Παράλληλα σύμπαντα επηρεάζουν το δικό μας!
Ερευνητική ομάδα της οποίας ηγείται ο καθηγητής Howard Wiseman παρουσιάζει νέα θεωρία η οποία καταπιάνεται με τα παράλληλα σύμπαντα και τον τρόπο αλληλεπίδρασης τους με το δικό μας κόσμο.
Όπως λέει ο καθηγητής «όλες οι πιθανές εξελίξεις, όλα τα πιθανά σενάρια έχουν πραγματοποιηθεί. Σε μερικά σύμπαντα ο κομήτης που εξαφάνισε τους δεινοσαύρους δε προσέκρουσε ποτέ στη γη. Σε άλλα η Αυστραλία αποικήθηκε απ’ τους Πορτογάλους». Η θεωρία που δημοσιεύτηκε στις 23 Οκτωβρίου διχάζει τον επιστημονικό κόσμο καθώς πολλοί είναι εκείνοι που έχουν μιλήσει εγκωμιαστικά για τη διάσταση που δίνει η θεωρία του Wiseman στο θέμα, όμως άλλοι τόσοι την έχουν απορρίψει.
Τα παράλληλα σύμπαντα για καιρό υπήρξαν μύθευμα της επιστημονικής φαντασίας. Όμως σύμφωνα με μια νέα ριζοσπαστική έρευνα της κβαντικής μηχανικής, που δημοσιεύτηκε στις 23 Οκτωβρίου, τα άλλα σύμπαντα είναι αληθινά και υπάρχουν σε μεγάλους αριθμούς. Οι επιστήμονες πίσω απ’ την έρευνα λένε πως τα άλλα σύμπαντα ασκούν μια αδιόρατη απωθητική δύναμη στο δικό μας σύμπαν. Χάρη σε αυτή τη δύναμη γεννιούνται όλα τα παράξενα της κβαντικής διάστασης, σύμφωνα με τους επιστήμονες.
«Η οποιαδήποτε εξήγηση ενός κβαντικού φαινομένου θα είναι εκ των πραγμάτων περίεργη, καθώς τα πρότυπα της κβαντικής μηχανικής δεν προσφέρουν καμία εξήγηση. Εμείς απλά κάνουμε προβλέψεις για εργαστηριακά πειράματα» δήλωσε ο καθηγητής Howard Wiseman, φυσικός του πανεπιστημίου Griffith της Αυστραλίας και επικεφαλής της έρευνας. «Η εξήγηση που δίνουμε, όσο πιο απλά είναι δυνατόν, είναι ότι υπάρχουν παράλληλοι κόσμοι οι οποίοι αλληλεπιδρούν με το δικό μας».
Η θεωρία του Howard Wiseman και της ομάδας του ρίχνει φως σε νέες πτυχές της έρευνας κβαντικής μηχανικής που ξεκίνησε το 1950, με το όνομα «Η ερμηνεία πολλών κόσμων».
«Στη γνωστή στους κύκλους μας έρευνα «Η ερμηνεία πολλών κόσμων», κάθε σύμπαν διακλαδίζεται σε μια δέσμη νέων συμπάντων κάθε φορά που συντελείται μια κβαντική μέτρηση. Ως εκ τούτου όλες οι πιθανές εξελίξεις, όλα τα πιθανά σενάρια έχουν πραγματοποιηθεί. Σε μερικά σύμπαντα ο κομήτης που εξαφάνισε τους δεινοσαύρους δε προσέκρουσε ποτέ στη γη. Σε άλλα η Αυστραλία αποικήθηκε απ’ τους Πορτογάλους. Οι επικριτές αυτής της θεωρίας λένε αμφισβητούν το κατά πόσο είναι αληθινά αυτά τα σύμπαντα καθώς δεν επηρεάζουν το δικό μας καθόλου. Σκεπτόμενοι αυτές τις απόψεις κάναμε τη δική μας τοποθέτηση η οποία διαφοροποιείται αισθητά από τις εκτιμήσεις του παρελθόντος» δήλωσε ο καθηγητής Wiseman.
Στην ερώτηση αν ο άνθρωπος θα μπορέσει συνειδητά να επηρεάσει άλλα σύμπαντα, ο Wiseman απαντά: «Δεν είναι μέρος της θεωρίας μας… Όμως η ιδέα της αλληλεπίδρασης με άλλα σύμπαντα δεν είναι πλέον αποκύημα επιστημονικής φαντασίας»
Πώς υποδέχτηκε ο επιστημονικός κόσμος τη θεωρία;
Ο Lawrence Krauss, θεωρητικός φυσικός του πανεπιστημίου της Αριζόνα δήλωσε επιφυλακτικός απέναντι στη θεωρία, ενώ διάσημος Τσέχος φυσικός ήταν επικριτικός και έγραψε στο blog του: «Ήταν ακόμα ένα παράδειγμα που επιβεβαιώνει ότι τέτοιες προσπάθειες αποτελούν επιχειρήσεις χωρίς ελπίδα και μια τεράστια σπατάλη χρόνου». Αντίθετα ο Charles Sebens, φυσικός του πανεπιστημίου του Μίσιγκαν καλωσόρισε την έρευνα δηλώνοντας, «ενθουσιασμένος από τη διάσταση που έδωσαν στο θέμα ο Wiseman και οι συνεργάτες του».
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
ΣΟΚ: Εικόνες ντροπής από τα ψυχιατρεία-κολαστήρια της Ινδονησίας!
ΒΙΑΣΜΟΙ, ΞΥΛΟΔΑΡΜΟΙ ΚΑΙ ΑΛΥΣΙΔΕΣ
http://www.ethnos.gr/diethni/arthro/eikones_ntropis_apo_ta_psyxiatreia_kolastiria_tis_indonisias-64349511/
Τραγικές εικόνες αλυσοδεμένων ανθρώπων που αναγκάζονται να ουρούν και να τρώνε κλειδωμένοι σε ένα μικρό δωμάτιο για ημέρες μήνες ή ακόμη και χρόνια, ξεχασμένοι ακόμη και από τον Θεό, διαπίστωσε το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στην Ινδονησία.
Σαράντα χρονιά μετά την απαγόρευση της πρακτικής των δεσμών σε άτομα με ψυχικές ασθένειες, σχεδόν 19.000 εξακολουθούν να ζουν αλυσοδεμένοι ή κλειδωμένοι σε ιδρύματα, ευάλωτοι στις κακοποιήσεις, σύμφωνα με νέα έκθεση του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Η μελέτη αναφέρει ότι αν και το pasung – τα δεσμά ή ο περιορισμός των ατόμων με ψυχοκοινωνικά προβλήματα – απαγορεύτηκε το 1977, υπομένοντας τον στιγματισμό και την χρόνια έλλειψη φροντίδας ψυχικής υγείας, η χρήση του εξακολουθεί να είναι διαδεδομένη.
Οι άνθρωποι που υποβάλλονται σε pasung έχουν δεμένα τα πόδια τους με αλυσίδες ή κούτσουρα βασανισμού για ώρες, ημέρες, μήνες ή και χρόνια. Πολλές φορές αναγκάζονται να μένουν έξω, γυμνοί και ανίκανοι να πλυθούν.
Πρόσφατα στοιχεία από την κυβέρνηση της Ινδονησίας, δείχνουν ότι πάνω από 57.000 άνθρωποι έχουν υποστεί pasung τουλάχιστον μία φορά, ενώ υπολογίζεται ότι σήμερα υπάρχουν περίπου 18.800 αλυσοδεμένοι ή κλειδωμένοι.
Το 2014, 1.274 περιπτώσεις pasung αναφέρθηκαν σε 21 επαρχίες και οι άνθρωποι διασώθηκαν στο 93% των περιπτώσεων. Δεν υπάρχουν, ωστόσο, στοιχεία που να δείχνουν πόσοι από αυτούς αποκαταστάθηκαν και πόσοι έχουν επιστρέψει αργότερα στα δεσμά τους.
Οι ερευνητές του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων μίλησαν με έναν άνδρα που κρατούσε την κόρη του αλυσοδεμένη για 15 χρόνια, επειδή φοβόταν ότι της είχαν κάνει μάγια και δεν είχε τα χρήματα για να την πάει σε γιατρό.
«Έγινε καταστροφική, έβγαζε τις καλλιέργειες των άλλων ανθρώπων και έτρωγε ωμό καλαμπόκι. Ντράπηκα και φοβόμουν πως θα το ξανάκανε» είπε.
«Πρώτα έδεσα τον καρπό της και τους αστραγάλους της με καλώδια, αλλά κατάφερε να ξελυθεί και τότε αποφάσισα να την κλειδώσω γιατί οι γείτονες τρόμαζαν».
Αν και την απελευθέρωσε δύο μήνες μετά την επίσκεψη του Παρατηρητηρίου, δήλωσε στην ομάδα πως για 15 χρόνια, την είχε αφήσει να αφοδεύει στο δωμάτιό της, το οποίο δεν είχε καθαριστεί ποτέ. Δεν είχε κάνει μπάνιο καθ’ όλη τη διάρκεια αυτών των ετών και δεν φορούσε ποτέ ρούχα ενώ δεν δεχόταν επισκέψεις. Η μόνη της επαφή με τον έξω κόσμο, εκτός από τα δύο γεύματά της μέσα από μια τρύπα από τον τοίχο, ήταν όταν τα παιδιά του χωριού της πέταξαν πέτρες.
«Τα δεσμά των ατόμων με ψυχικές παθήσεις είναι παράνομα στην Ινδονησία, όμως παραμένει μια διαδεδομένη και βάρβαρη πράξη» δήλωσε η Κρίτι Σάρμα, ερευνητής του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και συντάκτης της έκθεσης.
«Οι άνθρωποι παραμένουν επί πολλά χρόνια αλυσοδεμένοι, με ξύλινα αποθέματα ή σε στάνες επειδή οι οικογένειές τους δεν ξέρουν τι άλλο να κάνουν και η κυβέρνηση δεν κάνει καλά τη δουλειά της, προσφέροντας εναλλακτικές λύσεις».
Η έκθεση αναγνωρίζει πως η κυβέρνηση έχει λάβει μέτρα για την αντιμετώπιση της πρακτικής μέσω πρωτοβουλιών όπως το πρόγραμμα «Ελεύθερη Ινδονησία από το pasung», το οποίο έχει ως στόχο την εξάλειψη της πρακτικής μέχρι το 2019. Ωστόσο, η πρόοδος εμποδίζεται από τον αποκεντρωτικό χαρακτήρα του κυβερνητικού συστήματος και των ανεπαρκών πόρων και υποδομών.
Η μελέτη αναφέρει πως η Ινδονησία, μία χώρα 250 εκατομμυρίων ανθρώπων, έχει μόνο 800 ψυχιάτρους και 48 ψυχιατρικά νοσοκομεία, εκ των οποίων πάνω από τα μισά σε μόλις τέσσερις από τις 34 επαρχίες της.
Σημειώνει μάλιστα, πως ο προϋπολογισμός του υπουργείου Υγείας είναι μόλις 1,5% των κεντρικών δαπανών της κυβέρνησης της Ινδονησία για το 2015, η έκθεση περιγράφει πως οι δαπάνες για την ψυχική υγεία είναι αμελητέες, προσθέτοντας πως τα τελευταία στοιχεία δείχνουν πως σχεδόν το 90% των ατόμων που μπορεί να χρειαστούν πρόσβαση σε υπηρεσίες ψυχικής υγείας, δεν είναι σε θέση να το κάνουν.
Όσοι παραμένουν, κλειδωμένοι σε ιδρύματα, εν τω μεταξύ, μπορούν να πέσουν θύματα σωματικής και σεξουαλικής βίας ή να βρεθούν ακούσια σε θεραπείες, όπως ηλεκτροσόκ, απομόνωση και αναγκαστική αντισύλληψη.
Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων διαπίστωσε πως κάποιες από τις εγκαταστάσεις είναι υπερπλήρεις, ενώ τα επίπεδα υγιεινής σε πολλά από τα αυτά είναι «άθλια» με τους ανθρώπους να «αναγκάζονται να κοιμηθούν, να φάνε, να ουρούν και να αφοδεύουν στο ίδιο μέρος».
Η οργάνωση διαπίστωσε επίσης τη χρήση «μαγικών» βοτάνω,ν την απαγγελία του Κορανίου και ηλεκτροσπασμοθεραπεία χωρίς αναισθησία και χωρίς τη συγκατάθεση του ασθενούς. Περιπτώσεις σωματικής και σεξουαλικής βίας, διαπιστώθηκαν από τους ερευνητές σε επτά από τα ιδρύματα που επισκέφθηκαν, ενώ άνδρες φύλακες ήταν υπεύθυνοι για το τμήμα των γυναικών ενώ μπορούσαν να έρθουν ή να φύγουν όποτε ήθελαν, αυξάνοντας τον κίνδυνο της σεξουαλικής βίας.
Η έκθεση καλεί την κυβέρνηση της Ινδονησίας να κάνει προτεραιότητα την ψυχική υγεία, θέτοντας τέλος στο pasung, να διατάξει επίσης άμεσες επιθεωρήσεις των κρατικών και ιδιωτικών ιδρυμάτων και την τακτική παρακολούθηση.
Άλλες προτάσεις περιλαμβάνουν την τροποποίηση του νόμου Ψυχικής υγείας του 2014, δίνοντας στους ανθρώπους με ψυχοκοινωνικές αναπηρίες τα ίδια δικαιώματα με τους συμπολίτες τους, την εκπαίδευση των εργαζομένων της ψυχικής υγείας καθώς και την ανάπτυξη υπηρεσιών με βάση την κοινότητα.
«Η σκέψη ότι κάποιος ζει σε ένα χώρο όπου ουρεί και αφοδεύει επί 15 χρόνια σε ένα κλειδωμένο δωμάτιο, απομονωμένος και χωρίς καμία απολύτως φροντίδα, είναι απλά τρομακτικό» δήλωσε η Σάρμα. «Πάρα πολλοί άνθρωποι μου είπαν : ‘Είναι σαν να ζουν στην κόλαση’. Και πράγματι έτσι είναι».
Πηγή: Guardian
http://www.ethnos.gr/diethni/arthro/eikones_ntropis_apo_ta_psyxiatreia_kolastiria_tis_indonisias-64349511/