Δεν ξέρω αν το γνωρίζετε, αλλά παγκοσμίως, παρότι φτάσαμε στον 21 αιώνα, δεν υπάρχει πουθενά κανένας νόμος που να απαγορεύει ξεκάθαρα την κατανάλωση ανθρώπινου κρέατος, δηλαδή, τον ανθρώπινο κανιβαλισμό!

Αν ρωτήσετε την… “θεά” Google ποιοι νόμοι διέπουν τον κανιβαλισμό, η απάντηση είναι: Ο κανιβαλισμός είναι η κατανάλωση σωματικού υλικού άλλου ανθρώπου, είτε συναινετικά είτε όχι. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, δεν υπάρχουν νόμοι κατά του κανιβαλισμού καθαυτοί, αλλά οι περισσότερες, αν όχι όλες, πολιτείες έχουν θεσπίσει νόμους που έμμεσα καθιστούν αδύνατη την νόμιμη απόκτηση και κατανάλωση του σωματικού υλικού.

Έμμεσα και όχι όλες. Οπότε αν είστε λάτρης της κατανάλωσης ανθρώπου, εκτός από τις άπειρες πλέον ταινίες και σήριαλ σχετικά με το θέμα, μπορείτε να βρείτε μια τέτοια “πολιτισμένη” πολιτεία ή χώρα στον κόσμο και να απολαύσετε το γεύμα σας. Βλέπετε, σας προσφέρεται και ο “άρτος” εκτός από το θέαμα.

Το βιβλίο μαγειρικής In Vitro Meat Cookbook του Koert Van Mensvoort, διερευνά το αμφιλεγόμενο ζήτημα της κατανάλωσης ανθρώπινου κρέατος

Τα αγαπητά Ηνωμένα Έθνη που είναι οι πρώτοι -μεταφορικά- κανίβαλοι στις μέρες μας, δεν έχουν πάρει τον χρόνο ή κάνει τον κόπο να νομοθετήσουν ενάντια στον κανιβαλισμό. Η δολοφονία για κανιβαλισμό διώκεται και όχι η καθαυτή πράξη, ιδίως αν κάποιος επικαλεστεί ότι ήταν ‘συναινετική’. Η ίδια ‘συναινετική’ δικαιολογία που εφαρμόζεται πολλές φορές και σε περιπτώσεις παιδεραστίας ή κτηνοβασίας.

Ίσως, λοιπόν, κρατάνε την ανθρωποφαγία ως άσσο στο βρώμικο μανίκι τους για το εγγύς μέλλον, ως “λύση” στο γνωστό ψευτοδίλημμα ‘πως να ταΐσουμε τόσα δισεκατομμύρια’. Προς το παρόν, μας προτρέπουν να φάμε έντομα ή εργαστηριακά κατασκευασμένο κρέας, όταν αυτό θα είναι “έτοιμο”, αφού ήδη έχει αρχίσει η διαδικασία παραγωγής του. Αλλά… το έδαφος προετοιμάζεται…

Υπερβολές, όλα αυτά; Δεν θα το έλεγα, από τη στιγμή μάλιστα που ένα από τα πιο σιχαμένα και ταγμένα στην Νέα Παγκόσμια Τάξη, το WIRED, κυκλοφορεί με άρθρο: «Που είναι το κακό στο να τρώμε ανθρώπους;»

Το άρθρο, έχει υπότιτλο, Θα μπορούσατε σύντομα να γευματίσετε με εργαστηριακά καναπεδάκια διασημοτήτων και ελαφρώς καρυκευμένα κομμάτια των αγαπημένων σας. Αλλά είναι ο κόσμος έτοιμος για συνθετικό κανιβαλισμό;

Οπότε όπως αντιλαμβάνεστε, εκτός από Τζακ Ποτ, έχουμε και δυο σε ένα: Το άρθρο προάγει και τον κανιβαλισμό, αλλά και το συνθετικό κρέας:

Εργαστηριακά ανθρώπινα κρέατα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία κύβων κρέατος από διασημότητες

Τι θα λέγατε αν θα μπορούσατε να ενδώσετε σε ένα χυμώδη ανθρώπινο μπιφτέκι cruelty-free (χωρίς βιαιότητα); Κανείς δεν θα πρέπει να χάσει τον ώμο του για το Κυριακάτικο ψήσιμο σας. Κανενός δεν θα πριονιστεί το πόδι για το βραδέως μαγειρεμένο tagine σας. Κανείς δεν πρέπει ακόμη να πεθάνει αυτές τις μέρες. Στο όχι πολύ μακρινό μέλλον, θα μπορούσαμε όλοι να ενδίδουμε σε εργαστηριακά μαγειρεμένους κύβους των αγαπημένων μας διασημοτήτων. Ή να τρώμε μια συνθετική πλάκα νεόνυμφων για να σηματοδοτήσουμε μια ιδιαίτερη μέρα.

“Στη Δύση, αυτό είναι ένα τεράστιο ταμπού”, λέει ο Δρ. Bill Schutt, καθηγητής βιολογίας, ερευνητής συνεργάτης στο Αμερικανικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας και συγγραφέας του Eat Me: A Natural and Unnatural History of Cannibalism. “Ιδιαίτερα ο ιατρικός κανιβαλισμός που έγινε πρόσφατα στην Ευρώπη. Νομίζω ότι ήταν κάτι που οι άνθρωποι πιθανότατα δεν ήταν ιδιαίτερα υπερήφανοι, αφού ανακάλυψαν ότι η σύγχρονη ιατρική είχε καλύτερες λύσεις από το να τρώει μέρη του σώματος».

Το 2017, τα αρώματα και τα βάμματα που παρασκευάζονται από ανθρώπους έχουν πέσει στη μόδα με τους φαρμακοποιούς. Αλλά τι γίνεται με το εστιατόριο στο δρόμο; Το 2013, επιστήμονες από τις Κάτω Χώρες απέδειξαν ότι μπορούμε να φτιάξουμε κρέας ζώων σε εργαστήριο από κυτταροκαλλιέργειες σε μπιφτέκια βόειου κρέατος (το πρώτο, το οποίο κοστίζει 215.000 λίρες για να φτιάξει ήταν, προφανώς, “όχι αυτό το ζουμερό”). Αλλά υπάρχει μια διαφορά μεταξύ τρώγοντας μια αγελάδα και τρώγοντας αγελάδα.

Το τελευταίο είναι μια τεράστια νίκη για τις αγελάδες […] Δεν υπάρχει επίσης κακομεταχείριση ζώων σε ένα τέτοιο πιάτο […] θα μπορούσε κανείς να φάει όσο το βόειο κρέας θέλει χωρίς να βλάψει μια μόνο αγελάδα […] Ή όσο ανθρώπινο….

Εργαστηριακά κρέατα θα μπορούσαν να επιτρέψουν στους ανθρώπους να τρώνε όσο κρέας θέλουν. Αλλά θα μπει το ανθρώπινο παγωτό στο μενού;

“Σε γενικές γραμμές, νομίζω ότι θα υπάρξει τεράστια απροθυμία ενάντια στο ανθρώπινο κρέας in vitro”. Θα είναι πολύ, πολύ εξειδικευμένο. Ίσως ένα εστιατόριο πολύ υψηλής κουζίνας θα προσφέρει αυτή τη μοναδική εμπειρία, για την οποία θα πληρώνετε πολλά χρήματα. Ή θα μπορούσε να είναι ένα τελετουργικό: όταν παντρευτείτε, να καταναλώνετε ένα κομμάτι του κρέατος του άλλου, μόνο μία φορά. Δεν την προωθώ την ιδέα, νομίζω ότι είναι μια συναρπαστική συζήτηση που πρέπει να κάνει κανείς. Τα προβλήματα είναι πολύ πιο κοινωνικά και πολιτιστικά από τα τεχνικά ή τα ιατρικά”, λέει ο Δρ Koert Van Mensvoort, διευθυντής του Δικτύου Next Nature Network και συνεργάτης του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου του Αϊντχόβεν, συγγραφέας ενός βιβλίου μαγειρικής (In Vitro Meat Cookbook) το οποίο περιέχει συνταγές για πάνω από 40 πιάτα – κανένα από τα οποία δεν μπορείτε πραγματικά να κάνετε. Ακόμα. Είναι όλα με κρέας συνθετικό.

Αλλά, με την ενημέρωση και τη συναίνεση του δότη κυττάρων, ποιο είναι το πρόβλημα; Τι έχει η εικόνα μισής ντουζίνας φίλων, που γελάει και κουβεντιάζει ανάμεσα σε μπουκιές του ενός από τον άλλο, που την κάνει τόσο έμφυτα κακόφημη; Μία πιθανή απάντηση είναι ότι είναι ριζωμένη ότι το να τρώμε τα μέλη του δικού μας είδους είναι κακό για μας. […] Αλλά τουλάχιστον στα θηλαστικά, ο κανιβαλισμός είναι συνήθως ένα προϊόν ακραίων συνθηκών: λειψυδρία, περιβαλλοντικοί παράγοντες πίεσης ή μια ομάδα που αγωνίζεται εναντίον μιας άλλης και στη συνέχεια τρώει βρέφη, συνεχίζει…

Ναι, “Τα προβλήματα είναι πολύ πιο κοινωνικά και πολιτιστικά από τα τεχνικά ή τα ιατρικά”, λέει. Ξέχασε τελείως το “πνευματικά”, περίεργο;

Και στην τελευταία παράγραφο, μετά από πολλά μα και μου, το άρθρο κλείνει:

Στο όχι τόσο μακρινό μέλλον, τότε, δεν θα υπάρξει προφανές τεχνικό εμπόδιο για την καλλιέργεια του ανθρώπινου κρέατος για κατανάλωση. Θα είναι πιθανώς ασφαλές να τρώγεται και να συγκρίνεται με οποιοδήποτε άλλο κρέας που προέρχεται από εργαστήριο. Ένας εγγενής τρόμος πιθανώς θα το κρατήσει μακριά από τα ράφια των σούπερ μάρκετ και όλα τα μενού, εκτός από τα πιο περίεργα άτομα και εκκεντρικά εστιατόρια. Αλλά, αν θέλετε πραγματικά, θα είστε σε θέση να έχετε τη μπριζόλα σας και να την φάτε.

Αλλά… ποιος εκδίδει το WIRED;

Αλήθεια, ποιος εκδίδει το WIRED, το περιοδικό που λατρεύει την ασύρματη τεχνολογία, την γενετική, την ρομποτική και όλες τις άλλες “καινοτόμες” ιδέες της Νέας Εποχής, της Νέας και επιβεβλημένης Παγκόσμιας Τάξης;

Το WIRED ανήκει στην εκδοτική εταιρεία Condé Nast, που έχει έδρα στο Σαν Φρανσίσκο της Καλιφόρνιας και εκδίδει: Allure, Architectural Digest, Ars Technica, Backchannel, Bon Appétit, Brides, Condé Nast Traveler, Epicurious, Glamour, Golf Digest, GQ, Pitchfork, Self, Teen Vogue, The New Yorker, Vanity Fair, Vogue, W και Wired.

Η Condé Nast όμως ανήκει στις Advance Publications με έδρα το World Trade Center, στη Νέα Υόρκη. Και σε ποιόν ανήκουν Advance Publications, επιτέλους; Στους απογόνους των S. Ι. Newhouse Sr., Donald Newhouse και S. Ι. Newhouse, Jr – όλοι μέλη μιας εβραϊκής οικογένειας!

Τι έλεγαν παλιά; Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στη Ρώμη; Λάθος. Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών και τώρα στην Ιερουσαλήμ, επισήμως πρωτεύουσα τους!

nea.allnewz