Νόηση. Η ισχύς των πληροφορομορφικών πεδίων

Γνωρίζετε τι είναι ένα πεδίο; Μπορείτε να φανταστείτε ένα γιγαντιαίο χώρο μέσα στον οποίο βρίσκεται ενεργοποιημένο ένα πανίσχυρο ηλεκτρομαγνητικό πεδίο για παράδειγμα; Περίπου μπορείτε να φανταστείτε πως είναι αυτό για το οποίο μιλάμε έτσι; Ωραία…

Φανταστείτε τώρα, να βρίσκεστε μπροστά σε ένα σύγχρονο υπολογιστή, στον οποίο έχετε εγκαταστήσει κάποιο πρόγραμμα, το οποίο είναι ικανό να δημιουργεί με τον κατάλληλο τεχνολογικό εξοπλισμό, ένα τέτοιο πεδίο, μεγέθους ενός δωματίου 100 τετραγωνικών περίπου. Φανταστείτε ακόμη το πρόγραμμα αυτό να μπορεί να αλλάζει σε μορφογενετικό. Δηλαδή να του δίνεις εσύ ο χειριστής του, την εντολή «δημιούργησε ένα τριαντάφυλλο» και αυτό, να το δημιουργεί. Εκεί, στο κέντρο του δωματίου που βρίσκεται το πεδίο, μπροστά στα μάτια σας, ο υπολογιστής σας να σας υπακούει τυφλά και να σχηματίζει ένα ολόφρεσκο κόκκινο τριαντάφυλλο.

Φανταστείτε τώρα, να αναβαθμίζετε αυτό το σύστημα ώστε να μπορεί ο υπολογιστής, να δημιουργήσει βοηθητικά εσωτερικά προγράμματα μόνος του, ώστε αυτόματα να μπορεί να δημιουργεί ότι του λείπει από ενέργεια, ή λογισμικό. Χωρίς τη βοήθειά σας. Να έχει την ικανότητα δηλαδή να «γεννά» κατ εντολή σας, όχι μόνο «μορφές» αλλά και ολοκληρωμένες πληροφορίες ώστε να ανταποκρίνεται σε κάθε εντολή σας. Φανταστείτε τώρα, αυτός ο υπολογιστής να αυξήσει κατ εντολή σας τη δυναμικότητά του, ώστε να μπορεί μόνος του να δημιουργεί το κατάλληλο λογισμικό και την ολοκληρωμένη πληροφορία ώστε να μπορεί να δημιουργεί σύμπαντα του μεγέθους του κόσμου που ζούμε. Φανταστείτε τέλος όλο αυτό το πεδίο να λειτουργεί χωρίς κάποιο τεχνολογικό μέσο ή υπολογιστή, αλλά απλά να υπάρχει εκεί και με μια σκέψη σας να τίθεται σε λειτουργία και να εκτελεί όλες τις εντολές σας.

Φαντασθείτε δηλαδή, να έχετε στη διάθεσή σας, ένα γιγαντιαίο αυτο-πληροφορο-μορφο-γενετικό πεδίο το οποίο να ενεργοποιείται νοητικά από εσάς και να έχει τη ικανότητα και δυνατότητα να δημιουργεί επίσης νοητικά σύμπαντα και κόσμους ολόκληρους… Λοιπόν αγαπητέ αναγνώστη αυτό το σύστημα υπάρχει… Και όχι μόνο υπάρχει αλλά το γνωρίζεις και εσύ… Το έχεις ακούσει και διαβάσει σίγουρα πάνω από μία φορά… Μόνο που στο έχουν πει με διαφορετικό όνομα… Στο έχουν πει με το όνομα «Ελοχίμ»… Μάλιστα αγαπητέ αναγνώστη… Οι δημιουργοί του θεού… Εκείνοι οι οποίοι θεωρούνται οντότητες με όνομα «Ελοχίμ»… Εκείνοι που δημιουργούν τους κόσμους κατ εντολή του θεού…

Εμείς πως θα θέλατε να τα ονομάσουμε για να αποφύγουμε τα εβραϊκά ονόματα; Να τους πούμε προσωρινά απλά «δημιουργούς»; Εντάξει… Για την επικοινωνία μας λοιπόν εδώ, θα τους ονομάσουμε δημιουργούς, αλλά θα γνωρίζουμε πως ότι όνομα οντότητα και να του δώσουμε, είναι ένα πανίσχυρο πεδίο που αυτό-τροφοδοτείται με άπειρη ενέργεια, αυτο-δημιουργεί πληροφορία και αυτο-αποφασίζει την μορφή που θα δώσει στη δημιουργία που κάθε φορά ολοκληρώνει… Κι όλο αυτό συμβαίνει νοητικά, δηλαδή χωρίς μηχανήματα και τεχνολογικούς εξοπλισμούς, κατ εντολής της μητρικής του δύναμης και πηγής του… Εκείνου που εμείς αποκαλούμε Θεού… Κι όλο αυτό το πεδίο, μπορεί να έχει όποιο μέγεθος και όση έκταση θέλει. Κι αυτό το πεδίο ζει παντού. Ένα πληροφορομορφικό πεδίο, που δέχεται όμως εντολές μονάχα από την πηγή του. Από το δημιουργό του.

Τώρα θα ήθελα να κάνει ο αναγνώστης ένα νοητό βήμα προς τα πίσω πίσω και να σκεφτεί, όλο αυτό που διάβασε. Αν χρειάζεται, ας το ξαναδιαβάσει ώστε να καταλάβει για τι πράγμα μιλάμε. Κι αφού κατανοήσει βαθιά τι είναι οι «δημιουργοί», ας κάνει ακόμη ένα νοητό βήμα πιο πίσω, ώστε να κατανοήσει τι είναι, ή πως μπορεί να είναι, η πηγή από την οποία προερχόμαστε κι εμείς. Από την οποία προέρχονται οι ψυχές μας. Κι σε όλο αυτό, το άπειρο και ενεργειακό ή αλλιώς φωτεινό σύνολο ας του δώσουμε αν θέλετε την πρόσθετη προσωρινή ονομασία «νου». Κι αυτό τον «νου» ας τον φανταστούμε λίγο πως μπορεί να Είναι, κι αφού το φανταστούμε, να αντιληφθούμε ότι όλο αυτό το σύνολο «υπάρχει» και το όνομά του από καταβολής κόσμου είναι στα Ελληνικά Θεός ή «Ων». Να σκεφτούμε ότι μέσα μας φέρουμε σε όλη τη ζωή μας ένα κύτταρο του, την ψυχή μας, η οποία είναι συνεχώς συνδεδεμένη μαζί του και αλληλεπιδρά. Επικοινωνεί… Θεός, ή Ων ή η πηγή μας… Η πηγή των πάντων…

Κι αυτό το μικρό κύτταρο που λέγεται ψυχή, εκτός από την πληροφορία που σχετίζεται μόνο με μας, με τον Εαυτό μας, φέρει σαν «κοσμικό DNA» και ολόκληρη την πληροφορία της πηγής του… Είναι μέσα μας, επικοινωνεί με τα πάντα γύρω και η αλληλεπίδρασή της με τη συνειδητότητα δημιουργεί για μας τον αισθητό κόσμο, κι όμως… Εμείς επιλέγουμε να λέμε ότι είμαστε Άθεοι… Φυσικά είναι επιλογή μας… Πάντα θα το λέω αυτό… Το θέμα είναι άλλο όμως… Το θέμα είναι αν συνειδητοποιούμε τι λέμε… Αν συνειδητοποιούμε δηλαδή, ότι είμαστε τμήματα όλου αυτού του οικοδομήματος… Αν συνειδητοποιούμε, ότι όταν αρνούμαστε την πηγή μας είναι σαν να ακυρώνουμε ολοκληρωτικά κάτι, που απλά αγνοούμε… Διότι θεωρώ, ότι οποιοσδήποτε που θα τολμήσει να σηκώσει το ανάστημά του σε όλο αυτό το δημιούργημα προφανώς ή έχει πολύ σημαντικούς λόγους για να το κάνει ή αγνοεί τι κάνει παντελώς …

Τώρα θα σας πάω πίσω… Πολλές χιλιάδες χρόνια πίσω… Για να δούμε πως ένα θεϊκό κύτταρο όπως ο άνθρωπος, έχασε το μεγαλύτερο μέρος της νόησης και της νοητικής του ικανότητας καταλήγοντας να ζει ασφυκτικά μέσα σε ένα σώμα φτιαγμένο μονάχα από ύλη… Θα σας πάω τότε που ο πλανήτης μας ακόμη ήταν σε μια πολύ διαφορετική κατάσταση… Όταν οι ψυχές μας, άρχισαν να επισκέπτονται αυτόν εδώ το χώρο για να τον γνωρίσουν και να αλληλεπιδράσουν μαζί του όπως κάνουν και σήμερα… Τότε όμως τα σώματα μας, ήταν λεπτοφυή… Σχεδόν διάφανα… Όλα εξάλλου ήταν σχεδόν διάφανα… ακόμη και ο πλανήτης αυτός που ζούμε… Η ύλη ήταν περιττή και οι ψυχές κατοικούσαν μέσα σε ένα μικρό ενεργειακό πεδίο πληροφορίας που είχε αντίληψη όλων των χώρων και όλων των χρόνων. Οι «δημιουργοί» αφού ολοκλήρωσαν το συμπαντικό σύστημα, άφησαν τον κόσμο στις ψυχές, οι οποίες είχαν τη συνεχή βοήθεια των αγγέλων και των αρχαγγέλων. Τι είναι αυτοί όμως;

Τα γνωρίζουμε αλλά με τη αντίληψη που αποκτήσαμε τώρα για τους «δημιουργούς», θα μπορούσαμε να το προεκτείνουμε ότι και οι άγγελοι –και άρα και οι αρχάγγελοι- είναι κι αυτοί πεδία τα οποία όμως έχουν ρόλο αγγελιοφόρου από την πηγή. Οι Αρχάγγελοι δηλαδή, είναι εξειδικευμένα πεδία τα οποία μετέφεραν και μεταφέρουν ενεργειακές πληροφορίες απ ευθείας από την πηγή μας. Παράδειγμα… Αν για κάποιο λόγο, κάποιο λεπτοφυές ενεργειακό σώμα είχε πρόβλημα τότε με το περιβάλλον του, οποιοδήποτε πρόβλημα, ας πούμε θεραπείας, και αδυνατούσε κάποιο άτομο να αυτο-θεραπευτεί, τότε ο Αρχάγγελος (δηλαδή το πεδίο-αγγελιοφόρος) αναλάμβανε να μεταφέρει ότι ήταν απαραίτητο κατ ευθείαν από την πηγή μας. Οι άγγελοι δηλαδή, ήταν κάτι σαν οι βοηθοί των δημιουργών, οι οποίοι ακολουθούσαν και βοηθούσαν τις ψυχές μας, όταν αυτές απομακρύνονταν από την πηγή τους. Τα ιερά πεδία αυτά των Αγγέλων και Αρχαγγέλων όμως, είχαν απουσία δικής τους βούλησης. Εμφανίζονταν δηλαδή όταν και εάν τα καλούσες εσύ…

Πως γινόταν η επικοινωνία μεταξύ ανθρώπου και αγγέλου όμως; Πως καλούσαν οι άνθρωποι σε βοήθεια τους Αρχαγγέλους; Μπορεί να αντιληφθεί ο αναγνώστης, σε μια καθαρά ενεργειακή κοινωνία, πως επικοινωνούσαν όλοι μεταξύ τους; Με τον μοναδικό τρόπο που γνώριζαν… Με τη μοναδική ικανότητα που κληρονόμησαν από την πηγή τους… Νοητικά… Με τη νόησή τους… Βιώνοντας αυτό που ήθελαν και εστιάζοντας αποκλειστικά σε αυτό… Όπως λέμε σήμερα ασύρματα… Απλοϊκό αυτό που θα πω, αλλά για να καταλάβουμε πως, περίπου όπως επικοινωνεί ένα κινητό με ένα άλλο μέσω του λογισμικού της εταιρίας… Ολόκληρη η πληροφορία με ολόκληρη την πληροφορία μέσω ενός πεδίου που ήταν πάντα εκεί… Πάντα ενεργό και διαθέσιμο… Πληροφορομορφικό πεδίο… Τον καλούσε κι αυτός το αντιλαμβανόταν κι ερχόταν μόνο για αυτόν… Η επικοινωνία όλων, μέσα και έξω από τον αισθητό κόσμο, γινόταν μόνο νοητικά… Ή αλλιώς πνευματικά ή βιωματικά…

Αλλά κάποια στιγμή, ένας από τους Αρχαγγέλους που ξεκίνησαν να λειτουργούν τον αισθητό κόσμο, αποφάσισε να επαναστατήσει… Και ένα από τα ονόματά του Εωσφόρος… Δηλαδή τι έκανε; Αποφάσισε να αποκτήσει δική του βούληση και να κυριαρχήσει στον αισθητό κόσμο… Δηλαδή τι να κάνει; Να παίρνει πρωτοβουλία και αντί να περιμένει να βοηθήσει τους ανθρώπους και το σύστημα όταν αυτό τον καλέσει, να παρεμβαίνει και να αποφασίζει χωρίς να του το ζητήσουν… Επαναστάτησε και εξέπεσε… Στο σημείο αυτό, θα ήθελα να υπογραμμίσω, ότι η περιγραφή αυτή που κάνω αποτελεί μια ολοκληρωμένη απεικόνιση, αλλά από κάποια απόσταση ώστε να βλέπουμε ολόκληρη την εικόνα και όχι κάποιες λεπτομέρειες οι οποίες στη φάση αυτή θα μας αποπροσανατολίσουν… Έτσι όμως δίπλα στον Αρχάγγελο αυτό, αποφασίζουν να συμμετάσχουν και άλλοι άγγελοι, οι οποίοι τελικά και επαναστατούν εναντίων της πηγής τους… Οι εκπεσόντες άγγελοι…

Οι άνθρωποι όμως συνέχισαν να υπάρχουν στον κόσμο αυτό κι ακόμη βρίσκονται στο αρχικό τους επίπεδο. Το ίδιο και οι ψυχές τους… Να θυμίσω ότι ακόμη βρισκόμαστε στην εποχή όπου στα αρχαία κείμενα προσδιορίζουν τις κοινωνίες των ανθρώπων στην ήπειρο Μούν ή Λεμουρία… Δηλαδή βρισκόμαστε ακόμη πριν την Ατλαντίδα… Χιλιάδες χρόνια πριν… Μπορεί να σας μοιάζει παραμύθι όλο αυτό αλλά κάθε άλλο παρά τέτοιο είναι… Έτσι λοιπόν ο Εωσφόρος αποφασίζει να πάρει με το μέρος του κάποιους ανθρώπους και να τους πείσει να εξουσιάσουν μαζί, τον κόσμο στο όνομά του … Κάνοντας μια ακόμη παρένθεση εδώ, θα πω ότι άνθρωποι ακόμη ήταν σε επίπεδο πεδίου. Ενεργειακού πεδίου… Και είχαν την ικανότητα να διαχειρίζονται ενέργειες με τις οποίες λειτουργούσαν τα πάντα…

Ενέργειες σαν τον ηλεκτρισμό, τη βαρύτητα, την ατομική ενέργεια ή και άλλες. Τις ενέργειες αυτές, οι άνθρωποι τις διαχειριζόντουσαν μονάχα νοητικά… Με τον τρόπο αυτό, δημιουργούσαν ας πούμε συστήματα με τα οποία τροφοδοτούσαν ενεργειακά χώρους, ανάπλαθαν κατεστραμμένες κατασκευές ή θεράπευαν τα σώματά τους. Αν ένας σημερινός άνθρωπος όμως, μπορούσε να ταξιδέψει με κάποιο τρόπο εκεί, αυτό που θα αντίκριζε θα ήταν ένα λεπτοφυές σύννεφο σαν νεφέλωμα, το οποίο και αποτελούσε το ενιαίο ενεργειακό πεδίο μέσα στο οποίο υπήρχαν όλα. Δηλαδή αν περίμενε να δει σώματα ή κτήρια, θα απογοητευόταν πλήρως διότι όλα, θα παρέμεναν αόρατα στα μάτια του.

Σε αυτό το περιβάλλον λοιπόν, κάποιοι από τους τότε ανθρώπους, πείθονται από τον Εωσφόρο όπου αποφασίζουν και αναλαμβάνουν να διαχειριστούν με εξαιρετικά επικίνδυνο τρόπο κάποιες από τις ενέργειες που διαχειρίζονταν, μέχρι που έγινε το κακό. Ολόκληρη η επιφάνεια του πλανήτη εξερράγη και τα πάντα καταστράφηκαν… Μιλάμε φυσικά για την πρώτη καταστροφή… Την καταστροφή της Λεμουρίας, πολύ πριν την Ατλαντίδα… Και τώρα αρχίζει η ανάρτηση… Γιατί πίεσε ο Εωσφόρος να γίνει αυτό; Γιατί προέτρεψε τους ανθρώπους να δημιουργήσουν αυτή την κατάσταση; Που αποσκοπούσε; Οι άνθρωποι μέχρι εκείνη τη στιγμή, το ξαναλέω αυτό, ήταν σε ενεργειακή κατάσταση, σε πολύ υψηλή δόνηση και άρα παρουσίαζαν λεπτοφυή σώματα… Από τη συνειδητότητα του κόσμου, απουσίαζε οποιοδήποτε αρνητικό στοιχείο όπως φόβου, μίσους ή θυμού και τα πάντα έρεαν σε ένα καθαρά πνευματικό επίπεδο. Ο Εωσφόρος όμως, χρειαζόταν να αλλάξει το τοπίο. Χρειαζόταν να δημιουργήσει τις συνθήκες ενός μόνιμα πυκνού κόσμου ο οποίος και θα αποτελούσε το αντίπαλο δέος εναντίον του Θεού…

Έτσι, έπρεπε να χαμηλώσει της δονήσεις και να μετατρέψει το περιβάλλον σε πυκνή ύλη… Πως θα το έκανε αυτό; Έπρεπε πρώτα να αποκόψει την άμεση επικοινωνία των ανθρώπων με την πηγή τους, εμποδίζοντας τη νοητική επικοινωνία τους και την ικανότητά τους να δημιουργούνε μέσω αυτής πληροφορομορφικά πεδία… Πως θα το έκανε αυτό; Έπρεπε να δημιουργήσει συνθήκες φόβου οι οποίες θα κατέβαζαν τις δονήσεις τους και θα μετέτρεπαν την καθαρή ενέργεια σε απτή και βαριά ύλη. Άρχισε λοιπόν να μετατρέπει το «χρυσό» γένος των ανθρώπων σε σιδερένιο και βαρύ που είναι πλέον σήμερα. Πως θα το έκανε αυτό; Με το φόβο και τις αρνητικές σκέψεις… Και τι έπρεπε να κάνει; Έπρεπε να προτρέψει τους ανθρώπους, με δική τους βούληση, να δημιουργούν διαδοχικές ισχυρές καταστροφικές συνθήκες στον κόσμο τους ώστε να καταγραφούν μόνιμα στη συνειδητότητα…

Τους έδωσε λοιπόν ένα δόλωμα… Τους έδωσε λίγη γνώση… Μια γνώση από την οποία απουσίαζαν σημαντικά τμήματά της, τα οποία όμως ήταν σημαντικά για εκείνους… Έτσι όλα θα οδηγούσαν σε καταστροφή. Φτάνουμε λοιπόν στην πρώτη μεγάλη αλλαγή του πλανήτη… Μια καταστροφή, που καταγράφηκε στις συνειδήσεις των ανθρώπων και αυτόματα στη συνειδητότητα που υλοποιούσε τον κόσμο τους… Και τι σημαίνει αυτό αγαπητέ αναγνώστη; Αυτόματα καταγράφηκε φόβος, θυμός, πόνος, αμφιβολία, ταπείνωση, προδοσία και ότι άλλο αρνητικό… Ο κόσμος απέκτησε μεγαλύτερη πυκνότητα και η ικανότητα των ανθρώπων να επικοινωνούν νοητικά μειώθηκε δραστικά. Όχι όμως όσο θα ήθελε ο Εωσφόρος και οι άγγελοί του… Έτσι, τους ανθρώπους που επιβίωσαν, τους οδηγεί πάλι σε καταστάσεις έξω από την πηγή τους…

Τώρα το μέλημά του είναι να αποκόψει την αγγελική επικοινωνία… Έτσι πείθει πάλι τους ηγέτες των ανθρώπων που κατείχαν την εξουσία, ότι ο άνθρωπος ήταν ικανός να γίνει και ο ίδιος θεός, και δημιουργός, παράγοντας δικούς του ανθρώπους… Τους κλώνους του, τους οποίους θα τους εξουσιάζει ολοκληρωτικά. Για το σκοπό αυτό χρειαζόταν ένα πεδίο που να περιέχει την πληροφορία της δημιουργίας των κλώνων. Έτσι, δημιουργεί ένα δικό του πεδίο, με το οποίο καταφέρνει να αναπαράγει σημαντικό μέρος της πληροφορίας αναπαραγωγής που χρειαζόταν, ώστε να ξεκινήσει να δημιουργεί κλώνους. Εδώ θα κάνω μια ακόμη παρένθεση ώστε να καταλάβουμε μερικά πράγματα… Θα ρωτήσω λοιπόν τον αναγνώστη, να θυμηθεί πως λέγεται το σύστημα που περιέχει ολοκληρωμένη την πληροφορία για την αυτόματη πλοήγηση μας στην επιφάνεια του πλανήτη… Πως το ονομάζουμε; GPS το ονομάζουμε.. Συμφωνούμε; Μάλιστα… Πως ονομάζουμε το σύστημα που περιέχει ολοκληρωμένη την πληροφορία για τον έλεγχο του καιρού;HAARP το ονομάζουμε. Ολοκληρωμένα πεδία με τα οποία διαχειριζόμαστε κάποιες καταστάσεις ολοκληρωμένα … Εντάξει αγαπητέ ακροατή; Μάλιστα…

Και πως ονομάσανε το σύστημα που δημιουργούσε του κλώνους που ήθελαν να δημιουργήσουν; Για πέστε μου αγαπητοί μου αναγνώστες το μαγικό όνομα που έδωσαν στο σύστημα που θα γινόταν ο εφιάλτης των μετέπειτα γενεών της ανθρωπότητας; Πως; Το ονόμασαν METATRON… Ανατριχιάσατε αγαπητέ αναγνώστη; Και που τοποθέτησαν τη βάση του συστήματος αυτού; Ναι… ξέρεις… πέσ’ το… Στη Σελήνη μας… Δημιούργησαν δηλαδή ένα σύστημα μεταβίβασης πληροφορίας αναπαραγωγής που ήταν απαραίτητο για να ξεκινήσουν την διαδικασία ζωής στους κλώνους που θα δημιουργούσαν, το οποίο σύστημα, δημιουργούσε ένα ολόκληρο πληροφορομορφικό πεδίο το οποίο και μεταβίβαζε τη ζωτικότητα τους κλώνους…

Και δίπλα σε αυτό, δημιούργησαν ένα δεύτερο σύστημα που κατέστρεφε ότι ήταν προβληματικό… Κάτι σαν ανακύκλωση… Και αυτό το ονόμασαν ΚΡΟΝΟ ή KRYON… Ένα σύστημα αποτελούμενο από ένα πελώριο γεωδαιτικό πλέγμα από κρυστάλλους, που στόχο είχε να ελέγχει τα πάντα… Και το πεδίο αυτό, το παρουσίασαν σαν δάσκαλο και θεότητα στους κλώνους δημιουργώντας ένα αυτόματο σύστημα ελέγχου και διακυβέρνησης… Και το σύστημα ήταν έτοιμο… Πως το δημιούργησαν όμως αυτό; Με τεχνολογικά μέσα… Η πρώτη απώλεια της νόησης είχε επιτευχθεί… Ένα μέρος της ικανότητας της νόησης του ανθρώπου περνούσε σε ύλη… Όμως ένα μη νοητικό σύστημα φέρει μη ολοκληρωμένη πληροφορία… Έτσι, το σύστημα ξέφυγε από τον έλεγχο τους και αρκετοί από τους κλώνους, εκείνοι που είχαν δημιουργηθεί με ανάμιξη ζώων ώστε να έχουν δύναμη και ισχύ οι εξουσιαστές τους, ξέφυγαν από τον έλεγχο και άρχισαν να παρενοχλούν τους υπόλοιπους ανθρώπους του πλανήτη. Κι εκείνη τη στιγμή, το λόγο τον πήραν οι Έλληνες…

Βρισκόμαστε στην Ατλαντίδα πλέον και ο Εωσφόρος πιέζει για τη δεύτερη καταστροφή. Βγάζει τους κλώνους εκτός Ατλαντίδας και αναγκάζει τους Αθηναίους να αποφασίσουν να παρέμβουν στην κατάσταση. Πως; Εδώ χρειάζεται κι άλλη παρένθεση όμως, διότι όλη αυτή η ιστορία με τους κλώνους ήταν περισσότερο πολύπλοκη, όπου είχαν ανακατευτεί και άλλοι άγγελοι, τους οποίους χρησιμοποίησαν οι άνθρωποι που κατείχαν την εξουσία στην Ατλαντίδα στην αναπαραγωγή μαζί τους… Ο σκοπός του άρθρου όμως είναι να εντοπίσουμε αυτό που χάσαμε εμείς οι άνθρωποι… Ο σκοπός είναι να κατανοήσει ο αναγνώστης ότι η υπόθεση των κλώνων στην Ατλαντίδα, ήταν η δεύτερη αιτία όπου η ανθρωπότητα οδηγήθηκε στην καταστροφή… Πως; Διότι οι Αθηναίοι, αν και κατέλαβαν τη χώρα, στάθηκε αδύνατον να φτάσουν στο κέντρο του ενεργειακού κρυστάλλου που τροφοδοτούσε το πλέγμα του ΚΡΥΩΝ. Με αποτέλεσμα στο τέλος να χαθεί ολόκληρη η ισορροπία του πλανήτη…

Το καταστροφικό όμως ήταν τα συναισθήματα που καταγράφηκαν για δεύτερη φορά στη συνειδητότητα… Ήταν ένα καίριο πλήγμα στη νοητική δύναμη των ανθρώπων, η οποία με τον τρόπο αυτό, είχε φτάσει στο τελευταίο της βήμα… Την πλήρη αντικατάσταση της νοητικής επικοινωνίας με υλικά μέσα… Δηλαδή τι έγινε τώρα; Από πού ξεκινήσαμε και που φτάσαμε; Ας δούμε με λίγες λέξεις τι διαβάσαμε … Ο αναγνώστης είδε ότι τα πάντα είναι πληροφορομορφικά πεδία. Δηλαδή όχι μόνο μορφογενετικά όπου ο νους του ανθρώπου μπορεί να υλοποιεί… Αυτό συμβαίνει μόνο μέσα στον δικό μας κόσμο… τον αισθητό… Ο άνθρωπος όμως έχει την ικανότητα επίσης να δημιουργεί πληροφορο-μορφικά πεδία… Δηλαδή πεδία όπου αυτόνομα να αναπροσαρμόζουν την πληροφορία τους ώστε να συμμετέχουν στη δημιουργία… Και αυτή την ικανότητα την αντλεί από την πηγή του… Μια ικανότητα που είναι λειτουργική χωρίς την ανάγκη του οποιουδήποτε υλικού μέσου… Χωρίς την ανάγκη της τεχνολογικής υποστήριξης…

Αντίθετα όμως, ο Εωσφόρος, σπρώχνει συνεχώς να ξεχάσουμε… Μας βυθίζει συνεχώς στην ανάγκη της ύλης, η οποία όσο διογκώνεται, τόσο μειώνει την ικανότητα νόησης… Δηλαδή επικοινωνίας και δημιουργίας με την ανάγκη πυκνής ύλης… Διότι όσο περισσότερο βυθιζόμαστε στη ύλη, τόσο περισσότερος γίνεται ο ενεργειακός θόρυβος της συνειδητότητας την ώρα που γεννιόμαστε… και άρα τόσο ισχυρότερη γίνεται μέρα με την ημέρα η διαγραφή της αρχέγονης μνήμης στη ζωή του ανθρώπου… Θυμάστε το αποκορύφωμα; Θάλαμοι ανέλιξης… Η λαιμητόμος της ψυχής… Διότι το μόνο στοιχείο που συνεχίζει να έχει την ικανότητα της επικοινωνίας αυτής είναι η ψυχή μας… Και οι θάλαμοι ανέλιξης, κόβουν δια παντός την επικοινωνία, μιας και εγκλωβίζουν την ψυχή στην πέμπτη διάσταση για πάντα… Και τι πρέπει να κάνουμε δηλαδή; Να σταματήσουμε την τεχνολογική εξέλιξη; Όχι… Στο σημείο που είμαστε είναι αδύνατον πια… Την έχουμε ανάγκη αυτή τη στιγμή… Τότε; Τι να κάνουμε; Να αναπτύξουμε παράλληλα τη δύναμη της νόησης… Πως; Με το μοναδικό στοιχείο που έχουμε… Την ψυχή μας…

Στην περασμένη ανάρτηση είδαμε ότι όταν φτάνουμε στο δια ταύτα και μας ζητάει κάποιος να στρέψουμε μέρος της παρατήρησής μας προς την πηγή μας, αντιδρούμε… Αυτό δείχνει ότι είμαστε σε κρίσιμο σημείο πλέον… Γιατί; Διότι πρέπει να κάνουμε στον εαυτό μας μια ερώτηση… Ποια; Γιατί χρειάζεται να συμπεριλάβω την ψυχή μου, στην παρατήρηση του κόσμου μου; Διότι είναι το στοιχείο εκείνο που αλληλεπιδρά με την συνειδητότητα και δημιουργεί τον αισθητό κόσμο… Υπάρχει άλλος τρόπος να παρατηρήσω τον κόσμο; Όχι… Για τον άνθρωπο όχι… Γιατί; Διότι θα έχει αποκοπεί η επικοινωνία σου με τη πηγή σου και η ψυχή πλέον θα βρίσκεται μόνιμα στον αισθητό κόσμο έχοντας κάνει άπειρες τις αισθήσεις με αποτέλεσμα την οδυνηρή ενίσχυση του εσωτερικού πόνου, όπως έχουμε δει…

Μπορεί να καταλάβει ο αναγνώστης γιατί ο σύγχρονος άνθρωπος αδυνατεί να δεχθεί την πηγή του σαν τον μοναδικό προορισμό της ψυχής του; Διότι κάθε μέρα που περνάει χάνει και περισσότερο μέρος της νόησής του… Του πνεύματος του… Αυτής της δύναμης που μπορεί χωρίς την ανάγκη υλικών μέσων να χαίρεται τη ενέργεια που ονομάζει αγάπη και την ευτυχία που λέγεται δημιουργία…
Τώρα ίσως ο αναγνώστης μπορεί να κατανοήσει έστω και λίγο τη σημασία της ενίσχυσης της επικοινωνίας της ψυχής μας με το σπίτι της… Με το μοναδικό τρόπο που μπορεί να γίνει… Με έναν μόνο… Εντάσσοντας τη θρησκεία στη ζωή του… Τη θρησκεία… Όχι απλά την επίσκεψη στην εκκλησία, αλλά τη βαθύτερη ιερή στιγμή… Το μέσον που αρχίζει η νόηση, ή πνεύμα ή σύνθεση σκέψης και συναισθήματος να ενεργοποιείται ξανά… Ένα μέσον όμως που οφείλουμε να κρατούμε πάντα καθαρό… Τόσο καθαρό, όσο η συνείδησή μας αναγνωρίζει με τη λέξη ιερό….

Αλκιρέας

ΠΗΓΗ