αβεβαιότητας και ανασφάλειας που δυστυχώς δεν είναι δικια τους υπόθεση.Με ρωτάνε και εμενα πως βλέπω το ένα,πως βλέπω το άλλο,τι να κάνω εκεί τι να κάνω εδώ και εγώ προσπαθώ να τους δίνω αισιόδοξες απαντήσεις και να τα σπρώχνω προς τον δρόμο της μάθησης.Η κλασική ατάκα είναι ότι τίποτα δεν γίνετε χωρίς προσπάθεια και πρέπει να τα καταφέρει μόνος του κανένας, για να έχει μεγαλύτερη αξία.Αλλα τη σημερινή εποχή,στις μέρες μας παίρνω την εξής απάντηση:και να πάρω το πτυχίο τι να το κάνω;Kαλύτερα σε κaνένα bar καμια καφετέρια ταβέρνα taxi κλπ.Και εκεί τι να τους πεις όχι πήγαινε στο πανεπιστήμιο να πάρεις το χαρτί όπως έλεγαν οι μανάδες μας?Το ένστικτο της επιβίωσης τους ωθεί προς τα εκεί!Και μετά λες υπάρχει όμως ελπίδα ……..το μέλλον είναι δικό τους και είναι πιο έξυπνα από εμάς και θα τα καταφέρουν καλύτερα από εμάς.ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ. ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ ……….. ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΨΗΛΑ !!!!
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice