Αυτή η εξήγηση ωστόσο έπεφτε πάνω σε διάφορα προβλήματα. Ιδιαίτερο πρόβλημα είχαν στο να συνδέσουν τη συχνότητα εμφάνισης καρκίνου του πνεύμονα με την κατά κεφαλή κατανάλωση τσιγάρων ανά χώρα. Αυτό το πρόβλημα διευθετήθηκε όταν αναγνώρισαν τη μακρόχρονη διαδικασία ανάπτυξης της νόσου. Μπορεί α έμεναν αναπάντητα διάγορα ερωτήματα, ωστόσο η βασική παραδοχή δεν αμφισβητούνταν πλέον:
«Ένας καπνιστής διατρέχει 10-50 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να πεθάνει εξαιτίας καρκίνου του πνεύμονα, όπου ιδιαίτερα σημαντικό είναι το πόσα τσιγάρα καπνίζει και σε ποιά χώρα ζει. Εάν εντός μιας συγκεκριμένης ομάδας κόψουν πολλοί το κάπνισμα, το ποσοστό θνησιμότητας αυτής της ομάδας, που αφορά τον καρκίνο του πνεύμονα στο σύνολο του θα μειωθεί. Όλα μιλούν λοιπόν υπέρ του γεγονότος πως ο καρκίνος του πνεύμονα, που αποτελεί την πιο συχνά θανατηφόρα μορφή καρκίνου, μπορεί να μειωθεί εάν καταργηθεί το κάπνισμα.»
Τέτοιου είδους διαπιστώσεις της σχολικής-κλασικής ιατρικής βασίζονται μέχρι σήμερα μονάχα σε στατιστικά αποτελέσματα. Όσο τέτοιου είδους «γεγονότα» απλώς συμψηφίζονται, η στατιστική νομιμοποιείται. Όταν όμως γεγονότα διαφορετικών περιπτώσεων οφείλουν να συνδεθούν αιτιακά, τότε η κατάσταση αρχίζει να εμφανίζει λάθη.
Παράδειγμα: Βοσκοί στον Καύκασο σπανίως εμφανίζουν καρκίνο. Οι βοσκοί στον Καύκασο τρώνε πολύ τυρί φέτα. Συμπέρασμα: η φέτα έχει αντικαρκινική δράση. (Δεν είναι ανέκδοτο, πρόκειται για επιστημονική εργασία του πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης/Μανχαϊμ).
Το γεγονός όμως πως οι βοσκοί στον Καύκασο δεν είχαν έρθει σε καμία συγκρουσιακή κατάσταση καθόλη τη διάρκεια του έτους, δεν λήφθηκε καθόλου ως αιτία υπόψη. έτσι υπέροχα μπορεί κανείς να ψεύδεται στατιστικώς!
Υπάρχουν όμως και άλλοι λόγοι για τους οποίους θα πρέπει να αμφισβητήσει κανείς τις υποτιθέμενες θετικές και αρνητικές επιδράσεις σε σχέση με τον καρκίνο:
Δεν έλαβαν υπόψη ούτε το νόμο της διπλής φάσης των ασθενειών, ούτε τον κανόνα του αν είναι κανείς αριστερό- ή δεξιόχειρας και κατεπέκταση τη σχέση που συνδέει τη σύγκρουση με ειδική περιοχή του εγκεφάλου και κατά προέκταση το όργανο του σώματος το οποίο συνδέται με εκείνη την περιοχή του εγκεφάλου που πλείττεται. Επίσης δεν έλαβαν υπόψη τις σχέσεις ανάμεσα στους διάφορους κοτυλιδώνες και τους ιστολογικούς σχηματισμούς που προκύπτουν, ούτε βέβαια και τη σημαντική λειτουργία τον μικροβίων, που είναι οι βοηθοί μας.
Σύμφωνα με το οντογενετικό σύστημα σχηματισμού των όγκων και άλλων καρκινικών ισοδυνάμων, κατά την ενεργό φάση της συγκρουσιακής κατάστασης όλα τα επιθυλυακά στρώματα και βλεννογόνοι αναπτύσσουν έλκη, δηλαδή συρρίκνωση ιστών. Το ενδο-βρογχικό-καρκίνωμα επιθυλικών κυττάρων,(Intrabronchiale-Plattenepithel-Ca) ή αλλιώς καρκίνωμα των βρόγχων, ανήκει στο εξωτερικό κοτυληδώνα, ελέγχεται από τον εγκέφαλο, εμφανίζει έλκος και τά την ενεργό φάση της σύγκτουσης και αντιστοιχεί στο ψυχολογικό επίπεδο μιας σύγκρουσης που αφορά το φόβο ‘περιοχής’. [„Σύγκρουση φόβου περιοχής»= ο αντίπαλος δεν έχει εμφανιστεί εντός της περιοχής, όμως υπάρχει η απειλή και αυτή είναι τόσο κοντά που μπορεί κανείς να την αγγίξει»- Hamer, 1994, Tabellenanhang].
‘Φόβο περιοχής’ μπορούν να αναπτύξουν όμως μόνο οι άντρες ή γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση (όπου παύουν να εργάζονται οι καθαρά θυληκές ορμόνες/’ανδροποίηση της γυναίκας’). Καρκίνο στους βρόγχους μπορούν επίσης να εμφανήσουν όμως αριστερόχειρες νεαρές γυναίκες μαζί με μία κατάθλιψη.
(Εξαίρεση όπως πάντα η ορμονική κατάσταση, οι σχιζοειδής-σχηματισμοί, τα αντισυλληπτικά χάπια κ.α.)
Αυτό που προηγουμένως θεωρείτο ως βρογχικό καρκίνωμα, ήταν στην πραγματικότητα μια ατελεκτασία, -ένας «υπο-αερισμός»- ως επί το πλείστον παροδική, η οποία αντιπροσωπεύει ήδη το στάδιο επούλωσης του βλεννογόνου και η διόγκωση αυτή προκαλεί επίσης ισχυρό βήχα, καθώς μετατοπίζει το βρόγχο.
Το τραγικό είναι ότι σε αυτή τη φάση είναι που ανακαλύπτουν «τον καρκίνο του πνεύμονα/ των βρόγχων» στις περισσότερες περιπτώσεις (!) ή, ανάλογα με την ένταση των συγκρούσεων και τη διάρκεια, (κατά συνέπεια, τη μάζα των συγκρούσεων), θα διαγνωσθεί «μόνο» ως γρίπη, βρογχίτιδα, πνευμονία, εάν για παράδειγμα οι απαραίτητοι ιοί έχουν αρχίσει ακριβώς τη δράση τους για τη βελτιστοποίηση της φάσης θαραπείας.
Οι ιοί είναι καθαροί εργαζόμενοι δόμησης/αποκατάστασης και επεξεργάζονται αποκλειστικά τα όργανα που ελέγχονται από τον εγκεφαλικό φλοιό. Αυτοί προκαλούν σοβαρά οιδήματα και συμπληρώνουν έτσι και πάλι την ελκώδη κυτταρική απώλεια. Ως εκ τούτου, θαωρούσαμε παλιότερα το νέο σχηματισμό των κυττάρων που ξανασυμπληρώνουν το έλκος, για άκρως κακοήθεις όγκους. Οι ιοί γάζονται όπως όλα τα μικρόβια, αλλά μόνο κατά τη φάση της επούλωσης/θεραπείας.
Το φατνιακό adeno-Ca (αδενοκαρκίνωμα κυψελίδων του πνεύμονα), ανήκει επίσης στην εσωτερική στρώση κοτυλήδων, ελέγχεται από το βασικό εγκέφαλο, και έχει πάντα σαν σύγκρουση το φόβο του θανάτου. Έτσι αναπτύσσεται κατά την ενεργό φάση της σύγκρουσης και είναι στο στάδιο της επούλωσης αφαιρείται από τα μυκοβακτηρίδια – αν αυτά είναι διαθέσιμα.
Με εξαίρεση πολύ λίγους ασθενείς, οι οποίοι είναι ίσως ακόμα στην ca-φάση, (καρκινική φάση) το μεγαλύτερο μέρος αυτών των ασθενών βρίσκεται ήδη στο στάδιο της θεραπείας ή έχει προχωρήση ήδη παραπέρα. Πολλοί ασθενείς εμφανίζουν επίσης ένα μικρότερο ή μεγαλύτερο «φατνειακό αδενοκαρκίνωμα στους πνεύμωνες» ως απομεινάρι, που εκφράζει τον φόβο του θανάτου για ένα μέλος της οικογένειας (ή ζώο) που είχε ατύχημα. Τέτοια μοναχικά οζίδια ανακαλύπτονται συχνά κατά τύχη μετά από πολλά χρόνια. Οι ασθενείς αυτοί όμως, δεν είναι πλέον άρρωστοι, απλά τους έλειψε μόνο η φυματίωση κατά τη φάση της επούλωσης, διαφορετικά θα είχαν μια ‘σπηλιά’ και κανείς δεν θα μιλούσει για καρκινικό όγκο.
Τα βακτήρια της φυματίωσης (μυκοβακτήρια) εξειδικεύονται στην εργασία εντός του γαστρεντερικού σωλήνα, όπου και υπάρχει μονίμως αέρας και αέρια, με όλα τα εξαρτήματα, κυρίως τις κυψελίδες. Από την άλλη πλευρά δεν βλέπουμε ποτέ «βρογχική φυματίωση», αν και με την πραγματική έννοια του όρου θα ήταν προφανές.
Η φυματίωση ισχύει μέχρι και σήμερα, ως εχθρός του ανθρώπου και ως σχεδόν εξαφανισμένη νόσος. Αν όμως, από τη φάση της επούλωσης λείπουν τα μυκοβακτήρια της φιματίωσης τότε παραμένουν τα οζίδια. Έτσι, στα χρόνια που ακολούθησαν γινόταν ολοένα αυξανόμενη διάγνωση οζιδίων του πνεύμονα ως καρκίνος του πνεύμονα, που στο παρελθόν ίσχυε ως πνευμονική φυματίωση (κατά τη φάση της θεραπείας). Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα τη «μείωση» της φυματίωσης και την αύξηση του καρκίνου του πνεύμονα…
Η ιδέα ότι το κάπνισμα προκαλεί καρκίνο, είναι καθαρά υποθετική και δεν έχει αποδειχθεί ποτέ, δεν μπορεί να αποδειχτεί. Τα παραπάνω παραδείγματα θα έπρεπε να αρκούν για να καταστήσουν σαφές ότι όλα τα πειράματα που διεξάγονται σήμερα σε ζώα, είναι απλώς παράλογες βιαιότηες, επειδή σε όλες αυτές τις προσπάθειες θεωρούν τις ψυχές των ζώων ως ανύπαρκτες.
Δεν υπάρχει απολύτως κανένα αποδεικτικό στοιχείο πως οι καρκινογόνες ουσίες δρουν απευθείας στο όργανο, δίχως την συμμετοχή του εγκεφάλου. Το κάπνισμα στενεύει τα αιμοφόρα αγγεία, αλλά δεν προκαλεί καρκίνο!
Πρόσφατη διάγνωση της παραδοσιακής ιατρικής: το κάπνισμα είναι μια από τις κύριες αιτίες του πόνου στην πλάτη.
Ο Γενικός Διευθυντής του Τμήματος Ορθοπαιδικής στο Münster, καθ. κ. Wilfried Winkelmann συμβουλεύει, ως εκ τούτου, να παρατήσουν το κάπνισμα. «Δεν ξέρουμε γιατί, αλλά γνωρίζουμε ότι οι καπνιστές έχουν πιο συχνά προβλήματα» στην πλάτη», είπε ο επιστήμονας σε μια ενημέρωση στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου. (Απόσπασμα από άρθρο εφημερίδας).
(Τα πνευματικά δικαιώματα του παρόντος ανήκουν στον Δρ Ryke Geerd Hamer)
Βλέπε επίσης:
Kurzeinführung in die Germanische Neue Medizin®
Sonderprogramme in der Neuen Medizin – Lungenkrebs
Sonderprogramme in der Neuen Medizin – Tierversuche sind eine Schande
Korrespondenz
Prof. Dr. Kanz an Uni Tübingen (Becker), 25.04.1996 – Gutachten im Habilitationsverfahren
Herr Lettner an Dr. med. Roithinger (Verein Natürlichen Lebens), 03.05.2001 – Ich appelliere an Ihr Blatt
Erfahrungsberichte
Erfahrungsbericht, 28.01.2009 – Beinamputation wegen Knochenkrebs
Strafprozeß Staat % Eltern Pilhar
Strafprozeß Staat % Eltern Pilhar, 09.10.1996 – Sachverständiger Dr. Scheithauer (Onkologe)
Artikel
Spektrum der Wissenschaft, Nov. 1992 – Die eigentlichen Ursachen von Gesundheit und Krankheit
Der Ingenieur, 1-1998 – Über die Reproduzierbarkeit
Magazin 2002, 01.02.2002 – Morgengrauen einer Neuen Medizin?
πηγή από toxotis
Ελληνα ο σημερινός εχθρός σου είναι η παραπληροφόρηση των μεγάλων καναλιών. Αν είδες κάτι που σε άγγιξε , κάτι που το θεωρείς σωστό, ΜΟΙΡΆΣΟΥ ΤΟ ΤΩΡΑ με ανθρώπους που πιστεύεις οτι θα το αξιολογήσουν και θα επωφεληθούν απο αυτό! Μην μένεις απαθής. Πρώτα θα νικήσουμε την ύπνωση και μετά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα υπόλοιπα. Μοιραστείτε αυτή την ανάρτηση
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek