Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ
Ο δικομματισμός παίζει τα “ρέστα” του…
Σε μια χαμένη “παρτίδα” ρίχνει και τα τελευταία του “χαρτιά”, που είναι ο Καζάκης και η Παπαρήγα.
Οι δύο όψεις του ιδίου νομίσματος… τα σταλινικά εργαλεία του παρακράτους.
Ελάχιστες ημέρες μας χωρίζουν από τις πιο κρίσιμες εκλογές της Μεταπολίτευσης και οι μάσκες αρχίζουν να “πέφτουν” η μία μετά την άλλη. Οι “πολυτέλειες”, που απολάμβανε ο δικομματισμός μέχρι τώρα, φαίνεται πλέον ότι αποτελούν παρελθόν. Ο πάλαι ποτέ πανίσχυρος δικομματισμός αρχίζει και ξοδεύει τις εφεδρείες του. Αποκαλύπτει τα “δεκανίκια” του και αυτό είναι τραγικό γι’ αυτόν, γιατί σε περίπτωση ήττας του δεν υπάρχει πλέον ασφαλής δρόμος γυρισμού. Αν χάσει τη μάχη των προσεχών εκλογών, χάνεται για πάντα. Υποχωρώντας, προκειμένου να επιβιώσει, “καίει” τις “γέφυρες” ασφαλείας και μπαίνει σε έναν μονόδρομο προς την καταστροφή.

Το ΚΚΕ είναι μια τέτοια “γέφυρα”, η οποία σήμερα “πυρπολείται”, προκειμένου να σωθεί ο δικομματισμός …Μια “γέφυρα” που καίγεται, ώστε ο δικομματισμός να εξασφαλίσει τις κρυφές και ανίερες συμμαχίες τις οποίες έχει ανάγκη, προκειμένου να “περάσει” σε ένα “απάτητο” μονοπάτι ασφαλείας, που όμως —σε περίπτωση αστοχίας— δεν έχει γυρισμό …Ένα “δεκανίκι”, το οποίο χρησιμοποιείται σε ώρα ανάγκης, όπως η σημερινή. Αυτό πρέπει να γνωρίζει ο αναγνώστης …Να γνωρίζει ποιος είναι ο ρόλος του ΚΚΕ στο πολιτικό μας σκηνικό. …Να γνωρίζει ποια είναι η σχέση των σταλινικών με το παρακράτος τού δικομματισμού …Να γνωρίζει πώς να “αποκωδικοποιεί” τις συμπεριφορές του. Απλά πράγματα. Από το πώς και εναντίον ποιών χρησιμοποιεί ο δικομματισμός τους σταλινικούς “δολοφόνους”, μπορείς να καταλάβεις ποιους φοβάται.
Είναι πλέον ορατό στους πάντες ότι υπάρχει “κίνηση” από πλευράς σταλινικών “μισθοφόρων” …”Κίνηση” έντονη, η οποία αποκαλύπτει “φλέγουσες” ανάγκες των αφεντικών τους …”Κίνηση” υψηλού ρίσκου, η οποία αποκαλύπτει τις φοβερές δυσκολίες και τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζουν τα αφεντικά τους …”Κίνηση”, η οποία αποκαλύπτει τους εχθρούς τους. Με ποιους ασχολείται καθημερινά το σταλινικό χαφιεδαριό; Με τον Καμμένο και τον Τσίπρα. Στο πρόσωπο αυτών αναζητούμε όχι τους εχθρούς των σταλινικών, αλλά τους εχθρούς του δικομματισμού, ο οποίος έχει υπάλληλούς του τους σταλινικούς. Αυτήν την “κίνηση” θα εντοπίσουμε και θα αξιολογήσουμε, προκειμένου να καταλάβουμε τι πραγματικά συμβαίνει σε αυτήν την κρίσιμη για όλους εκλογική μάχη …Την πιο κρίσιμη μάχη της Μεταπολίτευσης.
Καθημερινά πλέον το ΚΚΕ αναγκάζεται να “ξεφτιλίζεται”, προκειμένου να στηρίξει τον δικομματισμό και μαζί με αυτό ξεφτιλίζονται και όλα τα “παρελκόμενά” του …”Παρελκόμενα”, όπως είναι για παράδειγμα ο σταλινικός Καζάκης …Η τελευταία πολιτική “κατασκευή”, η οποία ρίχτηκε στη “μάχη”, προκειμένου ο δικομματισμός να “καπελώσει” το κίνημα των πλατειών της αντίδρασης …Προκειμένου να ελέγξει τη δυσαρέσκεια των εξοργισμένων πολιτών. Ο Καζάκης είναι ένα από τα τελευταία “δεκανίκια” του δικομματισμού …Ένα “δεκανίκι” της τελευταίας στιγμής, το οποίο “κατασκευάστηκε” στην εποχή του Μνημονίου και της ανεξέλεγκτης “διαρροής” των οπαδών των μεγάλων κομμάτων.
Από την πρώτη στιγμή της εμφάνισης του “αλεξιπτωτιστή” Καζάκη είχαμε επισημάνει ένα πολύ απλό πράγμα. Ήταν πολύ γρήγορη η ανάδειξή του, για να είναι φυσική και άρα να προέρχεται από τις “ζυμώσεις” της κοινωνικής βάσης. Πολύ γρήγορα έγινε ομοεπίπεδος και “ομοτράπεζος” των επαγγελματιών προπαγανδιστών του συστήματος εξουσίας. Πολύ γρήγορα “ανακάλυψαν” τον “αντιστασιακό” τα φερέφωνα του δικομματισμού. Πολύ γρήγορα έγινε “επώνυμος” συνομιλητής των διαφόρων “γιγάντων” της ενημέρωσης. Πολύ γρήγορα έφτασε η “φήμη” του στις εσχατιές της επαρχίας.
Εκ των δεδομένων, δηλαδή, θεωρούνταν “ύποπτος” στις ύποπτες εποχές μας. Δεν γίνονται από φυσικού τους τέτοιες εξελίξεις. Τέτοιες θεαματικές “ανόδους” μόνον το σύστημα και το παρακράτος μπορεί να μεθοδεύσει. Πολύ γρήγορα “τρύπωσε” στο “διαδίκτυο”, όχι απλά ως φωνή διαμαρτυρίας, αλλά σαν εναλλακτική κυβερνητική “λύση” …Πάρα πολύ γρήγορα …και αυτό το λέει ο γράφων, ο οποίος δεν είναι άσχετος με το θέμα …Το λέει ο γράφων, ο οποίος αρθρογραφεί για πολλά χρόνια μέσα σε αυτό και γνωρίζει πάνω-κάτω τις “ταχύτητες” με τις οποίες προοδεύει κάποιος με μόνο εφόδιο το έργο του.
Η “πρόοδος” του Καζάκη ήταν κάτι παραπάνω από ύποπτη. Απέκτησε οπαδούς, χωρίς να έχει το έργο εκείνο, που “κατασκευάζει” οπαδούς. Χαρακτηρισμοί του τύπου …”ο καλύτερος οικονομολόγος” της πατρίδας είναι βέβαιο πως δεν ήταν αυθόρμητοι. Με ποια εφόδια “καλύτερος”; …Με ένα πτυχιάκι της πλάκας, το οποίο το διαθέτει πλέον η μισή Ελλάδα και το οποίο ποτέ δεν αξιοποιήθηκε στο αντικείμενο της επιστήμης που υποτίθεται ότι περιγράφει; …Με μια αρθρογραφία επί παντώς του επιστητού σε μια φυλλάδα τρίτης γραμμής; Πώς μπορείς να αξιολογήσεις την “ποιότητα” ενός οικονομολόγου χωρίς παρελθόν στην πραγματική αγορά και χωρίς κανένα έργο στην επιστήμη του; Με συνεντεύξεις σε δευτεροτρίτα κανάλια της επαρχίας; Με περιοδείες της πλάκας; “Να σου πω και να μου πεις”; “Να μαζευτούμε στο κουτούκι να τα πούμε και να γνωριστούμε;” Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα.

Η περίπτωση Καζάκη είναι μοναδική περίπτωση στην Ελλάδα και μπορεί και στον κόσμο ολόκληρο. Ποτέ και κανένας επιστήμονας δεν διακρίθηκε στην επιστήμη του, χωρίς να ασχολείται επαγγελματικά με αυτήν και χωρίς καθόλου συγγραφικό έργο. Ο Καζάκης μυστηριωδώς αναδείχθηκε σαν “επιστήμονας” εκτός επιστημονικής κοινότητας. Ξεκίνησε να δίνει μια “αλυσίδα” συνεντεύξεων, επειδή απλά έδινε καλές συνεντεύξεις. Η προηγούμενη συνέντευξη ήταν ο λόγος της ύπαρξης της επόμενης. Ρωτούσες ποιος ήταν ο Καζάκης και σε παρέπεμπαν σε βίντεο. Από βίντεο τη Μενεγάκη κρίνεις και όχι κάποιον επιστήμονα.
Αυτό, δηλαδή, που έγινε με τον Καζάκη, δεν έχει ξαναγίνει. Από το “πουθενά” και με εφόδιο το “τίποτε” διεκδίκησε τα πάντα. Μια “μελέτη” του πάνω στις απόψεις του δεν υπάρχει. Να την τυπώσει κάποιος και να τη μελετήσει στο σπίτι του με την ησυχία του. Να τυπωθεί η μελέτη και να “εγγυάται” η ίδια την αξιοπιστία και την επιστημοσύνη αυτού που τη συνέταξε. Βιβλίο θέλησε να κυκλοφορήσει ως “φίρμα” πλέον ο Καζάκης και το έκανε με “μαζέματα” του παρελθόντος. Με άρθρα του από την εποχή που δεν τον γνώριζε κανένας σαν “σωτήρα” …τον “καλύτερο” οικονομολόγο της χώρας.
Κατά την άποψή μας δεν υπήρχε ούτε μία περίπτωση στο εκατομμύριο να είναι “καθαρός” για έναν πολύ απλό λόγο. Το παρελθόν του είναι καταδικαστικό για τον ίδιο. Υπήρξε σταλινικός και μάλιστα οργανωμένος. Σταλινικός, “ψημένος” στον αυθεντικό σταλινισμό μέσα στις δομές του σταλινικού ΚΚΕ. Ο σταλινισμός είναι “αρρώστια”. Είναι πνευματική “αναπηρία”. Ως εκ τούτου πρέπει ν’ αντιμετωπίζεις τον φέροντα αυτήν την “αναπηρία” ως “ανάπηρο” …Ως μόνιμα “ανάπηρο” …Ως εκ του πονηρού “ανάπηρο”, εφόσον είναι βέβαιο ότι έχει μάθει να ζει πλούσια εξαιτίας αυτής. Δεν μπορεί να ξεπεράσει αυτήν την “αναπηρία”, είτε επειδή δεν το επιθυμεί ο ίδιος είτε επειδή δεν το επιθυμούν αυτοί οι οποίοι του την “προκάλεσαν” και άρα μπορούν να τον εκβιάζουν.
Αυτός ο εκβιασμός είναι το μόνιμο και σίγουρο χαρακτηριστικό των σταλινικών. Γι’ αυτόν τον λόγο ισχύει το γνωστό …”μία φορά σταλινικός, για πάντα σταλινικός”, όπως συμβαίνει με όλους τους χαφιέδες. Όπως δεν σε αφήνει ποτέ ο ασφαλίτης να ξεφύγεις από την ιδιότητα του πληροφοριοδότη, εκβιάζοντάς σε, έτσι δεν αφήνουν και τους σταλινικούς να ξεφύγουν από το χαφιεδιλίκι. Οποιοσδήποτε έχει μπει στις “δομές” του ΚΚΕ, είναι εκβιάσιμος. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην είναι. Για χίλιους λόγους μπορούν να τον εκβιάζουν …όπου και να έχει “φτάσει” στη ζωή του. Από τα μαθήματα, που μπορεί να πέρασε στο Πανεπιστήμιο χωρίς εξετάσεις, μέχρι έναν ευνοϊκό διορισμό για το “ξεκίνημά” του στη ζωή, κάπου “χρωστάει” …”Χρωστάει” και συνήθως ξεπληρώνει με τον μόνο τρόπο που ζητείται από έναν σταλινικό …Με χαφιεδισμό.
Όλοι οι σταλινικοί ανεξαιρέτως χαφιεδίζουν οπουδήποτε κι αν δραστηριοποιούνται. Όταν υπάρχει σταλινικός στην υπηρεσία, στο εργοστάσιο, στη γειτονιά ή στο καράβι, μην ψάχνεις στους άσχετους τον χαφιέ. Οι σταλινικοί αποτελούν την πιο εξειδικευμένη μορφή του παρακράτους. Είναι οι “φουνταριστοί” του παρακράτους μέσα στην κοινωνία …Οι “αγαπημένοι” των ξένων μυστικών υπηρεσιών και της κρατικής ασφάλειας. Όταν δεν χαφιεδίζουν απ’ ευθείας οι ίδιοι ως πρόσωπα, μαζεύουν πληροφορίες για το κόμμα, ώστε να τις διαπραγματευτεί το ίδιο ως “πακέτο”.


Ο σημερινός βρόμικος ρόλος των σταλινικών χαφιέδων.


Είναι προφανές ότι σήμερα όλοι αυτοί οι σταλινικοί χαφιέδες πρέπει να δραστηριοποιηθούν έντονα, γιατί έχουν πρόβλημα τα “αφεντικά” τους. Από τη στιγμή που ο δικομματισμός κινδυνεύει, είναι αδύνατον να μην χρησιμοποιηθούν κι αυτοί στη μάχη της επιβίωσής του. Πρέπει να το κάνουν, γιατί έχουν να “ξεχρεώσουν” παλιά τους “χρέη” …Να ξεχρεώσουν, όμως, σε μια εξαιρετικά δύσκολη περίοδο και άρα να ξεπεράσουν εαυτόν, για να εξυπηρετήσουν τα αφεντικά τους. Η κατάσταση είναι πολύ κρίσιμη και πρέπει στην κυριολεξία να τα “δώσουν” όλα, ακόμα και εις βάρος των εαυτών τους …Ακόμα κι αν αυτό σημαίνει μέγιστη “φθορά” των ιδίων και της εικόνας που θα ήθελαν να δείχνουν στην κοινωνία.
Η αγωνία του δικομματισμού να επιβιώσει είναι αυτή, που αναγκάζει να εκτίθενται ανεπανόρθωτα όλοι όσοι τα “παίρνουν”, για να στηρίζουν τον δικομματισμό. Δεν γίνεται όμως διαφορετικά. Η διάσωση του δικομματισμού είναι αυτό, που τους ενδιαφέρει αυτήν τη στιγμή. Προσπαθούν συντονισμένα να απαξιώσουν αυτούς, οι οποίοι θα μπορούσαν να συνθέσουν το αντιμνημονιακό “μέτωπο”. Μιλάμε για συντονισμό και διαφορετικούς ρόλους, γιατί ο δικομματισμός σήμερα απειλείται από όλες τις “πλευρές” και οι σταλινικοί δεν μπορούν να επιτεθούν “μονόπατα” …Αναγκαστικά …Άλλος πρέπει να επιτεθεί σ’ αυτούς που φθείρουν τον δικομματισμό από “δεξιά” και άλλος πρέπει να επιτεθεί σ’ αυτούς που τον φθείρουν από “αριστερά”.
Σε αυτόν τον βρόμικο πόλεμο της εξειδίκευσης πρωταγωνιστούν οι απόλυτα εξειδικευμένοι σταλινικοί. Η σταλινικιά Παπαρήγα στρέφει τα πυρά της προς τον Τσίπρα και ο σταλινικός Καζάκης κάνει το ίδιο εναντίον του Καμμένου. Η Παπαρήγα πολεμά με ένα οργανωμένο κομματικό “ασκέρι” και ο Καζάκης ως ελεύθερος “σκοπευτής”. Μιλάμε καθαρά για “συμβόλαια” θανάτου …Συμβόλαια, τα οποία πάντα αναλαμβάνουν προεκλογικά οι σταλινικοί, αλλά απλά σήμερα είναι εμφανή, γιατί είναι η κατάσταση κρίσιμη. Ο σημερινός απόλυτος συναγερμός του συστήματος κάνει τις ενέργειές του ευδιάκριτες.
Γιατί όμως υπάρχει αυτή η διαφοροποίηση στις αποστολές των σταλινικών; Γιατί, ενώ είναι όμοιοι μεταξύ τους, επιλέχθηκαν να κάνουν διαφορετικά πράγματα; …Γιατί τα χαρακτηριστικά των αντιπάλων τού δικομματισμού είναι διαφορετικά. Είναι παντελώς διαφορετικός αντίπαλος ο Καμμένος από τον Τσίπρα σ’ ό,τι αφορά τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους. Ως εκ τούτου απαιτείται εξειδίκευση και σ’ αυτούς οι οποίοι θα τους επιτεθούν. Το ΚΚΕ είναι το τρίτο μεγαλύτερο κόμμα και η οποιαδήποτε “αστοχία” του στην επιλογή εχθρού όχι απλά δεν απειλεί αυτόν τον εχθρό, αλλά αντίθετα μπορεί να λειτουργήσει ως μπούμερανγκ …Μπορεί να του προσφέρει τεράστιο κέρδος, εφόσον τον “νομιμοποιεί” ως αντισταλινικό παράγοντα.
Εκ των δεδομένων λοιπόν η “χρήση” της Παπαρήγα είναι διαφορετική από αυτήν του Καζάκη, γιατί πρέπει να γίνει σεβαστή η γενική στρατηγική του δικομματισμού απέναντι σε αυτό το μέτωπο. Γι’ αυτόν τον λόγο υπάρχουν οι διαφοροποιήσεις. Δεν επιτρέπουν, για παράδειγμα, στην Παπαρήγα να επιτεθεί στον Καμμένο, για να μην τους χαλάσει την στρατηγική. Δεν αφήνουν το ΚΚΕ να επιτεθεί στον Καμμένο, για να μην τον κάνουν συμπαθή στον κόσμο της Δεξιάς. Δεν θέλουν να του δώσει το ΚΚΕ δεξιά “πιστοποίηση” τη στιγμή που η ΝΔ έχει αποφασίσει να τον εμφανίσει σαν “κρυπτοαριστερό” και “συνεταιράκι” του Τσίπρα. Πώς αλλιώς θα φωνάζει ο Σαμαράς για “ειδύλλια” και “κωμιδύλλια”, προκειμένου να μαντρώσει τους δεξιούς στη “στάνη” του;
Την Παπαρήγα γι’ αυτόν τον λόγο τη βάζουν να επιτίθεται αποκλειστικά στον Τσίπρα. Αντίθετα τον Καζάκη, ο οποίος παριστάνει τον όψιμο “πατριώτη”, τον βάζουν να επιτεθεί στον Καμένο και μάλιστα με στόχευση στην ηθική του ποιότητα και όχι στις πολιτικές του θέσεις. Αυτό γίνεται για ευνόητους λόγους, εφόσον “πατριωτισμός” και “ανηθικότητα” είναι έννοιες που δεν συμβαδίζουν. Προσπαθούν να χτυπήσουν τον Καμμένο στο βασικό του ακροατήριο, που είναι η λαϊκή πατριωτική Δεξιά. Λογικό είναι αυτό. Δεν είναι δυνατόν το βασικό σου όπλο να είναι η καταγγελία της προδοσίας, του ψέματος και της διαφθοράς και την ίδια ώρα να εμφανίζεσαι ανήθικος, διεφθαρμένος και προδότης. Υπήρχε δηλαδή συγκεκριμένη στόχευση από τον Καζάκη, την οποία δεν μπορούσε να επιτύχει το ΚΚΕ.
Πώς όμως είμαστε βέβαιοι ότι υπάρχουν τέτοιες μυστικές συμμαχίες και ύπουλα χτυπήματα; Η απόδειξη αυτού που λέμε απαιτεί σκέψη και όχι πληροφορία. Οι εκλογές είναι ένας πραγματικός πόλεμος. Στις εκλογές ισχύει το …”ο θάνατός σου η ζωή μου” και γι’ αυτόν τον “θάνατο” του αντιπάλου μπορείς να συνεργαστείς ακόμα και με τον “διάολο”. Τις συμπεριφορές δηλαδή των συμμετεχόντων στην εκλογική μάχη —που οδηγεί στην εξουσία— μπορείς να τις καταλάβεις μόνον εάν τις εξετάσεις με τη λογική του πολέμου. Αν προσπαθήσεις να τις εξηγήσεις με βάση τα κριτήρια της ιδεολογίας, του πολιτισμού ή του ανθρωπισμού, είναι απολύτως βέβαιο πως δεν θα καταλάβεις απολύτως τίποτε. Ο πόλεμος έχει τους δικούς του νόμους και κανόνες και όταν δεν τους κατανοείς καλύτερα να μην συμμετάσχεις καν σ’ αυτόν, γιατί θα χάσεις πριν καν αντιληφθείς τι συμβαίνει.
Απλά πράγματα. Όταν για παράδειγμα πολεμάς, έχεις εξ αρχής ξεχωρίσει τις προτεραιότητες τις οποίες θεωρείς ζωτικές και ως εκ τούτου αδιαπραγμάτευτες. Στον πόλεμο ο εχθρός του εχθρού σου είναι εκ των δεδομένων φίλος, ακόμα και αν ως άτομο είναι ό,τι χειρότερο στην κοινωνία. Αν μία γυναίκα τη βιάζει κάποιος στον δρόμο, αυτή φωνάζει “βοήθεια” προς όλες τις κατευθύνσεις, απευθυνόμενη στους πάντες …Δεν φωνάζει “ζητείται” βοήθεια από έντιμους ανθρώπους, τίμιους οικογενειάρχες, ευσυνείδητους εργαζόμενους και πραγματικούς δημοκράτες. “Βοήθεια” φωνάζει προς όλους και αυτό σημαίνει χωρίς καθόλου κριτήρια, εφόσον προέχει η επιβίωση. Ακόμα και σκύλος να εμφανιστεί και να τρομάξει τον βιαστή, ευπρόσδεκτος είναι. Το βασικό κριτήριο, δηλαδή, σε αυτήν την περίπτωση είναι και μοναδικό. Πρώτα βγαίνεις από τη δύσκολη θέση και μετά αποκτάς εκ νέου την πολυτέλεια να κρίνεις αυτόν που σε βοήθησε με τα συμβατικά προσωπικά σου κριτήρια. Για όσο διάστημα πολεμάς για την επιβίωση, τα κριτήρια είναι ελάχιστα και από την αρχή δεδομένα.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει κι όταν αναζητάς συμμάχους σε έναν πόλεμο επιβίωσης. Η επιβίωση και η νίκη είναι το μοναδικό ζητούμενο σε έναν πόλεμο και αυτό δίνει μια ανάλογη μονολιθικότητα και στα κριτήρια επιλογής των συμμάχων. Σήμερα όλοι ανεξαιρέτως οι αντιμνημονιακοί παράγοντες μιλάνε για την προδοσία και την καταστροφή στην οποία μας οδήγησε ο δικομματισμός. Μιλάνε για βέβαιο “θάνατο” της πατρίδας μας σε περίπτωση που ο δικομματισμός καταφέρει και παραμείνει στην εξουσία. Άρα; Άρα, πρώτη προτεραιότητα για όλους αυτούς τους παράγοντες είναι να νικηθεί ο δικομματισμός …Το βασικό αίτιο του προβλήματος που τους απασχολεί.
Εκ των δεδομένων λοιπόν —σ’ αυτήν τη μάχη δίχως αύριο— ακόμα κι όταν “βλέπεις” πράγματα που σε ενοχλούν, δεν τα σχολιάζεις, όταν απειλούν τη συνοχή και άρα και την αντοχή του “μετώπου”. Το πρώτο πράγμα, που προσπαθείς να διασφαλίσεις, είναι η διατήρηση και —αν είναι δυνατόν— η επέκταση των συμμαχιών σου. Τι σημαίνει αυτό; Ότι για κάποιον, που είναι αντιμνημονιακός, σήμερα προέχει να καταστραφεί ο δικομματισμός, που μας οδήγησε στο Μνημόνιο …Προέχει να διατηρηθεί πανίσχυρο το μπλοκ των συμμάχων …Τον δικομματισμό χτυπάς όσο μπορείς και δεν τον εξυπηρετείς, διασπώντας τους εχθρούς του.
Είναι αντιμνημονιακός ο Καζάκης; Παραμονές των εκλογών “θυμήθηκε” ότι ο Καμμένος του έδινε “χρήματα” για να συνεργαστούν; Ακόμα κι αυτό να συνέβαινε, δεν το αποκαλύπτεις αυτήν την κρίσιμη για τη μάχη στιγμή. Ακόμα κι αν ο Καμμένος είναι ο χειρότερος άνθρωπος του κόσμου, περιμένεις μετά τις εκλογές για να το αποκαλύψεις. Γιατί; …Γιατί αυτήν την ώρα πολεμάει “δίπλα” σου …Γιατί αυτήν την ώρα κυριαρχεί η προτεραιότητα του πολέμου. Δεν είναι δυνατόν σε μια κρίσιμη “ενέδρα”, όπου απαιτείται απόλυτη ησυχία, ν’ αρχίσεις να μαλώνεις και να φωνάζεις σ’ αυτόν που “ρεύτηκε” δίπλα σου. Ακόμα κι αν σε ενόχλησε απίστευτα, κάνεις υπομονή, γιατί είναι δευτερεύον αυτό το οποίο θα κερδίσεις μπροστά σε αυτό το οποίο θα χάσεις.
Κάτι τέτοιο έκανε ο Καζάκης σήμερα. Πραγματοποιεί μία πράξη, η οποία αποτελεί μνημείο βλακείας σε φυσιολογικές συνθήκες, αλλά αποτελεί έγκλημα προδοσίας σε συνθήκες πολέμου. Όμως, επειδή βλάκες δεν υπάρχουν σε τέτοιον βαθμό, είναι προφανές ότι κάτι άλλο συμβαίνει …Ο Καζάκης απλά αναγκάστηκε να στερηθεί την “κάλυψή” του. Οι φλέγουσες ανάγκες των αφεντικών του τον ανάγκασαν ν’ “αποκαλυφθεί”. Τα νούμερα δεν τους βγαίνουν και παίζουν τα “ρέστα” τους. Ρισκάρουν να “κάψουν” τα πιο καλά “χαρτιά” τους. Ο Καζάκης εξαιτίας τους απέδειξε αυτό, το οποίο όλοι μας υποψιαζόμασταν …Απέδειξε ότι είναι ένας τυπικός σταλινικός χαφιές. Αποκαλύφθηκε, όχι επειδή ο ίδιος είναι βλάκας, αλλά επειδή τα περιθώρια του δικομματισμού είναι πολύ “στενά” και ο δικομματισμός δεν έχει την πολυτέλεια να προστατεύει τους χαφιέδες του. Ο Καζάκης μπορεί να μην τα “πήρε” από τον Καμμένο, όπως ισχυρίζεται, αλλά σίγουρα τα “πήρε” από τον δικομματισμό, προκειμένου να κάνει ζημιά στον Καμμένο.
…Να κάνει ζημιά στον Καμμένο, ο οποίος κατά τη μαρτυρία του προσπάθησε να τον “δωροδοκήσει”. Ομολογουμένως μια τέτοια “δωροδοκία” είναι μάλλον πρωτοφανής για τα παγκόσμια χρονικά. Για τι ακριβώς θα του έδινε χρήματα ο Καμένος; Θα του έδινε χρήματα, για να κάνει αυτό, το οποίο έτσι κι αλλιώς θα έκανε από μόνος του; Μήπως θα του έδινε χρήματα για “μεταγραφή” στο κόμμα του σε μια εποχή που όλη η στρατηγική των εχθρών του είναι να του αποδώσουν αριστερή “ταυτότητα”, προκειμένου να τον εξουδετερώσουν; Έστω όμως κι έτσι. Εφόσον αυτό, το οποίο καταγγέλλει ο Καζάκης, ήταν τόσο σημαντικό όσο αφήνει να εννοηθεί, γιατί το αποκαλύπτει τώρα ελάχιστες ημέρες πριν τις εκλογές και όχι στον πραγματικό χρόνο που αυτό έλαβε χώρα; Ως εκπαιδευμένος από τους καλύτερους δασκάλους του Περισσού συνωμότης, γιατί δεν την “έστησε” στον Καμμένο, ώστε να μεγιστοποιήσει τη ζημιά του;
Όμως, ο χαφιές Καζάκης δεν σταματά σ’ αυτήν την καταγγελία. Ως γνήσιος σταλινικός χαφιεδοπρακτορίσκος, συνεχίζει στα γνώριμα γι’ αυτόν “μονοπάτια” …Στα γνώριμα μονοπάτια της γκεμπελίστικης προπαγάνδας. Δεν προσπαθεί να θίξει μόνον την ηθική ακεραιότητα του Καμμένου, αλλά προσπαθεί να σκορπίσει τη θλίψη και την απογοήτευση στον βασικό πυρήνα των οπαδών του. Τι λέει; Ότι, τζάμπα κόπο κάνουν που τον στηρίζουν. Γιατί; Γιατί πολλοί, από τους πρώην νεοδημοκράτες βουλευτές, οι οποίοι στελεχώνουν σήμερα το κόμμα του Καμμένου, μετά τις εκλογές θα το εγκαταλείψουν, για να “επιστρέψουν” στη Ν.Δ.. Αυτό από πού το γνωρίζει ο “καλύτερος οικονομολόγος” της χώρας; Μήπως εκτός από “καλύτερος οικονομολόγος” της χώρας είναι και ο “καλύτερος προφήτης” της χώρας; …Ή μήπως είναι τίποτε άλλο …πιο γήινο;
Από πού αντλεί αυτήν την πληροφόρηση; Γνωρίζει κάτι, το οποίο εμείς οι υπόλοιποι αγνοούμε; Άλλωστε δεν είναι πρώτη φορά, που δείχνει ότι κατέχει περίεργες πληροφορίες. Να θυμίσουμε στον αναγνώστη τις καταγγελίες του Καζάκη για τη “Σπίθα” του Θεοδωράκη. Επιπλέον υπάρχουν κι άλλα σκοτεινά σημεία. Η συνεργασία του με τον Παπαθεμελή, τι ακριβώς είναι; Αντισυστημική; Αντιμνημονιακή; Ιδεολογική; Θρησκευτική; Ο Παπαθεμελής είναι γνωστός στους παροικούντες την “Ιερουσαλήμ”. Δεν είναι φρέσκο πρόσωπο, που το ανακάλυψε ο Καζάκης. Αντιπροσωπεύει μία από τις “σκοτεινότερες” πλευρές της Μεταπολίτευσης. Έχει περάσει καί από τους δύο γίγαντες του δικομματισμού, διαχειριζόμενος πάντα πολύτιμα για τον δικομματισμό πόστα …Στην κυριολεξία εδώ και τριάντα χρόνια “δουλεύει” τους πάντες με έναν τρόπο πρωτοφανή στα παγκόσμια χρονικά.
…”Θρησκόληπτος” σοσιαλιστής, δεν πρέπει να υπάρχει άλλος εκτός από τον Παπαθεμελή …Εκλεκτός του Αγίου Όρους, που να διετέλεσε σχεδόν μόνιμος Υπουργός της “τζαμαχιρίας” του ΠΑΣΟΚ, δεν πρέπει να υπάρχει άλλος. Με αυτόν πήγε και συνεργάστηκε ο Καζάκης για να μας “σώσει”; Ο “καλύτερος οικονομολόγος” της χώρας; Τι σχέση έχει ένας άθεος με έναν θρησκόληπτο; Τι σχέση έχει ένας ΚΚΕς με έναν “μακεδονομάχο”; Τι σχέση έχει ένας σταλινικός με έναν Υπουργό Δημοσίας Τάξης; Ο “καλύτερος οικονομολόγος” της χώρας δεν συνεργάστηκε —με κέρδος— με τον Καμμένο και συνεργάστηκε τζάμπα με τον Παπαθεμελή;
Κατά τη γνώμη μας ο Καζάκης με αυτήν την καταγγελία “αυτοκτόνησε”. Έγινε ένας “μουτζαχεντίν μάρτυρας” του δικομματισμού και έδωσε μόνος του τέλος στη μικρή έτσι κι αλλιώς “πορεία” του …Αποκαλύφθηκε. Αυτός, ο οποίος δήθεν από τους πρώτους προσπάθησαν να συνθέσουν το αντιμνημονιακό μέτωπο κατά του προδοτικού δικομματισμού, την κρίσιμη ώρα το πρόδωσε. Ο Καζάκης “κάηκε”, προσπαθώντας να εξυπηρετήσει τις “φλέγουσες” ανάγκες του δικομματισμού. Αυτό θα το καταλάβει και ο ίδιος άμεσα από την ενστικτώδη αντίδραση του κόσμου. Ο κόσμος μπορεί να διακρίνεται από άγνοια, αλλά χαζός δεν είναι. Μπορεί να καταλάβει πότε και ποιος έχει κέρδος από κάθε ακραία ή παράξενη πολιτική πράξη …Μια πράξη σαν κι αυτήν, που έκανε σήμερα ο Καζάκης.
Την ίδια ώρα που ο Καζάκης “πολεμά” τον Καμμένο και η “σύντροφός” του Παπαρήγα κάνει κάτι ανάλογο. Δίνει κι αυτή τον υπερπάντων αγώνα για τη σωτηρία του δικομματισμού. Πολεμά από τη δική της “πτέρυγα” τον δικό της αντίπαλο, που είναι ο Τσίπρας. Προσπαθεί κι αυτή να αποδομήσει από την αριστερή του πλευρά το άτυπο αντιμνημονιακό μέτωπο. Πώς προσπαθεί να το αποδομήσει; …Με τον πιο πρόστυχο τρόπο …Με τον γνωστό τρόπο των χαφιέδων και των πρακτόρων …Με τον τρόπο που ένας φασίστας προσπαθεί να “ακυρώσει” το νόημα της ίδιας της εκλογικής διαδικασίας. Προσπαθεί να “χτυπήσει” την ελπίδα, που καλλιεργούν οι δημοκράτες, για τα αποτελέσματα που θα φέρουν οι εκλογές. Τι λέει; Ότι, ακόμα κι αν επικρατήσει το αντιμνημονιακό μέτωπο, δεν θα σημαίνει τίποτε για τους πολίτες …Θα είναι μια “γιορτή” των λίγων ημερών.
Μιλάμε για γελοιότητες της χειρότερης μορφής. Τι λέει η αγράμματη και άεργη “εργατομάνα” του Περισσού; Προσπαθεί να πείσει τους πολίτες ότι το αντιμνημονιακό “μέτωπο” είναι μια “απάτη” …Μια “απάτη”, που δεν οδηγεί πουθενά και που ακόμα και να επικρατήσει στις προσεχείς εκλογές, όχι μόνον δεν θα κάνει τίποτε ουσιαστικό, αλλά θα σκορπίσει την απογοήτευση στους πολίτες. Η σταλινικιά, που δεν πιστεύει στη Δημοκρατία —και άρα και στις εκλογές—, σπεύδει ν’ ανακοινώσει ότι δεν υπάρχει νόημα στις δημοκρατικές διαδικασίες, εφόσον τα αποτελέσματά τους δεν έχουν καμία αξία. Η δήθεν θανάσιμη “αντίπαλος” του δικομματισμού ισχυρίζεται αυτά, τα οποία ισχυρίζεται και ο δικομματισμός.
Όμως, ταυτόχρονα δείχνει και ένα θανάσιμο μίσος για τη νέα γενιά που έρχεται και διεκδικεί τη θέση της στα πράγματα. Απ’ ό,τι φαίνεται η Παπαρήγα θα έδινε αυτήν τη μάχη ακόμα και χωρίς άνωθεν εντολή. Ο Τσίπρας δεν την ενοχλεί μόνον επειδή είναι ιδεολογικός αντίπαλος ή επιλεγμένος στόχος …Είναι φανερό ότι την ενοχλεί επειδή είναι …νέος. Αντιπροσωπεύει τη νέα γενιά, η οποία έρχεται πλέον φουριόζα και αυτό την ενοχλεί. Χτυπάει τα “καμπανάκια” της ανανέωσης και η Παπαρήγα φοβάται μήπως ο θόρυβος ξυπνήσει και τα στελέχη του Περισσού. Φοβάται μήπως μετά τις εκλογές αμφισβητηθεί και η ίδια.
Είναι προφανές ότι νοσταλγεί τον Αλαβάνο της γενιάς της και μισεί τον διάδοχό του. Είναι προφανές ότι αναπολεί τον μακαρίτη Κύρκο. Είναι προφανές ότι της είναι πιο συμπαθής ο Κουβέλης. Ο Τσίπρας την ενοχλεί θανάσιμα. Ενσαρκώνει μια ελπίδα και αυτήν την ελπίδα πάει να χτυπήσει το κοντοραμολί του Περισσού. Η προσωποποιημένη “αρτηριοσκλήρωση” δεν ανέχεται τίποτε το νέο ή ελπιδοφόρο. Δίνει τον αγώνα της συντήρησης, βλέποντας τα γεγονότα αλλά και τα πρόσωπα να την ξεπερνούν …Βάφεται η γριά για να φαίνεται “επικαιροποιημένη”, αλλά ο χρόνος ήδη την έχει βάλει στα “ντουλάπια” του.
Όμως, κι αυτή δεν μένει σε αυτό το επίπεδο της πολιτικής αψιμαχίας. Οι σταλινικοί εκτός από καλοί χαφιέδες είναι και καλοί “προφήτες”. Γι’ αυτόν τον λόγο προχωρά παραπέρα και δανείζεται τα ίδια τα επιχειρήματα του δικομματισμού. Τι λέει; Ότι μπορεί, σε περίπτωση που επικρατήσουν απόψεις σαν του Τσίπρα ή του Καμμένου, οι συνέπειες να είναι τρομακτικές, γιατί οι Ευρωπαίοι μπορεί να μας “διώξουν” από το Ευρώ …Σόκαρε ακόμα και τον καθεστωτικό δημοσιογράφο, ο οποίος της έπαιρνε συνέντευξη. Στην εύλογη ερώτησή του για το τι μπορεί να σημαίνει αυτό και γιατί το επικαλείται ως αρνητική εξέλιξη μια αρχηγός, η οποία εκ των προγραμματικών της θέσεων επιθυμεί την έξοδο από το Ευρώ, η απάντηση ήταν εξωπραγματική …Η απάντηση είναι επιπέδου “Αλέκα” …”Είναι άλλο πράγμα να σε “διώξουν” και άλλο πράγμα να “φύγεις””.
Η Παπαρήγα έχει “ξεφύγει”, γιατί απλούστατα έχουν πανικοβληθεί τα αφεντικά της και την αφήνουν να εκτίθεται σε “αχαρτογράφητες” περιοχές για τα δουλικά του Περισσού. Αναγκαστικά ένα άτομο μειωμένης αντίληψης, όπως η Αλέκα, θα εκτεθεί, όταν πρέπει να “γράψει” σε λευκό “χαρτί”. Τι μας λέει χωρίς ίχνος ντροπής; Ότι, ναι μεν συμμετέχει στις εκλογές, αλλά, ακόμα κι αν την ψηφίσει ο κόσμος, δεν θέλει να γίνει καν πρωθυπουργός η ίδια. Γιατί; Γιατί δεν είναι σαν τα “μούτρα” αυτών, που γίνονται Πρωθυπουργοί. “Μούτρα”, σαν αυτά των Πρωθυπουργών, δεν έχει, αλλά “μούτρα”, σαν αυτά των κομματαρχών, που αρπάζουν δημόσιο χρήμα από τα ταμεία, έχει. Πρωθυπουργός δεν θέλει να γίνει, αλλά κομματάρχης, που να αρπάζει κρατικές επιδοτήσεις, πάντα θέλει να είναι.
Όλα αυτά, που περιγράφουμε, είναι η απόδειξη της “άρρωστης” κατάστασης, που χαρακτηρίζει σήμερα το πολιτικό μας σύστημα …Ένα σύστημα, που πνέει τα λοίσθια …Ένα σύστημα, που βρίσκεται πλέον σε βαθιά σήψη και δεν μπορεί να προστατεύσει την ίδια τη λειτουργία του. Κανένα όργανό του δεν ελέγχεται από κάποιο κεντρικό διευθυντήριο και ως εκ τούτου υπάρχει πρόβλημα. Υπάρχει πρόβλημα για ένα “όργανο”, όπως είναι το ΚΚΕ, το οποίο για πρώτη φορά από την ίδρυσή του θα πρέπει να χαράξει μόνο του μια πολιτική και άρα φυσικό είναι να εκτίθεται. Μιλάμε για ένα “όργανο”, το οποίο ακολουθεί δογματικά μια αγράμματη, που μόνο το ΚΚΕ μπορεί να παράγει με τέτοια “ποιότητα” …Σαν τους αγράμματους τους Κούτβηδες, που “παρήγαγε” η Μόσχα επί δεκαετίες …Πραγματικούς τενεκέδες, που δεν ήξεραν να γράφουν και να διαβάζουν και διεκδικούσαν το “αλάθητο” του Πάπα.
Τέτοια είναι και η αγράμματη Παπαρήγα …Η αέργη κομμουνίστρια, που κάπου-κάπου “θυμάται” ότι κάποτε κάπου “δούλεψε” …Η πολυσυνταξιούχος “εργαζόμενη”, που κανένας Έλληνας εργαζόμενος δεν τη θυμάται να εργάζεται στο πλάι του …Η Γενική Γραμματέας ενός κόμματος, που θέλει να χειρίζεται τα εργατικά θέματα, χωρίς να έχει στις τάξεις των στελεχών του ούτε έναν εργάτη …Η πλούσια Γραμματέας, που χειρίζεται ως ιδιοκτήτρια τραπεζικούς λογαριασμούς εκατομμυρίων ευρώ και τολμά και δηλώνει “φτωχή” με καταθέσεις λίγων ευρώ …Η οπαδός της δημόσιας παιδείας, που έστειλε την κόρη της στο ιδιωτικό Κολέγιο Αθηνών …Η νεάντερταλ, που παίζει με το …ipad.


Η ώρα του πολίτη έφτασε.


Πρέπει οι πολίτες να καταλάβουν το παιχνίδι του δικομματισμού και να δράσουν ανάλογα. Πρέπει να ψηφίσουν με μυαλό και όχι με βάση το ένστικτο. Δεν πρέπει να αφήνουν τα κτήνη να τους ενεργοποιούν τα ένστικτα. Οι μισθοί και οι συντάξεις δεν θα πληρωθούν μόνον αν μας κυβερνάνε οι “ρεαλιστές” και οι “υπεύθυνοι” …Θα πληρωθούν πάση θυσία και όποιος κι αν είναι στην εξουσία, γιατί δεν συμφέρει την Ευρώπη και τους “δανειστές” μας το χάος. Δεν συμφέρει μια κοινωνική αναρχία στην Ελλάδα, η οποία μπορεί να γίνει ο “πυροκροτητής”, ο οποίος θα προκαλέσει την κοινωνική “έκρηξη” σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Η αλλαγή της ηγεσίας συμφέρει τον ελληνικό λαό, γιατί αυτό θα αναγκάσει τους δανειστές μας να αλλάξουν από μόνοι τους τη “δοσολογία” της αθλιότητας. Αν δεν συμβεί αυτή η αλλαγή ηγεσίας, θα συνεχιστεί η προηγούμενη “θεραπεία”. Δεν έχουν λόγο να την αλλάξουν, όταν ο λαός δεν αντιδρά. Οι δωσίλογοι του δικομματισμού με την εκλογική “συγκατάβασή” μας θα μας λιώσουν σταδιακά σαν τα “κεριά”. Θα μειώνουν τα πάντα σε βαθμό τέτοιο, που θα οδηγήσουν τον λαό στην απόλυτη εξαθλίωση και την πατρίδα μας στην απόλυτη λεηλασία. Το έχουν “υπογράψει” οι κομματάρχες του δικομματισμού αυτό και έχουν δεσμευτεί να το κάνουν. Αν δηλαδή υπάρχει κίνδυνος για τους μισθούς και τις συντάξεις, τότε αυτός ο κίνδυνος υπάρχει μόνον σε περίπτωση επιβίωσης του δικομματισμού.
Όλα αυτά οι πολίτες πρέπει να τα γνωρίζουν πριν φτάσουν μπροστά στην κάλπη. Από εκεί και πέρα πρέπει να ψηφίσουν όχι μόνον με τα κριτήρια της προστασίας της δημοκρατικής λειτουργίας, αλλά και έχοντας κατά να νου ότι πρέπει να βελτιώσουν τη φυσική λειτουργία της Δημοκρατίας, που συνδέεται πάντα με την έννοια της ανανέωσης. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Σημαίνει ότι οι πολίτες πρέπει από τη μία πλευρά να ψηφίσουν τα δημοκρατικά κόμματα, που διεκδικούν την ψήφο του —ώστε να τους δώσουν μια ευκαιρία— και από την άλλη να ευνοήσουν την ανανέωση του πολιτικού προσωπικού. Από όποια “αφετηρία” κι αν “ξεκινάει” ένας ψηφοφόρος, θα πρέπει ν’ αλλάξει πλέον το “τέρμα”. Δεν υπάρχουν περιθώρια λάθους. Ακόμα κι αν δεν μπορούν να ξεπεραστούν οι “αγκυλώσεις”, για να πάμε στην υπέρβαση, ας κινηθούν συμβατικά. Αν κάποιοι είναι αμετανόητα δεξιοί, ας ψηφίσουν τον Καμμένο. Αν κάποιοι άλλοι είναι αμετανόητα αριστεροί, ας ψηφίσουν τον Τσίπρα.
Με αυτές τις επιλογές δρομολογούν τις εξελίξεις που βολεύουν την Ελλάδα. Εξουδετερώνουν τον δικομματισμό, αλλά αρχίζει πλέον και η ανανέωση του πολιτικού προσωπικού. Τόσο ο Καμμένος όσο και ο Τσίπρας είναι νέοι άνθρωποι. Δεν έχουν καμία σχέση με την καταραμένη γενιά του Πολυτεχνείου …Τη γενιά των αυτοεγκλωβισμένων “κοπαδιών” της Μεταπολίτευσης …Τη γενιά των “προβάτων”, που για το βόλεμα ανέχτηκε και στήριξε μια ηγεσία “κατασκευασμένη” στα υπόγεια των ξένων μυστικών υπηρεσιών …Την ηγεσία εκείνη, που, αφού λεηλάτησε τα πάντα με το πάθος των ακρίδων, στη συνέχεια μας έστειλε τον “λογαριασμό” με τη μορφή του Μνημονίου …Την ηγεσία εκείνη, που πρόδωσε την πατρίδα και τον ελληνικό λαό και παρέδωσε τα πάντα στους “δανειστές” …Στους δικούς της “δανειστές”, εφόσον εκείνη η ηγεσία πλούτισε με το ξεπούλημα μιας πατρίδας.
Πρέπει οι πολίτες με την ψήφο τους να τους εξουδετερώσουν όλους αυτούς, πριν προλάβουν να ολοκληρώσουν την προδοσία τους …Πριν προλάβουν και δώσουν πρακτικό νόημα στις προδοτικές υπογραφές τους. Δεν πρέπει να “επιβιώσουν” μετά τις προσεχείς εκλογές άτομα της διαβόητης πλέον “Γενιάς του Πολυτεχνείου”. Στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας πρέπει να πάνε όλοι τους, γιατί αυτοί μας οδήγησαν στους σκουπιδοτενεκέδες για να επιβιώσουμε. Πώς είπε ο χοντρός Βενιζέλος, όταν αναλάμβανε Υπουργός Οικονομικών; Πρέπει να δώσει το παρόν στη μάχη της γενιάς του. Είδαμε τους μαχητές αυτής της γενιάς και τα αποτελέσματα της μάχης τους. Μιλάμε για τους “Λεωνίδες” της χοληστερίνης και της αθλιότητας. Υπέγραψαν χωρίς κανέναν ενδοιασμό το τέλος μας. Υπέγραψε για εμάς χωρίς εμάς ο πολυεκατομμυριούχος Βενιζέλος.
Ούτε μία ψήφος δεν πρέπει να πάει στους δωσίλογους του Μνημονίου και τους συνεργάτες τους …Έξω η σαβούρα …όχι μόνον από τη Βουλή, αλλά από την ευρύτερη πολιτική ζωή της χώρας. Το ιδανικό θα ήταν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΛΑΟΣ και ΚΚΕ όχι απλά να εξασθενίσουν, αλλά να μην ξαναμπούν στη Βουλή των Ελλήνων …Να αλλάξει χέρια η εξουσία και χωρίς τα “βαρίδια” των συνενοχών να δρομολογήσει τις συνθήκες για την τιμωρία όλων των διεφθαρμένων και των προδοτών. Ακόμα και σε επίπεδο προσώπων θα πρέπει να ξεκαθαρίσει το τοπίο. Είναι ντροπή να μπαίνουν στην Ελληνική Βουλή με ψήφους των Ελλήνων πολιτών οι απόφοιτοι του δωσιλογικού Κολεγίου Αθηνών.
…Να υπενθυμίσουμε σε ποιους αναφερόμαστε. Γιώργος Παπανδρέου. Αντώνης Σαμαράς. Κυριάκος Μητσοτάκης. Στέφανος Μάνος. Γιώργος Παπακωνσταντίνου. Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης. Σωτήρης Χατζηγάκης. Πέτρος Δούκας. Μιχάλης Λιάπης. Νίκος Δένδιας. Νίκος Μπίστης. Μάκης Βορίδης. Σταύρος Λαμπρινίδης. Γιώργος Κύρτσος, Χρήστος Δήμας, Χρήστος Χωμενίδης. Ούτε ένας από αυτούς δεν πρέπει να ξαναδεί τη Βουλή. Αυτοί είναι οι εκλεκτοί όλων των δανειστών και των τοκογλύφων, που σήμερα λυμαίνονται την πατρίδα μας. Αυτοί είναι που ξεπληρώνουν σπουδές και καριέρες εις βάρος της πατρίδας μας.
Εδώ πρέπει να προσέξει ο αναγνώστης, γιατί αυτό το οποίο θα πούμε είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Πολλοί αναγνώστες ρωτάνε τον γράφοντα για το τι προτείνει ότι πρέπει ή ότι δεν πρέπει να ψηφίσουν. Όταν τους προτείνει να ψηφίσουν Τσίπρα ή Καμμένο, η αμέσως επόμενη ερώτηση που ακολουθεί είναι αν τους “εγγυάται” για την ποιότητά τους. Ο γράφων δεν εγγυάται τίποτε για κανέναν, γιατί δεν γνωρίζει κανέναν από αυτούς προσωπικά. Τούς προτείνει με απόλυτη ασφάλεια ως επιλογές, γιατί απλά δεν υπάρχει λόγος να εγγυηθεί τίποτε γι’ αυτούς. Οι χειρότεροι άνθρωποι να είναι, πρόβλημα δεν υπάρχει, εφόσον σήμερα το ζητούμενο είναι άλλο. Ο γράφων αυτό γνωρίζει και αυτό είναι που εγγυάται. Εγγυάται το κέρδος από αυτήν την επιλογή, το οποίο δεν έχει σχέση με την ποιότητα των προσώπων.
Το κέρδος σε μια τέτοια περίπτωση είναι η δυσχέρεια που θα αντιμετωπίσουν οι δανειστές μας στη δρομολόγηση των σχεδίων τους. Έχουμε κέρδος αν δεν γνωρίζουν τους συνομιλητές τους και άρα αν δεν έχουν τη δυνατότητα του άμεσου εκβιασμού τους …Αν δεν τους έχουν δει σε λίστες “ηρώων” της γνωστής πρεσβείας …Αν δεν τους έχουν δει στις λίστες της Siemens …Αν δεν τους έχουν δει καβάλα σε “στραβά” υποβρύχια. Έχουμε κέρδος αν χρειαστούν χρόνο να γνωριστούν μεταξύ τους, προκειμένου να δημιουργήσουν τα νέα πλαίσια των συμφερόντων τους. Έχουμε κέρδος αν δεν υπάρχει μια στιβαρή κυβέρνηση να μπορεί να αγνοεί τον κόσμο και να παίρνει σκληρά μέτρα.
Στην κυριολεξία αυτό, το οποίο μπορεί να δώσει μια ελπίδα σωτηρίας σήμερα στην Ελλάδα, είναι η καθυστέρηση. Είναι αυτό, το οποίο λένε οι ποδοσφαιρόφιλοι …”η μπάλα στην εξέδρα”. Αυτό είναι το μόνο που μας συμφέρει. Μας συμφέρει να καθυστερούμε όσο μπορούμε, μέχρι να δημιουργηθεί πανευρωπαϊκό πρόβλημα με την οικονομία. Μας συμφέρει η καθυστέρηση. Μας συμφέρει να κωλυσιεργούμε απέναντι σε δανειστές, οι οποίοι βιάζονται να κλείσουν το θέμα μας εις βάρος μας. Τα νέα από τη Γαλλία ή την Ιταλία ή την Ισπανία είναι ενθαρρυντικά.
…Καταρρέουν οι οικονομίες τους και η ανεργία απειλεί να τινάξει τα πάντα στον “αέρα”. Όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση θα αναγκαστεί να λύσει τα προβλήματα των μεγάλων, θα πρέπει η Ελλάδα να έχει επιβιώσει σε ένα στοιχειώδες επίπεδο …Έστω και σε “κώμα”, αλλά να είναι “ζωντανή” …Να μην έχει λεηλατηθεί και αναγκαστικά αντιμετωπιστεί με τον ειδικό τρόπο που προβλέπεται για τις τριτοκοσμικές χώρες …Να μην αντιμετωπιστεί με γνώμονα τα συμφέροντα κάποιων ξένων ιδιοκτητών της …Να λυθούν τα προβλήματά της ως ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος και όχι σαν υπεραφρικανική αποικία της Γερμανίας. Ακόμα και η ακυβερνησία στη σημερινή εποχή είναι θετική. Δεν θα αφήσουν την ακυβερνησία να προκαλέσει κοινωνική έκρηξη. Ως εκ τούτου κερδίζεις χρόνο, όταν ο “δικαστικός κλητήρας” δεν βρίσκει τον υπεύθυνο να του κάνει την επίδοση του “λογαριασμού”.
Αυτός πρέπει να είναι ο στόχος όλων των πολιτών. Την επομένη των εκλογών πρέπει η Ελλάδα να έχει διαφορετικό “πρόσωπο” …Διαφορετικούς ηγέτες και διαφορετικό πολιτικό προσωπικό. Ο Τόμσεν, όταν ξανάρθει στην Ελλάδα, θα πρέπει να αγωνιά πραγματικά γι’ αυτό που θα έχει προκύψει από τις εκλογές και θα βρει μπροστά του. Το “κωλοσφούγγι” των τοκογλύφων να μην ξέρει αν οι ηγέτες της επόμενης ημέρας τον “ψάχνουν” για να του δώσουν το “χέρι” της συνεργασίας ή αν τον ψάχνουν για να τον αρχίσουν στις “κλωτσιές”…
…”Κλωτσιές” έτσι κι αλλιώς θα πέσουν. Αυτοί, που σήμερα βιάζουν την Ελλάδα, δεν θα τη γλιτώσουν …απλά αυτό δεν είναι της παρούσης να το αναλύσουμε.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ
Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο – ΕΑΜ Β’
http://eamb–ydrohoos.blogspot.com

Οι διαχειριστές του katohika.gr διατηρούν το δικαίωμα τροποποίησης ή διαγραφής σχολίων που περιέχουν υβριστικούς – προσβλητικούς χαρακτηρισμούς. Απαγορεύεται η δημοσίευση συκοφαντικών ή υβριστικών σχολίων.Σε περίπτωση εντοπισμού τέτοιων μηνυμάτων θα ακολουθεί διαγραφή

Φιλε μου ο σημερινός εχθρός σου είναι η παραπληροφόρηση των μεγάλων καναλιών. Αν είδες κάτι που σε άγγιξε , κάτι που το θεωρείς σωστό, ΜΟΙΡΆΣΟΥ ΤΟ ΤΩΡΑ με ανθρώπους που πιστεύεις οτι θα το αξιολογήσουν και θα επωφεληθούν απο αυτό! Μην μένεις απαθής. Πρώτα θα νικήσουμε την ύπνωση και μετά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα υπόλοιπα.