Γιά νά γίνει μία εξέλιξη θέλει τίς προσυνθήκες τής. Η κορώνα σιώνα εμποδίζετο από τήν γρίππη

Γιά νά γίνει μία εξέλιξη θέλει τίς προσυνθήκες τής. Η κορώνα σιώνα εμποδίζετο από τήν γρίππη

Η μετάλλαξη, η εδραίωση, τής κορώνας σιώνας εμποδίζετο ή καταβροχθίζετο από τήν γρίππη βάσει τού άρθρου αυτού , καί στό εργαστήριο μέσα μπορεί νά εξαφάνιζε καί άλλους ιούς πολύ χειρότερους. Μπορεί αύριο νά σού ξεράνουν τήν χλωρίδα στά χέρια… π.χ…..

Οί παλειοί παρατήρησαν ότι από τόν καιρό που μεγάλωσε τό χωριό καί έγινε κωμόπολη τουρισμού καί δή από τήν καθ’ εξελίξει μεγάλωση εξαφανίστηκαν κάποιες ημερομηνίες ετήσιες. Π.χ. γνώριζαν ότι ξεκινούσε νά βρέχει τήν τάδε ή τινά ημερομηνία. Φυσούσε ό αέρας από εδώ ή απ’ εκεί τήν τάδε ή τάδε ημερομηνία άν καθυστερούσε, αλλά ερχόταν ή τήν τάδε ή τήν τινά ημερομηνία. Έβρεχε καταρρακτωδώς, σ’ αυτές τίς ημερομηνίες, μήνες υπό αυτές τίς συνθήκες. Εάν ρογχάλιζε η θάλασσα ακουώμενη από τό τάδε σημείον καί βρογχούσε από τό άλλον γνώριζαν ότι τήν τάδε ημερομηνία ή σέ μερικές ημέρες θά φέρει π.χ. νέφη από αυτό τό σημείο τού πελάους ή από τήν τινά κατεύθυνση. Τά αποδημητικά πτηνά περνούσαν α[π’ εκεί αλλά δέν περνάνε πιά. Περνάνε άλλα είδη από τήν άλλη μεριά ή απ’ εδώ παρατήρησα καί αλλάζουν όλα ή επαναφέρονται μέ άλλον ρυθμόν καί άλλη σειρά. Ήρθαν καινούργια πτηνά καί ψάρια καί έφεραν άλλον ΑΕΡΑ, συμβάντα, καιρικά φαινόμενα, προηγήθηκαν όμως τά πτηνά καί τά ψάρια… σημειώστε τό αυτόν. Έγινε παράξενα ημιτροπικό τό κλίμα, εξαφανίζεται τό κλασσικό μεσογειακό καί συντμείται η απόσταση ευρωπαϊκού κρύου καί αραβικού πύρουλου…

Οί παλειοί τά κατάλαβαν έν μέρει αλλά δέν τά συνειδητοποίησαν, λόγω έλλειψης μόρφωσης, λέξεων, προσήλωσης στό βαθύτερο γενικότερο νόημα..

Όταν τό κλίμα, τό περιβάλλον, τό ψέκασμα, ό αέρας, οί ασθένειες κ.α., αλλάζουν,… αλλάζουν όλα τά όλα… πότε γοργά πότε σταδιακά, ανά τόπους ή γενικά…

Παρατήρησα λοιπόν, ότι όπου έδρασε ό άνθρωπος η εξέλιξη έπαυσε νά καλπάζει. Ή ό ένας ή ό άλλος, τουτέστιν, υπάρχει ευχέρεια εξέλιξης π.χ. βαθμού 3%, εάν αυτή τήν ανάπτυξη εξέλιξης τήν κάνει ό άνθρωπος δέν τήν κάνει η φύση, άν λείπει ό άνθρωπος ή δέν τήν κάνει ό άνθρωπος δέν τήν κάνει η φύση. Π.χ. άμα έχεις ορυχεία, η εξέλιξη παύει. Στήν Αμαζονία δέν είχαν, η φύση γεννοκοπούσε μέ νέα είδη, άμα κάνουν καί τώρα κάνουν δέν θά γεννοκοπάει η φύση.

Ό πληθωρισμός «υπεραγοράς» εξέλιξης επιτεύχθην σέ χώρους χωρών οπού ό άνθρωπος επηρέαζε σχεδόν μηδαμινώς τήν φύση καί ακολουθούσε τόν κύκλο τής φύσης. Εντούτοις, όπου ό άνθρωπος οργίασε μέ τεχνολογία από αρχαιοτάτων χρόνων γεννοκοπήθηκε ζωή μέσα από τήν τέχνη τού. Π.χ. προσφάτως ανακαλύφθηκε σκώληξ ός τρώγει τά μαύρα πλαστικά λάστιχα υδρομεταφοράς. Παρατήρησα επίσης ότι όποτε γεννάται έναν είδος οπού πληθαίνει καί δέν έχει αντίπαλον είς τήν τροφική αλυσίδα τό ίδιον όν ή πράγμα γεννοκοπάει κατά μυστήριον λόγον αντίπαλον δέος μέ τό είναι τού, όπως τό πλαστικό λάστιχο σωλήν οπού γέννησε τόν οδοντοτό σκώηληκα ρινίσματος τού πλαστικού λαστίχου…

Υφίσταται δηλαδή σέ κάθ’ εξέλιξη η έμφυτη ανάγκη ή διαταγή τού περιορισμού μέσα από τόν έκ βίας αυτοπεριορισμό, ένας καρκίνος γιά τόν καρκίνο, ένας καρκίνος ενάντια στό καρκίνωμα. Είναι μία στάση εξισορροπισμού. Αυτό γεννάται μέσα από τήν ισορροπία τής βαρύτητας μέ τόν μαγνητισμό καί τόν ηλεκτρισμό. Κατά συνέπεια, εάν ό άνθρωπος έγινε καρκίνωμα γιά τήν ανθρωπότητα η σκέψη τού γέννησε τήν τάση πρός τήν εξέλιξη τού αυτοπεριορισμού τού μέσω μίας ασυνείδητης καί ασυναίσθητης βίας ότι πρέπει νά τό κάνει καί τό κάνει…

Ό εξανθρωπισμός τού πλανήτη οδηγεί μέ μαθηματική ακρίβεια στήν καταστροφή τού πλανήτη μέ τρόπον τινά ώστε πρώτον ή μαζύ μέ τ’ άλλα θύματα νά εξαλείψει ή έστω περιορίσει τόν πλανήτη.

Χαλάει ένα κρέας καί γεννοκοπάει τό σκουλήκι που θά φάει τό πτώμα, αλλά πρίν χαλάσει είχε γεννήσει ένα άλλο σκούληκα γιά νά τό χαλάσει. Πρόκειται γιά τόν κύκλο τού αυτοέμφυτου αυτοπεριορισμού. Η προέκταση τής λευχαιμείας σέ όλα τής τά μεγαλεία. Ό άπλειστος υπερήφανος ουροβόρος όφις που δέν δυστάζει νά φάει τό σώμα τού χωρίς νά ανησυχεί ή σκέπτεται πιά τί τρώγει. Είναι η κακή μαυρίλα αύρα τής ψυχής που κατατρώγει ώς ξύλον τήν ψυχή, η αυτοψυχοφαγία… Η κβαντομηχανική νομοθεσία: «μωραίνει κύριος όν βούλεται απωλέσαι». Η καλοσύνη: «αφού εγώ χαλάω τήν ισορροπία εγώ θά περιορίσω εμένα» έστω καί ασυνειδήτως, διότι χρειάζεται υπεργενναιότητα θάρρους νά τό πράξεις αυτόν συνειδητώς. Αλλά τό σώμα καί η ψυχή από μέσα δέν υπακούουν παρά ελάχιστα στόν εξωτερικό νού. Ακούν σ’ άλλες φωνές βαθύτερες ανεξιχνίαστες από τό πρακτικό «μηχανικό» μυαλό.

Ελπίζω νά τό απόδωσα καλά… διότι κάποια α[π’ αυτά τά γνώριζα από παλειά καί τά έβαλα μέ κάποιες λεπτομέρειες πρόσφατες, μπορεί καί νά ξέχασα κάτι.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ