ΑΠΕΙΡΟΛΟΓΙΑ (όχι Συμπαντολογία, αυτή είναι μικρή) Μέρος 2

ΑΠΕΙΡΟΛΟΓΙΑ (όχι Συμπαντολογία, αυτή είναι μικρή) Μέρος 2

ΑΠΕΙΡΟΛΟΓΙΑ (όχι Συμπαντολογία, αυτή είναι μικρή) Διαβάστε μέχρι τό τέλος, Μήν βαρεθείτε… Εσείς θά χάσετε… Δέν ξανά ακούσατε τή λέξη αυτή, δέν ξανά αναπτύχθηκε διεξοδικώς!

Πρώτον Μέρος: https://katohika.gr/sinomosia/apeirologia-ochi-sympantologia-afti-einai-mikri-meros-1/

Σέ συνάρτηση καί συνέχεια από αυτόν: https://katohika.gr/sinomosia/enas-mousoulmanos-afigeitai-to-idiotypo-tis-skepsis-ton-mousoulmanon-etoimasteite-dia-tragelafika-klafthmolegota-tis-mousoulmafia/

«Βάσει τών όσων αποδείξαμε, δέν νομίζεις ότι ακόμη καί άν μεταβάλλεται καί μεταμορφώνεται Ό Θεός συνάμα παραμένει αναλλοίωτος καί αμετάβλητος καί ότι η δική τού αλλοίωση καί μεταβλητή δέν έχει τήν έννοια τής δικής μάς σκλάβας αλλοίωσης καί δούλης μεταβλητής, αφού σύν τοίς άλλοις δέν μπορεί νά αρνηθεί η θνητή μάς μεταβλητή καί αλλοίωση τήν μεταβλητή τής καί αλλοίωση τής. Παραδείγματος χάριν, άν σέ ανατινάξει κάποιος δέν μπορείς νά τό αρνηθείς από τό νά γίνεις κομμάτια. Ή άν κάποιος σού ρίξει νέρο στό σώμα δέν μπορείς νά μήν μουσκευτείς καί άν ήταν δυνατόν νά εισέλθεις στό νερό καί νά μήν μουσκευτείς δέν είναι δική σού εφεύρεση αλλά τής φύσης η οποία τήν είχε κρυμμένη καί κάποιος τήν ανακάλυψε έστω εσύ, αλλά δέν τήν πρωτογέννησες ώς δυνατότητα εσύ, έτσι δέν είναι Άχμετ;».

«Άχμετ: «Έτσι Παναγιώτη. Ώς νά λές κισμέτι, πεπρωμένο φυγήν αδύνατον καί ότι υποκείμεθα στούς νόμους τής φύσης όσον δυνατοί καί άν νομίζουμε ότι είμαστε»….

«Άρα τέ, θνητό είναι ό,τι πεθαίνει έστω καί άν μεταμορφώνεται σέ κάτι άλλο, διότι άλλο θνητό καί αποθαμένο ή ξυλωμένο καί άλλο ανύπαρκτο. Η ανυπαρξία είναι η κατάσταση όταν κάτι δέν τροποποιείται από τόν θάνατο αλλά εξαφανίζεται η ύλη ή η ουσία οπού ήταν δομημένο αυτό που ήταν πρίν αποθάνει ώς μορφή, είδος, ζωή, πράγμα»….

Άχμετ: «Μέ απόλυτη σαφήνεια τά είπες Παναγιώτη»…..

«Κατά μαθηματική συνέπεια, θάνατος είναι η συνεχής μεταμόρφωση καί η διαρκής αλλοίωση καί όχι η ανυπαρξία η οποία δέν μάς είναι ουσιαστικώς γνωστή! Συμφωνείς;»….

Άχμετ: «Συμφωνώ!».

«Καί όταν λέμε πάει χάθηκε, εξαφανίστηκε, πέθανε, έσβυσε, ένας άνθρωπος δέν σημαίνει ότι χάθηκε η υλική καί ψυχική τού δομή, αλλά η μορφή οπού είχε καί σύμπλεξη, η σταυροβελονιά μεταξύ σαρκίου καί ψυχής. Τί νομίζεις εσύ;»….

Άχμετ: «Συμφωνώ μέ όσα ανάπτυξες ενδελεχώς».

«Ουσιαστικώς ό άνθρωπος δέν μπορεί νά αποδείξει καί νά στηρίξει τήν ύπαρξη τής ανυπαρξίας αλλά τήν ύπαρξη καί τήν ισχύν τής μεταμόρφωσης καί τής αλλοίωσης, καί ευτυχώς, ίσως δέν υπάρχει αυτή αυτή η τρομερή έννοια τής ανυπαρξίας ώς χωροπεδίον, ώς υπαρξοπεδίον, ώς πραγματοπεδίον, ώς χάος ή κάτι οπού υπάρχει. Άν είναι δυνατόν νά υπάρχει ανυπαρξία, νά υπάρχει τό ανύπαρκτον».

Άχμετ: «σωστά τά λογαριάζεις».

«Εντούτοις, στό ενδιάμεσον μορφής καί μεταμόρφωσης αυτής τής μορφής, ζωής καί θανάτου, ύπαρξης καί αλλοίωσης τής οίας ύπαρξης σέ μία άλλη ύπαρξη, ενυπάρχει η ανυπαρξία τής μορφής καί τής προσωπικότητος τής προηγούμενης μορφής, υπάρξεως καί αυτοσυνείδησης»….

Άχμετ: «Είναι αυτό οπού ανάφερες πρίν, πάει χάθηκε, εξεφανίστηκε ένας άνθρωπος καί όσα συνεπάγονται καί σέ όλα τά άλλα είδη καί αλλοιώσεις, σέ ανθρώπους, ζώα, φυτά, στοιχεία καί πράγματα».

«Πολύ καλά παρατήρησες Άχμετ. Όταν μία μορφή ανυπαρκτεί στό ενδιάμεσον μεταξύ θανάτου καί μεταμόρφωσης χάνεται διά παντός αλλά μπορεί νά ξανά γεννηθεί αλλά όχι στό ίδιον χρονικόν στιγμιαίον λεπτόν. Καί όταν κάτι εξαφανίζεται, παραδείγματος χάριν, έναν είδος ζώου, υπάρχουν οί προϋποθέσεις επαναϋπαρξης τού έστω καί άν διά νά γίνει αυτόν πρέπει νά ξανά επαναληφθεί η Ιστορία τής ύπαρξης καί τής ανάπτυξης τής ύλης. Δηλαδή δέν χάνεται η μαγιά γιά νά ξάνα υπάρξει».

Άχμετ: «Οί προϋποθέσεις καί η αλληλουχία προϋποθέσεων επί προϋποθέσεων γεννάει ξανά τό ίδιον Σύμπαν, τήν ίδια στιγμή, τά ίδια είδη καί ότι τά καλούπια τής επαναϋπαρξης ενός είδους ή πράγματος, μικροσκοπικού, μικρού, μεγάλου καί τεράστιου υπάρχουν μέσα στήν ίδια τήν αμφίδρομη καί προϋποθετική ανακύκλωση τού κύκλου τής θνητής ζωής».

«Εύγε Άχμετ, σωστότατος, από τό στόμα μού τά πήρες, ήμουν έτοιμος αυτά νά σού αραδιάσω. Συνεπομένως, ό,τι έγινε μπορεί νά ξανά γίνει καί ό,τι έγινε μία φορά μπορεί νά επαναληφθεί, μπορούσε νά γίνει στό παρελθόν καί μπορεί νά γίνει οποτεδήποτε στό μέλλον, πάντοτε υπό τάς κατάλληλας προϋποθέσεις καί αφού η ίδια η φύση ή ό άνθρωπος ή πνεύμα ή ό ίδιος Ό Θεός τό σμιλεύσει απευθείας ή εμμέσως, μέσω μηχανών ή άλλων κτισμάτων, ή Ό Θεός από μόνος Τού κατευθείαν καί αστραπιαία. Ή νομίζεις ότι Ό Θεός δέν μπορεί νά παρακάμψει τό σύνολον τών προϋποθέσεων που μπορεί νά είναι εκατομμύρια καί νά φθάσει απευθείας στήν δημιουργία;»….

Άχμετ: «Αφού Ό Θεός είναι παντοδύναμος, μπορεί νά κάνει τά πάντα. Συμφωνώ καί μέ τά όσα άλλα είπες».

«Ποία νομίζεις ότι είναι η προϋπόθεση γιά νά παρακάμψει κάποιος ή Ό Θεός όλες τίς άλλες προϋποθέσεις καί νά πάει απευθείας στό αποτέλεσμα τών προϋποθέσεων πρίν τίς προϋποθέσεις καί χωρίς τίς προϋποθέσεις;»….

Άχμετ: «Ποία είναι;».

«Η ταχύτητα. Εάν Ό Θεός δέν διακρίνετο από ταχύτητα θά διακρίνετο από θνητότητα. Η ταχύτητα προλαμβαίνει τά πάντα, είναι τό απόλυτο θαύμα καί η απόλυτη μαγεία»….

Άχμετ: «Τί εννοείς επακριβώς;»…..

«Εννοώ ότι άν η ταχύτητα σού είναι λειψή τότε είναι θνητή καί σύ θνητός μαζύν τής, διότι άν είναι λειψή η ταχύτητα έχει ελαττώματα καί περιορισμούς»….

Άχμετ: «Καί πώς ισχυεί τό αντίστροφο;»….

«Τό αντίστροφο ισχύει όταν η ταχύτητα είναι τόση καί τέτοια ώστε νά μήν υπάρχει μεγαλύτερη καί ποιοτικότερη ταχύτητα»….

Άχμετ: «Καί ποία είναι αυτή η ταχύτητα;»…..

«Ποία είναι η μεγαλύτερη ταχύτητα;»….

Άχμετ: «Ποία είναι; Μήπως εννοείς τήν ταχύτητα φωτός;».

«Η μεγαλύτερη ταχύτητα δέν μπορεί νά είναι μικρότερη από τόν μεγαλύτερο αριθμό»….

Άχμετ: «Τί εννοείς; Ποίος είναι ό μεγαλύτερος αριθμός;»….

«Μεγαλύτερος αριθμός είναι ό άπειρος αριθμός καί ό αριθμός πέραν τού άπειρου αριθμού»….

Άχμετ: «Μέ αυτή τήν ταχύτητα πρέπει νά τρέχει Ό Θεός;»….

«Εσύ μέ ποία νομίζεις μέ τή ταχύτητα φωτός; Η ταχύτητα αυτή τρέχει φέρειπειν 300,000 ανά δευτερόλεπτον. Είναι η μεγαλύτερη ταχύτητα; Εάν γράψουμε τόν αριθμόν 300,001 ανά δευτερόλεπτον δέν είναι μεγαλύτερη ταχύτητα;».

Άχμετ: «Είναι».

Καί άν γράψουμε τόν αριθμον 999,999,999,999,999,999,999,999,999,999 άνα δευτερόλεπτον καί ανά υποδευτερόλεπτον δέν είναι μεγαλύτερη ταχύτητα από τή ταχύτητα φωτός ήτοι 300,000 ανά δευτερόλεπτον;».

Άχμετ: «Είναι, αλλά υπάρχει τέτοια ταχύτητα;»…..

«Μήπως υπάρχει τέτοιος αριθμός;»….

Άχμετ: «Υπάρχει, μόλις τόν έγραψες σ’ αυτό τό χαρτί καί μού τόν έδειξες».

«Δέν είπαμε ότι η μεγαλύτερη ταχύτητα δέν γίνεται νά είναι μικρότερη από τόν μεγαλύτερον αριθμόν;».

Άχμετ: «Τό είπαμε».

«Ποίος είναι ό μεγαλύτερος αριθμός;»….

Άχμετ: «Ό άπειρος»….

«Ποία πρέπει νά είναι η μεγαλύτερη ταχύτητα δία νά μήν είναι μικρότερη από τόν μεγαλύτερον αριθμόν;»….

Άχμετ: «Η άπειρη ασφαλώς»….

«Ποίος πρέπει νά τήν έχει ό θνητός καί μεταβαλλόμενος κόσμος καί είδη καί άνθρωπος ή ό αναλλοίωτος, απεριόριστος, ανελαττωματικός, αθάνατος, παντοδύναμος καί δίκαιος συνάμα κόσμος;»….

Άχμετ: «Ό παντοδύναμος κόσμος….»….

«Καί ποίος είναι καί μπορεί νά είναι αναλλοίωτος καί αναλλοίωτος κόσμος;»….

«Ό Θεός ασφαλώς!»….

«Η αλλοίωση αποδείξαμε ότι είναι ιδιότητα τής θνητότητος καί ότι η μία αλλοίωση επιφέρει τήν άλλη αλλοίωση, η μία ενέργεια τήν άλλη, η μία προϋπόθεση τήν άλλη, χωρίς καμμία όταν πρόκειται νά προκύψει από τίς ενέργειες, τίς δραστηριότητες, τά καλούπια καί τίς συνταγές προϋποθέσεων κάποιας πράξης από τή φύση ή τόν άνθρωπον νά μήν μπορεί νά αρνηθεί απ’ εκείνον οπού αλλοιώνεται ώς είδος, πράγμα ουσία;»….

Άχμετ: «Ναί»….

«Επομένως τό κτιστόν μεταβάλλει τό κτιστόν, εάν κάτι δέν μεταβάλλεται από οίον άλλον κτιστόν τί είναι;»…..

Άχμετ: «Θαρρώ τό άκτιστον;»…..

«Πολύ σωστά θάρρεψες καί είπες Άχμετ»….

Άχμετ: «Μέ συνοπτικές διαδικασίες καί συντομεύσεις καί δή μέ μεγάλη ταχύτητα ανάπτυξη διαλογικής συνζητήσεως μέ πήρες απευθείας είς τή κορυφή τών κορυφών, τό άπειρον»….

«Ακριβώς. Η έννοια τού απεριόριστου είναι μία άλλη λέξη διά τήν έννοια τού απείρου καί μία άλλη έννοια τού απείρου είναι η έννοια άλειπτον! Μία άλλη επίσης έννοια συνώνυμη είναι αυτή τής παντοδυναμίας. Αφού ή εάν, Ό Θεός είναι παντοδύναμος δέν πρέπει νά έχει όρια δυνάμεων σέ κάτι, έτσι δέν είναι Άχμετ;»….

Άχμετ: «Έτσι πρέπει νά είναι καί έτσι είναι Παναγιώτη»….

«Ό Θεός είναι παντοδύναμος είς τά πάντα καί άπειρος είς τά πάντα, άρα τέ είναι άπειρος καί είς τήν ταχύτητα, τουτέστιν τρέχει μέ άπειρη ταχύτητα»….

Άχμετ: «Ναί, δέν είναι λογικόν τό άλλως πώς!»…..

«Καί άν θυμάσαι είχαμε πεί ότι Ό Θεός τρέχει μέ άπειρη ταχύτητα καί ποιότητα ταχύτητας»….

Άχμετ: «Ναί τό θυμάμαι….».

Ποία ποιότητα είναι η άπειρη ποιότητα μέσα είς τήν άπειρη διαρκή ταχύτητα;…»….

Άχμετ: «Ποία;».

«Η αγιότητα! Αφού είναι δίκαιος άρα τέ καί πανδίκαιος καί απειροδίκαιος, πώς είναι δυνατόν Ό Θεός νά μήν είναι δίκαιος; Δηλαδή παντελώς έξω από πάθη καί ανάγκες τής γής ήτοι τού σαρκίου. Δηλαδή μή γήινος ή γειώδης, εξού καί η λέξη άγιος σχηματίζεται από τό άλφα στερητικόν καί τήν γήν. Καί τί είπαμε διά τήν γή;….

Άχμετ: «Τί είπαμε;»…..

Ότι είναι ύλη, κτιστή καί μεταβλητή!»….

Άχμετ: «Ναί τό είπαμε».

«Συνεπώς, Ό Θεός γιά νά είναι Θεός πρέπει νά μήν είναι γήινος δηλαδή νά είναι άγιος, μή κτισμένος δηλαδή νά είναι άκτιστος καί μή μεταβλητός δηλαδή νά είναι αμετάβλητος!»…..

Άχμετ: «Δέν υπάρχει λογική νά ισχύει διαφορετικά».

«Καί δέν ισχύει διαφορετικά ούτε ίσχυε ούτε θά ισχύει….».

συνεχίζεται

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ