“Θα σας στύψουμε μέχρι να αδειάσετε και μετά θα σας γεμίσουμε με τους εαυτούςμας” ( Τζώρτζ Όργουελ “1984”)

<<…Τα τραυματικά γεγονότα που εξυπηρετούν αυτή την “εξασθένιση των αντιστασεων ” της κοινωνίας δε βασίζονται πάντοτε στην απροκάλυπτη βία.Στη Λατινική Αμερική και στην Αφρική κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 80 ( σχ. Κλασσικοπερίπτωσης:όπως και στον σημερινό ευρωπαϊκό νότο), ήταν η κρίση του χρέους που υποχρέωσε τις χώρες “να προβούν σε ιδιωτικοποιήσεις ή να πεθάνουν”, όπως το έχει θέσει ένας πρώην αξιωματούχος του ΔΝΤ.Σε κατάσταση διάλυσης εξαιτίας του υπερπληθωρισμού και υπερβολικά χρεωμένες για να πουν όχι στις απαιτήσεις που συνίοδευαν τα ξένα δάνεια, οι κυβερνήσεις αποδέχτηκαν τις “θεραπείες- σόκ” με την υπόσχεση ότι αυτές θα τις έσωζαν απο μεγαλύτερες καταστροφές…Η απόπειρα εξιστόρησης της ιδεολογικής σταυροφορίας που κορυφώθηκε με τη ριζική ιδιωτικοποίηση των πολέμων και των καταστροφών προσκρούει σε ένα πρόβλημα:Η ιδεολογία αυτή είναι ένας πραγματικός χαμαιλέοντας, καθώς διαρκώς αλλάζει όνομα και ταυτότητα…Το δόγμα του σόκ λειτουργεί ως εξής:

Η αρχική καταστροφή ( ένα πραξικόπημα, μια τρομοκρατική επίθεση, μια κατάρρευση των αγορών, ένας πόλεμος , ένα τσουνάμι, ένας τυφώνας) εξωθεί ολόκληρο τον πληθυσμό σε μια κατάσταση συλλογικού κλονισμού.Οι βόμβες που πέφτουν απο τον ουρανό, τα τρομοκρατικά χτυπήματα, οι θυελλώδεις άνεμοι χρησιμεύουν για να εξασθενήσουν οι αντιστάσεις ολόκληρων κοινωνιών, όπως ακριβώς η εκκωφαντική μουσική και οι ξυλοδαρμοί εξασθενίζουν τις αντιστάσεις των κρατουμένων στα κελιά των βασανιστηρίων.Και όπως οι τρομοκρατημένοι κρατούμενοι προδίδουν τα ονόματα των συντρόφων τους και αποκηρύσσουν τα πιστεύω τους, έτσι και οι κοινωνίες που βρίσκονται σε κατάσταση σοκ παραιτούνται συχνά από όσα θα υπερασπίζονταν υπο διαφορετικές συνθήκες…>>
Η Naomi Klein στο πασίγνωστο πλέον βιβλίο της “Το δόγμα του Σόκ” μπορεί να περιγράφει με ενάργεια το αληθινό πρόσωπο του “κορπορατισμού”, ωστόσο διστάζει να αποδώσει τα μισάνθρωπα χαρακτηριστικά του στην μήτρα εντός της οποίας αναπτύχθηκε , και αυτή δεν είναι άλλη απο εκείνη του καπιταλισμού.
Εμείς ,όπως γνωρίζουν όσοι μας παρακολουθούν απο παλιά, πάμε ένα ακόμη σκαλί πιο κάτω σε αυτήν την οδυνηρή “εξερεύνηση” των “υπογείων διαδρομών” της Νέας Τάξης Πραγμάτων και ανακαλύπτουμε πως οι οικονομικές θεωρίες και ιδεολογίες που έγιναν με τον καιρό οι τύρρανοι των λαών, έχουν εδώ και καιρό ομογενοποιηθεί , έχουν ξεθωριάσει και εν πολλοίς έχουν απωλέσει τα αρχικά τους χαρακτηριστικά.Και αν αυτό είναι εμφανές σε ότι αφορά την φιλοσοφία και τις θρησκείες ίσως είναι δυσδιάκριτο στις πολιτικές εκφράσεις των δύο βασικών οικονομικών θεωριών του καπιταλισμού και του σοσιαλισμού.Στην ουσία αυτό που η Klein ονομάζει “κορπορατισμό” θέλοντας να τον διαχωρίσει απο τον “καλό καπιταλισμό” του Κέϊνς, δεν είναι τίποτα άλλο παρά το αποτέλεσμα του “εμπλουτισμού” του πυρήνα του καπιταλισμού με στείρα σοσιαλιστικά “αντιγόνα”, πράγμα που τον έκανε απείρως ανθεκτικώτερο και “αποτελεσματικώτερο”.
Αναμφίβολα αυτό που ζούμε σήμερα στην Ελλάδα είναι η εφαρμογή του “δόγματος του σοκ” και όλοι πλέον έχουν αντιληφθεί πως η πολυδιαφημισμένη “ηθική” του Κεϊνσιανικού τύπου καπιταλισμού ήταν απλώς ένα αναγκαίο στάδιο πρίν την επέλαση του “κορπορατισμού” δηλαδή του γνήσιου ,ανόθευτου πλήν “εμπλουτισμένου” καπιταλισμού.
Αν λοιπόν όπως σωστά γράφει η Klein, “Η ληστεία, είτε μιας έκτασης γής είτε ενός τρόπου ζωής, απαιτεί άσκηση βίας – η τουλάχιστον την πειστική απειλή ότι θα ασκηθεί βία”, τότε η φυσιολογική αντίδραση των θυμάτων σε συλλογικό επίπεδο δεν μπορεί να είναι, ούτε άνευρη , ούτε κούφια.Και σε ότι αφορά στην ληστεία που εξελίσεται εναντίον της πατρίδας μας και του λαού της, δεν μπορεί να θεωρηθεί ως πράξη αντίστασης , η “χορογραφία” μιας διαμαρτυρίας , ούτε το κούνημα της βεντάλιας σε ένα αναψοκοκκινισμένο απο την οργή και την απόγνωση πρόσωπο.Και μιλάμε για όλους αυτούς που πετάχτηκαν πριν και μετά το σπάσιμο της φούσκας του “κινήματος των αγανακτισμένων”,εκείνους δηλαδή που με φθίνουσα ένταση κάνουν απλώς φωνητικές ασκήσεις διαμαρτυρίας υπερ γενικώς του δικαίου και της νομιμότητας.
<< Η διαμαρτυρία εν ονόματι της ηθικής εναντίον “υπερβολών” η “βιαιοπραγιών” είναι ένα λάθος που υποδηλώνει ενεργό συνενοχή.Δεν συμβαίνουν απλώς τυχαίες “βιαιοπραγίες” ή “υπερβολές”, προκειται για ένα σύστημα που διεισδύει στα πάντα…ή αποδέχεσαι την κατοχή και όλες τις μεθόδους που είναι αναγκαίες για την επιβολή της, ή διαφορετικά απορρίπτεις όχι μόνο κάποιες συγκεκριμένες πρακτικές αλλά και τον ευρύτερο στόχο που τις επκυρώνει και για την επίτευξη του οποίου είναι ουσιώδεις” (Simon de Beavoir & Gisele Halimi, Djamila Boupacha 1962 ) Στο βιβλίο “Είναι ο καπιταλισμός ηλίθιε” και για το οποίο έχουμε μιλήσει σε προηγούμενη ανάρτησή μας, ο συγγραφέας Ν. Μπογιόπουλος , αν και απο τη σκοπιά του στρατευμένου κομμουνιστή, λέει ωστόσο κάποιες αναμφισβήτητες αλήθειες, που υπο τις παρούσες τραγικές και ακραίες συνθήκες πρέπει να τις πάρουμε σοβαρά υπ΄όψη μας: <<…Πρόκειται για πόλεμο χωρίς τέλος, χωρίς ημερομηνία λήξης, χωρίς έλεος και χωρίς καμία διάθεση ανακωχής εκ μέρους της πλουτοκρατίας.Στον πόλεμο αυτό όπου οι κυβερνώντες, για να “περάσει” το Μεσοπρόθεσμο, έφτασαν να μνημονεύουν μέχρι και τα “τανκς” (βλ.Θ.Πάγκαλος, δηλώσεις στην El Mundo, 26/6/20110, οι εργαζόμενοι ή θα απαντήσουν ή θα εξολοθρευτούν. Ποιά επομένως πρέπει να είναι η αντίδραση του λαού σε όσα του προκάλεσαν οι “σωτήρες” και σε όσα ακόμα πιο απάνθρωπα του ετοιμάζουν; Ποιό είναι το “χρέος” του απέναντι στις υποδείξεις να σκύψει, να γονατίσει και να πληρώσει την κρίση τους; Η μόνη “πληρωμένη” απάντηση στις προσταγές να πληρώσει ο λαός τα χρέη των κεφαλειοκρατών, ώστε να διέλθει ο ελληνικός καπιταλισμός την κρίση του είναι μία και μόνο – και πρέπει να δοθεί με με οργανωμένο και μαζικό τρόπο: “Δεν αναγνωρίζουμε το χρέος σας”…Η “πληρωμένη” απάντηση στον κοσμοπολίτικο δήθεν “πατριωτισμό” και στα περί “σωτηρίας” που θα επέλθει μέσω του “επιβεβλημένου περιορισμού της εθνικής κυριαρχίας”, η απάντηση σε όλα τα συναφή με τα οποία καλούν τον λαό να προσκυνήσει είναι μία -και πρέπει να δοθεί με οργανωμενο και μαζικό τρόπο:”Έξω το ΔΝΤ, αποδέσμευση απο την Ε.Ε και διαγραφή του χρέους με λαϊκή εξουσία..” ..Η “πληρωμένη” απάντηση στους εκβιασμούς του τύπου “ή αποδέχεστε την ακολουθούμενη πολιτική ή παίρνουμε τα κεφάλαιά μας και φεύγουμε απο τη χώρα” είναι μία, είναι καθαρή, είναι απλή και πρέπει να δοθεί με οργανωμένο και μαζικό τρόπο : “Εργοστάσια χωρίς βιομηχάνους υπάρχουν, βιομήχανοι χωρίς εργοστάσια δεν υπάρχουν “..>>

πηγη
Φιλε μου ο σημερινός εχθρός σου είναι η παραπληροφόρηση των μεγάλων καναλιών. Αν είδες κάτι που σε άγγιξε , κάτι που το θεωρείς σωστό, ΜΟΙΡΆΣΟΥ ΤΟ ΤΩΡΑ με ανθρώπους που πιστεύεις οτι θα το αξιολογήσουν και θα επωφεληθούν απο αυτό! Μην μένεις απαθής. Πρώτα θα νικήσουμε την ύπνωση και μετά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα υπόλοιπα.