Στις αρχές Νοεμβρίου κάθε χρόνο η Κρήτη τιμά μία ξεχωριστή ιστορία Ηρωισμού και αυτοθυσίας . Πρόκειται για το Ολοκαύτωμα στην Μονή Αρκαδίου . Εκεί οι Έλληνες επαναστάτες , πολιορκημένοι από τον Οθωμανικό Στρατό ( η Κρήτη ήταν ακόμη Τουρκοκρατούμενη ) , προτίμησαν τον δρόμο της Θυσίας παρά την υποταγή .Μία νέα σελίδα Δόξας προσετέθη στην Ιστορία του Ελληνισμού .
Σήμερα συμπληρώνονται 145 χρόνια από το ηρωικό αυτό γεγονός . Αναφερόμενοι σε αυτό οφείλουμε να υπενθυμίσουμε την πολεμική συμμετοχή στην επανάσταση του Αρκαδίου και την ηρωική θυσία του Πελοποννησίου Αξιωματικού Ιωάννη ΔΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΥ από την Βυτίνα . Όποιος επισκεφθεί σήμερα την Βυτίνα , μπορεί να δει την προτομή του Ήρωα , πίσω από τον Ιερό Ναό του Αγίου Τρύφωνος , όπου τοποθετήθηκε προ 20 ετών εις ανάμνησιν της προσωπικότητάς του .
Μετά το 1821 και την αποτυχία της Επανάστασης στην Κρήτη , οι Έλληνες της μεγαλονήσου δεν έπαψαν την επαναστατική δράση . Το ίδιο συνέβη το1866 .
Κρήτες επαναστάτες είχαν αρχίσει να συγκεντρώνονται στο Αρκάδι από τις 3 Μαρτίου του 1866 για να φθάσουν το Νοέμβριο να αριθμούν τους 259 πολεμιστές και 705 γυναικόπαιδα. Στις 24 Σεπτεμβρίου είχε αφιχθεί ο συνταγματάρχης του Ε.Σ. Π. Κορωναίος με λίγους εθελοντές και ανακηρύχθηκε αρχηγός. Ο Κορωναίος έκρινε ότι η τοποθεσία δεν ήταν κατάλληλη για άμυνα, όμως ο Ηγούμενος της Μονής Γαβριήλ δεν ήθελε να την εγκαταλείψει. Έτσι προχώρησε σε αμυντικές προπαρασκευές, εγκατέστησε ως φρούραρχο τον ανθυπολοχαγό Ιωάννη Δημακόπουλο και μετέβη στις επαρχίες προς στρατολόγηση πολεμιστών.
Ο τουρκικός στρατός, αποτελούμενος από 6.000 πεζούς, 200 ιππείς, 1.200 Αλβανούς και υποστηριζόμενος από τριάντα κανόνια, υπό τον Μουσταφά Ναϊλή Πασά εξεστράτευσε εναντίον της Μονής. Παράλληλα ζήτησε από τον ηγούμενο Γαβριήλ να παραδοθεί. Η απάντηση ήταν αρνητική.
Η επίθεση ξεκίνησε στις 8 Νοεμβρίου. Στις μάχες διακρίθηκαν οι: Δημακόπουλος, Σπύρος Ολύμπιος, Κούβος, Δενιανάκης, Γαληνάκης. Τη δεύτερη όμως ημέρα η εξωτερική γραμμή άμυνας διασπάται, σκοτώνεται ο Ηγούμενος Γαβριήλ και οι Τούρκοι εισέρχονται στον περίβολο της Μονής. Εξαντλημένοι και με βέβαιη την αιχμαλωσία και όλα τα συνακόλουθα, ο Κωνσταντίνος Γιαμπουδάκης από το χωριό Άδελε του Ρεθύμνου κλείνεται μαζί με άλλους πολεμιστές και γυναικόπαιδα στην πυριτιδαποθήκη. Η πυροδότηση των βαρελιών με το μπαρούτι προκάλεσε την καταστροφή της Μονής και το θάνατο πολλών Ελλήνων αλλά και Τούρκων εισβολέων. Ο κρότος λέγεται ότι ακούστηκε μέχρι το Ηράκλειο. Μετά την ανατίναξη της πυριτιδαποθήκης ο Ι. Δημακόπουλος συνέχισε να μάχεται κατά των Τουρκαλβανών στον περίβολο της Μονής. Ο ίδιος την 9η Νοεμβρίου αποφάσισε να παραδοθεί στον τακτικό τουρκικό στρατό όταν έλαβε εγγυήσεις για την ζωή των τελευταίων υπερασπιστών που μάχονταν μέσα από τα ερείπια. Ωστόσο, την επομένη εκτελέστηκε με αποκεφαλισμό τόσο αυτός όσο και οι περισσότεροι αιχμάλωτοι.
Μετά την καταστροφή του, το 1866, ανοικοδομήθηκε πλήρως και αναστηλώθηκε στην πρότερή του μορφή. Μόνο ένα μισοκαμένο τέμπλο στα αριστερά της Αγίας Τράπεζας και μια μπάλα κανονιού σφηνωμένη στο αιωνόβιο κυπαρίσσι στα δεξιά στης εκκλησίας μαρτυρούν το αίμα που χύθηκε πριν 140 χρόνια.
Η ΟΥΝΕΣΚΟ έχει χαρακτηρίσει το Αρκάδι Ευρωπαϊκό Μνημείο Ελευθερίας.
Σύμφωνα με σχετικό βιβλίο που είχε εκδώσει το1971 η Ι.Μ. Αρκαδίου ( για τα 150 χρόνια από το 1821 ) ,<< ο Ιωάννης Δημακόπουλος εγεννήθη εις το χωρίον Βυτίνα Γορτυνίας το 1833 . Αποφοιτήσας του Γυμνασίου κατετάχθη ως εθελοντής εις τον Στρατόν ( πεζικόν ) . Εσπούδασεν την στρατιωτικήν τέχνην εις την Σχολήν Ευελπίδων . Απεφοίτησεν με τον βαθμόν του Ανθ-στού . Προήχθη εις τον βαθμόν του Ανθ-γού το 1863. Γενναίος και φιλόπατρις ανέμενεν να προσφέρη τας υπηρεσίας του προς την πατρίδα . Δια τούτο όταν εξερράγη το 1866 η Κρητική Επανάστασις έσπευσεν εκ των πρώτων εις την αγωνιζομένην Μεγαλόνησον , αποβιβασθείς μετά του Συντ-ρχου Πάνου Κορωναίου εις όρμον Μπαλί Μυλοποτάμου και λοιπών Αξιωματικών και Υπαξιωματικών την 24ην Σεπτεμβρίου 1866 .
(Από αυτόπτη μάρτυρα ) «Η άλλη πλευρά που εμάχετο ο φρούραρχος Δημακόπουλος με λίγους συντρόφους του έμεινε αβλαβής και εμάχοντο μέχρι που εξάντλησαν και το τελευταίο φυσίγγιο, η δε σπάθη του Δημακόπουλου ήχε τεμαχισθεί στα δυο, μέχρι που ήρθε ο τακτικός τουρκικός στρατός και συγκατένευσαν να παραδοθούν. Ο ήρως συνελήφθη επί σωρού πτωμάτων. Ο φρούραρχος μετά τεσσάρων συντρόφων του απήγετο ενώπιον του πασά δέσμιος υπό αναρίθμητου πλήθους συνοδευόμενος. Δεν έκρυψε την ιδιότητα του ως Έλληνας αξιωματικός γ’ αυτό και αρνήθηκε να φορέσει κρητικά ρούχα, για να ξεφύγει το μαρτύριο, όπως του συνέστησαν.
Ο φρούραρχος ετήρη μεγαλοπρεπή και υπερήφανον σιγήν. «Ποιος είσαι μωρέ!» λέγει αφρίζων ο Μουσταφάς πασάς. «Αξιωματικός Έλλην», απαντά ο Δημακόπουλος. «Πάρτε τον, δικό σας» διέταξε το Τουρκικό Απόσπασμα. Και κατακρεουργήθηκε, όπως τον ανεγνώρισε η Δασκαλάκαινα, στο Μετοχάκι έναντι της Μονής πλησίον της σκηνής του πασά. Έφερε δέκα οκτώ μεγάλας πληγάς δια μαχαίρας και πλήθος μικράς, ουδεμίαν δε βολήν πυροβόλου. Η ωραία κεφαλή του ουδέν έφερε τραύμα. Φαίνεται ότι του επέτρεψαν να βλέπει τας εις τα σπλάχνα του βυθιζομένας μαχαίρας μέχρι εκπνοής. Δύναται τις, να φαντασθή οποίον μαρτύριον υπέστη ο γενναίος αυτός της πίστεως και της πατρίδος στρατιώτης . Θνήσκων ο Δημακόπουλος ανεφώνησεν. Ζήτω η Ελευθερία!».
Φιλε μου ο σημερινός εχθρός σου είναι η παραπληροφόρηση των μεγάλων καναλιών. Αν είδες κάτι που σε άγγιξε , κάτι που το θεωρείς σωστό, ΜΟΙΡΆΣΟΥ ΤΟ ΤΩΡΑ με ανθρώπους που πιστεύεις οτι θα το αξιολογήσουν και θα επωφεληθούν απο αυτό! Μην μένεις απαθής. Πρώτα θα νικήσουμε την ύπνωση και μετά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα υπόλοιπα.
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek