Άπειρος Άγιος, Άπειρος Θεός, Άπειρος Αθάνατος ελέησον ημάς. Ημάς τούς αγαπόντες τήν Αγία Άκτιστη Απειρότητα Σού!!!!

Όταν εγώ θά ωμιλώ διά τό άπειρον εσύ νά ωμιλείς δι’ αυτόν οπού αποθαίνει…

Θά ζήσεις δι’ αυτά καί έν αυτά οπού ωμιλείς, πράττεις καί θέλεις….

Εγώ θά ωμιλώ διά τό ΑΠΕΙΡΟΝ καί εσύ νά ωμιλείς διά τά αποθαμένα….

Αυτά οπού γεννήθηκαν διά ν’ αποθάνουν… αυτά οπού γεννήθηκαν διά νά σ’ αποθαίνουν….

Οί αποθαμένοι ωμιλούν καί αρέσκονται τά αποθαμένα….

Οί ζωντανοί ωμιλούν καί αρέσκονται τά ζωντανά, ερωτεύονται αυτά οπού δέν αποθαίνουν ποτέ…

Όταν εσύ βλέπεις ποδόσφαιρον ή τό προγραμματάκι σού εγώ θά ΕΠΙΜΕΝΩ νά ερωτεύομαι κάθ’ ημέρα περισσότερον αυτόν οπού δέν λήγει, αυτόν οπού δέν αποθαίνει, αυτόν οπού υπάρχει πρίν νά υπάρχεις καί θά υπάρχει όταν δέν θά υπάρχεις, αυτόν θαυμάζω, αυτόν αγαπώ, αυτόν αξίζει νά θαυμάζω, αυτόν αξίζει νά αγαπώ, αυτόν αξίζει νά ζώ!…

Εσύ παίξε τά ληγμένα, τά προληγμένα, τά μάταια, αυτά οπού έχουν ημερομηνία λήξης, αυτά οπού έχουν ημερομηνία γέννησης καί ημερομηνία λήξης…

Εγώ είμαι πολύ «εγωιστής» επειδή είμαι ΨΥΧΗ, μέ πανδυναμισμόν αρέσκομαι μόνον καί πάντοτε είς τά ΑΝΩΤΕΡΑ, είμαι πολύ «περιφρονητικός», πλήττω μέ τά κατώτερα καί κατώτερα σάς, τά γεννημένα καί ημερομηνιακώς ληξούμενα ήτοι ώς έκ τών πραγάμτων προληξούμενα, τά δευτερεύοντα…, αυτά δέν είναι δι’ εμένα, δέν μ’ αρέσει η τρέλλα σάς, μ’ αρέσει η «τρέλλα» μού μόνον καί μόνον καί μόνον καί πάντοτε τα ΑΠΕΙΡΑ!!!!

Χάρισμα σάς τ’ άλλα…. Τό ν’ ασχολείσαι μέ τά ΑΠΕΙΡΑ, Τό ν’ αγαπάς τήν λέξη ΑΥΤΗ, ΤΗΝ ΑΠΕΙΡΗΝ ΑΠΕΙΡΩΝ ΛΕΞΗΝ, ΥΠΕΡΑΝΩ ΟΛΩΝ ΑΞΙΑ!!!!….

Όλα σάς τά μάταια προκαταφρονημένα, όσα καί άν είναι δέν αξίζουν τήν λέξην μού, τήν λέξην μού Άπειρος, Άγιος Άπειρος Θεός….

Άπειρος Άγιος, Άπειρος Θεός, Άπειρος Αθάνατος ελέησον ημάς. Ημάς τούς αγαπόντες τήν Αγία Άκτιστη Απειρότητα Σού!!!!

Άπειρος σημαίνει αθάνατος, πείρος σημαίνει θάνατος….

Είσαι σαρκικός; Είσαι θάνατος!

Είσαι άπειρος είσαι αθάνατος!

Χάρισμα σάς όλα σάς τά θανατήματα, όλα τά θανόντα, όλα τά προθανόντα, διότι ό,τι προορίζεται ν’ αποθάνει είναι ήδη θανόν, είναι ήδη προθανόντα, προθανατημένον, είναι ήδη αποθαμένον καί δέν τό έξ’ εύρει!!!!

Η μόνη απόδραση οπού δύνησαι νά επιχειρήσεις είς έξ’ οδόν από τόν θάνατον είναι ΤΟ ΑΠΕΙΡΟΝ! Δέν είναι απόδραση νά γραπτείς σ’ έναν βιβλίον, δέν είναι απόδραση νά γράψει βιβλία, νά ιδρύσεις πόλεις, νά οικισθείς αγάλματα καί ανδιάντας, νά τιμάσαι από τά άλλα θανόντα, απόδραση είναι νά ενωθείς μετά χαράς εσού έν Απείρω καί μετά χαράς Απείρου έν εσού!!!!….

Εσύ ίσως θέλεις νά μέ σκοτώσεις αλλά είσαι ήδη νεκρός, καί εάν μέ σκοτώσεις θά γίνεις ακόμη νεκρότερος….

Εγώ εάν συνεχίσω καί εάν διορθωθώ θά είμαι αθάνατος έν Απείρω….

Δέν μ’ ενδιαφέρει η δόξα τής θανότητας σού, η μέγα δόξα τής προθανότητας σού… Δέν είμαι εγώ διά τούς νεκρούς, είμαι καί θέλω καί μέ ενδιαφέρει μόνον η ζώσα οροφή!!!!

Δέν θά μέ ικανοποιούσε ακόμη καί ήμουν βασιλεύς τού Σύμπαντος, θά μού έλειπε κάτι, διότι είμαι αφάντασα επιθετικά «άπληστος»!!!!

Είς τήν «απληστεία» μού καί «απληστία» ούκ έσται τέλος, δέν ικανοποιούμαι εγώ μέ τά αρκετά τά ιδικά σάς, τά θνητά, τά μάταια, τά προθανόντα… Εγώ είμαι «υπεραχόρταγος», είμαι Ψυχή, εσύ είσαι προθανόντας, ήρθες από τήν ανυπαρξία καί θά καταλήξεις σέ χειρότερη ανυπαρξία… Εμένα δέν μ’ ενδιαφέρει η ανυπαρξία, εμένα μ’ ενδιαφέρει μόνον η αιώνια μετά χαράς καί ευαγαλλιάσεως ΥΠΑΡΞΙΣ!

Εσύ δέν έχεις φιλοδοξίες νά η διαφορά μάς, εγώ έχω! Εσένα οί φιλοδοξίες σού έχουν βενζίνη νά σέ πάρουν ώς τόν θρόνον τού θανάτου, εμένα δέν μέ ικανοποιεί αυτός ό θρόνος, τόν προκαταφρονώ!!!!

Εσύ δέν είσαι φιλόδοξος εσύ είσαι ματαιόδοξος!!!!

Εγώ είμαι δούλος Τού Αθάνατου Απείρου Τρισκύριου! Εσύ είσαι δούλος τού προθανόντα θανάτου… Διότι εκεί οπού θέλω νά ανεβώ είναι καί ό θάνατος προθάνατος νεκρός καί ανύπαρκτος….

Εσύ είσαι ρεαλιστής εγώ είμαι υπερρεαλιστής αλλά όχι όπως τόν βλάκα τόν Σαλβαδώρ Δαλί, όπου ό υπερρεαλισμός τού έφθανε ώς τήν χάρτα μέ τό όνομα καμβάς… Όχι, ούτε νά τό σκεφθείς! Εγώ θέλω νά είμαι ΚΑΤΟΙΚΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΖΩΝΤΑ ΥΠΕΡΡΕΛΑΛΙΣΜΟΝ = ΥΠΕΡΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ….

Εσύ μείνει εκεί οπού είσαι, εγώ θά άγω εκεί οπού θέλω… Εάν τό ζητήσεις θά σού δείξω τόν δρόμον από μακρυά, ήδη σού έδειξα καμμιά διακοσαριά μονοπάτια!!! Μά σύ τυφλός μέ υπερόραση προθανάτου, μέ μεγαλείον σαρκίου….

Είπαμε δέν είμαστε από τήν ίδια πάστα, εσύ είσαι σαρκίον, εγώ είμαι ΨΥΧΗ! ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ ΝΑ ΜΕΙΝΩ!

ΔΟΞΑ ΠΑΤΡΙ ΚΑΙ ΥΙΩ ΚΑΙ ΑΓΙΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΣΩΣΕ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΝΑΜΑΡΤΩΛΟΝ!!! ΔΙΟΤΙ Ο,ΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΩ Ο ΠΑΝΑΝΑΞΙΟΣ ΕΙΜΑΙ ΠΑΝΑΝΑΞΙΟΣ ΕΝ ΣΥΓΚΡΙΣΕΙ ΤΗΣ ΑΓΙΟΤΗΤΟΣ, ΤΗΣ ΔΟΞΑΣ, ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ, ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΙΣ ΣΟΥ!!!

Εγώ Άπειρε μού μόνον σ’ εσένα παραδίνομαι, μόνον σ’ εσένα θέλω νά είμαι αιώνιος δούλος, όχι σέ ο,τιδήποτε θέλουν όσοι δέν σέ αγαπούν, δέν σέ παραδέχοντε, δέν σέ θέλουν. Δέν παραδίνομαι σέ θάνατον καί τά άλλα επιτεύγματα τού σαρκίου…

Εσείς μείνετε δούλοι τού προθανάτου, τού σαρκίου σάς, τής ματαιοδρομίας σού, εγώ δέν είμαι δούλος ούτε τού σαρκίου μού, δέν θέλω νά είμαι δούλος τού σαρκίου μού, εγώ θέλω νά είμαι καί είμαι ΨΥΧΗ θέλω νά είμαι δούλος μόνον τού ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΟΥ ΔΗΛΑΔΗ ΤΟΥ ΑΠΕΙΡΟΑΠΕΙΡΟΥ!!!!

Κύριος ειμοί βοηθός Κύριος ειμοί αγαπών Κύριος ειμοί σωτήρ, καί ού φοβηθήσομαι τί ποιήσει μοί άνθρωπος καί ού φοβηθήσομαι κακά… Ο ΕΝΩΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΠΕΙΡΟΝ ΦΟΒΗΘΗΤΙ ΟΥΔΕΝ!!!!

ΕΓΩ ΟΥΚ ΠΡΟΣΔΟΚΩ ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΣΑΡΚΙΩΝ ΑΛΛΑ ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΩΝ, ΑΠΕΙΡΩΝ ΖΩΩΝ ΝΕΩΝ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ!!!!

ΘΑ ΣΟΥ ΕΙΠΩ ΑΥΤΟΝ ΤΟ «ΚΩΦΟΝ», Η ΜΟΝΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΟΠΟΥ ΕΛΕΙΠΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟΝ, ΟΤΑΝ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΚΑΝΕ ΤΟΝ ΕΞΥΠΝΟΝ, ΗΤΑΝ Ο ΣΤΑΥΡΟΣ! ΤΟΝ ΠΗΡΕ ΜΕ ΤΟ ΣΠΑΘΙ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΟΝ. ΑΝΕΒΗΚΕ ΧΩΡΙΣ ΔΕΙΛΙΑ ΕΠΕΙΔΗ ΗΤΑΝ ΓΕΝΝΑΙΟΣ ΚΑΙ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΕΝΤΙΜΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣ!!!! ΚΟΙΤΤΑΞΕ ΤΟΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ ΝΑ ΤΟΝ ΒΑΣΤΑΕΙ ΜΕΤ’ ΑΠΕΙΡΗΣ ΧΑΡΑΣ!!!!

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ