Ο Τζέιμς Φόρεσταλ (James V. Forrestal) διετέλεσε Υφυπουργός Ναυτικού (22-8-1940 ως 16-5-1944), Υπουργός Ναυτικού μετά τον θάνατο του μέχρι τότε Υπουργού, Frank Knox (19-5-1944 ως 17-9-1947) και ήταν ο 1ος Υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ από τις 17 Σεπτεμβρίου 1947 ως τις 28 Μαρτίου 1949.
Ήταν ο πρώτος στην κυβέρνηση Τρούμαν που θεωρούσε ως μεγαλύτερο κίνδυνο την Σοβιετική Ένωση (σύμμαχο τότε των ΗΠΑ) από την εχθρική Ιαπωνία.
Μετά τον πόλεμο, ο Φόρεσταλ κάλεσε τον Τρούμαν να υιοθετήσει μια σκληρή γραμμή με τους Σοβιετικούς όσον αφορά την Πολωνία. Επίσης, επηρέασε έντονα τον νέο Γερουσιαστή του Wisconsin, Joseph McCarthy, σχετικά με τη διείσδυση των κομμουνιστών στην κυβέρνηση.
Μετά την άφιξη του McCarthy στην Ουάσινγκτον τον Δεκέμβριο του 1946, ο Φόρεσταλ τον κάλεσε για γεύμα. Σύμφωνα με τα λόγια του McCarthy, «Πριν συναντήσω τον Τζιμ Φόρεσταλ σκέφτηκα ότι χάναμε από τον διεθνή κομμουνισμό λόγω της ανικανότητας και της βλακείας εκ μέρους των (σ.σ: στρατηγικών) σχεδιαστών μας.
Το ανέφερα αυτό στον Φόρεσταλ. Θα θυμάμαι για πάντα την απάντησή του: “McCarthy, η συνέπεια δεν είναι ποτέ δείγμα ηλιθιότητας. Αν ήταν απλά ηλίθιοι, θα έκαναν κάποτε και κανένα λάθος υπέρ μας”. Αυτή η φράση με ταρακούνησε τόσο έντονα που από τότε την χρησιμοποιώ συχνά».
Κατά τη διάρκεια απόρρητων συνεδριάσεων του υπουργικού συμβουλίου με τον Πρόεδρο Τρούμαν το 1946 και το 1947, ο Φόρεσταλ είχε εκφραστεί εναντίον της διχοτόμησης της Παλαιστίνης για το λόγο ότι θα εξόργιζε τις Αραβικές χώρες που προμήθευαν το πετρέλαιο που χρειαζόταν η οικονομία και η εθνική άμυνα των ΗΠΑ.
Αντ’αυτού, ο Φόρεσταλ ήταν υπέρ ενός σχεδίου ομοσπονδιοποίησης της Παλαιστίνης. Εκτός Λευκού Οίκου, η απάντηση στη συνεχιζόμενη σιωπή του Τρούμαν για το θέμα ήταν άμεση.
Ο Πρόεδρος Τρούμαν δέχτηκε απειλές ότι θα διακοπεί η χρηματοδότηση της εκλογικής εκστρατείας του από πλούσιους δωρητές, καθώς επίσης και επιστολές μίσους, συμπεριλαμβανομένης επιστολής που τον κατηγορούσε ότι «προτιμά τα φασιστικά και Αραβικά στοιχεία από τον λάτρη της δημοκρατίας Εβραϊκό λάο της Παλαιστίνης».
Συγκλονισμένος από την ένταση και τις σιωπηρές απειλές όσον αφορά το ζήτημα της διχοτόμησης, ο Φόρεσταλ απευθύνθηκε στον Τρούμαν (φωτό με τον Τρούμαν) σε δύο χωριστές συνεδριάσεις του υπουργικού συμβουλίου, ζητώντας του να μην στηρίξει την απόφασή του για την διχοτόμηση -ανεξαρτήτως αποτελέσματος- βάσει πολιτικής πίεσης.
Στο μόνο γνωστό δημόσιο σχόλιο του για το θέμα, ο Φόρεσταλ δήλωσε στον J. Howard McGrath, Γερουσιαστή από Ρόουντ Άιλαντ: «…καμία ομάδα σ’αυτή τη χώρα δεν πρέπει να επιτρέπεται να επηρεάζει την πολιτική μας στο σημείο που θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την εθνική μας ασφάλεια».
Η δήλωση του Φόρεσταλ σύντομα προκάλεσε την έντονη εχθρότητα κάποιων μελών του Κονγκρέσου και υποστηρικτών του Ισραήλ. Ο Φόρεσταλ ήταν επίσης από νωρίς στόχος του σκανδαλοθηρικού αρθρογράφου και ραδιοφωνικού παραγωγού Drew Pearson, αντιπάλου της εθρικής προς την Σοβιετική Ένωση (ΥΓ.1), εξωτερικής πολιτικής, ο οποίος άρχισε τακτικά να ζητά την απομάκρυνση του Φόρεσταλ, αφότου ο Πρόεδρος Τρούμαν τον έχρισε Υπουργό Άμυνας.
Ο Pearson δήλωσε στον προστατευόμενό του, Jack Anderson, ότι πίστευε ότι ο Φόρεσταλ ήταν «ο πιο επικίνδυνος άνθρωπος στην Αμερική» και ισχυρίστηκε ότι αν δεν απομακρυνθεί από το αξίωμα, θα «προκαλούσε έναν ακόμα παγκόσμιο πόλεμο».
Με τον Τρούμαν είχαν συνέχεια διαφορές επειδή ο Προέδρος των ΗΠΑ ήθελε να μειώσει τον προϋπολογισμό των Ενόπλων Δυνάμεων. Στους 18 μήνες που ήταν Υπουργός Άμυνας κομμουνιστικές κυβερνήσεις ήρθαν στην εξουσία στην Τσεχοσλοβακία και την Κίνα, οι Σοβιετικοί επέβαλαν αποκλεισμό στο Δυτικό Βερολίνο αναγκάζοντας τις ΗΠΑ να προμηθεύουν αεροπορικώς την πόλη, ξέσπασε ο Αραβοϊσραηλινός πόλεμος του 1948 μετά την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ και συνεχίστηκαν οι διαπραγματεύσεις για τη δημιουργία του ΝΑΤΟ.
Πριν τις Προεδρικές Εκλογές του 1948, ο Φόρεσταλ συναντήθηκε κρυφά με τον αντίπαλο του Τρούμαν, Ρεπουμπλικάνο Thomas E. Dewey, που ήταν το μεγάλο φαβορί για την νίκη, και συμφώνησαν να συνεχίσει στην θέση του Υπουργού Άμυνας και μετά τις εκλογές.
Όμως ο Τρούμαν τελικά κέρδισε, ο Pearson αποκάλυψε τις συναντήσεις Φόρεσταλ-Dewey και στις 31 Μαρτίου 1949, ο Φόρεσταλ αναγκάστηκε να παραιτηθεί από Υπουργός Άμυνας. Μετά την αποχώρησή του από το Υπουργείο Άμυνας, εξαντλημένος αναγκάστηκε να ζητήσει ψυχιατρική βοήθεια. Εισήχθη με κατάθλιψη στο Εθνικό Ναυτικό Ιατρικό Κέντρο (NNMC) στην Bethesda του Maryland, όπου θα μπορούσε να κρατηθεί μυστική η ασθένειά του.
Ο περίεργος θάνατος
Ο Φόρεσταλ ανάρρωνε, είχε ξαναπάρει κάποια κιλά και τις επόμενες ώρες θα έπαιρνε εξιτήριο. Παρόλα αυτά, τις πρώτες πρωινές ώρες της 22ας Μαΐου, το σώμα του, ντυμένο μόνο με το κάτω μέρος της πυτζάμας , βρέθηκε στην οροφή του 3ου ορόφου πέφτοντας από την κουζίνα του 16ου ορόφου, απέναντι από τον θάλαμό του στον ίδιο όροφο.
Η φερόμενη τελευταία γραπτή δήλωση του Φόρεσταλ, που πλασαρίστηκε στον Τύπο της εποχής και τους μεταγενέστερους βιογράφους ως κεκαλυμμένο σημείωμα αυτοκτονίας, ήταν το απόσπασμα από ένα ποίημα της τραγωδίας του Σοφοκλή, «Αίαντας», σε μετάφραση του W. M. Praed. Ο τελευταίος στίχος του αποσπάσματος αναφέρεται στο «παραπονιάρικο αηδόνι».
Τα μέλη της επιτροπής του επισήμου πορίσματος του Ναυτικού, η οποία ολοκλήρωσε τις συνεδριάσεις στις 31 Μαΐου, περίμενε μέχρι τις 11 Οκτωβρίου 1949, για να δημοσιεύσει μόνο μια σύντομη περίληψη των ευρημάτων της.
Η ανακοίνωση, όπως δημοσιεύθηκε στη σελίδα 15 των New York Times στις 12 Οκτωβρίου, ανέφερε μόνο ότι ο Φόρεσταλ είχε πεθάνει εξαιτίας της πτώσης του από το παράθυρο. Δεν έλεγε τι θα μπορούσε να είχε προκαλέσει την πτώση, ούτε έκανε καμία αναφορά στην ζώνη από το μπουρνούζι του που είχε αρχικά αναφερθεί ως δεμένη γύρω από το λαιμό του.
Ο αδερφός του, Harry, που σχεδίαζε να τον πάρει υγιή από το νοσοκομείο λίγες ώρες αργότερα, ποτέ δεν πίστεψε στην εκδοχή της αυτοκτονίας. Πίστευε ότι κάποιος τον στραγγάλισε και τον πέταξε από το παράθυρο.
Οι θεωρίες συνωμοσίας
Ένας από τους λόγους που αναπτύχθηκαν θεωρίες συνωμοσίας είναι ότι η πλήρης αναφορά για τα αίτια θανάτου του Φόρεσταλ δημοσιεύθηκε μόλις το 2004 (55 χρόνια από τον θάνατό του) έπειτα από αίτημα του ερευνητή David Martin, που έκανε χρήση του Νόμου για την Ελευθερία της Πληροφορίας.
Εάν πρόκειται για την γραφή του Φόρεσταλ στο ποίημα, σύμφωνα με ορισμένες πηγές από τις μυστικές υπηρεσίες, τότε δεν θα μπορούσε να γράψει τη λέξη «αηδόνι» στο ποίημα, επειδή ήταν το κωδικό όνομα της επίλεκτης Ουκρανικής ναζιστικής μονάδας Nachtigall Brigade, την οποία ο Φόρεσταλ είχε βοηθήσει να διαφύγει στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Βρέθηκε επίσης σπασμένο γυαλί στο κρεβάτι του Φόρεσταλ, γεγονός που δεν είχε αναφερθεί προηγουμένως. Οι θεωρίες σχετικά με το ποιος θα μπορούσε να δολοφονήσει τον Φόρεσταλ κυμαίνονται από Σιωνιστές ή Σοβιετικούς πράκτορες μέχρι κυβερνητικούς υπαλλήλους των Η.Π.Α. που στάλθηκαν για να τον σιωπήσουν για τις γνώσεις του σχετικά με τα UFO’s.
Γιατί τον παρακολουθούσαν Σιωνιστές πράκτορες;
Η μόνη γνωστή δημόσια δήλωση του Forrestal σχετικά με την πίεση από ομάδες συμφερόντων και την θέση του ως Υπουργού που αντιτάχθηκε στην διχοτόμηση της Παλαιστίνης έχει μεγεθυνθεί σημαντικά από πιο πρόσφατους επικριτές του απεικονίζοντας τον Φόρεσταλ ως αφοσιωμένο αντι-Σιωνιστή ο οποίος ηγήθηκε μιας συντονισμένης εκστρατείας για να αναχαιτίσει την θέληση του Εβραϊκού λαού στην Παλαιστίνη.
Αυτοί οι επικριτές τείνουν να χαρακτηρίζουν τον Φόρεσταλ ως διανοητικά ασταθές άτομο, έναν υστερικό με βαθιά αντι-Σιωνιστικά και αντι-Εβραϊκά συναισθήματα. Ο ίδιος ο Forrestal υποστήριζε ότι τον ακολουθούσαν «ξένοι άνδρες», τους οποίους ορισμένοι επικριτές και συγγραφείς ερμηνεύουν βιαστικά είτε ως Σοβιετικούς πράκτορες της NKVD είτε ως υποστηρικτές του Σιωνισμού.
Ο συγγραφέας Arnold Rogow υποστήριξε τη θεωρία ότι ο Φόρεσταλ αυτοκτόνησε εξαιτίας φαντασιώσεων ότι τον κυνηγούσαν Σιωνιστές πράκτορες, στηριζόμενος σε μεγάλο βαθμό σε πληροφορίες που ελήφθησαν από συνεντεύξεις που πραγματοποιήθηκαν με μερικούς από τους πιο σφοδρούς επικριτές του Φόρεσταλ μέσα και έξω από την Κυβέρνηση Τρούμαν.
Ωστόσο, εκείνοι που βλέπουν Σιωνιστικά σχέδια πίσω από τον ανεξήγητο θάνατο του Φόρεσταλ τονίζουν την υποσημείωση του Rogow στο έργο του:
«Ενώ οι πεποιθήσεις αυτές αντικατοπτρίζουν το γεγονός ότι ο Φόρεσταλ ήταν πολύ άρρωστος τον Μάρτιο του 1949, είναι τελείως πιθανό ότι “ακολουθούταν” από Σιωνιστές πράκτορες το 1947 και το 1948. Ένας στενός συνεργάτης του εκείνη την εποχή θυμάται ότι κατά την κορύφωση του Παλαιστινιακού ζητήματος, η επίσημη λιμουζίνα (του συνεργάτη του) ακολουθούταν από και προς το γραφείο του από ένα μπλε sedan στο οποίο επέβαιναν δύο άνδρες.
Όταν η αστυνομία ενημερώθηκε και το sedan συνελήφθη, ανακαλύφθηκε ότι οι δύο άνδρες ήταν φωτογράφοι που απασχολούνταν από μια Σιωνιστική οργάνωση. Εξήγησαν στην αστυνομία ότι ήλπιζαν να τραβήξουν φωτογραφίες του επιβάτη της λιμουζίνας να εισέρχεται ή να εξέρχεται από Αραβική πρεσβεία προκειμένου να αποδείξουν ότι ο εμπλεκόμενος υπάλληλος ήταν σε στενή επαφή με Άραβες εκπροσώπους».
Ο Φόρεσταλ είχε δεχθεί απειλητικά τηλεφωνήματα και διαμαρτυρήθηκε ότι παρακολουθούταν φυσικά και ηλεκτρονικά. Έχει αναφερθεί επίσης ότι οι Σιωνιστές προσπάθησαν να τον εκβιάσουν για την οικονομική βοήθεια που η επενδυτική του τράπεζα, Dillon, Read & Co. (ο Φόρεσταλ πριν τον πόλεμο ήταν επιτυχημένος στέλεχος της Wall Street), είχε δώσει στους Ναζί πριν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο Pearson ανέφερε δημοσίως ότι ο Φόρεσταλ έπασχε από παράνοια ή ότι είχε βγει μέσα στην νύχτα στο δρόμο αφότου άκουσε μια σειρήνα και φώναζε: «Οι Ρώσοι επιτίθενται», γεγονότα παντελώς ψευδή.
ΥΓ.1: Ο συνεργάτης του Pearson, David Karr, αργότερα μετά την αποκρυπτογράφηση των τηλεγραφημάτων των Σοβιετικών μυστικών υπηρεσιών (Venona Project), αποκαλύφθηκε ότι ήταν πράκτορας της Σοβιετικής NKVD.
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek