Της Ξένιας Πολίτη
…δεν μας αφήνουν να πάρουμε ανάσα, κυριολεκτικά αλλά κυρίως, μεταφορικά… Χορεύουμε σε όλους τους χαβάδες μιας ενισχυμένης Πολιτικής Ορθότητας του Παραλόγου, σαν μοιραίοι μασκοφόροι, ξεπατικώνοντας κι εξασκώντας διαρκώς νέες φιγούρες τρόπου ζωής, μιας παρά φύσιν, φαιδρότητας. Η Αντι-νόηση* εδώ, ως διαστροφή της Έννοιας, της ίδιας της αλήθειας, η στρέβλωση των γεγονότων κι επομένως της πραγματικότητας, δρέπει καρπό.
Κι εξηγούμαι, γιατί αυτό, βρίθει πραγματικά διεξοδικού ενδιαφέροντος, αφού συχνότατα πλέον, ερχόμαστε αντιμέτωποι με παραφουσκωμένους κι αλαζόνες νόες, διαφόρων ιδρυμάτων που μια τελική «ιδρυματοποίησή τους», θα ήταν ίσως, η σωτήρια λύση για την ανθρωπότητα. Νόες ημιπαραφρόνων ενορχηστρώνουν αυταρχικά και δόλια λοιπόν, τον μετασχηματισμό του ανθρώπινου είδους και την ισοπέδωση της καθημερινότητάς μας· μα πόσο χαρούμενα δοσμένα!
Ο λόγος γίνεται καταρχάς, για την Μεγάλη Επανεκκίνηση (The Great Reset) , που συνέλαβε από το 2016, η διάνοια του προφέσορα, Klaus Schwab, , ιδρυτή του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF), γνωστού και ως Νταβός, έχοντας γράψει τότε, την 4η Βιομηχανική Επανάσταση .
Το περίφημο, Great Reset λοιπόν, αποδόθηκε κι αυτό, σε βιβλίο το 2020, να στολίζει… με νόημα, τα γραφεία των απανταχού γκλομπαλιστών-πολιτικάντιδων όπως και κάτι ουτιδανών δικτατορίσκων που ό,τι τους λένε, το κάνουν.
Είναι γνωστό από χρόνια πλέον, ότι στο Νταβός, μία μη εκλεγμένη τεχνοκρατική ελίτ, αποφασίζει: Κάτι δισεκατομμυριούχοι που έχουν βουτήξει προηγουμένως το κεφάλι τους στις δεξαμενές σκέψης (think tanks) των δικών τους μαγαζιών, εξηγούν το μελλοντικό όνειρο σε κάτι εκατομμυριούχους που διψούν για …φουτουριστική** γνώση, για το πώς θα πρέπει να ζούμε δηλαδή εσύ, εγώ, και κάθε απλός άνθρωπος, σύμφωνα με μία νέα βιωσιμότητα (new sustainability). Αυτή η νέα βιωσιμότητα, αφορά τώρα, όλη την ανθρωπότητα (πώς άλλοτε αφορούσε ένα κρατικό χρέος..; ) κι ετούτη η ανθρωπιστική κατακρήμνιση, συνδέεται με άλλες τέτοιες επιχρυσωμένες λέξεις-κλειδιά, εξίσου ασαφών εννοιών, όπως ο happytalism.
Είναι η μίξη μεταμοντέρνου κομμουνιστο-καπιταλισμού, με μια γενναία δόση περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης (…) για έναν κόσμο καταπράσινο, ιδανικά πλασμένο, και σχεδιασμένο από τον ίδιον τον ΟΗΕ.
Εδώ βλέπουμε πόσο… εύθυμος, γίνεται ο Καπιταλισμός μας, αφού τον συνδράμουν τα παραπάνω «ευαγή» ιδρύματα κι οι «φιλανθρωπικοί» οργανισμοί, ως συγκοινωνούντα δοχεία. Το ”happy” του, όπως κάθε τι μεταλλαγμένο, συνίσταται βέβαια, στα ενσωματωμένα γονίδια ισχυρών κομμουνιστικών εκλάμψεων μέσα στο «σώμα του», για μια σίγουρη ισοπέδωση των ελευθεριών των ατόμων που θα «επαναστατούν πράσινα, ηθικά και παγκόσμια»… Όπως έχουμε τονίσει όμως και σε άλλα άρθρα, που αφορούν την Αντινόηση, οι έννοιες των λέξεων, εσκεμμένα μεταποιούνται, μέχρι η σκέψη των ανθρώπων να χυλοποιηθεί εντελώς, και να εξουδετερωθεί. Επομένως, η επανάσταση ξαναμαθαίνεται, (δείτε το στην ιστοσελίδα του), ως: «η ξαφνική ή ριζική αλλαγή κι ανατροπή μιας κυβέρνησης, από… κάποια άλλη», την ώρα που οι πολίτες ή οι εργάτες (άν υπάρχουν ακόμα) φαντάζομαι, θα τρέχουν την Πρωτομαγιά στα λιβάδια ανέμελοι για να κόψουν μαργαρίτες!
Όλα τα παραπάνω, αφορούν τελικώς, την εφαρμογή ενός οριζόντιου, οικονομικο-νομισματικού, ενεργειακού, διατροφικού, και κοινωνικού μοντέλου, για αλφαδιασμένες κοινωνίες- πόλεις του μέλλοντος… Ενός μέλλοντος κοντινού, (όπως μας λένε), αφού «εξαιτίας» του Covid ’19, επισπεύθηκε η Αντζέντα ’30 του ΟΗΕ (δηλαδή η Επικαιροποιημένη Ατζέντα ’21), γι’ αυτό, κι η τόση πρεμούρα.
Πώς;; δεν γνωρίζουμε την Αντζέντα ’30 που την ενέκριναν ομόφωνα οι ηγέτες που ψηφίζουμε;;; Ρωτήστε τα παιδιά ή κανένα ανιψάκι σας ( τί άλλο θα σκαρφιστούν οι αθεόφοβοι! ), διότι την έβγαλαν και σε επιτραπέζιο παιχνίδι!!
Φυσικά, όποιος ονειρεύεται την επιστροφή της κανονικότητας, φαντάζει αφελής: ο «πολύς» Σουάμπ του Great Reset, έχει θρονιαστεί δίπλα στον Γκέητς μαζί με αυτούς που προηγήθηκαν και που θ’ ακολουθήσουν, προκειμένου να μας «επαναφέρουν» στην κανονικότητα που εκείνοι απεργάζονται. Έτσι για παράδειγμα, οι επαναλαμβανόμενοι εγκλεισμοί κατ’ οίκον, με αποτέλεσμα την οικονομική κατάρρευση και τον επερχόμενο λιμό
που «προέβλεψε» ο Σόρος απ΄ το 2015 ότι θα την ακολουθήσει αναπόδραστα, συμβαίνουν προς επαναχάραξη του τρόπου ζωής μας γιατί βοηθούν το περιβάλλον… Και μας προτρέπουν να τους συνεχίσουμε.
Άρα η κάθε νέα κανονικότητα, θα είναι η συνέπεια επαναλαμβανομένων και προκαλούμενων «Κρίσεων» από το σύστημα, οι οποίες καταλήγουν σε εκείνη που έχουν αποφασίσει για τον κόσμο μας.
Στο πλαίσιο ενός προσχεδιασμένουυ – συνήθως- προβλήματος ως «Κρίση» και της ήδη προκατασκευασμένης λύσης που προτείνεται κι εφαρμόζεται όπως θυμόμαστε,
– μ’ ένα Μνημόνιο Κατοχής της Ελληνικής Πολιτείας για την «Κρίση του Χρέους», (2010-)
– με την παρακολούθηση της ιδιωτικής μας ζωής εξαιτίας της «Κρίσης της Τρομοκρατίας» (2001-)
– με την «Μεταναστευτική Κρίση» (2015- ) από πολέμους και την Κλιματική Αλλαγή για τα οποία ευθύνονται παραδόξως, πάντα οι ίδιοι, αλλά κατηγορούν εμάς…, φτάνουμε στην παροντική,
– «Κρίση της Πανδημίας» (2019-) όπου, οι νέοι γκουρού της επιστήμης μεγαλογιατροί-παράγοντες, γενετιστές, και οι διάφοροι ιδεοληπτικοί τεχνοκράτες (όπως έκαναν επί Μνημονίου για παράδειγμα οι οικονομολόγοι, οι οικονομέτρες κι οι τραπεζίτες), μέσω πάντα, της πολιτικής επιβολής, και της αδιάλειπτης προπαγάνδας, μας απαγορεύουν, να εκστομίζουμε, να ρωτάμε, και να συμβαδίζουμε (με) μία κοινή λογική υγιεινής και προστασίας.
Έτσι, ακολουθούμε ακούσια τις εντολές τους και σιωπηρά συναινούμε σε κάθε αντισυνταγματικό μέτρο για το οποίο μας πειθαναγκάζουν, στη φτωχοποίηση, και στην άρση των ανθρώπινων ελευθεριών ακόμα και στον πιο σκληρό πυρήνα της ανθρώπινης υπόστασης, με αποτέλεσμα -ποιός θα το φανταζότανε έναν χρόνο πριν; – την κατοικιδιοποίησή μας…
Θα εννοούν μάλλον την αξιοπρέπεια που απαγορεύεται να πλησιάσει τον συνάνθρωπο, ν’ αγκαλιάσει τον αγαπημένο, να κινηθεί ελεύθερα, κι εντέλει, κατόπιν αδείας, προαυλίζεται…
Αλήθεια, φανταζόμαστε πως είναι μια έκτακτη συνθήκη;
Η ἕξις δευτέρα φύσις, έγραφε ο Αριστοτέλης στα «Ηθικά Νικομάχεια», κι ο κύριος Schwab με την παρέα του, μας γλυκοχαιρετάει…
*Αντινόηση. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η έξοχη μεταφορά, αυτής της έννοιας, στην Ομήρου Οδύσσεια, όπου καθόλου τυχαία , ο πρώτος μνηστήρας που σκοτώνει ο Οδυσσέας, πριν ανακτήσει τον θρόνο του (εξουσία), είναι ο Αντίνοος. Ένας απλός αποσυμβολισμός, συναντάται σε αυτό το άρθρο
**Φουτουριστές: Εδώ, αναμορφωτές του μέλλοντος, μελλοντολόγοι. Φουτουρισμός.
Photo by Chris Duggan / Courtesy of the Mahaiwe
Από εδώ
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
Τὸ τραγούδι τῆς Εἰρεσιώνης τῆς ἐποχῆς τοῦ Ὁμήρου, τὸ ἀπαντᾶμε
«Στο σπίτι ἐτοῦτο ποὔρθαμε τοῦ πλουσιονοικοκύρη
ν᾿ ἀνοίξουνε οἱ πόρτες του νὰ μπεῖ ὁ πλοῦτος μέσα
νὰ μπεῖ ὁ πλοῦτος κι ἡ χαρὰ κι ἡ ποθητὴ εἰρήνη
καὶ νὰ γεμίσουν τὰ σταμνιὰ μέλι, κρασὶ καὶ λάδι
κι ἡ σκάφη τοῦ ζυμώματος μὲ φουσκωτὸ ζυμάρι»… Ἂν ἡ ἀπάντηση ἀπὸ τὸν νοικοκύρη ἢ τὴν νοικοκυρὰ εἶναι θετική, τότε τραγουδοῦν τὰ κάλαντα γιὰ μερικὰ λεπτὰ τελειώνοντας μὲ τὴν εὐχὴ «Καὶ τοῦ Χρόνου. Χρόνια Πολλά».