Ψηφιακό νόμισμα: Η μεγαλύτερη απειλή για την ελευθερία μας

Τα ψηφιακά νομίσματα των Κεντρικών Τραπεζών είναι ήδη εδώ, και αποτελούν τη μεγαλύτερη απειλή για την ελευθερία μας. Ας δούμε αναλυτικά πώς λειτουργεί αυτό.

Κατά τη διάρκεια του «Κονβόι της Ελευθερίας» στον Καναδά, η κυβέρνηση του Τζάστιν Τριντό αποφάσισε το πάγωμα των τραπεζικών λογαριασμών των ειρηνικών διαδηλωτών που συμμετείχαν στη διαμαρτυρία ως ένα μέσο αποτροπής της συνέχισης των κινητοποιήσεων, που στα μάτια πολλών θεωρείτο ότι έπλητταν σημαντικά το κύρος της κυβέρνησης.

Περίπου 280 τραπεζικοί λογαριασμοί πάγωσαν εκείνο το χρονικό διάστημα. Ως αποτέλεσμα, αρκετοί συνεπείς φορολογούμενοι πολίτες, οι οποίοι αποδοκίμαζαν την κυβερνητική πολιτική και ήθελαν να εκφράσουν ειρηνικά την δυσαρέσκειά τους, έχασαν την πρόσβαση στα τραπεζικά τους κεφάλαια μέσα σε χρονικό διάστημα λίγων ωρών.

Η αλήθεια είναι ότι τέτοιου τύπου κυβερνητική καταστολή θα μπορούσε να αποτελέσει κανόνα για το μέλλον, και μάλιστα στο εγγύς μέλλον.

Πιο συγκεκριμένα, οι κυβερνήσεις θα μπορούν να έχουν τη δύναμη να εμποδίσουν τον πολίτη να αγοράσει το οτιδήποτε χωρίς την άδειά τους. Θα μπορούν επίσης να παρακολουθούν οτιδήποτε αγοράζει κανείς και από πού το αγοράζει. Αυτό θα μπορεί να επιτευχθεί μέσω των Ψηφιακών Νομισμάτων των Κεντρικών Τραπεζών (Central Bank Digital Currencies, CBDC).

Στο παρόν άρθρο θα αναλύσουμε τι είναι τα CBDCs, τους τρόπους με τους οποίους μπορούν να χρησιμοποιηθούν βλαπτικά για τους πολίτες και πώς μπορούμε να σταματήσουμε την εξάπλωσή τους.

Μία μικρή επισκόπηση των CDBCs

To Ψηφιακό Νόμισμα Κεντρικής Τράπεζας, γνωστό και ως CBDC, είναι μία νέα μορφή ψηφιακού νομίσματος παρόμοιο με το κρυπτονόμισμα. Ενώ όμως τα κρυπτονομίσματα είναι αποκεντροποιημένα και ιδιωτικά, τα CBDCs δεν είναι. Είναι το ακριβώς αντίθετο των κρυπτονομισμάτων.

Τα CBDCs ελέγχονται και ανήκουν απόλυτα στην ιδιοκτησία των κυβερνήσεων, κάτι που σημαίνει ότι οι κυβερνήσεις θα έχουν ανεμπόδιστη πρόσβαση στις τραπεζικές πληροφορίες των πολιτών, συμπεριλαμβανομένων των καθημερινών συναλλαγών τους. Μιλάμε για τον απόλυτο συγκεντρωτισμό.

Στην περίπτωση των κρυπτονομισμάτων, οι κυβερνήσεις δεν μπορούν να γνωρίζουν πόσα κατέχει κάποιος, πού τα ξοδεύει ή πού τα δίνει. Επιπλέον, είναι αποκεντροποιημένα, αφαιρώντας ουσιαστικά την εξουσία από τις κεντρικές τράπεζες, που χρησιμοποιούν εδώ και δεκαετίες το χρέος ως μέσο ελέγχου και υποδούλωσης ολόκληρων λαών.

Με τα επερχόμενα CBDCs, οι κυβερνήσεις θα μπορούν με πολλή μεγαλύτερη μυστικότητα να ελέγχουν τους πληθυσμούς τους πολύ πιο αποτελεσματικά, από ότι έκαναν μέχρι σήμερα. Τα CBDCs θα μπορούν επίσης να φορολογηθούν πολύ πιο εύκολα, καθώς η απόκρυψή τους από τις κυβερνήσεις θα είναι αδύνατη.

Μην ξεχνάμε ότι ο τρόπος λειτουργίας των Κεντρικών Τραπεζών είναι το πρόβλημα, εδώ και πολλές δεκαετίες. Τα κρυπτονομίσματα, ενώ δημιουργήθηκαν για να αντιμετωπίσουν αυτό το πρόβλημα, έχουν εντούτοις αποκτήσει κακή φήμη, καθώς δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντα των ισχυρών.

Ακολουθεί η δήλωση του περιβόητου πρώην υπαλλήλου της NSA Edward Snowden, ο οποίος είπε τα εξής για τα CBDCs:

«Το CBDC είναι ουσιαστικά το αντίστροφο του κρυπτονομίσματος ή τουλάχιστον των βασικών θεμελιωδών αρχών και πρωτοκόλλων του κρυπτονομίσματος. Θα μπορούσε κανείς να το χαρακτηρίσει ως ένα κρυπτοφασιστικό νόμισμα, το οποίο έχει σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να αφαιρεί ουσιαστικά την ιδιοκτησία από τους κατόχους του και να εγκαθιστά το Κράτος ως τον μεσάζοντα κάθε συναλλαγής.»

Εν συντομία, τα CBDCs θα μπορέσουν να αποτελέσουν την δραστικότερη αλλαγή του τρόπου λειτουργίας του χρήματος στην ανθρώπινη ιστορία, και όχι προς το συμφέρον των πολιτών.

Ήδη σε εφαρμογή

Τα CBDCs είναι ήδη σε εφαρμογή σε πολλές χώρες παγκοσμίως. Τον Νοέμβριο του 2022 στις Ηνωμένες Πολιτείες, η Fed (η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ) εισήγαγε πιλοτικά το δικό της CBDC για μία δοκιμαστική περίοδο 12 εβδομάδων, έχοντας την υποστήριξη μεγάλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων όπως η MasterCard, η Citibank, η HSBC και η Wells Fargo.

Σύμφωνα με το παρατηρητήριο του Ατλαντικού Συμβουλίου (Atlantic Council tracker), τα CBDCs έχουν ήδη τεθεί σε εφαρμογή σε 11 χώρες παγκοσμίως, ενώ 114 χώρες βρίσκονται σε κάποιο στάδιο υλοποίησής τους. Σε αυτές περιλαμβάνονται η Κίνα, η Αυστραλία, η Ινδία, ο Καναδάς και η Βραζιλία, χώρες που αντιστοιχούν περίπου στο 95% του ΑΕΠ παγκοσμίως.

Το βασικό επιχείρημα που προτάσσεται ώστε να καθησυχάσει και να πείσει τους πολίτες να αποδεχθούν τέτοια αυξημένα επίπεδα κυβερνητικού ελέγχου είναι η αυξημένη «ασφάλεια», συμπεριλαμβανομένης της καταπολέμησης του «ξεπλύματος μαύρου χρήματος». Τέτοια επιχειρηματολογία χρησιμοποιείται εδώ και δεκαετίες στην προσπάθεια επιβολής μεθόδων παρακολούθησης και ελέγχου των πολιτών.

Στις 26 Οκτωβρίου 2022, ο Υπουργός Οικονομικών της Ολλανδίας Sigrid Kaag, ενεργό μέλος του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στο Global Action Group, εισήγαγε νέα νομοθεσία στο Ολλανδικό Κοινοβούλιο, βάσει της οποίας οι τράπεζες θα παρακολουθούν όλες τις συναλλαγές άνω των 100€. Μέχρι τώρα, μόνο συναλλαγές άνω των 10.000€ έμπαιναν στο στόχαστρο των τραπεζικών αρχών.

Ο νέος αυτός νόμος θα μπορεί να δώσει στην ολλανδική κυβέρνηση πρόσβαση σε τεράστιο όγκο προσωπικών δεδομένων των πολιτών, τα οποία θα είναι ανά πάση στιγμή διαθέσιμα και προσβάσιμα χωρίς εξουσιοδότηση ή ένταλμα.

Και εδώ το βασικό επιχείρημα υπέρ της υιοθέτησης των CBDCs είναι η καταπολέμηση του ξεπλύματος μαύρου χρήματος και της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας. Με τι κόστος όμως ως προς την παραβίαση της ιδιωτικότητας των πολιτών; Ή υπάρχει κάποια άλλη ατζέντα που κρύβεται από πίσω;

Παρόμοιες νομοθεσίες συζητιούνται στις ΗΠΑ, με την κυβέρνηση Biden να προτείνει την παρακολούθηση όλων των συναλλαγών άνω των 600$, πρόταση που προς το παρόν δεν προχωράει. Παρόλα αυτά, η κυβέρνηση πιέζει τους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών, όπως η Paypal, να δηλώνει όλες τις συναλλαγές άνω των 600$ στην Υπηρεσία Δημοσίων Εσόδων (IRS) των ΗΠΑ.

Με τις νέες αυτές νομοθεσίες που θα παρακολουθούν τις συναλλαγές του μέσου πολίτη, θα διευκολυνθεί η παρακολούθηση των καθημερινών δραστηριοτήτων και καταναλωτικών συνηθειών των πολιτών, πάντα για «καλό σκοπό».

Εδώ είναι που τα CBDCs μπορούν να παίξουν καθοριστικό ρόλο.

Η ρητορική: «Ασφάλεια» και «Συμπερίληψη»

Πριν αναλύσουμε το πώς μπορούν να χρησιμοποιηθούν τα CBDCs με τρόπο επιβλαβή, ας δούμε το τι λένε οι μεγάλοι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί γι’ αυτά.

Στις ΗΠΑ, η Ομοσπονδιακή Τράπεζα (Fed) λέει τα εξής:

«Το CBDC είναι ένα ασφαλές περιουσιακό στοιχείο διαθέσιμο στο κοινό, χωρίς καθόλου πιστωτικό κίνδυνο ή κίνδυνο ρευστότητας. […] και θα μπορούσε να βελτιώσει σημαντικά τη λειτουργία ενός ήδη ασφαλούς και αποτελεσματικού συστήματος εγχώριων πληρωμών.»

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο λέει από την πλευρά του:

«Τα CBDCs έχουν σχεδιαστεί με σωφροσύνη, προσφέρουν δυνητικά μεγαλύτερη ανθεκτικότητα, ασφάλεια, διαθεσιμότητα και προσβασιμότητα, καθώς και χαμηλότερο συναλλακτικό κόστος συγκριτικά με άλλες μορφές ψηφιακού χρήματος. Αυτό ισχύει ξεκάθαρα σε σύγκριση με τα κρυπτονομίσματα, τα οποία είναι εκ φύσεως ασταθή, ενώ ακόμα και τα πιο καλά σχεδιασμένα και ρυθμιζόμενα σταθερά νομίσματα δεν μπορούν να σταθούν επάξια απέναντι σε ένα καλά σχεδιασμένο και σταθερό ψηφιακό νόμισμα μιας Κεντρικής Τράπεζας.»

Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ έγραψε ολόκληρο άρθρο με τίτλο: «Οι 4 τρόποι που θα διασφαλίσουν ότι τα CBDCs θα προωθούν την χρηματοοικονομική συμπερίληψη».

Σύμφωνα με αυτούς που κατέχουν την εξουσία, τα CBDCs θα προσφέρουν μεγαλύτερη ασφάλεια και συμπερίληψη. Αυτοί είναι οι όροι γύρω από τους οποίους πρέπει να συσπειρωθούμε, όπως όμως συμβαίνει συνήθως, πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί απέναντι στις κυβερνήσεις, δεδομένου του ήδη βεβαρυμμένου ιστορικού τους.

Μην ξεχνάτε ότι το οτιδήποτε μπορεί να παρουσιαστεί ως καλό ή κακό. Γι’ αυτό πρέπει να παρακολουθούμε και να μελετάμε την ιστορία, τις τάσεις και την κατεύθυνση προς την οποία οδεύει η κοινωνία ώστε να βγάζουμε πιο ασφαλή συμπεράσματα.

Τα «κοινωνικά δίκτυα», για παράδειγμα, παρουσιάστηκαν ως ένα μέσο επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων, με την υπόσχεση ότι άνθρωποι από όλον τον κόσμο θα μπορούν να συνδεθούν σε έναν «μικρόκοσμο» με πολλούς ουσιώδεις τρόπους.

Σίγουρα, αυτό συνέβη σε κάποιο βαθμό, αποτέλεσαν όμως και βασικό εργαλείο ελέγχου, παρακολούθησης και προπαγάνδας των μαζών. Η λογοκρισία, η παραπληροφόρηση και διάδοση της κυβερνητικής προπαγάνδας μέσω των κοινωνικών δικτύων την περίοδο του κορονοϊού κλόνισε όχι μόνο οικογένειες αλλά και ολόκληρες κοινότητες.

Τα εργαλεία, εν ολίγοις, μπορεί να είναι χρήσιμα, αλλά οι άνθρωποι που τα ελέγχουν διαμορφώνουν την κοινή γνώμη κατά το δοκούν. Γι’ αυτό και για να αλλάξει ο κόσμος, πρέπει να κοιτάξουμε εις βάθος στο πώς διαμορφώνεται η παγκόσμια κοινή γνώμη.

Τα CBDCs έχουν να κάνουν με τον έλεγχο

Η αντίληψη που έχουν για τον κόσμο οι ηγέτες των κρατών εδράζεται στον έλεγχο και την κυριαρχία και όχι στην ευημερία των πολιτών τους.

Ένα άρθρο του περιοδικού Forbes συνόψισε τις απόψεις πολλών ανθρώπων αναφορικά με τα CBDCs με τη φράση: «Τα CBDCs έχουν να κάνουν με τον έλεγχο».

Σκεφτείτε, για μία στιγμή, την ιστορία των κυβερνήσεων, τη συγκάλυψη σκανδάλων, ψεμάτων και την απόκρυψη ευαίσθητων πληροφοριών από τους λαούς για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των λίγων.

Είναι καλή ιδέα να δώσουμε στις κυβερνήσεις επιπρόσθετες εξουσίες; Πώς μπορούμε να υποθέσουμε ότι η διαφθορά και η κατάχρηση εξουσίας αποτελεί παρελθόν;

Όπως τονίζει το άρθρο του Forbes, τα CBDCs θα δώσουν στις κυβερνήσεις υπερεξουσίες, αποκτώντας ανεμπόδιστη πρόσβαση σε όλες τις καταναλωτικές συνήθειες, πρότυπα κατανάλωσης, ακόμα και στο ίδιο πορτοφόλι των πολιτών.

Το «πορτοφόλι» αυτό θα μετατραπεί πλέον σε προϊόν λογισμικού, προγραμματιζόμενο ανάλογα με τις επιταγές των ιθυνόντων. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι συναλλαγές θα μπορούν να εγκρίνονται ή να απορρίπτονται ανάλογα με την αξιολόγηση του πολίτη όσον αφορά την κοινωνική προσαρμοστικότητά του, μέσω προηγμένων αλγορίθμων.

Για παράδειγμα, η δυνατότητα αγορών προϊόντων με υψηλό ενεργειακό αποτύπωμα άνθρακα μπορεί να είναι περιορισμένη. Αν έχεις ήδη φτάσει το όριο για τον τρέχοντα μήνα, δεν θα επιτρέπεται να αγοράσεις βενζίνη, εκτός αν δεχθείς να πληρώσεις κάποιο πρόστιμο για την επιπλέον κατανάλωση. Και η κυβέρνηση δε χρειάζεται να ανησυχεί για το αν θα πληρώσεις ή όχι το πρόστιμο, καθώς θα ελέγχει απόλυτα το ψηφιακό σου πορτοφόλι.

Θεωρείτε ότι όλα αυτά είναι τραβηγμένα; Σκεφτείτε το για λίγο. Μία ολόκληρη υποδομή δημιουργείται γύρω από αυτό το επίπεδο ελέγχου και παρακολούθησης. Σε μερικές χώρες, όπως στην Κίνα, τέτοια επίπεδα ελέγχου είναι ήδη σε ισχύ, ενώ αρκετές χώρες του Δυτικού Κόσμου ακολουθούν κατά πόδας.

Πάρτε ως παράδειγμα το πώς το κεντρικό αφήγημα οδηγεί τις μάζες χωρίς καμία αντίσταση. Αυτό αποδείχθηκε περίτρανα, τόσο με τον αγώνα ενάντια στην τρομοκρατία όσο και με τον κορωνοϊό. Αντιεπιστημονικές απόψεις και αστήρικτες θεωρίες εκ μέρους της κυβέρνησης δικαιολογούνταν από ακαδημαϊκούς, επιστήμονες και απλούς πολίτες ως μέρος μίας προπαγάνδας γύρω από μία απειλή, πραγματικής ή πλασματικής.

Εν συνέχεια, η κυβέρνηση λαμβάνει μέτρα για την αντιμετώπιση της απειλής, τα οποία δεν αίρονται ποτέ, ούτε όταν η απειλή πάψει πλέον να υφίσταται.

Ας εξετάσουμε τώρα το αφήγημα γύρω από την κλιματική αλλαγή.

Γνωρίζουμε ήδη ότι υπάρχει μία εμμονή γύρω από τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (CO2). Όπως έχω τονίσει μέσα από την εργασία μου εδώ και μία δεκαετία, η παρακολούθηση των εκπομπών CO2 σε σχέση με την κλιματική αλλαγή δεν έχει να κάνει με τη βελτίωση του περιβάλλοντος και το καλό του πλανήτη, αλλά με την οικονομική ανάπτυξη και κυρίως τον έλεγχο των πολιτών μέσα από την επινόηση ενός μετρήσιμου μεγέθους που μπορεί να αποτυπωθεί σε δεδομένα και διαγράμματα και να συσχετιστεί άμεσα με τις δραστηριότητες των πολιτών.

Το κλίμα αλλάζει για πολλούς λόγους που κυρίως έχουν να κάνουν με την εναλλαγή φυσικών κύκλων. Όσον κι αν τα συστημικά μέσα ενημέρωσης προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο για τις αιτίες αλλαγής του κλίματος, η πραγματικότητα είναι ότι δεν υπάρχει ομοφωνία μεταξύ των επιστημόνων. Για το λόγο αυτό επινοήθηκε το αφήγημα γύρω από τις εκπομπές CO2, υποστηριζόμενο από αριθμούς, διαγράμματα και επιστημονικές αναλύσεις, ώστε οι κυβερνήσεις και η παγκόσμια ελίτ να αποκτήσουν ένα εργαλείο ελέγχου και δημιουργίας πλούτου, όλα στο όνομα της «προστασίας του περιβάλλοντος».

Ναι, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το περιβάλλον χρειάζεται προστασία, και αυτό είναι κάτι στο οποίο η ομάδα μας έχει εστιάσει εδώ και 15 χρόνια. Έχετε όμως προσέξει πως οι κυβερνήσεις σπανίως εστιάζουν στους πραγματικούς τρόπους με τους οποίους μπορούμε να βοηθήσουμε το περιβάλλον, ενώ από την άλλη ασχολούνται σχεδόν αποκλειστικά με τις εκπομπές CO2; Όλο αυτό είναι μία ψευδαίσθηση, που κρατάει τις μάζες παραπληροφορημένες αναφορικά με τα πραγματικά περιβαλλοντικά προβλήματα.

Τα CBDCs και το CO2

Ως αποτέλεσμα αυτού του αφηγήματος, πολύ σύντομα στους περισσότερους από εμάς θα επιβληθεί φόρος διοξειδίου του άνθρακα.

Θυμηθείτε αυτό που λέγαμε νωρίτερα σχετικά με το πώς οι κυβερνήσεις θα μπορούν να αποκτήσουν πρόσβαση σε όλα τα ευαίσθητα προσωπικά σας δεδομένα μέσα από την υιοθέτηση των CBDCs. Πηγαίνοντας ένα βήμα παραπέρα, θα μπορούν να μετράνε το αποτύπωμα άνθρακα του κάθε πολίτη και να αυξάνουν ή να μειώνουν την αγοραστική του ικανότητα βάσει αυτών των δεδομένων.

Είναι το ενεργειακό σας αποτύπωμα άνθρακα πολύ υψηλό; Αυτομάτως περικόπτεται μέρος των ελευθεριών σας. Και θυμηθείτε, η μέτρηση των εκπομπών CO2 δεν είναι καθόλου αποτελεσματικός δείκτης μέτρησης της περιβαλλοντικής επιβάρυνσης.

Το επίσημο αφήγημα γύρω από τα CO2 μαζί με την υποδομή που δημιουργείται για να το υποστηρίξει, δεν αφήνει πολλές αμφιβολίες ως προς το που οδεύουμε. Μόνη μας ελπίδα είναι η έγκαιρη ευαισθητοποίηση των πολιτών, προτού οι κυβερνήσεις υλοποιήσουν τα σχέδια τους.

Πηγαίνοντας παραπέρα

Μέσα από τα CBDCs οι κυβερνήσεις θα μπορούν να αποκτήσουν άμεσο έλεγχο στην αγοραστική ικανότητα των πολιτών για κάθε δεδομένη χρονική στιγμή.

Ας υποθέσουμε ότι η οικονομία μιας χώρας είναι σε ύφεση και έχει άμεση ανάγκη ρευστότητας. Αντί η κυβέρνηση να καταφύγει στη λύση της εκτύπωσης νέου χρήματος, θα μπορούσε να τονώσει την οικονομία υποχρεώνοντας τους πολίτες να ξοδέψουν ένα ποσοστό των χρημάτων τους μέσα σε ορισμένο χρονικό διάστημα, διαφορετικά αυτά θα εξαφανιστούν από τους λογαριασμούς τους.

Επειδή προφανώς οι πολίτες δε θα θέλουν να χάσουν μέρος των χρημάτων τους, θα υπακούσουν και θα βγουν στην αγορά να τα ξοδέψουν. Αυτό θα έδινε στην κυβέρνηση την πολυπόθητη ρευστότητα και θα είχε ως αποτέλεσμα την αναθέρμανση της οικονομίας, με κόστος όμως την απώλεια της ελευθερίας επιλογής των πολιτών.

Παρά το γεγονός ότι πολλοί μπορεί να ισχυριστούν ότι σκοπός του χρήματος είναι να κυκλοφορεί και να αλλάζει χέρια μέσα από την αγοραπωλησία αγαθών και υπηρεσιών, μία τέτοια εξέλιξη θα οδηγούσε στην απώλεια του βασικού θεμελιώδους δικαιώματος του αυτεξουσίου.

Τι μπορούμε να κάνουμε;

Τα CBDCs μπορεί να είναι προ των πυλών, υπάρχουν όμως ενέργειες που μπορούμε να κάνουμε ώστε να αναστρέψουμε την επέλασή τους.

1. Ευαισθητοποίηση των ανθρώπων του περιβάλλοντός μας μέσα από την κοινοποίηση σχετικών άρθρων, όπως το παρόν, αλλά και συζητήσεων με σκοπό την εποικοδομητική ανταλλαγή απόψεων.

Μην ξεχνάμε ότι πολύς κόσμος την περίοδο του κορωνοϊού επηρεάστηκε αρνητικά από αβάσιμες θεωρίες συνωμοσίας, τη στιγμή που το επίσημο αφήγημα τελικά κατέρρευσε από τα πραγματικά επιστημονικά δεδομένα και εμπεριστατωμένες αναλύσεις.

2. Αν εντοπίσετε πολιτικούς που υποστηρίζουν τα CBDCs, μην τους ψηφίσετε ή τους υποστηρίξετε. Παρά το γεγονός ότι πιστεύω πως η αλλαγή δεν θα προέλθει μέσα από την πολιτική, είναι σημαντικό να μην υποστηρίζουμε ανθρώπους που επίσημα και απροκάλυπτα προωθούν τη συγκεκριμένη ατζέντα.

3. Ακόμα και αν εφαρμοστούν τα CBDCs στη χώρα σας, μην τα χρησιμοποιήσετε, ακόμα και αν η κυβέρνηση προσφέρει πολλαπλά κίνητρα. Είναι απολύτως λογικά να υποθέσουμε ότι η κυβέρνηση κρύβει κάτι ή έχει ύποπτα κίνητρα όταν προσπαθεί να προωθήσει κάτι μέσα από παροχή διευκολύνσεων ή άλλων κινήτρων.

.Χωρίς εμάς, οι κυβερνήσεις δεν έχουν δύναμη, μην το ξεχνάτε αυτό.

πηγή

enromiosini.gr