Παντα…

Πάντα κάποιος κλέβει στο μέτρημα.

Ή αυτό ή θα σου πει αυτό που πρόκειται να συμβεί με τέτοιον τρόπο που να μην συλλάβεις το μέγεθος του. Σαν την ιστορία με τον βασιλιά και τον σοφό. Ο σοφός ζήτησε για αμοιβή σιταρόσπορους. Του είπε, βλέπεις την σκακιέρα; Θα βάλουμε ένα σιταρόσπορο στο πρώτο τετράγωνο, δύο στο δεύτερο και σε κάθε επόμενο θα διπλασιάζουμε τους σιταρόσπορους του προηγούμενου.

Ο βασιλιάς δέχτηκε. Μικρή η σκακιέρα και οι αποθήκες του γεμάτες στάρι. Όλο το σιτάρι του κόσμου όμως δεν θα έφτανε να γεμίσει η σκακιέρα.

Αυτός ο βασιλιάς ήμαστε εμείς σήμερα. Έχουμε πει ναι αλλά αν σκεφτούμε αυτό στο οποίο συμφωνήσαμε θα καταλάβουμε πως είναι αδύνατο. Εκτός αν ήμαστε έτοιμοι να παραιτηθούμε από αυτή τη ζωή. Να θυσιαστούμε στο βωμό της επιμονής σε μια ανέφικτη πορεία που στο τέλος αντί για την γη της επαγγελίας έχει τα καζάνια των κανίβαλων.

Για να μετρηθούμε λοιπόν. Πόσοι θέλουν να συνεχίσουμε σε αυτό το δρόμο και πόσοι θέλουν να αλλάξουμε πορεία;
Ποιος θα κάνει το μέτρημα;

Επειδή κλέβουνε στο μέτρημα ας το κάνει ο καθένας για τον εαυτό του. Ας σκεφτεί πρώτα για τον εαυτό του και ύστερα ας ρωτήσει και τους γύρω του.

Όταν θα έρθει η ώρα να διαλέξεις αν θα εμπιστευτείς το δικό σου μέτρημα ή το μέτρημα των άλλων θα είναι η ίδια ώρα που θα πρέπει να εμπιστευθείς τον εαυτό σου έναντι των άλλων. Αν δεν μπορείς να εμπιστευθείς τον εαυτό σου μη μιλάς για αλλαγή. Ίσως να χρειαστεί να στο πει κάποιος άλλος, ίσως να χρειάζεσαι ένα χτύπημα στη πλάτη. Δεν έχει σημασία πως θα το κάνεις αλλά ήρθε η ώρα να τα καταφέρεις, να εμπιστευθείς τον εαυτό σου.

Εμείς κάναμε το μέτρημα. Δεν θα σου πω το αποτέλεσμα για να μην σε επηρεάσω.
Νομίζω ότι το γνωρίζεις όμως καλά.

Έχεις καταλάβει τις βασικές αρχές μας.

Γνωρίζεις ποια είναι τα πιο πολύτιμα και αναντικατάστατα αγαθά σου. Ο χρόνος που μετράει αντίστροφα τη ζωή σου και η νόηση σου. Αυτά που συνήθισες να ανταλλάζεις με το τίποτα χωρίς να συνειδητοποιείς την αξία τους.

Γνωρίζεις ότι δεν ακολουθούμε αρχηγούς αλλά γινόμαστε ο αρχηγός του εαυτού μας.

Αν είσαι έτοιμος να σύρουμε τον μαριονοπαίχτη από τα ίδια σκοινιά που έσερνε κάποτε εμάς δεν χρειάζεσαι καμία καθοδήγηση.
Αν είσαι ιδανικός δούλος μια προειδοποίηση. Όσο ήμαστε όλοι μαζί στην αρένα, εμείς, εσύ και αυτοί φρόντισε να είσαι απόλυτα ουδέτερος.