Ποιος είναι ο πραγματικός λόγος που οι τροφές δεν είναι πια οι ίδιες;

Γιατί δεν αρρωσταίνουν τα ψάρια; 

Η παραπάνω συζήτηση ήταν το έναυσμα που έσπρωξε το νεαρό τότε γιατρό να αφιερώσει τη ζωή του στην ανεύρεση του παράγοντα που προσφέρει ανοσία στους θαλάσσιους οργανισμούς. Η θαλασσινή πέστροφα για παράδειγμα δεν προσβάλλεται από καρκίνο ενώ η πέστροφα του γλυκού νερού προσβάλλεται από αυτόν μετά από 5,5 χρόνια ζωής, κατά μέσο όρο.

Αυτοψίες που πραγματοποίησε σε θαλάσσια θηλαστικά έδειξαν ότι δεν αναπτύσσουν καρκίνο, αρτηριοσκλήρωση και άλλα εκφυλιστικά νοσήματα. Δείγματα ιστών από θαλάσσια ζώα, όπως μιας φάλαινας ηλικίας 80 ετών και του μικρού της στάλθηκαν στο εργαστήριο για να εντοπιστούν όποιες διαφορές μεταξύ των δύο ζώων. Η απάντηση ήταν ότι δεν υπάρχουν διαφορές μεταξύ των δύο δειγμάτων. Το ίδιο παρατηρήθηκε με θαλάσσιους ελέφαντες και άλλα θαλάσσια ζώα. Παρά τη διαφορά ηλικίας μεταξύ των θαλάσσιων θηλαστικών, τα κύτταρα τους δεν έδειχναν εμφανείς διαφορές μεταξύ τους.

Μεταλλικά Στοιχεία και Υγεία

Χρόνια ερευνών τον οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι η περιεκτικότητα του θαλασσινού νερού σε μεταλλικά στοιχεία, είναι η αιτία πίσω από την ιδανική κατάσταση υγείας των θαλάσσιων οργανισμών.

Δείγματα από διαφορετικούς ωκεανούς και θάλασσες, δείχνουν ότι το θαλασσινό νερό διατηρεί την ίδια ακριβώς αναλογία σε μεταλλικά στοιχεία, σε όλο τον κόσμο. Περιέχει ενενήντα δύο μεταλλικά στοιχεία σε μορφή κρυσταλλικού διαλύματος. Είναι μάλιστα αξιοσημείωτο ότι αυτή η αναλογία είναι παρόμοια με την αναλογία των μεταλλικών στοιχείων που περιέχονται στο αίμα.

Ο ρόλος των μεταλλικών στοιχείων την εποχή του Murray δεν ήταν πλήρως κατανοητός. Σήμερα όμως γνωρίζουμε ότι τα μεταλλικά στοιχεία έχουν έναν ρόλο πρωταρχικής σημασίας στη φυσιολογία των ζώντων οργανισμών.

Είναι απαραίτητα, σε ελάχιστες ποσότητες, για τη λειτουργία χιλιάδων ενζύμων, των βιταμινών, για τη παραγωγή πρωτεϊνών και πολλών άλλων λειτουργιών μέσα στο σώμα.

Για να αφομοιωθούν όμως θα πρέπει να επεξεργαστούν κατά μήκος της τροφικής αλυσίδας.

1. Τα φυτά προσλαμβάνουν μεταλλικά στοιχεία από το χώμα, προσθέτουν ένα μόριο άνθρακα σε αυτά και τα μετατρέπουν από ανόργανα σε οργανικά στοιχεία.

2. Τα μεταλλικά στοιχεία στην οργανική τους μορφή, είναι πλέον ικανά να απορροφηθούν από οργανισμούς που βρίσκονται ψηλότερα στη τροφική αλυσίδα.

Η Τροφή μας και τα Χρόνια Νοσήματα

Τα καλλιεργήσιμα εδάφη του πλανήτη μας είναι πολύ φτωχά σε μεταλλικά στοιχεία. Σε σχέση με 50 μόλις χρόνια πριν, έχουν απολέσει πάνω από το 85% των μεταλλικών τους στοιχείων. Η έλλειψη μεταλλικών στοιχείων στο χώμα επηρεάζει όλη την τροφική αλυσίδα, τα λαχανικά, τα ζώα και τελικά τον άνθρωπο.

Το κρέας της αγελάδας, που σιτίζεται με χόρτα ή άλλες ζωοτροφές που δεν περιέχουν τα απαραίτητα μεταλλικά στοιχεία, είναι με τη σειρά του φτωχό, σε αμινοξέα, πρωτεΐνες, σε αντιοξειδωτικά και στα υπόλοιπα θρεπτικά συστατικά που είναι αναγκαία να λάβει ο άνθρωπος, στο επόμενο σκαλί της τροφικής αλυσίδας.

Είναι αλήθεια ότι έχει αυξηθεί διάρκεια ζωής του σύγχρονου ανθρώπου, κυρίως λόγω βελτιωμένων συνθηκών υγιεινής. Η ποιότητα ζωής όμως και η κατάσταση της υγείας μας χειροτερεύουν σταθερά. Η ραγδαία αύξηση των χρόνιων νοσημάτων, η έλλειψη ενέργειας και η κακή διάθεση περιγράφουν την εικόνα του σύγχρονου ανθρώπου.

Στοιχεία που έχουμε από πρωτόγονους πολιτισμούς, μας δείχνουν ότι οι άνθρωποι πέθαιναν σε μικρή ηλικία, λόγω ατυχημάτων και επικινδυνότητας του περιβάλλοντος, σε πολύ καλή όμως υγεία και φυσική κατάσταση.

Οι σύγχρονες καλλιέργειες για να παρακάμψουν το πρόβλημα, εμπλουτίζουν το χώμα με λιπάσματα, τα οποία στη καλύτερη περίπτωση περιέχουν δώδεκα, από τα ενενήντα δύο μεταλλικά στοιχεία. Τα ίδια τα φυτά είναι πιο ευάλωτα σε ασθένειες και έντομα, και οι καλλιεργητές αναγκάζονται στη συνέχεια να χρησιμοποιήσουν φυτοφάρμακα για να αντιμετωπίσουν τις ασθένειες που τα προσβάλλουν.

Η τροφική αλυσίδα παρουσιάζει ελλείψεις σε σημαντικά θρεπτικά συστατικά και επιβαρύνεται σημαντικά με τοξικές ουσίες. Η διαταραχή της βιοχημικής ισορροπίας στο σώμα μας λόγω των παραπάνω είναι δραματική.

Η έρευνα του Maynard Murray στάθηκε η βάση για την ανάπτυξη μεθόδων εμπλουτισμού του εδάφους με μεταλλικά στοιχεία από την θάλασσα. Παρά το γεγονός ότι το κοινό ραφιναρισμένο αλάτι είναι θανατηφόρο για τα φυτά και επιβλαβές για τον άνθρωπο, το θαλασσινό αλάτι σε συγκεκριμένες αραιώσεις, επιταχύνει σε εντυπωσιακό ρυθμό την ανάπτυξη τόσο των φυτών όσο και των ζώων που τρέφονται με αυτά.

Λαχανικά, τομάτες, αγγούρια και κολοκύθες που έχουν καλλιεργηθεί κατ’ αυτό τον τρόπο, είναι πιο πλούσια όχι μόνο σε μεταλλικά στοιχεία αλλά επίσης σε βιταμίνες και άλλα θρεπτικά συστατικά.

Ο ανθρώπινος οργανισμός δυσκολεύεται να απορροφήσει ανόργανα συστατικά. Το αλάτι είναι το μόνο ανόργανο συστατικό που περιέχεται στη διατροφή μας. Υπολογίζεται ότι από αυτό μπορεί να απορροφήσει ένα μικρό ποσοστό (8%) μεταλλικών στοιχείων.  Παρόλα αυτά και μέχρι να εφαρμοστούν ευρέως οι παραπάνω μέθοδοι καλλιέργειας, το θαλασσινό μη ραφιναρισμένο αλάτι είναι μια πλούσια πηγή μεταλλικών στοιχείων.

Λαοί όπως οι Ιάπωνες που καταναλώνουν αυξημένο ποσοστό τροφών που προέρχονται από τη θάλασσα, έχουν το μεγαλύτερο μέσο όρο ζωής (81 έτη) σήμερα και ένα ποσοστό παχυσαρκίας το χαμηλότερο ανάμεσα στις ανεπτυγμένες χώρες (3%).

Η αντικατάσταση του κοινού εμπορικού αλατιού με φυσικό θαλασσινό μη ραφιναρισμένο είναι μια απλή, οικονομική και παράλληλα πολύ σημαντική ενέργεια, που μπορούμε να κάνουμε για να ενισχύσουμε την υγεία μας. Επίσης η λήψη μιας καλής πολυβιταμίνης μπορεί να μας βοηθήσει να μειώσουμε τα διατροφικά κενά.

Τα τελευταία χρόνια έχουμε τη δυνατότητα να μετρήσουμε την ακριβή κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο οργανισμός μας από άποψη μικροθρεπτικών συστατικών να ώστε να καλύψουμε τις συγκεκριμένες ελλείψεις.