Καλά ε, είμαστε τελείως για τα μπάζα. Ας μας συγχωρήσουν οι φίλοι αναγνώστες μας για το ύφος. Ούτε καν Ισημερινός δεν είμαστε. Πρέπει να το παραδεχτούμε, αλλιώς δεν έχουμε σωτηρία. Πως καταντήσαμε έτσι βρε παιδιά; Ραγιάδες, μια ζωή ραγιάδες. Έχουμε αφιονιστεί εντελώς από τα ΜΜΕ των κρατικοδίαιτων αρχόντων μας και δεν μπορούμε πλέον να κάνουμε τίποτα μόνοι μας, αν δεν μας το υποδείξουν τα καλοπληρωμένα παπαγαλάκια των ΜΜΕ.
Από τις αρχές Φεβρουαρίου 2009 !!! είχαμε προβλέψει ακριβώς τις σημερινές εξελίξεις (Η ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ: Η νέα κυρίαρχη ιδεολογία.). Είχαμε προβλέψει από τότε, όταν όλοι απολάμβαναν την ομορφιά των δανεικών, ότι ψήνεται η καινούργια κυρίαρχη ιδεολογία και αυτή δεν είναι άλλη από την «Έξοδο από την Κρίση». Αυτό όμως που γίνεται σήμερα ξεπερνάει κάθε φαντασία αλλά και προκλητικότητα εκ μέρους του πολιτικοοικονομικού κατεστημένου.
Η νέα κυρίαρχη ιδεολογία, δηλαδή «Η Έξοδος από την Κρίση» ενσαρκώθηκε στο πιο χειροπιαστό ιδεολόγημα της «ΕΞΟΔΟΥ στις ΑΓΟΡΕΣ», το οποίο το πολιτικό κατεστημένο με επικεφαλής τον ίδιο τον πρωθυπουργό της χώρας τείνει… να το καταστήσει λαϊκό όραμα, τρομάρα μας. Δηλαδή το όραμά μας από εδώ και στο εξής θα είναι, το πότε θα βγούμε στις αγορές, δηλαδή στους τοκογλύφους. Αν είναι δυνατόν!! Ένας ολόκληρος λαός και να του φοράνε το όραμα, του πότε θα μπορέσουμε να ξαναδανειστούμε!! Τι κατάντια.!!
Τέτοιο κατεστημένο βέβαια, τέτοιο όραμα δίνει. Και να πείτε ότι θα δανειζόμασταν τουλάχιστον για μας τους πολίτες, πάει στο καλό, αλλά να δανειζόμαστε για να συντηρείται και να πλουτίζει το κρατικοδίαιτο πολιτικοοικονομικό κατεστημένο, ε, αυτό πάει πολύ.
Αντί λοιπόν το όραμα να είναι η (μέσα από εκδημοκρατισμό και διαφάνεια) αυτοδύναμη εθνική ανάπτυξη, αντίθετα το όραμα που μας σερβίρεται είναι: Να κάνουμε αιματηρές και πολύχρονες στερήσεις (ο λαός μόνο εννοείται), να φτιάξουμε λίγο τα νούμερα των δημοσιονομικών, ώστε να πείσουμε τις αγορές (δηλαδή τους τοκογλύφους) να μας ξαναδανείσουν, για να συνεχίσουμε φυσικά να τρώμε δανεικά όπως πριν. Ντροπή για όλους μας. Κυρίως για μας του bloggers που δεν τους ξεφωνίζουμε αλλά παίζουμε το παιχνίδι τους.
Βρε παιδιά αναρωτηθείτε: Ας υποθέσουμε ότι μια ανώτερη δύναμη ερχόταν και μας απάλλασσε από ολόκληρο το δημόσιο χρέος, τι θα συνέβαινε τότε; Αμέσως, από τον επόμενο τόνο θα άρχιζαν τα πρώτα ελλείμματα από τις δημόσιες δαπάνες, αφού δεν παράγουμε τίποτα. Από τον αμέσως επόμενο τόνο θα είχαμε την ανάγκη να δανειστούμε και πάλι.
Επομένως, γιατί πρέπει να μπούμε, εμείς και τα παιδιά μας, σε ένα μακροχρόνιο τούνελ εξαθλίωσης με μόνο όραμα να βγούμε πάλι στις αγορές;
Αξίζει άραγε τον κόπο;
Πηγή: http://hassapis-peter.blogspot.com/2010/10/blog-post_4525.html
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek