Φτάσαμε στο ΣΗΜΕΙΟ ΜΗΔΕΝ – Λίγο πριν την παγκόσμια αλλαγή οι ίδιοι οι άνθρωποι επιζητούν την καταστροφή

Αλλαγή της πολιτικής και κοινωνικής στάσης των νέων σε όλο τον κόσμο δηλώνει πως η παγκόσμια κοινωνία είναι έτοιμη για τη Μεγάλη Επανεκκίνηση.

Εκτενέστατο δημοσίευμα του Guardian απασχολεί η αλλαγή του τρόπου σκέψης των νέων που ανήκουν στη γενιά των Millenians και τη γενιά Ζ κι αναρωτιέται αν οι πλούσιοι πρέπει να ανησυχούν, φέρνοντας ως παράδειγμα, τη ρήση ενός Γάλλου φιλοσόφου, του Ζαν-Ζακ Ρουσώ από τον 18ο αιώνα : «Όταν ο λαός δεν θα έχει να φάει πια, θα φάει τους πλουσίους».

Η πραγματικότητα έχει δείξει ότι σε εποχές οικονομικής κρίσης και διαρκούς καταναγκασμού των λαών, οι άνθρωποι απογοητεύονται, γίνονται σκληρόκαρδοι και δημιουργούν κοινωνίες ψυχρές, χωρίς καρδιά. Άνθρωποι χωρίς καρδιά γίνονται αδίστακτοι και μάλιστα, πρόθυμα θα στραφούν εναντίον, όχι μόνο όσων θεωρούν υπεύθυνους για τα δεινά που περνούν, αλλά και όσων φαίνονται ότι τα καταφέρνουν ακόμα να αντιστέκονται και να αντέχουν στις δυσκολίες και τις εχθρικές συνθήκες καθημερινής επιβίωσης.

Το άρθρο της Guardian όμως καταλήγει πως οι πλούσιοι δεν πρέπει να ανησυχούν, αφού οι millennials, δηλαδή όλοι όσοι γεννήθηκαν από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 έως τα τέλη της δεκαετίας του 1990, αλλά και η αμέσως επόμενη γενιά, η «Ζ», δεν είναι υπέρ της βίας. Είναι όμως υπέρ της Αριστεράς.

Η συνεχής προπαγάνδα της αριστερής νοοτροπίας της ΝΤΠ έφερε καρπούς. Έφερε μια γενιά που επιζητεί την επικράτηση αριστερού τύπου διακυβέρνησης.

Και υπάρχουν και απτές αποδείξεις προς αυτή την κατεύθυνση, όπως αναφέρει το Guardian, καθώς, “σύμφωνα με έκθεση του βρετανικού Institute for Economic Affairs (IEA) που δημοσιεύτηκε τον περασμένο Ιούλιο: οι νέοι και οι νέες της Γηραιάς Αλβιόνας έχουν «στραφεί προς την Αριστερά», καθώς «σχεδόν το 80% κατηγορεί τον καπιταλισμό για τη στεγαστική κρίση, το 75% θεωρεί ότι η κλιματική κρίση είναι ένα “κατεξοχήν καπιταλιστικό πρόβλημα” και το 72% υποστηρίζει τις μαζικές κρατικοποιήσεις. Συνολικά το 67% θέλει να ζήσει υπό ένα σοσιαλιστικό οικονομικό σύστημα»”.

Απίστευτο; Δείτε περιπτώσεις που αναφέρει το άρθρο του Guardian:

«Πάρτε για παράδειγμα τον 33χρονο Βρετανό Τζακ Φόστερ, νυν τραπεζικός υπάλληλος που όμως δηλώνει «απογοητευμένος από το τρέχον καπιταλιστικό σύστημα» και ξεκαθαρίζει πως το υπάρχον κοινωνικοοικονομικό τοπίο διαμόρφωσε καθοριστικά την πολιτική του κατεύθυνση: «Εργάστηκα ως τηλεφωνητής σε εταιρεία – μια φρικτή δουλειά – και μετά δεν είχα λεφτά καν για να νοικιάζω ένα σπίτι. Σκέφτηκα μήπως θα μπορούσα να αγοράσω ένα σπίτι, αλλά με μητέρα καθαρίστρια και με πατέρα ΑμΕΑ, δεν είχα καμία επιλογή. Συνειδητοποίησα ότι προκειμένου να μπορώ να αγοράσω σπίτι, θα έπρεπε να κληρονομήσω πολλά χρήματα από τους γονείς μου – γεγονός που δεν έπαιζε να συμβεί».

Ωστόσο, η κρίση που αντιμετωπίζουν σήμερα οι νέοι και οι νέες δεν είναι μόνο αμιγώς οικονομική, αλλά και υπαρξιακή, καθώς ανησυχούν ότι σε μερικές δεκαετίες δεν αποκλείεται να μην υπάρχει καν ο πλανήτης, τουλάχιστον όπως τον γνωρίζουμε σήμερα. «Έχουμε τον Τζεφ Μπέζος να εκτοξεύεται στο Διάστημα, την ώρα που το Λας Βέγκας υποφέρει από λειψυδρία και καίγεται ο μισός πλανήτης», σημειώνει στο άρθρο η Εμιλι Χάρις, μία εικοσάχρονη φοιτήτρια από το Λονδίνο και την άποψή της συμμερίζεται η πλειονότητα της βρετανικής νεολαίας.

Ομοίως και οι αμερικανοί millenials

Μια παρόμοια τάση καταγράφεται και στην άλλη μεριά του Ατλαντικού. Έρευνα του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ αποκάλυψε το 2016 πως το 50% των νέων τασσόταν «κατά του καπιταλισμού», ενώ το 2018 μια εκ νέου δημοσκόπηση του Ινστιτούτου Gallup έδειξε πως θετικά υπέρ του καπιταλισμού διάκειται το 45% των νέων Αμερικανών (το 2010 το αντίστοιχο ποσοστό ήταν στο 68%, μιλάμε δηλαδή για μια πτώση της τάξεως του 23% μέσα σε μια οκταετία).

Καταλυτικό ρόλο προς αυτή την κατεύθυνση φαίνεται να έπαιξε και η πιο διάσημη millennial πολιτικός των ΗΠΑ: «Η νεοϋορκέζα βουλευτής του Δημοκρατικού Κόμματος Αλεξάντρια Οκάσιο-Κορτέζ, συνοψίζει εξαιρετικά το πνεύμα της γενιάς της», υποστηρίζει ο Τζόουνς. «Αποτελεί το είδωλο των σημερινών 30άρηδων που θέλουν η αναδιανομή του πλούτου να συνοδευτεί με μια εξίσου μεγάλη μερίδα ποπ κουλτούρας», εξηγεί.

Η «σπόντα» είναι ξεκάθαρη και αναφέρεται στην πρόσφατη επιλογή της 31χρονης Κορτέζ να παραστεί στο Met Ball φορώντας μία εντυπωσιακή, λευκή τουαλέτα με μια επιγραφή που ανέγραφε «Tax the rich» (Φορολογήστε τους Πλούσιους).
Σύμφωνα με τον Κρίστιαν Νίμιτς, επικεφαλής οικονομολόγο του Institute for Economic Affairs (IEA) και συντάκτη της έκθεσης, η στροφή των νέων προς την Αριστερά οφείλεται εν μέρει στο ότι έχει αλλάξει ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνεται η νεολαία τον σοσιαλισμό.

Μιλώντας στον Guardian, υποστήριξε ότι ενώ κάποτε θεωρούνταν «περιθωριακός», πλέον ο σοσιαλισμός αποτελεί περισσότερο «μία δήλωση μόδας, ειδικά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου οι άνθρωποι κατασκευάζουν μια σοσιαλιστική δημόσια εικόνα για επικοινωνιακούς σκοπούς».

Ωστόσο, δεν μπόρεσε να μην αναγνωρίσει πως η Αριστερά είναι εκ νέου ελκυστική λόγω της πρωτοφανούς στεγαστικής κρίσης που μαστίζει την Βρετανία. Σήμερα η Βρετανία περισσότερο από μία «δημοκρατία της ιδιοκτησίας» αποτελεί έναν «παράδεισο των ιδιοκτητών», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Τζόουνς, προσθέτοντας εμφατικά ότι μέσα σε διάστημα δύο δεκαετιών, στη Βρετανία οι πιθανότητες να μπορέσει να αποκτήσει δικό του σπίτι ένας νέος άνθρωπος με μεσαίο εισόδημα μειώθηκαν τουλάχιστον κατά το ήμισυ.
«Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι οι νέοι άνθρωποι δεν βλέπουν κανένα εύλογο κίνητρο για να υποστηρίξουν ένα σύστημα που φαίνεται ότι προσφέρει ελάχιστα παραπάνω από ανασφάλεια και κρίσεις», καταλήγει με νόημα την ανάλυση του ο βρετανός αρθρογράφος.

Η Γενιά Ζ μεγάλωσε μαθαίνοντας για την κλιματική αλλαγή από το νηπιαγωγείο και, επιδιώκεται να μπει μπροστά στις αλλαγές για το… καλό του πλανήτη. Αυτό σημαίνει πως έχει εκπαιδευτεί σύμφωνα με τα πρότυπα της διεθνιστικής τάξης πραγμάτων.

Με άλλα λόγια, έχει «γεννηθεί» και ανδρώνεται ένα «νέο-κομμουνιστικό» κίνημα νεολαίας, το οποίο ονειρεύεται και θέλει να φέρει την αλλαγή. Το ερώτημα που αυθόρμητα τίθεται είναι το εξής: Θέλουν να φέρουν την δική τους αλλαγή ή μία αλλαγή που άλλοι έχουν σκεφτεί και απλά χρειάζονται τα κατάλληλα πιόνια που θα προωθήσουν τις εξελίξεις;;;

Άλλωστε η όποια εξουσία έχει ανάγκη ένα δυνατό κίνημα νεολαίας να την υποστηρίζει (βλ. κομμουνιστική νεολαία, νεολαία Χίτλερ κοκ.)

Έντεχνα η δυσαρέσκεια των γενεών που δεν μπορούν να αποκτήσουν αυτά που οι παλαιότερες απέκτησαν, στρέφεται κατά των εχόντων περιουσία. Θα μπορούσε να στραφεί οπουδήποτε, εκτός από την πραγματική πηγή των προβλημάτων που είναι τα κέντρα εξουσίας. Αυτή τη στιγμή η ιδέα της φορολόγησης των πλουσίων προβάλλεται παντού. Είναι το βήμα πριν την απαίτηση δραστικών αλλαγών στον τρόπο διακυβέρνησης των κρατών, ώστε να επιτευχθεί ισότητα για όλους, παροχή στέγης σε όλους και τροφή σε όλους. Όλοι στο επίπεδο της βιωσιμότητας δηλαδή, ίσα να επιβιώνουν και κανείς να μην έχει τίποτα και να είναι ευτυχισμένος, όπως μας λένε οι λάτρεις της Μεγάλης Επανεκκίνησης.

Κι αυτή η γενιά τα απαιτεί όλα αυτά, αφού έτσι την εκπαίδευσαν και δεν θα διστάσει να γίνει βίαιη, παρά τις αντίθετες διαβεβαιώσεις του αρθρογράφου του Guardian.

Τα απογοητευμένα πλήθη, μέσα σε έναν ψυχρό πλέον κόσμο, χωρίς καρδιά, θα επιζητούν να αφομοιώσουν οτιδήποτε φαίνεται να διαφέρει και να αντιστέκεται. Θα επιζητούν να καταστρέψουν ότι δεν βρίσκεται στην ίδια κατάσταση με αυτά, όσους κατέχουν, σε αντίθεση με αυτά, που περιμένουν να επιβιώσουν με τα κρατικά επιδόματα.

Θα λειτουργήσουν σαν ένας άρρωστος τοξικός οργανισμός, που θέλει να απορροφήσει τα πάντα γύρω του και να τα αφομοιώσει, κάνοντάς τα σαν αυτόν, όπως έχει προειδοποιήσει ο Δημοσθένης Λιακόπουλος, ενώ μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για το τι έρχεται στον τόμο 27 της σειράς “Γιατί και Πως Ζουν Αναμεσά μας” του Δ. Λιακόπουλου: “Η Επόμενη Μέρα Mother Co”.

Φτάσαμε στην κρίσιμη στιγμή μηδέν, όπως όλα δείχνουν. Είναι η στιγμή που τα πλήθη είναι έτοιμα να στραφούν κατά των εχόντων πλούτο τώρα, κι έπειτα, κατά των πολιτικών που θα εξαγριώσουν τους ανθρώπους με μέτρα καταναγκασμού κι εξαθλίωσης, φέρνοντας έτσι την πολυπόθητη για αυτούς Μεγάλη Επανεκκίνηση, που θα αλλάξει τον κόσμο μας για πάντα, ενώ θα στρώσει το χαλί, για την τελική “λύση” του παγκόσμιου μονάρχη.

el.gr