ΟΙ ΒΙΛΕΣ ΜΑΣ !!!!!!!!!!!!!!!!

Να αρχίσω με το ερώτημα . What the Hell σας ποτίζουν τα τελευταία 40 χρόνια ? Ευτυχώς οχι ολους ,αλλά δυστυχώς πολλούς. Οπως λέει ο καθηγητής κύριος Καλογερόπουλος οι Ελληνες πάντα ευκολόπιστοι και πάντα προδομένοι.

— Πιστέψατε και πιστεύετε κάποιους πραγματευτές ονείρων. Πιστέψατε και still πιστεύετε σε VOODOO economics and politics. Ξεχάσατε και ξεχνάτε την πραγματικότητα .– Συγνώμη αν δυσαρεστήσω κάποιους διοτι θα αναφερθώ στις απόψεις τους και με το ονομά τους. Και αυτο να μη νομίση κάποιος οτι ειναι φαντασίες δικές μου. Τους ευχαριστώ ομως που μου δίνουν την ευκαιρία για διάλογο.

Ο κύριος Αθανάσιος Τσόκας στο αρθρο του ΠΡΟΣ ΚΥΡΙΟ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗ στις 11 Μαρτιου 2015 γράφει.

ΥΠΟΥΡΓΕ ΜΟΥ Κατά την ταπεινή μου αποψη τα αποτελέσματα που προέκυψαν απο τις σκληρες τις επίμονες και τις δυναμικές διαπραγματεύσεις σας με τους Θεσμούς και τα μέλη του EYROGROUP μπορούμε να τα δουμε και να τα κρίνουμε .

Ενα πόλεμο σκληρό και αδυσώπητο αφου εχετε να παλέψετε μεσα στους τεσσερεις προσεχείς μήνες με ολα τα γεράκια της Παγκοσμιοποίησης. Με ολα τα ντόπια και ξένα οικονομικά συμφέροντα. Με μια κραταιά Γερμανίκή Αυτοκρατορία, με ενα αδίστακτο στυγνό και ανάλγητο οικονομικό Γεράκι τον κυριο Σόιμπλε. Ο οποίος εχει καταστρώσει τα μεγαλοπήβολα σχεδιά του σ’ αυτήν την πανέμορφη χωρα μας που δεν ειναι άλλα απο το πως η δική του χώρα θα υφαρπάξει το αμύθητου αξιας επίγειο και υπόγειο πλούτο . Γνωρίζοντες οτι αυτη η ευλογημένη χώρα μας διαθέτει μεγάλη ακίνητη περιουσία τόσο δημόσια οσο και ιδιωτική. Με ωραιότατες Βιλες — Βιλες — Βιλες — Βιλες — ΒΙΛΕΣ Σ Σ Σ Σ Σ Σ Σ Σ

Κύριε Τσοκα οταν ημουν 12 χρόνων πηγα σε ενα πανηγυράκι απο αυτα τα συνηθισμένα τα χωριάτικα. Εκει ειδα εναν συνομηλικό μου με κουστουμάκι και ζήλεψα. Ηθελα και εγω ενα. Αλλά άλλο τι ηθελα και άλλο πως θα το αποκτούσα. Διοτι ο μακαρίτης ο γέρος μου οσες φορες του ζήτησα μια δραχμή ποτε δεν μου την εδωσε σωστή. Παντα ηταν ελλειμμα μια ή δυο δεκάρες. Δραχμή ολόκληρη δεν μου εδωσε ποτέ.

Ο μονος τρόπος για το κουστουμάκι ηταν να δουλέψω μεροκάματο. Αλλά και αυτο δύσκολο. Διοτι ολοι σχεδόν οι χωριάτες ειχαν το ιδιο πρόβλημα με τον πατέρα μου. Ο μονος τρόπος που βρήκα ηταν κάποιος που εμπορευόταν καυσόξηλα. Και αποφάσισα να κόβω ξύλα 5 δραχμές το φορτίο δυο φορτία την ημέρα σε τριάντα μέρες ετοιμα τα λεφτά. Ετσι αρχισα στον υπνο μου και καμάρωνα τον εαυτό μου με κουστουμάκι στο επόμενο πανηγυρι.
Ελα ομως που η τύχη δεν βοηθάει. Μετα την τέταρτη μέρα ο μπάρμπα Χρήστος μου ειπε. Παιδί μου δεν θέλω άλλα ξύλα ,διοτι και αυτα που μου εφερες εκει τα εχω δεν μπορώ να τα πουλίσω και δεν εχω αλλα χρήματα. Και το κουστουμάκι φίλε μου εμεινε ονειρο.. !!

Η δευτερη ιστορία ειναι απο τον Ηλία τον Σπαρτιάτη. Μετα απο 5 χρόνια στην ξενιτειά ο Ηλίας νοστάλγησε το χωριό και αποφάσισε να πεταχτή μια βόλτα να δη τα γερόντια του και τους φίλους του. Οταν πήγε στο χωριό του πήγε και αγόρασε ενα κιβώτιο μπύρες για να κερνάει τους φιλους που θα περνούσαν να τον χαιρετίσουν.

Μια μέρα ετυχε να πάνε 5-6 απο τα φιλαράκια ολοι μαζί. Και ο Ηλίας σαν Μπρούκλης αρχισε να τους κερνάει απο μια μπύρα τον κάθε εναν. Οταν η μάνα του αντεληφθηκε τι εκανε ο Ηλίας ετρεξε πήρε τις μπύρες πίσω και του είπε. Οχι σπατάλες παιδί μου . Μια μπύρα θα την μοιράσουμε σε ολους. !! Βλέπεις ο Ηλίας μεσα σε 5 χρόνια ειχε ξεχάσει τη μιζέρια. Ενω η μάνα του την ζούσε ακόμη. !!!!!

Η τριτη ιστορία ειναι της κυρά Λενιός. Στις αρχες του 60 ηρθε εδω σαν τουρίστρια και ο μονος τρόπος για να μεινη ηταν μα παντρευτή. Ελα ομως που και εδω η τυχη δεν βοηθούσε. Τον μονον που βρηκε διαθέσιμο ηταν τρελλός. Εγραψε στον πατέρα της και του ειπε την ιστορια αλλά η απάντηση απο τον πατερα της ηταν καταπέλτης.

Δεν ξέρω τι θα κάνης αλλά πίσω μην γυρίσης. Καλήτερα να πεσης στην θαλασσα να πνιγής παρα να πάρης το καράβι και να γυρίσης πίσω. Διοτι εχω αλλες τέσσερις ανύπαντρες εδώ. Τι να σας κάνω. ????

Η τέταρτη ιστορια ειναι απο το 1965-66. Υπηρετούσα φανταρος στην πρωτη μοιρα Αλεξιπτωτιστών στον Ασπρόπυργο. Ειχαμε πολλά παιδιά που ειχαν μεταναστέψει στη Γερμανία ηρθαν να υπηρετήσουν και οταν απολιώντουσαν θα φεύγαν ξανά. Ενας απο αυτα τα παιδιά ηταν και ο Ζησης απο την Ηπειρο. Ολοι οσοι υπηρετούσαν αυτα τα χρόνια ειχαν εναν μήνα κανονική αδεια να επισκευτούν τους δικούς τους. Και αν τυχον αρρώστενες ειχες και αναρρωτική αδεια.
Ο Ζησης αρρώστησε και εκανε εγχείρηση. Βγαινωντας απο το νοσοκομείο κανονική αδεια δεν ειχε πάρη και την αναρρωτική του εκάθησε μέσα στο Στρατόπεδο. Μια μέρα που ημουν θαλαμοφύλακας τον ρώτησα. Ρε Ζηση μάνα πατέρα δεν εχεις να πας να τους δείς ?

Τα ματια του αρχισαν να βουρκώνουν και μου απάντησε. Η μάνα μου εχει πεθάνη και ο πατέρας μου εχει ξαναπαντρευτή. Το πρόβλημα δεν ηταν η μητρυια αλλά το πρόβλημα ηταν η φτώχια. Μου ειπε οταν μπης μεσα στου πατερα μου το σπίτι εκτός απο τα ντουβάρια δεν υπάρχει τίποτα αλλο. Δεν εχουν αυτοί να φάνε εαν πάω και εγώ το μονο που θα κάνω ειναι να γίνη η κατάσταση χειρότερη. Οταν απολυώταν θα εφευγε κατ’ ευθείαν για την Γερμανια χωρίς να περάση απο το χωριό του.

Αυτη ηταν η κατάσταση φίλοι. . Οχι μόνο για μένα ,τον Ηλία, τη Λενιό, και τον Ζηση αλλά για το 80% των Ελλήνων. Η ανέχεια μας εκανε και ξενητευτήκαμε και οχι το .adventure. Ετσι ζουσαμε τοτε λιτά οπως θελουν οι Συριζαίοι να ξαναγυρίσετε. Και το μονο που κληρονομήσαμε απο τους γονείς μας και τους παππούληδές μας ηταν τα ΜΑΝΤΡΙΑ. !!!

Εγω μετανάστευσα 31 Μαρτίου το 1967 και στις 21 Απριλίου ανέβηκε η Χουντα. Με τον ερχομό της Χουντας αλλαξαν τα πράγματα . Οχι καλήτερα αλλά πολύ καλήτερα. Και αν δεν πιστεύεται εμένα ο καθηγητής κ. Καλογερόπουλος εχει ολα τα statistics. Η Ελλάδα για πρώτη φορά νοικοκυρεύτηκε. Η μετανάστευση σταμάτησε εκτος απο τους αντιστασιακούς κατι ρημάλια τυπου Τσοχατζόπουλου.

Μετα ηρθε ο Εθνάρχης και μετα απο αυτόν ο χαρισματικός ηγέτης οπως τον αποκαλή ο κύριος Καλογερόπουλος. Οτι ειχε πετύχει η Χουντα και δεν πρόλαβε να καταστρέψη ο Εθνάρχης το κατόρθωσε ο χαρισματικός ηγέτης. Απόδιδες η δεν απόδιδες στη δουλειά που εκανες δεν πείραζε. Επρεπε να παίρνης αυξηση κάθε τρεις μήνες. Δεν σου αρεσε να οργώνης δεν υπήρχε πρόβλημα . Οι ΔΕΚΟ προσλάβαιναν και γινόσουν δημόσιος υπάλληλος. Το ιδιο και οι τσοπάνηδες. Ολοι στο δημόσιο.

Ιστορία πρώτη. Απο αφήγηση φίλου που ηταν τμηματάρχης σε κάποιο υπουργείο. Εμφανίστηκε μια μέρα ενας τυπος και αρχισε τον καυγά. Διοτι δεν εβρισκε το γραφείο του. Τον ερώτησε πόσα χρόνια ειχε να εμφανιστεί στο γραφείο διότι ειχαν ανακαινιση το κτήριο πριν 5 χρόνια. Ο ανθρωπος αυτος ηταν δημόσιος υπάλληλος και για 5 χρόνια δεν ειχε πατήσει το πόδι του στο γραφείο. Αλλά δεν υπήρχε πρόβλημα διότι οι κουτόφραγκοι εδιναν δανεικά .

Ιστορία δευτερη. Πριν πουληθή το λιμάνι στους Κινέζους εαν θυμάμαι καλά ειχαν απεργία οι λιμενεργάτες. Αυτη την περίοδο ημουν στην Ελλάδα και εγινε συζήτηση στην παρέα. Ενας ντόποιος που ηξερε ολη την υπόθεση ελυσε την απορία μας. Ειπε οτι ο διευθυντης του λιμανιού εκανε 60 χιλ. ευρώ το χρόνο και οι εργάτες 150 χιλ. ευρώ το χρόνο. Πόσο δούλευαν ο Θεός ξέρει, αλλά πληρωνόντουσαν για 20 ωρες την ημέρα και απεργούσαν για να μην χάσουν τα κεκτημένα.

Η τρίτη ιστορία εχει να κάνει με το χωριό μου. Εγώ εφυγα αλλά πολλά φιλαράκια και συγγενείς εμειναν στο χωριό. Μεταξύ αυτών και ο ξάδελφος ο Νικήτας. Ειχε κτήματα περιβόλια και την καλήτερη στάνη με γίδια. Κάθε φορά που ερχόμουν στην Ελλάδα ο πρώτος που με επισκεπτόταν ηταν ο Νικήτας. Τα λέγαμε τον κερνούσα καφέ και κονιακ Μεταχά. Αυτο γινόταν μεχρι τις αρχες του 1990.

Πρώτη φορά που επισκέφτηκα τη γενέτειρα μετα απο το 90 περίπου 94-95 με επισκέφτηκε ο ξάδελφος οπως πάντα. Και εγω πάντα πιστός του πρόσφερα καφέ και το καθιερομένο κονιακάκι. Αλλά με εκπληξη ακουσα τον ξάδελφο να μου λέει . Ξάδελφε με συγχωρής αλλά κονιάκ δεν πίνω. Πίνω μόνο ουίσκυ. Τον κοίταξα και τον ξανακοίταξα. Εμεινα κόκκαλο. Διοτι μέσα μου σκεπτόμουν μήπως και του χαλάσω το στομάχι απο το ξυνόγαλο που ετρωγε ολη του τη ζωή.
Τι ειχε γίνει και ειχε αλλάξει ο ξάδελφος ? Με λίγα λόγια ο ξάδελφος ανακάλυψε και αυτός τους κουτόφραγγους. Πούλησε τα γίδια αλλά την επιδότηση την επαιρνε ακαίρεα. Διότι δήλωνε τα ιδια και ας τα ειχε πουλήση Εσπερνε μια λαχίδα ρεβύθια και επαιρνε επιδότηση για 20 στρέμματα. Ειχε 100 ελιές και επαιρνε επιδότηση για 500.

Ηταν χαζός.!! Αλλά οχι τόσο σαν τους Ευρωπαίους. Τα παράτησε ολα και εγινε Member στο Καπί και αρχισε τις εκδρομές και διακοπές με τους υπόλοιπους χωριάτες. Που θα βρεθούν ολα αυτά τα λεφτά ? No problem . Ας ειναι καλά οι κουτόφραγγοι που επιδοτούσαν και εδιναν δανεικά.

Και να γυρίσουμε τώρα στις Βιλες σας. Οπως βλέπετε φίλοι μου οι πατεράδες μας εκτός απο τα μαντριά δεν μας αφησαν τίποτα άλλο. Και εσείς στην Ελλάδα δεν παράγατε τίποτα. Πως βρεθήκατε με Βιλες ??????

Η πραγματικότητα ειναι οτι ολες οι Βιλες τα Cayenne ,Mercedes, and BMW αποκτήθηκαν με δανεικά. Και οχι μόνο αλλά οι Συριζαίοι με τα VOODOO politics συνεχίζουν να ζητούν δανεικά να πληρώσουν τις συντάξεις και τους μισθούς τους τον επόμενο και επόμενο και τον επόμενο μήνα.

Ο κύριος Γιαννης Λαμπρόπουλος στο αρθρο του ΤΑ ΤΡΙΑ ΣΗΜΕΙΑ ΠΟΥ ΔΕΣΜΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΝΕΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ στις 13 – 2015 γράφει. Το χρέος της χώρας ειναι εικονικό και παράνομο.

Πες μου κύριε Λαμπρόπουλε . Οι Βιλες τα Cayenne Mercedes and BMW ειναι εικονικά ????

Αδέλφια ελάτε στα λογικά σας. Διοτι οπως ειπε ο Philosopher George Santayana Those who do not remember the past are condemned to repeat it. . Αυτός που ξεχνάει το παρελθόν θα το ξαναζήση .

Ζητω η 25η Μαρτίου Ζητω το 1821 !!!!!!!!!!!!!!

Peter Triantafyllos Toronto