Η έκθεση Flexner και η κατάργηση των φυσικών θεραπειών

To 1910 στις ΗΠΑ o Abraham Flexner δημοσίευσε μια έκθεση που καθόρισε την ιατρική εκπαίδευση με βάση την εργαστηριακή έρευνα και την κατοχύρωση ευρεσιτεχνιών για θεραπείες και φάρμακα. Οι χρηματοδότες πίσω από αυτό ήταν οι J. Rockefeller και A. Carnegie. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα σταδιακά να καταργηθούν οι φυσικές θεραπείες και η ομοιοπαθητική και να καθιερωθεί η αλλοπαθητική που βασίζεται στην καταπολέμηση των συμπτωμάτων μέσω φαρμάκων και όχι στην αντιμετώπιση του οργανισμού συνολικά. Επειδή οι Rockefeller μπορούσαν να παράγουν φάρμακα από τη διύλιση του πετρελαίου, επέδρασαν στην ιατρική εκπαίδευση για να κατευθύνουν την ιατρική προς την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους.

Πηγή: https://www.cancertutor.com/flexner-report/

Στο παρακάτω βίντεο ο σημαντικός συγγραφέας-ερευνητής Eustace Mullins αναφέρει ότι η αντιμετώπιση του καρκίνου με χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία και χειρουργική, δηλαδή η ιατρική του Rockefeller όπως αναφέρει, ουσιαστικά δεν θεραπεύει αλλά αναπαράγει τον καρκίνο, ενώ η ομοιοπαθητική μπορεί να ενισχύσει το ανοσοποιητικό και ο οργανισμός με τους δικούς του πόρους να αντιμετωπίσει τον καρκίνο.

https://www.youtube.com/watch?v=4SVrw1Ddo2o

Στο παρακάτω βίντεο ο γνωστός Αμερικανός φυσικός θεραπευτής Edward Group αναφέρει ότι όταν στις ΗΠΑ έχεις επιτυχίες σε θεραπείες π.χ. στον καρκίνο, ως φυσικός θεραπευτής, το FDA σου κλείνει το ιατρείο για να κερδίζουν οι φαρμακευτικές. Λέει ότι η θεραπεία σε πολλές ασθένειες είναι η αποτοξίνωση του οργανισμού και είναι απλή γενικά. Όταν ο οργανισμός είναι αποτοξινωμένος, δεν είναι εύκολο να αρρωστήσει. Αναφέρει για έναν ασθενή ο οποίος είχε καρκίνο σε τελικό στάδιο και η αλλοπαθητική είχε σηκώσει τα χέρια ψηλά, ότι έκανε πολλές αποτοξινώσεις και θεραπεύτηκε.

Ένα ακόμη έγγραφο για έρευνα: https://1jk6tvvfi204bbi9y2rebye1-wpengine.netdna-ssl.com/wp-content/uploads/2016/09/25-Amazing-and-Disturbing-Facts-about-the-Hidden-History-of-Medicine.pdf

Σύμφωνα με τον R. Butar, γνωστό Αμερικανό γιατρό, η αλλοπαθητική είναι αποτελεσματική για οξείες περιπτώσεις (κατάγματα, ατυχήματα κλπ.) αλλά όχι για χρόνιες ασθένειες, όπου οι φυσικές θεραπείες και η ομοιοπαθητική μπορούν να έχουν αποτελέσματα.