Στο γιαπωνέζικο σκάκι «σόγκι», οι επαγγελματίες παίκτες αξιοποιούν περισσότερες περιοχές του εγκεφάλου από τους ερασιτέχνες παίκτες, και καταφέρνουν έτσι να μεγιστοποιήσουν τη διαίσθηση…
το σχεδιασμό κινήσεων και την αντίληψη των θέσεων στη σκακιέρα, δείχνει μελέτη στο περιοδικό Science.
Για τις ανάγκες της μελέτης, πεπειραμένοι και άπειροι παίκτες του σόγκι τοποθετήθηκαν σε μαγνητικό τομογράφο (fMRI) και κλήθηκαν να φανταστούν τις επόμενες κινήσεις τους στη σκακιέρα, αναφέρει το AFP.
Παρακολουθώντας τη ροή του αίματος στον εγκέφαλο των παικτών, οι ερευνητές αναγνώρισαν δύο περιοχές που παρουσίαζαν αυξημένη δραστηριότητα στους επαγγελματίες παίκτες, όχι όμως και τους ερασιτέχνες.
Η πρώτη είναι το προσφηνοειδές λοβίο του βρεγματικού λοβού, μια περιοχή που σχετίζεται με τη δημιουργία νοερών εικόνων, την αντίληψη του χώρου, την ενδοσκόπηση και την επεισοδιακή μνήμη, η οποία αφορά γεγονότα.
Το προσφηνοειδές λοβίο βρέθηκε να ενεργοποιείται όταν ο παίκτης είχε όσο χρόνο ήθελε για να σκεφτεί την επόμενη κίνησή του. Αυτό παρατηρήθηκε και στους ερασιτέχνες του σόγκι, πολύ περισσότερο όμως στους επαγγελματίες.
Οι μετρ του παιχνιδιού φαίνεται ότι πλεονεκτούν ειδικά κάτω από πίεση χρόνου, έδειξε το πείραμα: όταν έπρεπε να σκεφτούν γρήγορα τις επόμενες κινήσεις τους, οι επαγγελματίες παίκτες εμφάνισαν ενεργοποίηση μιας άλλης περιοχής, του κερκοφόρου πυρήνα στο κέντρο του εγκεφάλου.
H περιοχή αυτή πιστεύεται ότι σχετίζεται με τη μάθηση και τη μνήμη, ειδικά την αυτοβιογραφική μνήμη.
Στους άπειρους παίκτες, η περιοχή αυτή παρέμενε σιωπηλή στη διάρκεια του παιχνιδιού.
Ο Δρ Ζιαοχόνγκ Γουάν, επικεφαλής της μελέτης στο Ινστιτούτο Επιστήμης Εγκεφάλου (τμήμα του ιαπωνικού ερευνητικού οργανισμού RIKEN), θεωρεί ότι η πολυετής ενασχόληση των παικτών με το γιαπωνέζικο σκάκι διευκολύνει τη συνεργασία ανάμεσα στο προσφηνοειδές λοβίο και τον κερκοφόρο πυρήνα.
Χάρη στην ανάπτυξη των κατάλληλων νευρικών κυκλωμάτων ανάμεσα στις δύο περιοχές, οι μετρ του σκακιού μπορούν να σχεδιάζουν τις επόμενες κινήσεις τους γρήγορα, αυτόματα και αβίαστα.
Με άλλα λόγια, οι κορυφαίοι παίκτες λαμβάνουν στρατηγικές αποφάσεις διαισθητικά: «Το να λειτουργεί κανείς διαισθητικά σημαίνει ότι η ιδέα για μια κίνηση [στο παιχνίδι] παράγεται γρήγορα και αυτόματα χωρίς συνειδητή αναζήτηση» γράφουν οι ερευνητές.
«Η διαισθητική αυτή διαδικασία συμβαίνει συχνά στους εξπέρ, και επομένως είναι διαφορετική από την έμπνευση, η οποία συμβαίνει λιγότερο συχνά και πιο απρόβλεπτα».