Δείτε μια ταινία μικρού μήκους για την χειραγώγηση της σκέψης βασιζόμενη στα γραπτά του Τζόρτζ Οργουελ και θα καταλάβετε που μας πάνε …
Ο σημαντικός Ιρανός καλλιτέχνης Μπαμπά Ανβάρι στη μικρού μήκους ταινία του «Two & Two» σκιαγραφεί με συγκλονιστικό τρόπο την απόπειρα χειραγώγησης της σκέψης και την επιβολή της εξουσίας με κάθε κόστος όπως αναφέρει το theinsider.gr.
Βασιζόμενος στα γραπτά του Τζόρτζ Οργουελ, ο οποίος στο «1984» έγραφε ότι «ελευθερία είναι να μπορείς να πεις ότι 2 +2 = 4» ο Ανβάρι αντιστρέφει στην πρόσθεση και παρουσιάζει το πως πραγματοποιείται με τη βία η χειραγώγηση της σκέψης.
Η ταινία διαδραματίζεται σε ένα σχολείο όπου κάποια μέρα οι κανόνες αλλάζουν και 2+2 κάνει πια 5 και κανείς δεν έχει δικαίωμα να το αμφισβητήσει. Τι θα γίνει όμως όταν ένα από τα παιδιά το αμφισβητήσει; Η ταινία προτάθηκε για Bafta καλύτερης μικρού μήκους ταινίας.
«Το κίνητρο μου ήταν η ταινία να αναζητήσει την επιθυμία που οδηγεί τους ανθρώπους να αμφισβητήσουν μία δεσποτική κατάσταση», δήλωσε ο Ιρανός σκηνοθέτης.
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Μας έχουν πάει ήδη, εδώ και πολλά χρόνια…
Αν ρωτήσεις κάποιον να σου πει για το τι είδους πολίτευμα έχουμε, θα πει ότι έχουμε δημοκρατία… και αυτό είναι κάτι το αδιαμφισβήτητο!
Από αυτή την απάντηση μπορεί κάποιος να καταλάβει 2 πράγματα για τον ερωτηθέντα, α) η είναι τσογλάνι του συστήματος και τρώει από αυτό, η είναι ένας ακόμα μαλάκας από τα εκατομμύρια. Συνήθως είναι το δεύτερο!
Όποιος ακόμα και με βάση τον Αριστοτέλη, Πλάτωνα, η Πλούταρχο προάγει διαφορετική γνώμη, ότι δηλαδή ΔΕΝ είχαμε η έχουμε δημοκρατία, αυτομάτως μπαίνει στο εκτελεστικό απόσπασμα… και εκτελείται φραστικά από τους… δημοκράτες, ως φασίστας!
Ο Αριστοτέλης, ο Πλάτωνας, ο Πλούταρχος… όπως και τα μαθηματικά βασίζονται στην λογική. Όταν αυτή όμως έχει χαθεί κάτω από την προπαγάνδα… τότε έχουμε 2+2=5!
Αυτά.
Πράγματι, τι είδους εγκληματικά μυαλά πρέπει να έχουν ορισμένοι άνθρωποι. Μυαλά τέτοια που η αρρώστια τους να γίνεται(η) πραγματικότητα η οποία γίνεται “αληθινή” απο τον εξαναγκασμό σε νεαρή ηλικία με αποτέλεσμα αυτού όταν ριζώσει να μετατρέπει οτι εισέρχεται στον νου βάση του μοντέλου της μάθησης και διαπαιδαγώγησης η οποία μπορεί να μην έχει καμμία υπόσταση αλλά… ανάγκα και θεοί πείθονται. Αυτή είναι η φύση των πραγμάτων? Ισως. Πρίν χρόνια σε ενα ντοκυμαντέρ είχα δεί πως η τάξη των βρεττανων ευγενών γαλαζοαιματων-μην χεσω- είχε αποφανθεί πως η πραγματική γνώση έπρεπε να κρατείται μόνο για τον κυκλο τους και όλοι οι υπόλοιποι να διδάσκονται βλακείες που να τους αποπρασανατολιζουν με τρόπο.
Ετσι οι πληβείοι γίνονται υπάκουοι νομίζοντας πως είναι ελεύθεροι.