Ο ΗΛΙΟΣ ΓΕΝΟΒΟΛΑΕΙ ΔΙΑΣΤΗΜΟΠΛΟΙΑ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

Όπως και να έχει, εμείς οι άνθρωποι, δίνουμε καμμιά προσοχή στις μυρμηγκοφωλιές και στα μυρμήγκια?!
Καμμιά φορά τα παρατηρούμε απο περιέργεια και μετά τραβάμε τον δρόμο μας ή τα πατάμε κατά λάθος απο αδιαφορία ή και απροσεξία γι’αυτά, κατά λάθος, αλλά και πάλι τραβάμε τον δρόμο μας άνευ πολλών συναισθηματισμών. Θέλουμε κάτι απο τα μυρμήγκια? Οχι. Αν υπάρχουν αυτά τα ufo, 1 δισ. χρόνια μπροστά μας στην εξέλιξη, η αναλογία άνθρωπος-μυρμήγκι ίσως να είναι και πολύ! Ουτε για να καταστρέψουν, ούτε για να βοηθήσουν, ούτε για να σώσουν, ούτε για να ανακατευτούν, ούτε για πόρους, ουτε απο ενδιαφέρον καν, αν είχαν κάποτε ενδιαφέρον για άλλες μορφές ζωής θα ήταν γι’αυτούς στο απώτατα απώτατο ώ απότατό τους παρελθόν. Δεν ειναι δαίμονες ή θεοί ή οτι άλλο, είναι from beyond. Όλα τα άλλα είναι φαντασιοπληξίες εμπορικής κυρίως φύσεως του hollywood, και μια δικιά μους ανάγκη για να γεμίσει(που δεν γεμίζει ούτε θα γεμίσει ποτέ, οχι τουλάχιστον με τον προσανατολισμό που νομίζουμε…), το “κενό” που είμαστε(οχι που νιώθουμε, που είμαστε, αυτό που νιώθουμε είναι αυτό που είμαστε, μάταια παλευουμε να αντισταθούμε, κουτό και ανώφελο και άγνοια μέγα, γιατί αυτό είναι η αληθινή μας φύση, τρομερή ή οχι είναι μόνο λόγω προοπτικής μας και του μεγέθους της φαντασιοπληξίας μας και της αποβλάκωσης/αποχαύνωσης/ληθαργικότητάς μας, είναι απλά η απλή φύση της ύπαρξης και γενικά και ειδικά, εντός εκτός κι επι τ’αυτά, και εντός ή εκτός εισαγωγικών η λέξη κενό δεν παίζει κανέναν μα κανέναν απολύτως ρόλο). Οπότε, ufo ή οχι, αδιάφορο για μένα όπως και αυτά για εμάς. Εξ’άλλου, είναι δυνατόν σε όλον αυτόν τον αχανή ωκεανό που λέμε σύμπαν, σάμπως η λέξη το εξηγεί και μας το κάνει οικείο[!!!] να μην υπάρχει… …τέλος πάντων, οτι μπορεί να σκεφτεί κανείς, και ειδικά οτι, ΔΕΝ μπορεί, υπάρχει σε όλον αυτόν τον ατέλειωτο αχανή και αβυσσαλέο ωκεανό, οπότε γιατί να εκπλησσόμεθα?! Και μην δίνουμε τόση βαρύτητα στην φαντασία μας και στην φαντασία των άλλων και στην μαζική φαντασίωση γενικότερα, η ζωη δεν είναι φαντασία, ουτε μέσα στο κεφάλι μας, ουτε ειναι κάτι τόσο πολύπλοκο και δυσχερές, είναι απλή, βιωματική, άμεση, απλή(το ανέφερα το απλή?), και πολύ σύντομη. Η ζωή δεν είναι ένα πρόβλημα για να το λύσεις. Είναι ένα μυστήριο για να το ζήσεις. Οι δειλοί “ζουν” στο κεφάλι τους και συνεχίζουν ετσι γιατί δυιλίζουν τον κώνωπα, και κάνουν τα απλά πολύπλοκα γιατί αυτό κάνει ο νούς. Το ψ, το κάνει ψείρα! Οπότε, προσωπικά, χέστηκα αν υπάρχουν ufo ή οχι, χέστηκα για τούρκους, πακιστανούς έλληνες το παρελθόν το παρών το μέλλον, εμβολια, σιωνισμό, συνομωσίες(που υπάρχουν σαφώς, δεν υπάρχουν συνομωσιολόγοι, μόνο συνομωσίες… συνιστώ προσοχή όμως διότι η βλακεία η τρέλα και οι παγίδες πέφτουν σύννεφο, για όσους ασχολούνται), και γενικά χέστηκα… γενικώς. Θα συνιστούσα στον κάθε ένα, να εμβαθύνει στο πόσο ρομπότ προγραμματισμένο είναι. Η διεισδυτική και θαραλλέα επίγνωση αυτού, φέρνει τον αποπραγραμματισμό και τότε θα νιώσετε ελεύθεροι, χωρίς παραπλανητικές προσωμοιώσεις ελευθεριας που σας στρεφουν την προσοχή λάθος, πάλι σε φαντασίες[!] και λάθος τρόπους[…], και είναι η σκλαβιά απο άλλη πόρτα, απο την πισω, να λέτε, ΧΕΣΤΗΚΑ ΚΙ ΕΓΩ!!! Μια σαχλαμάρα ειναι όλα.