«Εἴδομεν τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν, ἐλάβομεν Πνεῦμα ἐπουράνιον…» η επιστήμη τού Υπερφωτός… Μέρος 3

«Εἴδομεν τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν, ἐλάβομεν Πνεῦμα ἐπουράνιον…» η επιστήμη τού Υπερφωτός… Μέρος 3

Μετά τά Μέρος 1 καί Μέρος 2 που πρέπει νά αναγνώσεις οπωσδήποτε διά νά κατανοήσεις καλύτερα αυτόν τό Μέρος καί νά λάβεις υπόψιν τά όσα γράφουμε εκεί…

Διά νά πετάει αιωνίως τό φώς πρέπει νά μήν υπάρχει βαρύτητα/Προπέδη!… Ή νά μήν επηρεάζεται από τήν βαρύτητα/Προπέδη. Ό,τι δέν επηρεάζεται από τήν Προπέδη έχει απεριόριστη εξωτερική κίνηση εφόσον δέν αυτοεπηρεάζεται από τήν προσωπική Προπέδη τού! Τέτοιον πράγμα δέν υπάρχει διότι είναι μέτρον τής ανυπαρξίας ή σέ άλλη σφαίρα σκέψης, μέτρον τής αϋλίας, εδώ όμως αναφερόμαστε σέ υλικές σταθερές… καί έν μέρει σέ σταθερές Μεσοδιαστήματος, μεταξύ Ύλης καί Αϋλίας…

Κάθε σώμα φρενάρει έστω σέ απειροελάστην μονάδαν επήρρειας από τήν περιβάλλουσα Προπέδη καί τήν Αυτοπροπέδη/Αυτοβαρύτητα  τού… Η έλλειψη Προπέδης σέ υλικόν χώρον είναι η έλλειψη ύπαρξης μέ τήν υλική έννοια τουλάχιστον καί πολλοί δυσκολεύονται έστω κάν νά υποψιαστούν ότι υπάρχουν υπάρξεις καί ανυπαρξίες υφ’ άλλων εννοιών ήτοι Μεσοδιαστήματος καί Αϋλίας, συνεπώς η αναφορά σέ έννοια Ύλης μάς καλύπτει…

Ό χώρος είναι πάντοτε έναν προπεδικόν/βαρυτικόν σύνδρομον, πεδίον, ιδιοτροπία, βασιλεία, ύπαρξη. Είναι τό προπεδίον τής υπό αναφορά ύπαρξης = υπό άρξασθαι…

Η βαρύτητα έλκει ό,τι έχει βαρύτητα/προπέδη… Ό,τι είναι εκτός βαρύτητος είναι εκτός ύλης, χώρου καί χρόνου… Κατά συνέπεια, τό φώς έχει βαρύτητα. Ό,τι δέν έχει αυτοβαρύτητα δέν διαθέτει αυτοσυνοχή ύπαρξης καί δέν μπορεί νά έχει οία σταθερά στερεότητα. Ώδε αποδεικνύεται πανηγυρικώς ότι δέν είναι Ηλεκτρομαγνητισμός ό «Ηλεκτρομαγνητισμός» αλλά εκείνον που πάμπολλες φορές σάς ανάλυσα ώς Ηλεκτρομαγνητοβαρυτισμός = Ηλεκτρομαγνητοπροπέδη!…. Τά πάντα εισίν τριάδες καί η δυναμική τής ενέργειας είναι η αφετηρία αυτής τής ύπαρξης καί ώς έκ τούτου κάθε ύπαρξης εντός τής Ύπαρξης!…

Κάθε σώμα ή σωματίδιον όσον μεγάλον ή μικρόν καί εάν είναι, υποκείται είς τούς ίδιους συνδοιασμούς καί σταθερές τής Ενέργειας η οποία έχει τρία γενικά είδη: α) τήν θετική β) τήν αρνητική καί γ) τήν ουδέτερη καί όλες μαζύν τό ανάμεικτον τής Ενέργειας ή καί Συνενέργειας! Συνεπώς, έναν απειροελάχιστον υποσωματίδιον καί έναν υπερσύμπαν διακατέχονται από τίς ίδιες σταθερές συνστατικών ήτοι τήν Συνενέργειαν!… Κατανοητόν;… Έναν μεγάλον σώμα αποτελείται από πολλά μικρά σωματίδια, κατά συνέπεια, ό,τι είναι τό μεγάλον σώμαν είναι εκείνα που είναι τά μικρά σώματα ή σωματίδια! Άς πάρουμε τόν άνθρωπον, ό οργανισμός είναι ό,τι είναι τά γονίδια, τά Γονιδιώματα, η Γονιοδομή/DNA, καί τό αντίστροφον…, κατανοητόν; Ό τοίχος είναι τά τούβλα τού καί τά τούβλα αυτά καθεαυτά από μόνα τούς καί συνάμα ό τοίχος τούς εάν έχουν συνάψει τέτοιον!…

Κατά συνέπεια, εάν τό Σύμπαν διαθέτει βαρύτητα, τό φωτόνιον διαθέτει βαρύτητα! καί όχι μόνον, τό Σύμπαν, ό δομημένος πολυτοίχος μέ τό όνομα Διάστημα αποτελείται από σωματίδια, συνεπώς, ό,τι είναι, είναι επειδή είναι τέτοια τά σωματίδια τού… Η εξαιρετικότερη λέξη είναι τό Διάστημα!…

Αφού όλα διαθέτουν Προπέδην/Βαρύτηταν, αυτοαποσαφηνίζεται ότι όλα όσα είναι όμοια, ήτοι όλα όσα διαθέτουν Προπέδην, έλκονται. Συνεπώς τό φωτόνιον έλκει τήν διαστημική βαρύτητα καί η διαστημική βαρύτητα έλκει τό φωτόνιον!…

Συνεπώς τό φώς δέν ρέει είς τήν αιωνιότητα. Η διάνυση είναι μία ποσοτική έννοια, η αιωνιότητα είναι η ίδια η προσωπικότητα τής αποσοτικής έννοιας!…

Η έννοια τά πάντα ρεί τού Ηράκλειτου, είς τήν δεδομένη περίσταση παύει νά ισχύει. Η ροή έχει αρχήν καί τέλος, ό,τι αρχίζει γνωρίζουμε ότι τελειώνει. Η ίδια η ύλη μάς τό επιβεβαιώνει πανηγυρικώς διά τής ανακυκλώσεως, τής αλλοίωσης που επιφέρει φθορά, θάνατον καί αναγέννηση ομοιότητος αλλά όχι τής ίδιας προσωπικότητος, όπως εξηγήσαμε είς τά προηγούμενα Μέρη. Κάθε Θέρος η προνύμφη γεννάει πεταλλούδα αλλά δέν είναι η ίδια προσωπικότητα μ’ εκείνη προπερύσι ή πρίν εκατομμύρια έτη… Η δύναμη τού κόσμου είναι η ψευδοαθανασία καί παραθανασία μέσω τής επαναλήψεως διά τής ανακυκλώσεως, αλλά ουδέποτε τινής προσωπικότητος που ζή αιωνίως, διότι η έννοι ζώ αιωνίως σημαίνει δέν αλλοιώνομαι καί είς τήν υλική υπόσταση πεδίου, ό όρος δέν αλλοιώνομαι ποτέ σημαίνει δέν κινούμαι ποτέ που έρχεται σ’ αντίθεση μέ τόν ηρακλειτικόν ορισμόν τά πάντα ρεί!…

Ό όρος τά πάντα ρεί έχει διαφορετική σημασία, αναλόγως εάν αναφέρεται σέ Ύλη, Μεσοδιάστημα καί Αϋλία. Τί είναι αυτόν που κινεί τά πάντα χωρίς νά κινείται καί ενώ κινείται, είπε ό Αριστοτέλης είς τό Όργανον, βεβαίως Ό Θεός καί τό εξεκαθαρίζει!…

Πρώτον, τίποτε δέν είναι εντελώς ακίνητον. Τό φαινόμενον τής ακινησίας είναι παραπλανητικόν, διότι τά πάντα πάλλουν, εντός, εκτός καί επί ταυτά τά σώματα…

Δεύτερον, η ροή μίας ύλης έχει αρχή, μέση, τέλος, μέσω αλλοίωσης που οδηγεί είς τήν ανακύκλωση καί μέσω αυτής είς τήν έκ νέας προσωπικότητος παρανάσταση. Δέν έχει τήν δύναμη τής αναλλοίωτης αιώνιας προσωπικότητος…

Τρίτον, σέ πεδία αϋλίας, η ροή είναι αθάνατη, αδιάφθορη, ατελεύτητη. Καί Ό Θεός προσπέρασε πρό πάντων τών αιώνων κάθε μέτρον ροής καί ταχύτητος, είναι Άχρονος. Ό δέ χρόνος είναι οί ταχύτητες που παρουσιάζουν όλους τούς συνδοιασμούς αρχής, μέσης, τέλους μέσω αλλοίωσης, ανακύκλωσης μέσω παρανάστασης μέ επανάληψη μέ νέα προσωπικότητα!… Είς τό Μεσοδιάστημα είναι ένας συνδοιασμός Ύλης καί Αϋλίας μέ διάφορα ποσοστά αναλόγως τής αύξησης ή μείωσης τής ταχύτητος. Η αύξηση ταχύτητος άγει περισσότερον πρός τήν Αϋλία…

Οί επιστήμονες μέ πτυχία από τήν μία είπαν ότι τό φώς τρέχει αιωνίως, δηλώνοντας τήν άγνοια τούς καί τήν ακατανοησία τούς μέ μία αυθαίρετη αναπόδεικτη δήθεν δι’ εκείνους αντίθετη πιθανότητα καί από τήν άλλη λένε ότι τό φώς διερχόμενον από μαύρη τρύπα τού διαστήματος απορροφάται έξ’ αυτής. Οί δηλώσεις αυτές είναι παντελώς αντίστροφες!

Η μαύρη τρύπα τού διαστήματος είναι μία τεράστια μάζα βαρύτητος/προπέδης η οποία αρπάσσει τό φώς όπως τό καρακάλ τά πτηνά έν πτήσει. Μία μικρότερη τρύπα διαστήματος έλκει τό φώς ολιγότερον, αυτά που έχουμε αναλύσει ανωτέρω…

Η μαύρη τρύπα τού διαστήματος δέν είναι τρύπα αλλά μαύρη πίσσα, μαύρη φούσκα, μαύρη κοιλία γεμάτη που ξεφουσκώνει από τήν άλλη πλευρά!…

Η έννοια ότι τό φώς τρέχει αιώνια σημαίνει ότι δέν θά σταματήσει ποτέ. Αυτόν είναι ανυπόστατον καί γελοίον, διότι εάν όλα τά φώτα που εκτοξεύτηκαν ποτέ δέν σταματούσαν τό Σύμπαν ή τά Σύμπαντα θά ήταν πάμφωτα ήτοι ένας μεγάλος Ήλιος!… Συνάμα εάν ίσχυε αυτόν τότε από τά άκρα τών Συμπάντων δέν εκπέμπονται ποτέ φώτα, διότι θά έπρεπε η περιοχή μάς όπως καί άλλες περιοχές νά ήσαν σταυροδρόμια τόσης ποσότητος φωτών που επαναλαμβάνω θά ήταν μία απεριόριστη περιοχή Υπερηλιακού Λέβητα/Φούρνου!…

Τό πώς τό φώς φθάνει σ’ εμάς σχεδόν σέ χρόνον οπού εκπέμπεται διά τής απώλειας μάζας καί τής συνεχούς επιτάχυνσης ώσπου νά σβύσει ή αλλοιωθεί ή αφομοιωθεί σέ σκοτόνια ή άλλα είδη, τό έχουμε αναλύσει διεξοδικώς, πρός τό παρόν τουλάχιστον, είς τά προηγούμενα άλλα δύο Μέρη…

Εκεί που άλλοι επιστήμονες συμπεριλαμβανομένου καί τού πλέον διαδεδομένου Άϊνστάϊν σάς είπαν ότι τό φώς τρέχει αιωνίως, δηλαδή δίχως τέλος ώρας ωραρίου, εγώ σάς είπα ότι δέν ισχύει καί ότι έχει αρχή καί τέλος καί ότι κάθε φάση ποσότητος μάζας τού έχει προκαθορισμένη διάρκεια που κυμαίνεται αναλόγως τής αντίστασης που συναντάει υπό τήν επήρρεια άλλων διαφόρων βαθμών βαρύτητος/προπέδης!…

Θά μπορούσαμε νά ειπούμε π.χ. ότι κάθε φάση πάχους μάζας έχει καί μία προκαθορισμένη απόσταση υπό τήν ίδια αντίσταση καί βεβαίως σέ κάθε επόμενη φάση επειδή τό φώς λεπτένται από μάζα περισσότερον η απόσταση διευρύνεται! Δέν είναι δύσκολον εάν λάβουμε υπόψιν αυτήν τήν σταθεράν νά ανακαλύψουμε τό μέγεθος διάνυσης ανά πάχος μάζας έκαστης φάσης καί ανά πόσον χρόνον ή υποδευτερόλεπτα αλλοιώνεται η μάζα σέ λεπτότητα, ώστε νά μπορούμε νά υπολογίσουμε τήν απόσταση που διανύει σέ διάρκεια π.χ.10 δευτερολέπτων όχι όπως τήν υπολογίζουμε τώρα μέ ίδιον πάχος μάζας αλλά μέσω τής συνεχούς αυξανόμενης απώλειας μάζας ανά τακτά διαστήματος, πάντοτε εφόσον τό μήκος τής απόστασης όπως περιστρέφεται ήτοι κάποια από αυτά τά φωτόνια νά διανύσουν απόσταση μέ έλξη βαρύτητος καθ’ οδόν ομοίαν!…

Εάν λόγου χάριν, η περιρρέουσα διαστημική καί άλλη βαρύτητα είναι μικρότερη π.χ. τό φώς μπορεί νά διανύσει έναν τετράκις εκατομμύριον αιώνως φωτός, ενώ σέ άλλη περίπτωση μόνον ήμισυ έτος φωτός! Θέλετε μία άλλως πώς απόδειξη; Εάν τό φώς συναντήσει είς τήν «ατυχία» τού πολύ σύντομα μαύρη πίσσα/τρύπα που ανεξαιρέτως μεγέθους έχει ισχυρόν βαρυτικόν πόλον, τότε πολύ σύντομα θά εκλείψει, ενώ σέ περιοχές τού Διαστήματος η βαρύτητα είναι αδύναμη τότε τό φώς ήτοι τά συγκεκριμμένα φωτόνια μπορούν νά ευτυχίσουν υπερήλικης ζωής! Μέ άλλον παράδειγμα, δύο άνθρωποι, ακόμη καί δίδυμοι γεννούνται τήν ίδια στιγμή αλλά έναν σωρόν παράγοντες κάνουν τόν μέν νά ζήσει 40 έτη καί τόν δέ 140 έτη!…

Η λέξη σχετικότητα που έγινε συνώνυμον μέ δύο θεωρίες αστροφυσικής, ανταποκρίνεται περισσότερον σ’ αυτήν τήν θεωρία παρά είς οίαν άλλην!… Η σχέση φωτονίου καί αυξομείωσης βαρύτητος, καθορίζει τήν απόσταση, όπου απόσταση είς τήν δεδομένη στιγμή σημαίνει διάρκεια ζωής!…

Άλλωστε τί είναι αυτόν που εμποδίζει όλην τήν ύλην από τό νά γίνει φώς ήτοι εκτόξευση φωτονίων; Η Προπέδη/Βαρύτητα!…

Η Βαρύτητα είναι κάτι σταθερόν σέ διάφορα μέτρα καί σταθμά δυναμικής, έντασης, ταχύτητος έλξης. Η Αντιβαρύτητα είναι μία προσωρινή παροδική απόδραση, όπως αυτήν που κάνουν τά φωτόνια καί άλλα υποκυματίδια μικρότερης μάζας καί τά οποία προκύπτουν από τά φωτόνια!…

Όπου ασπούμε η Βαρύτητα είναι βαθμών 80% η Αντιβαρύτητα είναι βαθμών 20%. Όπου η Αντιβαρύτητα είναι βαθμών 90% η Βαρύτητα είναι βαθμών 10%! Πότε τό φώς τρέχει μέ μεγαλύτερη ταχύτητα; Όταν υπερέχει προσωρινώς η Αντιπροπέδη/Αντιβαρύτητα καί πότε τό φώς τρέχει μέ μικρότερη ταχύτητα μέχρις σημείου από φωτόνιον νά γίνει σκοτόνιον; Όπου υπερέχει συντριπτικώς η Βαρύτητα π.χ. από 90% καί άνω!…

Τί εξάγεται αυτομάτως απ’ αυτά; Ότι η Προπέδη/Βαρύτητα καί Αντιπροπέδη/Αντιβαρύτητα δέν είναι ποτέ σταθερές αλλά κυμαινόμενες, ώστε νά προκύπτουν οί διάφορες ταχύτητες σωματιδίων ή καί υποκυματιδίων, αλλά καί πρωτίστως νά προκύπτουν τά ανάλογα υποκυματίδια ή υποσωματίδια σέ κάθε περίπτωση! Σέ χαλαρή Βαρύτητα ήτοι Αντιβαρύτητα προκύπτουν τά φωτόνια καί όλα τά διαδοχικά αντίστοιχα μικρότερης μάζας μέσω απώλειας διά τής τριβής καί τής αυξοταχύτητος καί σέ ισχυρή Βαρύτητα τά υποσωματίδια ή υποκυματίδια τών σκοτωνίων έως τά υπερσκοτόνια οπού η μάζα τούς μέ ή δίχως αύξηση τού όγκου πολλαπλασιάζεται!…

Αυτή η διακύμανση Βαρύτητος καί Αντιβαρύτητος είναι ό ίδιος ό Διαπαλμός Συνστολής Διαστολής τού Διαστήματος, τό οποίον είναι μία απροσμέτρητου μεγέθους Καρδία! Ζούμε μέσα σέ μία Καρδία καί γνωρίζετε τί σημαίνει αυτόν; Ότι κάθε παλμός καταγράφεται… Θά έλεγα: «Ότι, εί ηθέλησας θυσίαν, έδωκα άν ολοκαυτώματα ούκ ευδοκήσεις. Θυσία τώ Θεώ πνεύμα συντετριμμένον καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην ό Θεός ούκ εξουδενώσει…»… Αντιληφθείτε αυτόν τό ψαλμικόν στίχον από τήν αστροφυσική έως τήν Ηθική. Ό,τι καλπάζει εντός τής Καρδίας έκαστου Διαστήματος καταγράφεται πολυεπιπέδως!… Αυτή η δήλωση θά μπορούσε νά είναι η Καρδία Ελέους τού Απειροσύμπαντος!…

Όλ’ αυτά από έναν χριστιανούλλη, έναν ασήμαντον αδύναμον άνθρωπον, χωρίς τά πτυχία τής αστροφυσικής… Σάς έγραψα σέ υπερσυντομία αυτά που άλλοι που μπορεί νά σφετερισθούν αυτά τά λόγια θά τά παρουσιάσουν μέ παράξενες συνειρμικές εκκεντρικότητες, παράξενα στανογραφικά μαθηματικά σημεία ώστε νά μήν κατανοείτε καί βεβαίως που θά κρύψουν από πού πήραν τήν ανακάλυψη… Τήν χαρίζω σέ όλους τούς Συνελληνουδήλλες μού είτε πιστεύουν είς τήν ίδια θρησκεία μ’ εμένα είτε όχι. Δέν έχω νά κερδίσω τίποτε, δέν έχω νά πληρωθώ τίποτε, δέν θά διαφημισθώ, δέν θά μέ καλοσωρίζουν σέ συνέδρια καί πανεπιστήμια, δέν θά μέ αναγνωρίσουν αλλά είμαι εγώ ό Χριστιανούλλης καί Ελληνούλλης που είπα αυτά τά λόγια καί που άν τά ειπούν σφετεριστές θά τούς θαυμάσετε καί θά αναφωνήσετε άριστον, απίστευτον, αξεπέραστον…

Είς τό Μέρος 4 θά αναφερθούμε είς τά αόρατα ενεργειακά πεδία, αόρατα μέ τήν έννοια ότι δέν μπορούμε νά τά προσδιορίσουμε μέ όργανα που μετράμε άλλα αόρατα πεδία που μέσω κάποιων οργάνων γίνοντε σ’ εμάς μέ κάποιον τρόπον ορατά ή καί αντιληπτά!…

Κύριος ειμοί βοηθός καί ού φοβηθήσομαι τί ποιήσει μοί άνθρωπος καί ού φοβηθήσομαι κακά…

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ