ΚΟ: Η φυλακή της “πολιτικής ορθότητας” έχει ανοίξει και χωράει πολλούς… Ιδού ένα λαμπρό παράδειγμα από την πρώτη διδάξασα Μ. Βρετανία:
Το Νοέμβριο του 2006, ο 47χρονος Victor Cooney και ο 44χρονος Carlos Rozza, υπάλληλοι στο μετρό του Λονδίνου, κάθισαν στο εδώλιο του κατηγορουμένου, στο βασιλικό δικαστήριο του Middlesex Guildhall, σε μία δίκη που κράτησε οκτώ ημέρες.
Η κατηγορία εναντίον τους ήταν ότι έτρωγαν μαύρα ζελεδάκια (black jelly babies) μπροστά στον συνάδελφό τους, Daniel Jean Marie! Ο Marie,που είναι μαύρος, θεώρησε ότι το έκαναν επίτηδες για να τον πειράξουν και τους έκανε μήνυση «επί ρατσισμώ»!
Τελικά αθωώθηκαν.
Εκπρόσωπος της Εισαγγελίας είχε δηλώσει με σοβαρότητα: «Είχαμε μια καταγγελία σοβαρής κακομεταχείρισης για φυλετικούς λόγους και πάντοτε παίρνουμε σοβαρά τέτοιες καταγγελίες.
Ο Cooney, δήλωσε μετά την δίκη στη Sun: “Η δίκη ήταν μια φάρσα Το όλο θέμα ήταν μια ντροπή..
«Για δυο χρόνια και έξι μήνες κρεμόταν μια κατηγορία από πάνω μου. Όλο αυτό το διάστημα η ζωή μου πήγε χαμένη.”
Συνέχισε: «Η ετυμηγορία είναι μια νίκη της κοινής λογικής».
Ο κ. Cooney, είπε ότι είχε προσφέρει στο παρελθόν στον Ζαν Μαρί ένα σακουλάκι ζελεδάκια, αλλά βρέθηκε να κατηγορείται ότι είναι «ρατσιστής», επειδή υπήρχαν πάρα πολλά μαύρα ζελεδάκια.
Ο Συντηρητικός βουλευτής Mike Penning δήλωσε: «Ενώ χρειαζόμαστε απελπισμένα την βοήθεια της αστυνομίας στους δρόμους μας, τα χρήματα των φορολογουμένων σπαταλούνται σε γελοίες περιπτώσεις σαν αυτή».
Από: The Masked Walnut (Southern Nationalist Network) / ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ
Ρατσισμός είναι η ιδέα ότι είναι λάθος να σκέφτεσαι ότι η φυλή σου είναι καλύτερη από τις άλλες φυλές. Ότι ο πολιτισμός σου είναι καλύτερος από τους άλλους πολιτισμούς. Το να αναγνωρίσεις ότι κάθε άνθρωπος δεν είναι «ίδιος» με τον άλλον. Μέχρι τις αρχές του εικοστού αιώνα, θεωρήθηκε φυσικό να είσαι υπερήφανος για το ποιος ήσουν και πού προήλθες. Στη συνέχεια ήρθαν οι μαρξιστές που ήθελαν να κάνουν όλους υπηρέτες του πανίσχυρου κράτους. Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος έπρεπε να ξεφορτωθούν κάθε σύνδεσμο του ανθρώπου με την οικογένεια, τον Θεό και τη πατρίδα του. Ο ρατσισμός είναι μια έννοια που χρησιμοποιείται από τους μαρξιστές για να υπονομεύσουν τα έθνη και να κάνει τους πολίτες να ντρέπονται για την ιστορία τους και τον πολιτισμό τους.
Μέσα από ένα καλά στημένο κυβερνητικό και νομοθετικό πλέγμα έχουν κάνει τον «ρατσισμό» ένα είδος ‘Όργουελικού εγκλήματος σκέψης’. Σήμερα είναι παράνομο να αρνείσαι σε κάποιον μια δουλειά ή ένα σπίτι με βάση τη φυλή. Η (αμερικάνικη) κυβέρνηση περιμένει από τις επιχειρήσεις να τηρούν «φυλετικές ποσοστώσεις» για να βεβαιωθεί ότι δεν κάνουν «διακρίσεις». (Σχ. ΚΟ: Το έχουμε ξαναπεί: Στις ΗΠΑ πρέπει σε μία δουλειά να προσλάβεις υποχρεωτικά π.χ. έναν αριθμό εκπροσώπων “μειονοτήτων”, άσχετα εάν έχουν γνώση του αντικειμένου ή όχι, εάν είναι απαραίτητοι ή όχι, αλλιώς κάνεις «διακρίσεις». Μόλις πριν λίγες ημέρες βγήκε απόφαση διακστηρίου που υποχρεώνει την Πυροσβεστικής Υπηρεσία της Νέας Υόρκης σε κάθε πέντε νέους πυροσβέστες που θα προσλαμβάνει οι 2 υποχρεωτικά να είναι μαύροι και ο ένας λατίνος. Ακόμα και αν πιάνουν ποσοστά 25 στα 100!!! Μην έχετε καμάι αμφιβολία ότι αυτού του είδους η «ισότητα» ήδη βρίσκεται καθοδόν για την πολυπολιτισμική Ελλάδα….). Σχολεία αναγκάζονται να δημιουργήσουν τάξεις «ενσωματωμένων» μαθητών (απαγορεύεται να είναι μόνο λευκοί μαθητές. Απαραιτήτως πρέπει να είναι ανάμικτοι) και να εστιάσουν στους λιγότερο ευφυείς μαθητές ώστε να είναι σε θέση (να τους βοηθήσουν) να περάσουν τα «τυποποιημένα τεστ», αντί να ενισχύουν την εξυπνάδα και να ενθαρρύνουν την δημιουργικότητας . Οι μαρξιστές δεν θέλουν μια κοινωνία καλά διαβασμένων, δημιουργικών, διανοούμενων. Θέλουν να δημιουργήσουν τον τύπο του ανόητου κηφήνα που δουλεύει, παρακολουθεί τηλεόραση, και κάνει και κανά παιδί για να μην χαθεί το ανθρώπινο είδος. Θέλουν να γεμίσουν τους πληθυσμούς των παραγωγικών χωρών με μετανάστες από χώρες του Τρίτου Κόσμου, οι οποίοι θα εξαρτώνται από τις υπηρεσίες του κράτους. Έτσι και πεις κάτι εναντίον αυτών των πολιτικών, θα σε ονομάσουν «ρατσιστή» ή «ξενοφοβικό».
Φυσικά, οι ταμπέλες αυτές είναι γελοίες ανοησίες. Δεν υπάρχει απολύτως τίποτα λανθασμένο στο να σκέφτεσαι ότι ένας πολιτισμός είναι καλύτερος από τον άλλο. Ο αρχικός λόγος που οι άνθρωποι μετανάστευσαν στις ΗΠΑ ήταν επειδή τα έθνη της Ευρώπης είχαν ισχυρές κεντρικές κυβερνήσεις, έτσι ώστε οι άνθρωποι που θεωρούσαν ότι είναι καλύτερο να υπάρχει μια αδύναμη κεντρική κυβέρνηση, μετακόμισαν στην Αμερική. Για αυτούς, η Αμερική ήταν καλύτερη από την Ευρώπη. Εγώ ο ίδιος έφυγα από τη Νέα Υόρκη και ήρθα στο Dixie (Νότος) γιατί πιστεύω ότι το Dixie είναι καλύτερο. Ο πολιτισμός και οι άνθρωποι του Νότου είναι μια καλύτερη κατηγορία ανθρώπων από εκείνους του Βορρά.
Μερικοί άνθρωποι μπορεί να ισχυρίζονται ότι αν έχεις τέτοιες «ρατσιστικές» σκέψεις προκαλείς βία και αγριότητα. Μπορεί να φέρεις στην εξουσία τον Αδόλφο Χίτλερ, ή την Κου Κλουξ Κλαν ή τους Μαύρους Πάνθηρες. Η απάντησή μου σε αυτό το επιχείρημα είναι «κολεκτιβισμός», όρος που πολλοί λανθασμένα θεωρούν ότι σημαίνει ότι όλοι που είναι της ίδιας φυλής ή που μιλούν την ίδια γλώσσα είναι ακριβώς όμοιοι. Είναι η ιδέα ότι οι άνθρωποι πιστεύουν το ίδιο πράγμα και ενεργούν με τον ίδιο τρόπο μόνο και μόνο επειδή έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Ο Χίτλερ ήθελε να είναι ο κυβερνήτης όλων των γερμανόφωνων ανθρώπων, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι πολλές διαφορετικές κουλτούρες μιλούν Γερμανικά. Η Ευρώπη είναι γεμάτη από Λευκούς, αλλά δεν είναι όλοι το ίδιο. Η Αφρική είναι γεμάτη από μαύρους ανθρώπους, αλλά δεν είναι όλοι το ίδιο. Η Νότια Αμερική είναι γεμάτη από ισπανόφωνους αλλά δεν είναι όλοι το ίδιο. Αυτά τα μέρη είναι ήπειροι που απαρτίζονται από χώρες με διαφορετικές κουλτούρες. Οι άνθρωποι που απαρτίζουν αυτά τα έθνη είναι όλοι περήφανοι για το ποιοι είναι. Ή τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι εάν οι μαρξιστές δεν δηλητηρίαζαν τον κόσμο με τον καρκίνο τους που είναι γνωστός ως «πολιτική ορθότητα».
Δεν υπάρχει τίποτα λάθος με το να συμπαθείς μια ομάδα ανθρώπων πάνω από μια άλλη ή ένα πολιτισμό έναντι των άλλων. Είναι δικαίωμά σου να πιστεύεις και να έχεις γνώμη για ό, τι θέλεις. Δεδομένου ότι δεν υπάρχει τίποτα κακό με αυτές τις ιδέες μπορούμε να βγάλουμε ένα απλό συμπέρασμα: ότι δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα που να λέγεται «ρατσισμός». Δεν υπάρχει. Ο ρατσισμός είναι ένας μύθος. Έτσι την επόμενη φορά που ένας μαρξιστής σου πει ότι είσαι ένας «ρατσιστής» απάντησέ του, λέγοντας: “Ε, και λοιπόν; Εσύ είσαι ένας Κύκλωπας! “
….Οι διαχειριστές του katohika.gr διατηρούν το δικαίωμα τροποποίησης ή διαγραφής σχολίων που περιέχουν υβριστικούς – προσβλητικούς χαρακτηρισμούς.
Απαγορεύεται η δημοσίευση συκοφαντικών ή υβριστικών σχολίων.Σε περίπτωση εντοπισμού τέτοιων μηνυμάτων θα ακολουθεί διαγραφή