Η ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

Μάς παραχώρησε κατ’ αποκλειστικότητα την πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη που με χαρά παρουσιάζουμε, με πρόφαση την κυκλοφορία του νέου του βιβλίου, Αρχή-Τέλος Σύμπαντος Κόσμου και Ανθρωπίνου Γένους (εκδ. Τάλως).
Η συνέντευξη αυτή προέκυψε από μια μεγάλη ηχογραφημένη συζήτησή μας που κράτησε δύο ολόκληρες νύχτες, την οποία, φυσικά, δεν μπορέσαμε να παρουσιάσουμε ολόκληρη εδώ, αλλά θα επιστρέψουμε σύντομα με περισσότερα από τον Ιωάννη Φουράκη…
ΣΤΡΑΝ-ΓΗ

Κύριε Φουράκη, στο νέο σας βιβλίο, Αρχή – Τέλος Σύμπαντος Κόσμου και Ανθρωπίνου Γένους, μεταξύ πολλών άλλων μελετών σας υποστηρίζετε ότι υπάρχει ένας δεύτερος Ήλιος στο ηλιακό μας σύστημα!
Ναι. Και υπάρχει μεγάλη δραστηριότητα αυτού του δεύτερου Ήλιου αυτήν την εποχή, που μάς επηρεάζει άμεσα.
Είναι πολλά που αποκαλύπτονται αυτήν την εποχή για τον Ήλιο μας, τα οποία τα παρακολουθώ με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Οι ειδικοί επιστήμονες αρχίζουν να μάς λένε όλο και πιο παράξενα πράγματα για τον Ήλιο μας. Και, εγώ –αν και δεν είμαι αστροφυσικός– θεωρώ παράλογο να μάς λένε ότι το στεφάνι του Ήλιου είναι πιο θερμό από τον πυρήνα του!
Ναι, επιμένω ότι αυτό που εμείς θεωρούμε ως Ήλιο, ο Ήλιος μας, είναι ένα κάτοπτρο που αντανακλά το φως ενός άλλου αστεριού, ενός άλλου Ήλιου.
Το ηλιακό μας σύστημα είναι δεύτερης γενιάς, λένε οι αστροφυσικοί. Υπήρχε στον χώρο του ηλιακού μας συστήματος ένας άλλος ήλιος, που κάποτε λένε καταστράφηκε και έγινε μετά ο δικός μας ήλιος και οι πλανήτες. Όμως εγώ θεωρώ πως αυτός ο ήλιος υπάρχει, γύρω ή κοντά στο ηλιακό μας σύστημα.
Αυτή είναι μια αρχαία ιδέα, που ορισμένοι σύγχρονοι επιστήμονες που ασχολούνται με τα γεγονότα της γέννησης του ηλιακού μας συστήματος, είτε σιγά-σιγά την ανακαλύπτουν ξανά, είτε την οικειοποιούνται από ορισμένους αρχαίους Έλληνες αστρονόμους ή μυθογράφους, που τη διατύπωσαν πρώτοι, χιλιάδες χρόνια πριν.
Το αστέρι που δίνει φως στον δικό μας ήλιο –ο οποίος, όπως είπα, είναι κάτοπτρο– είναι ο αναφερόμενος στην ελληνική μυθολογία ως γιος της Γαίας και του Ουρανού, ο Υπερίωνας, το όνομα του οποίου σημαίνει «τον Άνωθεν Πορευόμενον».
Γράφω πολλά γι’ αυτόν τον Δεύτερο Ήλιο, τον αληθινό Ήλιο, τον Υπερίωνα, στο νέο βιβλίο μου. Έχω ψάξει το ζήτημα πάρα πολύ και έχω καταλήξει σε πολλά συμπεράσματα. Επίσης, αυτόν τον καιρό ερευνώ και παρουσιάζω τα πορίσματά μου περί της αναμενόμενης ανατροπής ή αντιστροφής του Ήλιου «μας». Στο νέο μου βιβλίο αναφέρομαι –εκτός όλων των παραπάνω– και στη σχέση του ελληνικού αλφαβήτου με τον Ήλιο «μας», για να καταδείξω στη συνέχεια, λεπτομερώς, την πολύ σημαντική κοσμογονική σημασία συγκεκριμένων αριθμητικών συμβόλων και γραμμάτων, που θα αποτελέσουν καίριο βοήθημα σε όσους αναζητούν την αλήθεια.
Ο Υπερίωνας, ο αληθινός ήλιος, είναι ο Ήλιος της Δικαιοσύνης, που λέει ο Ελύτης. Κι ο Παλαμάς που λέει ότι «εγώ παίρνω φως από έναν άλλον ήλιο», στον Υπερίωνα αναφέρεται…

Στο βιβλίο σας καταδεικνύετε με πολλούς τρόπους και επιχειρήματα την πεποίθησή σας ότι η ελληνική μυθολογία είναι στενά συνδεδεμένη με το διάστημα…
Ναι, απολύτως! Για παράδειγμα, πιστεύω ακράδαντα –είμαι απόλυτα πεπεισμένος γι’ αυτό– ότι η Αργοναυτική Εκστρατεία όλη είναι περιπέτεια στο διάστημα. Όλα τα τοπωνύμια που αναφέρονται σε αυτήν την ιστορία, δοθήκανε μετά. Όλα τα γεγονότα που περιγράφει διαδραματίστηκαν στο διάστημα, κι εκεί είναι οι αληθινοί τόποι της περιπέτειας. Τα Αργοναυτικά του Απολλώνιου του Ρόδιου, είναι η βασική μελέτη που πρέπει να κάνει κανείς γι’ αυτό. Και να δοθεί ιδιαίτερη σημασία στην Αργώ, που ήταν ένα διαστημόπλοιο, αλλά και στα ιπτάμενα Πλοία των Φαιάκων, που εμφανίζονται και στην Οδύσσεια και στα Αργοναυτικά, τα οποία μπορούσες να τα κυβερνήσεις με τη σκέψη…
Ποιος είναι ο βασιλιάς των Φαιάκων; Ο Αλκίνοος. Αυτός παντρεύει τη Μήδεια και τον Ιάσονα, τους καταδίωκε ο στόλος του Αιήτη, εκεί στη Νήσο των Φαιάκων σταμάτησε η καταδίωξη. Μετά την καταδίωξη, οι ναύτες και το πλήρωμα πάνε απέναντι στην Αυλώνα. Η Αυλώνα ήταν αποικία των Χαλκιδαίων, εγκαθίστανται εκεί αυτοί, και μετά με τους Χαλκιδαίους κατεβαίνουν στη Χαλκίδα, από τη Χαλκίδα περνάνε στον Ωρωπό, κι έτσι αρχίζει αυτό που λέμε το γένος των «Αρβανιτών». Η Οσετία είναι η Αλβανία. Είναι το βασίλειο του Αιήτη. Και μετά στα ρωμαϊκά χρόνια έρχονται οι Αλβανοί. Η βάση τους είναι η Συκιώνα της Κορίνθου, όπου είναι βασιλιάς ο Αιήτης, ο οποίος είναι Γιος του Ηλίου. Ο Ήλιος είναι ο Υπερίωνας. Και ο Υπερίωνας είναι βασιλιάς των Ατλαντίων, (όχι των Ατλάντων, εκεί είναι η διαφορά, προσέξτε την). Ο Υπερίωνας λέει κάποια στιγμή «αποχωρώ εις τα εσώμενα» (δηλαδή «φεύγω, μέχρι κάποτε να γυρίσω»). Ο Αιήτης, ο γιός του, πήρε το βασίλειο. Ο Υπερίων κατέχει το βασίλειο αυτό μετά από μάχη με τον Ποσειδώνα, που κατέληξε ο Ποσειδώνας να πάρει τα παράλια και ο Υπερίωνας τα ορεινά.
Όλα αυτά, για παράδειγμα, είναι αστροφυσικά γεγονότα και δεν έχουν γίνει εδώ, αλλά στο διάστημα. Συμβολίζουν αστροφυσικά γεγονότα.
Στα Αργοναυτικά του Απολλώνιου του Ρόδιου, ο Αιήτης λέει στον Ιάσονα «ποιος είσαι εσύ και τι θέλεις εδώ στην κοιτιήδα Αία;». Η Αία είναι ο Αιθέρας. Γίνεται σήμερα μεγάλη μάχη στη φυσική για τη «Σκοτεινή Ύλη», η οποία γίνεται στην ουσία για τον Αιθέρα. Διότι ο Αιθέρας είναι η Ψυχή του Σύμπαντος. Η ψυχή του Θεού –αυτό είναι το σωματίδιο του Θεού που ψάχνουνε στο CERN!
Δεν έχουν όλα τα όντα ψυχή. Τα όντα που έχουνε ψυχή είναι τα ουράνια όντα, οι Ουρανίωνες. Κι αν είμαστε απ’ αυτούς έχουμε κι εμείς ψυχή. Οι Ουρανίωνες είναι τα αστρικά όντα, (δεν εννοώ τους λεγόμενους «Ουρανιδείς»).
Ο Κρόνος έκοψε τα αιδοία του Ουρανού… Ποια είναι αυτά τα «αιδοία»;

Σε ποιες εποχές της Γης γίνονται αυτά τα γεγονότα, που περιγράφονται με αυτούς τους τρόπους στην Ελληνική Μυθολογία;
Σε αρχαιότατες εποχές, φυσικά. Όλοι οι διαχωρισμοί των εποχών που κάνει η Γεωλογία, οι εποχές, οι αιώνες, οι περίοδοι, κλπ, όλες αυτές οι περίοδοι είναι αστροφυσικές. Και ο Δίας και ο Κρόνος που είναι βασιλιάδες αυτών των εποχών, είναι γεω-αστροφυσικές περίοδοι…
Ποιοί είναι οι Τιτάνες και ποιοι οι Ολύμπιοι; Ποιοι είναι οι «Εκπεσόντες»; Αυτό είναι ένα καίριο ερώτημα που πρέπει να επιχειρηθεί να απαντηθεί.
Πάντως, εγώ, εκ πρώτης όψεως τουλάχιστον, είμαι υπέρ των Κρονίων.
Οι ΑιγαιοΚρήτες ανήκανε στην περίοδο του Κρόνου, στη Χρυσή Εποχή, άρα είναι Κρόνιοι. (Δυστυχώς, οι Αθηναίοι, όπως λέει κι ο Θουκυδίδης, δεν αφήσανε τίποτε όρθιο στο Αιγαίο, που να έχει ανάμνηση του Αιγειακού Πολιτισμού. Τα κατέστρεψαν και τα διέγραψαν όλα…)
Μιλώντας γι’ αυτές τις μάχες των Θεών, μιλάμε για «μάχες» μεταξύ αστρικών σωμάτων. Στην ουσία μιλάμε για αστρονομία.
Σήμερα οι αστροφυσικοί μάς λένε ότι μετά από μερικά εκατομμύρια χρόνια ο Γαλαξίας μας θα συγκρουστεί με τον Γαλαξία της Ανδρομέδας, και θα προκύψει συνθετικά ένας άλλος Γαλαξίας. Αυτό, για παράδειγμα, δεν είναι μια σύγκρουση αστρικών σωμάτων;
Όταν λέμε π.χ. ότι στο δικό μας ηλιακό σύστημα ήρθε ένα σύννεφο αερίων και αυτό δημιούργησε τους πλανήτες και τον ήλιο, δεν είναι αστροφυσικό γεγονός; Και οι πλανήτες αυτοί πήραν τα ονόματα των θεών…

Αυτά τα ουράνια σώματα, κατά τη γνώμη σας, είναι έμψυχα όντα;
Για μένα, έμψυχα όντα είναι εκείνα που βρίσκονται στη σφαίρα –ή στην επιρροή– του Αιθέρα.
Αν μου επιτρέπετε εδώ να κάνω μια πρόβλεψη, μια αποκάλυψη: δεν θα περάσει πολύς καιρός και, Έλληνες επιστήμονες, (αν πρέπει να το κάνουν –εγώ εδώ διαφωνώ), θα προσδιορίσουν χώρο, συγκεκριμένο χώρο στην ουράνια γεωγραφία της ευρύτερης ελληνικής περιοχής, στο μοναδικό σημείο του πλανήτη όπου υπάρχει επί μονίμου βάσης σύννεφο Αιθέρα, πάνω από την Ελλάδα. Έχει εντοπιστεί, έχει καταγραφεί, έχει παρατηρηθεί, και το μόνο που μένει είναι το πότε θα γνωστοποιηθεί δημόσια.
Και ένας από τους λόγους που γίνονται πολλά στην περιοχή μας είναι αυτός, και ειδικότερα όσον αφορά στο λεγόμενο αστεροσκοπείο της Πύλου, όπου παίζεται ένα μεγάλο παιχνίδι εις βάρος του Ελληνισμού, όσον αφορά στα λεγόμενα Νετρίνο, τα οποία ο Πλάτωνας τα περιγράφει ως Διαϊοντα (γι’ αυτό, βλέπε και στο βιβλίο μου Κύδος).
Και μια και είπαμε για την Πύλο, μη ξεχνάτε ότι, πριν από μερικούς μήνες, πήγε εκεί ο πρόεδρος της Δημοκρατίας και επιθεώρησε εκεί. Γιατί πήγε εκεί;
Σε όλη αυτή την υπόθεση με την Πύλο, λένε πως εκεί καταγράφουν «σωματίδια» από το διάστημα. Τι σωματίδια; Τα «σωματίδια» πρέπει να έχουν υλική υπόσταση, να είναι απτά. Μας διαπερνούν λέει όλα μας τα σώματα και τον πλανήτη μας, «σωματίδια», που έρχονται από το πουθενά, Νετρίνα από το υπερπέραν. Ή είναι κάτι άλλο; Είναι μια Πύλη; Πώς ονομάστηκε Πύλος; Τι σχέση έχει με την Ελευσίνα, με τον Πανδίωνα, τους Αθηναίους βασιλείς Κεκροπίδες… Είναι μεγάλη ιστορία όλα αυτά…

Λοιπόν, όπως σας είπα, στη Μυθολογία, σε όλες τις συγκρούσεις πάσης φύσεως που εξιστορούνται σε αυτήν, στην ουσία μιλάμε για πόλεμο μεταξύ ουρανίων σωμάτων, σύγκρουση πλανητών, αστεροειδών, κλπ.
Αυτά είναι ζωντανά όντα; Η θεωρία της Γαίας λέει ότι η Γη είναι ζωντανό όν…
Επίσης, για την Αφροδίτη αρχίζω να έχω αυτήν την άποψη ότι είναι ζωντανό όν. Και ότι κατοικείται αυτή τη στιγμή.
Υπάρχει ζωή στα σύννεφα της Αφροδίτης, τουλάχιστον. Υποτίθεται ότι στην επιφάνειά της είναι μία κόλαση, έτσι μας λένε. Τα σύννεφα της, όπου έχει υποτίθεται θερμοκρασία μόνο 40 βαθμούς, είναι από μεθάνιο. Οι πρώτοι οργανισμοί στον πλανήτη Γη ζούσαν με μεθάνιο. Κάτω στον πυθμένα των ωκεανών της Γης μας σήμερα βρίσκουν πλάσματα που ακόμη ζουν με μεθάνιο.
Το μεθάνιο, με τους ηλιακούς ανέμους, τα μόρια μεθανίου που εκπέμπονται από την Αφροδίτη, στην ευθυγράμμιση της με τη Γη, περνούν εδώ, πολλές ανταλλαγές συμβαίνουν μεταξύ πλανητών… Είναι τόσα τα θαυμαστά που δεν ξέρουμε, αλλά πολλοί έχουν αρχίσει να τα υποψιάζονται…
Ένας από τους σκοπούς μου στο νέο βιβλίο μου, είναι να καταδείξω ότι η Πάνδημος Αφροδίτη, δηλαδή ο πλανήτης Αφροδίτη, είναι η ορμητήρια βάση ανθρωπόμορφων ερπετοειδών όντων, όπως προκύπτει από πολλές αρχαίες αλλά και σύγχρονες αναφορές τις οποίες καταδεικνύω με λεπτομέρειες.
Προσέξτε όμως! Στην Ελληνική Μυθολογία, υπάρχει διαφορά μεταξύ της Ουρανίας και της Πανδήμου Αφροδίτης: Η πρώτη, η Ουρανία Αφροδίτη, είναι η γενεσιουργός και η αεί αναγεννησιουργός ουσία του Αιθέρος, δηλαδή της ψυχής του Σύμπαντος. Ενώ η δεύτερη, η Πάνδημος Αφροδίτη, είναι ο πλανήτης Αφροδίτη, που είναι ένα υλικό Ον, που χρησιμοποιείται ως μεταλλακτικό και μεταβατικό όχημα σαυροειδών δαιμονικών όντων που, όταν βρίσκονται στον πλανήτη μας, μπορούν να μιμούνται την ανθρώπινη μορφή….
Αφού αναφέρομαι σε όλα αυτά στο βιβλίο μου, εξηγώ και τη σχέση της Παναγίας, του Χριστού αλλά και του περίφημου συμβόλου της Περιστεράς, με τον πλανήτη Αφροδίτη! Μετά την αποκάλυψη όλων αυτών, αναφέρομαι στον Πύργο της Βαβέλ, όπου μέσα από αυτήν την αναφορά φαίνεται και ο πραγματικός λόγος για τον μεγάλο πόλεμο στο Ιράκ, κατά τη γνώμη μου, που συμβολικά είναι η προετοιμασία της ελεύσεως του «Μεσσία» από τον πλανήτη Αφροδίτη…

Τελικά, ποιος είναι ο σκοπός της κυκλοφορίας του νέου σας βιβλίου, Αρχή–Τέλος Σύμπαντος Κόσμου και Ανθρωπίνου Γένους ;
Το εν λόγω βιβλίο, αποτελεί, στην ουσία, μια πολύ σημαντική εισαγωγή, που θα αποτελέσει πολύτιμο «κλειδί» για την καλύτερη κατανόηση ενός δεύτερου τόμου που θα κυκλοφορήσει λίγο αργότερα. Σε αυτόν τον πρώτο τόμο, που συγκροτείται από εννέα πολυσέλιδα κεφάλαια, αρχικώς γίνεται μια ιχνογραφική απεικόνιση της δημιουργίας του Σύμπαντος Κόσμου –και του τέλους του, καθώς και του ανθρωπίνου γένους. Σε αυτά, γίνεται η σύγκριση πολλών σύγχρονων επιστημονικών δεδομένων (Φυσικής, Αστροφυσικής, Γεωλογίας, Ανθρωπολογίας, κλπ) σε σχέση με εντυπωσιακά όμοιες ή ανάλογες αναφορές της αρχαίας ελληνικής Μυθολογίας και Γραμματείας, από τις οποίες μπορούμε να εξαγάγουμε πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα…

Στο βιβλίο σας λέτε πολλά ενδιαφέροντα πράγματα για τα Ομηρικά Έπη, την Ιλιάδα και την Οδύσσεια, και για τον Όμηρο…
Είμαι πεπεισμένος, ότι ο Όμηρος δεν έγραψε την Ιλιάδα αλλά τη βρήκε έτοιμη. Ήτανε ποίημα της Ελένης του Μουσαίου, (Ο Μουσαίος ήταν ο αρχιερεύς της Ελευσίνας, γιός του Ευπτόλαιμου και μαθητής του Ορφέα). (Ελένη είναι η Σελήνη, κι όταν μιλάμε για την Ελένη της Τροίας, περί Σελήνης μιλάμε).
Η Ελένη του Μουσαίου είναι η ποιήτρια της Ιλιάδας (όχι της Οδύσσειας). Φαίνεται ότι τα βρήκε έτοιμα τα Τρωικά ο Όμηρος…

Μα, υπήρχαν συγγραφείς πριν από τον Όμηρο για τα Τρωικά;
Όπως επισημαίνουν πολλοί μελετητές όλων των εποχών, τα έργα του Ομήρου δεν ήταν τα πρώτα που αναφέρονταν γραπτώς στα γεγονότα του Τρωικού Πόλεμου και στις μετέπειτα περιπέτειες των περιπλανήσεων του Οδυσσέα.
Όπως μας παραδίδουν μελετητές, όπως, για παράδειγμα, ο Περιπατητικός φιλόσοφος Πτολεμαίος Ξένος, αλλά και ο Μέγας Φώτιος στο έργο του Μυριόβιβλος: ο πρώτος άνθρωπος που εξιστόρησε τον Τρωικό Πόλεμο πολύ πριν τον Όμηρο, ήταν η Ελένη, μαθήτρια ή κόρη του πρώτου οργιομύστη του ναού της Ελευσίνας, του Μουσαίου, ο οποίος ήταν γιος ή μαθητής του Ορφέα.
Ο Αιλιανός, στο βιβλίο του Ποικίλη Ιστορία, αναφέρει πως ένας από αυτούς που έχουν γράψει σχετικά με τον Τρωικό Πόλεμο πριν από τον Όμηρο, ήταν και ο Οροιβάντης από την Τροιζήνα.
Όμως, Ιλιάδα πριν από τον Όμηρο λένε πως συνέγραψε και ο Δάρητας από τη Φρυγία, αναφέροντας, μάλιστα, πως συμμετείχε κι ίδιος στον Τρωικό Πόλεμο. Για τη φρυγική Ιλιάδα του Δαρήτα, γνωρίζω πως σώζεται μέχρι και σήμερα…
Ένας άλλος αυτόπτης μάρτυρας του Τρωικού Πολέμου λέγεται πως ήταν και ο Δίκτυς ο Κρης (ο Κρητικός), ο πρώτος πολεμικός ανταποκριτής, που περιέγραψε τα γεγονότα του περίφημου πολέμου σε ένα βιβλίο που ανακαλύφθηκε στην Κρήτη, μέσα σε ένα κιβώτιο που βρέθηκε στον τάφο του, όταν άνοιξε μετά από σεισμό. Το βιβλίο που βρήκαν εκεί, το έστειλαν στη Ρώμη, δώρο στον αυτοκράτορα Νέρωνα, ο οποίος το παρέδωσε σε κάποιον Σεπτίμιο για να το μεταφράσει στα λατινικά, υπό τον τίτλο Εφημερίς Τρωικού Πολέμου. Το λατινικό κείμενο περιλαμβάνει έξι βιβλία, στα οποία, αφού προτάσσεται ο πρόλογος του μεταφραστή, επακολουθεί η αφήγηση της αρπαγής της Ελένης, η έκθεση των συμβάντων του Τρωικού Πολέμου, και όλα όσα επακολούθησαν, μέχρι και τον θάνατο του Οδυσσέα. Η μετάφραση αυτή χρησίμευσε ως ιστορική πηγή στους Βυζαντινούς ιστορικούς και χρονογράφους. Πρόκειται για ένα έργο που γενικά θεωρείται ότι δημιουργήθηκε με βάση πολύ παλαιότερα ελληνικά κείμενα. Όλα αυτά υπάρχουν και στο Λεξικό Σούδα, με τη διαφορά ότι εκεί αναφέρεται πως το βιβλίο βρέθηκε και μεταφράστηκε στα λατινικά επί αυτοκράτορα Κλαυδίου.
Εδώ αξίζει να αναφέρω πως στο Λεξικό Σούδα γράφτηκε και ότι, πριν τον Όμηρο, Ιλιάδα συνέγραψε και ο Κόριννος ο Ιλιεύς, μαθητής του περίφημου ήρωα του Τρωικού Πολέμου Παλαμήδη. Ο Παλαμήδης, βέβαια, εκτός των άλλων, φέρεται και ως «ο εφευρέτης των δωρικών γραμμάτων».
Ένας επικός συγγραφέας πριν από τον Όμηρο, ήταν επίσης και ο Μελήσανδρος ο Μιλήσιος, που έγραψε για τη μάχη μεταξύ Λαπίθων και Κενταύρων.

Τα τοπωνύμια που αναφέρονται στην Ιλιάδα και την Οδύσσεια, όπως π.χ. Αυλίδα, Τροία (Ίλιον), Φαιακία (Σχερία), Ιθάκη, κ.ά., δεν αντιστοιχούν σε πραγματικούς τόπους. Για παράδειγμα, με το όνομα Ιθάκη δηλώνεται «ο τόπος που βρίσκεται στα δυτικά του Ωκεανού», και επίσης με αυτό το όνομα προσδιορίζεται το κοσμικό στοιχείο του Νερού.
Ούτε, βέβαια, υπήρξαν ως φυσικά πρόσωπα οι ήρωες αυτών των επών, π.χ. η Ελένη, ο Πάρης, ο Αγαμέμνων, ο Αχιλλέας, ο Πάτροκλος, κλπ. Κυρίως δεν υπήρχαν –πάντα ως φυσικά πρόσωπα– οι Φαίακες, καθότι ήταν (είναι) Ουράνια όντα, ή Ιόντα, ή έστω εκφάνσεις και εκφράσεις Κοσμικών Όντων και Ιόντων, καθώς αυτοί γεννήθηκαν από τις σταγόνες αίματος του θεού Ουρανού. (Είπαμε, ο Κρόνος έκοψε τα «αιδοία» του Ουρανού…)
Ούτε, βέβαια, υπήρξε ποτέ ως φυσικό πρόσωπο και ο ίδιος ο Όμηρος, ο φερόμενος ως ποιητής των επών της Ιλιάδας και της Οδύσσειας.

Και τί υποστηρίζετε ότι σημαίνουν τα ονόματα των ηρώων αυτών των Επών;
Όλα τα πρόσωπα και οι καταστάσεις που αναφέρονται στα «Ομηρικά Έπη», αφορούν γαλαξιακά, αστρικά, διαστρικά, πλανητικά και διαπλανητικά Όντα (σώματα) ή γεγονότα, συμβάντα και φαινόμενα, τα οποία έδρασαν και εμφανίστηκαν προ της ολοκληρώσεως της δημιουργίας του Σύμπαντος. Κυρίως πριν τη δημιουργία του δικού μας ηλιακού και πλανητικού συστήματος, δηλαδή κατά τη λεγόμενη «Εποχή του Κρόνου», αν όχι «του Ουρανού».

Για παράδειγμα, η μυθολογία (και η μυθολογία είναι Ιστορία, δεν είναι απλά «μύθοι» και δεν έχει καμία σχέση με παραμύθια), εξιστορεί ότι πάλεψε ο Ήλιος με τον Ποσειδώνα για την Κόρινθο. Όλα αυτά είναι αστρικά συμβάντα: όταν λέμε Κόρινθος, Ποσειδώνας, κλπ, δεν εννοούμε τα γεωγραφικά σημεία που ξέρουμε, δεν υπάρχουν εδώ, δεν εννοεί αυτήν την Κόρινθο ή τη Συκιώνα, κλπ. Ούτε ότι μετά τα Τρωικά, με την Ιφιγένεια που βρέθηκε στην Ταυρίδα, έπεσε στ’ αλήθεια το άγαλμα της Αφροδίτης από τον ουρανό, ή ότι έπεσε ο Λέων της Νεμέας, κλπ…
Η μυθολογία λέει τα πραγματικά αστροφυσικά γεγονότα. Κι αν βάλουμε κάτω τη μυθολογία και τη σύγχρονη γεωλογία και αστροφυσική, και δούμε την εξέλιξη του πλανήτη μας σε συνδυασμό με τις χρονικές κατατάξεις σε εποχές, πώς έγινε η Παν-Γαία, πώς δημιουργήθηκαν οι Ήπειροι, κλπ, και ξαναβρούμε π.χ. πόσες φορές καταβυθίστηκε και ξαναδημιουργήθηκε η Αιγηίδα, και το Αιγαίο, τότε θα καταλάβουμε πάρα πολλά πράγματα.
Για παράδειγμα: Επέμενα και επιμένω ότι η περιοχή της Κρήτης που τη λέμε Τσούτσουρα, αν πάρουμε τον χάρτη του δορυφόρου, θα δούμε ξεκάθαρα ότι είναι ξεχωριστό κομμάτι της δυτικής πλευράς της Κρήτης όλα τα Αστερούσια όρη, φαίνεται ότι είναι ένα κομμάτι που έχει ενταχθεί εκεί, είναι μετεωρίτης, εγώ είμαι απόλυτα βέβαιος ότι είναι μετεωρίτης που δημιούργησε αυτά τα όρη εκεί πέρα. Και γι’ αυτό αν πάρουμε την αιγυπτιακή μυθολογία και την ΑιγαιοΚρητική, την Ορφική αν θέλετε πιο απλά, (διότι εγώ πιστεύω ακράδαντα ότι η Ορφική κοσμογονία είναι των Αιγαιοκρητών), λένε το ίδιο πράγμα.
Θα δείτε και πώς ερμηνεύω στο νέο βιβλίο μου το όνομα Τσούτσουρας, που προέρχεται από τα αιγυπτιακά…

Και ο Όμηρος ποιος ήταν τελικά; Και τι λέτε για την Ορφική Κοσμογονία;
Λοιπόν, όλη αυτή η Ορφική Κοσμογονία είναι του Επιμενίδη.
Και ο μοναδικός ανδριάντας –δε μιλάμε για αγάλματα θεών– που υπήρχε στην Ελευσίνα, ήταν του Επιμενίδη, στον περίβολο του ναού.
Μετά ο Πεισίστρατος διόρισε την Τριανδρία των λογίων –ο Ονομάκριτος, ο Επιμενίδης και ο Μελάμποδας– και κατέγραψαν τα «Ομηρικά», την Ιλιάδα και την Οδύσσεια, από την προφορική παράδοση.
(Ο Πεισίστρατος είναι ο μόνος Έλλην μονάρχης της Αττικής. Ο Πεισίστρατος είναι απόγονος του Νέστορα. Ο Νέστορας πήρε μέρος στα Αργοναυτικά, και είναι κατ’ ευθείαν απόγονος του Έλληνα…)
Δηλαδή, δεν υπήρξε Όμηρος ως φυσικό πρόσωπο. Είναι «Ο Μηρός».
Όποια εγκυκλοπαίδεια ιατρική κι αν ανοίξεις σήμερα και διαβάσεις για τον Μηρό στο λήμμα Μηρός, θα δεις ότι λέει πως εκεί εστιάζεται το «πρωτο-κύτταρο». Ο Όμηρος ήταν το «πρωτο-κύτταρο της Μνήμης».
Αυτά με τον Μηρό τα συναντάμε παντού στον αρχαίο κόσμο. Και στην Παλαιά Διαθήκη ακόμη, λέει ότι ο Ιακώβ πάλεψε με τον Άγγελο Κυρίου, και ο Άγγελος Κυρίου τού νάρκωσε τον Μηρό, και τότε τού λέει ότι από δω και πέρα δεν θα λέγεσαι Ιακώβ, θα λέγεσαι Ισραήλ. Για τον Μηρό έχουμε πολλές ιδιόμορφες αναφορές, όπως το σπέρμα του Ήφαιστου στον Μηρό της Αθηνάς, ή ο Δίας που έραψε στον Μηρό του τον Διόνυσο και μετά γεννήθηκε ο Διόνυσος από τον Μηρό του Δία, κλπ.

Προσοχή. Τα αρχαία κείμενα δεν λένε «Δίας» αλλά «Ζευς», κι εκεί είναι η μεγάλη διαφορά. Στη θρησκεία των ΠρωτοΑιγαίων ο υπέρτατος θεός είναι ο Ζευς. Ο Δίας είναι ο νεώτερος θεός διότι έχει υλική υπόσταση. Είναι πλανήτης. Αυτός γεννάει, αρχικά ως αέρια μάζα, τον Ήλιο, την Αφροδίτη, και όλους τους άλλους πλανήτες, όταν ήρθε στο δικό μας σύστημα ως τιτάνια μάζα αερίων…

Μιλήστε μας για τη διαφορά των ονομάτων Ζευς και Δίας…
Ο διαχωρισμός Δίας / Ζευς είναι πολύ σημαντικός. Άλλος ο ένας, άλλος ο άλλος. Ο Ζευς δεν είναι ο Δίας! Κακώς έχει γίνει ταύτιση. Αν διαβάσετε ένα αρχαίο κείμενο, δείτε π.χ. στον Ησίοδο, όπου το αρχαίο κείμενο λέει «Ζευς» ο μεταφραστής μεταφράζει «Δίας»! Το ίδιο κάνουν παντού. Εκεί είναι που την έχουμε πατήσει…
Ο αρχαίος μεγάλος θεός μας είναι ο Ζευς!

Ο πανεπιστήμονας Αριστοτέλης τόνισε πως οι αρχαίοι μυθογράφοι ήταν λεπτολόγοι και αστρονόμοι. Οπότε τίποτε από αυτά που αναφέρουν δεν είναι τυχαίο. Οι αρχαίοι Έλληνες, λοιπόν, που είναι ονοματοδότες των άστρων και των αστερισμών, είχαν δώσει σε αυτόν τον πλανήτη το όνομα του βασιλιά των θεών, παρόλο που υποτίθεται ότι δεν γνώριζαν ότι όντως ήταν ο μεγαλύτερος πλανήτης του συστήματός μας, δηλαδή ο βασιλιάς των πλανητών. Όμως εγώ συμπεραίνω πως γνώριζαν. Είναι πολλά αυτά που γνώριζαν, ίσως και περισσότερα απ’ αυτά που γνωρίζουμε σήμερα.
Θεωρώ πως στους αρχαιοελληνικούς μύθους ο Όλυμπος είναι το όλο εσωτερικό και εξωτερικό ηλιοπλανητικό μας σύστημα, και κυβερνήτης του ο γίγαντας πλανήτης Δίας. Δηλαδή, όλες οι πληροφορίες που έχουμε από την ελληνική Κοσμογονία και γενικά τη Μυθολογία σχετικά με τους Ολύμπιους θεούς και τον ηγέτη τους, τον Δία, αναφέρονται στη δημιουργία και την εξέλιξη του ηλιοπλανητικού μας συστήματος.
Όμως, είπαμε ότι ο Δίας είναι διαφορετικός του Ζηνός (Ζευς), όπως άλλωστε τονίζει και ο Πλάτωνας. Όμως, αν και ο Ζευς είναι ομοούσιος με τον Δία, δεν πρόκειται για δύο διαφορετικά ονόματα του ίδιου πλανήτη. Η διαφορά ανάμεσα σε αυτούς τους δύο είναι ανάλογη με τη διαφορά της Ουρανίας με την Πάνδημο Αφροδίτη, για την οποία σας μίλησα πριν: Ο Ζευς δεν έχει υλική υπόσταση και δομή. Αντίθετα, ο Δίας, είναι ο πλανήτης, που φυσικά έχει υλική δομή, είναι ορατός και εξερευνήσιμος.
Μελετώντας την αρχαιοελληνική γραμματεία, μπορούμε να διακρίνουμε δύο κύριες παραλλαγές του μύθου της γέννησης του Διός:
Στην πρώτη εκδοχή, μαθαίνουμε ότι η Ρέα, η σύζυγος του Κρόνου, θύμωσε επειδή εκείνος κατάπινε τα παιδιά τους, και για τον λόγο αυτό, γέννησε τον Δία κρυφά, σε ένα σπήλαιο του όρους Δίκτυ στην Κρήτη. Εκεί, τον νεογέννητο Δία ανέθρεψαν οι Κουρήτες, που φρουρούσαν ένοπλοι το σπήλαιο, καθώς και οι νύμφες Ίδη και Αδράστεια, οι οποίες έτρεφαν το θεϊκό βρέφος με το γάλα της αίγας Αμάλθειας.
Σύμφωνα με την άλλη παραλλαγή, ο Δίας γεννήθηκε στο όρος Λύκαιο της Αρκαδίας, και στην Κρήτη τον μετέφερε η νύμφη Νέδα. Έλεγαν, μάλιστα, ότι κατά τη μεταφορά ο αφαλός του βρέφους έπεσε από τα χέρια της νύμφης κοντά στη Κνωσό, σε έναν τόπο, που γι’ αυτόν τον λόγο οι Κύδωνες τον ονόμασαν Ομφάλιον. Η Νέδα παρέδωσε τον Δία στις κόρες του βασιλιά Μέλισσου, τη Μελίσση και την Αμάλθεια, οι οποίες, και σε αυτήν την εκδοχή, τον ανέθρεψαν μέσα σε ένα σπήλαιο του όρους Δίκτυ με το γάλα της Αμάλθειας.
Θεωρώ πως από τις δύο προαναφερόμενες εκδοχές για τη γέννηση του Δία, μπορούν να εξαχθούν πολύ ενδιαφέροντα συμπέρασμα για τις συνθήκες που επικρατούσαν στο ηλιακό μας σύστημα όταν ακόμη βρισκόταν υπό διαμόρφωση. Πιστεύω πως και άλλοι μύθοι που σχετίζονται με το εν λόγω ελληνικό νησί, έχουν κοσμολογικές προεκτάσεις. Για παράδειγμα, οι μύθοι που αναφέρονται στον Αστραίο ή Αστερίωνα, υπονοούν την πτώση ενός ουράνιου σώματος –ενός κομήτη ή αστεροειδή– στο νησί της Κρήτης.
Αυτά για τον Δία. Από την άλλη, ο Ζευς –όπως αναφέρει και ο Πλούταρχος στο Παρ’ Ομήρω έργο του– είναι ο Αιθέρας, δηλαδή η Ουσία των Ουσιών του Σύμπαντος αλλά και η ένθερμη ουσία που λάμπει και κατοικεί στα νέφη του ουρανού.
Εδώ, πρέπει να λάβετε υπόψη σας ότι ο Ζευς ήταν εκείνος που αρχικά λάτρευαν οι Αιγαιοκρήτες και ότι η λατρεία του Διός εμφανίστηκε πολύ αργότερα…

Και τι είναι όλη αυτή η ιστορία με τον τελευταίο ιερέα της Ελευσίνας, ο οποίος υποτίθεται ότι είναι αθάνατος;
Ο τελευταίος ιερέας της Ελευσίνας δεν είναι ο Ιλάριος, είναι ο Νεστόριος, αυτός λέει ότι πρόκειται να καταστραφεί ο ναός. Από την άλλη, ο Νεστόριος είναι ο αληθινός ιδρυτής του «Μωαμεθανισμού».
Ο Νεστόριος φεύγοντας από την Ελευσίνα, πάει στη Σπάρτη (κι όταν λέμε Σπάρτη, εννοούμε από την πίσω πλευρά του Ταΰγετου, εγώ υπολογίζω). Από εκεί πάει στα Κύθηρα. Η σημερινή Πελασγία είναι η νέα Ελευσίνα. Ιδρύουν τη Νέα Ελευσίνα, ακολουθεί ο Ιλάριος, εγκαθίσταται εκεί.
Ο Νεστόριος, από την άλλη, είναι πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως. Τον κατηγορούν για αιρετικό, τον καθαιρούν και τον εξορίζουν, και πάει στα Βόστρα, σε μια έρημο κοντά στη Σαουδική Αραβία. Εκεί χτίζει ένα μοναστήρι. Από εκεί αργότερα περνάνε ο θείος του Μωάμεθ μαζί με τον Μωάμεθ καθώς κάνανε εμπόριο, και ο Μωάμεθ σπουδάζει εκεί, στο μοναστήρι του Νεστόριου.

Η «Αγέλαστος Πέτρα» ήταν στην Ελευσίνα, και μεταφέρθηκε στη Νέα Ελευσίνα. Έχουμε βρει κομμάτι της Αγέλαστης Πέτρας! Το μάρμαρο αυτό, (διότι το μάρμαρο λέγεται πέτρα όχι λίθος), έχει πάνω του γραμμένη όλη την Κοσμογονία. Εκεί γίνεται η μύηση. Μόνο για τους αρχιερείς, όχι για τους μύστες –αυτοί παραμένουν στον προθάλαμο.
Λοιπόν, αυτά τα Μυστήρια και την Πέτρα, τα μεταφέρουν στην περιοχή της Σπάρτης, και εκεί βρέθηκε κομμάτι της με απόσπασμα του κειμένου, και γι’ αυτό μετά, επί Ναπολέοντος, ήρθε εκείνος ο περιβόητος Γάλλος καλόγερος από τους Ιησουΐτες και κατέστρεψε ό,τι απόμεινε από τη Σπάρτη, που την είχε προηγουμένως ισοπεδώσει ο Αλάριχος.
Όταν λέμε Σπάρτη, να ξέρετε, μιλάμε για τον Μυστρά, η σύγχρονη Σπάρτη είναι δημιουργία του Όθωνα, η αληθινή Σπάρτη είναι στον «Μυστρά», όπως τον λέμε σήμερα. Γι’ αυτό και δε βρέθηκε τίποτε εκεί, τα είχαν ισοπεδώσει όλα, τα έκαναν ένα μεγάλο χωράφι, και φυσικά δεν μιλάμε για την περιοχή της σύγχρονης Σπάρτης.
Ο τελευταίος νόμιμος ιεροφάντης των Μυστηρίων φαίνεται από τις πηγές ότι είναι ο Ευμολπίδης (από το γένος των Ευμολπιδών) Νεστόριος, ο οποίος ανήγγειλε «την αρχή της μεγάλης πνευματικής νύχτας για την ανθρωπότητα». Μετά ο Αλάριχος, συνοδευόμενος από χριστιανούς μοναχούς κατέστρεψε το ιερό της Ελευσίνας και σκότωσε όλο το ιερατείο που είχε μείνει εκεί.
Μετά, από την άλλη, οι διάδοχοι του Νεστόριου στα Βόστρα, είναι οι Νεστόριοι, από αυτούς είναι και οι Νεστοριανοί στο Ιράκ. Ή οι σημερινοί Θωμαϊτες στην Ινδία και στην Κορέα κλπ, (π.χ. Θωμαϊτης στην Κορέα είναι ο ιδιοκτήτης της Τογιότα). Οι Νεστοριανοί θεωρούνται αίρεση από την καθολική Εκκλησία.

Οι αρχαίοι Αθηναίοι είναι υποχθόνιοι στην καταγωγή! Και όλη η Μυθολογία για τον Θησέα –τον αρχετυπικό ήρωα των Αθηναίων– είναι πλαστή, είναι μετά την Πεισιστράτια Δυναστεία, φτιαγμένη κατά παραγγελία για να δημιουργήσουν οι Αθηναίοι προϊστορία, ένα υπόβαθρο γενεαλογικής καταγωγής.
Και πρέπει να δείτε τη συνεχή σύγκρουση που έχουν οι Αθηναίοι με τους Ελευσίνιους. Υπάρχει ένας πόλεμος για όλα αυτά από τα αρχαιότατα χρόνια…

Λέτε ότι οι Αθηναίοι ήταν «υποχθόνιοι»;
Όταν λέμε υποχθόνιος τι εννοούμε; Τι εννοούμε με τον Ήφαιστο; Όταν το μεθάνιο που εκπέμπουν τα ηφαίστεια κατεβαίνει προς τα κάτω τι γίνεται; Γίνεται αιθάλη. Αυτή δεν έχει ζωικούς οργανισμούς; Από εκεί έχουν προέλθει οι Αθηναίοι. Από τον μετεωρίτη της Παλλήνης. Οι αστροφυσικοί τώρα δεν έχουν αρχίσει να μας λένε ότι η ζωή στη Γη ήρθε από μετεωρίτες; Με τον μετεωρίτη της Παλλήνης, πριν τους Παλληνιδείς –που είναι η βάση των Αθηναίων και μετά είναι οι Κεκροπίδες– έχουμε τους Φλεγίες. Γι’ αυτούς λέγεται ότι «γεννούσαν από τα κόπρανά τους» (βλέπε π.χ. στους Ομηρικούς Ύμνους) Και λέει ο Παυσανίας (μ.Χ.) ότι «εγώ τους συνάντησα τους Φλεγίες. Μιχθήκανε με τους Φωκείς και εξαφανιστήκανε». Το ψάχνω και βρίσκω ότι οι Φλεγίες υπάρχουν και σήμερα, είναι αυτοί που δεν έχουν γένια, οι σπανοί. Ο σπανός έχει στύση, έχει σπέρμα, αλλά δεν έχει το γόνος. Και έχει και γυναικεία λεκάνη, δηλαδή μεγάλη λεκάνη. Και αυτοί, κατά την εθνική στατιστική υπηρεσία, όπου πήγα και ζήτησα να μάθω πού είναι οι περισσότεροι σπανοί, οι πιο πολλοί βρίσκονται στον Ορχομενό της Βοιωτίας. Και, όντως, στον Ορχομενό είχαν την έδρα τους οι Φλεγίες. Αυτοί τεκνοποιούσαν από τα κόπρανά τους, σύμφωνα με τα αρχαία κείμενα. Όπως οι Σκαραβαίοι, που τους βρίσκουμε θαμμένους μαζί με τους Φαραώ…
Στο βιβλίο μου Μίξις και Ανακύκλισις Μυθολογίας και Ιστορίας, αναφέρομαι στην επιστροφή των Αργοναυτών, και ειδικά στο σημείο όπου ο μάντης Φινέας τούς δείχνει τον δρόμο να γυρίσουνε στον Ορχομενό. Κι εγώ δεν ήξερα ότι είναι ο Ορχομενός της Αρκαδίας. Εκεί τους είπε να γυρίσουνε, στην Αρκαδία. Άλλος είναι ο Ορχομενός της Βοιωτίας. Αν ετυμολογήσετε τη λέξη Ορχομενός θα βρείτε πολλά…

Επιμένω ότι η Αργοναυτική Εκστρατεία διαδραματίζεται στο διάστημα, και ότι όλα τα επεισόδια του Ομήρου είναι αστροφυσικά γεγονότα, και είναι όλα γεγονότα που έχουν γίνει μεταξύ αστρικών σωμάτων (ή οντοτήτων).

Οι επόμενες μεγάλες ανακαλύψεις/αποκαλύψεις θα είναι δύο: ή μία είναι το τμήμα από την Αγέλαστο Πέτρα, με την Κοσμογονία την Ορφική, που μεταφέρθηκε και διασώθηκε από τον Ιλάριο. Και η άλλη θα είναι η σχετική με τον Αιθέρα. Αιθέρας, υπό μορφή νέφους, υπάρχει μονίμως πάνω από τον ελλαδικό χώρο…

Καταληκτικά, για τους Αθηναίους, βλέπετε την περίπτωση του Πελοποννησιακού Πολέμου, (όπου έγιναν τα αίσχη εις βάρος της Ελλάδας και του Ελληνισμού, που για μένα όλη αυτή η καταστροφή ήταν κατασκεύασμα του Περικλή), μέχρι τότε οι Έλληνες σε όλων των ειδών τις μάχες, (Πελασγικό γένος που ελληνοποιήθηκε σταδιακά, και όταν μιλάμε για Έλληνα μιλάμε για ιερέα ή απόστολο, στην ιστορία οι Έλληνες είναι μόνο του Αχιλλέα η στρατιά), σέβονταν τους νεκρούς και ακόμη και τους νεκρούς των εχθρών τους και κάνανε ανακωχή για την περισυλλογή τους, ενώ στον Πελοποννησιακό Πόλεμο δεν το κάνανε αυτό το πράγμα, όπου και ήταν το αίσχος του ανθρωπίνου γένους. Στην περίοδο του πολέμου αυτού, δείτε για παράδειγμα μόνο την περίπτωση της μάχης της Ποτίδαιας και της Ολύνθου –για να μην πάμε και στον Κερκυραϊκό εμφύλιο– αυτά που κάνουνε οι Αμερικάνοι και οι Εγγλέζοι είναι παρθεναγωγείο μπροστά στους Αθηναίους σε όλες τις περιπτώσεις…

Και τι λέτε για τους Σπαρτιάτες;
Πώς μπορούμε να ξεχωρίσουμε τους Σπαρτιάτες από τους Λακεδαιμόνιους; Για παράδειγμα ο Λεωνίδας δεν ήταν Σπαρτιάτης, ήταν Λακεδαιμόνιος. Οι Λακεδαιμόνιοι είναι σήμερα οι Μανιάτες.
Στη Σπάρτη οι ιερείς των Καταχθονίων φορούσανε μαύρα. Αυτό έχει σημασία. Γι’ αυτό και ο Ιώσηπος αναφέρει την επιστολή εκείνου του Ραβίνου που λέει στους Σπαρτιάτες ότι «είμαστε αδέρφια».
Πρέπει να κάνουμε τον διαχωρισμό μεταξύ Σπαρτιατών και Λακεδαιμονίων. Γιατί είχανε δυο βασιλιάδες; Μα, διότι υπήρχαν δύο διαφορετικές φυλές.
Μεγάλα παιχνίδια παίζονται στα ονόματα, και το έχω πει πολλές φορές και όλο το φωνάζω. Και το μεγαλείο του Πλάτωνα είναι στον Κρατύλο στο κεφάλαιο Περί Ονομάτων. Αλλά ποιοί από εμάς έχουν την κατάλληλη παιδεία για να τα μελετήσουν αυτά τα πράγματα και να τα κατανοήσουν εις βάθος;

Ο Λεωνίδας και οι Τριακόσιοι στις Θερμοπύλες φύγανε. Δεν πέθαναν.
Πιο πάνω λέγαμε για τους νεκρούς. Η έννοια του θανάτου δεν υπήρχε πριν από τον Αριστοτέλη. Μέχρι τότε μιλούσαν για μετάβαση ή για ύπνο. Ακόμη και στην ορθόδοξη παράδοση και ορολογία μιλάμε για «κοιμητήριο» ή για «μνήμα». Δεν υπάρχει «τάφος».

Λοιπόν, παντού πάνω σε αυτό το δίλημμα πέφτουμε. Ποιος ήταν ποιος… Στα πάντα…
Λοιπόν, αναρωτούμενοι ποιος ήταν ποιος: Ποιοι ήταν οι Ατρειδείς;
Γιατί ο Μιτεράν επί χρόνια, ως πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, έρχεται ως φιλοξενούμενος του κ. Μολυβιάτη κάπου στο Ναύπλιο, όπου ήταν τα γαλλικά αντιτορπιλικά με τα πυρηνικά, ερχόταν λέει εδώ και έγραφε βιβλίο για την Επιστροφή των Ατρειδών. Ψάξανε πολύ οι δικοί μας στη Γαλλία για τα χειρόγραφα αυτά, μετά τον θάνατο του Μιτεράν, αλλά φαίνεται ότι πρόλαβε και τα άρπαξε η υπουργός του των εξωτερικών……….
Η οικογένεια του Αγαμέμνωνα είναι οι Ατρειδείς, μεταξύ άλλων.
Αν διαβάσετε στον Πολιτικό του Πλάτωνα, θα βρείτε τον Μύθο της Χρυσής Αμνάδος, θα δείτε εκεί τη διακυβέρνηση επί βασιλέως Κρόνου, και τη σημασία της εποχής του Κρόνου που λέγαμε νωρίτερα. Και στο Συμπόσιο, επίσης.
Ο Απολλώνιος ο Ρόδιος, είναι σημαντικό όταν λέει ότι οι Αρκάδες υπήρξαν «προ της ελεύσεως της Σελήνης», και σ’ ένα άλλο σημείο λέει ότι «δεν είχε ολοκληρωθεί η δημιουργία των άστρων». Οι Ατρειδείς, και ο γιος του Ατρέως ο Θιέστυς, λέγεται ότι «καταστερίζεται» και γίνεται ο αστερισμός του Κριού, και έτσι μπήκε στο ζωδιακό κύκλο. Πώς και γιατί «καταστερίστηκε»;
Από εκεί πάμε πίσω και πάμε στη δημιουργία του Πελασγικού γένους, στην αρχαία Αιγύν, που είναι υποτίθεται η μάνα και ο πατέρας του Ινάχου. Ο Ίναχος γεννάται δίχως να υπάρχει πατέρας. Από την αρχαία Αιγύν, που είναι το τελικό κύτταρο, και Αιγύν είναι το απεριόριστο και βαθύ σκοτάδι. Και ο Ίναχος, επίσης, δεν έχει γυναίκα. Και από αυτόν αρχίζει η γενεαλογία του Πελασγικού Γένους…
Πολλά μυστήρια κρύβονται σε όλα αυτά, και σε τόσα μα τόσα άλλα…

Όλη η Μυθολογία και αρχαιότατη Ιστορία βρίσκεται σε σύγκριση με τη σύγχρονη αστροφυσική.
Δείτε, για παράδειγμα, κάτι που λέει ο Δρ. Νανόπουλος, που το βρήκα προ εκπλήξεώς μου στον Οβίδιο, στα Αστρονομικά. Λέει ο Νανόπουλος σε συνέντευξή του στην Καθημερινή, αναφερόμενος στο λεγόμενο Μπιγκ Μπανγκ, λέει ότι «υπήρχε ένα μόνο σωματίδιο ύλης το οποίο εξερράγη», και την ίδια ακριβώς φράση λέει ο Οβίδιος!
Γιατί οι Ορφικοί λένε ότι όλα προήλθαν από το «Ορφικό Ωό», από ένα αυγό δηλαδή; Αν πάρουμε ένα ωό, και δούμε τη δομή του, είναι το Σύμπαν. Ένα αυγό που έσπασε και προήλθε το Σύμπαν.
Όλα τα αστροφυσικά, γεωφυσικά, και ανθρωπολογικά γεγονότα υπάρχουν στην Ελληνική Μυθολογία. Παρά τις διευκρινήσεις του Πλάτωνα στον Κρατύλο ότι η μυθολογία είναι διασπασμένη.
Αν κάνουμε σύγκριση στη μυθολογία, στη σύγχρονη αστροφυσική και στη γεωλογία, θα τα βρούμε όλα αυτούσια.
Όσοι έζησαν μετά από κατακλυσμούς στις κορυφές των βουνών, ήταν απόγονοι θεών, και διηγούνται όλα τα οποία έζησαν, όπως λέει ο Πλάτωνας.

Μιλήσατε για όντα που έχουν και για όντα που δεν έχουν ψυχή. Τι εννοείτε;
Ναι. Ποιοι άνθρωποι έχουν και ποιοι δεν έχουν ψυχή; Και τι εννοούμε ψυχή; Και πώς μπορούμε να την εντοπίσουμε;
Οι Ουρανίωνες, είπαμε, είναι αυτοί που έχουν ψυχή.
Οι Χθόνιοι, οι Υποχθόνιοι και οι Καταχθόνιοι, δεν έχουν ψυχή.
Ποιοί είναι ποιοί, όμως;
Το πρώτο χαρακτηριστικό, από το οποίο μπορούμε σήμερα να διακρίνουμε, είναι από τα μάτια.
Αν διαβάσετε, για παράδειγμα, στο Βίο του Χρυσόστομου τον διάλογο μεταξύ Διογένη και Μεγάλου Αλέξανδρου, περιγράφονται επακριβώς και πολλά θα καταλάβετε για αυτά.
Για να τους διακρίνουμε σήμερα θα πρέπει να δούμε την κατατομή του αμφιβληστροειδούς και την κίνηση των ματιών. Αλλά, γιατί όχι, και την κίνηση του σώματος.
Βέβαια, υπάρχουν και τα σύγχρονα κατασκευάσματα από τα βιολογικά εργαστήρια, κατασκευασμένοι άνθρωποι! Ξέρετε, τα περισσότερα από αυτά τα κατασκευάσματα στη Βαλκανική, κυκλοφορούν στη Θεσσαλονίκη. Αυτή τη στιγμή η κατασκευή τους γίνεται στην Τσεχία, μιλάμε για κατασκευή ανθρώπων. Κλωνοποίηση θα το έλεγε κάποιος άλλος, αν και δεν είναι απλά έτσι το ζήτημα. Η διοχέτευσή τους κυρίως γίνεται στη Θεσσαλονίκη. Θα τους δεις π.χ. στην πλατεία Αριστοτέλους να περπατάνε σαν να έχουν μια τάβλα στην πλάτη, κινούνται σχεδόν σαν να μην έχουν κλειδώσεις. Μπορεί ίσως κανείς να τους καταλάβει από το πως κινούνται, και, όπως είπα, από τα μάτια τους. Και συνήθως φοράνε μαύρα, γι’ αυτό και κάποτε λέγανε οι ερευνητές για τους «Ανθρώπους με τα Μαύρα» (Men in Black). Αυτοί είναι…
Μπορώ να πω ότι το 70% των παιδιών που έχουν υιοθετηθεί από τις ανατολικές χώρες είναι κατασκευασμένα, είναι κλώνοι. Στα Γιαννιτσά υπήρχε κλινική για τέτοιες υιοθεσίες. Επίσης, εκεί υπάρχει ένα πτηνοτροφείο όπου τρέφονται κοτόπουλα μόνο για την ευρωπαϊκή κοινότητα. Αυτά είναι τα λεγόμενα «καθαρά» κοτόπουλα, προς βρώσιν μόνον συγκεκριμένων Ευρωπαίων.
Ακούγονται τρελά όλα αυτά, το ξέρω, αλλά δεν χάνετε τίποτε να το ψάξετε λίγο…

Θεωρείτε, τελικά, ότι στην ανθρωπότητα έχει γίνει εξωγήινη παρέμβαση, γενετικά, φυλετικά;
Ναι. Αλλά όχι με ένσαρκα όντα, όπως εμείς νομίζουμε. Τα ένσαρκα αυτά όντα, έρχονται, πως να το πούμε, ως μόρια όντων, και αναπτύσσονται. Με μεταλλάξεις.
Ξέρουμε ότι το «φωτόνιο» που δημιουργεί το σπέρμα μπαίνει από το μαλακό σημείο του κρανίου, του εγκεφάλου, προχωρά στην υπόφυση, κατεβαίνει κάτω με το εγκεφαλονωτιαίο υγρό κλπ. Γιατί άραγε ο παπάς όταν βαφτίζει ένα παιδί κόβει τρίχες από εκείνο το σημείο, το μαλακό, και τις φέρνει μέσα στο ιερό; Τί είναι αυτό το μαλακό σημείο στο κρανίο του παιδιού; Είναι η είσοδος αυτού του φωτονίου.
Αυτή τη διαδικασία την απομονώνουν οι Εβραίοι με την περιτομή. Αν δείτε τις διακλαδώσεις από τον Θύμο αδένα και την υπόφυση και επίφυση, θα δείτε πόσες κατεβαίνουν στο πέος και στην κλειτορίδα. Ο Ραβίνος κόβει στο πέος ένα ειδικό σημείο, άλλο σημείο οι Εβραίοι, άλλο σημείο οι Μουσουλμάνοι. Υπάρχουν ειδικοί Ραβίνοι που το κάνουν αυτό, με ένα ειδικό εργαλείο, κι έπειτα ρουφάνε με το στόμα τους το αίμα, τη σταγόνα που βγαίνει από εκεί… Τέλος πάντων…
Δεν λένε ότι μάς διαπερνούν αμέτρητα Νετρίνα; (Που τα συλλαμβάνουν πλέον στην Πύλο;)
Η εξωγήινη παρουσία στη Γη είναι έντονη και συνεχής, αλλά από άσαρκες οντότητες.
Δεν εννοώ τους «ιπτάμενους δίσκους». Για μένα οι περισσότεροι «ιπτάμενοι δίσκοι» είναι, πως να το πούμε, εκρήξεις των ηλιακών ακτινοβολιών, και κεραυνοί, που δημιουργούν όλα αυτά τα φαινόμενα, είναι αυτό που λέμε «πλάσμα», ηλεκτρισμός της ατμόσφαιρας. Μού είναι δύσκολο να δεχθώ ότι έρχονται εδώ στη Γη ένσαρκες εξωγήινες οντότητες. Και κάποια από αυτά τα «σκάφη» είναι οντότητες, ενεργειακές οντότητες, δεν είναι σκάφη.
Υπάρχουν, βέβαια, και κάποια είδη ιπταμένων δίσκων, κανονικών σκαφών δηλαδή, που είναι των υποχθονίων, αυτών που έρχονται από υπόγειες βάσεις εδώ στον πλανήτη μας. Και, βέβαια, ένα μικρό ποσοστό αυτών των παράξενων σκαφών είναι και ανθρώπινα μυστικά κατασκευάσματα. Όπως καταλαβαίνετε, τα UFO είναι τριών ειδών, αυτά που προανέφερα.
Αυτοί οι υποχθόνιοι, που έχουν μεταλλαχθεί σε ανθρωποειδή όντα, είναι προϊόντα της μετάλλαξης που προκαλεί η Αιθάλη, από το Μεθάνιο, εντός του πλανήτη μας.
Η εξωγήινη παρουσία στη Γη είναι έντονη και συνεχής, αλλά από άσαρκες οντότητες. Και η επαφή μπορεί και γίνεται από μία Πύλη.
Η Πύλη μπορεί να είναι κλειστή αύριο το πρωί και για μένα. Μια πύλη που είναι κάπου, απ’ όπου εγώ και κάποιοι άλλοι μπορέσαμε και εισήλθαμε. Εμφανίζεται ανάλογα με την κίνηση των αστρικών σωμάτων, ανοίγει και κλείνει. Υπάρχει στον ελλαδικό χώρο, στο ευρύτερο Αιγαίο…

Μιλήστε μας για αυτές τις Πύλες…
Στον Ελλαδικό χώρο υπάρχει ένα δίκτυο από Πύλες, οι οποίες είναι πάνω από πενήντα. Πύλες από τις οποίες μπορεί κάποιος να διέλθει από αυτές και να βρεθεί σε άλλον Γαλαξία. Δεν μπορεί να εισέλθει ο καθένας από εμάς, αλλά κάποιος που θα έχει περάσει από κάποια ειδική προετοιμασία, υπό ορισμένες προϋποθέσεις και συνθήκες. Από τις πύλες αυτές περνούν οντότητες από αλλού εδώ. Και υπάρχουν πύλες που επικοινωνούν με τον Γαλαξία της Ανδρομέδας. Υπάρχουν και πύλες από τις οποίες περνάς στη Σελήνη.
Υπάρχουν πύλες που «ανοίγουν και κλείνουν» ανά τακτά χρονικά διαστήματα, και άλλες, οι μεγάλες, που είναι μονίμως «ανοιχτές». Η μεγάλη Πύλη της Πύλου, για παράδειγμα, είναι επί μονίμου βάσεως ανοιχτή. Ξέρουμε ότι έχει εντοπιστεί αυτή η Πύλη της Πύλου, γι’ αυτό και έχουν κάνει αυτές τις εγκαταστάσεις εκεί πέρα, αλλά δεν ξέρουμε ποιες άλλες Πύλες έχουν εντοπίσει…
Να ρωτήσετε τον φίλο σας τον Ελληνοαμερικανό καθηγητή κ. Αριβάνη τί άλλο ξέρει αυτός για όλα αυτά, που φαίνεται να ξέρει πολλά…
Οι περισσότερες από αυτές τις Πύλες, όπως είπα, βρίσκονται στο Αιγαίο…

Να μας πείτε περισσότερα για όλα αυτά τα Μυστήρια με τις Πύλες…
Σας λέω όσα λέγονται. Πώς γίνονταν και γίνονται τα εις τον Ναό της Δήμητρος «Μυστήρια» (Θεσμοφόρια = σεμνά, «τα ού πως έστι παρεξ[ίμ]νεν ούτε πυθέσθαι» όπως λέει και ο Παυσανίας), ασφαλώς και το γνωρίζω και συμμετέχω. Και του Ιλάριου αλλά και του Νεστόριου έχω λάβει την ευλογία και την ευχή. Περί τούτων όμως δεν αναφέρω περισσότερα. Η εις τα Όσια και Ιερά ευσέβεια, με εμποδίζει στο να συνεχίσω να φλυαρώ.
«Τα σεμνά όργια, δεν πρέπει κανείς να ερευνά, και ούτε να παραβιάζει, ούτε και να κοινολογεί, διότι το μέγα εις τους θεούς σέβας δένει τη γλώσσα. Ευτυχής όποιος από τους επιχθονίους ανθρώπους τα έχει δει, ο αμύητος όμως εις τα ιερά και ο αμέτοχος δεν έχει την αυτήν μοίρα, ακόμα και νεκρός εις το μουχλιασμένο σκότος…» (Ομήρου, Ύμνος Εις Δήμητρα, 475-485).

Εσείς αναμένετε κάτι το 2012;…
Δεν αναμένω τίποτε. Πρόκειται απλά για το τέλος του ημερολόγιου των Μάγιας…

Πώς βλέπετε το μέλλον της Ελλάδας;…
Εγώ νομίζω ότι ουδέποτε πριν η Ελλάδα δεν είχε μπει τόσο σταθερά στον δρόμο της ανάπτυξης. Το κράτος της Ελλάδας. Βέβαια, πρέπει να προσδιορίσουμε, όταν λέμε «Ελλάδα», τι εννοούμε; Επίσης, τι εννοούμε όταν λέμε «Έλληνες»; Εμείς τι είμαστε εδώ, «Έλληνες» ή «Ελλαδίτες»; Πρέπει να προσδιορίσουμε και την πολιτική μας οντότητα. Είμαστε «κράτος», είμαστε «πολιτεία», ή είμαστε «έθνος»;
Πέρα από αυτά, όμως, δική μου πίστη είναι ότι οδεύουμε στο να αποκτήσουμε την ιδιότητα του «έθνους». Βέβαια, οδεύουμε προς την καταστροφή, στην οποία μας οδηγεί η Ενωμένη Ευρώπη. Εγώ την καταστροφή τη βλέπω θετική διότι θα οδηγήσει σε αναγέννηση. Η εξέλιξη αυτή οδεύει προς τη δημιουργία «έθνους».
Επίσης, είμαι υπέρ της άποψης ότι τα Σκόπια πρέπει να πάρουν το όνομα «Βόρειος Μακεδονία». Συμφωνώ με αυτό, υπό την έννοια ότι αργά ή γρήγορα, αυτό το κρατίδιο, οι Σκοπιανοί, θα ενσωματωθούν με την Ελλάδα, είτε το θέλουν είτε όχι. Μιλάμε πάντα, βέβαια, με τα σημερινά δεδομένα.
Κατά τη γνώμη μου, ο κίνδυνος ο μεγάλος για την Ελλάδα, για την Ελλάδα σαν «κρατική οντότητα», δεν είναι ούτε τα Σκόπια, ούτε η Τουρκία, ούτε η Αλβανία. Ο κίνδυνος είναι το Κόσοβο, είναι οι «Κοσοβάροι». Και είναι προς τιμή της σημερινής κυβέρνησης που δεν έχει ακόμη αναγνωρίσει την πολιτική οντότητα «Κόσοβο». Αν εμείς δεν αγκαλιάσουμε τα Σκόπια, αυτά θα περιέλθουν τελικά στην επιρροή ή και στην κατοχή του Κοσόβου. Με αφορμή το Τέτοβο. Οπότε οι Κοσοβάροι θα κάνουν σύνορα με εμάς, κι από εκεί θα αρχίσουν μεγάλες περιπέτειες. Στην Ελλάδα υπάρχουν δεκάδες αποθήκες οπλισμού των Κοσοβάρων, για λογαριασμό τους, είναι μεγάλο θέμα αυτό… Και έχουν, μέσα στην Ελλάδα, την αμέριστη συμπαράσταση των Κούρδων, και, φυσικά, πάρα πολλών Αλβανών, και άλλων…. Αλλά οι Κοσοβάροι για τους οποίους μιλώ, δεν έχουν άμεση σχέση με τους Αλβανούς, είναι Αλβανόφωνοι δεν είναι Αλβανοί, και οι περισσότεροι Αλβανοί δεν τους συμπαθούν ιδιαίτερα. Κανονικά το Κόσοβο ανήκει στη Σερβία, είναι σερβικός ιερός χώρος, το Μετόχι όπως λεγόταν παλιά.
Εγώ πιστεύω ότι οι Κοσοβάροι είναι υποχθόνιας καταγωγής…
Το μεγάλο παιχνίδι που παίζεται είναι η αμερικανική βάση του Κοσόβου και των Σκοπίων, η μεγαλύτερη βάση αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη (το ξέρατε αυτό;), η οποία έχει «έξοδο» στην Ελλάδα. Οι Αμερικάνοι σκάβουν και έχουν δημιουργήσει τούνελς και παίρνουν ρουμπίνια από το υπέδαφός μας, ρουμπίνια τα οποία είναι κατάλληλα για ηλεκτρονικές εφαρμογές. Τα ρουμπίνια της Μακεδονίας είναι μοναδικά γι’ αυτή τη χρήση. Η βάση αυτή η αμερικάνικη, επίσης, είναι για την επικοινωνία με τους υποχθόνιους, υπάρχουν πολλές ενδείξεις γι’ αυτό, για όποιον τα ψάχνει αυτά τα πράγματα…
Εδώ στην Ελλάδα κουμάντο κάνουν από το παρασκήνιο οι Άγγλοι, αν και δεν φαίνεται αυτό. Και οι Αμερικανοί, είναι πιόνια των Άγγλων.
Το Κόσοβο, από τη στιγμή που θα κυριαρχήσει στα Σκόπια, θα διεκδικήσει διέξοδο στο Αιγαίο. Βέβαια, όχι για λογαριασμό του αλλά για λογαριασμό κάποιων άλλων που θα τους βάλουν να το κάνουν αυτό. Ξέρετε ποιών… Είναι μεγάλη η ιστορία με τους Σεφαραδίμ, που τώρα βρίσκονται υπό διωγμό από τους Εσκεναζίμ, που θεωρούν ότι εδώ στη Μακεδονία είναι η δεύτερη πατρίδα τους στη Θεσσαλονίκη…
Εφόσον και αν μπουν στα Σκόπια οι Κοσοβάροι, έχοντας την εσωτερική «Πέμπτη Φάλαγγα» μέσα στην Ελλάδα, και έχοντας και την κάλυψη δύο πολιτικών κομμάτων –τα οποία είναι τα «Αγγλικά κόμματα», τα ελεγχόμενα από την Αγγλία, (ένα ακροδεξιό και ένα αριστερό, παραδοσιακά –όπως σε όλες τις χώρες έτσι κι εδώ οι Άγγλοι έχουν αυτήν την τακτική) θα επιδιώξουν τη δημιουργία του «Μακεδονικού Κράτους του Αιγαίου», και κατ’ επέκταση της λεγόμενης «Νέας Ιερουσαλήμ», δηλαδή της Θεσσαλονίκης.
Ήδη σχεδιάζονται πολλά για αυτό το τελευταίο. Σύντομα, αν ευοδωθούν τα σχέδια τους, με την κατάρρευση μιας σημαντικής τράπεζας, ένα μεγάλο κομμάτι της περιοχής της Σίνδου της Θεσσαλονίκης, που ανήκει σε αυτήν, θα περάσει στην κατοχή του δημοσίου. Κι εκεί στη Σίνδο θα μεταφερθούν η Έκθεση και τα Πανεπιστήμια της Θεσσαλονίκης, η λεγόμενη «Πανεπιστημιούπολη» κλπ θα μεταφερθεί εκεί, για να ελευθερώσει τα «παραδοσιακά» εδάφη τους πάνω στα οποία είναι κτισμένη τώρα. Η Έκθεση και τα κτίρια που υπάρχουν τώρα στα Πανεπιστήμια θα κατεδαφιστούν, κι εκεί θα γίνει ένα συγκεκριμένο μνημειακό πάρκο που περιλαμβάνεται σε αυτά τα σχέδια. Τέλος πάντων, πάρα πολλές αλλαγές σχεδιάζονται να γίνουν, και στη Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα, αλλά κυρίως στη Θεσσαλονίκη… Κάτω στις στοές του Μετρό της Θεσσαλονίκης έχουν γίνει και γίνονται πολλά επεισόδια, διότι υπάρχουν πολλές ξένες επιτροπές τους για να προστατεύσουν «τα κειμήλια των προγόνων τους», και συγκρούονται με τους Έλληνες, πέφτει πολύ ξύλο εκεί κάτω! Ξέρω τι σας λέω…
Αν ξεφύγουμε κάποτε από τα δόντια της Ενωμένης Ευρώπης όπως κατάντησε, τότε μόνο θα μπορέσει να επιβιώσει ο «Ελληνισμός», διότι στόχος της Ε.Ε. πλέον είναι να ομογενοποιήσει τους πληθυσμούς, για να μείνει στο τέλος μόνο ένας λαός, ο εκλεκτός. Η Αμερική καταρρέει, την ελέγξανε, και τώρα πρέπει να ελεγχθεί απόλυτα και η Ευρώπη. Απέναντί τους στέκει η Ρωσία, απ’ ό,τι φαίνεται…
Η Ελλάδα, με τη συμφωνία με τη Ρωσία έκανε πολύ καλά, εγώ τη βλέπω πολύ θετικά. Κι εδώ έχουμε πάλι τη «μίξη και την ανακύκλιση της Ιστορίας» που λέω εγώ. Οι συμφωνίες με το φυσικό αέριο έχουν σαν έδρα την Αλεξανδρούπολη. Εκεί θα έρχονται τα ρωσικά πλοία για το αέριο και για το πετρέλαιο, κι έτσι θα έχουμε μια εμπορική βάση των Ρώσων. Ας θυμηθούμε κάτι. Τα Δωδεκάνησα ποιοί μας τα έδωσαν; Μας τα έδωσε υποτίθεται η διάσκεψη των μεγάλων δυνάμεων, της Ρώμης, το 1915. Οι Άγγλοι είχαν προτείνει στους Αμερικανούς και στους Ρώσους να δοθούν τα Δωδεκάνησα στην Τουρκία! Τότε καταφέρνει ο Σοφοκλής Βενιζέλος, στην κυβέρνηση Σοφούλη τότε, να κάνει επαφή με τους Ρώσους για αυτό, και παρενέβησαν οι Ρώσοι να δοθούν τα Δωδεκάνησα πίσω στην Ελλάδα, κι έτσι και έγινε, αλλά οι Ρώσοι το έκαναν αυτό με μία προϋπόθεση: να δοθεί στη Ρωσία η Αλεξανδρούπολη ως ναυτική βάση. Το υπεσχέθη η Ελλάδα, άλλο βέβαια αν τελικά δεν το τήρησε. Και να τώρα που γύρισε πάλι ο κύκλος…

Δείτε τώρα την οικονομική καταστροφή. Καταρρέει η Αμερική σ’ ένα βαθμό, καταρρέει η Ουγγαρία, η Ισλανδία, σε λίγο ακολουθεί η Πολωνία, και ίσως και η Γαλλία, ενώ η Αγγλία προσπαθεί να σταθεί όρθια με τεχνάσματα. Αλλά η Ελλάδα παραμένει ακόμη σταθερή και αρκετά ισχυρή. Γιατί; Διότι το ελληνικό «θησαυροφυλάκιο» το προστατεύουν Έλληνες επιχειρηματίες, άγνωστοι για εμάς, και η Ελλάδα έχει ενδεχομένως περισσότερα αποθέματα χρυσού και από την Αγγλία, διότι έχει δάνεια από αυτούς τους «άγνωστους» Έλληνες. Γι’ αυτό και δεν πρόκειται να πάθει τίποτε σοβαρό.
Ίσως σύντομα ακολουθήσει μια κυβέρνηση «εθνικής ενότητας», με στελέχη πολλών αποχρώσεων, που θα υπερασπίσει όλες τις έννοιες του Ελληνισμού, χωρίς αυτό να είναι φανερό στο πολιτικό προσκήνιο σήμερα.
Πολλά πρόκειται να συμβούν στο άμεσο μέλλον…