Οι Εθνικοσοσιαλιστές κατηγορούσαν εξίσου με δριμύτητα τους διεθνείς τραπεζίτες και την υποδούλωση της Ευρώπης σε αυτούς μέσω της τοκογλυφίας. Και πάλι από το πρόγραμμα του NSDAP:
«Η δουλεία των τόκων είναι η πραγματική έκφραση των ανταγωνισμών, του κεφαλαίου έναντι της εργασίας, του αίματος έναντι του χρήματος, της δημιουργικής εργασίας έναντι της εκμετάλλευσης. Η αναγκαιότητα του σπασίματος αυτής της δουλείας έχει τόσο μεγάλη σημασία για το έθνος μας και τη φυλή μας, ώστε από αυτή μόνο εξαρτάται η ελπίδα του έθνους μας να ανυψωθεί από τη ντροπή και τη δουλεία, στην πραγματικότητα, η ελπίδα της ανάκτησης της ευτυχίας, της ευημερίας και του πολιτισμού σε όλο τον κόσμο. Είναι ο άξονας επί του οποίου γυρνάνε τα πάντα. Είναι κάτι πολύ περισσότερο από μια απλή αναγκαιότητα δημοσιονομικής πολιτικής Επηρεάζει κάθε άτομο ξεχωριστά και απαιτεί μια απόφαση από τον καθένα: Υπηρεσία στο έθνος ή απεριόριστος ιδιωτικός πλουτισμός».
Το γεγονός ότι σήμερα μεγάλες οικονομικές επιχειρήσεις δεν μπορούν να σταθούν, χωρίς την προσφυγή στον δανεισμό είναι καθαρή τρέλα. Εδώ είναι όπου η εύλογη χρήση του δικαιώματος του κράτους να παράγει χρήματα θα μπορούσε να παράγει πιο ευεργετικά αποτελέσματα».
Αν η Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν τώρα κάτω από την επιρροή των εθνικοσοσιαλιστικών ιδεών, η Ευρώπη θα ήταν ελεύθερη από χρέος και στην πραγματικότητα, οι ((τραπεζίτες)) θα ήταν τυχεροί αν ζούσαν.
Όπως μπορούμε να δούμε, σχεδόν το σύνολο της οικονομικής δραστηριότητας στον πυρήνα των Εθνών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στηρίζεται στην υπηρεσία του χρέους και την καταβολή των τόκων, το πραγματικό χρέος δεν πρόκειται ποτέ να αποπληρωθεί, ο στόχος είναι να υποδουλωθούν κυριολεκτικά οι Ευρωπαίοι μέσω των τόκων ή της ((τοκογλυφίας)). Έτσι, από οικονομικής άποψης, το ότι η ΕΕ είναι ένα ναζιστικό ίδρυμα, δεν στέκει. 
Μια άλλη συλλογιστική που οι θιασώτες της «ναζιστικής ΕΕ» χρησιμοποιούν, είναι ότι ο γερμανικός λαός, ως λαός, έχει επωφεληθεί από την ΕΕ που είναι ναζιστικό σχέδιο. Για παράδειγμα, κάτω από τον εθνικοσοσιαλισμό το ποσοστό γεννήσεων στην Γερμανία αυξήθηκε, άρα αν ζούμε όλοι κάτω από μια «ναζιστική αυτοκρατορία» θα πρέπει να το δούμε αυτό να συμβαίνει και στη Γερμανία τώρα. Στην πραγματικότητα, το ποσοστό γεννήσεων στη Γερμανία είναι ένα από τα χαμηλότερα στον κόσμο, κι αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο ότι οι Γερμανίδες ωθήθηκαν στα εργοστάσια και τα γραφεία ως σκλάβες/καταναλώτριες, χάριν του «φεμινισμού», κάτι για το οποίο οι εθνικοσοσιαλιστές θα εξέφραζαν τον αποτροπιασμό τους. Ακόμη και χωρίς την πλημμυρίδα των μεταναστών στη Γερμανία κάτω από αυτές τις συνθήκες οι Γερμανοί τελικά θα εξαφανιστούν.
Το «Σχέδιο 25 Σημείων» των εθνικοσοσιαλιστών λέει τις θέσεις τους για τη μετανάστευση και την “ποικιλομορφία”:
4. Μόνο όσοι είναι συμπατριώτες μας μπορούν να γίνουν πολίτες. Μόνο όσοι έχουν γερμανικό αίμα, ανεξάρτητα από το θρήσκευμα, μπορούν να είναι συμπατριώτες μας. Ως εκ τούτου, κανένας Εβραίος δεν μπορεί να είναι συμπατριώτης.
5. Όσοι δεν είναι πολίτες πρέπει να ζουν στη Γερμανία ως ξένοι και πρέπει να διέπονται από το δίκαιο των αλλοδαπών.
8. Οποιαδήποτε περαιτέρω μετανάστευση μη Γερμανών πρέπει να προληφθεί. Απαιτούμε όλοι οι μη Γερμανοί οι οποίοι έχουν εισέλθει στη Γερμανία από τις 2 Αυγούστου 1914, υποχρεωτικά να εγκαταλείψουν το Ράιχ αμέσως. 
Το 2015 πάνω από 1 εκατομμύριο μη-Λευκοί μετανάστες εισήλθαν στη Γερμανία ενάντια στη ρητή επιθυμία του γερμανικού λαού. Μέσα σε μόλις τέσσερα χρόνια οι Γερμανοί ηλικίας 18-30 ετών θα είναι μειοψηφία στη χώρα τους, εάν συνεχιστούν αυτές οι τάσεις. Και όμως, ένα τρομακτικά μεγάλο μέρος της mainstream Δεξιάς στη Βρετανία εξακολουθεί να πιστεύει ότι αυτό ακριβώς ήταν που ήθελε ο Αδόλφος Χίτλερ για τη Γερμανία!
Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς στην Κολωνία μετανάστες πραγματοποίησαν μια σειρά μαζικών σεξουαλικών επιθέσεων σε Γερμανίδες. Εκατοντάδες γυναίκες κακοποιήθηκαν στους δρόμους της Γερμανίας από τριτοκοσμικούς και σε χρόνο ρεκόρ ο τοπικός Τύπος έθαψε την ιστορία. Τώρα, φανταστείτε εάν, από κάποιο θαύμα, μερικές χιλιάδες μη-λευκοί είχαν καταφέρει να εισέλθουν στη ναζιστική Γερμανία, και στη συνέχεια οργάνωναν ομαδικούς βιασμούς Γερμανίδων. Πιστεύει κανείς ότι θα αντιδρούσε ο γερμανικός λαός και τα μέσα ενημέρωσης με αδιαφορία και θα έθαβαν την ιστορία; Ή μήπως θα τους μάζευαν και θα τους εκτελούσαν και όποιοι ήταν τυχεροί θα κατέληγαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης; 
Και να θυμηθούμε τον Richard von Coudenhove-Kalergi, έναν «πρωτοπόρο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης», ο οποίος έγραψε το βιβλίο «Pan-Europa» δεκαετίες πριν οι Ναζί συντάξουν τα σχέδιά τους (δες αναλυτικότερα εδώ). Ο Coudenhove-Kalergi έγραψε:
«Ο άνθρωπος του μέλλοντος θα είναι μικτής φυλετικής καταγωγής. Οι φυλές και οι τάξεις του σήμερα σταδιακά θα εξαφανιστούν λόγω της εξαφάνισης του χώρου, του χρόνου, και της προκατάληψης. Η ευρασιατική-νεγροειδής φυλή του μέλλοντος, όμοια σε εμφάνιση με τους αρχαίους Αιγύπτιους, θα αντικαταστήσει την διαφορετικότητα των λαών με την διαφορετικότητα των ατόμων».
Ο Kalergi ήταν, τότε, αυτό που θα λέγαμε σήμερα «διεθνιστής» και αν και δεν ήταν ο ίδιος Εβραίος*, ήταν σίγουρα φιλο-σημίτης:
«Αντί της καταστροφής του ευρωπαϊκού ιουδαϊσμού, η Ευρώπη, ενάντια στην θέλησή της, εξευγένισε και μόρφωσε αυτόν τον λαό, οδηγώντας τον στο μελλοντικό του στάτους ως ηγετικό έθνος διαμέσου αυτής της τεχνητής εξελικτικής διαδικασίας. Δεν προξενεί κατάπληξη ότι αυτός ο λαός που δραπέτευσε από τα Γκέτο-φυλακές, εξελίχθηκε σε μία πνευματική αριστοκρατία της Ευρώπης. Συνεπώς, η ευσπλαχνική πρόνοια έδωσε στην Ευρώπη μια νέα φυλή αριστοκρατίας με τη χάρη του πνεύματος. Αυτό συνέβη τη στιγμή που η ευρωπαϊκή φεουδαλική αριστοκρατία κατέπεσε, λόγω της χειραφέτησης των Ιουδαίων». 
Και αυτό απέδωσε καλά επειδή ο Kalergi και το έργο του για τη δημιουργία ενός πανευρωπαϊκού «ευρασιατικού-νεγροειδούς» ανθρώπου υποστηρίχθηκε ενθουσιωδώς από εξαιρετικά ισχυρούς Εβραίους τραπεζικούς μεγιστάνες:
«Σύμφωνα με την αυτοβιογραφία του, στις αρχές του 1924 ο φίλος του ο βαρόνος Λουί ντε Ρότσιλντ (Εβραίος) τον γνώρισε στον Max Warburg (Εβραίος), ο οποίος προσφέρθηκε να χρηματοδοτήσει την κίνηση του για τα επόμενα 3 χρόνια δίνοντάς του 60.000 χρυσά μάρκα. Το ενδιαφέρον του Warburg για την κίνησή του παρέμεινε ειλικρινές για το υπόλοιπο της ζωής του και υπηρέτησε ως ενδιάμεσος μεταξύ του Coudenhove-Kalergi και των Αμερικάνων, όπως του τραπεζίτη Paul Warburg (Εβραίος) και του χρηματοδότη Bernard Baruch (Εβραίος). Τον Απρίλιο του 1924, ο Coudenhove-Kalergi ίδρυσε το περιοδικό Paneuropa (1924 -1938) του οποίου ήταν ο εκδότης και κύριος συντάκτης. Την επόμενη χρονιά άρχισε να δημοσιεύει το κύριο έργο του, το ‘Kampf um Paneuropa’ (‘Ο Αγώνας για την Paneuropa’, 1925-1928, τρεις τόμοι). Το 1926, το πρώτο συνέδριο της Πανευρω- Ευρωπαϊκής Ένωσης πραγματοποιήθηκε στη Βιέννη και οι 2.000 αντιπρόσωποι εξέλεξαν τον Coudenhove-Kalergi ως πρόεδρο του Κεντρικού Συμβουλίου, θέση που κατείχε μέχρι το θάνατό του το 1972».
Ποιος όμως ήταν για τον Χίτλερ, ο Kalergi;
«Δυστυχώς, ο Παν-ευρωπαϊσμός του κέρδισε την ισχυρή απέχθεια του Αδόλφου Χίτλερ, ο οποίος επέκρινε έντονα τον πασιφισμό του και τον μηχανικό οικονομισμό του και υποτιμούσε τον ιδρυτή του ως «μπάσταρδο». Η άποψη του Χίτλερ για τον Coudenhove-Kalergi ήταν ότι ήταν ένας «χωρίς ρίζες, κοσμοπολίτης και ελιτιστής ημίαιμος».
* Ο Kalergi υπήρξε μέλος μασονικής στοάς και ήταν παντρεμένος με την εβραϊκής καταγωγής Αυστριακή ηθοποιό Ida Roland (Klausner).
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek