Όταν ό «Εωσφόρος» θέλησε νά γίνει μετάγγελος έγινε διάβολος. Όταν ό άνθρωπος θέλησε νά γίνει μετάνθρωπος έγινε διαβολάνθρωπος

Όταν ό «Εωσφόρος» θέλησε νά γίνει μετάγγελος έγινε διάβολος. Όταν ό άνθρωπος θέλησε νά γίνει μετάνθρωπος έγινε διαβολάνθρωπος

Ένα είναι τό χειρότερο από τό νά είσαι άνθρωπος, νά είσαι μετάνθρωπος.

Όταν χρησιμοποιούσα τήν λέξη μετάνθρωπος στά ποιήματα μού τήν δεκαετία τού 1990 μ.Χ. δέν υπήρχε τότες η έννοια, ούτε τώρα υπάρχει.

Έγραψα τότες γιά τίς υπερπροχωρημένες καί υπερπαροχυμένες λεξοπλασίες καί εννοιοπλασίες που σέ κάποιες ποιητικές συλλογές ήταν σχεδόν ή καί περισσότερες από τίς γνωστές λέξεις καί που ήταν ό λεκτικός Μετασουρεαλισμός ή Μεταρρεαλισμός ή Μεταπραγματικότητα οπού ευτυχώς δέν άκμασε επειδή τίς εκρηκτικότερες συλλογές τίς έκαψα ενώ άλλες φυλάγονται ερμητικώς κλειστές: «Στήν ελληνική γλώσσα μπορείς νά παράξεις τίς έννοιες πριχού αυτές ώς τεχνολογία εμφανιστούν στό μέλλον. Αλλά γιά νά μπορούν νά εμφανιστούν στό μέλλον σημαίνει ότι υπάρχουν οί έννοιες τούς από τώρα καί από πάντοτε καί συνάμα η τεχνολογική εφικτότητα τούς υπήρχε έξ’ ανέκαθεν αλλά εμείς οί ανθρώποι θεωρούμε ότι υπάρχει κάτι από τήν στιγμή που τό κατασκευάζουμε.

Εντούτοις, ό,τι μπορεί νά παραχθεί υπάρχει έκ τών προτέρων ώς δυνατότητα, ώς καλούπι, ώς μαθηματική ατραπός».

Τό δεύτερο που έχω νά σάς πώ είναι ότι παιδάκι στίς αρχές τής δεκαετίας τού 1980 μ.Χ. έλεγα από μέσα μού: «Ό άνθρωπος θά ανεβεί έναν μέτρον πρίν φτάσει Τόν Θεό καί τότε θά πέσει κάτω νά γίνει λοιώμα». Ομολογουμένως μέ τό συναίσθημα διαντίληψης που συνόδευε αυτήν τήν φωνή μέσα μού είναι φρικιαστικό ότι σκεφτόμουν τότες αυτό τό πράγμα.

Ένα άλλο που άκουα μέσα μού: «Ό άνθρωπος ξεκινά από άνθρωπος καί μπορεί νά γίνει άγιος δηλαδή υπεράνθρωπος, νά γίνει ζώο, νά γίνει υπόζωο δηλαδή χειρότερος από ζώο». Όντως τό νά είσαι χειρότερος από ζώο είναι νά γίνεις μετάνθρωπος = «μετάνθρωπος»…

Γιατί ό άνθρωπος θέλει νά γίνει μετάνθρωπος; Γιά τόν ίδιο λόγο που ό διάβολος ήθελε νά γίνει μετάγγελος. Ήθελε όπως καί ό άνθρωπος τώρα νά γίνει κάτι διαφορετικό καί συνάμα ισχυρότερο από άνθρωπος, κάτι ανεξάρτητο από όποια άλλη δύναμη, που αυτό εξυπονοεί νά γίνει θεός. Ακριβώς τό ίδιο που περιγράφεται στήν ιστορία τού Αδάμαντου καί τής Εύας, όταν ό ψευδομετάγγελος ή κακομετάγγελος διάβολος έπεισε μέ ψέματα τήν χαζή τότες Εύα ότι άν φάει τό μήλο που απαγόρευσε νά φάνε Ό Θεός θά γινόταν όχι ανώτερη από Τόν Θεό αλλά ίση μέ Τόν Θεό. Εάν τής έλεγε ότι θά γίνει ανώτερη ίσως αντιλαμβανόνταν τό ψεύδος τής. Πρώτα γίνεσαι ίσος μέ αυτόν που προηγείται, έστω μία στιγμή, καί μετά γίνεσαι ανώτερος. Ώστε αυτός που σέ παραπλανεί όπως καί οί βασιλιάδες τών πρωτόκολλων τού σατανά, νά σέ συμβουλεύουν μέ τά πειστικότερα καί απλότερα ψέματα, τουλάχιστον στήν αρχή καί μετά νά σού γεμίζουν τά μυαλά μέ αλλόκοτα πράγματα αφού σ’ έχουν προετοιμάσει καταλλήλως.

Γιατί θέλεις νά γίνεις μετάνθρωπος, γιατί θέλεις νά γίνεις μετάγγελος; Επειδή θέλεις νά γίνεις ισχυρότερος, εκκεντρικότερος καί εξαλλότερος, διότι θέλεις νά απεξαρτητοποιηθείς από τήν μή ανεξαρτησία που έχεις ή νομίζεις ότι έχεις από Τόν Θεό! Σ’ ενοχλεί Ό Θεός διότι πάντοτε είναι ανώτερος καί επειδή ορίζει τά πάντα καί όλα τόν υπακούουν στό βάθος τούς, έστω καί άν δέν ασχολείται ποσώς μ’ εσένα, όποιος καί άν είσαι. Είδα πολλούς πρίν πάνε στήν κόλλαση κολυμπούσανε χρόνια σέ μία ανακουφιστική χαλαρωτική πισίνα, απολαμβάνοντας τήν ζωή τούς χωρίς φειδώ, κάτι που τούς χαρίζει Ό Θεός γιά νά μήν λένε ότι δέν απόλαυσαν όσα είχαν καί έκαναν καί ότι τούς χρωστεί κάτι, παρά μόνον αυτοί χρωστάνε στήν Δικαιοσύνη Τού εισπράττοντας τόν λογαριασμό μόλις πεθάνουν καί εγκαταλείψουν τήν χλιδάτη πισίνα.

Γιατί θέλεις νά γίνεις μετάνθρωπος καί μετάγγελος; Επειδή δέν ικανοποιείσαι μέ αυτό που είσαι. Καί γιατί δέν ικανοποιείσαι μέ αυτό που είσαι; Επειδή είσαι απλήστος. Καί γιατί είσαι άπληστος καί από πού εκπηγάζει η απληστία καί η ανικανοποιησία που τήν εκκολάπτει; Από πού άλλου; Τί κάνει τόν άνθρωπο νά είναι ένας κουβάς χωρίς πάτο; Η υπερηφάνεια! Η ανώτερη δηλαδή χειρότερη αμαρτία. Καί τί σημαίνει υπερηφάνεια; Ό,τι λέγει η λέξη ήτοι υπέρ+φαίνομαι δηλαδή θέλω νά φαίνομαι καί νά είμαι υπεράνω τών άλλων, υπεράνω όλων. Δικαίως αυτή η λέξη είναι τό αντίστροφο νόημα τής ταπεινοφροσύνης, τής ταπεινοσωφροσύνης, τής ταπεινοσύνεσης, τής ταπεινοπραότητος, τής ταπεινοαγαθότητος, τής ταπεινοευτυχίας, τής ταπεινότητας γενικώς είς πάν πληθυντικό προεπεκτατισμό νοήματος.

Ό ταπεινός ικανοποιείται μέ τό νά μήν έχει τίποτε, ή έστω καί άν δέν έχει τίποτε. Τό νά μήν έχεις τίποτε παρά μόνον τά απολύτως αναγκαία μέσα στήν φύση ειδικώς είναι τό κάτι άλλο, τό κάτι ευφραινομένως μαγικό. Εάν προσεύχεσαι τότε όπου καί άν είσαι στήν φυλακή ή στήν έρημο. Λουλούδι τής ερήμου όπως η Μεγάλη Αγία Μαρία η Αιγυπτία ή λουλούδια τών φυλακών/ειρκτών όπως οί Αγίοι Μάρτυρες, δέν σέ πειράζει καί δέν σού κόβει τίποτε μέ τό εάν ήσουν μέσα στήν πλούσια αλλά αγαθή καί ισορροπημένη σέ δυνάμεις φύση.

Ό ταπεινός είναι πλήρης διότι είναι ένας κουβάς γεμάτος ιερό νερό που δέν εξατμίζεται ούτε μία σταγόνα. Ό υπερήφανος είναι δυστυχής καί αυτοκαταφρονημένος ψυχικώς διότι όσα καί νά έχει κάτι λείπει. Γνωρίζω τί λείπει, ό πάτος που συγκρατεί τήν ευτυχία μέσα τού. Όσα καί νά βάλει μέσα τού είναι τώ όντι λίγα διότι τίποτε δέν μένει μέσα σού, τίποτε ευλογημένο, τίποτε διαρκώς ευλογημένο, συνεπώς τού λείπουν τά πάντα καί παγιδεύεται μέ τό νά θέλει νά βάλει περισσότερα μέσα τού. Έχει τήν εντύπωση ότι είναι τεράστιος ασκός καί εγχωράει μέσα τού περισσότερα αλλά είναι τρυπημένος κουβάς όπως στίς Δαναϊδες.

Ό Δαναός απέκτησε πολλές θυγατέρες μέ διάφορες γυναίκες. Οί αδελφότεκνοι τού οί Αιγυπτίδες δηλαδή οί γυιοί τού αδελφού τού Αίγυπτου απαίτησαν νά νυμφευτούν τής πρώτες ανηψιές τούς. Ό Δαναός απαίτησε νά τούς σκοτώσουν τήν πρώτη νύχτα τού γάμου στήν ερωτική κλίνη ή γαμήστρα όπως τήν λένε στήν Πάφο τήν κλίνη τού ζεύγους. Ό Δαναός εφοδίασε τίς θυγατέρες τού από ένα μαχαίρι καί τούς είπε νά τούς ξερριζώσουν τίς καρδιές. Υπάκουσαν εκτός από τήν μεγαλύτερη σέ ηλικία Υπερμήστρα που ερωτεύτηκε τόν Λυγκέα. Αυτή μετά φυλακίστηκε από τόν Δαναό αλλά απελευθερώρηκε από τήν θεά τού έρωτα Αφροδίτη. Οί Δαναϊδες καταδικάστηκαν στήν κόλλαση νά γεμίζουν εσαεί έναν τετρημένον πίθον ήτοι έναν τρυπημένο πιθάρι γιά τό ανουσιούργημα τούς.

Ενώ άλλος συγγραφέας γράφει ότι έγινε καθαρμός δι’ απαιτήσεως τού Δία μέσω Ερμή μέ θυσίες καί μέ αθλητικούς αγώνες καί οί νικητές πήραν από μία Δαναϊδα. Οί Δαναϊδες καλούνταν καί Βηλίδες επειδή παππούς τούς καί πατέρας τού πατέρα τούς ήταν ό Βήλος καί ό οποίος όριζε τήν Λιβύη. Ό Δαναός έθεσε αξίωμα νά γίνει βασιλέας τού Άργους επειδή ήταν δισέγγονος τής Ιούς θυγατέρας τού Ινάχου βασιλέα τού Άργους οπού μετά από δημοψήφισμα έλαβε τό χρίσμα νά γίνει βασιλέας. Βήλος ή βήλλος στήν ελληνοκυπριαστί διάλεκτο σημαίνει πέος καί άν βάλουμε έναν «βέ» μπροστά συναρμολογεί τήν λέξη βέβηλος, βεβηλωμένος ήτοι καταγαμημένος. Εάν τό βέ γίνει βά τότε βάβηλος καί βάβυλων καί Babylon… = baby+lon… ήτοι αυτοί που βεβηλώνουν τά παιδιά…

Υπάρχουν καί άλλα στήν ιστορία αλλά άς αρκεστούμε σ’ αυτά.

Τί παρατηρούμε από τήν ιστορία καί μύθό αυτό; Συμπτώσεις καί ομοιότητες μέ τήν Παλαιά Διαθήκη. Η φυλή Δάν ήταν η ευνοούμενη αλλά λόγω κακίας έγινε καταραμένη. Μάλιστα λέγεται ότι ό Αντίχριστος θά κατάγεται απ’ αυτή. Δαναός σημαίνει μελαχροινός, σκούρος, μαυρουδερός, άραψ, σκαίος, κακός στήν όψη, μουζωμένος = μουτζουρωμένος. Η φυλή Δάν ήταν μελαχροινή όπως καί τό όνομα Δαναός καί προφανώς ήταν μαυρουδερός. Γέννησε τίς θυγατέρες τού στήν Λιβύη, μία χώρα που βασιλεύει η ηλιοθεραπεία! Ό Όμηρος καλεί τούς επιστρατεύσαντες κατά τής Τροίας εκτός τών άλλων ονομάτων Δαναούς, επειδή οί Αγαμέμνων καί Μενέλαος ήταν Πελοποννήσιοι ήτοι από τήν Σπάρτη. Οί Δαναϊδες έφυγαν από τήν Λιβύη καί εγκαταστάθηκαν στήν Αργολίδα. Υπήρξε αιμομειξία καί πρόθεση αιμομειξίας. Οί Δαναϊδες στήν κόλλαση γεμίζουν τόν τρυπημένο πίθο εσαεί, ενώ ό Λώτ ποτίζει δύο φορές τά τρία ξερά ραβδιά καί αυτά ανθίζουν σέ διάστημα τριών ετών, τήν πρώτη καί έσχατη ημέρα. ό Λώτ συγχωρέθηκε αλλά οί απογόνοι από τούς υιούς τού Μωάβ καί Αμμών ήτοι Μωαβίτες καί Αμμωνίτες καταδικάζονται είς θάνατο μεταγενέστερα από τούς απογόνους τού θείου τού Αυραάμ, υπάρχει μία σχετική ομοιότητα σκληρού κόπου, ό Λώτ συγχωρείται ενώ οί Δαναϊδες τιμωρρούντε εσαεί, αφού έσφαξαν τούς πρωτανηψιούς άνδρες τούς μετά τήν συνουσία. Ό Δαναός καί ό Αίγυπτος ήσαν πασάδες, σουλτάνοι, σάχηδες, τσάροι, βασιλείς όπως τής Αρχαίας Ελλάδος καί τού Σολωμόντα. Υπάρχει η αιώνα καταδίκη στόν Άδη τόσον στήν Αρχαία Ελλάδα, όσον καί στήν Παλαιά καί Καινή Διαθήκη, καμμία διαφορά. Τά ονόματα είναι ελληνικά καί κατοικούσαν μακρυά από τήν σημερινή Ελλάδα. Γιά νά καταδικαστούν οί Δαναϊδες σημαίνει δέν Μετανόησαν. Η Μετάνοια υπάρχει στήν Αρχαία Ελλάδα η οποία είναι η πύλη πρός τήν εξιλέωση. Ό Οιδίπους μετά τήν αιμομειξία μέ τήν μητέρα τού αυτοτυλφώνεται καί γίνεται δούλος ενός βοσκού γιά νά εξιλεωθεί. Καμμία διαφορά μέ τήν σύγχρονη χριστιανική ελληνική πίστη καί συνάμα πολύ σκληρότερη αντιμετώπιση τής μεγάλης αμαρτίας.

Τί σχέση έχουν όλ’ αυτά μέ τόν άνθρωπο καί τόν μετάνθρωπο; Μά είναι προφανές. Ό Οιδίπους άν καί αιμομείκτησε άθελα τού μέ τήν μητέρα τού, λόγω τύψεων αποζήτησε τήν πλήρη ταπείνωση καί αυτοταπείνωση γιά τί άλλον; Παρά μόνον γιά τήν ψυχή τού. οί Δαναϊδες ήσαν υπερήφανες καί δέν Μετανόησαν, αυτόν φαίνεται από τήν μετά θάνατον καταδίκη τούς. Προφανώς ήσαν άθεες καί η αθεϊα ουδέποτε οδηγεί στήν ταπείνωση αλλά πάντοτε στήν υπερηφάνεια. Τό νά θεωρείς ότι δέν θά τιμωρρηθείς, ότι δέν μπορεί κάνεις νά σέ τιμωρρήσει, ότι δέν υπάρχει Θεία Δίκη είναι από μόνο τού αίσχιστη καί υψηλόφρονη υπερηφάνεια.

Ποίος άλλος είναι τέτοιος; Ό διάβολος ό οποίος δέν φοβήθηκε νά επιχειρήσει νά γίνει από άγγελος σέ μετάγγελο που γιά τόν ίδιο ισοδυναμούσε μέ θεό ίσον μέ Τόν Μοναδικό Θεό, γνωρίζετε όλοι τήν Ιστορία. Ποίοι άλλοι είναι τέτοιοι; Οί διαβολάνθρωποι δηλαδή οί άθεοι καί διαβολόπιστοι οί οποίοι δέν επιθυμούν τήν ταπεινότητα, δέν τούς γεμίζει, δέν τούς ικανοποιεί, αλλά σκοπός τούς είναι νά γίνουν δήθεν αθάνατοι μέσα από τόν μετανθρωπισμό καί τήν τεχνολογία, τολμώ νά πώ ότι ό σωστότερος όρος δι’ ειρωνίας είναι μετατεχνολογία!

Η μικρονευρολογία, η μικροβιολογία καί η μικροηλεκτρονικολογία όπως τά σήματα 5G, ΧΑΑΡΠ, ΑΣΙΕΛΟΝ καί άλλα είναι μέρος τής μικροηλεκτρονικολογίας καί μικροηλεκτρομαγνητικοβαρυτητολογίας. Αυτά τά τρία μπορούν νά καταστρέψουν τόν άνθρωπο σέ συνδοιασμό εμβολίων, φαρμάκων, χυμικών όπλων, ραδιοκυμάτων καί χειραγώγηση τής υποσυνείδησης καί υποσυναίσθησης. Μπορούν νά τόν ανεβάσουν σέ ανθεκτικότητα καί μάταια υπολογιστική σκέψη αλλά χωρίς συναισθήματα καί μέ εξαφάνιση τής ταπεινοφροσύνης, διότι ποίος ταπεινόφρων θέλει νά γίνει αυτό τό γελοίο που λέγεται μετάνθρωπος; Ό ταπεινός θέλει νά ζήσει αθόρυβος καί απλός καί νά πάει νά βρεί Τόν Θεό. Ό υπερήφανος θέλει νά γίνει υπερήρωας, υπεράνδρας, υπεράνθρωπος, υπεράγγελος, υπερδύναμος καί νά πάει νά βρεί Τόν Θεό νά Τόν αντικαταστήσει μέ τό ζόρι. Αυτή είναι η ψυχολογία τού υπερήφανου μετάνθρωπου ψευδάνθρωπου ψευδομετάνθρωπου. Ό δέ ταπεινός καί νά τού δοθεί κατά τύχη η εξουσία καί η δύναμη Τού Θεού, θά τήν αρνηθεί διότι γνωρίζει ότι δέν είναι δίκαιο. Νά τί τόν θεώνει, τό ότι τό αίσθημα δικαίου προηγείται κάθε πράξης του, κάθε σκέψης τούς, κάθε απόφασης τού, κάθε τύχης τού.

Ό υπερήφανος είναι που θέλει νά γίνει μετάνθρωπος, ό ταπεινός προσπαθεί, ιδρώνει, μάχεται, κοπιάζει, ανησυχεί νά γίνει άνθρωπος! Όσον άνθρωπος καί άν είναι ό ταπεινός θεωρεί ότι δέν είναι άνθρωπος ή αρκετά άνθρωπος, δηλαδή άνθρωπος μέ ανθρωπιά καί όχι άνθρωπος μέ μετανθρωπιά όπως ήταν έκτοτε σέ κάθε εποχή ό υπερήφανος. Αυτός ήταν πάντοτε μετάνθρωπος, ένα ρομπότι, ένας άκαρδος, σκληρός, συμφεροντολόγος ιδιοτελής προδότης τής ψυχικής τού φύσης. Πάντοτε ήθελε νά γίνει θεός. Ό ταπεινός θέλει νά ομοιάσει Τού Θεού, ό υπερήφανος θέλει νά αποδεσμευτεί από Τόν Θεό καί εί δυνατόν νά πραξικοπηματορίψει Τόν Θεό, όντως άπειαστη αμαρτία! Ό ταπεινός είναι σώφρων, γνωρίζει ότι μπορεί νά ομοιάσει Τού Θεού αλλά όχι νά Τόν ξεπεράσει καί ότι ούτε δικαιούται νά Τόν ξεπεράσει καί νά κάνει τέτοια σκέψη ούτε είναι ποτέ δυνατόν νά γίνει τέτοιο επίτευγμα. Δέν θέλει νά αδικήσει αλλά νά ομοιάσει Τού Θεού. Ενώ ό διάβολος καί ό διαβολάνθρωπος θέλει ν’ αδικήσει καί νά πάρει τήν άπειρη εξουσία, είναι τόσον ανόητος από τήν τύφλα τής απληστίας που δέν κατανοεί ότι δέν μπορείς μέ τήν αδικία καί τό ψεύδος νά λάβεις άπειρη εξουσία ή οία εξουσία στά κτισίματα Τού Θεού. Η απληστία καί απληστεία είναι σκιές που τυλφώνουν τόν νού σβύνοντας μέ μαεστρία τήν σοφία.

Ό μετανθρωπισμός είναι ό συγχρονότερος καί βλασφημότερος όρος τής βδελυγματοϋπερηφάνειας, τής αρρωστημεναλαζονείας, τής λωλοοίησης, τής μοχθηροξιππασμενοϋπεροψίας.

Βρέ βλάκα δέν κατάφερες νά γίνεις άνθρωπος καί γινόμενος υπερυπάνθρωπος νομίζεις ότι θά καταφέρεις νά γίνεις μετάνθρωπος; Γιατί στό λέγω αυτό; Διότι κάθε έννοια στήν ελληνική γλώσσα έχει πολλά νοήματα καί τουλάχιστον δύο βασικά συμφώνως τού Νόμου τής Πέραν τής μίας Καταγωγής τών Ελληνικών Λέξεων. Λοιπόν έχουμε καί λέμε:

Ουδέτερον μετάνθρωπος, μέ κακή πόρευση = Δυσμετάνθρωπος ή Κακομετάνθρωπος, μέ καλή πόρευση = Ευμετάνθρωπος ή Αγαθο(καλό)μετάνθρωπος καί τό ανάμεικτον σέ ποσοστά αυτού άν είναι δυνατόν, απ’ εμάς χωρίς τό ειδικό θέλημα Τού Θεού αναμεικτομετάνθρωπος βάσει τού Νόμου τής Τετραπιθανότητος.
Χριστιανοί, έχετε τήν ευλογημένη ευκαιρία ενώ άλλοι θά μάχονται νά γίνουν ματαιομετάνθρωποι ή αδιαφορούν γιά τά πάντα ή/καί συμπεριλαμβανομένου Τού Θεού, εσείς διά τής Μετανοίας, Εξομολογήσεως, Προσευχής καί πάσας άλλης ενάρετης άσκησης νά γίνετε κυριολεκτικώς άνθρωποι ήτοι άγιοι. Από τούς Αντίχριστους καί τόν Αντίχριστο δέν κινδυνεύει η ακλόνητη Πίστη η οποία εφοδιάζεται από τήν Προσευχή καί η Πίστη η οποία εφοδιάζει συνεχώς τόν πιστό μέ όρεξη καί πείνα γιά Προσευχή σέ μία Θετικοευλογημένη συνεχή αλληλεπίδραση Προσευχής καί Πίστης, Πίστης καί Προσευχής.

Τό ότι η Παλαιά Διαθήκη αναφέρθηκε στόν διαβολομετανθρωπισμό μέσω κλωνοποίησης δείχνει τήν Θεόμπνευστη φύση τής σέ ό,τι έχει νά κάνει μέ προφυτείες, αλλά καί σέ όλα τά παραδείγματα πώς οί αμαρτωλοί Μετανοούν καί επαναμεταλλάσσονται ή καί επαναψυχοκλωνοποιούνται ή καί επαναψυχοκλωνοποιούνται σέ ανθρώπους ευανθρώπους…

Μία ταπεινόφιλη ελληνοκυπριακή παροιμία λέγει: «όταν Ό Θεός αποφάσισε νά εξαφανίσει τούς λειπούρους/λειμπούρους = μύρμηγκες τούς έδωσε πτερά» γιά νά χαθούν μακρυά από τίς φωλείες τούς καί εκεί που μπορούν νά επιβιώσουν… Στούς μυρμηγκανθρώπους ή λειπούρους ψευδάνθρωπους έδώσε τά υπερϊκάρεια πτερά. Λειπούρος είναι αυτός που τού λείπει η ουρά κατά τόν Αριστοτέλη, ωστόσον στήν Κύπρο αυτό είναι τό όνομα τών μυρμήγκων….

Οί Αγγέλοι τής Αποκάλυψης έτοιμοι νά ρίψουν τίς Πληγές στούς αποστάτες αλαζόνες διαβολάνθρωπους. Ό Χριστός στήν εκκλησία τής Φιλαδέλφειας αποκαλεί τήν συναγωγή τών σατανοσιωνιστών μέ τό όνομα συναγωγή τού σατανά, διότι ό σατανάς είναι ό αρχιστράτηγος τών δαιμονίων. Ό αρχηγός είναι ό πρώην Εωσφόρος νύν «Εωσφόρος», Σκοτοφόρος καί Ψευδοεωσφόρος… Όπως καί οί Δαναϊδες μέ τόν τετρημένον πίθον ιδροκοπούν ματαιόης ματαιοτήτων τά πάντα ματαιότης, κατά τόν Δαυίδ.

Καλή ψυχοσωτηρία νά έχετε…

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ