ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ “ΑΙΘΕΡΑΣ” (3)

Στον «Τίμαιο», του Πλάτωνα διαβάζουμε: … απ’τη Γη και τον Ουρανό γεννήθηκαν παιδιά ο Ωκεανός και η Τήθυς, απ’αυτούς δε ο Φόρκυς, ο Κρόνος, η Ρέα και αρκετοί μαζί τους… απ’τον Κρόνο και τη Ρέα (γεννήθηκαν) ο Ζεύς και η Ήρα και όλοι όσους θεωρούμε αδέλφια τους, καθώς και άλλοι απόγονοι αυτών. Όταν λοιπόν γεννήθηκαν όλοι οι θεοί, και αυτοί που κάνουν φανερή περιφορά και αυτοί που φανερώνονται όποτε το θελήσουν, ο Δημιουργός όλου του σύμπαντος αυτού τους λέει τα εξής:
«θεοί θεών,ών εγώ δημιουργός πατήρ τε έργων,δι’εμού γενόμενα άλυτα εμού γε μή εθέλοντος. τό μέν ούν δή δεθέν πάν λυτόν,τόγε μήν καλώς αρμοσθέν και έχον εύ λύειν εθέλειν κακού. δι’ α και επείπερ γεγένησθε,αθάνατοι μέν ούκ έστε ουδ’άλυτοι το πάμπαν,ούτι μέν δη λυθήσεσθέ γε ουδέ τεύξεσθε θανάτου μοίρας,τής εμής βουλήσεως μείζονος έτι δεσμού και κυριωτέρου λαχόντες εκείνων οίς ότ’ εγίγνεσθε συνεδείσθε».

«θεοί,παιδιά θεών,των οποίων «εγώ» είμαι ο δημιουργός και πατέρας των έργων, από μένα γεννηθήκατε και είστε άφθαρτοι,εφόσον «εγώ» δε θελήσω να φθαρείτε.Γιατί κάθε τι που συναρμολογήθηκε μπορεί να διαλυθεί,αλλά το να θελήσει κάποιος να καταστρέψει αυτό που είναι όμορφα φτιαχμένο και με αρμονία,σίγουρα είναι κακή πράξη.Γι’αυτό το λόγο κι εσείς,επειδή ακριβώς έχετε γεννηθεί κάποτε,δεν είστε ούτε αθάνατοι ούτε άφθαρτοι,δε θα καταστραφείτε όμως ποτέ ούτε θα τύχετε τη μοίρα του θανάτου,αφού η θέληση μου είναι πολύ μεγαλύτερη και ισχυρότερη απ’τους δεσμούς εκείνους,με τους οποίους συνδεθήκατε όταν γεννηθήκατε».


«Νύν ούν ο λέγω πρός υμάς ενδεικνύμενος,μάθετε,θνητά έτι γένη λοιπά τρία αγέννητα τούτον δέ μή γενομένον ουρανός ατελής έσται τά γάρ άπαντ’ εν αυτώ γένη ζώων ούχ έξει, δεί δέ,ει μέλλει τέλεος ικανώς είναι.δι εμού δέ ταύτα γενόμενα και βίου μετασχόντα θεοίς ισάζοιτ’αν ίνα ούν θνητά τε η τό τε πάν τόδε όντως άπαν η,τρέπεσθε κατά φύσιν υμείς επί την των ζώων δημιουργίαν, μιμούμενοι την εμήν δύναμιν περί την υμετέραν γένεσιν και καθ’όσον μεν αυτών αθανάτοις ομώνυμον είναι προσήκει, θείον λεγόμενον ηγεμονούν τε εν αυτοίς των αεί δίκη και υμίν εθελόντων έπεσθαι,σπείρας και υπαρξάμενος εγώ παραδώσω το δέ λοιπόν υμείς,αθανάτω θνητόν προσυφαίνοντες,απεργάζεσθε ζώα και γεννάτε τροφήν τε διδόντες αυξάνετε και φθίνοντα πάλιν δέχεσθε».


«Ακούστε λοιπόν τώρα τι σας δηλώνω.Μένουν ακόμα να γεννηθούν τρία θνητά γένη,τα οποία αν δε γεννηθούν, ο ουρανός θα είναι ατελής, διότι δε θα περιέχει όλα τα γένη των ζωντανών οργανισμών,πρέπει όμως(να τα περιέχει),εάν πρόκειται να είναι απολύτως τέλειος. Εάν όμως αυτά γεννιόταν από μένα και τους έδινα «εγώ» ζωή,θα ήταν ίσα με τους θεούς.Για να είναι λοιπόν θνητά κι αυτό εδώ το όλο να είναι πραγματικό σύμπαν,αρχίστε εσείς με τον κατά φύση τρόπον τη δημιουργία των ζωντανών πλασμάτων, μιμούμενοι τη δική μου ενέργεια κατά τη δική σας δημιουργία.Και όσον αφορά το μέρος των πλασμάτων αυτών,που πρεπει να έχει το ίδιο όνομα με τους αθανάτους,που ονομάζεται δηλαδή θεικό και κυβερνά αυτούς που θέλουν πάντα να υπακούουν στη δικαιοσύνη και σ’εσάς,αφού λοιπόν «εγώ» το σπείρω και το ετοιμάσω,θα σας το παραδώσω.Όσον αφορά δε το υπόλοιπο μέρος,προσαρμόζοντας το θνητό με το αθάνατο, δημιουργείστε και γεννήστε ζωντανούς οργανισμούς,μεγαλώστε τους ταίζοντάς τους και όταν πεθάνουν πάρτε τους πάλι πίσω».


«Ταύτ’είπε,και πάλιν επί τόν πρότερον κρατήρα,εν ω τήν του παντός ψυχήν κεραννύς έμισγεν,τα των πρόσθεν υπόλοιπα κατεχείτο μίσγων τρόπον μέν τινα τόν αυτόν,ακήρατα δε ουκέτι κατά ταυτά ωσαύτος, αλλά δεύτερα καί τρίτα. συστήσας δε το πάν διείλεν ψυχάς ισαρίθμους τοις άστροις, ενειμέν θ’εκάστην πρός έκαστον,καί εμβιβάσας ως ες όχημα την του παντός φύσιν έδειξεν,νόμους τε τους ειμαρμένους είπεν αυταίς,ότι γένεσις πρώτη μεν έσοιτο τεταγμένη μία πάσιν,ίνα μήτις ελαττοίτο υπ’αυτού,δέοι δέ σπαρείσας αυτάς εις τα προσήκοντα εκάσταις έκαστα όργανα χρόνων φύναι ζώων το θεοσεβέστατον,διπλής δε ούσης της ανθρωπίνης φύσεως,το κρείττον τοιούτον είη γένος ο και έπειτα κεκλήσοιτο ανήρ».


«Αυτά είπε και μετά πάλι στον ίδιο κρατήρα,όπου προηγουμένως αναμίγνυε την ψυχή του σύμπαντος,έριξε τα περισσεύματα απ’τα προηγούμενα και τα ανακάτευε με τον ίδιο σχεδόν τρόπο,χωρίς να χρησιμοποιεί όμως αμιγείς και αμετάβλητες ουσίες όπως πριν,αλλά ουσίες δεύτερης και τρίτης κατηγορίας.Αφού τελείωσε το μίγμα,το διαίρεσε σε ψυχές ισάριθμες με τ’αστέρια και έδωσε κάθε μια ψυχή σ’ένα αστέρι, κι αφού επιβίβασε τις ψυχές σαν μένα σε όχημα,τις έδειξε τη φύση του σύμπαντος και τις ανήγγειλε τους νόμους της μοίρας,ότι δηλαδή η πρώτη γέννηση θα είναι καθορισμένη μία και ίδια για όλα τα πλάσματα,για να μη μειονεκτήσει καμιά απ’αυτόν, ότι πρέπει οι ψυχές αυτές,αφού σκορπιστούν σε κάθε κατάλληλο γι’αυτές όργανο του χρόνου,να γεννήσουν το πλάσμα εκείνο που θα τιμά περισσότερο απ’όλα τα πλάσματα το Θεό, ότι επειδή η ανθρώπινη φύση είναι διπλή,ισχυρότερο θα είναι εκείνο το γένος,που αργότερα θα ονομασθεί ανδρικό».


ΠΛΑΤΩΝ “ΤΙΜΑΙΟΣ (ΠΕΡΙ ΦΥΣΕΩΣ)”






Ο μύθος απηχεί παλαιότατες παραδόσεις για την δημιουργία του ανθρώπου.Η κατά τον Ερμή Τρισμέγιστο Γένεσις θεωρείται από τους αρχαίους ως η πρώτη (προκατακλυσμιαία) καταγραφή Κοσμογονίας την οποία αντέγραψε η Εβραική Βίβλος. Ο Ερμής Τρισμέγιστος, συνέγραψε πρώτος Κοσμογονία και Ζωογονία (Ανθρωπογονία), καθώς αναφέρει ο Φίλων ο Βύβλιος (Απ.20: «Των ύφ ηλίω γεγονότων πρώτος έστι Τάαυτος,ό των Γραμμάτων την εύρεσιν επινοήσας (Ιερογλυφικά),και της των υπομνημάτων Γραφής κατάρξας, όν Αιγύπτιοι μέν εκάλεσαν Θωύθ,Αλεξανδρείς δε Θώθ,Ερμήν δε Έλληνες».


Ο Ερμής εχρημάτισε Γραμματεύς του Κρόνου (ο οποίος εβασίλευσε μετά τον Άμμωνα στην Αίγυπτο): «Προελθών ο Κρόνος Ερμή τώ Τρισμεγίστω συμβούλω και βοηθώ χρώμενος,ούτος γάρ ήν αυτώ γραμματεύς». Συμμάχησε όμως κατόπιν στην Τιτανομαχία με τον Δία,του οποίου θεωρείται Αγγελιαφόρος. Έχουν διασωθεί αποσπάσματα από τα λεγόμενα Ερμητικά Κείμενα, εκ των οποίων μερικά αποσπάσματα από τον «Ιερόν Λόγο», τα βρίσκουμε και στην «Γένεσι» της Βίβλου.


Από τον «ΙΕΡΟ ΛΟΓΟ» του Ερμή Τρισμέγιστου : «Δόξα πάντων ο Θεός… αρχή των όντων ο Θεός… Αδιορίστων δε όντων απάντων και ακατασκευάστων… Ήν γάρ σκότος άπειρον εν αβύσσω και ύδωρ και πνεύμα λεπτόν νοερόν,δυνάμει θεία όντα έν χάει. Ανείθη δή φώς άγιον και επάγη ύφ’άμμω έξ υγράς ουσίας στοιχεία… Και ώφθη ουρανός έν κύκλοις επτά… και θεοί ταίς εν άστρων ιδέαις οπτανόμενοι… Και εγένετο θηρία τετράποδα και ερπετά και ένυδρα και πτηνά και πάσα σπορά ένσπορος και χόρτος και άνθους παντός χλόη… Τάς τε γενέσεις ανθρώπων είς έργων θείων γνώσιν… Και πλήθος ανθρώπων… είς το αυξάνεσθαι έν αυξήσει και πληθύνεσθαι έν πλήθει.


Αρχή των όλων ο Θεός.Μέσα στο άπειρο σκοτάδι που κάλυπτε την άβυσσο (Χάος), γεννιέται η συνείδηση της δημιουργίας. Οι τέσσερις φυσικές δυνάμεις ήταν ενωμένες σε μία μοναδική Δύναμη.Κατόπιν δημιουργήθηκε το Φώς (Μεγάλη Έκρηξη),το οποίο συνέδεσε την άμμο με το υγρό στοιχείο.Πράγματι τα πρώτα άστρα σχηματίστηκαν από τα νέφη του αέριου υδρογόνου και τα μικροσκοπικά σωματίδια γραφίτη ή άμμου,που ήταν διασκορπισμένα στο διαστημικό χώρο,και που προέρχονταν από υλικά που εκσφεδονίστηκαν από το κοσμικό αυγό κατά την διάρκεια της Μεγάλης Έκρηξης.Και σχηματίστηκε ο ουρανός (Σύμπαν) μέσα σε 7 κύκλους.Ο Πλάτωνας,έλεγε ότι : «Η εξωτερική κίνηση ειναι της αμετάβλητης ουσίας (Θεός) και γίνεται πλευρικά προς τα δεξιά.Η εσωτερική κίνηση είναι του μεταβλητού (ο κόσμος μας) και γίνεται διαμετρικά προς τα αριστερά.Έδωσε δε,ο Δημιουργός την υπεροχή στη περιφορά του αμετάβλητου. Διότι μόνο αυτή δεν έσκισε ενώ την εσωτερική αφού την έσκισε έξη φορές,δημιούργησε 7 κύκλους άνισους σύμφωνα με τα διπλάσια και τριπλάσια διαστήματα,έτσι ώστε να ειναι τρία σε κάθε είδος. Πρόσταξε μετά τους κύκλους να κινούνται με αντίθετη κατεύθυνση μεταξύ τους,ως προς την ταχύτητα οι τρείς απ’αυτούς να κινούνται με την ίδια ταχύτητα,οι δε υπόλοιποι τέσσερις να κινούνται με ταχύτητα διαφορετική τόσο μεταξύ τους όσο και με τους προηγούμενους τρείς αλλά πάντοτε με αναλογία κανονική. Στο μέσο ειναι η ψυχή.Αυτή λοιπόν αφού επεκτάθηκε προς όλες τις διευθύνσεις απο το κέντρο μέχρι τ’άκρα του ουρανού και αφού τον κάλυψε απ’έξω κυκλικά, στρεφόμενη μόνη της γύρω απο τον εαυτό της ξεκίνησε μια ζωή αδιάκοπη και συνετή που θα διαρκέσει αιώνια.Η ψυχή συνετέθη απ’τη μίξη των τριών αυτών μερών,του αμετάβλητου,του μεταβλητού και της τρίτης ουσίας.Ο κύκλος του μεταβλητού με ευθεία πορεία μεταφέρει στην ψυχή τα ερεθίσματα και έτσι γεννιώνται οι γνώμες και οι βεβαιότητες και παράγεται η νόηση και η γνώση».






Ο Hawking λέει : «Ο χώρος και ο φανταστικός Χρόνος καμπυλώνονται μαζί και σχηματίζουν μια κλειστή επιφάνεια,όπως της Γης,αλλά με περισσότερες διαστάσεις»


«Ο ΧΡΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΣΠΕΙΡΑ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΑΣ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗΣ», η συντεταγμένη του σημαίνει την μήτρα των Κοσμικών γεγονότων. Οι πάγιες δοξασίες και θεωρήσεις περί του χωρο-χρόνου των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων, όπως του Πυθαγόρα και του Πλάτωνα, μας βεβαιώνουν την ταύτιση του χώρου και χρόνου, το σταμάτημα και την αναστροφή του χρόνου με την αέναη σπειροειδή επανάληψη των γεγονότων. Επαναβεβαιώνεται από την διαίσθηση του ΜΙΚΟWSKI και γίνεται αποδεκτό από την θεωρία της σχετικότητας του EINSTEIN ότι ο χρόνος εκφράζεται σαν μια σπείρα.


Η επιστήμη σήμερα ερευνά τη δομή του κόσμου,το χώρο και το χρόνο,μέσω των υπολογισμών και των εξισώσεων, για την κατανόηση της υπόστασης του σύμπαντος.Όλα αυτά καταλύγουν στην ουσία και συνεπώς στο πνεύμα του δημιουργού,δηλαδή, στην απόλυτη ΜΟΝΑΔΑ (ΕΝ). Ο Θεός σίγουρα δεν έπαιζε ζάρια όταν έφτιαχνε το Σύμπαν και τίποτα δεν είναι τυχαίο,όπως υποστήριζε και ο Αινστάιν.Ο ρυθμός διαστολής του Σύμπαντος έχει επιλεγεί με τόση ακρίβεια για να μην καταρρεύσει η βαρύτητα,ώστε να βρίσκεται πάντα στην κρίσιμη τιμή του.Σε κάθε εκδήλωση των νόμων που διέπουν το Σύμπαν εκδηλώνεται ο ίδιος ο Θεός!Στο Σύμπαν όλα περιστρέφονται προς μία κατεύθυνση… αυτή του δημιουργού… όλα καταλύγουν πίσω από ένα ορίζοντα συμβάντων… εξαυλώνονται… επιστρέφουν στον δημιουργό. Όλα τα αντικείμενα του σύμπαντος στο μικρόκοσμο και τον μεγάκοσμο έχουν την ιδιότητα της «ορμής». Τα αντικείμενα που κινούνται από αριστερά προς τα δεξιά είναι ίσα με αυτά που κινούνται από δεξιά προς τα αριστερά,ώστε να υπάρχει ισορροπία. Επίσης πολλά από τα αντικείμενα του σύμπαντος έχουν και μια άλλη ιδιότητα που λέγεται στροφορμή.


Περιστρέφονται γύρω από τον εαυτό τους ή ακολουθούν γεωμετρικούς κύκλους.Τα στοιχειώδη σωματίδια χαρακτηρίζονται από την ιδιοστροφορμή τους,το λεγόμενο «σπίν». Οι γεωμετρικοί κύκλοι που παράγονται από τις κινήσεις των αντικειμένων του σύμπαντος είναι οι μισοί από αριστερά προς τα δεξιά και οι άλλοι μισοί αντίθετα. Ο μικρόκοσμος και ο μεγάκοσμος είναι δύο δυνάμεις με κέντρο επαφής την Αρχή του Σύμπαντος (Μεγάλη Έκρηξη). Επομένως το Σύμπαν στο σύνολό του ισορροπεί μεταξύ δύο αντίθετων δυνάμεων που προκαλούν αντίθετες κινήσεις, οι οποίες όμως δεν ξέρουμε αν θα είναι για πάντα «αέναες». Και αυτό γιατί η Φυσική Ύλη στο σύμπαν μας αποτελεί μόνο το 4% του συνόλου του.Αν το Σύμπαν μας έβλεπε τον εαυτό του σ’ένα στρογγυλό καθρέπτη θα έβλεπε το είδωλό του πανομοιότυπο,με μόνη διαφορά ότι θα το έβλεπε αντίστροφα. Αυτό μας υπενθυμίζει τα λεγόμενα του Πλάτωνα για το «ιδεώδες πρότυπο».


Η ανακάλυψη των αντισωματιδίων σήμανε μιαν επανάσταση στο χώρο της πυρηνικής φυσικής.Πέρα από το άτομο με το θετικό πρωτόνιο και το αρνητικά ηλεκτρισμένο ηλεκτρόνιο,η επιστήμη ανακαλύπτει το αντί-πρωτόνιο και το ποζιτρόνιο.Η εξερεύνηση του μικρόκοσμου αποκάλυψε την ύπαρξη αντι-ύλης στο Σύμπαν. Οι επιστήμονες μιλάνε για αντι-άστρα και αντι-γαλαξίες.Δηλώνουν ότι ο αντι-κόσμος έχει τη συμπεριφορά μιας αντανάκλασης του κόσμου μας.Το Σύμπαν μας αποτελεί μία αντανάκλασή του.Ένα τέτοιο Αντι-Σύμπαν θα έχει το βέλος του χρόνου του αντίθετα από το δικό μας.Θα έχει κατεύθυνση προς το παρελθόν.Τα ταχυόνια έχουν «αρνητική ενέργεια», «φανταστική μάζα» και ο χρόνος τους κινείται προς τα πίσω». Αυτό εξηγεί γιατί τα «ταχυόνια» κινούνται με ταχύτητα πολύ μεγαλύτερη από το φώς,αλλά με κατεύθυνση πίσω στο χρόνο.Αυτό μπορούμε να το συγκρίνουμε με την ιδιότητα του «Νού» που απαρτίζεται από αρνητική ενέργεια η οποία είναι βαρυτικά απωστική και κατά συνέπεια δεν θα καταρρεύσει ποτέ.Ο «Νούς» παραμένει αθάνατος.Το γιατί η δύναμη της βαρύτητας,ανάμεσα σε διάφορα σώματα,είναι πάντα ελκτική αφήνει κάποια ερωτήματα,αλλά ίσως,κάτω από ακραίες συνθήκες (αρνητική ενέργεια), να γίνεται απωθητική και ίσως αποτελεί το εύνασμα για την κατασκευή της πολυσηζητημένης και περιβλημένης με τόσες εικασίες «μηχανή αντιβαρύτητας». Η ύλη δεν είναι τίποτα άλλο από καμπυλωμένος χώρος.Και αυτό έχει σχέση με την πυκνότητα του χώρου.Ζούμε σ’ένα τρισδιάστατο κόσμο που στην ουσία όμως,είναι τετραδιάστατος.Και όλα αυτά γιατί ο χρόνος είναι και αυτός μια διάσταση,όπως το ύψος,το μήκος και το πλάτος.Ο χρόνος ως συμπαντική έννοια δεν έχει καμμιά σχέση με αυτό που μετράμε στα ρολόγια μας. Ακόμα και ο χρόνος που έχει σχέση με το παρελθόν είναι αρνητικός χρόνος που διανύει ένα σωματίδιο. Αυτός ο αρνητικός χρόνος θα έχει και αρνητική ενέργεια στην οποία η ύλη δεν θα υφίσταται σε μορφή όπως την γνωρίζουμε.Όλα αυτά αποτελούν μία ανώτερη διάσταση,εντελώς διαφορετική από την δική μας, με άγνωστη δομή, αλλά ταυτόχρονα και αθάνατη. Σε αυτή την αρχέγονη ανώτερη διάσταση,σίγουρα θα υπάρχει το αρχέτυπό μας,αυτό που χαρακτηρίζει και αντιπροσωπεύει τη βαθύτερη φύση και το χαρακτήρα του κάθε ανθρώπου


Ο άνθρωπος αποτελείται από ύλη και πνεύμα (ψυχή),μέσα σ’ένα σύμπαν που κι αυτό αποτελείται από ύλη και πνεύμα (ψυχή). Με τη σταθερή κατάσταση υπάρξεως του Αιθέρα στο σύνολο του χωροχρόνου το σύμπαν ελέγχεται από άκρη σε άκρη με στιγμιαία μετάδοση πληροφοριών σε κάθε σημείο του απείρου, ώστε να συγκροτούνται και να ισχύουν οι κοσμολογικές σταθερές που επιτρέπουν στο σύμπαν να υπάρχει χωρίς να καταρρέει.Σήμερα η επιστήμη μιλά για ένα είδος αντιβαρύτητας (σκοτεινή ενέργεια) που ‘ισορροπεί’ με την βαρύτητα (σκοτεινή ύλη) και δεν αφήνει το σύμπαν να καταρρεύσει. Το φως (ύλη) παίζει το δικό του ρόλο μέσα στο σύμπαν.Η ψυχή είναι φως (ύλη).Η κορυφαία ιδιότητα που έχει το φως είναι η ταχύτητά του (300.000 χλμ./ δυτερόλεπτο). Άρα η ψυχή όταν απαλλαγεί από το σώμα,θα μπορεί να ταξιδέψει με την ταχύτητα αυτή.Με αυτή την ταχύτητα διακόπτεται η ροή του χρόνου.Η αιωνιότητα για την ψυχή που ταξιδεύει είναι μια στατική στιγμή αλλά και πεπερασμένη.Για την ψυχή δεν υπάρχει χωροχρόνος, αφού χώρος και χρόνος είναι εννιαία κατάσταση.Η ψυχή που είναι κύμα φωτός βλέπει το σύμπαν σε περισσότερες διαστάσεις.


Το φως της ψυχής,είναι ένα μείγμα κυμάτων με διαφορετικά μήκη κύματος.Αν διαχωριστούν με ένα πρίσμα, διαπιστώνεται ότι το κόκκινο έχει μεγαλύτερο μήκος κύματος από το πορτοκαλί, το πορτοκαλί μεγαλύτερο από το κίτρινο και ακολουθούν οι σμικρύνσεις μέχρι το βιολετί. Αυτό που κάνει τα χρώματα διαφορετικά είναι το μήκος κύματος κι αυτό που περιέχει η ψυχή ως ποιοτικό υλικό που αφορά στην αγάπη και στην κακία, καθορίζεται από το δικό της μήκος κύματος.Η κάθε ατομική ψυχή έχει ένα ενιαίο δικό της χρώμα που της αποδίδει την ταυτότητά της.Αν το ψυχικό φως έχει μεγαλύτερο μήκος κύματος από το κόκκινο λέγεται υπέρυθρο. Αν αντίθετα γίνει υπεριώδες έχει πολύ μικρό μήκος κύματος. Στην ψυχομετρία μέσω ειδικών οργάνων παρατηρείται το φαινόμενο,άλλοτε η ψυχή να φαίνεται πολύ,άλλοτε λίγο και άλλοτε καθόλου. Είναι η ταύτιση της ζωτικής ενέργειας, αυτό που στα Σανσκριτικά ονομάζεται Πράνα και σχετίζεται με την Ιχώρ, την αιθερική ουσία που έρρεε στις φλέβες των θεών των Ελλήνων και των απογόνων τους, είναι η Αύρα που εκπέμπει ο κάθε άνθρωπος. Ο Θεός μέσω του Αιθέρα ελέγχει την δημιουργία του,επομένως το «μάτι» του Θεού τα βλέπει όλα!


Η σταθερή κατάσταση του φωτός πιστοποιεί τη σταθερή κατάσταση της ψυχής. Στον άλλο κόσμο που είναι ο κόσμος της ψυχής, ο χωροχρόνος και οι βαρυτικές επιδράσεις δημιουργούν μια άλλη διάσταση. Ωστόσο αυτή η διάσταση βρίσκεται κάθετα δίπλα μας… στο δικό μας χρόνο. Μας βλέπει αλλά δεν τη βλέπουμε. Το σύμπαν έγινε και υπάρχει για την ψυχή του ανθρώπου.Ο χωροχρόνος εκφράζεται με την ιδιότητα της ψυχής. Ο Αριστοτέλης λέει ότι: «η ψυχή είναι αριθμός που κινεί τον εαυτό του». Η κάθε ψυχή, είναι μια αυτόνομη εν δυνάμει ατομική υπόσταση, με συγκεκριμένη αξία περιεχομένου και ο αριθμός της μπορεί να δηλώνει εξ υπαρχής την ουσία της, αν δηλαδή είναι άρτιος, περιττός, θετικός, αρνητικός, σύνθετος ή απλός. Ίσως για την κάθε ψυχή ανάλογα με την συμπεριφορά της να αντιστοιχεί και ένας τερματικός σταθμός που να καταλύγει στον παράδεισο ή την κόλαση. Ο Χριστός ήρθε στον κόσμο για να υπενθυμίσει στον άνθρωπο να σώσει την ψυχή του και όχι την υλική υπόστασή του. Η ψυχή έχει την ικανότητα να γνωρίζει και να κινεί μόνη της τα πράγματα του υλικού κόσμου.


Το σπουδαιότερο όμως,είναι η νοητική δύναμη της ψυχής και αυτό αποτελεί την μεγαλύτερη αξία απέναντι σε κάθε έμψυχο και άψυχο πλάσμα. Με τη νοητική δύναμη μπορεί η ψυχή να έρθει σε σχέση με το Αιώνιο,με το μοναδικό αληθινό Ον (το Όλον και το Χαός), με τις ιδέες. Ο Θεός έφτιαξε τον κόσμο από μία ακατανίκητη ανάγκη, την Αγάπη. Το Σύμπαν ισορροπεί ανάμεσα σε μια διαφορά δυναμικού που έχει να κάνει με την κίνηση που σπειροειδώς στροβιλίζεται στον Αιθέρα. Όταν ο Θεός αλλάξει αυτή την κίνηση τότε τον λόγο θα έχει η Δικαιοσύνη! «Τίποτα άσκοπο δεν κάνουν, ούτε η φύση, ούτε ο Θεός», έλεγε ο Αριστοτέλης. «ΧΡΟΝΟΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΠΑΤΗΡ», ο χρόνος είναι πατέρας της αλήθειας! Ο Πυθαγόρας ως συνεχιστής της Ορφικής θρησκείας και της Ερμητικής Διδασκαλίας (Ερμής Τρισμέγιστος) έλεγε: «Η καλύτερη μερίδα του Θεού στη γήινη δημιουργία του είναι η καθαρή ψυχή» και ο Σωκράτης συμπληρώνει: «Σύντομη τυραννία είναι η ωραιότητα».


Το Σύμπαν και σκέφτεται και αισθάνεται σαν ένα εννιαίο σύνολο.Το ενώνει μία άπειρη δύναμη την οποία δεν αντιλαμβανόμαστε.Το Σύμπαν είναι μία αρμονική σύνθεση ύλης και αντι-ύλης.Η ύλη και ο νούς συνυπάρχουν στον κόσμο της δημιουργίας.Η ύλη ανακυκλώνεται -σκορπίζεται ενώ το πνεύμα-νούς παραμένει αναλίωτο και αμετάβλητο.Ο Αιθέρας είναι η πνευματική και ενεργειακή μήτρα όλων των όντων. Δρα υπό την μορφή Δίνης ρέοντας την κοσμική ενέργεια σε κάθε σημείο του σύμπαντος κόσμου. Ο φιλοσοφικός αιθέρας των αρχαίων Ελλήνων,που πανταχού παρών και τα πάντα πληρών ευθύνεται για τη σύνδεση του υλικού με τον πνευματικό κόσμο. Ο αιθέρας υπάρχει και τον βλέπουμε να επιδρά δραματικά στο σχηματισμό της ύλης. Καθορίζει τη διάβρωση ή μη που υφίστανται τα πετρώματα, τις δραματικές αλλαγές της ύλης στο Σύμπαν και σε ότι βρίσκεται στις χορδές του πλέγματος,της αόρατης αιθερικής μήτρας που συμπαρασύρει και διατάσσει την ύλη σύμφωνα με το αόρατο αρχέτυπο σχέδιο κάποιας διάνοιας.Αυτή η διάνοια είναι κάτι πολύ ευρύτερο και προσεγγίζει αυτό που εννοούμε με τη λέξη Θεός.Ο χωροθέτης του Σχεδίου Της είναι ο Αιθέρας. Διαφεντεύει και ελέγχει το Σύμπαν από άκρη σε άκρη ως πνεύμα ακατάλυπτον: «Φύσιν Ανόλεθρον και Αθάνατον». Κάθετί μέσα στο Σύμπαν επικοινωνεί με το δίπλα του.Τα πάντα στο Σύμπαν,έμψυχα και άψυχα, από το μακρόκοσμο έως το μικρόκοσμο, μοιράζονται τη Μεγάλη Συνείδηση,τη συνείδηση του Δημιουργού! Η ζωή είναι ενέργεια και το Ενεργειακό Πλέγμα συνδέει τη δημιουργία με τον Δημιουργό.


Τα Αρχέτυπα είναι η βάση με τα οποία δομείται το Σύμπαν.Το άτομο αντιπροσωπεύει την βασική μονάδα της ύλης.Το Σύμπαν ανήκει σε σταθερά είδη,που ανήκουν σε σταθερές χημικές ενώσεις,που ανήκουν σε σταθερές δομές κατασκευής,που ανήκουν σε κώδικες αρχετύπων. «Τα όντα της Γης δεν είναι αποτέλεσμα τυχαίων μεταλλάξεων μέσω φυσικής επιλογής». Το αρχέτυπο του κάθε είδους έχει πολλαπλές δυνατότητες εξέλιξης που όμως σε καμιά περίπτωση δεν το ξεπερνούν.Η συνέχεια του κάθε είδους αντιπροσωπεύει και το αρχέτυπό του.Τα αρχέτυπα είναι οι βασικοί κώδικες λειτουργίας των νόμων του σύμπαντος. Όλα συνδέονται μεταξύ τους μέσω του ενεργειακού ρευστού που είναι ο Αιθέρας.Ότι συμβεί σ’ένα σημείο του σύμπαντος, επιδρά πάνω σε ολόκληρο το Σύμπαν. Ο άνθρωπος αποτελεί μέρος του σύμπαντος. Ότι συμβαίνει εκεί «έξω», συμβαίνει και «μέσα» μας. Όλα στροβιλίζονται στη δίνη του Χωροχρόνου.Ο κόσμος μας είναι ένας ορίζοντας συμβάντων.


ΠΕΡΙ ΧΟΡΔΩΝ


Ο Stephen Hawking ισχυρίζεται ότι Κοσμικές Χορδές είναι αντικείμενα που μοιάζουν με τις χορδές μιας άρπας,έχουν πολύ μεγάλο μήκος,αλλά πολύ μικρή διατομή και δέχονται την επίδραση τεραστίων εφελκυστικών δυνάμεων. Στην αστροφυσική, κοσμική χορδή ή κοσμική σήραγγα είναι ένας λεπτός σωλήνας χωροχρόνου που μπορεί να συνδέσει δύο σχεδόν επίπεδες και με τεράστια απόσταση μεταξύ τους,περιοχές του σύμπαντος. Ο Χόκιν λέει ότι αν κάποιος στο μέλλον ανακαλύψει μια κοσμική σήραγγα που να οδηγεί από κάποιο σημείο του ηλιακού μας συστήματος σε κάποιο άλλο σημείο τότε η απόσταση για τον Άλφα Κεντάυρου (Ρίγκελ) η οποία είναι 30 τρισεκατομμύρια χλμ ( 4,5 έτη φωτός), το μήκος μέσα από την κοσμική σήραγγα θα ήταν μόλις εκατομμύρια χιλιόμετρα.


Τα τελευταία χρόνια οι Θεωρίες Χορδών και «πολυβρανών»,θεωρούν ότι ο κόσμος μας είναι εγκλωβισμένος σ’έναν «υπερχώρο» με περισσότερες διαστάσεις.Ο κόσμος του ατόμου δεν τελειώνει στα στοιχειώδη σωματίδια και αυτά με τη σειρά τους δεν τελειώνουν σε σημειακά σημεία (κουάρκ).Κάθε κουάρκ πάλλεται σε μικροσκοπικές ποσότητες ενέργειας παράγοντας όλες τις ξεχωριστές μουσικές νότες (όπως οι χορδές σ’ένα βιολί) συνδιάζοντας διαφορετικούς ρυθμούς και συχνότητες.Αυτές οι παλλόμενες μικροσκοπικές χορδές, έχουν διάφορα σχήματα και οι άκρες τους είναι στερεωμένες πάνω στον τρισδιάστατο χώρο μας (τρισδιάστατη μεμβράνη).Όλα όσα βλέπουμε γύρω μας, όπως η ύλη και το φώς αποτελούνται από ανοικτές χορδές.Μικρές όπως είναι οι χορδές συμβάλλουν στην δομή του χώρου. Σύμφωνα με τους νόμους του Αινστάιν, ο χώρος μπορεί να κυρτωθεί και να στρεβλωθεί αλλά δεν μπορεί να σκιστεί.Οι σκουλικότρυπες μπορεί να υπάρχουν κάπου πλήρως σχηματισμένες αλλά δεν θα μπορούσε κανείς να σκίσει το χώρο για να δημιουργήσει μια καινούργια.Με άλλα λόγια δεν μπορούμε να θέσουμε μια σκουλικότρυπα σε λειτουργία.Η θεωρία των χορδών δίνει μια νέα προοπτική για το χώρο,αποδεικνύοντας ότι ο Αινστάιν δεν είχε δίκιο σε όλα.


Εξετάζοντας τη δομή του χώρου θα εισέλθουμε στον κόσμο της κβαντομηχανικής,τους νόμους που ελέγχουν την συμπεριφορά των ατόμων.Είναι ο κόσμος του φωτός και του ηλεκτρισμού και οτιδήποτε άλλου δρα πλέον στις μικροσκοπικές κλίμακες.Εδώ ο ιστός του χώρου είναι τυχαίος και χαοτικός.Τα σκισήματα και τα ρήγματα μπορεί να είναι συνηθησμένα.Όμως αν ήταν όντας συνηθησμένα τι θα εμπόδιζε ένα ρήγμα στο χωρικό ιστό από το να προκαλέσει μια κοσμική καταστροφή.Εδώ είναι που επεσέρχεται η δύναμη των χορδών.Οι χορδές μετριάζουν το χάος.Και καθώς μια χορδή διασχίζει το χώρο χορεύοντας σαρώνει με το πέρασμά της ένα σωλήνα.Ο σωλήνας δρα σαν φυσαλίδα,περιβάλλει το ρήγμα,μια προστατευτική ασπίδα με τεράστιες επιπτώσεις.Τελικά οι χορδές επιτρέπουν στο χώρο να διαρήγνεται.Ένα από τα μεγάλα προσόντα των χορδών είναι η πληθωρικότητά τους.Και όλα έχουν να κάνουν με το σχήμα.Οι ανοικτές χορδές έχουν στερεωμένα τα άκρα τους πάνω στην τρισδιάστατη μεμβράνη του κόσμου μας.Αλλά υπάρχουν και κλειστοί βρόγχοι χορδών,και ένα είδος τους ευθύνεται για την βαρύτητα,ονομάζονται «βαρυτόνια».


Οι κλειστοί βρόγχοι δεν έχουν ελεύθερα άκρα για να στερεωθούν,οπότε τα βαρυτόνια είναι ελεύθερα να διαφύγουν προς άλλες διαστάσεις, αλλιώνοντας την ισχύ της βαρύτητας και κάνοντάς την να φαίνεται ασθενέστερη από τις άλλες δυνάμεις της φύσης.Αυτό υποδηλώνει μια πολύ ενδιαφέρουσα δυνατότητα. Σύμφωνα με τους επιστήμονες,οι χορδές λειτουργούν σ’έναν κόσμο 11 διαστάσεων.Σε αυτές συμπεριλαμβάνεται η διάσταση του χρόνου…οι τρείς διαστάσεις του χώρου…καθώς και 7 επιπλέον διαστάσεις,τόσο μικροσκοπικά τυλιγμένες που είναι εντελώς αόρατες.Εμείς όμως,βλέπουμε τρείς συν μία διαστάσεις.Ο εγκέφαλός μας καταλαβαίνει τις τρείς μόνο διαστάσεις της καθημερινής εμπειρίας μας.Στον κινηματογράφο όμως τα πράγματα διαφέρουν λίγο.Αν κι οι ήρωες μιας ταινίας φαίνονται τρισδιάστατοι στην οθόνη…στην πραγματικότητα είναι παγιδευμένοι σε 2 διαστάσεις.Για να κινηθούμε μπρός-πίσω θα πρέπει να βγούμε έξω από την οθόνη.Συχνά μπορεί να είναι χρήσιμη η μετάβαση σε ανώτερη διάσταση.Οι διαστάσεις έχουν να κάνουν με τις ανεξάρτητες κατευθύνσεις…στις οποίες μπορεί να κινηθεί κανείς. Ονομάζονται «βαθμοί ελευθερίας». Αυτό θα μας επιτρέψει να δραπετεύσουμε από ένα κλειστό Σύμπαν… σε μια ανώτερη διάσταση…ή σε κάποιο άλλο σύμπαν… Αυτή η επιπλέον διάσταση ή σύμπαν επιτρέπει σε μια χορδή να διασταλλεί σε κάτι που μοιάζει με μεμβράνη ή βράνη,χάρη συντομίας.Η ύπαρξη γιγάντιων μεμβρανών και επιπλέον διαστάσεων, θα μας έδινε μια νέα ανεπάντεχη δυνατότητα: «ότι ολόκληρο το Σύμπαν ζεί πάνω σε μια μεμβράνη μέσα σ’ένα πολύ μεγαλύτερο χώρο πολλαπλών διαστάσεων». Παράλληλα σύμπαντα το ένα δίπλα στο άλλο,ουσιαστικά παράλληλα με το δικό μας.






Κάποια από αυτά θα έμοιαζαν με το δικό μας Σύμπαν…θα μπορούσαν να έχουν ύλη και πλανήτες…και μορφές ζωής.Άλλα σύμπαντα θα ήταν πολύ πιο παράξενα και να διέπονταν από εντελώς διαφορετικούς φυσικούς νόμους. Όλα αυτά τα σύμπαντα θα υπήρχαν μέσα στις διαστάσεις της θεωρίας των χορδών.Μπορεί να βρίσκονται ακριβώς δίπλα μας…σε απόσταση μικρότερη του ενός χιλιοστού.Αν υπάρχει μια «βράνη» που βρίσκεται σ’έναν πολυδιάστατο χώρο…και τα σωματίδια,τα άτομά μας δεν μπορούν να βγούν από αυτή…είναι σαν να προσπαθούμε να απλώσουμε τα χέρια…αλλά χωρίς να μπορέσουμε να αγγίξουμε τίποτα. Ολόκληρη η εικόνα που έχουμε για το Σύμπαν… επισκιάζεται από το γεγονός ότι είμαστε παγιδευμένοι… μέσα σε μια μικροσκοπική βράνη του πολυδιάστατου σύμπαντος.Όλα αυτά έχουν να κάνουν με την βαρύτητα. Η βαρύτητα είναι ισχυρή δύναμη.Ωστόσο οι μαγνήτες την υπερνικούν.Οι μαγνήτες φέρνουν μια διαφορετική δύναμη την ηλεκτρομαγνητική.Είναι η ίδια δύναμη στην οποία οφείλεται το φως,ο ηλεκτρισμός. Και αποδεικνύεται ότι ο ηλεκτρομαγνητισμός είναι πολύ πιο ισχυρός από την βαρύτητα.Η βαρύτητα συγκριτικά είναι απίστευτα ασθενείς Η ηλεκτρομαγνητική δύναμη είναι μερικές χιλιάδες δισεκατομμύρια…δισεκατομμυρίων φορές ισχυρότερη.


Η ηλεκτρομαγνητική θεωρία άνοιξε το δρόμο για τις δύο επιστημονικές επαναστάσεις του 20ου αιώνα την Σχετικότητα και την Κβαντική Μηχανική.Τώρα με τον ριζοσπαστικό κόσμο της θεωρίας των χορδών γεμάτο μεμβράνες και επιπλέον διαστάσεις έχουμε έναν εντελώς νέο τρόπο θεώρισης του προβλήματος.Όλα έχουν να κάνουν με την δυνατότητα να μπορέσουμε κάποια στιγμή να δραπετεύσουμε από το κλειστό Σύμπαν μας.Και αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τη βαρύτητα αλλά και με τον ηλεκτρομαγνητισμό.Μια από τις κεντρικές προβλέψεις της θεωρίας των χορδών, εν ολίγοις λέει ότι για κάθε σωματίδιο που ξέρουμε…όπως τα ηλεκτρόνια, τα φωτόνια και βαρυτόνια,πρέπει να υπάρχει ένα πολύ βαρύτερο σωματίδιο – συνεργός (βλέπε κρυπτόνια)…που ονομάζονται γενικά με το γράμμα «S»… μπροστά στο όνομα του υποατομικού σωματιδίου.Μέχρι στιγμής δεν το έχει δει κανείς,Αφού η θεωρία των χορδών λέει ότι τα s-σωματίδια υπάρχουν… η ανακάλυψή τους αποτελεί βασική προτεραιότητα.Η ανακάλυψη της «υπερσυμμετρίας» θα είναι κάτι πολύ μεγάλο.Αν υπάρχουν αυτά τα s-σωματίδια είναι μάλλον απίστευτα βαριά… τόσο που ίσως να μην ανιχνεύονται από τους σημερινούς επιταχυντές.Αν βρεθούν τα s-σωματίδια… αυτό δεν θα αποδεικνύει τη θεωρία των χορδών…μα θα είναι ισχυρή έμμεση απόδειξη για την ύπαρξή της.






ΣΕ ΕΝΑ ΠΑΛΛΟΜΕΝΟ ΣΥΜΠΑΝ


Το φως μπορεί να ταξιδεύει στο κενό με τη μεγαλύτερη εφικτή ταχύτητα αλλά και αυτή είναι πεπερασμένη. Αυτό σημαίνει ότι απαιτείται κάποιος χρόνος για να ταξιδέψει το φως μεταξύ 2 σημείων στο χόρο.Η πεπερασμένη ταχύτητα του φωτός μας επιτρέπει να κυτάζουμε πίσω στο χρόνο.Όταν κυττάμε στο διάστημα απλώς περιμένουμε το φως των μακρινών κόσμων να φτάσει σε εμάς και μας δείχνει πως ήταν όταν ξεκίνησε το ταξίδι του.Ισχυρά όργανα όπως το HUBBLE μας έκαναν να δούμε πιο πίσω στο χρόνο. Και αυτά που είδαν οι κοσμολόγοι ήταν πραγματικά εντυπωσιακά.Ο ρυθμός διαστολής είναι το «κλειδί» για την ηλικία και του μεγέθους του Σύμπαντος.Οι Κηφίδες και οι Υπερκαινοφανείς έχουν δώσει ένα μέτρο της κλίμακας του Σύμπαντος. Οι Κηφίδες είναι μια ειδική κατηγορία άστρων που έχουν σταθερή και προβλέψιμη την μεταβολή της φωτεινότητάς τους.Η περίοδος μεταβολής εξαρτάται από τις φυσικές ιδιότητες του άστρου και χρησιμοποιούνται για τον ακριβή προσδιορισμό της απόστασής τους.Γι’αυτό το λόγο αυτά τα άστρα καλούνται και «φάροι σήμανσης».Οι Υπερκαινοφανείς είναι άστρα που λάμπουν περισσότερο και άρα ορατοί από μεγαλύτερη απόσταση.Από την επιφάνεια της Γης,το φως ενός υπερκαινοφανούς συνήθως μπερδεύεται με αυτό του μητρικού του,Γαλαξία.Το Hubble μπορεί να ξεχωρίσει το φως από τις 2 αυτές πηγές. Οι Κηφίδες και οι Υπερκαινοφανείς έχουν δώσει ένα μέτρο της κλίμακας του Σύμπαντος.






Για πολλά χρόνια οι αστρονόμοι αναρρωτιούνται αν η διαστολή του σύμπαντος σταματήσει στο απώτερο μέλλον,προκαλώντας συστολή του σύμπαντος σε μια βίαιη μεγάλη συρρίκνωση ή θα συνεχίσει να επεκτείνεται διαρκώς επιβραδυνόμενο.Συνδιασμένες παρατηρήσεις μακρινών υπερκαινοφανών από το Hubble και τα κορυφαία επήγεια τηλεσκόπια χρησιμοποιούνται για να μετρηθούν οι αποστάσεις τους. Και μοιάζει η διαστολή του σύμπαντος να μην είναι καθόλου επιβραδυνόμενη αντίθετα δείχνει να επιταχύνεται… Όταν το Hubble χρησιμοποιήθηκε για να μετρήσει την μεταβολή της διαστολής του σύμπαντος με την πάροδο του χρόνου φάνηκε απροσδόκητα ότι στο πρώτο μισό της κοσμικής ιστορίας ο ρυθμός διαστολής πράγματι επιβραδυνόταν, κατόπιν, μία μυστηριώδης δύναμη, ένα είδος αντιβαρύτητας έκανε το Σύμπαν να επιταχυνθεί και είναι αυτό που βλέπουμε σήμερα.Αυτό επιφυλλάσει ένα παράξενο πεπρωμένο για το Σύμπαν υποδηλώνοντας μια συνεχή ενίσχυση αυτής της αντιβαρυτικής δύναμης.Αν αυτό συνεχιστεί κάποια στιγμή θα υπερισχύσει της βαρύτητας και θα θέσει το Σύμπαν σε μια υπερταχυνόμενη διαστολή διασπώντας τα πάντα στα συμπαντικά τους στοιχεία.Οι κοσμολόγοι ονομάζουν αυτό το εφιαλτικό σενάριο «Μεγάλη Διάσπαση».






ΤΟ ΚΟΣΜΙΚΟ ΑΥΓΟ


Οι επιστήμονες έχουν ανακαλύψει τα απομεινάρια της πολύ ενεργητικής ακτινοβολίας,που παρουσιάστηκε κατά τα πρώτα στάδια της Μεγάλης Έκρηξης.Η ακτινοβολία σ’ένα έγκλειστο χώρο,σε ορισμένη θερμοκρασία, ονομάζεται ακτινοβολία «μαύρων σωμάτων».Το όνομα μαύρο σώμα αντιστοιχεί με το γεγονός ότι ο έγκλειστος χώρος μπορεί μόνο να παρατηρηθεί,χωρίς να διαταραχτεί, αν κάνουμε μια πολύ μικρή τρύπα στα τοιχώματά του.Τότε,ενεργεί ως μαύρο σώμα,όταν το κοιτάξουμε απ’έξω,παγιδεύοντας το φως που πέφτει στην τρύπα και μην αφήνοντας το να βγεί έξω ξανά. Η εξάρτηση της ενέργειας από το μήκος κύματος μιας τέτοιας ακτινοβολίας,είναι πολύ χαρακτηριστική και ποικίλλει πολύ,ανάλογα με τη θερμοκρασιά του μαύρου σώματος.Η ακτινοβολία που ανακάλυψαν οι επιστήμονες αντιστοιχούσε με ένα μαύρο σώμα σε θερμοκρασία μόλις τρείς βαθμούς πάνω από το απόλυτο μηδέν. Η ακτινοβολία βάθους των 3 Κέλβιν (3 βαθμοί Κέλβιν είναι τρείς βαθμοί πάνω από την θερμοκρασία του απόλυτου μηδέν που αντιστοιχεί με –273,15 βαθμούς Κελσίου) και θεωρείται ότι πρόκειται για υπολείμματα ενέργειας από τη Μεγάλη Έκρηξη. Κι άλλες μετρήσεις έχουν γίνει σε διαφορετικά μήκη κύματος,και όλες φαίνονται να συμφωνούν για τη θερμοκρασία αυτής της ακτινοβολίας.Αυτή η ανακάλυψη συνηγορεί στη θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης και δεν έχει καμιά σχέση με τη θεωρία της συνεχούς δημιουργίας. Το Σύμπαν ξεκίνησε από ένα ειδικό χρονικό διάστημα στο παρελθόν.






Η ακτινοβολία θορύβου,με θερμοκρασία τριών βαθμών,είναι το λείψανο της ακτινοβολίας πολύ υψηλότερων θερμοκρασιών που υπήρχαν πρίν από 13,7 δις χρόνια,μέσα στο κοσμικό αυγό.Από τότε μειώθηκε στη σημερινή τιμή του,ως αντίστροφη τετραγωνική ρίζα του χρόνου,καθώς διαστάλθηκε το Σύμπαν.Σύμφωνα με τη θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης, εκατό περίπου δευτερόλεπτα μετά την έκρηξη, μερικά νετρόνια και πρωτόνια,που κινούνταν ορμητικά μέσα στη θερμή αρχέγονη σφαίρα,μπόρεσαν να συγχωνευτούν, έτσι που το 10% περίπου της ύλης έγινε το στοιχείο ήλιο.Αργότερα η θερμοκρασία έπεσε τόσο πολύ,ώστε οι παραπέρα πυρηνικές αντιδράσεις σταμάτησαν.Το ήλιο «πάγωσε» μέσα στο αρχέγονο και διαστελλόμενο αέριο και χρησιμοποιήθηκε αργότερα,για τη δημιουργία άστρων, με τη συμπύκνωση. Καθώς πάμε πίσω στο χρόνο,η ακτινοβολία τριών βαθμών του μαύρου σώματος, μέσα στην οποία κολυμπούμε όλοι μας,αυξάνει τη θερμοκρασία της λόγω της αυξανόμενης συμπίεσης. Το κάνει αυτό γρηγορότερα από την αυξανόμενη ενέργεια της ύλης του σύμπαντος,έτσι,που σε ένα αρχικό στάδιο του σύμπαντος,κυριαρχούσε η ακτινοβολία.Αυτή ήταν η κατάσταση,νωρίτερα από 100 χιλιάδες χρόνια μετά την έκρηξη του κοσμικού αυγού.Πρίν από εκείνο τον καιρό,το αυγό συνίστατο από πλάσμα φορτισμένων σωματιδίων (πρωτονίων, νετρονίων και ηλεκτρονίων) που συνωστίζονταν παντού και έλαμπαν εκτυφλωτικά,γιατί είχαν θερμοκρασία 100 περίπου χιλιάδες βαθμούς.






Πηγαίνοντας πίσω στο χρόνο,η θερμοκρασία έφτανε στο ένα δις βαθμούς,για να κάνει τα πρωτόνια και τα νετρόνια να συγχωνευτούν. Ακόμη νωρίτερα,δηλαδή,ένα δευτερόλεπτο μετά την αρχή,το σύμπαν ήταν τόσο θερμό,ώστε ζεύγη ηλεκτρονίων και οι συντρόφοι τους της αντι-ύλης,που ονομάζονται ποζιτρόνια (ίδια με τα ηλεκτρόνια αλλά με ακριβώς αντίθετο ηλεκτρικό φορτίο), δημιουργούνταν σε μεγάλη αφθονία,από το συνεχές φως, και η θερμοκρασία έφτανε,τότε,στα δέκα δισεκατομμύρια βαθμούς.Καθώς ακολουθούμε τη διαστολή του σύμπαντος προς τα πίσω-μέσα στο χρόνο-φτάνουμε στο ένα χιλιοστό του δευτερολέπτου μετά την αρχή.Σε θερμοκρασία χιλίων δισεκατομμυρίων βαθμών περίπου, μια νέα σειρά γεγονότων συνέβηκε, που σχετίζονται με τους οξυμένους συντρόφους των πυρηνικών σωματιδίων,δηλ. το πρωτόνιο και το νετρόνιο. Αυτά τα νέα σωματίδια που ονομάζονται «αδρόνια» προτάθηκε στην αρχή πως ήταν η «κόλλα» που συγκρατεί τα νετρόνια και τα πρωτόνια στον πυρήνα,μ’έναν τρόπο ανάλογο μ’εκείνον που το σωματίδιο του φωτός,δηλ. το φωτόνιο,συγκρατεί το ηλεκτρόνιο και τον πυρήνα μέσα στο άτομο.Αυτή η πρόταση για την ύπαρξη σωματιδίων «κόλλας» έγινε, για πρώτη φορά το 1935, από το Γιαπωνέζο επιστήμονα Χιντέκι Γιουκάβα.










Τα αδρονικά σωματίδια που ανακαλύφτηκαν με τη χρήση επιταχυντήρων σωματιδίων,μας επέτρεψαν να ανακαλύψουμε,ότι όλο και περισσότερα απ’αυτά τα αδρόνια μπορούν να παραχτούν, καθώς αυξάνει η θερμοκρασία (ή αντίστοιχα η ενέργεια).Τα αδρόνια δημιουργήθηκαν στο κοσμικό αυγό στους πολύ αρχέγονους καιρούς.Αυτός ο περιορισμός ενεργοποιείται την πρώτη «στιγμούλα», δηλ. μια χρονική διάρκεια που είναι ίση με το ένα εκατοντάκις δισεκατομμυριοστό του δισεκατομμυριοστού του δευτερολέπτου. Πρίν από τότε,το αποτελεσματικό μέγεθος του σύμπαντος ήταν τόσο μικρό,ώστε η άφθονη παραγωγή αδρονίου μέσα σε αυτό,περιοριζόταν από τους περιορισμούς της αιτιότητας και, έτσι, γινόταν όλο και θερμότερο στους πιο αρχέγονους καιρούς.Η Μεγάλη Έκρηξη φαίνεται να άρχισε σαν πολύ θερμή την πρώτη στιγμούλα, και παράμεινε θερμή,από τότε ως το ένα δεκάκις χιλιοστό του δευτερολέπτου,και από τότε ψυχραίνεται αργά,ώσπου να φτάσει στους τρείς βαθμούς που έχουμε τώρα,δηλ. 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια μετά.






Ένα από τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά του αρχικού σταδίου είναι η παρουσία διακυμάνσεων στην ποσότητα ενέργειας.Αυτές οι παραλλαγές παρήγαγαν τοπικές συγκεντρώσεις ύλης,που μπόρεσαν να αυξηθούν με κατάλληλο ρυθμό για να δημιουργηθούν αντικείμενα στο μέγεθος γαλαξιών σε κατοπινότερα στάδια. Ωστόσο όπως οι γαλαξίες δημιουργήθηκαν από τα διαστελλόμενα σύνολα ενέργειας,κατά το αρχικό στάδιο της μεγάλης έκρηξης,ταυτόχρονα σχηματίζονταν εντοπίσεις δραστηριοτήτων που ήταν τόσο συμπυκνωμένες, ώστε δεν μπορούσαν να διασταλλούν κατά της αυτό-έλξεως της βαρύτητας.Μπορούν μόνο να δημιουργήσουν μαύρες τρύπες,σε διάφορα σχήματα και μεγέθη.Αφού το περισσότερο ποσοστό της ύλης βρίσκεται υπο την μορφή σκοτεινής ύλης,τότε ένα μέρος αυτής της σκοτεινής ύλης μπορεί να περιστρέφεται γρήγορα,μέσα σε πολύ μικρές μαύρες τρύπες (αντί σε τεράστιες τέτοιες τρύπες) που είναι πολύ βαρύτερες από τον Ήλιο.






Ένα μέρος από αυτές τις «μίνι τρύπες» μπορεί να έχει ηλεκτρικό φορτίο και να συμπεριφέρεται όπως συμπεριφέρεται ένα ενεργητικό πρωτόνιο,όταν χτυπά τη Γη από το μακρινό διάστημα.Αυτές οι ενεργητικές μίνι-τρύπες χρειάζονται μεγάλη ποσότητα ύλης για να επιβραδυνθούν.Έχει προταθεί,ότι υπάρχουν τέτοιες μίνι-τρύπες στο κέντρο του Ηλίου και τον επηρεάζουν κατά τέτοιο τρόπο που η παραγωγή ενεργητικής ακτινοβολίας δεν φτάνει στη Γη κατ’ευθείαν από το κέντρο του.Μια συγκέντρωση μαύρων μίνι-τρυπών εκεί μπορεί να εμποδίζει αυτή την ακτινοβολία να ξεφύγει από εκεί.Ο Ήλιος θα καταβροχθιστεί τελικά από το φριχτό κέντρο της μαύρης τρύπας σε λιγότερα χρόνια από όσο υπολογίζουμε.Ο Ήλιος είναι ένα πεδίο μάχης,ανάμεσα στο σκοτάδι και το φως,και το σκοτάδι να νικήσει,τελικά.






Αυτές οι μίνι-μαύρες τρύπες,που δημιουργήθηκαν στα πρώτα στάδια του σύμπαντος,μπορούν επίσης να χρησιμέψουν ως «σπόροι»,γύρω από τους οποίους συμπυκνώνεται το αέριο,σε όλο και μεγαλύτερες ποσότητες,για να σχηματίσει τελικά το δικό του γαλαξία.Μια τέτοια σπορά θα κλείνει μέσα της τη δική της καταστροφή,όπως γίνεται και με τη ζωή στη Γη.Γιατί,και στις δύο περιπτώσεις,ο σπόρος δημιουργεί ζωή, η οποία τελικά πεθαίνει.Από τη σωματιδιακή φυσική ξέρουμε ότι τα νετρίνα έχουν μάζα.Γιατί όμως οι μάζες των νετρίνο είναι πολύ μικρότερες από εκείνες άλλων σωματιδίων,όπως τα ηλεκτρόνια ή τα κουάρκ; Σύμφωνα με επιστημονικές απόψεις,αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι υπάρχουν και κάποια σωματίδια που ακόμα δεν έχουν εντοπιστεί – κάτι ανάλογο με τις μίνι-τρύπες – και ονομάζονται «άγονα νετρίνα». Ονομάζονται έτσι,διότι δεν αλληλεπιδρούν καθόλου με την κανονική ύλη παρά μόνο μέσω της βαρύτητας. Τα νετρίνα λοιπόν μοιράζονται την μάζα τους με τα άγονα νετρίνα που είναι και βαρύτερα, καθώς και με τα γνωστά κανονικά ελαφριά νετρίνα.. Πολλοί αστρονόμοι μιλούν για ένα άγονο νετρίνο μέσου βάρους με το ένα εκατοστό περίπου της μάζας του ηλεκτρονίου,το οποίο έχει σχέση με τη φύση της μυστηριώδους σκοτεινής ύλης στο σύμπαν.Αυτή η σκοτεινή ύλη συσπειρώνεται σε μεγάλες σκοτεινές σφαίρες (μαύρες τρύπες) στο κέντρο των γαλαξιών και γνωρίζουμε την ύπαρξή της επειδή η βαρύτητά της έλκει τους αστέρες και τους γαλαξίες.Η σκοτεινή ύλη αποτελείται από άγονα νετρίνα μέσου βάρους τα οποία προήλθαν από την καυτή Μεγάλη Έκρηξη πρίν από 13,7 δις χρόνια.






Σε αντίθεση με τα κανονικά νετρίνα (μερικά προέρχονται από τα άστρα) που κινούνται σχεδόν με την ταχύτητα του φωτός,τα άγονα νετρίνα είναι σχετικά βραδυκίνητα.Συνεπώς,από την επίδραση της βαρύτητας συνενώνονται για να σχηματίσουν τις σκοτεινές σφαίρες ύλης γύρω από τις οποίες συσπειρώνονται οι γαλαξίες.Τα άγονα νετρίνα μέσου βάρους είναι σε θέση να εξηγήσουν γιατί σχηματίστηκαν τόσο γρήγορα οι πρώτοι αστέρες του σύμπαντος.Από παρατηρήσεις του δορυφόρου WMAP προκύπτει ότι η πρώτη γενιά άστρων δημιουργήθηκε 400 εκατομμύρια χρόνια μετά την Μεγάλη Έκρηξη.Ενώ οι μαύρες τρύπες με εκατομμύρια φορές την μάζα του Ήλιου σχηματίστηκαν 800 εκατομμύρια χρόνια μετά την Μεγάλη Έκρηξη. Τα άγονα νετρίνα συνενώνονται με ευκολία σχηματίζοντας υπερσυμπαγή ύλη.Και επειδή δεν εκπέμπουν καθόλου φως,η φωτεινή ακτινοβολία δεν εμποδίζει την διαδικασία αυτή.Τα άγονα νετρίνα παίζουν το ρόλο τους για όσα συμβαίνουν στη σωματιδιακή φυσική,στην πυρηνική φυσική και στην αστροφυσική.Αυτό που λείπει είναι η πειραματική απόδειξη για την ύπαρξή τους.Αυτό είναι δύσκολο, δεδομένου ότι τα άγονα νετρίνο δεν έχουν κανένα σημείο επαφής με τον πραγματικό κόσμο.Η απάντηση ίσως βρίσκεται στο νυχτερινό ουρανό.Αν τα άγονα νετρίνα μέσου βάρους συνθέτουν τη σκοτεινή ύλη,η αποσύνθεσή τους θα παράγει ακτίνες Χ με τέτοιο μήκος κύματος που θα είναι ενδεικτικό για τον τρόπο κατανομής της σκοτεινής ύλης στο σύμπαν.Ένας στόλος τηλεσκοπίων ακτινών Χ θα μπορούσε να ανιχνεύσει αυτά τα άγονα νετρίνα. Στον κόσμο των άγονων νετρίνων το μέγεθος μετράει.Αυτό εξηγεί αποτελεσματικά γιατί τα τρία κανονικά νετρίνα είναι τόσο ελαφριά.Τα νετρίνα,όπως και άλλα σωματίδια ύλης,ενδεχωμένως να αποκτούν τη μάζα τους αλληλεπιδρώντας με σωματίδια που δεν έχουν εντοπιστεί ακόμα και ονομάζονται μποζόνια Higgs.






Πάντα αναρωτιόμασταν από πού προήρθε το Σύμπαν μας; Αν προήρθε από κάπου αλλού και έφτασε στην τωρινή κατάσταση,κάτω από την δράση των νόμων της φυσικής, θα πρέπει να αποδεχτούμε ότι,εκείνο το κάπου αλλού,ήταν γεμάτο με οτιδήποτε υπήρχε εκεί από πρίν,το οποίο σχημάτισε εμάς και το υλικό περιβάλλον μας.Τότε ρωτάμε ξανά, από πού ήρθε αυτό το κάπου αλλού; Μήπως το σημερινό μας Σύμπαν δημιουργήθηκε από το τελικό στάδιο κατάρρευσης σε μια περιστρεφόμενη μαύρη τρύπα, σ’ένα διαφορετικό Σύμπαν, και βγήκε κοχλάζοντας από το κέντρο της μαύρης τρύπας στο δικό μας Σύμπαν; Αυτό όμως προυποθέτει κάτι το οποίο προέρχεται από το τίποτα. Το θέμα είναι πως διατηρείται η ενέργεια. Αν η συνολική ενέργεια του σύμπαντος είναι μηδέν, πρέπει να υπήρξε κάποιος παράγοντας που προκαλούσε τοπικές διακυμάνσεις ενέργειας, για να δημιουργήσει μια θετική επίδραση στο χώρο. Ακόμα και αν δε διατηρείται η ενέργεια, κάποια αιτία – που ονομάζεται ΘΕΟΣ – δημιούργησε αρκετή απ’αυτή την ενέργεια σε κάποια σημεία του παρελθόντος, και μας οδήγησε εκεί που είμαστε τώρα.






Το Σύμπαν φαίνεται το ίδιο,από οποιαδήποτε θέση κι αν το κοιτάξουμε; Ζούμε σ’ένα ομοιογενές και ισοτροπικό σύμπαν;Το Hubble απέδειξε ότι οι Γαλαξίες απομακρύνονται ο ένας από τον άλλο,με ταχύτητα που είναι ανάλογη με την απόσταση που υπάρχει αναμεταξύ τους.Το αποτέλεσμα του Hubble είναι ότι, όσα έτη φωτός απέχει ένας γαλαξίας από εμάς, η ταχύτητα απομάκρυνσης του είναι ανάλογη με την απόστασή του. Σύμφωνα με αυτές τις παρατηρήσεις, αποδεικνύεται ότι όλοι οι γαλαξίες ορμούν μακριά ο ένας από τον άλλο.σαν να είχαν τιναχτεί από κάποιο κοινό σημείο,σε κάποιο χρονικό διάστημα στο παρελθόν. Οι γαλαξίες ήταν τότε όλοι συνωστισμένοι σε μια πυκνή άμορφη μάζα ύλης.Κατά συνέπεια όλη η ύλη του σύμπαντος υπήρξε συνωστισμένη στο «κοσμικό αυγό»,και κάποια αιτία έκανε το γονιμοποιημένο αυγό να εκκολάψει ξαφνικά το σύμπαν,πρίν από 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια. Τα πιο απομακρυσμένα σώματα από τη Γη είναι τα Κβάζαρς (γαλαξίες υπο κατάρρευση) που τείνουν να εξαυλωθούν τελείως στο συμπαντικό ορίζοντα συμβάντων.






Υπάρχει όμως κάποια άμεση σύγκρουση ανάμεσα στην ιδέα για ένα ομοιογενές και ισότροπο σύμπαν κι αυτή για ένα σύμπαν που εξερράγει από ένα σημείο,κάποια στιγμή στο παρελθόν.Το κέντρο διαστολής φαίνεται βέβαιο να είναι κάποιο ειδικό μέρος σ’ένα τέτοιο σύμπαν, ο οποίος γι’αυτό το λόγο,δε θα φαινόταν να είναι ομοιογενής.Ούτε και οι γαλαξίες που βρίσκονται στην άκρη του σύμπαντος αναμένεται να δούν την ίδια θέα όπως εκείνοι που είναι κοντά στο κέντρο του.Όλα αυτά μπορούν να προσδιοριστούν από τον κοσμικό χρόνο. Είναι ο χρόνος που πέρασε από τότε που η ύλη εκτινάχθηκε από το κοσμικό αυγό, δημιουργώντας τα πρώτα άστρα,έπειτα τους πρώτους γαλαξίες.Ο κοσμικός χρόνος είναι μια αλληλουχία στιγμών,που υπάρχει σ’όλο το σύμπαν,και η διαστολή του σύμπαντος ενεργεί ως παγκόσμιος συγχρονιστικός παράγοντας σε όλα τα σημεία του. Η Μεγάλη Έκρηξη ταιριάζει με την αποχώρηση των γαλαξιών του Hubble τόσο φυσιολογικά από οποιαδήποτε άλλη θεωρία. Η εμφάνιση του σύμπαντος θα εξαρτηθεί πολύ από παρατηρήσεις πίσω στο χρόνο. Η συνεχής σκόπευση του Hubble σ’ένα τμήμα του ουρανού για πολλές συνεχώμενες ημέρες, ονομάζεται παρατήρηση Βαθέου Πεδίου. Σκοπό έχει να αποκαλυφθούν αμυδρά αντικείμενα συλλέγωντας όσο το δυνατόν περισσότερο φως για μεγάλα χρονικά διαστήματα.






Σύμφωνα με αυτές τις παρατηρήσεις, απροσδόκητα φάνηκε ότι ο ρυθμός της λειτουργίας των άστρων κορυφώθηκε σε λίγα δισεκατομμύρια χρόνια από τη δημιουργία του σύμπαντος. Τότε δημιουργούνταν 10 φορές περισσότερα άστρα απ’ότι σήμερα. Το βαθύ πεδίο του Hubble ανακάλυψε τους πρώτους Γαλαξίες που δημιουργήθηκαν μετά τα λεγόμενα σκοτεινά χρόνια, λίγο μετά την Μεγάλη Έκρηξη, όταν τα πρώτα άστρα αναθέρμαναν το παγωμένο και σκοτεινό Σύμπαν. Αμέσως μετά την Μεγάλη Έκρηξη στο νεογέννητο και ταχύτατα διαστελλόμενο Σύμπαν, πρίν από την εποχή των άστρων και των Γαλαξιών η κατανομή της ύλης ήταν ομοιογενής. Κάτω από την επίδραση της βαρύτητας, από την μυστηριώδη σκοτεινή ύλη (άγονα νετρίνο), μικρές συγκεντρώσεις κανονικής ύλης άρχισαν να συνενώνονται σε περιοχές που η πυκνότητα ήταν λίγο πάνω από τη μέση. Εκεί που η πυκνότητα των συγκεντρώσεων έγινε μεγαλύτερη ακόμη περισσότερη ύλη άρχισε να έλκεται και ξεκίνησε ο ανταγωνισμός μεταξύ της διαστολής του χώρου και της βαρύτητας. Όπου η βαρύτητα νικούσε οι περιοχές σταμάτησαν να διαστέλλονται και άρχισαν να καταρρέουν στον εαυτό τους. Και έτσι γεννήθηκαν τα πρώτα άστρα και οι πρώτοι γαλαξίες.






Σχηματίστηκαν από τα νέφη του αέριου υδρογόνου και τα μικροσκοπικά σωματίδια γραφίτη ή άμμου,που ήταν διασκορπισμένα στο διαστημικό χώρο,ανάμεσα στα τωρινά άστρα,και που προέρχονταν από υλικά που εκσφεδονίστηκαν από το κοσμικό αυγό κατά την Μεγάλη Έξρηξη.Εκεί που η συγκέντρωση ύλης ήταν η μέγιστη στις τομές των μεγάλων ιστομορφών σχηματισμών ύλης, οι μεγαλύτεροι γνωστοί σχηματισμοί άρχισαν να δημιουργούνται. Ήταν τα σμήνη των Γαλαξιών.Οι εικόνες Βαθύ Πεδίου είναι γεμάτες από ποικιλίες γαλαξιών με διαφορετικά μεγέθη,σχήματα και χρώματα.Οι αστρονόμοι θα χρειαστούν πολλά χρόνια για να μελετήσουν τα πολυποίκιλα σχήματα των γαλαξιών για να κατανοήσουν πως σχηματίστηκαν και πως εξελίχτηκαν από τη Μεγάλη Έκρηξη.Σε αντίθεση με τη πλούσια σοδειά σε σπειροειδής και ελλειπτικούς Γαλαξίες που υπάρχουν σήμερα,τότε οι Γαλαξίες έμοιαζαν με οδοντογλιφίδες και μερικοί σαν κρίκοι μιας αλυσίδας.Μερικοί φαίνεται να αλληλεπιδρούν μεταξύ τους.Αυτοί οι Γαλαξιές περιγράφουν ένα σύμπαν που ήταν περισσότερο χαοτικό… μόλις που η Δομή και η Τάξη είχαν αρχίσει να εμφανίζονταν.






ΣΤΡΟΒΙΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΔΙΝΗΣΗ


Αυτός ο στροβιλισμός των στοιχείων, εμφανίζεται σε κάθε περιφέρεια του σύμπαντος βάση της οποίας δημιουργούνται τα διάφορα ουράνια σώματα,όπως, άστρα, γαλαξίες, πλανήτες κλπ. Από τη μια φορά εντοπίζεται η καθαρά δημιουργία (αύξηση), από την άλλη φορά εντοπίζεται η κατάρρευση (διάλυση) της δημιουργίας. Άνοδος και κάθοδος σε κάθετι που δημιουργείται στο Σύμπαν. Για την ύπαρξη του στροβιλισμού μέσα στα πλανητικά νεφελώματα και τον τρόπο με τον οποίο δημιουργείται αυτός, ο νομπελίστας Σουηδός H. ALFVEN με εκτεταμένα πειράματα απέδειξε ότι δημιουργείται με τη βοήθεια του καλούμενου φαινομένου της ΛΑΒΙΔΟΣ (ροή ηλεκτρικού ρεύματος μέσα σε πλάσμα περιβαλλόμενο από κυλινδρικό μαγνητικό πεδίο) και υποστήριξε ότι το μαγνητικό φαινόμενο της λαβίδος μαζί με την βαρύτητα μπορεί να συγκεντρώσει την ύλη καλύτερα από ότι η βαρύτητα μόνη της.Την ύπαρξη τέτοιων ηλεκτρικών ρευμάτων και μαγνητοειδών νηματοειδών σχηματισμών ανίχνευσαν τα διαστημόπλοια PIONEER και VOYAGER στον ΔΙΑ, στον ΚΡΟΝΟ, στον ΟΥΡΑΝΟ, και στον ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ. Σχετικά με την δημιουργία νέων πλανητικών συστημάτων έχει πλήρως αποδειχθεί τόσο από αστρονομικές παρατηρήσεις (νεφέλωμα του Ωρίων Α), όσο και από θεωρητικές εργασίες ότι οι πλανήτες δημιουργήθηκαν από συμπυκνώσεις ιονισμένης νεφελώδους ύλης.Όπως λοιπόν στον μικρόκοσμο, η ανάπτυξη της ζωής οφείλεται στην ύπαρξη του DNA, έτσι και στον μεγάκοσμο η ανάπτυξη της δημιουργίας οφείλεται στην αντίστοιχη ύπαρξη του Κοσμικού DNA, με γενικό συμπέρασμα ότι η μαθηματική έκφραση των δυνάμεων της δημιουργίας των φαινομένων του Σύμπαντος, δηλαδή η έκφραση του καλούμενου «ΕΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥ ΠΕΔΙΟΥ» όλων των γνωστών και αγνώστων δυνάμεων, έχει τη μορφή μιας τέλειας χρυσής μαθηματικής σπειροειδούς έλικος (διπλής).






Αυτή η σπειροειδής έλικα (Κοσμικό DNA), δημιουργείται από τον αυτοφυή στροβιλισμό των στοιχείων του Σύμπαντος ή του ηλεκτρομαγνητικού φαινομένου της Λαβίδος. Από πού προέρχεται όμως αυτή η ενέργεια που ενεργοποιεί τα στοιχεία του Σύμπαντος; Ο χωροχρόνος των 4 διαστάσεων ενεργοποιείται από μόνος του ή από εξωτερική επίδραση από μία ενοποιημένη δύναμη όλων των γνωστών και όχι δυνάμεων; Και αν ναι, τότε ο ενεργοποιημένος χωροχρόνος αποκτά κινητικότητα, υφίσταται περιδίνηση και η πολυγωνική μορφή της αρχικής σπείρας-έλικας παίρνει την πραγματική μορφή της καμπύλης σπείρας-έλικας, στην οποία η αρχική πολυγωνική περίμετρος θα είναι εγγεγραμμένη. Αυτή η νέα μορφή που παίρνει ο χωροχρόνος ύστερα από επίδραση δυνάμεων από ενοποιημένο πεδίο είναι η γνωστή μορφή που έχουν οι σπειροειδείς Γαλαξίες του Σύμπαντος. Αν αυτή η ενοποιημένη δύναμη προέρχεται από μία πέμπτη διάσταση ,πέρα των τεσσάρων διαστάσεων του χωροχρόνου, τότε αυτή τη διάσταση δεν θα μπορέσουμε να την δούμε ποτέ όσο βρισκόμαστε κλεισμένοι σε ένα σύμπαν 4 διαστάσεων. Αν όμως, η ενεργοποίηση του χωροχρόνου δεν γίνεται από την πέμπτη διάσταση αλλά από τις γνωστές επι μέρους ενεργειακές δυνάμεις πυρηνικές, ηλεκτρομαγνητικές, βαρυτικές, ασθενείς και ισχυρές, τότε θα έχουμε ένα χωροχρόνο με διάφορες διαστάσεις από την τέταρτη έως την ενδέκατη.






ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΤΕ ..


Το HUBBLE, μας απέδειξε ότι το Σύμπαν μας συνεχίζει να διαστέλλεται… και μάλιστα δρα μια δύναμη σε αυτό… που επιταχύνει τη διαστολή.Αυτή η δύναμη είναι ένα είδος αντιβαρύτητας που εξισορροπεί με την βαρύτητα και δεν αφήνει το Σύμπαν να καταρρεύσει.Κάτι ανάλογο με το δόγμα του Πυθαγόρα περί αντιθέτων δυνάμεων. Αν αυτό όμως συνεχιστεί με το ρυθμό της επιταχυνόμενης διαστολής… οι επιστήμονες θεωρούν ότι η αντιβαρύτητα θα υπερισχύσει της βαρύτητας και τα πάντα στο Σύμπαν θα διασπαστούν στα συστατικά τους. Αυτό το ονομάζουν «Μεγάλη Διάσπαση», κάτι αντιστρόφως ανάλογο της «Μεγάλης Σύνθλιψης». Είτε με τον ένα, είτε με τον άλλο τρόπο οδηγούμαστε στο ίδιο αποτέλεσμα, δηλαδή, στην καταστροφή του σύμπαντος ή σε μια αιώνια ισορροπία; .Και ακόμα καλύτερα με την αντιπαράθεση αυτών των δύο δυνάμεων σε σχέση με το ποσοστό ύλης που υπάρχει στο σύμπαν …ισορροπούμε στην Άκρη του Πάντοτε».






Από πολλές επίγηες παρατηρήσεις,αλλά κυρίως απο αυτές του τηλεσκόπιου HUBBLE αλλά και του WMAP υπολογίστηκε ότι η «σκοτεινή ενέργεια» μεταβάλεται σύμφωνα με το χρόνο.Η «Σκοτεινή Ενέργεια-(Αιθέρας)» αποτελεί σχεδόν το 73% του σύμπαντος ενώ το υπόλοιπο ποσοστό 23% αποτελείται κυρίως από «Σκοτεινή Ύλη – (Μαύρες Τρύπες)» και μόνο το 4% από την «Φυσική Ύλη» που αποτελούνται τα άστρα, οι γαλαξίες, οι πλανήτες και εμείς. Στην ουσία όμως όλο το σύμπαν πλέει μέσα στην αιθερική ‘θάλασσα’. Ο Αϊνστάιν αρχικά υπέθεσε την ύπαρξη μιας δύναμης (αντιβαρύτητα) στο διάστημα στην προσπάθεια του να εξηγήσει την ισορροπία ανάμεσα στο σύμπαν και τους πλανήτες του. Πίστευε ότι τελικά αυτή η δύναμη θα προκαλούσε την ολοκληρωτική συμπίεση του σύμπαντος. Το 1998 όμως, από παρατηρήσεις σουπερνόβα αποδείχτηκε ότι η επέκταση του σύμπαντος επιταχύνεται. Αυτό αποδεικνύει ότι πάντα υπήρχε μια δύναμη στο διάστημα (ΑΙθΕΡΑΣ) η οποία αργότερα ονομάστηκε σκοτεινή ενέργεια. Έχουν γίνει πολλές προσπάθειες να εξηγηθεί η φύση αυτή της ενέργειας.Μια από αυτές τις προσπάθειες εξηγεί ότι αυτή η ενέργεια συμπεριφέρεται σύμφωνα με την κοσμολογική θεωρία. Κάποιοι άλλοι θεωρούν ότι η «σκοτεινή ενέργεια» μεταβάλλεται συνεχώς και τέλος μια τρίτη θεωρία προσπαθεί να εξηγήσει τη φύση αυτής της ενέργειας προτείνοντας παραλλαγές στις θεωρίες σχετικές με τη βαρύτητα.






Παλαιότερες μετρήσεις άστρων αποκαλύπτουν ότι το σύμπαν αρχικά αποτελούνταν από ύλη,η βαρύτητα της οποίας προκαλούσε επιβράδυνση στο ρυθμό διεύρυνσης του σύμπαντος.Πρόσφατες παρατηρήσεις επιβεβαίωσαν ότι ο ρυθμός διεύρυνσης του σύμπαντος άρχισε να επιταχύνεται πρίν από 6-10 δις χρόνια. Τότε οι αστρονόμοι πιστεύουν ότι ξεκίνησε η δράση της σκοτεινής ενέργειας. Γύρω στο1998 από παρατηρήσεις φάνηκε ότι η σκοτεινή ενέργεια ασκούσε μεγάλη πίεση και οι ρυθμοί του σύμπαντος επιταχύνονταν.Το 2004 αποδείχτηκε ότι αυτή η κατάσταση δεν είναι η ίδια.Υπήρχαν στιγμές που η γνωστή μας ενέργεια επικρατούσε.Τότε οι ρυθμοί του σύμπαντος επιβραδύνονταν.Αλλά και τότε η σκοτεινή ενέργεια ασκεί κάποια δύναμη.Αυτά όλα προέρχονται από παρατηρήσεις. Χρησιμοποιώντας το Hubble οι αστρονόμοι,παρατήρησαν φαινόμενα τότε που ο κόσμος είχε το μισό από το σημερινό του μέγεθος. Ο Mario Livio από το ινστιτούτο Space Telescope Science προσθέτει: «Η κατανόηση της φύσης της σκοτεινής ενέργειας είναι σήμερα αυτό που απασχολεί περισσότερο τη επιστήμη της φυσικής».






Γίνεται πλέον φανερό ότι το ίδιο απασχολούσε και την επιστήμη της φυσικής το 19ο αιώνα… η προσπάθεια των φυσικών για την κατανόηση του Αιθέρα… Από τότε μέχρι σήμερα το πρόβλημα παραμένει άλυτο… οι ονομασίες αλλάζουν,αλλά οι έννοιες παραμένουν ίδιες!






Αυτογενής, αδίδακτος, αμήτωρ, ακλόνητος, ανώνυμος, πολυώνυμος, ενδημώντας στη φωτιά… ο παντεπόπτης Αιθέρας…
http://clubs.pathfinder.gr/Sirius5/512380 Φιλε μου ο σημερινός εχθρός σου είναι η παραπληροφόρηση των μεγάλων καναλιών. Αν είδες κάτι που σε άγγιξε , κάτι που το θεωρείς σωστό, ΜΟΙΡΆΣΟΥ ΤΟ ΤΩΡΑ με ανθρώπους που πιστεύεις οτι θα το αξιολογήσουν και θα επωφεληθούν απο αυτό! Μην μένεις απαθής. Πρώτα θα νικήσουμε την ύπνωση και μετά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα υπόλοιπα.