Η Ατζέντα 21 ξανά στο προσκήνειο. Ο αποπληθυσμός του πλανήτη και η Παγκόσμια Κυβέρνηση προ των πυλών, με την νέα πολυαναμενόμενη εγκύκλιο που θα ανακοινώσει ο Πάπας.
Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για την προς έκδοση εγκύκλιο σχετικά με την καταπολέμηση της κλιματική αλλαγής, μια κίνηση που θα προσπαθήσει να πείσει, τουλάχιστον, τους καθολικούς πιστούς του πλανήτη να στηρίξουν τον αγώνα.
Η εγκύκλιος, αναμένετε να παρουσιαστεί επίσημα αύριο, στις 18 Ιουνίου, ωστόσο η έκδοσή της στα ιταλικά έχει διαρρεύσει ήδη από την εδημερίδα L’ Espresso.
Ο Πάπας προσπαθεί να μας πείσει ότι «υπάρχει συστηματική επιστημονική ομοφωνία ότι διανύουμε μια περίοδο ανησυχητικής θέρμανσης του κλιματικού συστήματος» και ότι για όλο αυτό φταίνε οι άνθρωποι, κυρίως, των ανεπτυγμένων χωρών. Πρόσφατα, τον Ιανουάριο, είχε δηλώσει ότι η ανθρωπότητα «χαστουκίζει τη φύση στο πρόσωπο».
Σύμφωνα με την The Guardian “Με μια πρωτοφανή εγκύκλιο σχετικά με το θέμα του περιβάλλοντος, ο ποντίφικας αναμένεται να υποστηρίξει ότι η εκμετάλλευση των πόρων του πλανήτη από την ανθρωπότητα έχει ξεπεράσει τα φυσικά σύνορα της Γης”, καθώς “ο κόσμος αντιμετωπίζει την καταστροφή, χωρίς μια επανάσταση στις καρδιές και το μυαλό.”
Επίσης ότι ο Πάπας «στοχεύει στην αλλαγή της καρδιάς. Αυτο που θα μας σώσει δεν είναι η τεχνολογία ή η επιστήμη. Αυτό που θα μας σώσει είναι η ηθική μεταμόρφωση της κοινωνίας μας», δήλωσε Καρμελίτης πατέρας Eduardo Agosta Scarel, ένας επιστήμονας του κλίματος που διδάσκει στο Καθολικό Πανεπιστήμιο της Αργεντινής στο Μπουένος Άιρες.
Στη νέα του εγκύκλιο, ο Πάπας επιμένει ότι «η Γη, το σπίτι όλων μας, όλο και περισσότερο δείχνει να μεταμορφώνεται σε έναν απέραντο σκουπιδότοπο».
Όλα αυτά μοιάζουν ωραία και ηθικά. Αλλά είναι;
Σύμφωνα με το naturalnews, ο καθηγητής John Schellnhuber έχει επιλεγεί ως ένας από τους βασικούς ομιλητές σχετικά με την εγκύκλιο της κλιματικής αλλαγής Αλλά ο άνθρωπος αυτός είναι είναι κάποιος που θεωρεί ότι ο πλανήτης είναι πυκνοκατοικημένος από τουλάχιστον έξι δισεκατομμύρια ανθρώπους και κατά συνέπεια πρέπει να μειωθεί…
Επίσης, ο Schellnhuber έχει πει σχετικά με την Παγκόσμια Κυβέρνηση:
«Μία Παγκόσμια δημοκρατία θα μπορούσε να οργανωθεί γύρω από τρεις βασικές λειτουργίες, ήτοι (α) ένα Παγκόσμιο Σύνταγμα (β) ένα Παγκόσμιο Συμβούλιο και (γ) ένα Πλανητικό-Παγκόσμιο Δικαστήριο. Δεν μπορώ να συζητήσω για όλα αυτά με κάθε λεπτομέρεια εδώ, αλλά θα ήθελα να επισημάνω τουλάχιστον τα εξής:
– Το Σύνταγμα της Γης θα ξεπεράσει το Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και θα προσδιορίσει εκείνες τις πρώτες αρχές που καθοδηγούν την ανθρωπότητα στην προσπάθειά της για ελευθερία, αξιοπρέπεια, ασφάλεια και βιωσιμότητα.
– Το Παγκόσμιο Συμβούλιο θα ήταν ένα συγκρότημα ατόμων που θα εκλέγονται άμεσα από όλους τους ανθρώπους στη Γη, χωρίς γεωγραφικούς, θρησκευτικούς ή πολιτιστικούς περιορισμούς.
– Το Πλανητικό Δικαστήριο θα είναι ένα διακρατικό, ανοικτό σε εκκλήσεις από όλους, νομικό πρόσωπο, ιδίως όσον αφορά τις παραβιάσεις του Συντάγματος της Γης».
Όμως είναι γνωστό τοις πάση ότι η Παγκόσμια Κυβέρνηση εμπεριέχει -και κατευθύνεται από- την Ατζέντα 21, όπου ένα από τα βασικά moto της είναι ο αποπληθυσμός του πλανήτη.
Με άλλα λόγια, ο Schellnhunber, πιστεύει ότι μια Παγκόσμια Κυβέρνηση μπορεί να δημιουργήσει την «ελευθερία» για την ανθρωπότητα υπαγορευμένη από ένα νέο Πλανητικό Δικαστήριο που θα καθοδηγείται από το παγκόσμιο Σύνταγμα της Γης, το οποίο θα ξεκινήσει αναμφίβολα κηρύσσοντας ότι ο πλανήτης μπορεί να αντέξει μόνο ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους. Τα άλλα έξι δισεκατομμυρία θα πρέπει να… αποχωρήσουν. Έτσι, αντί ενός Χάρτη των Δικαιωμάτων, αυτο το νέο Παγκόσμιο Σύνταγμα θα βασίζεται σε ένα νομοσχέδιο θανάτων, προκειμένου να “σώσει το κλίμα”.
Αυτοί που επιθυμούν τον αποπληθυσμό του πλανήτη ξαναχτυπούν. Πιέζουν σκληρά για την εξάλειψη, δισεκατομμυρίων ανθρώπων προκειμένου να φέρουν τον πλανήτη σε βιώσιμη κατάσταση…
Τώρα, το Βατικανό δίνει βήμα στον καθηγητή John Schellnhuber, τον άνθρωπο που μαζί με άλλους ομοίους του, όπως Bill Gates, David Rockefeller, θέλει να εξαφανίσει από προσώπου γης, τουλάχιστον έξι δισεκατομμύρια ανθρώπους. Τυχαίο; Λέτε ο Πάπας να μην είναι ενήμερος για το ποιόν αυτού του ανθρώπου και των πεποιθήσεών του; Μήπως, τελικά, ο Πάπας συμφωνεί στην ριζοσπαστική μείωση του πληθυσμού στο όνομα της “επιστήμης του κλίματος” και, φυσικά, στην Παγκόσμια Κυβέρνηση; Εδώ μεθοδεύει την Παγκόσμια Θρησκεία…
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
Δεν θα είμαι σύντομος σε αυτά που θα γράψω αλλά δεν παρακαλάω κανέναν να τα διαβάσει. Μπορεί να φανώ “σοκαριστικός” για άλλους αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι διαφορετικό σε σχέση με αυτό. Σε αυτά τα θέματα είναι αδύνατον να είσαι χλιαρός, η είσαι κρύος η τελείως ζεστός. Και αφήνω επίσης εσκεμμένα κάπως κλειστό, για να μπορεί κανείς να βρει την έξοδο και να καταλάβει μόνο του και να το βρει αυτό που καταλαβαίνει στον εαυτό του. Μακάριος είναι εκείνος που κατάλαβε τα μυστήρια και εγινε και ο ίδιος μυστήριο. Ο σκοπός του Ουργού όταν δέχτηκε την θυσία του Άβελ και απέρριψε του Κάιν ήταν πως ήθελε να τους ενώσει, μια ένωση που έπρεπε να γίνει με τρόπο κατανοητό από τα δύο αυτά τα πρόσωπα. Αν διαβάζει κανείς καλά, ο Ουργός δέχτηκε την προσφορά του Άβελ και δέχτηκε και το λίπος του ζώου. Άρα με αυτoν τον τρόπο έχει δεχτεί και την προσφορά του Κάιν, εφόσον τα “ζώα” ήταν ταϊσμένα καλά και ποιοτικά. Κάτι τέτοιο ήταν καλή εργασία του Κάιν που φρόντισε για την χλωρίδα. (Δες τα συμβολικά επειδή εννοούν και έχουν να κάνουν με την Δημιουργία και την φροντίδα της). Ο συμβολισμός είναι σαφής, το “μάζεμα” των καρπών της γης έχει να κάνει με εκείνην την πράξη του θερισμού της “γνώσης” της γης (ύλης), άρα ο Κάιν εμφανίζεται μεν σαν παιδί του Αδάμ που έχει λάβει την κατάρα να οργώσει την γη για να ζήση, αλλά η γνώση της γης (ύλης) είναι ειδικότητα του “επί τω στήθει σου και τη κοιλία πορεύση και γην φαγή πάσας τας ημέρας της ζωής σου”. Αρα…; Εν τω μεταξύ, ο Άβελ συμβολίζει εκείνον το πρωταρχικό μοντέλο του θυσιαστη (θυσιαστών).O Κάιν καλλιεργούσε φυτά, ο Άβελ έτρεφε ζώα. Ο ένας φύτευε, φρόντισε και τρεφόταν από την εκρίζωση των φυτών και την από την εξάληψη των καρπών των δέντρων που είχε δημιουργήσει o Ουργός των Πολλών (Δημιουργός). Άρα είχε μια αυτο-παραπλανήση η κάπως έτσι δημιούργησε μέσα στον εαυτό του μια Ιδέα που έγινε και Είδος. Ο Άβελ από την πλευρά του ετρεφε και φρόντισε ζώα, τα οποία με την σειρά τα σκότωνε και με τα οποία τρεφόταν. Τι ειρωνεία. Τα ζώα του Άβελ έπρεπε να τρεφόταν με της καλλιέργιες του Κάιν. Άρα από μια πλευρά ο Δημιουργός (ο Ουργός των Πολλών) είχε βάλει τον Άβελ κάτω από την εξουσία του Κάιν, η τουλάχιστον να είχε τον έλεγχο πάνω στην εργασία και την ζωή του αδελφού του. Και από την άλλη πλευρά ο Κάιν σίγουρα θα τρεφόταν και με τα σφαγμένα ζώα. Μα ιδού και η ακολουθήση της Ιδέας από το Είδος η και αντίστροφα. Έτσι όπως ξεριζωνε τα φυτά που φύτευε και έκοβε τους καρπούς των δέντρων που φροντόυσε, ξερίζωσε και έκοψε το δέντρο της ζωής του αδελφού του, που πάνω από τον οποίο είχε εξουσία και τον φρόντιζε κατά αυτό τον τρόπο, και που από της εργασίες του αδελφού είχε και τα οφέλη του. Μήπως ο Κάιν δεν κατάλαβε την εξουσία και την ανωτερότητα που είχε πάνω από τον αδελφό του; Μήπως ο Ουργός των Πολλών (μάζας) θυμήθηκε για αυτήν την εξουσία που είχε παραδώσει με αυτον τον τρόπο στον πρωτότοκο της σάρκας; Δεν τον ρώτησε ο Ουργός των Πολλών τον Κάιν: – ουκ εάν ορθώς προσενέγκης, ορθώς δε μη διέλης, ήμαρτες; Μήπως ο Κάιν είδε τον συμβολισμό της θυσίας από των πρωτοτόκων των προβάτων του Άβελ προς τον εαυτό του τον ίδιο όπως και είχε παραπλανήσει και πιο πρην τον εαυτό του για την “σημαντικότητα” του; Μήπως αλλού ήταν ο σκοπός του Ουργού των Πολλών, που μέσω του συμβολισμού της θυσίας του Άβελ, και μέσω του γεννος του Άβελ έλπιζε να παγιδέψει Άλλον; Ποιος έγινε ο πρώτος φονιάς τέλως πάντων της ιστορίας του ανθρώπινου γεννος της σάρκας; Ο Άβελ σκότωσε για θυσία, και ο Κάιν σκότωσε μέσα στο είδος του. Θα πρέπει να δόσεις έμβασμα στην δήλωση του Αδάμ όταν γεννήθηκε ο Κάιν : εκτησάμην άνθρωπον δια του Θεού (Οργου). Για δες, πως ένας άρρεν δηλώνει κάτι τέτοιο για το παιδί του θηλυκού του; Άρα, τi φώτιση ψάχνεις να βρεις σε δύο πρόσωπα που ο ένας θυσιάζει και ο άλλος σκοτώνει; Εκείνος που θυσίασε σκοτώθηκε, ο φονιάς καταράστηκε. Τι είδος φως και φώτιση περιμένει ένας ξύπνιος σε μια τέτοια ιστορία εφιαλτική; Μήπως έχεις παραμέληση και δεν έχεις παρατηρήσει όταν πιο κάτω λέει “Έγνω δε Αδάμ Εύαν την γυναίκα αυτού, και συλλαβούσα έτεκεν υιόν, και επωνόμασε το όνομα αυτού Σηθ, λέγουσα· εξανέστησε γαρ μοι ο Θεός σπέρμα έτερον αντί Άβελ, ον απέκτεινε Κάϊν. Και δες πιο κάτω τi γράφει, λόγια, που οι άνθρωποι δεν δίνουν πολύ σημασία όταν τα διαβάζουν: και τω Σηθ εγένετο υιος, επωνόμασε δε το όνομα αυτού Ενώς· ούτος ήλπισεν επικαλείσθα το όνομα Κυρίου του Θεού. Πέραν τούτου, ο σκοπός του Ουργού ήταν να κατέβει κάτω Εκείνος ο Υιός του Θεού και του Ανθρώπου, Εκείνος ο Πνευματικός Σωτήρας, να τον “παγιδέψει” και αν ήταν δυνατόν να τον “καταστρέψει”, και με αυτον τον τρόπο όλοι όσοι θα βρίσκονταν σε αυτά τα “μέρη” απο δω (κάτω από την εξουσία του Άρχοντα αυτού του κόσμου), δεν θα είχαν γνώση περί θεού, πατήρ, ρίζα, αλήθεια, ζωή και φως, όλοι μα όλοι θα δεχόμασταν σαν ένα και μοναδικό θεό για λατρεία τον Ουργό και την δημιουργία του σαν ένα και μοναδικό μέρος. Η ενώσει αυτών των δύο στο τέλος, θα υποχρέωνε τον Σωτήρα να μην βρει κανέναν να τον πιστεύει, να μην βρει κανέναν που είχε γεννηθεί για να είναι αιωνίως μάζη Του, να μην είχαμε γνώση περί Πατρός Θεού και Ανθρώπου, και αυτό θα είχε γίνει με το πέρασμα του χρόνου. Ο Κάιν, βιάστηκε όμως, έστω και που ρωτήθηκε : ουκ εάν ορθώς προσενέγκης, ορθώς δε μη διέλης, ήμαρτες; Η ενώσει αυτή όμως θυσαιστών και φονιάδων επαναλήφθηκε μέσω του προδότη και των εβραίων, και μέσω εβραίων και ρωμαίων. Χωρίς καμία επιτυχία, εφόσον η ένωση τους, ήρθε άπω συμφέρον και όχι από το τι είχαν καταλάβει περί τι μυστήριο πρόκειται να συμβεί. Η έκφραση: το φίδι θα δάγκωση την ουρά του, φαίνεται πως έχει πολύ παρελθόν. Και δες, η ένωση φονιάδων και εκείνων που θυσιάζουν είναι ακόμα ζωντανό και τώρα, ακόμα πιο δυνατό από ποτέ, επειδή ξέρουν πως το τέλως τους είναι κοντά, και το τέλως τους σημαίνει και το τέλως αυτού του αιώνα του σκότους, και με αιώνα εμείς συμβολίζουμε τον Άρχοντα τους. Και μην νομίζεις πως είναι πιο επικίνδυνοι εκείνοι που σκοτώνουν το σώμα, παρά αυτοί που σε βάζουν στην λήθη του θανάτου, ενώ κάποιος είναι ακόμα στην υπόσταση ζωή αυτή. Είναι μαζί τους και εκείνοι η δήθεν “σοφοί”κάθε δόγματος, η οι άθεοι, η οι κήρυκες με ουρλιαχτά και φωνές μέσα σε πλατιές και δρόμους μάζας. Εκείνος που αναζητά την αλήθεια είναι μόνος του και πάει χωρίς φόβο μπροστά στον Πατήρ, δεν έχει τι να φοβηθεί, άλλωστε ο Πατήρ Θεός είναι Καλός, Αγαθός, Άγιος και Ευγενείς, η Δύναμη του ανυπολόγιστη, και είναι πάντα πρόθυμος και ικανός να μορφώσει τον καθένα από τα παιδιά του με υπομονή και αγάπη, έναν-έναν, είναι η Μονάδα από που γεννιουνται όλες η Μονάδες, Παιδιά Του και που κάποτε (όχι μακριά στον χρόνο) θα ζουν ενωμένοι και πάντα μάζι. Οίκο-γεννιά του θεού. Τώρα όσον αφορά: και τω Σηθ εγένετο υιος, επωνόμασε δε το όνομα αυτού Ενώς· ούτος ήλπισεν επικαλείσθα το όνομα Κυρίου του Θεού, ένας ξύπνιος καταλαβαίνει εύκολα πως πρόκειται για ένα άλλος Είδος, σπέρματος, εκείνη την γενιά ανθρώπων που θα αποφάσισαν να περιφρονήσουν το σύμπαν και την ιστορία που εξελίσεται κάτω από την εξουσία του άρχοντος του τόπου τούτου και θα αφιέρωναν την Άνω-Ζήτηση τους στο επικαλείσθα το όνομα Κυρίου του Θεού. Τώρα στο Ευ-αγγελιο του Λουκά δίνετε μια πληροφορία “σοκαριστική” περί την γενεαλογία του Σωτήρα. Όλοι οι μυημένοι ξέρουμε πως ο Σωτήρας, ο Λόγος ενσαρκώθηκε και δεν γεννήθηκε με τo συνηθισμένο τρόπο που έχουμε γεννηθεί εμείς. Ακριβώς ο Λούκας με την γενεαλογία του Σωτήρα που περιγράφει βεβαιωνει με αυτό τον τρόπο πως με τον Ιησού Χριστό εκπληρώθηκε το θέλημα της γενιάς του σπόρου του Σηθ, “επικαλείσθα το όνομα Κυρίου του Θεού”. Όμως ο Λουκάς αναφέρει μεταξύ άλλων κάτι που θέλει την προσοχή στην κατανόηση, όταν λέει : “Και αυτός ην ο Ιησούς ωσεί ετών τριάκοντα αρχόμενος, ων, ως ενομίζετο”. Οι πιο βαθιά μυημένοι στην γνώση βλέπουν ξεκάθαρα πως η γνώση τους δεν είναι τρέλα, παρά βασισμένη στην Λογική του Λόγου, μαζί με τον Λόγω της Λογικής, άρα αυτό που ξέρουν και πιστεύουν δεν είναι φτιαγμένη παρά δωρισμένη για να έρχονται στα συγκαλά τους και να θυμούνται. Το άλλο που μας έδωσε σαν μάθημα ο Σωτήρας είναι πως η τριαδική δύναμη Νους, Πνεύμης και Λόγου δεν μπορεί να περιοριστεί λέγοντας πως γενήθηκε σε κάποια παραλία στο Πειραιώς η σε κανα βουνό στην μακρινή Κίνα, παρά έχει δοθεί και χαριστεί από τον Ύψιστο, και είναι το φως που προς το παρόν φωτίζει πάνω από όλους, καλούς και κακούς. Είναι γελοίοι όσοι μέσα στην μεθύσι τους, καθορίζουν πως ο Σωτήρας είναι εβραίος η ισραηλίτης. Αν δεν μπορούν να καταλάβουν τα λόγια ας στραφούν στης λέξεις για να καταλάβουν. Ισραήλ σημαίνει: ο άνθρωπος που πάλεψε με τον θεό. Η ρίζα του κακού είναι η άγνοια. Όσο είχαμε άγνοια περί του Πατρός Θεού παλέψαμε κατά του Πατρός μας, όμως όσοι γνώρισαν τον Πατήρ θεό και αναγνώρισαν στον Πατήρ θεό τον εαυτό τους σαν παιδιά του, στράφηκαν κατά αυτού νου που είχε και έχει υψωθεί λέγοντας πως είναι θεός. Ο πατήρ μας δηλώνει την θεϊκότητα του μέσω τον παιδιών του, όπως και έγινε με τον Μονογενή, τον Σωτήρα μας, που είναι και Υιός Θελήματος του Πατήρ. Όμως ο γιος της επιθυμίας, ο καρπός της αδυναμίας, και χωρίς πατέρα, σηκώνετε και καύχεται πως είναι θεός. Τώρα προς τι αυτή η σκευωρία των μυαλών μερικών που δηλώνουν εν άγνοια την απεραντοσύνη του Σωτήρα ημών, Ιησούς Χρήστος, σαν να είναι ένα απλώς πολίτης μιας χώρας κάπου στην “Μέση Ανατολής”; Κοιτάξτε, τον να πολεμήσεις τον θεό, των Σωτήρα, απλά πολεμάς τον εαυτό σου, και ο καθένας διαλέγοντας ποιον πολεμάει έχει καθορίσει την υπόσταση η την Άνω-στάση. Τώρα όπως μας είπε και ένας εκ των αδελφών μας, υπήρχαν πολλοί αντίχριστοι, που λέει πως βγήκαν από μας. Ναι, δηλώνει πως όταν ο Σωτηρας έγινε φανερός με τον τρόπο που ξέρουμε, πολλοί από την γενιά του Σηθ ταυτίστηκαν το σκοπό “ούτος ήλπισεν επικαλείσθα το όνομα Κυρίου του Θεού” προς την θέσει του σκοτωμένου Άβελ, θυμηθήτε τα λόγια “σπέρμα έτερον αντί Άβελ”, “ον απέκτεινε Κάϊν”, υπηρετοτντας έτσι με την γνώση που πήραν από τον Κύριο Θεό Ιησούς Χρήστος όχι το να επικαλείσθα το όνομα Κυρίου του Θεού, αλλά δίνοντας στο Κακό το όνομα του Καλού. (Θυμηθήτε για ποιο λόγω λέμε “Πατέρα μας που είσαι στους ουρανούς, ας αγιαστεί το όνομά σου”) Ο Κάιν από την άλλη μεριά είναι ο πρώτος σημαδεμένος στην ιστορία της ανθρωπότητας σε αυτά τα μέρη από δω. Άρα περιττά νομίζω τα παραπέρα λόγια για αυτό το θέμα. Όμως μετά απ’αυτό, έχει φως όταν διαβάζει κανείς “ούτος ήλπισεν επικαλείσθα το όνομα Κυρίου του Θεού”. Τώρα αν κάποιος το βρίσκει πολύ δύσκολο το ψάξιμο ας διαβάζει αυτά τα λόγια, μπας και θυμηθή : Και είδον θρόνον μέγαν λευκόν και τον καθήμενον επ’ αυτω, ου από προσώπου έφυγεν η γη και ο ουρανός, και τόπος ουχ ευρέθη αυτοίς. Ποσoi από μας θυμούνται το Πρόσωπο Του; Ποιος μπορεί να είναι αυτός που δεν θα θαυμάζει το Πρόσωπο Του, που η Αποκαλυψη Του Προσώπου Αυτού θα κάνει την πλάνη να χαθή στο πουθενά. Όποιος θα σταθεί μπροστά στο Πρόσωπο Του για πάντα, σίγουρα δεν θα είναι κομμάτι αυτού του τόπου που “ουχ ευρέθη”. Κοιτάξτε, πολύ πήραν την γνώση και πρόδωσαν, όδευαν προς στον εχθρό και την προδοσία επειδή έτσι αποφάσισαν και έτσι και είναι. Όλοι τους οι προδότες, σήμερα έχουν ενωθεί, είναι στα τελευταία τους, όμως αν λαμβάνει κανείς με δύναμη την Δύναμη ας την κάνει σώμα αυθαρτο εκεί που δεν μπορεί να το αγγιζει κανένας από τα παιδιά της ανομίας και δεν μπορεί να το αγγίζει και ο ίδιος ο άρχοντας της ανομίας και του κόσμου τούτου που είναι ο τόπος της ανομίας. Ας ντυθεί με αυτό το φως που δεν το βλέπουν οι άρχοντες κλέφτες, φως της Αγίας Πνεύμης, Αγίας Ζωής, Αγίας Σοφίας, που πηλό δεν δέχεται πάνω της. Μέρα με την μέρα, λεπτό προς λεπτό, κάθε στιγμή ας πολεμήσει για κάτι τέτοιο. Δεν είναι τόσο δύσκολο παρά φέρνει χαρά. Εάν τα μικρά τέτοια παιδιά περιφρονούν και νικάνε τον πατσαβούρι, τον άρχοντα του σκότους και τους σκλάβους του, τότε θα κατανόηση πως όταν ο Δίκαιος (Ιωάννης) Θεολόγος έγραψε: “Και είδον θρόνον μέγαν λευκόν και τον καθήμενον επ’ αυτω, ου από προσώπου έφυγεν η γη και ο ουρανός, και τόπος ουχ ευρέθη αυτοίς” δεν εννούσε κάτι αλληγορικό. Και δεν είναι μακριά η μέρα που κάτι τέτοιο θα συμβεί.