Μήπως το φεγγάρι δεν είναι αυτό που νομίζουμε;

ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΜΗΝΙΝ,ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΠΟΛΛΑ ΟΡΗ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΚΤΗΡΙΑ!!!
ΠΑΛΙΟ ΝΕΟ ΦΙΛΕ!!!
ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΜΑΘΕΙ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ,ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ,ΠΟΥ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΥΓΓΡΑΜΑΤΑ.
ΚΑΙ ΓΙ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ,ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ,ΚΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΙΗΣΟΥ ΤΟΥ ΧΡΕΙΣΤΟΥ,ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ,Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ.
ΛΙΓΗ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΦΘΑΝΕΙΣ ΕΥΚΟΛΑ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ.

ΣΕΛΗΝΗ, ΣΕΙΣΜΟΙ – ΗΦΑΙΣΤΕΙΑ (Αίτια-πρόγνωση-εξουδετέρωση)www.tsiapas.gr

Σελήνη (Δομή-Προέλευση)

Όταν η θερμοκρασία στην επιφάνεια της διάπυρης Γης μειώθηκε λόγω ακτινοβολίας και μεταφοράς θερμότητας,στους πόλους της άρχισε στερεοποίηση των επιφανειακών πετρωμάτων (Κρούστες). Η στερεοποίηση άρχισε στους πόλους, γιατί εκεί οι αναδεύσεις ήταν μικρότερες απ’ ότι στον Ισημερινό, λόγω φυγοκέντρου και CORIOLIS, τα στερεά κομμάτια κατευθύνονταν στόν Ισημερινό, με νοτιοδυτική πορεία αυτά που προέρχονταν από το Βόρειο πόλο και βορειοδυτική από το Νότιο. Εκεί η περιστροφή τους καθυστερούσε από την υποκείμενη ρευστή μάζα της Γης, λόγω:

Μικρότερης αρχικής γραμμικής ταχύτητας,στερεάς κατάστασης και αδράνειας.

Επειδή η αδράνεια είναι ανάλογη της μάζας, το αρχικά μεγαλύτερο στερεό κομμάτι, σάρωνε και ενσωμάτωνε στη Δυτική πλευρά του τα νεώτερα,η πυκνότητα των οποίων ήταν όλο και μεγαλύτερη διότι αρχικά ψύχονταν και στερεοποιούνταν τα επιφανειακά συστατικά και ακολούθως τα υποκείμενα πυκνότερα, με αποτέλεσμα η Δυτική πλευρά της αρχικής νησίδας στερεών πετρωμάτων να βυθίζεται και η Ανατολική να ανυψώνεται.
Εξαιτίας των παραπάνω ακολούθησε αντίστροφη κύλιση της αρχικής νησίδας η οποία στη συνέχεια πήρε μορφή σφαίρας, η σφαίρα αυτή αποτέλεσε «την καρδιά» της Σελήνης. Κυλιόμενη αντίστροφα η Σφαίρα-Σελήνη στον Ισημερινό, εφίππευε και βύθιζε αυτά, τα οποία έλειωναν μερικώς λόγω των υψηλότερων θερμοκρασιών και πιέσεων και τμήμα από αυτά συγκολούνταν στην Σελήνη, επίσης λειτουργούσαν θερμομονωτικά προστατεύοντας την καταδυόμενη πλευρά της από τήξη,έτσι δημιουργούνταν με κάθε πλήρη περιστοφή νέο σφαιρικό κέλυφος-στοιβάδα – αυξανόμενης πυκνότητας, με πολύ ισχυρή συνοχή στη δομή τους. Κατά την διάρκεια αυτής της διαδικασίας τα πυκνά νέφη που περιέβαλαν την Γη και την Σελήνη προκαλούσαν στην εξωτερική επιφάνεια της κυλιόμενης Σελήνης ισχυρές καταιγίδες με επακόλουθο την δημιουργία πρόσκαιρων μεγάλου μήκους ποταμών που διάβρωναν την επιφάνειά της. Επίσης νερό που εγκλωβίζονταν σε κοιλότητες και στη συνέχεια σφραγίζονταν από ιζήματα δημιουργούσαν πολλές δεξαμενές νερού.

Εικόνα

Με την διαρκή δόμηση – ανάπτυξη της Σελήνης, το σύστημα Γη – Σελήνη παρουσίαζε εικόνα διπλού πλανήτη. Η ταχύτητα της αντίστροφης κύλισης της Σελήνης αυξάνονταν αναλογικά με την αύξηση της μάζας και του όγκου της. Με τη συνεχή μείωση της θερμοκρασίας στην επιφάνεια της Γης, μεγάλωνε ο αριθμός,το μεγέθος και η πυκνότητα των στερεών μαζών – κρουστών που κατέβαιναν από τους πόλους και η Σελήνη πλέον δεν είχε την δυνατότητα να τις ενσωματώσει. Η παρεμβολή αυτών των στερεών πετρωμάτων μεταξύ Γης – Σελήνης λειτούργησαν ως εφαλτήριο πάνω στο οποίο αναπήδησε η Σελήνη και αποσπάστηκε από τη Γη.

Κατά την διαδικασίας απόσπασης, δημιουργήθηκε μεταξύ Γης – Σελήνης λώρος ρευστής ύλης ο οποίος γρήγορα χωρίστηκε σε τρία τμήματα, ένα τμήμα “κάθισε” στη Γη, το δεύτερο απλώθηκε στην ορατή πλευρά της Σελήνης, δημιουργώντας τις “Θάλασσες” της και από μικρό ενδιάμεσο τμήμα δημιουργήθηκαν μικροί δορυφόροι οι οποίοι τέθηκαν σε τροχιά γύρω από την Γη κυρίως και την Σελήνη. Η Σελήνη κατά την απόσπασή της διατήρησε ακέραια την δομή της διότι τα διαδοχικά κελύφη-στοιβάδες της είχαν ισχυρή συνοχή-συγκόληση μεταξύ τους διότι δομήθηκαν σε συνθήκες μεγάλης θερμοκρασίας και πίεσης.
Η πυκνότητά της Σελήνης είναι μικρότερη στο κέντρο της και μεγαλύτερη στην εξωτερική στοιβάδα της. Το πυκνότερο υλικό της Σελήνης που είναι ακόμα πυκνότερο και από την ηπειρωτική επιφάνεια της Γης είναι αυτό των «θαλασσών» της, διότι προέρχεται από το βάθος του μανδύα της Γης που έφθανε όταν δομούνταν επί της Γης. Λόγω των παραπάνω οι κρατήρες της Σελήνης από την πτώση δορυφόρων,μετεωρητών και αστεροειδών έχουν μικρό βάθος και τεράστιο πλάτος. (Σχήμα 1)
Η Σελήνη λόγω του υλικού των <> της συνδέεται βαρυτικά με τη Γη με την ορατή πλευρά της, δεν έχει αξονική ιδιοπεριστροφή και ανεξάρτητα από το χρόνο περιστροφής της γύρω από τη Γη θα ” δείχνει” πάντα αυτή την πλευρά.
Στην Γη από τα στερεά πετρώματα-εφαλτήριο της Σελήνης δεν δημιουργήθηκε νέος δορυφόρος διότι η ποσότητα και η έκταση αυτών ήταν μεγάλη και αποτέλεσαν την αρχή για την δημιουργία της πρώτης Ηπείρου, η οποία με τη συνεχή αύξηση της μάζας και της έκτασης της άλλαζε το σχήμα της Γης προς το ωοειδές με κορυφή την αρχική Ήπειρο. Παράλληλα με μέγιστο πάχος και πλάτος Δυτικά της αρχικής Ηπείρου και ελάχιστο Ανατολικά της δημιουργήθηκε ένας δακτύλιος στερεών πετρωμάτων που με τη συνεχή αύξησή του σε πλάτος του η Γη καλύφθηκε με στερεό φλοιό (ωκεάνειο)
Ο ωκεάνειος φλοιός λόγω του ότι είναι νεώτερος της αρχικής Ηπείρου έχει μεγαλύτερη πυκνότητα από αυτή, όταν το πάχος του αυξήθηκε σημαντικά και η θερμοκρασία στην επιφάνειά του μειώθηκε, οι πυκνοί ατμοί που βρίσκονταν γύρω από τη Γη, υγροποιήθηκαν και έπεσαν πάνω της. Παρέμειναν εκεί και έτσι δημιουργήθηκε ο ωκεανός ο οποίος κάλυπτε όλο τον πλανήτη εκτός από την αρχική ήπειρο.(Σχήμα 2)

Εικόνα

Λόγω ευνοϊκών συνθηκών (θερμοκρασία-υγρασία και ιδιαίτερα η μικρή βαρύτητα), πανίδα και χλωρίδα παρουσίασαν υπερανάπτυξη. Τότε ένας από τους μικρούς δορυφόρους (από αυτούς που σχηματίστηκαν από το λώρο κατά την απόσπαση της Σελήνης) έπεσε πάνω στην αρχική Ήπειρο, αποτέλεσμα αυτής της πτώσης ήταν η διάσπασή της και τα νέα κομμάτια (Ήπειροι) έχουν τώρα μικρότερο πάχος, μεγαλύτερη έκταση, το Δυτικό τμήμα (Αμερικανική ήπειρος) ανυψώθηκε λόγω της σάρωσης του ωκεάνιου φλοιού και αναλογική αύξηση της βαρύτητας
Την διάσπαση της αρχικής ηπείρου αλλά και του ωκεάνιου στερεού φλοιού ακολούθησαν :
1) Μεγάλα παλιρροϊκά κύματα,
2) Ατμοποίηση μεγάλων ποσοτήτων νερού, λόγω της επαφής του με την πυρόσφαιρα στις περιοχές όπου αυτή έμεινε προσωρινά ακάλυπτη,
3) Κατακλυσμιαίες βροχοπτώσεις οι οποίες σάρωσαν από την επιφάνεια των Ηπείρων την χλωρίδα και πανίδα θάβοντας τα στις ακτές μαζί με πλακτόν, σε χώρους όπου συνέκλιναν οι ηπειρωτικές εκτάσεις. Έτσι δημιουργήθηκαν τα κοιτάσματα πετρελαίου. Όσα φυτά και ζώα θάφτηκαν σε κοιλάδες και οροπέδια μετά την αποστράγγιση του νερού έγιναν άνθρακες. Η ποσότητα των πετρελαίων και των ανθράκων είναι ανάλογη των εκτάσεων των γεωσύγκλινων.
Η ηρεμία στην επιφάνεια της Γης αποκαταστάθηκε και η ζωή αναπτύχθηκε και εξελίχθηκε επί μακρόν. Σχετικά πρόσφατα ο τελευταίος δορυφόρος που δημιουργήθηκε κατά την απόσπαση της Σελήνης, πλησίαζε, λόγω φθίνοντος μήκους τροχιάς του, απειλιτικα τη Γη. Οι άνθρωποι τότε είχαν την δυνατότητα και υπολόγισαν τον χρόνο, τον χώρο (Μεσόγειο) και την κατεύθηνση πρόσκρουσης και πολλοί από αυτούς πήραν μέτρα για την αντιμετώπιση του κινδύνου, μετακινήθηκαν στην ανατολική ακτή, κατασκεύασαν κλειστού τύπου σκάφη (κιβωτούς) και λίγο πριν την πρόσκρουση απομακρύνθηκαν από την ακτή πλέοντας ανοιχτά στον ωκεανό έτσι ώστε να αντιμετωπίσουν την ισχυρή δόνηση και το μεγάλο παλιρροϊκό κύμα. Όσοι επιβίωσαν επέστρεψαν αργότερα προς δυσμάς (Ινδοευρωπαίοι).
Το σημαντικότερο γεωλογικό αποτέλεσμα αυτής της πρόσκρουσης ήταν η απομάκρυνση της Αμερικανικής Ηπείρου προς δυσμάς όπου και παρέμεινε. Το σχήμα της Γης έγινε σφαιρικό. Η ποσότητα του νερού που ατμοποιήθηκε ήταν μικρότερη αυτή τη φορά γιατί η πυρόσφαιρα που έμεινε προσωρινά ακάλυπτη ήταν κυρίως στην περιοχή του Ατλαντικού και η οποία ψύχθηκε και σταθεροποιήθηκε πολύ γρήγορα. Αυτή είναι η αιτία που ο ωκεάνιος φλοιός του Ατλαντικού ωκεανού έχει μικρότερη ηλικία και μεγαλύτερη πυκνότητα από αυτόν του Ειρηνικού.Επίσης με την νέα κατανομή των ηπειρων επί της Γης αυξήθηκε λιγο ακόμα η βαρύτητα.

Ένωση Ελλήνων Φυσικών
16ο Πανελλήνιο Διεθνές Συνέδριο Φυσικής
Αίγινα, 17-20 Μαρτίου 2016
Σύγχρονη Φυσική και Μεγάλα Επιτεύγματα
Έρευνα-Τεχνολογία -Καινοτομία-Εκπαίδευση
Mε τη συνδιοργάνωση του Δήμου Αίγινας, της Περιφέρειας Αττικής και της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Πειραιά Και Σε συνεργασία με το ΤΕΙ Πειραιά και το Πανεπιστήμιο Πειραιά
Χώρος Διεξαγωγής: Αίγινα
Υπό την αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας,Έρευνας και Θρησκευμάτων
Γλώσσες Συνεδρίου:Ελληνική και Αγγλική
ΚΥΡΙΑΚΗ 20 ΜΑΡΤΙΟΥ 2016
Ειδική Συνεδρία
Χώρος Διεξαγωγής: Λαογραφικό Μουσείο Αίγινας
Ώρες 13:30-17:30
ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Φιλντίσης Π., Αριστούλα, Μαλάκος Σ.
Θεματική Ενότητα: «Επιστημονικές Θεωρήσεις… για συζήτηση»
Προσκεκλημένες Ομιλίες
1.Ζωγράφος Πέτρος Ερευνητής-Σπηλιόπουλος Ιωάννης, Ερευνητής
Θέμα: « Νέα Μέθοδος Παραγωγής Υδρογόνου και Ηλεκτρικής Ενέργειας δια Συντονισμού Υψηλών Συχνοτήτων»
2.Αναγνωστάκης Εμμανουήλ, Δρ Φυσικών Επιστημών
Θέμα: «Συστημένο ανώνυμο: Το αφιερωμένο στην Κόρη του Ποίημα κωδικογραφεί πτυχές της θαυμασιότητας της Φυσικής»
Εισηγήσεις
1.Ζώκος Α. Κωνσταντίνος Φυσικός, Δάσκαλος Φυσικής Επιστ. Υπεύθυνος egno.gr
Θέμα:«Από τη Διάρκεια στο Χρόνο» Ανιχνεύοντας την καταγωγή και την εξέλιξη της έννοιας και προσεγγίζοντάς την στο πλαίσιο του Σχολείου»
2.Τσιάπας Ηλίας, Ερευνητής Γεωαστροφυσικής
Θέμα: «Σελήνη (Δομή-Προέλευση) -Φυσική του διαστήματος»

….Τι να σας πω ρε παιδιά!-Για “εικονική πραγματικότητα”μάλλον έχει πολύ πραγματικές αλληλοεπιδράσεις με την ΓΉ μας(παλίρροιες,εκλείψεις κλπ)…Κατά τα άλλα δεν είχα την δυνατότητα να πάω ποτέ εκεί,ώστε μα είμαι απόλυτα σίγουρος!…Μπορεί και νά΄ναι ένα κομμάτι κεφαλοτύρι όπως έλεγαν οι παλιότεροι!