Ποιος σου είπε ότι ο ύπνος είναι απλώς ξεκούραση;

Ποιος σου σφύριξε ότι οι ώρες που “λείπεις” από τη μέρα σου είναι απλώς ένα νεκρό διάστημα, μια σβηστή οθόνη;

Το να ονειρεύεσαι ασυνείδητα, χωρίς να θυμάσαι, χωρίς να ελέγχεις, χωρίς να συμμετέχεις…
είναι σαν να εργάζεσαι 8 ώρες σε ένα εργοστάσιο, και να μη θυμάσαι τι έκανες, τι παρήγαγες, ούτε καν αν ήσουν εσύ εκεί.

Και αυτό το θεωρούμε φυσιολογικό;
Περίεργο είδος φυσιολογικού.

Υπάρχουν φυλές – οι Σενόι, οι Ζαποτέκοι, οι μάγοι των Μάγιας – που από μικρά παιδιά μαθαίνουν πρώτα πώς να ονειρεύονται, και μετά πώς να μιλούν. Εκπαιδεύονται να μπαίνουν μέσα στο όνειρο όπως μπαίνεις σε ναό. Με επίγνωση. Με πρόθεση. Με αποστολή.

Γιατί ήξεραν κάτι που εσύ το ένιωσες κάποτε αλλά στο έσβησαν.

Ότι το όνειρο είναι πύλη. Όχι ψευδαίσθηση.

Μπορείς να δημιουργήσεις σώματα μέσα στο όνειρο – χαρακτήρες, εαυτούς, avatars. Και να τους δώσεις γνώση, ικανότητες, αρχές. Να πεις: “Αυτός ο εαυτός θεραπεύει, αυτός ο εαυτός πετάει, αυτός ο εαυτός δεν φοβάται.”

Και όταν επιστρέψεις, κάτι αλλάζει.
Γιατί το όνειρο αφήνει ίχνη στο νευρικό σου σύστημα.
Το avatar σου γίνεται… εσύ.

Δεν χρειάζεται να το καταλάβεις με λόγια.
Το έχει ήδη πει το DNA σου.

Σε πειράματα, όταν το DNA απομακρύνθηκε χιλιάδες χιλιόμετρα από το σώμα του φορέα του, αντέδρασε άμεσα σε ερεθίσματα του ατόμου, λες και δεν υπάρχει ούτε χρόνος, ούτε χώρος.
Ο φόβος το συρρικνώνει. Η χαρά το ανοίγει.

Τι νομίζεις λοιπόν ότι συμβαίνει κάθε φορά που στο όνειρό σου τρέχεις από σκιές, σε κυνηγάνε, χάνεις τα δόντια σου, πέφτεις στο κενό;

Αντί να δημιουργείς… επιβιώνεις.

Αλλά αυτό αλλάζει, και αλλάζει εύκολα. Αν… το θυμηθείς.

Το Conscious Dreaming δεν είναι ούτε φυλαχτό, ούτε gadget. Είναι σήμα αφύπνισης. Είναι το ψιθύρισμα που κάνει τα όνειρα πιο ζωντανά, πιο γεμάτα εικόνες, πιο συνειδητά. Δεν σε κάνει lucid από μόνο του – αλλά σου δίνει το φως που χρειάζεται ο νους σου για να ξυπνήσει μέσα στο όνειρο.

Από εκεί και πέρα… όλα εξαρτώνται από εσένα.

Αν θέλεις να κοιμάσαι για να ξεχνάς, θα συνεχίσεις να ονειρεύεσαι σαν σκιά.

Αν όμως θες να κοιμάσαι για να θυμάσαι, τότε έχεις ξεκινήσει το μεγάλο ταξίδι.

Κάθε όνειρο είναι ένα εργαστήριο δημιουργίας.

Μέσα του μπορείς να συναντήσεις δασκάλους. Να προβάρεις επιλογές. Να θεραπεύσεις τραύματα. Να δημιουργήσεις κόσμους. Να συναντήσεις κομμάτια σου που στον “ξύπνιο” δεν τολμάς να κοιτάξεις.

Και δεν είναι θεωρία. Είναι βίωμα.
Όσοι το ξέρουν, δεν το περιγράφουν εύκολα.
Όσοι το βιώνουν, δεν το ανταλλάσσουν με τίποτα.

Ο ύπνος είναι ταξίδι.
Η επίγνωση είναι πυξίδα.
Το όνειρο είναι καθρέφτης του αληθινού εαυτού.

Αλλά μόνο αν είσαι μέσα του ξύπνιος.

Αν δεν είσαι έτοιμος, άστο.
Δεν είναι για να εντυπωσιάσεις τον εαυτό σου.
Είναι για να δεις τον εαυτό σου — όπως ποτέ δεν τον έχεις δει.

Το Conscious Dreaming θα σε βοηθήσει να φτάσεις στην πύλη. Το αν θα περάσεις μέσα… είναι απόφαση δική σου.

Και πίσω από την πύλη;

Μπορείς να μάθεις οτιδήποτε.
Αρκεί να ονειρευτείς τον εαυτό σου να το γνωρίζει.

radionics.gr