Διαφημίσεις
Γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος
8 το πρωί. Ένας γκριζομάλλης κύριος μπαίνει στα γραφεία της εισπρακτικής εταιρείας. Στην είσοδο της «αίθουσας» τον σταματούν δύο «γίγαντες της φρουράς».
– Παρακαλώ κύριε, τι θα θέλατε;
Ο «μεσόκοπος κύριος» βγάζει ένα πιστόλι και τους σημαδεύει.
– Περάστε μέσα και οι δύο.
Αυτοί ξαφνιάζονται. Ένας τρίτος που κάθονταν πιο δίπλα σηκώνεται απότομα από την καρέκλα του και επιτίθεται στο «γέρο».
Ο «γέρος» στρέφει γρήγορα το όπλο και τραβάει τη σκανδάλη. Ο άλλος την τρώει κατάστηθα. Αμέσως γυρίζει το όπλο στους άλλους δύο κάνοντας δυό κοφτά βήματα πίσω και ξαναπατάει τη σκανδάλη. Ο κοντινότερος που είχε εκμεταλλευθεί την σύγχυση και του επιτίθονταν τρώει κι αυτός μια σφαίρα και πέφτει κρατώντας το στομάχι του που αιμορραγούσε. Ο τρίτος παγώνει. Ξανασηκώνει τα χέρια ψηλά και κερώνει στη θέση του.
Ο γέρος του κάνει νόημα να προχωρήσει μέσα.
Ο άλλος διστάζει.
Ο γέρος ανασηκώνει το μπουφάν του. Ο άλλος γουρλώνει τα μάτια. Ο γέρος είναι ζωσμένος με εκρηκτικά. Αμέσως κάνει μεταβολή και κινείται προς το εσωτερικό.
– Πες σε όλους αυτούς που βγαίνουν να γυρίσουν μέσα και να μπούνε στην αίθουσα.
– Όλοι μέσα, φωνάζει ο «πορτιέρης».
Κανείς δεν φαίνεται διατεθειμένος να τον ακούσει. Ο γέρος σηκώνει το όπλο στον αέρα και ρίχνει δύο βολές. Η ταραγμένη ομάδα σταματάει έντρομη.
– Όλοι μέσα, ΤΩΡΑ, φωνάζει επιτακτικά ο γέρος. Όλοι κάνουν μεταβολή και μπαίνουν στην αίθουσα.
Αφού μπήκε κι ο τελευταίος έσπρωξε και τον πορτιέρη να μπει μέσα. Τελευταίος μπήκε ο γέρος.
– Όλοι στο πάτωμα εδώ μπροστά να σας βλέπω, φώναξε. Η αίθουσα είχε στο βάθος κάμποσες θέσεις τηλεφωνητριών. Τριγύρω είχε γραφεία. Όλοι μαζεύτηκαν μπροστά του στο πάτωμα. Καμιά πενηνταριά άτομα.
– Θα μας κάνεις όλους καλά με ένα πιστόλι; Του έκανε ειρωνικά άλλη μια «ντουλάπα» από το βάθος της ομάδας των «κρατουμένων».
– Για σήκω όρθιος παλικαρά μου να σε βλέπω, του κάνει ο γέρος.
Ο άλλος σηκώθηκε προσπαθώντας να δείχνει σίγουρος. Ο γέρος σήκωσε το όπλο, τον σημάδεψε και τράβηξε την σκανδάλη. Ο άλλος έπεσε νεκρός με μια σφαίρα στο κεφάλι. Ουρλιαχτά γυναικεία γέμισαν την αίθουσα. Όλοι είχαν παγώσει.
– Υπάρχουν άλλοι δύο νεκροί κάτω στην είσοδο. Αυτόν τον έφερα ζωντανό εδώ για να σας το επιβεβαιώσει. Τώρα δεν τον χρειάζομαι άλλο.
Και αμέσως έστρεψε το όπλο πάνω του. Όπως ήταν γονατισμένος στα τρία μέτρα μπροστά του, τον σημάδεψε και ξανατράβηξε την σκανδάλη. Η σφαίρα τον βρήκε στο μέτωπο.
– Θέλει κανένας άλλος να κάνει τον παλικαρά; Ρώτησε ήρεμα ο γέρος.
Δεν μίλησε κανείς. Μόνον κλάματα ακούγονταν.
– Γιατί κλαίτε κυρίες μου; Απ’ ότι είδα ήρθατε από εκεί κάτω, τα τηλέφωνα. Στο τηλέφωνο απ’ ότι θυμάμαι δυο χρόνια τώρα είστε απίστευτα σκληρά καρύδια. Τώρα τι πάθατε; Φοβάστε;
Με μια γρήγορη κίνηση αφαίρεσε το μισοάδειο γεμιστήρα από το όπλο και έβαλε έναν άλλον γεμάτο. Κάθισε πάνω σε ένα γραφείο στην άκρη της αίθουσας με την πλάτη στον τοίχο έτσι που να ελέγχει όλη την αίθουσα.
– Και τώρα περιμένουμε κύριοι, είπε ενόσω συμπλήρωνε σφαίρες στον παλιό γεμιστήρα. Εσείς οι τρεις στο βάθος κλείστε όλες τις κουρτίνες από τα παράθυρα.
Μουδιασμένα αυτοί σηκώθηκαν να εκτελέσουν την εντολή του.
– Άντε, άντε….τους γκάζωσε ο γέρος.
– Τι θέλετε κύριε; Ρώτησε μουδιασμένα ένας κουστουμαρισμένος.
– Εσύ πρέπει να’ σαι το αφεντικό εδώ μέσα, σωστά;
– Μάλιστα.
– Κατά τη γνώμη σου τι θέλω εδώ μέσα γέρος άνθρωπος με ένα πιστόλι στο χέρι να σας έχω στο πάτωμα με δύο νεκρούς μπροστά σας;
– Δεν γνωρίζω κύριε.
– Δηλαδή, δεν φαντάζεστε ότι μπορεί να έχω προσωπικά μαζί σας, έτσι;
– Μα γιατί; Τι σας κάναμε;
– Τι μου κάνατε! Πόσο θρασύς είσαι; Πόσο αδίστακτο τομάρι! Εσύ με κάλεσες παλιοτόμαρο. Μετά από πάρα πολλά τηλέφωνα που έστειλαν την γυναίκα μου κι εμένα με έμφραγμα στο νοσοκομείο. Κι αφού μου πήρατε το μοναδικό μας σπίτι. Πως σου φαίνονται αυτά;
– Αγαπητέ μου κύριε απλά εφαρμόζουμε το νόμο. Δεν υπάρχει κάτι προσωπικό μαζί σας.
– Σωστά. Απλά εφαρμόζετε το νόμο. Προστατεύετε τα συμφέροντα κάποιων σκοτώνοντας κόσμο. Το ίδιο ακριβώς λένε και οι άνθρωποι της νύχτας. No fence baddy. Just my job. Σωστά;
– Κύριε, εάν σας μίλησαν άσχημα κάποιες από τις υπαλλήλους μας σας βεβαιώ ότι θα απολυθούνε αυτή τη στιγμή.
– Αλήθεια; Κι όταν σας το κατήγγειλα αυτό προ ημερών γιατί δεν μου είπατε τα ίδια;
– Κάποιο λάθος θα έγινε. Παρεξήγηση. Σας βεβαιώ ότι θα το διαχειριστώ προσωπικά, ακαριαία και παραδειγματικά.
– Για πόσο ηλίθιο με περνάς στ’ αλήθεια; Πόσο αδίστακτος είσαι!
– «Έχει δίκαιο κύριε. Απλοί υπάλληλοι είναι. Που απλά κάνουν τη δουλειά τους. Όσο ενοχλητική κι αν είναι». Ακούστηκε μια φωνή από την πόρτα της εισόδου.
– Α, καλώστονα, έκανε ο «γέρος». Κατέφθασε η αστυνομία;
– Ναι. Μπορώ να περάσω;
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice