«Περνώντας το σημείο που δεν θα υπάρχει επιστροφή, κάθε ελευθερία θα χαθεί». «Η έξοδος των ανθρώπων από το σύστημα ελέγχου, μόλις εφαρμοστούν πλήρως τα CBDC και η κοινωνία έχει μείνει χωρίς μετρητά, θα είναι σχεδόν αδύνατη».
Σε δύο με τρία χρόνια από τώρα, όταν θα ζούμε χωρίς μετρητά, αυτό το ψηφιακό δολάριο που θα σας δίνει η κυβέρνηση μπορεί να προγραμματιστεί ώστε να έχει όρους που συνδέονται με αυτό. Δεν μπορείτε πλέον να αγοράζετε πράγματα στο Διαδίκτυο, εκτός εάν κάνετε, για παράδειγμα, το αναμνηστικό σας εμβόλιο. Αν δεν κάνετε αυτό που σας επιβάλουν οι αρχές δημόσιας υγείας δεν θα μπορείτε να αγοράσετε αγαθά.»
Άρθρο του Dr. Joseph Mercola
Απόδοση: Ελλήνων Αφύπνιση
Στο βιβλίο του, «The New Abnormal: The Rise of the Biomedical Security State», ο Δρ. Aaron Kheriaty περιγράφει λεπτομερώς πώς η πανδημία COVID-19 άνοιξε το δρόμο για την εφαρμογή μιας ολοκληρωτικής κυβέρνησης ενός κόσμου, όπου τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι ελευθερίες δεν θα υπάρχουν πλέον.
Στο παρακάτω βίντεο, παίρνω συνέντευξη από τον Δρ Aaron Kheriaty, συγγραφέα του ” The New Abnormal: The Rise of the Biomedical Security State “. Ο Kheriaty είναι γιατρός και ψυχίατρος και εργάστηκε ως καθηγητής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια Irvine για 15 χρόνια προτού απολυθεί για τις αντιρρήσεις του για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό COVID-19 .
Διευθύνει επίσης το Πρόγραμμα Βιοηθικής και Αμερικανικής Δημοκρατίας στο Κέντρο Ηθικής και Δημόσιας Πολιτικής και είναι ανώτερος μελετητής και συνεργάτης του Ινστιτούτου Brownstone.
«Ως διευθυντής προγράμματος δεοντολογίας και πρόεδρος της κοινότητας ηθικής, συμμετείχα ουσιαστικά σε όλη τη χάραξη της πολιτικής για την πανδημία, μέχρι την εντολή του εμβολίου», λέει ο Kheriaty.
«Η επιτροπή μας στο Γραφείο του Προέδρου είχε κάνει την πολιτική διαλογής αναπνευστήρα, την πολιτική κατανομής εμβολίων. Αλλά όταν ήρθε η εντολή για το εμβόλιο, κατέβηκε από ψηλά και δεν υπήρξε συζήτηση. Η επιτροπή μας δεν συμμετείχε στη χάραξη της πολιτικής.
«Ανησυχούσα πολύ για την έλλειψη ανοιχτής συζήτησης και συζήτησης. Εξαιτίας όλων των ευαίσθητων πολιτικών που είχαμε αναπτύξει κατά τη διάρκεια της πανδημίας, αυτή πίστευα ότι θα ήταν η πιο ηθικά αμφιλεγόμενη, προβληματική και η πιο δημόσια γεμάτη.
«Έμεινα λοιπόν μπερδεμένος από το γεγονός ότι δεν είχαμε μια κουβέντα γι’ αυτό. Δημοσίευσα ένα άρθρο στη Wall Street Journal πέρυσι, υποστηρίζοντας ότι οι εντολές εμβολίων είναι ανήθικες με βάση την αρχή της ενημερωμένης συναίνεσης, την οποία διδάσκω σε όλους τους φοιτητές ιατρικής κάθε χρόνο.
«Αυτή είναι η αρχή ότι ένας ενήλικας με υγιή νου έχει το δικαίωμα να αποφασίσει: ποια φάρμακα ή παρεμβάσεις να αποδεχθεί ή να απορρίψει και έχει το δικαίωμα να λάβει αυτή την απόφαση για λογαριασμό των παιδιών τους που δεν είναι ακόμη αρκετά μεγάλα για να δώσουν τη συγκατάθεσή τους.
«Ανησυχούσα πολύ που οι εντολές εμβολίων απλώς πετούσαν αυτή την αρχή στη θάλασσα με το πρόσχημα του «Είμαστε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και επομένως οι κανονικοί κανόνες δεν ισχύουν». Νομίζω ότι ακριβώς σε περιόδους πολέμου και κρίσεων είναι ακόμη πιο σημαντικό να παραμείνουμε σταθεροί και να τηρούμε τις ηθικές μας αρχές, γιατί αυτές είναι οι στιγμές που μπαίνουμε στον πειρασμό να τις εγκαταλείψουμε. Και όταν το κάνετε αυτό, μπορείτε συχνά να προσκαλέσετε την καταστροφή».
Οι γιατροί εκφοβίστηκαν για να μην εκδόσουν ιατρικές εξαιρέσεις
Παρά τον αριθμό των προσπαθειών, το πανεπιστήμιο αρνήθηκε να συμμετάσχει σε μια συζήτηση και αντ’ αυτού έθεσε σε εφαρμογή την υποχρεωτική πολιτική για την αντιμετώπιση του COVID-19. Καθώς οι μαθητές άρχισαν να τυλίγονται με ατμό, πολλοί ήρθαν σε αυτόν για βοήθεια.
Θα έλεγαν πράγματα όπως, «Δεν είμαι θρησκευόμενο άτομο, και έτσι, με καλή συνείδηση, δεν θέλω να υποβάλω μια ανέντιμη θρησκευτική εξαίρεση, αλλά έχω άλλες ηθικές ή ηθικές ανησυχίες σχετικά με αυτό το εμβόλιο».
Άλλοι δεν μπόρεσαν να λάβουν κατάλληλη ιατρική εξαίρεση. Ο λόγος που δεν μπόρεσαν να πάρουν ένα ήταν επειδή το Ιατρικό Συμβούλιο της Καλιφόρνια έστειλε μια επιστολή απειλώντας να ανακαλέσει την ιατρική άδεια οποιουδήποτε γιατρού έγραφε «ακατάλληλες εξαιρέσεις».
Φυσικά, ποτέ δεν όρισαν τι ήταν κατάλληλο ή ακατάλληλο, αλλά είχε το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα. Οι γιατροί δίσταζαν απίστευτα να γράψουν ιατρικές απαλλαγές, φοβούμενοι τις επιπτώσεις.
«Θυμάμαι έναν ασθενή μου, έναν νεαρό άνδρα που πήγε στον ρευματολόγο του και αυτός ο γιατρός του είπε: «Δεδομένης της αυτοάνοσης κατάστασής σας, δεδομένων των όσων έχω δει από τα δεδομένα του εμβολίου μέχρι στιγμής, σας συνιστώ να μην κάνετε το εμβόλιο γιατί νομίζω ότι είσαι νέος και κατά τα άλλα υγιής. Δεν διατρέχετε υψηλό κίνδυνο για COVID, αλλά το εμβόλιο θα μπορούσε να επιδεινώσει την αυτοάνοση κατάστασή σας».
«Ο ασθενής γύρισε τότε και του είπε: “Εντάξει, μπορείτε να μου γράψετε ιατρική εξαίρεση επειδή υπάρχει εντολή στον τόπο εργασίας μου;” Ο ίδιος γιατρός που μόλις συνέστησε κατά του εμβολίου είπε: “Όχι, λυπάμαι, δεν μπορώ να το κάνω γιατί μπορεί να χάσω την ιατρική μου άδεια”. Αυτή λοιπόν ήταν η, κατά την άποψή μου, αφόρητη κατάσταση που βρεθήκαμε το 2021.
«Απλώς δεν μπορούσα να φανταστώ ότι προσπαθούσα να διδάξω την αρχή της ενημερωμένης συναίνεσης, που κάνω στη δεύτερη διάλεξη, ή να μιλώ μαζί τους για την ακεραιότητα και το ηθικό θάρρος, να σηκώνομαι όρθιος και να κάνω το σωστό, παρόλο που βρίσκεσαι στο κάτω μέρος του την ιεραρχία του νοσοκομείου ως φοιτητής ιατρικής.
«Δεν μπορούσα να φανταστώ να κάνω αυτές τις συζητήσεις αν έβλεπα να κυκλοφορεί κάτι που ήξερα ότι ήταν λάθος, που ήξερα ότι βλάπτει τους ανθρώπους. Έβλεπα τους συναδέλφους μου, τις νοσοκόμες και άλλους πολύ καλούς επαγγελματίες στο νοσοκομείο να απολύονται και να απειλούνται οι δουλειές τους από αυτή την [εντολή]. Αν δεν είχα σηκωθεί και δεν είχα κάνει κάτι, απλά δεν νομίζω ότι θα είχα ξυπνήσει με ήσυχη τη συνείδησή μου».
Ο Kheriaty απολύθηκε μετά από νομική αμφισβήτηση
Ο Kheriaty κατέληξε να καταθέσει αγωγή στο ομοσπονδιακό δικαστήριο, αμφισβητώντας την εντολή του εμβολίου. Υποστήριξε για λογαριασμό ατόμων με φυσική ανοσία, επειδή, από στρατηγικής άποψης, πίστευε ότι αυτό ήταν ένα επιχείρημα που βρισκόταν σε σταθερό νομικό έδαφος.
Το πανεπιστήμιο απάντησε τοποθετώντας τον πρώτα σε ανακριτική άδεια και ακολούθησε αναστολή άνευ αποδοχών. Δύο μήνες μετά την κατάθεση της μήνυσης τον απέλυσαν. Ο Kheriaty κατέληξε να ανοίξει ένα ιδιωτικό ιατρείο και μέχρι στιγμής τα πήγε καλά.
«Μπορούσα να φροντίσω την οικογένειά μου και να επιστρέψω, σχεδόν, στο σημείο που ήμουν πριν, όσον αφορά τα κέρδη. Αλλά είναι πολύ περισσότερο από χέρι με στόμα τώρα. Δεν ξέρω πώς θα είναι τα πράγματα χρόνο με το χρόνο. Δεν είμαι πλέον μισθωτός, αλλά κατάφερα να συγκεντρώσω διάφορες πηγές υποστήριξης, συμπεριλαμβανομένου του βιβλίου που έγραψα…
«Μπορούσα να επαναλάβω την κλινική μου εργασία. Μπορώ να δω τους ασθενείς μου στο ιδιωτικό μου ιατρείο. Είμαι σε θέση να κάνω την έρευνά μου, να γράφω και να μιλάω. Το Κέντρο Δεοντολογίας και Δημόσιας Πολιτικής στο DC, το Ινστιτούτο Brownstone και το Ινστιτούτο Zephyr μου πρόσφεραν λίγη υποστήριξη για να συνεχίσω αυτό το έργο.
«Το μόνο πράγμα που δεν μπόρεσα πραγματικά να επαναλάβω, τουλάχιστον όχι με τον ίδιο τρόπο, είναι η διδασκαλία και η επίβλεψη φοιτητών και κατοίκων ιατρικής, που μου άρεσε πολύ… Ήταν δύσκολο να απομακρυνθώ, αλλά όταν αναφέρω ότι, άλλοι άνθρωποι μου είπαν, «Ναι, αλλά διδάσκεις τώρα, απλώς διδάσκεις σε διαφορετική και ίσως ακόμη και σε μεγαλύτερη κλίμακα», επειδή η περίπτωσή μου τράβηξε αρκετά την προσοχή.
«Το προφίλ μου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης επεκτάθηκε και μου δόθηκαν πολλές ευκαιρίες φέτος να μιλήσω σε podcast σε μεγαλύτερο κοινό, να μιλήσω σε συνέδρια και έχω γνωρίσει μερικούς εξαιρετικούς ανθρώπους στο κίνημα της ιατρικής ελευθερίας. Έχω λοιπόν νέους συναδέλφους και νέους φίλους που είναι πραγματικά αξιόλογοι και καταπληκτικοί άνθρωποι με τους οποίους νιώθω ισχυρή σύνδεση και αλληλεγγύη, γιατί όλοι προσπαθούμε να τραβήξουμε το καρότσι προς την ίδια κατεύθυνση.
«Ανησυχούμε όλοι για το τι συνέβη στην επιστήμη και την ιατρική κατά τη διάρκεια της πανδημίας — ή θα έπρεπε να πω τι συνέβη τις τελευταίες δεκαετίες που πραγματικά εκδηλώθηκε πλήρως κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
«Έτσι, ήταν συναρπαστικό να συμμετέχω σε αυτό, να μπορώ να καταθέσω στη Γερουσία των ΗΠΑ, στη Γερουσία της Καλιφόρνια, να εμπλακώ σε κάποιες άλλες νομικές υποθέσεις που έχουν να κάνουν με τα δικαιώματα ελευθερίας του λόγου των γιατρών και τη διατήρηση της ακεραιότητας της σχέσης γιατρού-ασθενούς, ώστε να μην την υπονομεύουν εξωτερικές κυβερνητικές εισβολές.
«Η δουλειά που έκανα φέτος ήταν πραγματικά απίστευτα ικανοποιητική και είμαι ευγνώμων για αυτό, οπότε δεν μετανιώνω. Και ακόμη και χωρίς όλα αυτά τα πράγματα, δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να ξυπνάω με ήσυχη τη συνείδησή μου, γνωρίζοντας ότι προσπάθησα να κάνω το σωστό και ότι δεν έκανα συμβιβασμούς στις πεποιθήσεις μου από ευκολία».
Διατήρηση της ελευθερίας του λόγου για τους γιατρούς
Μία από τις νομικές υποθέσεις με τις οποίες έχει εμπλακεί ο Kheriaty είναι η προσπάθεια να εμποδίσει την εφαρμογή ενός νέου νόμου στην Καλιφόρνια. Στις 30 Σεπτεμβρίου 2022, ο κυβερνήτης της Καλιφόρνια Gavin Newsom υπέγραψε το νομοσχέδιο 2098 της Συνέλευσης της Καλιφόρνια , το οποίο επρόκειτο να τεθεί σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου.
Το AB 2098 απαγορεύει στους γιατρούς να παρέχουν θεραπεία ή συμβουλές για τον COVID-19 σε έναν ασθενή όταν αυτή η θεραπεία ή συμβουλή περιλαμβάνει ψευδείς πληροφορίες ή/και έρχεται σε αντίθεση με τη «σύγχρονη επιστημονική συναίνεση» ή/και «αντίθετα με το πρότυπο περίθαλψης».
Ένας γιατρός που διαπιστώνεται ότι παραβιάζει αυτόν τον νόμο είναι ένοχος για «αντιεπαγγελματική συμπεριφορά» και μπορεί να αντιμετωπίσει πειθαρχικά μέτρα, συμπεριλαμβανομένης της ανάκλησης της ιατρικής του άδειας. Όπως σημειώνει ο Kheriaty:
«Αυτό, κατά τη γνώμη μου, προφανώς υπονομεύει το βασικό στοιχείο που πρέπει να είναι το επίκεντρο της ιατρικής, που είναι η εμπιστοσύνη που έχει ο ασθενής στον γιατρό του…
«Δεν ξέρω κανέναν που θα ήθελε να κάνει μια ερώτηση στον γιατρό του… και να μην του δώσει μια ειλικρινή απάντηση με βάση την πραγματική του/της ιατρική κρίση και την ανάγνωση της επιστημονικής βιβλιογραφίας. Ένας γιατρός με εντολή φίμωσης δεν είναι ένας γιατρός που μπορείτε να εμπιστευτείτε.”
Έτσι, μαζί με τέσσερις άλλους γιατρούς με έδρα την Καλιφόρνια — τους Tracy Hoeg, Ram Duriseti, Pete Mazolewski και Azadeh Khatibi — ο Kheriaty υπέβαλε μήνυση κατά του Newsom και άλλων αξιωματούχων, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου και των μελών του Ιατρικού Συμβουλίου της Καλιφόρνια, για να μπλοκάρει αυτόν τον νόμο .
«Νομίζω ότι όλοι θέλουν ο γιατρός τους να μπορεί να λέει αυτό που σκέφτεται… και όχι απλώς να διαβάζει από ένα σενάριο που τους έδωσε η κυβέρνηση», λέει ο Kheriaty.
«Λοιπόν, αυτή η μήνυση αμφισβητεί αυτόν τον άδικο νόμο στο ομοσπονδιακό δικαστήριο, και πάλι με βάση έναν συνταγματικό ισχυρισμό ότι αυτό, το Νο. 1, παραβιάζει τα δικαιώματα της ελευθερίας του λόγου του γιατρού και, το Νο. 2, αποτελεί επίσης παραβίαση του 14η Τροποποίηση Ίσα Προστασία Δικαιωμάτων των Ιατρών…
«Έχουμε ένα συνταγματικό δικαίωμα που έχει θεμελιωθεί από την ερμηνεία του δικαστηρίου της 14ης Τροποποίησης να έχουμε νόμους που είναι επαρκώς σαφείς ώστε ένα άτομο να μπορεί να γνωρίζει εάν παραβιάζουν ή όχι τον νόμο, ώστε να μην υπάρχει αυτό το διαφαινόμενο πράγμα στο παρασκήνιο που πάντα αναρωτιέστε, “Είμαι καλά ή δεν είμαι καλά;” Επομένως, είμαι προσεκτικά αισιόδοξος ότι θα επικρατήσουμε στο δικαστήριο».
Ο ομοσπονδιακός δικαστής εκδίδει προκαταρκτική διαταγή
Μια άλλη αγωγή, που υποβλήθηκε από την Children’s Health Defense (CHD), τον Dr. LeTrinh Hoang και τους Physicians for Informed Consent, επιδιώκει επίσης να καταργηθεί ο νόμος. Στις 7 Δεκεμβρίου 2022, οι δικηγόροι του CHD κατέθεσαν αίτηση για την έκδοση προδικαστικής διαταγής ενώ η νομική αμφισβήτησή του περνάει από τα δικαστήρια.
Στις 26 Ιανουαρίου, ο ανώτερος περιφερειακός δικαστής των ΗΠΑ William Shubb εξέδωσε την προκαταρκτική διαταγή του CHD .
Σύμφωνα με τον Shubb, οι κατηγορούμενοι απέτυχαν να παράσχουν αποδείξεις ότι η «επιστημονική συναίνεση» έχει οποιαδήποτε «εδραιωμένη τεχνική έννοια» και ότι ο νόμος δεν παρέχει «καμία σαφήνεια» σχετικά με την έννοια της λέξης «παραπληροφόρηση».
Όπως σημειώνει ο Shubb :
«Ποιος καθορίζει αν υπάρχει συναίνεση εξ αρχής; Εάν όντως υπάρχει συναίνεση, μεταξύ ποιών πρέπει να υπάρχει συναίνεση (για παράδειγμα, ιατροί, ή επαγγελματικές οργανώσεις, ή ιατρικοί ερευνητές, ή αξιωματούχοι δημόσιας υγείας, ή ίσως ένας συνδυασμός);
«Σε ποια γεωγραφική περιοχή πρέπει να υπάρχει συναίνεση (Καλιφόρνια, ή Ηνωμένες Πολιτείες ή τον κόσμο); Ποιο επίπεδο συμφωνίας συνιστά συναίνεση (ίσως πολλαπλότητα, ή πλειοψηφία ή υπερπλειοψηφία); Πόσο πρόσφατα χρονικά πρέπει να έχει επιτευχθεί η συναίνεση για να θεωρείται «σύγχρονη»;
«Και ποια πηγή ή ποιες πηγές πρέπει να συμβουλεύονται οι γιατροί για να καθορίσουν ποια είναι η συναίνεση ανά πάσα στιγμή (ίσως επιστημονικά άρθρα με κριτές από ομοτίμους, ή κλινικές οδηγίες από επαγγελματικούς οργανισμούς ή συστάσεις δημόσιας υγείας);
«Το καταστατικό δεν παρέχει κανένα μέσο κατανόησης για το τι αναφέρεται η «επιστημονική συναίνεση»… Επειδή ο όρος «επιστημονική συναίνεση» είναι τόσο λανθασμένος, οι ιατροί ενάγοντες δεν είναι σε θέση να προσδιορίσουν εάν η επιδιωκόμενη συμπεριφορά τους έρχεται σε αντίθεση με την επιστημονική συναίνεση, και κατά συνέπεια «τι απαγορεύεται από το νόμο»…
«Τα ασαφή καταστατικά είναι ιδιαίτερα απαράδεκτα όταν «περιλαμβάνουν ευαίσθητους τομείς ελευθεριών της Πρώτης Τροποποίησης» επειδή «λειτουργούν για να εμποδίσουν την άσκηση αυτών των ελευθεριών».
Όπως αναφέρει το CHD :
«Η απόφαση του δικαστή Shubb εμποδίζει την επιβολή του AB 2098 εν αναμονή της επίλυσης της αγωγής. Σύμφωνα με τον επικεφαλής σύμβουλο Rick Jaffe, «ο δικαστής Shubb εξέτασε το νόμο και σωστά διαπίστωσε ότι η παραπληροφόρηση σχετικά με τον COVID ήταν αντισυνταγματικά ασαφής, σε μεγάλο βαθμό επειδή οι ενάγοντες και στις δύο περιπτώσεις έδειξαν ότι δεν υπάρχει «τρέχουσα επιστημονική συναίνεση», δεδομένου του ταχέως μεταβαλλόμενου ρυθμού της πανδημίας».
«Η υπόθεση θα προχωρήσει τώρα σε δύο άξονες», είπε ο Jaffe, προσθέτοντας: «Τα μέρη θα συνεχίσουν να εκδικάζουν την υπόθεση ενώπιον του δικαστή Shubb και θα καταθέσουμε πρόταση για συνοπτική κρίση στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον.
«Αλλά επειδή κερδίσαμε και επειδή ένας δικαστής στην Κεντρική Περιφέρεια της Καλιφόρνια αρνήθηκε μια παρόμοια αμφισβήτηση με το AB 2098, ο γενικός εισαγγελέας σίγουρα θα ασκήσει έφεση και θα υποστηρίξει ότι ο δικαστής της κεντρικής περιφέρειας είχε δίκιο. Οπότε, μένουν πολλά περισσότερα».
Ο Kheriaty μηνύει επίσης τον Λευκό Οίκο
Ο Kheriaty είναι επίσης ενάγων στην υπόθεση Missouri v. Biden , που κατατέθηκε από τους γενικούς εισαγγελείς του Μιζούρι και της Λουιζιάνα, στην οποία υποστηρίζουν ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν συνεννοείται με την Big Tech για να λογοκρίνει παράνομα τους Αμερικανούς.
Ο Δρ. Jay Bhattacharya και ο Martin Kulldorff, Ph.D., — δύο συγγραφείς της Διακήρυξης του Great Barrington , μιας πρώιμης κριτικής για τα lockdown και το κλείσιμο σχολείων— έχουν επίσης προσχωρήσει στην υπόθεση.
«Υπήρξε μεγάλη προσοχή τις τελευταίες εβδομάδες στα αρχεία του Twitter, όπου κοιτάμε κάτω από την κουκούλα αυτή την εταιρεία κοινωνικών μέσων και βλέπουμε, για παράδειγμα, μια σχέση με το FBI, όπου το FBI βασικά λέει στο Twitter τι να κάνει και τι να λογοκρίνουμε και ποιους λογαριασμούς να κλείσουμε», λέει ο Kheriaty.
«Αναμφισβήτητα, οι εταιρείες μέσων κοινωνικής δικτύωσης μπορούν να το κάνουν αυτό ως ιδιωτικές οντότητες… αλλά αναμφισβήτητα, κανείς δεν αμφιβάλλει ότι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν μπορεί να λογοκρίνει τους Αμερικανούς. Αυτή είναι μια ξεκάθαρη παραβίαση της πρώτης τροποποίησης της ελευθερίας του λόγου. Και η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν μπορεί … να πιέσει άλλες οντότητες να κάνουν τις προσφορές της ως μακρύ χέρι του καθεστώτος λογοκρισίας της.
«Ελπίζουμε, πρώτα απ’ όλα, να αποκαλύψουμε τι ακριβώς συμβαίνει με αυτή τη συμπαιγνία και τα υλικά που έχουμε μέχρι στιγμής ανακαλύψει σε αυτήν την περίπτωση έχουν δείξει ξεκάθαρα ότι όχι μόνο συμβαίνει αυτό, αλλά συμβαίνει σε μεγαλύτερη κλίμακα από ό,τι υποψιαζόμασταν όταν καταθέσαμε για πρώτη φορά τη μήνυση. Τουλάχιστον 17 διαφορετικές ομοσπονδιακές υπηρεσίες έχουν εμπλακεί σε αυτό το καθεστώς λογοκρισίας.
«Επομένως, πιστεύω ότι αυτή η υπόθεση θα λάβει αυξανόμενη προσοχή το νέο έτος καθώς προχωρά και καθώς όλο και περισσότερες πληροφορίες βγαίνουν από άλλους ερευνητές ρεπόρτερ για το τι συμβαίνει…»
Κατά τη διάρκεια της κατάθεσής του για αυτήν την υπόθεση, ο Δρ. Άντονι Φάουτσι, πρώην διευθυντής των Εθνικών Ινστιτούτων Αλλεργιών και Λοιμωδών Νοσημάτων, είχε αυτό που ο Kheriaty αποκαλεί «άγρια απίθανα κενά μνήμης». Είπε «Δεν ξέρω» 174 φορές. «Αν ήταν ειλικρινής… μάλλον ανησυχεί ότι θα τον εμπλέκουν με τρόπους που είναι προβληματικοί», λέει ο Kheriaty.
Προπαγάνδα στην εποχή του COVID
Έχω πάρει στο παρελθόν συνέντευξη από τον ψυχολόγο Mattias Desmet σχετικά με τον ρόλο του μαζικού σχηματισμού στην ικανότητα της κυβέρνησης να παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ελευθερίες μας.
Ο Kheriaty συμφωνεί ότι ο μηχανισμός πλύσης εγκεφάλου της μάζας ήταν μέρος του προβλήματος, αλλά δεν είναι το μόνο.
«Δεν νομίζω ότι η μαζική πλύση εγκεφάλου είναι ο μόνος μηχανισμός που λειτουργεί όσον αφορά την ανταπόκρισή μας στον COVID. Εκτός από αυτή τη θεωρία, την οποία ανέφερα στο βιβλίο μου, ρίχνω μια ματιά στην πιο σκόπιμη χρήση και την εξάπλωση του φόβου μέσω της προπαγάνδας.
«Και, μέσω άλλων λεπτών και όχι τόσο ανεπαίσθητων μηχανισμών εξαναγκασμού που λειτουργούσαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας — [εξετάζω] οικονομικά κίνητρα και δυναμική εξουσίας που βοηθούν επίσης να εξηγήσουμε τι συνέβη σε εμάς και γιατί τόσοι πολλοί άνθρωποι συμμετείχαν σε αυτό.
«Ο έλεγχος της ροής των πληροφοριών ήταν εξαιρετικά σημαντικός κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Νομίζω ότι χωρίς τη συνεργασία της κυβέρνησης με ιδιωτικούς φορείς σε αυτές τις τεράστιες επιχειρήσεις λογοκρισίας, δεν θα είχαμε υιοθετήσει πολιτικές όπως το lockdown και το κλείσιμο σχολείων. Θα είχαμε πολύ περισσότερες αντιδράσεις ενάντια σε πολιτικές όπως οι εντολές εμβολίων από ό,τι είδαμε.
«Όταν κλειδώνεις τους ανθρώπους στο σπίτι και έτσι απομονώνονται πίσω από οθόνες, αναγκάζονται να αλληλεπιδρούν μεταξύ τους μόνο μέσω αυτού του μέσου, δεν μπορούν να έχουν ήσυχες συνομιλίες πρόσωπο με πρόσωπο στο ψυγείο, τότε ελέγχεις τη ροή του πληροφορίες που λαμβάνουν μέσω του ελέγχου των social media, του ελέγχου των mainstream media.
«Και μετά [όταν] εφαρμόζετε πολύ εξελιγμένες τεχνικές προπαγάνδας υψηλού επιπέδου – τεχνικές προπαγάνδας εν καιρώ πολέμου – και σκόπιμα χρησιμοποιείτε τον φόβο ως μηχανισμό ελέγχου, τότε δημιουργείτε συνθήκες όπου οι άνθρωποι ακολουθούν εμφανώς άδικες πολιτικές και όχι μόνο δεν ενοχλούνται με αυτό, αλλά στην πραγματικότητα πιστεύουν ότι κάνουν καλά.
«Αυτά τα πράγματα πλαισιώνονται ως καθήκοντα ενός καλού πολίτη. Και οι άνθρωποι που αμφισβητούν αυτές τις πολιτικές ονομάζονται αμέσως: «Σας ενδιαφέρει μόνο τα χρήματα. Δεν σε νοιάζει να μη σκοτώσεις τη γιαγιά», κάτι τέτοιο.
«Αυτή η επιθυμία να είμαι καλός άνθρωπος, αυτή η επιθυμία να με βλέπουν μεταξύ των ενάρετων επειδή έχω κάνει αυτό που μου λένε να κάνω και έχω κάνει αυτό που φαίνεται ότι όλοι οι άλλοι θέλουν να κάνουν ή μου λένε να κάνουν , αυτό είναι ένα πολύ ισχυρό τονωτικό που έχει αποδειχθεί πολύ αποτελεσματικό τα τελευταία τρία χρόνια.”
Γιατί πρέπει να καταλάβουμε τη μεγάλη εικόνα
Στις 23 Οκτωβρίου 2022, ο Μπιλ Γκέιτς , ο Τζονς Χόπκινς και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συνδιοργάνωσαν μια ακόμη επιτραπέζια άσκηση με την ονομασία « Καταστροφική μετάδοση », η οποία αφορούσε ένα νέο παθογόνο που ονομάζεται «σοβαρό επιδημικό αναπνευστικό σύνδρομο εντεροϊού 2025» (SEERS-25 που επηρεάζει πρωτίστως). παιδιά και έφηβοι.
Όταν ρωτήθηκε αν πιστεύει ότι ο COVID-19 ήταν ένα είδος τελειοποίησης μιας διαδικασίας που σκοπεύει να αναπτύξει στο μέλλον η παγκοσμιοποιητική καμπάλη κατά τη διάρκεια μιας άλλης πανδημίας, απαντά:
Η Monkeypox δεν επικράτησε ποτέ ως η επόμενη κρίση, αλλά, ναι, νομίζω ότι έχουμε υιοθετήσει ένα νέο μοντέλο διακυβέρνησης και αυτό είναι που υποστηρίζω στο “The New Abnormal” – ότι παρόλο που πολλές από αυτές τις μεμονωμένες πολιτικές έχουν ανατραπεί , ορισμένες από τις προβληματικές πολιτικές που αναφέραμε, ολόκληρη η υποδομή για lockdowns, για ψηφιακή επιτήρηση μέσω τεχνολογίας τύπου διαβατηρίου εμβολίων και μέσω τεχνολογίας ψηφιακής παρακολούθησης και ανίχνευσης, αυτή η υποδομή έχει δημιουργηθεί.
«Είναι ακόμα σε ισχύ και απλώς περιμένει την επόμενη κηρυγμένη κρίση δημόσιας υγείας. Αυτό το νέο μοντέλο διακυβέρνησης περιλαμβάνει άνευ προηγουμένου επίπεδο ελέγχου στις ζωές των ανθρώπων, τις κινήσεις τους, την ομιλία τους, την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και απαιτεί να μεταπηδούμε από τη μια κηρυγμένη κρίση στην άλλη για να διατηρήσουμε αυτή την κατάσταση έκτακτης ανάγκης, έτσι ώστε ορισμένα άτομα μπορούν να διατηρήσουν την εξουσία… και να συνεχίσουν να προωθούν τους στόχους τους.
«Στο Κεφάλαιο 3 του βιβλίου, μιλάω για μερικά από τα επόμενα βήματα στην ανάπτυξη αυτού που αποκαλώ παράδειγμα βιοασφάλειας ή βιοϊατρικής ασφάλειας — πράγματα όπως τα ψηφιακά αναγνωριστικά που συνδέονται με βιομετρικά δεδομένα όπως η σάρωση ίριδας, το αναγνωριστικό προσώπου, δακτυλικό αποτύπωμα; τελικά, δεδομένα από φορητές συσκευές ή εμφυτεύσιμες συσκευές σχετικά με τα ζωτικά σας σημεία και την κατάσταση της υγείας ή τη συναισθηματική σας κατάσταση από στιγμή σε στιγμή.
«Τα ψηφιακά νομίσματα της κεντρικής τράπεζας (CBDC) θα είναι ο οικονομικός βραχίονας αυτής της συσκευής παρακολούθησης, επιτήρησης και ελέγχου, επομένως θα υπάρξει άλλη μια δηλωμένη κρίση δημόσιας υγείας. Βλέπετε μια προσπάθεια να αναπλαισιώνουμε άλλα ζητήματα από τον ρατσισμό έως την κλιματική αλλαγή ως ζητήματα δημόσιας υγείας.
«Άνθρωποι σε θέσεις εξουσίας έχουν καταθέσει σοβαρές προτάσεις για να κάνουμε κυλιόμενα lockdown για να αντιμετωπίσουμε την κλιματική κρίση, για παράδειγμα, ή την ενεργειακή κρίση στην Ευρώπη, οπότε κάτι θα δούμε.
«Είτε είναι ένας ιός υπολογιστή είτε ένας εντεροϊός, ένα γαστρεντερικό σφάλμα που επηρεάζει δυσανάλογα τα παιδιά – επειδή τα παιδιά γλίτωσαν σε μεγάλο βαθμό από τον COVID και δεν εμβολίασαν αρκετοί γονείς τα παιδιά τους στα μάτια των ελίτ του παραδείγματος βιοασφάλειας – δεν ξέρω.
«Δεν ξέρω ακριβώς ποιο θέμα θα είναι αυτό που θα επικρατήσει, αλλά θα υπάρξει άλλη μια κηρυγμένη κρίση δημόσιας υγείας, κάποια στιγμή στα επόμενα δύο με τρία χρόνια, με προσπάθειες όχι μόνο να αναβιώσουν πολιτικές και μηχανισμοί της εποχής του COVID ελέγχου, αλλά για να προωθήσει επιπλέον κομμάτια σε αυτό το καθεστώς. Για αυτό, δεν έχω καμία απολύτως αμφιβολία.
«Ένας από τους λόγους που έγραψα το βιβλίο… [ήταν] για να κοιτάξω προς το μέλλον και να ρωτήσω: «Εντάξει, πώς θα αναπτυχθεί αυτή η συσκευή, αυτή η βιοϊατρική συσκευή ασφαλείας στο δρόμο και ποια είναι τα επόμενα βήματα σε αυτό επεξεργάζομαι, διαδικασία?’
«[Το ρωτάω] για να μπορέσουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι αν δεν αρχίσουμε να υπερασπιζόμαστε ορισμένες ελευθερίες, αν δεν τραβήξουμε γραμμές και δεν πούμε: «Αυτά είναι δικαιώματα που δεν πρέπει ποτέ να παραιτηθούν, ακόμη και σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης ή κηρύχθηκε κρίση», αν δεν αρχίσουμε να το κάνουμε αυτό και αν δεν γνωρίζουμε ποια θα είναι τα επόμενα βήματα σε αυτή τη διαδικασία και πώς θα μας πουληθούν, τότε θα βρισκόμαστε απροσδόκητοι για άλλη μια φορά.
«Σε μια κρίση όπου υπάρχει φόβος και αβεβαιότητα, δεν θα μπορούμε να σκεφτόμαστε καθαρά. Θα χάσουμε ξανά τα κεφάλια μας και θα ξυπνήσουμε σε ένα ή δύο ή τρία χρόνια και θα αναρωτηθούμε, “Πώς φτάσαμε εδώ;”
«Τι συνέβη σε εμάς; και δεν θέλω να το δω να συμβαίνει ξανά. Έχουμε ήδη παραιτηθεί αρκετά από τις ελευθερίες μας, έχουμε ήδη υποστεί τις τεράστιες παράπλευρες βλάβες των καταστροφικών πολιτικών μας για την πανδημία και, κατά την άποψή μου, δεν μπορούμε να ακολουθήσουμε αυτόν τον δρόμο ξανά σε άλλα λίγα χρόνια».
Κοιτάω μπροστά
Στον επίλογο του βιβλίου, με τίτλο «Σιάτλ 2030», ο Kheriaty φαντάζεται πώς θα ήταν η ζωή σε επτά χρόνια από τώρα, αν δεν αλλάξουμε πορεία.
«Αυτό που κάνω στο πρώτο μισό του επιλόγου είναι να προσπαθώ να δώσω στον αναγνώστη μια αίσθηση του τρόπου με τον οποίο ορισμένες από αυτές τις νέες τεχνολογίες και μέτρα θα πωληθούν στο κοινό, έτσι ώστε οι πρώτες δύο σελίδες του επιλόγου να μην φαίνονται δυστοπικός…
«Μόνο μόλις φτάσεις στα μισά του δρόμου αρχίζεις να βλέπεις, «Εντάξει, υπάρχουν μερικές μύγες στο γάλα, και υπάρχουν άνθρωποι σε αυτήν την κοινωνία υπό αυτό το καθεστώς που δεν ωφελούνται, που αποκλείονται από το σύστημα κοινωνικής πίστωσης και άλλους μηχανισμούς κοινωνικού και οικονομικού ελέγχου».
«Υπάρχουν σίγουρα προβλήματα υγείας που δεν επιλύονται με ενέσεις mRNA δύο φορές το χρόνο και πιθανώς επιδεινώνονται από αυτό το μοντέλο αντιμετώπισης των ανθρώπων σαν να είμαστε υλικό που χρειάζεται ενημερώσεις λογισμικού με τη μορφή γονιδιακών θεραπειών.
«Ας ελπίσουμε ότι, μέχρι το τέλος του επιλόγου, ο αναγνώστης θα ξυπνήσει και θα αναγνωρίσει, “Ω, Θεέ μου, δεν είναι αυτό το είδος της κοινωνίας που θέλω να ζήσω. Σίγουρα δεν είναι το είδος της κοινωνίας που θέλω τα παιδιά μου ή τα εγγόνια μου να μεγαλώσουν μέσα».
«Δεν επινόησα καμία νέα τεχνολογία για να περιγράψω στον επίλογο… [λέω] «Μερικά χρόνια από τώρα, εάν ορισμένα πράγματα που είναι άμεσα διαθέσιμα υιοθετηθούν σε μαζική κλίμακα και αναπτυχθούν με συγκεκριμένους τρόπους, αυτή είναι η ζωή σας πρόκειται να μοιάζει. Είναι αυτό το είδος ζωής που θέλετε να κάνετε;».
«Λοιπόν, είναι μια προσπάθεια να συγκεντρωθεί το βλέμμα του βιβλίου με προσανατολισμό στο μέλλον και να βοηθήσει τους ανθρώπους να αποκτήσουν πραγματικά μια σταθερή και συγκεκριμένη αντίληψη του τι έρχεται, αν δεν σηκωθούμε και αντισταθούμε».
Υπάρχει τρόπος να αντισταθείτε στην εφαρμογή του CBDC;
Πιστεύω ότι η εφαρμογή των CBDC θα διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στο επερχόμενο σύστημα ελέγχου, επειδή από τη στιγμή που η παγκοσμιοποίηση έχει άμεση πρόσβαση στα χρήματά σας, γίνεται πολύ πιο εύκολος ο έλεγχος. Και, όπως φαίνεται αυτή τη στιγμή, τα CBDC είναι αναπόφευκτα. Το ερώτημα είναι πώς μπορούμε να εξαιρεθούμε από το σύστημα;
“Αυτό είναι ένα πραγματικά δύσκολο πρόβλημα και είναι μια πραγματικά σημαντική ερώτηση”, λέει ο Kheriaty. «Νομίζω ότι πρέπει να μάθουμε πώς να εξαιρεθούμε από το σύστημα και να αναπτυχθούμε, είτε πρόκειται για παράλληλη οικονομία είτε για παράλληλα ιατρικά ιδρύματα, που είναι πραγματικά ανεξάρτητα.
«Πρέπει να το κάνουμε τώρα και πρέπει να αναπτύξουμε αυτά τα πράγματα σύντομα, γιατί αν βρεθούμε συλλογικά σε μια κατάσταση επιλογής με ψηφιακά αναγνωριστικά και CBDC, τότε η αντίσταση σε αυτό το σύστημα θα είναι σχεδόν αδύνατη…
«Νομίζω ότι πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε μικρές και τοπικές και να αναπτύξουμε ισχυρές κοινότητες πρόσωπο με πρόσωπο επικοινωνίας, αλληλεπίδρασης, αμοιβαίας υποστήριξης και ανταλλαγής. Το νόμισμα λειτουργεί λόγω μιας κοινής συμφωνίας ότι όταν σας δώσω αυτό το κομμάτι χαρτί, θα αξίζει κάτι.
«Είναι μια αμοιβαία συμφωνία ότι θα χρησιμοποιήσουμε αυτόν τον μηχανισμό ανταλλαγής και αυτός ο μηχανισμός μέτρησης της αγοραίας αξίας είναι ο τρόπος με τον οποίο το νόμισμα γίνεται νόμισμα.
«Έτσι, [ως] συλλογικότητα [πρέπει να πούμε] «Όχι, δεν πρόκειται να πάμε χωρίς μετρητά». Εάν ως συλλογικότητα πούμε, «Όχι, δεν πρόκειται να μεταφέρουμε όλα τα περιουσιακά μας στοιχεία σε ένα κεντρικά ελεγχόμενο ψηφιακό νόμισμα», θα σταματήσουμε τη διαδικασία να γίνει αυτό το προεπιλεγμένο ή το μοναδικό παιχνίδι στην πόλη.
«Πέρα από αυτό, θα ήθελα να μπορούσα να σας πω πώς είναι η απάντηση και πώς θα μοιάζουν αυτές οι παράλληλες οικονομίες. Δεν ξέρω την απάντηση σε αυτό, και μέρος του λόγου που δεν ξέρω την απάντηση είναι επειδή έτσι δεν αναπτύσσονται νέες λύσεις. Καινοτόμες λύσεις δεν αναπτύσσονται από μερικά οξυδερκή ή έξυπνα άτομα που τα καταλαβαίνουν όλα.
«Απαιτούν τη συλλογική σοφία πολλών ανθρώπων που δοκιμάζουν πράγματα, μερικά από τα οποία δεν λειτουργούν και μερικά από τα οποία λειτουργούν. Απαιτούν από ανθρώπους σε τοπικό επίπεδο να ρωτούν: “Ποιες είναι οι ανάγκες του πληθυσμού εδώ κοντά στο σπίτι;” που μπορεί να μοιάζουν πολύ διαφορετικά από τις ανάγκες ενός πληθυσμού σε διαφορετικό περιβάλλον ή σε διαφορετικό πλαίσιο».
Περνώντας το σημείο χωρίς επιστροφή, κάθε ελευθερία θα χαθεί
Ο Kheriaty συνεχίζει εξηγώντας γιατί η έξοδος από το σύστημα ελέγχου – μόλις εφαρμοστούν πλήρως τα CBDC και η κοινωνία έχει μείνει χωρίς μετρητά – θα είναι σχεδόν αδύνατη:
«Τα CBDC πρέπει να διακρίνονται από τα αποκεντρωμένα ψηφιακά νομίσματα όπως το Bitcoin. Οι ομοσπονδίες εκδίδουν ένα ψηφιακό δολάριο και εάν αυτό το ψηφιακό νόμισμα υιοθετηθεί σε σημείο που να έχουμε εντελώς αδιάθετα μετρητά, τότε βρισκόμαστε σε μια κατάσταση στην οποία μπορεί να αποκλειστείτε από την ικανότητά σας να συμμετέχετε σε οικονομικές συναλλαγές εάν μην συμμορφωθείς ή αν δεν συμπεριφερθείς.
«Και, όπως εξηγώ στο βιβλίο, αν έχετε ένα ψηφιακό δολάριο στο ψηφιακό σας πορτοφόλι, δεν είναι στην πραγματικότητα το ίδιο με ένα χαρτονόμισμα δολαρίου στο πραγματικό σας πορτοφόλι. Ο λόγος για αυτό είναι, ας υποθέσουμε ότι η κυβέρνηση σας δίνει έκπτωση φόρου 1.000 $ με τη μορφή ψηφιακού δολαρίου. Μπορεί ακόμη και να γλυκάνουν τη συμφωνία λέγοντας: “Θα σας δώσουμε μια επιταγή 1.000 $ στον τραπεζικό σας λογαριασμό ή θα σας δώσουμε 1.200 $ με τη μορφή ψηφιακού δολαρίου”, σωστά;
«Ω, εντάξει, θα πάρω το ψηφιακό δολάριο. Αυτό δεν είναι εγκεφαλικό. Είναι περισσότερα χρήματα ». Λοιπόν, σε δύο με τρία χρόνια από τώρα, όταν θα ζούμε χωρίς μετρητά, αυτό το ψηφιακό δολάριο μπορεί να προγραμματιστεί ώστε να έχει όρους που συνδέονται με αυτό.
«Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση μπορεί να πει: «Εδώ είναι η έκπτωση φόρου, αλλά πρέπει να ξοδέψετε αυτά τα 1.200 δολάρια κάποια στιγμή μέσα στους επόμενους εννέα μήνες, και αν δεν το κάνετε, τότε θα μετατραπεί σε 600 δολάρια. Και αν δεν το ξοδέψετε τους επόμενους έξι μήνες μετά, θα εξαφανιστεί ».
«Έτσι, αυτό που έχετε στο ψηφιακό σας πορτοφόλι δεν μοιάζει με μετρητά. Τα μετρητά δεν εξαφανίζονται απλώς. Δεν έχει ημερομηνία λήξης. Η κυβέρνηση μπορεί επίσης να πει, «Πρέπει να τα ξοδέψετε σε αυτές τις ευνοημένες βιομηχανίες».
Ή, «Δεν μπορείτε να τα ξοδέψετε σε αυτές τις δυσμενείς βιομηχανίες. Δεν μπορείτε να δώσετε μια δωρεά ή συνεισφορά για να υποστηρίξετε το podcast του Dr. McCullough επειδή είναι διανομέας παραπληροφόρησης, ή, “Πρέπει να το ξοδέψετε για πράσινη ενέργεια” ή οτιδήποτε άλλο.
«Μόλις αυτό συνδεθεί με μια ψηφιακή ταυτότητα, η κυβέρνηση θα μπορεί να παρακολουθεί όλες τις οικονομικές σας συναλλαγές χρησιμοποιώντας αυτό το ψηφιακό νόμισμα. Θα μπορέσει να σας ωθήσει και να σας τιμωρήσει με τους τρόπους που περιέγραψα.
«Αν προσπαθήσετε να εξαιρεθείτε από αυτό το σύστημα, βασικά δεν θα είστε σε θέση να συμμετάσχετε σε οικονομικές συναλλαγές ή θα βρεθείτε σε κάποια παράλληλη οικονομία που περιλαμβάνει ανταλλαγές κοτόπουλων ή κάτι τέτοιο — πολύ πρωτόγονο είδος των οικονομικών συναλλαγών — επειδή όλες οι τράπεζες και όλα τα κύρια θεσμικά όργανα της κοινωνίας θα βασιστούν σε αυτό το ψηφιακό σύστημα παραγωγικότητας και ανταλλαγής και νομίσματος για να συμμετέχουν σε όλες τις συναλλαγές.
«Λοιπόν, όταν το σύστημα είναι στη θέση του, θα είναι πολύ δύσκολο να αντισταθείς επειδή ένας αλγόριθμος στον ουρανό ή ένα άτομο μπορεί να πατήσει ένα κουμπί και, κοίτα, δεν μπορείς πλέον να αγοράσεις βενζίνη. Δεν μπορείτε πλέον να αγοράζετε πράγματα στο Διαδίκτυο, εκτός εάν πάρετε το αναμνηστικό σας εμβόλιο ή εάν δεν κάνετε αυτό που σας λένε οι αρχές δημόσιας υγείας να κάνετε.
«Λοιπόν, είναι ένα σύστημα σχεδόν ολοκληρωτικής επιτήρησης και ελέγχου που θα έκανε τους ολοκληρωτικούς δικτάτορες του παρελθόντος να ξεσπάσουν τα σάλια. Ο Χίτλερ ή ο Στάλιν δεν μπορούσαν παρά να ονειρεύονται αυτό το επίπεδο παρεμβατικής επιτήρησης και μικρού ελέγχου στις κινήσεις και τη συμπεριφορά των πληθυσμών που κυβερνούσαν».
Περισσότερες πληροφορίες
Συμφωνώ απόλυτα με την ιδέα του Kheriaty ότι είναι επιτακτική ανάγκη να καταλάβουν οι άνθρωποι πού οδηγούμαστε — ότι τα μέτρα για τον COVID-19 δεν ήταν απλώς απαντήσεις σε μια δεδομένη πανδημία, αλλά έθεσαν τα θεμέλια για μια ολοκληρωτική κυβέρνηση ενός κόσμου, όπου η ανθρώπινη δικαιώματα και ελευθερίες δεν θα υπάρχουν πλέον.
Αυτή είναι πιθανώς η μεγαλύτερη πρόκληση που έχει αντιμετωπίσει ποτέ η ανθρωπότητα ως συλλογικότητα και απαιτεί ισχυρή συλλογική αντίσταση. Ωστόσο, για να εμφανιστεί αυτή η αντίσταση, οι άνθρωποι πρέπει να καταλάβουν τι συμβαίνει.
Έτσι, για να μάθετε περισσότερα, φροντίστε να πάρετε ένα αντίγραφο του βιβλίου του Kheriaty, « The New Abnormal: The Rise of the Biomedical Security State », και να το μοιραστείτε με τους φίλους και την οικογένειά σας.
Πηγή: Children’s Health Defense
Απόδοση: Ελλήνων Αφύπνιση
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
Αρθρο απο το εβ ραϊκό Αρισβη
εβραϊκό πλυντήριο
Is that streetlight watching you – and eavesdropping too? – The Conservative Woman
https://www.conservativewoman.co.uk/is-that-streetlight-watching-you-and-eavesdropping-too/