Σου έχει μιλήσει ο Stranger για τα βιβλία του Igersoll Lockwood από τα τέλη του 19ου αιώνα. Που παρουσιάζουν έναν χρονοταξιδιώτη με το όνομα Baron Trump, έναν πλούσιο αριστοκράτη νεαρό που ζούσε στο κάστρο Trump. Και που στις περιπέτειες του καθοδηγούταν από τον Μάστερ των Μάστερς που τον έλεγαν Ντον. Μάλιστα κάποιες ζωγραφιές του χαρακτήρα στο διήγημα μοιάζουν με το γιο του Τραμπ.
Το τελευταίο, λοιπόν, διήγημα του Lockwood το 1896 με τίτλο “Ο Τελευταίος Πρόεδρος” ξεκινά με μεγάλες αναταραχές στην Νέα Υόρκη και σε όλη την Ανατολική πλευρά από συμμορίες υποκινούμενες από αναρχικούς και σοσιαλιστές. Το ξενοδοχείο της 5ης λεωφόρου λέει είναι το πρώτο που έχει βάλει στόχο η συμμορία.
Όταν βλέπουμε ότι μια παρελθοντική ιστορία παρουσιάζει κάποιες ομοιότητες με το τώρα, το πιο ενδιαφέρον είναι το πώς τελειώνει, δε νομίζεις;
Για πάμε να δούμε.
“Η Nέα Χρονιά, ο Νέος Αιώνας είχε γεννηθεί, αλλά με το τελευταίο χτύπημα, μια φοβερή και βροντερή έκρηξη σαν να ήταν χιλιάδες τερατώδη πυροβόλα, συνετάραξε το καπιτώλιο συθέμελα, κάνοντας τις πιο δυνατές καρδιές να σταματήσουν και να χλωμιάσουν τα μάγουλα που ποτέ δεν είχαν γνωρίσει το δειλό χρώμα. Ο θόλος του καπιτωλίου είχε καταστραφεί από δυναμίτη.
Σε λίγες στιγμές, όταν διαπιστώθηκε ότι η αίθουσα δεν υπέστη καμία ζημιά, ο αρχηγός της Βουλής μετέφερε το τελευταίο ψήφισμα του νόμου. Ο Πρόεδρος απομακρύνθηκε και οι Ρεπουμπλικάνοι γερουσιαστές και εκπρόσωποι πέρασαν αργά έξω από το παραμορφωμένο Καπιτώλιο, ενώ οι ομιλητές ετοιμάζονταν να πάρουν την ψήφο του Σώματος. Οι καμπάνες έκρουαν ένα χαρμόσυνο καλωσόρισμα στον Νέο Αιώνα, αλλά ένας δραματικός τόνος θα ήταν κάτι πιο κατάλληλο, γιατί η Δημοκρατία της Ουάσιγκτον δεν υπήρχε πια. Είχε πεθάνει τόσο ειρηνικά, που ο κόσμος δεν μπορούσε να πιστέψει τις ειδήσεις του θανάτου της.
Καθώς η αυγή χάραξε, κρύα και γκρίζα, και το πρώτο της αμυδρό φως έπεσε πάνω στον θρυμματισμένο θόλο, ήταν ένδοξα ακόμη και τα ερείπια του, ένα Μονό Ανθρώπινο Μάτι, γεμάτο με μια λάμψη από Διαβολική χαρά, το κοίταξε αργά και σταθερά, και μετά ο ιδιοκτήτης του καταπιάστηκε και χάθηκε στη μάζα της ανθρωπότητας που ξεχυνόταν και περικύκλωνε το καπιτώλιο.”
Το μονό μάτι σου θυμίζει κάτι;
Εδώ όλο το βιβλίο: https://www.gutenberg.org/files/60479/60479-h/60479-h.htm
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek