Διαφημίσεις
ΝΙΚΟΛΑΟΥ Ι. ΣΤΑΥΡΙΑΝΙΔΗ
ΠΡΩΤΟΔΙΚΗ Δ.Δ – DEA ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ, DEA ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ
Στο
βιβλίο της Έλενας Πέτροβνας Μπλαβάτσκυ «Το Κλειδί της Θεοσοφίας»
(έκδοση Γ’ Αθήνα 1986, μετάφραση από την τρίτη αγγλική έκδοση του 1983 –
πρόλογος της ίδιας της Μπλαβάτσκυ του 1889), βιβλίο γραμμένο με τη
μορφή των ερωταπο- κρίσεων, διαβάζουμε τα ακόλουθα:
«Ερώτ.
-Λέτε ότι οι διδασκαλίες σας δεν είναι αναβίωση του Βουδδισμού· μήπως
τότε αποτελούνε απλή αντιγραφή της νεοπλατωνικής Θεοσοφίας; Απάντ.
– Όχι. Στις ερωτήσεις σας αυτές θα απαντήσω με ένα απόσπασμα απ’ τη
διάλεξι του Δρ J. Buck, μέλους της θεοσοφικής εταιρίας, στο Θεοσοφικό
Συνέδριο του Σικάγου τον Απρίλιο του 1889 με θέμα: «Θεοσοφία». Κανείς
Θεόσοφος δεν κατάλαβε καλλίτερα και δεν διατύπωσε με τόση ακρίβεια την
πραγματική ουσία της Θεοσοφίας.
-Λέτε ότι οι διδασκαλίες σας δεν είναι αναβίωση του Βουδδισμού· μήπως
τότε αποτελούνε απλή αντιγραφή της νεοπλατωνικής Θεοσοφίας; Απάντ.
– Όχι. Στις ερωτήσεις σας αυτές θα απαντήσω με ένα απόσπασμα απ’ τη
διάλεξι του Δρ J. Buck, μέλους της θεοσοφικής εταιρίας, στο Θεοσοφικό
Συνέδριο του Σικάγου τον Απρίλιο του 1889 με θέμα: «Θεοσοφία». Κανείς
Θεόσοφος δεν κατάλαβε καλλίτερα και δεν διατύπωσε με τόση ακρίβεια την
πραγματική ουσία της Θεοσοφίας.
«….Η
σύγχρονη θεοσοφική κίνηση κατηγορήθηκε μερικές φορές ότι είναι
προσπάθεια προσηλυτισμού των χριστιανών στο Βουδδισμό. Αυτό σημαίνει πως
η λέξη
«αίρεση»
έχασε την παληά της δύναμη και δεν εμπνέει πια τόσο τρόμο. …Η
θεοσοφική διδασκαλία δεν ανήκει αποκλειστικά σε καμία θρησκεία, δεν
περιορίζεται από καμία εποχή και καμία Εταιρία. Είναι η δικαιωματική
κληρονομιά κάθε ανθρώπινης “ψυχής. Κάθε άτομο οφείλει να διαμορφώσει τη
δική του ορθοδοξία σύμφωνα με τη φύση του και τις ανάγκες του, καθώς και
με την πολύμορφη πείρα του. Έτσι εξηγείται γιατί εκείνοι που
φαντάζονται ότι η Θεοσοφία είναι μια νέα θρησκεία μάταια ζητήσανε να
βρούνε τα δόγματα και την τελετουργία της. Δόγμα της είναι να μένει
πιστή στην Αλήθεια και τελετουργία της να «τιμάει κάθε αλήθεια
προσαρμόζοντας σ’ αυτή την πράξη»….Η ίδρυση αυτής της Εταιρίας
βασίζεται πάνω σ’ αυτό το μοναδικό σκοπό: την ουσιαστική αδελφωσύνη όλων
των ανθρώπων. Κατηγορήθηκε γι’ αντι- χριστιανική, για βουδδιστική, παρ’
όλο που θα μπορούσε να είναι και τα δύο….» (σελ. 30-32).
σύγχρονη θεοσοφική κίνηση κατηγορήθηκε μερικές φορές ότι είναι
προσπάθεια προσηλυτισμού των χριστιανών στο Βουδδισμό. Αυτό σημαίνει πως
η λέξη
«αίρεση»
έχασε την παληά της δύναμη και δεν εμπνέει πια τόσο τρόμο. …Η
θεοσοφική διδασκαλία δεν ανήκει αποκλειστικά σε καμία θρησκεία, δεν
περιορίζεται από καμία εποχή και καμία Εταιρία. Είναι η δικαιωματική
κληρονομιά κάθε ανθρώπινης “ψυχής. Κάθε άτομο οφείλει να διαμορφώσει τη
δική του ορθοδοξία σύμφωνα με τη φύση του και τις ανάγκες του, καθώς και
με την πολύμορφη πείρα του. Έτσι εξηγείται γιατί εκείνοι που
φαντάζονται ότι η Θεοσοφία είναι μια νέα θρησκεία μάταια ζητήσανε να
βρούνε τα δόγματα και την τελετουργία της. Δόγμα της είναι να μένει
πιστή στην Αλήθεια και τελετουργία της να «τιμάει κάθε αλήθεια
προσαρμόζοντας σ’ αυτή την πράξη»….Η ίδρυση αυτής της Εταιρίας
βασίζεται πάνω σ’ αυτό το μοναδικό σκοπό: την ουσιαστική αδελφωσύνη όλων
των ανθρώπων. Κατηγορήθηκε γι’ αντι- χριστιανική, για βουδδιστική, παρ’
όλο που θα μπορούσε να είναι και τα δύο….» (σελ. 30-32).
Στο
κείμενο αυτό παρατηρούμε α) την εμφάνιση του πλέον επιθετικού
πολιτικο-θρησκευτικού δόγματος της νέας εποχής, δηλαδή ότι το κάθε
άτομο πρέπει να διαμορφώση τη δική του «ορθοδοξία» και β) την πλέον σαφή
διατύπωση της αρχής για την διάβρωση κάθε θρησκευτικής ζωής από την
παραθρησκεία, δηλαδή ότι η αδελφωσύνη όλων των ανθρώπων πρέπει να γίνει
με κατάργηση των δογματικών διαφορών και με «σύνθεση» των διαφόρων
θρησκευτικών τελετουργικών σε τρόπο ώστε να τιμάται κάθε «αλήθεια».
κείμενο αυτό παρατηρούμε α) την εμφάνιση του πλέον επιθετικού
πολιτικο-θρησκευτικού δόγματος της νέας εποχής, δηλαδή ότι το κάθε
άτομο πρέπει να διαμορφώση τη δική του «ορθοδοξία» και β) την πλέον σαφή
διατύπωση της αρχής για την διάβρωση κάθε θρησκευτικής ζωής από την
παραθρησκεία, δηλαδή ότι η αδελφωσύνη όλων των ανθρώπων πρέπει να γίνει
με κατάργηση των δογματικών διαφορών και με «σύνθεση» των διαφόρων
θρησκευτικών τελετουργικών σε τρόπο ώστε να τιμάται κάθε «αλήθεια».
Βλέπουμε
ακόμη, την επίγνωση από μέρους της Μπλαβάτσκυ και του Μπούκ, της
σημασίας του ότι, η κατηγορία κατά της θεοσοφίας δεν ήταν ότι αποτελεί
αίρεση, αλλά ότι αποτελεί προσπάθεια προσηλυτισμού στον Βουδδισμό.
Πράγματι, πέραν του ότι ο «βουδδισμός» της θεοσοφίας είναι μία
παραμόρφωση του παραδοσιακού βουδδισμού, η πραγματική στηλίτευση της
θεοσοφίας ήταν, είναι και θα είναι ο χαρακτήρας της ως αιρέσεως.
ακόμη, την επίγνωση από μέρους της Μπλαβάτσκυ και του Μπούκ, της
σημασίας του ότι, η κατηγορία κατά της θεοσοφίας δεν ήταν ότι αποτελεί
αίρεση, αλλά ότι αποτελεί προσπάθεια προσηλυτισμού στον Βουδδισμό.
Πράγματι, πέραν του ότι ο «βουδδισμός» της θεοσοφίας είναι μία
παραμόρφωση του παραδοσιακού βουδδισμού, η πραγματική στηλίτευση της
θεοσοφίας ήταν, είναι και θα είναι ο χαρακτήρας της ως αιρέσεως.
Με
την απώλεια της συναισθήσεως στην δυτική Ευρώπη και την Βόρειο Αμερική,
ήδη από τα τέλη του περασμένου αιώνος, του ότι η αίρεση είναι κάτι που
θέτει σε κίνδυνο την σωτηρία του ανθρώπου αλλά ακόμη και τα πνευματικά
και πολιτιστικά θεμέλια της κοινωνίας, ο δρόμος ήταν ανοιχτός για την
δημιουργία ενός αντιορθόδοξου και αντιχριστιανικού κόσμου, τέτοιου όπως
τον σχεδίασε και τον ετοίμασε η θεοσοφία της Μπλαβάτσκυ.
την απώλεια της συναισθήσεως στην δυτική Ευρώπη και την Βόρειο Αμερική,
ήδη από τα τέλη του περασμένου αιώνος, του ότι η αίρεση είναι κάτι που
θέτει σε κίνδυνο την σωτηρία του ανθρώπου αλλά ακόμη και τα πνευματικά
και πολιτιστικά θεμέλια της κοινωνίας, ο δρόμος ήταν ανοιχτός για την
δημιουργία ενός αντιορθόδοξου και αντιχριστιανικού κόσμου, τέτοιου όπως
τον σχεδίασε και τον ετοίμασε η θεοσοφία της Μπλαβάτσκυ.
Η Εταιρία,
ισχυρίζεται παραπλανητικά η Μπλαβάτσκυ, «Δεν υποστηρίζει ούτε διδάσκει
καμιά δική της σοφία. Είναι η αποθήκη από όλες τις αλήθειες, που κήρυξαν
οι μεγάλοι ενορατικοί, μύστες και προφήτες των ιστορικών και
προϊστορικών χρόνων. Απ’ αυτές συγκεντρώνει όσες της είναι δυνατόν.
Είναι λοιπόν ο αγωγός μέσα από τον οποίο διοχετεύεται
στον κόσμο ένα μέρος από τις αλήθειες, που βρίσκονται στα κηρύγματα όλων
των διδασκάλων του κόσμου. Και βέβαια η Θεοσοφία δεν είναι θρησκεία.
Είναι η πεμπτουσία απ’ όλες τις θρησκείες…. η Θεοσοφία είναι πάνω στη γη ό,τι το λευκό φως για το ηλιακό φάσμα. Κάθε
θρησκεία είναι ένα απ’ τα επτά χρώματα του πρίσματος. Κάθε χρωματιστή
ακτίνα αγνοεί όλες τις άλλες και τις θεωρεί ψεύτικες, απατηλές… Kl
έτσι αναθεματίζει για αιρετικές τις άλλες αποχρώσεις…. η ανθρωπότητα
δεν θα βασανίζεται στο μέλλον απ’ την κατάρα του χωρισμού της τεχνητής
πόλωσης, αλλά θα βυθιστεί μες στο αγνό χωρίς απόχρωση λευκό φως της
αιώνιας αλήθειας.
ισχυρίζεται παραπλανητικά η Μπλαβάτσκυ, «Δεν υποστηρίζει ούτε διδάσκει
καμιά δική της σοφία. Είναι η αποθήκη από όλες τις αλήθειες, που κήρυξαν
οι μεγάλοι ενορατικοί, μύστες και προφήτες των ιστορικών και
προϊστορικών χρόνων. Απ’ αυτές συγκεντρώνει όσες της είναι δυνατόν.
Είναι λοιπόν ο αγωγός μέσα από τον οποίο διοχετεύεται
στον κόσμο ένα μέρος από τις αλήθειες, που βρίσκονται στα κηρύγματα όλων
των διδασκάλων του κόσμου. Και βέβαια η Θεοσοφία δεν είναι θρησκεία.
Είναι η πεμπτουσία απ’ όλες τις θρησκείες…. η Θεοσοφία είναι πάνω στη γη ό,τι το λευκό φως για το ηλιακό φάσμα. Κάθε
θρησκεία είναι ένα απ’ τα επτά χρώματα του πρίσματος. Κάθε χρωματιστή
ακτίνα αγνοεί όλες τις άλλες και τις θεωρεί ψεύτικες, απατηλές… Kl
έτσι αναθεματίζει για αιρετικές τις άλλες αποχρώσεις…. η ανθρωπότητα
δεν θα βασανίζεται στο μέλλον απ’ την κατάρα του χωρισμού της τεχνητής
πόλωσης, αλλά θα βυθιστεί μες στο αγνό χωρίς απόχρωση λευκό φως της
αιώνιας αλήθειας.
….» Ερώτ.
– Σύμφωνα λοιπόν με τις απόψεις σας όλες οι μεγάλες θρησκείες έχουνε
κοινή την προέλευσή τους από τη Θεοσοφία. Όταν ο κόσμος το νοιώσει κατά
βάθος θα λυτρωθεί απ’ τις μεγάλες πλάνες και ψευδαπάτες που τον
μαστίζουν.
– Σύμφωνα λοιπόν με τις απόψεις σας όλες οι μεγάλες θρησκείες έχουνε
κοινή την προέλευσή τους από τη Θεοσοφία. Όταν ο κόσμος το νοιώσει κατά
βάθος θα λυτρωθεί απ’ τις μεγάλες πλάνες και ψευδαπάτες που τον
μαστίζουν.
Απάντ.
-Ακριβώς. Και προσθέτουμε ακόμη, ότι η Θεοσοφική μας Εταιρία είναι ο
ταπεινός σπόρος, που αν ποτιστεί και διατηρηθεί ζωντανός, θα βλαστήσει
στο τέλος και θα γίνει το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού, που
βλασταίνει πάνω στο δέντρο της αιώνιας ζωής. Οι άνθρωποι δεν μπορούνε
να ελπίζουνε, πως θα φτάσουν στην αλήθεια, παρά μόνο με τη συγκριτική
μελέτη κάθε μεγάλης θρησκείας και φιλοσοφίας, που θα κάνουν χωρίς πάθος
και προκατάληψη. Σ’ ένα τέτοιο αποτέλεσμα θα φτάσουν, αν προπαντός
βρούνε και σημειώσουνε τα διάφορα κοινά τους σημεία» (σελ.71-73).
-Ακριβώς. Και προσθέτουμε ακόμη, ότι η Θεοσοφική μας Εταιρία είναι ο
ταπεινός σπόρος, που αν ποτιστεί και διατηρηθεί ζωντανός, θα βλαστήσει
στο τέλος και θα γίνει το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού, που
βλασταίνει πάνω στο δέντρο της αιώνιας ζωής. Οι άνθρωποι δεν μπορούνε
να ελπίζουνε, πως θα φτάσουν στην αλήθεια, παρά μόνο με τη συγκριτική
μελέτη κάθε μεγάλης θρησκείας και φιλοσοφίας, που θα κάνουν χωρίς πάθος
και προκατάληψη. Σ’ ένα τέτοιο αποτέλεσμα θα φτάσουν, αν προπαντός
βρούνε και σημειώσουνε τα διάφορα κοινά τους σημεία» (σελ.71-73).
Φαίνεται
δηλαδή ότι η Μπλαβάτσκυ είχε πολύ μεγάλα σχέδια για την Θεοσοφία.
Κάποιοι έπρεπε να ποτίσουνε τον «σπόρο» της Θεοσοφικής Εταιρίας, ώστε
να γίνουν τα παραπάνω δόγματα αντιορθοδοξίας και συνένωσης των
θρησκειών, τα μοναδικά παγκόσμια κριτήρια για το καλό και το κακό.
δηλαδή ότι η Μπλαβάτσκυ είχε πολύ μεγάλα σχέδια για την Θεοσοφία.
Κάποιοι έπρεπε να ποτίσουνε τον «σπόρο» της Θεοσοφικής Εταιρίας, ώστε
να γίνουν τα παραπάνω δόγματα αντιορθοδοξίας και συνένωσης των
θρησκειών, τα μοναδικά παγκόσμια κριτήρια για το καλό και το κακό.
Φυσικά η Μπλαβάτσκυ δεν είναι ειλικρινής.
Εχθρεύεται όχι κάθε μορφή χριστιανικών και λοιπών δογμάτων, αλλά ιδίως
τον ίδιο τον Χριστό, την Ορθόδοξη Εκκλησία και τον χριστιανισμό
γενικώτερα. Ανάγει σε Εκκλησία αγία και άμωμο την ίδια την Θεοσοφική
Εταιρία (σελ. 68-69). Ταυτίζει την Θεοσοφία με το «συνολικό αγαθό,
τέτοιο όπως η φύση το χορηγεί στον άνθρωπο πάνω στη γη» (σελ. 70).
Απορρίπτει την ανάσταση του σώματος (σελ. 108). Απορρίπτει την
προσωπικότητα του ανθρώπου αφού συγχωνεύεται κάθε άνθρωπος σε κάποια
«μονάδα» η οποία ενδύεται πολλές χιλιάδες προσωπικότητες μέχρι να
τελειώσει το διαδοχικά μεταβιβαζόμενο κάρμα τους (σελ. 118). Καταδικάζει
την προσευχή (σελ. 86). Για την προσευχή, λέει ότι «σκοτώνει την εμπιστοσύνη στον εαυτό μας» και
ότι μέσω αυτής αμοίβονται κάποιοι από τον Χριστό μόνο και μόνο γιατί
τον παρακαλούν, πράγμα που εξοργίζει την Μπαλαβάτσκυ ως αντίθετο, δήθεν,
προς την «αξιοπρέπεια» του ανθρώπου!!! (σελ. 85 έπ.). Από αυτή
την αντιχριστιανική αντίληψη για την προσευχή και για την ανθρώπινη
«αξιοπρέπεια», πηγάζει η λεγόμενη «θετική σκέψη»
(βλ. βιβλίο π. Αντωνίου Αλεβιζόπουλου:
Αυτογνωσία-αυτοπραγμάτωση-σωτηρία, Αθήνα 1991, έκδ. Ιεράς Μητροπόλεως
Πρεβέζης) και η αντιστροφή του νοήματος ιών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Εχθρεύεται όχι κάθε μορφή χριστιανικών και λοιπών δογμάτων, αλλά ιδίως
τον ίδιο τον Χριστό, την Ορθόδοξη Εκκλησία και τον χριστιανισμό
γενικώτερα. Ανάγει σε Εκκλησία αγία και άμωμο την ίδια την Θεοσοφική
Εταιρία (σελ. 68-69). Ταυτίζει την Θεοσοφία με το «συνολικό αγαθό,
τέτοιο όπως η φύση το χορηγεί στον άνθρωπο πάνω στη γη» (σελ. 70).
Απορρίπτει την ανάσταση του σώματος (σελ. 108). Απορρίπτει την
προσωπικότητα του ανθρώπου αφού συγχωνεύεται κάθε άνθρωπος σε κάποια
«μονάδα» η οποία ενδύεται πολλές χιλιάδες προσωπικότητες μέχρι να
τελειώσει το διαδοχικά μεταβιβαζόμενο κάρμα τους (σελ. 118). Καταδικάζει
την προσευχή (σελ. 86). Για την προσευχή, λέει ότι «σκοτώνει την εμπιστοσύνη στον εαυτό μας» και
ότι μέσω αυτής αμοίβονται κάποιοι από τον Χριστό μόνο και μόνο γιατί
τον παρακαλούν, πράγμα που εξοργίζει την Μπαλαβάτσκυ ως αντίθετο, δήθεν,
προς την «αξιοπρέπεια» του ανθρώπου!!! (σελ. 85 έπ.). Από αυτή
την αντιχριστιανική αντίληψη για την προσευχή και για την ανθρώπινη
«αξιοπρέπεια», πηγάζει η λεγόμενη «θετική σκέψη»
(βλ. βιβλίο π. Αντωνίου Αλεβιζόπουλου:
Αυτογνωσία-αυτοπραγμάτωση-σωτηρία, Αθήνα 1991, έκδ. Ιεράς Μητροπόλεως
Πρεβέζης) και η αντιστροφή του νοήματος ιών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ακόμη, η Μπλαβάτσκυ αποστρέφεται την θεία συγχώρεση και διατυπώνει την θέση της θέτοντας το εωσφορικό ερώτημα: Έχει ο Θεός το δικαίωμα να συγχωρεί; Λέει
χαρακτηριστικά η Μπλαβάτσκυ, ότι η αντίληψη ότι ο Θεός συγχωρεί,
ευθύνεται για το ότι γίνονται εγκλήματα στις χριστιανικές χώρες αφού,
δήθεν, ο δολοφόνος που στερεί από το θύμα του τη δυνατότητα μετανοίας,
μπορεί μετά άνετα να μετανοήση και να σωθή, έχοντας και τις προσευχές
όσων συναισθηματικών του συμπαρί- στανται. «Είναι φανερό, πως ο
άνθρωπος αυτός καλά έκανε κι εσκότωσε, γιατί έτσι εκέρδισε την αιώνια
ευδαιμονία… Και τώρα καταλαβαίνετε γιατί οι θεόσοφοι δεν παραδέχονται
αυτό το δόγμα. Βασική τους πίστη κι ελπίδα είναι η δικαιοσύνη, η ίδια
για όλους, στον ουρανό και στη γη, είναι το Κάρμα» (σελ. 240- 243). Η ταλαίπωρη όσο και επικίνδυνη Μπλαβάτσκυ αγνοεί ότι κανείς δεν μετανοεί «άνετα».
χαρακτηριστικά η Μπλαβάτσκυ, ότι η αντίληψη ότι ο Θεός συγχωρεί,
ευθύνεται για το ότι γίνονται εγκλήματα στις χριστιανικές χώρες αφού,
δήθεν, ο δολοφόνος που στερεί από το θύμα του τη δυνατότητα μετανοίας,
μπορεί μετά άνετα να μετανοήση και να σωθή, έχοντας και τις προσευχές
όσων συναισθηματικών του συμπαρί- στανται. «Είναι φανερό, πως ο
άνθρωπος αυτός καλά έκανε κι εσκότωσε, γιατί έτσι εκέρδισε την αιώνια
ευδαιμονία… Και τώρα καταλαβαίνετε γιατί οι θεόσοφοι δεν παραδέχονται
αυτό το δόγμα. Βασική τους πίστη κι ελπίδα είναι η δικαιοσύνη, η ίδια
για όλους, στον ουρανό και στη γη, είναι το Κάρμα» (σελ. 240- 243). Η ταλαίπωρη όσο και επικίνδυνη Μπλαβάτσκυ αγνοεί ότι κανείς δεν μετανοεί «άνετα».
Εκφράζοντας
την αντίληψή της για την αγάπη, αποκρούει την χριστιανική αγάπη και την
ελεημοσύνη (σελ. 261-264). Φθάνει μάλιστα στο σημείο ναθεωρεί την ελεημοσύνη σε φτωχούς και ανήμπορους ως μέθοδο για την δημιουργία και άλλων φτωχών και εξαθλιωμένων ώστε
να πλουτίζουνε διάφοροι Σάϋλοκ, ταυτιζόμενη στο θέμα αυτό με την
μαρξιστική αντίληψη περί της κοινωνικής πρόνοιας και της χριστιανικής
φιλανθρωπίας: Η σκέψη της βασίζεται, όχι βέβαια στο κυνικό δόγμα
(μαρξιστικό;) ότι θα ήταν καλλίτερα να μένανε οι φτωχοί χωρίς παροχές
ώστε να αναπτύξουνε το μίσος που προσιδιάζει αναγκα- στικά στην ταξική
τους κατάσταση, αλλά στο ότι θα ήταν καλλίτερα οι πλουσιώτεροι
να αφήνανε τους φτωχούς και τους ανήμπορους να πεθαίνουνε, ώστε να μην
μαζεύεται «κακό κάρμα». Το διατυπώνει δε πολύ χαρακτηριστικά: «…κάθε
χρυσό νόμισμα από τα εκατομμύρια που προσφέρουν γενναιόδωροι κι
ευσπλαχνικής διάθεσης άνθρωποι, πέφτει σαν φλογερή κατάρα κι’ όχι
ευλογία, πάνω στον φτωχό, που θάπρεπε ν’ ανακουφίσει. Αυτό εμείς το ονομάζουμε παραγωγή εθνικού Κάρμα με τρομερές συνέπειες, όταν έλθει η ώρα της πληρωμής».
την αντίληψή της για την αγάπη, αποκρούει την χριστιανική αγάπη και την
ελεημοσύνη (σελ. 261-264). Φθάνει μάλιστα στο σημείο ναθεωρεί την ελεημοσύνη σε φτωχούς και ανήμπορους ως μέθοδο για την δημιουργία και άλλων φτωχών και εξαθλιωμένων ώστε
να πλουτίζουνε διάφοροι Σάϋλοκ, ταυτιζόμενη στο θέμα αυτό με την
μαρξιστική αντίληψη περί της κοινωνικής πρόνοιας και της χριστιανικής
φιλανθρωπίας: Η σκέψη της βασίζεται, όχι βέβαια στο κυνικό δόγμα
(μαρξιστικό;) ότι θα ήταν καλλίτερα να μένανε οι φτωχοί χωρίς παροχές
ώστε να αναπτύξουνε το μίσος που προσιδιάζει αναγκα- στικά στην ταξική
τους κατάσταση, αλλά στο ότι θα ήταν καλλίτερα οι πλουσιώτεροι
να αφήνανε τους φτωχούς και τους ανήμπορους να πεθαίνουνε, ώστε να μην
μαζεύεται «κακό κάρμα». Το διατυπώνει δε πολύ χαρακτηριστικά: «…κάθε
χρυσό νόμισμα από τα εκατομμύρια που προσφέρουν γενναιόδωροι κι
ευσπλαχνικής διάθεσης άνθρωποι, πέφτει σαν φλογερή κατάρα κι’ όχι
ευλογία, πάνω στον φτωχό, που θάπρεπε ν’ ανακουφίσει. Αυτό εμείς το ονομάζουμε παραγωγή εθνικού Κάρμα με τρομερές συνέπειες, όταν έλθει η ώρα της πληρωμής».
Στην πραγματικότητα, η Μπλαβάτσκυ με την Θεοσοφική Εταιρία, στο τέλος του 19ου αιώνος θέτει τις θεωρητικές βάσεις και βάζει σε εφαρμογή ένα ευρύτατο σχέδιο αποχριστιανισμού του χριστιανικού κόσμου και μη εκχριστιανισμού της Ινδίας και της Κίνας. Σχέδιο, η εφαρμογή του οποίου γίνεται συστηματικό και συνεχίζεται και μετά τον θάνατό της μέχρι τις μέρες μας
Μόνο που σήμερα, αντί του όρου Θεοσοφία, χρησιμοποιείται ο όρος νέα εποχή.
Η νέα εποχή εμφανίζεται ως «αυθόρμητη» στροφή της «ανθρώπινης
συνειδητότητας» προς την δημιουργία ενός παγκοσμίου δικτύου «συνωμοσίας
του υδροχόου» (ο όρος, προφανώς για να χάση την αρνητική χροιά του,
χρησιμοποιήθηκε από την ίδια την κίνηση της νέας εποχής, από την
ιθύνουσα νεοεποχήτικη κίνηση της Μ. Ferguson). Όμως, η Μπλαβάτσκυ ήταν
σαφής ήδη από το τέλος του 19ου αιώνος:
Η νέα εποχή εμφανίζεται ως «αυθόρμητη» στροφή της «ανθρώπινης
συνειδητότητας» προς την δημιουργία ενός παγκοσμίου δικτύου «συνωμοσίας
του υδροχόου» (ο όρος, προφανώς για να χάση την αρνητική χροιά του,
χρησιμοποιήθηκε από την ίδια την κίνηση της νέας εποχής, από την
ιθύνουσα νεοεποχήτικη κίνηση της Μ. Ferguson). Όμως, η Μπλαβάτσκυ ήταν
σαφής ήδη από το τέλος του 19ου αιώνος:
Αν
τα μέλη του δικτύου της Θεοσοφίας ελευθερωθούν από τις ιδιαίτερες
συνιστώσες των θρησκειών μέσα στις οποίες μεγάλωσαν, «Τότε η Εταιρία θα
ζήσει σ’ όλον τον εικοστό αιώνα. Σιγά-σιγά θα διαποτίσει με τις
πλατειές κι’ ευγενικές ιδέες της για τη θρησκεία, το καθήκον και τη
φιλανθρωπία τη μεγάλη μάζα των έξυπνων, σκεπτομένων ανθρώπων. Με
βραδύτητα, αλλά κι ασφάλεια, θα συντρίψει τα δεσμά των πίστεων,
των δογμάτων και των ταξικών και κοινωνικών προλήψεων, θα καταρρίψει τα
τείχη κάθε φυλετικής κι’ εθνικής αντιπάθειας, …Στο τέλος κάθε
αιώνα θα παρατηρήσετε πάντα κάποια επιστροφή ή κάποια αύξηση της
πνευματικότητας, ή του μυστικισμού, αν προτιμάτε. Οι Διδάσκαλοι
αποστέλλουνε στον κόσμο έναν ή περισσότερους αντιπροσώπους τους… Αν η
τωρινή κίνηση, που αντιπροσωπεύει η Εταιρία μας, επιτύχει περισσότερο
από τις προηγούμενες, τότε η προσπάθεια του εικοστού αιώνα θα
συναντήσει ένα σώμα οργανωμένο, ζωντανό κι’ υγιές, σαν έρθει η ώρα. …
Οι προκαταλήψεις και οι δογματικές πλάνες θάχουν, όπως σάς είπα, κάπως
παραμερισθεί. Κι όχι μόνο αυτό. Κοντά σε μια εκτεταμένη και προσιτή σ’
όλον τον κόσμο βιβλιογοαφία, θα υπάρχει και μια πολυάνθρωπη ενωμένη
οργάνωση, έτοιμη να δεχθεί το νέο φορέα,
που θα κρατήσει τη λαμπάδα της Αλήθειας σαν φτάσει η στιγμή της νέας
ώθησης, θα βρει πνεύματα των ανθρώπων έτοιμα να δεχθούνε το μήνυμά του,
μια γλώσσα που θα προσφέρει το κατάλληλο ένδυμα στις καινούργιες
αλήθειες που φέρνει, μια οργάνωση που περιμένει την άφιξή του και που θ’
απομακρύνει από το μονοπάτι του τα φυσικά ολικά εμπόδια. Σκεφθείτε τι
μπορεί να επιτελέσει κάποιος στον οποίο θα δοθεί μια τέτοια ευκαιρία»
(σελ. 305-308). Εχθροί και εμπόδια που ταλαιπωρήσανε την Θεοσοφική
Εταιρία από το 1875 μέχρι το 1889 και παρά ταύτα αυτή τόσα πολλά
«κατόρθωσε» μέσα σε 14 χρόνια, «δεν θα ταλαιπωρήσουνε το νέο Οδηγό»
(σελ. 308).
τα μέλη του δικτύου της Θεοσοφίας ελευθερωθούν από τις ιδιαίτερες
συνιστώσες των θρησκειών μέσα στις οποίες μεγάλωσαν, «Τότε η Εταιρία θα
ζήσει σ’ όλον τον εικοστό αιώνα. Σιγά-σιγά θα διαποτίσει με τις
πλατειές κι’ ευγενικές ιδέες της για τη θρησκεία, το καθήκον και τη
φιλανθρωπία τη μεγάλη μάζα των έξυπνων, σκεπτομένων ανθρώπων. Με
βραδύτητα, αλλά κι ασφάλεια, θα συντρίψει τα δεσμά των πίστεων,
των δογμάτων και των ταξικών και κοινωνικών προλήψεων, θα καταρρίψει τα
τείχη κάθε φυλετικής κι’ εθνικής αντιπάθειας, …Στο τέλος κάθε
αιώνα θα παρατηρήσετε πάντα κάποια επιστροφή ή κάποια αύξηση της
πνευματικότητας, ή του μυστικισμού, αν προτιμάτε. Οι Διδάσκαλοι
αποστέλλουνε στον κόσμο έναν ή περισσότερους αντιπροσώπους τους… Αν η
τωρινή κίνηση, που αντιπροσωπεύει η Εταιρία μας, επιτύχει περισσότερο
από τις προηγούμενες, τότε η προσπάθεια του εικοστού αιώνα θα
συναντήσει ένα σώμα οργανωμένο, ζωντανό κι’ υγιές, σαν έρθει η ώρα. …
Οι προκαταλήψεις και οι δογματικές πλάνες θάχουν, όπως σάς είπα, κάπως
παραμερισθεί. Κι όχι μόνο αυτό. Κοντά σε μια εκτεταμένη και προσιτή σ’
όλον τον κόσμο βιβλιογοαφία, θα υπάρχει και μια πολυάνθρωπη ενωμένη
οργάνωση, έτοιμη να δεχθεί το νέο φορέα,
που θα κρατήσει τη λαμπάδα της Αλήθειας σαν φτάσει η στιγμή της νέας
ώθησης, θα βρει πνεύματα των ανθρώπων έτοιμα να δεχθούνε το μήνυμά του,
μια γλώσσα που θα προσφέρει το κατάλληλο ένδυμα στις καινούργιες
αλήθειες που φέρνει, μια οργάνωση που περιμένει την άφιξή του και που θ’
απομακρύνει από το μονοπάτι του τα φυσικά ολικά εμπόδια. Σκεφθείτε τι
μπορεί να επιτελέσει κάποιος στον οποίο θα δοθεί μια τέτοια ευκαιρία»
(σελ. 305-308). Εχθροί και εμπόδια που ταλαιπωρήσανε την Θεοσοφική
Εταιρία από το 1875 μέχρι το 1889 και παρά ταύτα αυτή τόσα πολλά
«κατόρθωσε» μέσα σε 14 χρόνια, «δεν θα ταλαιπωρήσουνε το νέο Οδηγό»
(σελ. 308).
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Από Κατοχικά Νέα
"Το katohika.gr δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα ρεπορτάζ που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους. Συνεπώς, δε φέρει καμία ευθύνη εκ του νόμου. Το katohika.gr , ασπάζεται βαθιά, τις Δημοκρατικές αρχές της πολυφωνίας και ως εκ τούτου, αναδημοσιεύει κείμενα και ρεπορτάζ, από όλους τους πολιτικούς, κοινωνικούς και επιστημονικούς χώρους." Η συντακτική ομάδα των κατοχικών νέων φέρνει όλη την εναλλακτική είδηση προς ξεσκαρτάρισμα απο τους ερευνητές αναγνώστες της! Ειτε ειναι Ψεμα ειτε ειναι αληθεια !Έχουμε συγκεκριμένη θέση απέναντι στην υπεροντοτητα πληροφορίας και γνωρίζουμε ότι μόνο με την διαδικασία της μη δογματικής αλήθειας μπορείς να ακολουθήσεις τα χνάρια της πραγματικής αλήθειας! Εδώ λοιπόν θα βρειτε ότι θέλει το πεδίο να μας κάνει να ασχοληθούμε ...αλλά θα βρείτε και πολλούς πλέον που κατανόησαν και την πληροφορία του πεδιου την κάνουν κομματάκια! Είμαστε ομάδα έρευνας και αυτό σημαίνει ότι δεν έχουμε μαζί μας καμία ταμπέλα που θα μας απομακρύνει από το φως της αλήθειας ! Το Κατοχικά Νέα λοιπόν δεν είναι μια ειδησεογραφική σελίδα αλλά μια σελίδα έρευνας και κριτικής όλων των στοιχείων της καθημερινότητας ! Το Κατοχικά Νέα είναι ο χώρος όπου οι ελεύθεροι ερευνητές χρησιμοποιούν τον τοίχο αναδημοσιεύσεως σαν αποθήκη στοιχείων σε πολύ μεγαλύτερη έρευνα από ότι το φανερό έτσι ώστε μόνοι τους να καταλήξουν στο τι είναι αλήθεια και τι είναι ψέμα και τι κρυβεται πισω απο καθε πληροφορια που αλλοι δεν μπορουν να δουν! Χωρίς να αναγκαστούν να δεχθούν δογματικές και μασημενες αλήθειες από κανέναν άλλο πάρα μόνο από την προσωπική τους κρίση!
Greek