Ό Λώτ συναντά Κινύρα. Μασσωνία. Ό Ατρέας εκδικείται Θυέστη

                                                              Ό Λωτός ποτίζει τό Άγιον Τρίδενδρον

Ό Λώτ συναντά Κινύρα. Μασσωνία. Ό Ατρέας εκδικείται Θυέστη

Όταν ό Λώτ ή Λωτός έφυγε από τά Σόδομα μέ τίς δύο θυγατέρες τού, αυτές σ’ έναν όρος τόν μέθυσαν καί αιμομίχθηκαν μαζύν τού. Απεγνωσμένος όταν ξεμέθυσε ό Λωτός πήγε στόν θείο τού Αύραμο καί τού είπε τό ανουσιούργημα του.

Ό Αύραμος τού έδωσε τά τρία κούτσουρα οπού τού άφησαν φεύγωντας οί τρείς νέοι στό Δείπνον τού Αυραάμ (Αγία Τριάδα) καί τού είπε νά τά φυτέψεις στό τάδε μέρος καί νά κουβαλάς νερό από τόν Ιορδάνη (Ιεροδάνη = Ιερόν τών Δαν ή Δαναών) νά τά ποτίζεις, χρειαζόταν μία ολόκλρη ημέρα πήγαινε έλα! Ό θείος Αύραμος τού είπε άν σού ζητήσει κανείς νερό όταν θά επιστρέφεις νά τού δίνεις αλλά τό υπόλοιπο νά τό χύνεις καί νά πηγαίνεις τήν επαύριον.

Τήν πρώτη ημέρα ό Λωτός κατάφερε καί πότισε. Από τήν δεύτερη καί διά δύο έτη παρά μία ημέρα στό δρόμο τού μεταμορφωνόταν ό διάβολος σέ γρηά, εξαντλημένο ταξειδιώτη, χαμένο παιδί κ.α. καί αφού έκανε τήν φιλανθρωπία έχυνε τό νερό. Μέ τήν συμπλήρωση τού δεύτερου έτους κατάφερε νά ποτίσει γιά δεύτερη φορά τά τρία κούτσουρα στήν ίδια λεκάνη καί αμέσως φύτρωσαν. Ήταν τό Τρίδενδρον (πεύκος, κυπάρισσος, κέδρος) οπού αργότερα έγινε τό Τίμιον Ξύλον.

Ό Σολομώντας όταν έκτιζε τόν ναόν τού διέταξε νά τό προσθέσουν οί τέκτονες (μαραγκοί, πελεκάνοι) στόν ναόν. Αφού τό έκοψαν τό μετρούσαν αλλά όταν τό εφάρμοζαν επί τού ναού πότε ήταν κοντίτερο καί πότε μακρύτερο. Δέν ήθελε τό Ξύλον Τής Αγίας Τριάδος νά εφαρμοστεί στόν σατανοναόν ή απλά δέν ήθελε εκεί….. 

Εδώ Ό Θεός μάς λέγει ότι τό γνωστόν σύμβολον τής μασσωνίας/τεκτονισμού (πήρε τό όνομα από τούς Τέκτονες τού ναού τού Σολομώντα καί ότι αυτοί θά τόν επανακτίσουν) μέ τόν γνώμονα καί τό μοιρογνωμόνιο ρεζιλεύτηκε από Τό Άγιον Τρίξυλον καί ότι η γήινη μέτρηση τών πάντων δέν δύναται νά μετρήσει τά Θελήματα καί Θαύματα Τού Θεο!

Τό πέταξαν σέ μία γωνία καί έλεγαν έκτοτε ότι είναι κατηραμένο. Όταν θά Σταυρώνετο Ό Ιησούς Χριστός επειδή ήταν κατηραμένος γιά τούς Εβραίους αποφάσισαν νά Τόν Σταυρώσουν επάνω σ’ αυτόν τό Τρίξυλον.

Ηθικό δίδαγμα, ό Λωτός εξιλεώθηκε επειδή γιά δύο έτη μετανοούσε καί τηρούσε τό τάμα τού!

Δεύτερον, οί Εβραίοι ήδη δέν ήσαν ευλογημένοι γι’ αυτό δέν τούς άφησε νά χρησιμοποιήσουν τό Τρίξυλον καί Ό Θεός είχε αποφασίσει συνάμα ότι θά γεννηθεί Ό Χριστός καί θά Σταυρωθεί επ’ αυτού. Ένας από τούς τρείς νεαρούς Τού Αυραάμιου Δείπνου ήταν Ό Χριστός, ός άφησε έναν από τά τρία κούτσουρα στόν Αβραάμ.

Η Σμύρνα θυγατήρ τού Θείαντα βασιλέα τού Λιβάνου καί κατ’ άλλη εκδοχή τού Κινύρα βασιλέα τής Κύπρου, επειδή δέν τιμούσε τήν Αφροδίτη, προφανώς νά επιδίδεται είς «ιεράν» πορνεία, η θεά τής ενέμπνευσε έρωτα γιά τόν πατέρα τής. Μία υπηρέτρια μεσολάβησε λέγωντας στόν βασιλέα ότι μία εύκαλλη κόρη θέλει νά πηδηκτεί μαζύν τού αλλά έχωντας κουκούλα στό κεφάλι. Ό βασιλέας πηδούσε τήν θυγατέρα τού γιά 12 ημέρες. Όταν ανακάλυψε τήν αλήθεια προσπάθησε νά τήν σφάξει καί αυτή τρέχωντας μεταμορφώθηκε σέ δένδρον ή φυτό ανά εκδοχή καί μετά ρίχνωντας τή σπάθα τής η Αφροδίτη γέννησε τόν καρπόν τής αιμομειξίας Άδωνι.

Ποίον τό ηθικόν δίδαγμα; Ότι ό Κινήρας όπως καί η Αφροδίτη ήσαν άδικοι!

Ενώ ό Κινήρας ώς γνωστόν πηδούσε όλες τίς νεανίδες τής Πάφου ώς ιερεύς τής Αφροδίτης, όταν πήδηξε τό θυγαστρί τού δέν τού άρεσε! Συνεπώς, άν ήταν ευλογημένος ό παράνομος έρωτας θά ήταν μέ κάθε νεανίδα. Εννοώ ότι άν ό έρωτας δέν είχε αμαρτία μέσα τού καί είχε όπως λένε πολλοί καί τήν σήμερον ΑΓΑΠΗ τότε ό Κινήρας δέν θά θύμωνε όταν έμαθε τήν αλήθεια! Παρότι απήλαυσε τίς γλύκες τής ερωμένης τού δυσαρεστήθηκε όταν έμαθε πώς αυτές οί γλύκες προέρχονται από τήν θυγατέρα τού! Τουτέστιν, η γλύκα τής ΗΔΟΝΗΣ δέν είναι ΑΓΑΠΗ, διότι η ΑΓΑΠΗ δέν είναι ποτέ ΕΝΟΧΗ, στόν έρωτα όμως είναι ένοχη όπως στήν περίπτωση τού Κινήρα, συνεπώς η αγάπη τού έρωτα δέν είναι γνήσια αγάπη αλλά παραγάπη (παρά+αγάπη) καί δή εκμετάλλευση, κέρδος, ιδιοτέλεια, αρεσκεία. 

Δεύτερος διδακτικός μύθος. Η Κρητοβασιλοπούλα Αερόπη γυναιξί τού Ατρέα είχε εραστή τόν αδελφό τού Θυέστη. Έκλεψε τό προβατένιο χρυσό μαλλί από τόν άνδρα τής καί τό έδωσε στόν εραστή τής. Αυτός τό παρουσίασε στόν λαό καί σύμφωνα μέ κάποια ρήση όποιος τό είχε θά γινόταν βασιλέας. Ό Ατρέας ήταν πρωτότοκος, ό Θυέστης δευτερότοκος.

Ό Ατρέας (απόδειξη ότι οί Ιταλοί είναι Έλληνες) μέ μαφιόζικη μαεστρία προσποιήθηκε φιλία καί αποδοχή βλακείας στόν Θυέστη καί τόν κάλεσε σέ δείπνο όταν θά ερχόταν από ταξείδι. Στό μεταξύ ό Ατρέας συνέλαβε τά αδελφότεκνα (παιδιά τού Θυέστη) τού καί αφού τά θυσίασε στόν Δία καί τά έψησε τά τάϊσε στόν αδελφό τού.

Όταν τελείωσε τό δείπνο τού έφερε αποδείξεις τά κεφάλια καί τά χέρια τούς. Ό Θυέστης καταράστηκε καί έφυγε τρέχωντας.

Ποίον είναι τό ηθικόν δίδαγμα; «Μήν κάνεις καί θά εύρεις ό,τι κάνεις». Μάχαιραν έδωσες μάχαιραν θά λάβεις. Οφθαλμός αντί οφθαλμού, οδόντας αντί οδόντος. Εκδίκηση, έναν πινάκιον που προσφέρεται κρύο……

Ό Θυέστης ατίμησε τόν αδελφό τού. Ό Ατρέας έλαβε τήν τιμήν τού όπισθεν μέ τόν πλέον ισχυρόν τρόπον. Δέν σκότωσε απλά τά αδελφότεκνα τού αλλά τά συνέφαγε μέ τόν πατέρα τούς. Ενδεχομένως νά τά βίασε κιόλας πρίν τήν θυσία. Ό Ατρέας αιφνιδιάστηκε αλλά καταδιάλυσε τόν αντίπαλον τού μέ συντριπτική ΑΝΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΗ ΝΙΚΗ. Ό Θυέστης μετανόησε είς τό άκρον άωτον τήν διττή ανιαρή τού πράξη έναντι τού Ατρέα, διότι άν σκότωνε τόν ίδιο ή τά παιδιά τού απλά, η μάχη τούς θά ήταν ισόπαλη.

Τό όνομα τής Παλαιάς Διαθήκης σημαίνει η Συμφωνία τής Πάλης, πολλοί νομίζουν ότι η λέξη παλαιός σημαίνει αρχαίος, εντούτοις σημαίνει μαχητής = πάλη = παλαιός = παλαιστής, από αυτή τή λέξη καί δήθεν τουρική λέξη σμπάλα ή ππάλα ελληνοκυπριαστί ενώ είναι από τήν λέξη πάλα = μάχαιρα τού παλαιστού. Τήν πάλη ίδρυσε ό Απόλλων κατά τόν συμβολικόν μύθον η θυγατέρα τού Παλαίστρα, τό Παγκράτιον καί Παμμάχειον δηλαδή. Η λέξη πάλη προέρχεται από τό ρήμα πάλλω = ταλαντώνομαι ερρύθμως μέ σφυγμούς καί δή συνστολή/διαστολή, εκπνοή/εισπνοή καί πάει λέγωντας…..

Η Παλαιά Διαθήκη όντως δείχνει τουλάχιστον έν μέρει ότι Ό Θεός παραγγέλνει στούς δίκαιους καί λάτρεις Τού νά επιβληθούν είς τούς εχθρούς τούς διά τής πάλας ήτοι τής μάχης, θυμηθείτε τά τείχη τής Ιεριχώ. Τίς σφαγές τών Ιουδαίων κατά τών άνομων, διεστραμμένων, ανήθικων, εκλελυμένων άλλων άδικων καί ασεβών πρός Τόν Θεόν λαών. Θυμηθείτε καί τόν Ατρέα τί έκανε είς τόν Θυέστη καί σέ αναρρίθμητες άλλες περιπτώσεις εκδίκησης είς τήν Ελληνική π.Χ. Ιστορία.

Οί καιροί άλλαξαν όμως καί αφού εδραιώθηκαν κάποια πράγματα καί ψήθηκαν οί εποχές, η νοοτροπία καί η πολιτιστική εξέλιξη τού ανθρώπινου είδους, Ό Θεός έφερε τήν Καινή Διαθήκη ήτοι τήν εποχή τής Συγχώρησης τών αμαρτωλών καί τής Εντολής νά συγχωρούμε τούς αμαρτωλούς χωρίς όμως νά σημαίνει ότι έστω καί άν τούς αγαπάμε δέν θά αμυνόμαστε.

Τί σημαίνει Καινή; Παραδόξως καινή δέν σημαίνει μόνον καινούργια, νέα = ανανεωμένη, αλλά καί κάτι πολύ βαθύτερον καί μυστικιστικόν. Η λέξη καινή ή καινός εμπεριέχει τό όνομα τού Κάϊν = καϊνή, καϊνός καίν+η. Διατί όμως; Τί στό καλό…….

Όταν αναγνώσετε τήν Γένεση η πρώτη εκδήλωση οπού έκανε Ό Θεός όταν οί Αδάμ+αντος καί Εύα (ελληνικότατα ονόματα θ’ αναφερθούμε έν μελλόντι…..) ήταν η ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ. Ναί συγχώρησε τόν αδελφοκτόνον έν αδίκω όμως Κάϊν, έναντι τού αδελφοτεκνοκτόνου έν δικαίω Ατρέα.

Τό πρώτον παράδειγμα όπου έδωσε Ό Θεός ήταν η συγχώρεση, αγαπάτες αλήλλους, αγαπάτε τούς εχθρούς σάς. Μήν ανταποδόσετε μέ άδικον είς τ’ άδικον αλλά μέ δίκαιον προσευχής καί θά λάβετε ψυχικόν μισθόν ζάμπλουτον έκ Θεού.

Ώς έκ τούτου, καινή = καϊνή διαθήκη σημαίνει διαθήκη συγχώρεσης όπως έκαμα Εγώ Ό Τριαδικός Θεός (μάς λέγει) είς τόν Κάϊν/Κάϊνον. Η λέξη κκάϊν γερμανιστί σημαίνει τίποτε….. αυτόν τό τίποτε πάρτε τό όπως θέλετε, μέ τήν θετική καί αρνητική τού έννοια, ισχύουν αμφότερα.

Η μασσωνία όχι μόνον παρέμεινε είς τήν Παλαιά Εποχή αλλά προχώρησε, έγινε συνειδητή δαιμονική.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ