Conspirasy: Όταν μία ελληνική λέξη λαμβάνει άλλον νόημα είς τ’ αγγλικά

Conspirasy: Όταν μία ελληνική λέξη λαμβάνει άλλον νόημα είς τ’ αγγλικά

Μάς αποκαλούν συνομωσιολόγους. Ουσιαστικά οί συνομωσιολόγοι είναι ερευνητές. Δέν γίνεται νά γίνεις ή νά είσαι ερευνητής δίχως νά είσαι συνομωσιολόγος καί τό αντίστροφον.

Όταν επί παραδείγματι, μελετούμε τή γλώσσα, τίς λέξεις καί πώς αυτές μεταμορφώνονται από εποχή σ’ εποχή, από γλώσσα σέ γλώσσα, από διάλεκτον σέ διάλεκτον, από συγκεκριμμένα βιώματα σέ συγκεκριμμένα βιώματα σέ συγκεκριμμένον περιβάλλον υπό συγκεκριμμένες κλιματολογικές, κοινωνικές, πολεμικές, επιβιωτικές καί άλλες συνθήκες, συμπτώσεις, καταστάσεις, αναγκαιότητες, τότε συνομωλογείς, ή μάλλον εξετυλίγεις τό νήμα τής κατεύθυνσης όλων αυτών τών ατραπών διά νά φθάσει μία λέξη νά εμπεριέχει τούς μέν ή δέ, τούς τάδε ή τινά κραδασμούς δονήσεων συχνοτήτων τής Τρισδιάστασης Εμπλεκτικής μάς Συμπαντόσφαιρας. Σημειώνω ότι μία λέξη εμπεριέχει ή αποκαλύπτει ή μεταδίδει διαφοροποιημένως κάπως ή πολύ κραδασμούς από τόν κάθε άνθρωπον, αναλόγως πώς είναι δεδηλωμένη ή αυτοδεδηλωμένη μέσα είς τό υποσυναίσθητον λιβάδι τής γέφυρας καί τών μονοπατών τών υποσυνείδητων διαδρομών τού, τίς οποίες πάλιν είτε αυτοκαθόρισε ή καθόριστηκαν μέσα τού μέ συγκεκριμμένες χυμείες απειροελάχιστης, μερικής ή πολύ τροποποιημένης χάραξης. Τά νοήματα από υποσυνείδητον σέ υποσυνείδητον καί από υποσυναίσθητον σέ υποσυναίσθητον διαφέρουν όπως τά πρόσωπα, τά δακτυλικά αποτυπώματα καί άλλα μοναδικά χαρακτηρίσματα τού ανθρώπου, επιδερμικά καί εσσωτερικά. Από αυτά τά χαρακτηρίσματα τινά είναι κληρονομικά καί τινά επίκτητα καί τά δέ επηρεάζουν τά μέν καί ξανά τά μέν επηρεάζουν τά δέ.

Συμβαίνει κατά τό γενικόν περιβάλλον καί συναίσθημα τής συνουσίας, τήν ευλογία καί τήν κακή αύρα τό νεογνόν νά κληρονομήσει συγχαρακτηριστικά από αυτές τίς επήρρειες, οί οποίες είς τήν Επιστήμη συγκαταλέγονται είς τήν κληρονομικότητα. Εντούτοις, η περιρρέουσα αύρα συγκληρονομείται. Εξού καί η εισπνοή επί παραδείγματι δηλητηριώδων αερίων από τήν μητέρα επιφέρει τερατούργημα ή έστω η αντίκρυση ενός θεάματος ή όντος τό οποίον αυτισγμεί ξιππάζει ή αηδιάζει τήν ευάλωτη από τήν εγκυμοσύνη έγκυον….

Μέ τήν ίδια λογική ό ερευνητής εξετυλίγει τό νήμα τής συνομωσίας. Μίας συνομωσίας οπού έγινε από ανθρώπους, παρόμοια μέ τή συνομωσία όπου έγινε από τά στοιχεία τής φύσης μέ τόν άνθρωπον νά ευρίσκεται είς τό «επίκεντρον» τού τυφώνα τών οίων διεξελίξεων καί μαλιοκουβαρισμάτων τής τροποποίησης, θά έλεγα τής πολυπαντροποποίησης σέ αναρίθμιτους βαθμούς, επίπεδα, τοπία, πεδία, συνδοιασμούς, τέτοιους οπού ουδέποτε θά προλάβουμε νά εξεπρολάβουμε καί εξπροβάλουμε όλους, εννοώ τή κάθε λεπτομέρεια τούς….

Όταν τό Σύμπαν συνομωτεί, Ό Θεός είχε ήδη προφυτεύσει τίς προϋποθέσεις. Η χημεία ή χυμεία έκαστης επιστήμης, συνεπιστήμης, σύνθετης επιστήμης, πολυεπιστήμης, πολυσυνστημικής διεξελίξεως είναι κτισμένη είς τίς προϋποθέσεις «τού νά μπορεί νά γίνει έκ τών προτέρων» = πρό φυτεία τών προϋποθέσεων…..

Κυριολεκτιστί, η προφητεία, η πρόβλεψη, η πρόνοια, η προϋπόθεση, η δυνατότητα π.χ. τό οξυγόνον καί τό υδρογόνον νά δύναντε νά συνθέσουν τό πολύτιμον μάς ύδωρ τό οποίον είναι προϋπόθεση τής ζωής, είναι προφυτευμένα, όπως καί κάθε άλλη χυμική/χημική συνταγή.

Έχω κάνει έναν ερώτημα αναρίθμητες φορές κατ’ ιδίαν καί γραπτώς καί ουδέποτε απαντήθηκε επειδή ουδέποτε δύναται νά απαντηθεί.

Τό ερώτημα είναι διατί επιλέχθηκε καί από ποίον επιλέχθηκε τό υδρογόνον καί τό οξυγόνον νά είναι τά δύο στοιχεία τής Φύσης τά οποία συντάσσουν τό ύδωρ καί όχι π.χ. τό ήλιον καί τό ουράνιον ή οία άλλα δύο βασικά στοιχεία τής Φύσης, ή έστω τό οξυγόνον μέ τό ήλιον;…. Η Επιστήμη σταματάει εδώ! Δέν δύναται νά ιδεί όπισθεν τού παραπετάσματος τών βασικών στοιχείων τής Φύσης. Ούτε δύναται η Επιστήμη νά απαντήσει τό διατί τά πρώτα δύο στοιχεία είναι τά οξυγόνον καί υδρογόνον; Η Επιστήμη σταματάει εκεί οπού αρχίζει η «σκοτεινή» πλευρά τών βασικών στοιχείων τής Φύσης.

Οί προϋποθέσεις τής δυνατότητος νά σκέπτεσαι είναι προφυτευμένες, ήτοι φυτευμένες έκ τών προτέρων μέσα σού. Είσαι εφ’ όλης τής ύλης μία πρό φυτευμένη συναρμολόγηση, άρα τέ δέν είσαι ούτε η κορυφή ούτε η βάση ούτε τό ενδιάμεσον τού παγόβουνου….

Πρό υπόθεση ίσον πρό φυτεία…. Πρό φυτεία ίσον πρό σύνθεση, πρό σύν θέση ίσον πρό δρομία…. Πρό δρομία ίσον Πρό Νοία…. Η Νοία πρίν, πριχού καί όπισθεν έκαστης νοίας….

Η conspiracy η λέξη συνομωσία αγγλιστί είναι η ελληνική λέξη συνσπείρωση. Con = η λέξη σύν αγγλιστί + σπίρασυ/σπείρασυ = σύν+σπείρα = συνσπείρωση = σύν+σπείρα+σύ ήτοι η κοινή σπείρα σού = con spiracy….

Οί συνομωσιάτες καί όχι εμείς όπου τούς ερευνούμε ώς συνομωσιολόγοι είναι οί conspiracy = οί συνσπειρωμένοι ή συνσπειρούμενοι.

Βλέπωντας κάποιοι νά γράφουμε κάποιοι τήν λέξη συσπείρωση ώς συνσπείρωση ή συσσπείρωση θεωρούν ότι τή γράφουμε ενσφαλμένως (εσφαλμένως). Όμως δέν είναι διότι τό γράμμα «ν» μετάβαλλεται είτε σέ «σ» ήτοι σύν+σπείρα = συσσπείρωση ή συνσπείρωση είναι τά σωστά καί όχι αποκοπή τού «ν». Ομοίως τό έν σφάλλω = εσσφάλλω ή ένσφάλλω καί όχι εσφάλλω όπως προέκυψε κατόπιν.

Συνομωσία = σύν+όμωση σημαίνει σύν+όρκος = συνορκισμός ήτοι κοινός ορκισμός = συναγωγή = σύν+αγωγή καί σύν+πράξη = σύνπραξη ή σύμπραξη αφού σέ τέτοιες περιπτώσεις μεταβάλλεται τό «ν» σέ «μ».

Άρα τέ συνομώτης είναι τό μέλος τής σπείρας ή συνσπείρας = συνσπείρωσης. Μίας συναγωγής σύμπραξης….

Η λέξη company = con+pany = σύν+πάση, πάσι, πάσει = σύμπαση, όπως λέμε παμπέσης = πάν+πέσα, πέσης, πάσα καί τά λοιπά παράγωγα.

Συνάμα βάσει τής πέραν τής         Μίας Καταγωγής τών Ελληνικών Λέξεων οπού αναφερθήκαμε σέ προγενέστερα άρθρα, η λέξη κόμπανυ = con pany από τό σύν + πάθος, πάθεια, πάσχος, πασχίζω = συμπάσχεια, συμπάθεια. Αργότερα ξανά πήραν οί Άγγλοι τή λέξη συμπάθεια καί τήν έκαναν sympathy χρησιμοποιώντας τό σύν ώς syn = sym+pathy καί όχι τό con. Παρόμοια τό υπέρ τό έκαμαν τόσον super όσον καί hyper….

Τό condact = con+daktική τό πήραν από τήν σύντακτική = σύν+τακτική καί συντάσσομαι… Η λέξη συνταγή σημαίνει κατ’ ουσίαν άγω πρός τήν συγκεκριμμένη σύνταξη = σύν+τάξη = συγκεκριμμένη μέ ευλάβεια σύν+θέση καί σύν+μειξη = σύνσμειξη ή σύμμειξη. Αυτή είναι μία συνομωσιολογία συνσπείρωσης τών λέξεων δηλαδή μία πορεία τής διεξέλιξης καί τής ικανότητος πάσας άλλης διεξέλιξης τών λέξεων έν σύν θέσει….

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ