Όλοι οι δρόμοι οδηγούν εις το χάραγμα [το σύνδρομον του προασυναίσθητου προορισμού]

Όλοι οι δρόμοι οδηγούν εις το χάραγμα [το σύνδρομον του προασυναίσθητου προορισμού]

Όλοι οι δρόμοι τους οδηγούν εις το χάραγμα [τους]

Μέχρι στιγμής δεν έγινε καμμία ουσιαστική μαζική αντίσταση. Κανένα κόμμα, καμμία οργάνωση, κανένας ενεργεισμός-ακτιβιτισμός. Μερικές ατομικές ή ολιγάνθρωπες αντιστάσεις και συναθροίσεις. Όλοι παγώνουν και εις το άκουσμα του χαράγματος και ως να το προαποδέχονται. Ώδε τεκμηριώνεται η διαφορά της έννοιας ασυναίσθητον από την έννοια ασυνείδητον. Το ασυνείδητον είναι κάτι το οποίον δεν συνειδητοποιείς, το ασυναίσθητον είναι κάτι το οποίον και όταν συνειδητοποιείς δεν συναισθάνεσαι. Το ασυνείδητον είναι προέκταση του αείδητου ήτοι του μη ειδητού δηλοί του μη ειδητοποιημένου, της μη είδησης. Το ασυναίσθητον είναι προέκταση του μη αισθητού ήτοι του αναίσθητου….

Έναν ζώον δεν δύναται να συνειδητοποιήσει και αισθανθεί τι είναι χάραγμα…

Ένας άνθρωπος όμως πώς είναι δυνατόν να μην συναισθάνεται το χάραγμα; Αφού όλοι οι δρόμοι οδηγούν προς αυτόν! Και εάν υποθέσουμε ότι δεν οδηγούν και ότι δεν έγινε ποτέ λόγος περί αυτού, τότε εάν εγίνετο μία υποθετική συνζήτηση ότι με το χάραγμα [ως μορφή χαράξεως επί σώματος ή ψυχής, ηλεκτρονική ή χαρακιά] ενδεικνύει πρώτον απαξίωση της ανθρώπινης συχοσυνθετικής αξιοπρέπειας και δεύτερον ως ηλεκτρονικόν ή έστω με μορφή ώστε να μην δύνησαι να αγοράσεις ή να πωλήσεις, δεν έπρεπε να κάνει έξω φρενών μέχρι οργής έναν άνθρωπον με αυτοσεβασμόν [ασχέτως θρησκείας και πιστεύω];

Και όμως δεν τον κάνει έξω φρενών κατά συνέπεια ο άνθρωπος έχει απωλαίσει τον αυτοσεβασμόν του και το χειρότερον δεν τον συναισθάνεται επειδή δεν το αισθάνεται και δεν το αισθάνεται επειδή δεν έχει εμπειρία πλέον τι είναι αυτοσεβασμός και όσοι είχαν και διά χάριν του απώλαισαν συμφέροντα, εργασία, μέλη σώματος, ακόμη και Παράδεισον επ’ αμαρτίας, ήτοι την τιμήν και το ρητόν: η τιμή τιμήν δεν έχει, το έχουν απωλαίσει ή το έχουν πετάξει εις τα σκουπίδια της απαξίωσης ένεκα της πολυσυγχυστικής συμπίεσης και πλύσης εγκεφάλου….

Είναι βέβαιον πλέον ότι ο άνθρωπος γενικώς έχει άμεσα και έμμεσα αποπρογραμματιστεί νευροψυχολογικώς από την έννοια και την αίσθηση με το όνομα αυτοσεβασμός. Αυτός ο αυτοσεβασμός όπου πλέον υπερσπανίζει είναι ο αυτοσεβασμός ψυχής τε και σώματι. Ο άνθρωπος έμαθε να φοβάται και να υπακούει εις το ρητόν: κάτσε κάτω και κάνε ό,τι σου λέγω διά να επιβιώσεις! Ο αυτοσεβασμός λέγει: όχι δεν θα κάτσω κάτω και να κάνω ό,τι μου λέγεις ακόμη και εάν αποθάνω και αυτόν το λέγει ακόμη και όταν έχει άδικον, αλλά είναι αυτοσεβασμός.

Οι πλείστοι ανθρώποι λένε: περνάω καλά, είμαι ήσυχος, διασκεδάζω [είτε ισχύει είτε νομίζει], θέλω να επιβιώσω, θα κάνω ό,τι μου λένε και ό,τι μου λένε οι νόμοι τους και οι εντολές τους. Ήτοι ηθελημένη ή ασυνείδητη και ασυναίσθητη αυτοκαταστροφή της ελευθέρας βουλήσεως και του αυτεξούσιου και αυταρχικού εγωϊσμού, δηλαδή ο άνθρωπος έχασε, απαξίωσε και εχθρεύεται την μαγγιά!

Αυτόν Ο Χριστός το είπε ότι αυτοί όπου θα προσπαθήσουν να σώσουν τις ψυχές τους θα τις χάσουν και αυτοί όπου θα τις χάσουν θα τους τες επιστρέψω. Δηλαδή αυτόν όπου μας λέγει είναι: μην υπακούεις τα πάντα διά να επιβιώσεις, βάλε κόκκινες γραμμές. Εφημερών οι άνθρωποι ασυναίσθητα διατηρούν και προωθούν το αυτορητόν: να επιβιώσω και ας μου πάρουν κα τα εσώβρακα [και τα εσώβρακα του πνεύματος]!….

Το ότι οι άνθρωποι δεν συναισθάνονται τι είναι το χάραγμα είναι όπως έναν βρέφος δεν συναισθάνεται τι είναι ο έρωτας ή η κατάδυση! Πώς συναίβει αυτόν; Όπως και να συνέβη και συνεχίζει να αυξάνεται και βεβαίως το αναλύσαμε πολλοί σε πάμπολλα άρθρα, φαίνεται ότι επέτυχε!

Να πως συνέβηκε αυτόν. Όταν λες σε έναν σκλάβον: ρε μαλάκα μην κάνεις αυτόν και μην αποδέχεσαι εκείνον διότι θα χάσεις την ελευθερία σου υπάρχουν οι εξής πιθανότητες:

1] Εάν γνωρίζει τι είναι ελευθερία, θα γελάσει και θα σου απαντήσει με φαιδρότητα, διατί πότε την είχα;

2] Εάν νομίζει ή επείσθη ότι αυτόν όπου είναι, είναι ελευθερία, θα θυμώσει και θα σε κηρύξει με ύβρεις ή καταγνωμία και περιφρόνηση λωλόν, παράξενον, περίεργον, ύποπτον και θα αμυνθεί εναντίον σου επειδή ψευδοευλόγως θα παρανοήσει ότι προσπαθείς να του αφαιρέσεις την ελευθερία σου. Σε αυτά το μοτίβα καλούπια συναντούνται οι κομματόλατροι και προσωπολάτρες συν των άλλων περιπτώσεων.

3] Εάν είναι υπερμεγαλοευφυής τότε αμέσως θα αφυπνιστεί, είτε το έχει προϋποψιαστεί είτε όχι και θα σου ειπεί: για λέγε! Τι εννοείς; Για εξήγησε σε παρακαλώ και θα σταματήσει να κάνει ό,τι κάνει διά να μυηθεί, πληροφορηθεί και με επαναληπτικές ερωτήσεις να εννοήσει.

4] Του αρέσει που είναι σκλάβος, το ευρίσκει ενδιαφέρον, νοιώθει ασφάλεια, έχει βλάβη εις τον λοβόν ήτοι είναι εκ γενετής ή εκ διδαχής λοβοτομημένος και θα σπεύσει να σε προδώσει ή καταστρέψει επειδή του χαλάεις την «καλοπέραση» και σαδομαζοχιστική νευροψυχολογική υποτέλεια, δουλεία, σκλαβιά, ναρκισσιστικότητα και ρομποτική προμεταλλαγμένη παραπραγματικότητα.

Φαίνεται ότι οι πλείστοι ευρίσκονται κάπου εις τα 1], 2] και 4] ή και το ανάμεικτον των εκ γενετής και εκ επίκηκτης διδαχής. Η άμεση και έμμεση λατρεία προς τον σατανά με οιονδήποτε τρόπον του πολιτισμού οδηγεί περαιτέρω σε αυτά. Ο σατανάς προξενεί ανώμαλο και παρανώμαλο ηδονισμό βλακείας και ηδυπαθούσας ασυναίσθητης συνήθως αυτοκαταστροφής.

Ειδικώς εις την περίπτωση 1] βλέπουμε πως λειτουργεί το ασυναίσθητον, είναι η απώλεια της αίσθησης, η απώλεια της προέκτασης της αίσθησης. Το άτομον έπαψε να πιστεύει, θεωρεί, υποψιάζεται, θέτει έστω καν ως υπόθεση παραδείγματος χάριν, άλλες ατραπούς συναίσθησης, αντίληψης, κόσμων, αλήθειας και προγραμματίζεται και συνάμα αυτοπρογραμματίζεται σε ό,τι το έχουν διδάξει ή πιστεύσει ότι είναι όλος ο κόσμος, και αυτά είναι όσα ενένταξε ως πραγματικότητα εις το ασυνείδητον του επειδή αυτά πιστεύουν και διδάσκουν κάποιοι από το κόμμα έως το πανεπιστήμιον, ο ειδικός, ο παρειδικός, ο γκουρού, ο διδάσκαλος, ο πνευματικός, το σύνστημα, η πλειψηφία, η κοινή λογική του ύπνου εν δράσει!….

Ένας εκ γενετής τυφλός εις το ασυναίσθητον και υποσυναίσθητον του εμπεριέχει τα χρώματα και θα έκανε τα πάντα ή πολλά να τα συναισθανθεί. Ένας λοβοτομημένος τυφλός δεν πιστεύει ότι υπάρχουν χρώματα! Συνάμα ένας λοβοτομημένος πνευματικώς τυφλός δεν ενδιαφέρεται και δεν αντιλαμβάνεται όταν του λέγεις πώς εάν συνεχίσει να κάνει και δέχεται όσα του κάνουν και λένε θα χάσει την όραση του, επειδή υποτάσσεται εις το σύνστημα και θεωρεί φως το σύνστημα και εσένα που του το αποκαλύπτεις εχθρόν…. Λέγει το ασυνείδητον του: ό,τι ειπεί και επιβάλει το σύνστημα [νόμος, εξουσία, κόμμα, εργασία, πανεπιστήμιον, ειδικοί, παρειδικοί] έστω και εάν είναι ψεύδος είναι καλόν! Εμπιστεύεται τυφλά το σύνστημα και ο λόγος είναι ότι το σύνστημα τον έπεισε πως δεν μπορεί να λειτουργήσει άλλον σύνστημα ή με άλλον τρόπον το σύνστημα, άρα τε όλη η σοφία είναι σε όσα και όπως το νυν σύνστημα κάνει και προωθεί και όστις διαφωνεί είναι τρελλός, στριμμένο άντερο και υπερπεριθωριακός σε ασύνορη προϋπερουτοπία!

Συνάμα δεν συναισθάνεται επειδή τον εγκατέλειψαν οι δυνάμεις του. Αλλά ευλόγως θα παρατηρήσετε μα πώς αφού εργάζεται νυχθημερόν όπως τον Μαύρον όπως λέγαμε παλαιότερα. Τον εγκατέλειψαν οι πνευματικές και αξιοπρεπικές δυνάμεις, το μόνον όπου γνωρίζει να κάνει και τον ευχαριστεί είναι να είναι σκλάβος που να φαίνεται ημισκλάβος επειδή διασκεδάζει. Αδιαφορεί διά το μέλλον και δη το πνευματικόν μέλλον και δεν πιστεύει ότι θα είναι χειρότερον από το παρόν ούτε άλυτον ούτε τόσον κακόν. Δεν δύναται να συναισθανθεί την προέκταση αυτού όπου υπερπροδιαγράφεται τώρα…. Έχει παραλύσει σε έναν μηχανισμόν επαναλήψεων εργασίας, διασκέδασης, ταξειδιών, ελευθερίας, και δεν δύναται να εξεφύγει, ούτε διανοείται πρωτίστως ώστε να συναισθανθεί αργότερα ότι υπάρχουν προεκτάσεις δράσης, σκέψης, αντίληψης, αίσθησης πέρα και διαφορετικές από αυτές όπου γνωρίζει και συνηθείζει.

Αυτόν ολίγον ή πολύ το παθαίνουμε όλοι με διάφορα θέματα, αλλά το να μπορείς να αντιληφθείς ότι κόλλησες είναι η αρχή να εξεκολλήσεις. Ο εθισμός σ’ έναν σύνστημα μέσα εις το σύνστημα που καθόρισε το σύνστημα είναι η απόλυτη ασυναίσθητη προαποδοχή ήττας ήτοι η tatal lost-ολική απώλεια ήττας….

Η tatal lost ήττα επέρχεται μετά από την tatal lost μεταχείριση κακομεταχείρισης και ειδικομεταχείρισης. Όταν είσαι αυτοκίνητον με τιμόνι ή ηλεκτρονική καθοδήγηση τότε ο οδηγός είναι αυτός όπου καθορίζει το μέλλον σου ελλείψει πλέον ως λοβοτομημένος αυτοϊκανότητος και δη πνευματικής αυτοϊκανότητος αυτοπροορισμού! Βεβαίως, θα ειπείτε κάποιοι ότι δεν συμφωνείτε, εντάξει όταν θα πρέπει να βάλετε χάραγμα και θα το βάλετε [όσοι το βάλετε] πώς θα έχετε αυτεξούσια πνευματικότητα; Όταν διά το σύνστημα θα είσαι ηλεκτρονικός αριθμός και πράγμα προϊόν όπου θα δύναται ο χειριστής να σε κάνει μεταχειρισμένον αυτοκίνητον του πως έχει ελεύθερη πνευματικότητα. Δηλαδή πώς δύναται να υφίσταται ελεύθερη πνευματικότητα όταν δεν υφίσταται ελεύθερη βούληση; Και πως ήδη έχεις ελεύθερη βούληση όταν με ελεύθερη [δήθεν, υπνωτισμένη βούληση έχεις] βούληση παραχωρήσεις την κυριαρχία της ελευθέρας βουλήσεως σου εις το σύνστημα υπό την ψευδοδικαιολογία του νόμου, της επιβίωσης, της ανάγκης;

Με την υπερπληροφόριση και την εναλλαγή και ρευστή υπερπληροφόριση μετάτρεψαν τον άνθρωπον σε εντελώς χαμένον = tatal lost = εντελώς προχαμένον = tatal prelist!….

Όταν ένας άνθρωπος δεν συναισθάνεται την τιμήν [τι+μη] δεν συναισθάνεται τα μη. Όταν δεν συναισθάνεται τα μη δεν έχει φρένα ήτοι αυτεξούσια φρένα αλλά φρένα όπως τα ορίζει με παραγγέλματα εκπαιδευμένου άβολου ασυναίσθητου όντος το σύνστημα…. Τα μη είναι η προέκταση, πρόβλεψη, διόραση, προσυναίσθηση των κακών και βλαβερών μελλοντικών προδιαγραφών είτε σε έναν δευτερόλεπτον είτε σε έναν έτος είτε σε έναν αιώναν είτε μετά θάνατον….

Όταν λες μη σε μία πρόταση, πρόσεξε ότι νευροψυχολογικώς ατένισες οπωσδήποτε έστω ασυνειδήτως το μέλλον….

Όταν λες μη, λες όχι δεν θα το δεχθώ αυτόν και όπου υπάρχει θα υφίσταται μέλλον και το μέλλον είναι πρόβλεψη, διόραση, προαίσθηση, μετασυναίσθηση, διαίσθηση, γνώση, αντίληψη, προφυτεία/προφητεία….

Ο λοβοτομημένος δεν βλέπει εμπρός, ούτε οπίσω, διότι αυτός όπου βλέπει οπίσω έχει την ικανότητα να βλέπει εμπρός ή και από το εμπρός να ιδεί το οπίσω και από το οπίσω το εμπρός. Ούτε το παρόν βλέπει, διότι το παρόν είναι άρρηκτα και άρρητα προσυνδεδεμένον με το οπίσω και το εμπρός, συνεπώς ώδε τεκμηριώνεται ότι ο λοβοτομημένος είναι ο ζόμπυ του μέλλοντος και ουδέποτε υπήρξε ζόμπυ του παρελθόντος εκτός εάν αναφερθούμε σε λοβοτομημένους του παρελθόντος.

Κατά συνέπεια, ο ορισμός του ζόμπυ ή ζομπόβιου ή ζωόβιου με την έννοια όπως την καθορίζουμε ή και του λοβοτομημένου είναι ότι αυτός ευρίσκεται εκτός χρόνου αλλά εντός τόπου. Δηλαδή αντιλαμβάνεται τον τόπον αλλά όχι τον χρόνον!

Εάν τον διατάξεις άνοιξε το ψυγείον επειδή είναι εντός τόπου γνωρίζει τι είναι το ψυγείον και το ανοίγει, αλλά δεν είναι εντός χρόνου διά να μπορεί να το κάνει αυτόν χωρίς την διαταγή σου!

Αυτόν όπου ισχύει τώρα και προωθείται είναι το ενδιάμεσον αυτού. Δηλαδή ο λοβοτομημένος του συνστήματος αντιλαμβάνεται τον τόπον [όσον του επιτρέπεται να έχει ικανότητα να αντιλαμβάνεται, διότι του μειώνεται και αυτή η προσυναίσθηση] αλλά του περιορίζεται ο χρόνος αντίληψης με πλαισιωμένη χρονοποίηση του χρόνου. Αντί να έχει πλήρην έλλειψη χρόνου, θέτει σε διάταξη τον χρόνον του σύμφωνα με τις προσταγές του συνστήματος και ουσιαστικώς είναι λοβοτομή ισάξια και ισόβαθμη διότι δεν δύναται να ιδεί ενιαίως το οπίσω, το ώδε, το εμπρός. Διαβάζει κάτι διά το μέλλον και δεν δύναται να το αντιληφθεί εκτός ερμηνείας, προερμηνείας, απόρριψης ή αποδοχής του συνστήματος. Εάν το σύνστημα του ειπεί θα συμβεί αυτόν εις το μέλλον και να το αποδεκτείς ήδη το αποδέκτηκε, εάν του ειπεί θα συμβεί αυτόν εις το μέλλον και να μην το αποδεκτείς ήδη το απορρίπτει, συνεπώς ώδε συναντάμε το σύνδρομον ψυχοπάθειας της έλλειψης χρόνου εκτός συνστήματος και την παραποίηση τόπου και χρόνου σύμφωνα με τις προσταγές του συνστήματος, δηλαδή δρά λοβοτομημενομηχανικώς σε ελεύθερη ανάρτηση εις τα πλαίσια όπου διδάχθηκε και διδάσκεται συνεχώς από τις υπνώσεις, προπαγάνδες, διδαχές, πολυπρογραμματισμούς, πολυπαραπρογραμματισμούς και προεντολές του συνστήματος. Είναι και συνεχώς μετατρέπεται σε μία τεχνητή ανόητη νοημοσύνη ή και μηχανική αειμετατρεπόμενη τεχνητή νοητή ανοημοσύνη.

Αυτόν συμβαίνει επειδή έχει εγκλειστεί εις το σώμα του και δεν δύναται να συναισθανθεί την ψυχή του, προσπαθεί να είναι μηχανικός διά να είναι τέλειος και καλύτερος και πιστεύει ασυναίσθητα ότι δεν υπάρχει κάτι καλύτερον ή άλλον από αυτόν.

Ο όρος εκτός τόπου και χρόνου σημαίνει εκτός αυτοσυναίσθησης και αυτοσυνείδησης ύπαρξης, είτε λόγω έκστασης, είτε λόγω πλήρους ύπνου, είτε λόγω πλήρης αμνησίας και ικανότητος αντίληψης του περιβάλλοντος χώρου και μνήμης. Αυτά όμως όπου περιγράφουμε ανωτέρω είναι τα ενδιάμεσα, αυτά της χειραγώγησης και Νοοχειραγώγησης του λειτουργικού πρόθυμου σκλάβου….

Η λέξη λοβοτομημένος = λοβός+τομημένος, από την τομήν = το+μην ή τομή = το+μη, δηλαδή τομή είναι αυτόν όπου δεν πρέπει να κάνεις ήτοι το μη! Δεν το βλέπεις; Εάν όχι τότε τα Ελληνικά σε περιπαίζουν και περιγελούν με την καρδία τους και βεβαίως δεν βλέπεις το δένδρον ήτοι δεν δρον = δεν δρώ = είμαι φυτόν, ούτε το ήλιος = ηλ ιός = φωτός ακτινοβολία, ούτε το σατανάς ήτοι εις Άτις νας/νους και ναός, ούτε το ταμείον = τα+μείον ήτοι εξοικονόμευση και σύναξη χρήματος ή άλλου προϊόντος διά να ικανοποιηθούν τα μείον ήτοι αυτά όπου λείπουν και υπάρχει ανάγκη [ή και απληστία] απόκτησις των….

Παραδόξως [δήθεν] η λέξη λοβός είναι συγγενική με την λέξη αγάπη αγγλιστί ήτοι λαβ = λόβε = love και συγγενείς αυτές με την λάβα [την ερυθρά, όπως συμβολίζεται η πυρά της αγάπης και έρωτα ερωτευμένου = έρωτος μένος] και αντιστρεπτί το evol = evolution = ev+ol/all = ευ+ολ = ευόλ = ευόλα = καλά όλα εξελίσσονται.

Χάραγμα….

Χάρου άγμα….

Χαράς άγμα….

Χάραξη….

Χάρας άξη = χαράς αρχή και χάρεξη = χαράς έξη = εθισμός και 6….

Χαραυγή = χαράς αυγή και Χάρου αυγή….

Χάραξ και χαράκας, συνάμα χαράσσω και χαράττω. Η χάραξη είναι θάνατος του προηγούμενου καθεστώτος διότι ποιεί καινούργια μορφή….

Χάρακμα = χαρακμή…. Και Χάρου ακμή….

Χαράματα,,,, όταν χαράσσει το φως ή και χάραμαν φους/φωτός όπως λέγεται εν Κύπρω….

Άρα τε τα χαράματα είναι φως ήτοι ηλεκτρομαγνητοβαρυτισμός και εξ’ αυτού ηλεκτρισμός ο λεγόμενος και κατά προέκταση εξ’ αυτού ηλεκτρονικότητα, συνεπώς, το χάραγμα είναι εν δράσει ηλεκτρονικότητα με σκοπόν τον πλήρην έλεγχον άνευ ηθικής αναστολής μίας και άνευ ελευθέρας βουλήσεως….

Συνάμα το χάραγμα είναι διαμόρφωση, τραυματισμός, σχηματισμός, μετασχηματισμός….

Από το χάραγμα, το χαράσσω και τον χάρακα το χαράκωμα αφού χαράσσεται στενόμακρος λούκκος επί της γης/αρούρας, εξού χ+άραξ = χιαστί άραξ, αράσσω = χιαράσσω…. Και χάρτα = χ+άρτα…. Ήτοι εκεί όπου χαράσσουμε γραμμές με νόημα γλώσσας, λόγου και γραφής-χραφής διότι γράφω σημαίνει χαράσσω, ήτοι γρ+άφης….

Εάν επισκεπτούμε το Αρχαίον Ελληνικόν Λεξικόν τότε θα εκπλαγούμε διά τα γρ, χαρ, χρ, και τα συγγενικά νοήματα με αυτές τις λέξεις. Το σκιά σε σχέση με το σκότος = σκ+ιά και σκ+ότος άρα τε και σκιότος και σκοά…. Εξού και σκαία, σκαίος [ή και σκάϊος] άνθρωπος….

Και όταν η χάρτα [χαρτί] έγινε Magna Charta  και αυτή Card, Kart, Carda, Karta, Κάρτα = Κάραγμα [ασπούμε μαύρον άγμα, τι σημαίνει άγμα εις το Λεξικόν;]

Παναγιώτης Δίας