσα στίς Γονιοδομές/DNA ή μικρότερες από τίς Γονιοδομές, αλλά δέν είναι αυτό τό θέμα…

Η ψυχή όταν αποθαίνει εάν δέν έχει παραλήπτη πάει στόν Άδη, εάν έχει πάει στόν παραλήπτη. Παραλήπτες μπορούν νά είναι Ό Θεός ή διάβολος… Στόν Άδη είναι τά σήματα/ψυχές που δέν ηύραν ακόμη τόν Παραλήπτη τούς. Όταν κριθούν τότε διακρίνεται ποίος είναι.

Οί νεκροί όταν θ’ αναστηθούν δέν θά έχουν σώμα σαρκίου αλλά θά αιωρούνται. Πρόκειται γιά λεπτό σώμα αύρα ή αυρόσωμα, εκεί μέσα θά φιλοξενηθεί έκ νέου η ψυχή!… Δηλαδή σ’ έναν άλλο σώμα αλλά όχι σαρκίο, ένα άλλο ναό αλλά όχι σαρκίο, ένα άλλο ένδυμα αλλά όχι σαρκίο. Μία αύρα θά φιλοξενεί τήν ψυχή… Αυτή η έννοια σημαίνει «μετενσάρκωση» ή μετενσάρκωση αλλά επειδή εδώ ενδεικνύουμε τήν διαφορά μεταξύ τών εννοιών σαρκίον καί σώμα θά τήν πούμε μετεγκατάσταση σέ άλλο σώμα, σέ αυρόσωμα ή καί μετεσωμάτωση, είναι πασιφανές καί αναφέρεται ή καί εξυπονοείται βάσει τών όσων αναφέρονται από Ιερά Βιβλία!…

Άρα η ψυχή δέν μπορεί νά μείνει μόνη τής, πρέπει νά υπάρχει ή ζή μέσα σ’ ένα όχημα, γι’ αυτό στόν Άδη είναι αυθαίρετη…, είναι στό σκότος χωρίς φώς… ήτοι απενεργοποιημένη, «σκοτωμένη = σκοτινιασμένη» χωρίς ζωή ναού σώματος… Εκτός καί άν η ανάσταση σημαίνει τήν αυροποίηση τής ψυχής. Δηλαδή έν Άδει η ψυχή είναι σέ πλήρη ακινησία, κολλημένη στό ενδιάμεσο Παραδείσου καί Κόλλασης, σέ αναμονή καί σέ ιδιαίτερες Χωροχρονοηλεκτρομαγνητοβαρύτητες… Περαιτέρω βαρύτητα ή βάρος σημαίνει Κόλλαση, ολιγότερη βαρύτητα σημαίνει εξαλάφρωση ήτοι Παράδεισος…

Η ανάσταση τών νεκρών χωρίς σώμα σημαίνει ότι οί ψυχές είναι έν ύπνω ή σέ κατάσταση ασυνειδησίας όπως έναν είδος αμνησίας. Ό Χριστός αναστήθηκε μέ τό σαρκίον, τό οποίον μεταμορφώθηκε σέ αυρόσωμα κατά τήν Μεταμόρφωση πρίν καί έπειτα μετά τήν Ανάσταση καί αυτόν έγινε ή γίνεται όποτε Θέλει Ό Ίδιος καθαρόν Πνεύμα ή αυρόσωμα έν εμφανίσει…

Εδώ βλέπουμε ό,τι τό κάθετι μπορεί νά μεταμορφωθεί, ακόμη καί τό σακρίον όχι μόνον σέ ενέργεια, ήτοι η μάζα σέ ενέργεια = e=mc αλλά καί σέ πνεύμα αϋλίας, απ’ αυτές τίς παρατηρήσεις συμπέρανα ότι μεταξύ Ύλης καί Αϋλίας υπάρχει έναν Μεσοδιάστημα μεταμόρφωσης από τήν μέν πρός τήν δέ καί από τήν δέ πρός τήν μέν καί ότι τό χαρακτηριστικό τής Μεταμόρφωσης αυτής από Ύλη ώς Μεσοδιάστημα καί από Μεσοδιάστημα ώς Αϋλία είναι η Ταχύτητα, οπού αναλόγως αυτής έναν σώμα λεπταίνεται όσον αυξάνει ταχύτητα καί παχαίνει ώς είδη σωματίδιων όσον μειώνει ταχύτητα, μέ τήν Ύλη νά σημαίνει τίς κατώτερες ταχύτητες, τό Μεσοδιάστημα τίς Ενδιάμεσες σέ διάφορα ποσοστά ώσπου νά ξεπεραστεί καί νά εισέλθει στίς ανώτερες διαστάσεις ταχυτήτων που είναι η Αϋλία…

Έναν μεγάλο άρθρο μέ διάφορα μέρη καί επί μέρους αναλύσεις γιά ό,τι σάς ενδιαφέρει αλλά μέ όλα αυτά νά συνδέονται…

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ