Επιβίωση σε «Δύσκολους Καιρούς»: η διαφορά του «Παλιού» και του «Νέου»

Η διαφορά του «παλιού καιρού» με τον τωρινό…

γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος

Πες ότι σκάει πόλεμος…ή κάτι που να μοιάζει με μια τέτοια κατάσταση εκτάκτου ανάγκης…
Πολλές φορές έτυχε στο παρελθόν…γιατί να θεωρείται απίθανο τώρα;
Μπορείς να κάνεις αυτά που έκανε ο παππούς σου;
Μπορείς να κάνεις πράγματα με το σώμα σου;
Πόσα βάρη μπορείς να σηκώσεις ολημερίς;
Πόσα χιλιόμετρα σε ορεινό έδαφος μπορείς να περπατήσεις με φορτίο στην πλάτη;
Μπορείς πχ να σκάψεις με τα χέρια μια χέρσα έκταση;
Ξέρεις τι σημαίνει χέρσα;

Ακαλλιέργητη…δηλαδή, μπορεί και σχεδόν πετρωμένη.
Μπορείς να την κάνεις «αλοιφή» με την σκεπαρνιά;
Ξέρεις τι σημαίνει «αλοιφή»; «σκεπαρνιά»;
Άστο…πες ότι είναι κάτι που μοιάζει με «κασμά»…αυτό τουλάχιστον ξέρεις τι είναι;
Αξίνα;
Τέλος πάντων, αυτό το πράμα θα πρέπει να το έχεις επί ώρες στα χέρια σου και να το ανεβοκατεβάζεις στο πετρωμένο χώμα ξανά και ξανά μέχρι που το χώμα να γίνει σκόνη (αλοιφή) όπως είπαμε…
Τότε θα είναι έτοιμο να δεχτεί τον σπόρο…(αν σχεδίαζες να τον βάλεις με το ζόρι μέσα σε πετρωμένο χώμα, ξέχνα τον)…
Μπορείς να το αντέξεις, τι λες;

Κατά τη γνώμη σου στα πόσα «ανεβοκατεβάσματα» θα σκιστούν τα χέρια σου εκεί κάπου ανάμεσα παλάμη και δάχτυλα;
Ξέρεις, πονάει αφόρητα, τσούζει…και θέλει μερικές ημέρες μέχρι να σκληρύνουν οι πληγές και να γίνουν κάλλοι…
Αλήθεια, ξέρεις τι σημαίνει “κάλλοι”;
Είχες ποτέ;
Ξέρεις τίποτε από χειρωνακτική εργασία;
Θα το αντέξεις;
Τέτοιες “μαύρες μέρες”, ξέρεις, έχουν πολύ απ’ “αυτό”…
Για την ακρίβεια, έχουν μόνον αυτό…
«Τότε», οι παππούδες σου το άντεχαν…επιβίωσαν…

Εσύ;
Όπως κατάλαβες, ακόμη και η κατοχή και χρήση ζώου και αυτοσχέδιου αλετριού σε μια τέτοια περίπτωση ανάγκης είναι πολυτέλεια…
Παρ’ όλα αυτά, αν χρειαστεί, μπορείς να φτιάξεις ένα αυτοσχέδιο αλέτρι;
Πιστεύεις ότι μπορείς λες να το χρησιμοποιήσεις;
Οι παππούδες σου λοιπόν, εκτός απ’ αυτή την αγροτική δουλίτσα μπορούσαν να κάνουν και ν’ αντέξουν κι άλλα πράγματα…
Για ασφάλεια, θα πας αναγκαστικά στα πολύ ορεινά επίπεδα…κι εκεί δεν έχει επίπεδες εκτενείς εκτάσεις…
Θα πρέπει να μετατρέψεις μια πλαγιά σε «πεζούλες»…σε επίπεδες, μικρές καλλιεργούμενες «πτέρυγες» που θα κατηφορίζουν την πλαγιά…
Τι λες; θα τα καταφέρεις;
Ξέρεις να βάζεις και να περιποιείσαι «κηπευτικά»;

Να συντηρείς ζώα;
Να χτίζεις με ότι υλικά υπάρχουν πρόχειρα γύρω σου;
Μπορεί να χρειαστεί να χτίσεις μια καλύβα για να μείνετε εσύ και η οικογένειά σου…
Ή μια μικρή κατασκευή για τα ζώα…
Μπορείς να δουλέψεις στοιχειωδώς την πέτρα, τη λάσπη, το ξύλο και το μέταλλο;
Απλά πράγματα, μη φανταστείς πως πρέπει να γίνεις κιόλας ηπειρώτης τεχνίτης στο δούλεμα της πέτρας…
Αυτά τα απλά πράγματα όμως πιστεύεις πως τα μπορείς;
Οι παππούδες σου τα μπορούσαν…
Αν βρεθείς εκεί μέσα στη φύση, ξέρεις να βρείς τροφή;

Γνωρίζεις να ξεχωρίσεις τα χόρτα που τρώγονται απ’ αυτά που είναι τοξικά και δηλητηριώδη;
Ακόμη και κάποια τοξικά που τρώγονται γνωρίζεις πως να τα επεξεργαστείς για να τα κάνεις βρώσιμα;
Πχ η τσουκνίδα και τα βελανίδια…τρώγονται, αλλά προς Θεού, όχι έτσι…
Βολβούς, φλούδες και ρίζες ξέρεις να βρίσκεις;
Βότανα ξέρεις να διακρίνεις;
Αν αρρωστήσετε εκεί πάνω τι θα κάνεις χωρίς φάρμακα;
Ξέρεις τίποτα από τα παλιά τα γιατροσόφια;
Ξέρεις να χρησιμοποιείς αυτά που υπάρχουν γύρω σου στη φύση για να ρίξεις έναν πυρετό, να νικήσεις μια δηλητηρίαση, μια μόλυνση;
Ξέρεις να δέσεις ένα τραύμα; Ένα κάταγμα;

Ξέρεις να περιποιηθείς και να μεταφέρεις έναν τραυματία;
Ξέρεις να κυνηγήσεις και να ψαρέψεις;
Ξέρεις να αυτοσχεδιάσεις σύνεργα κυνηγιού και ψαρέματος;
Ξέρεις να επεξεργαστείς αυτά που θα πιάσεις;
Να τα μαγειρέψεις;
Να τα συντηρήσεις;
Να εκμεταλλευθείς κάθε τμήμα της τροφής ώστε να μην πάει τίποτα χαμένο;
Όπλα ξέρεις να χρησιμοποιείς;
Συμβατικά και «πρωτόγονα»…

Τι θα κάνεις αν χρειαστεί να προστατέψεις τους ανθρώπους σου;
Όπλα αυτοσχέδια ξέρεις να φτιάχνεις;
Τι θα κάνεις αν δεν έχεις κανένα όπλο μαζί σου εκεί πάνω;
Το πιο βασικό όλων, το μαχαίρι, αν χρειαστεί ξέρεις να φτιάχνεις ένα αυτοσχέδιο;
Αυτοσχέδιο τσεκούρι; Μπαλτά;
Όλα αυτά θα τα χρειαστείς εκεί πάνω…
Νερό ξέρεις να βρεις και να το συλλέξεις;
Να το καθαρίσεις, να το απολυμάνεις πριν το πιείτε, ξέρεις;
Να φτιάχνεις και να διορθώνεις αυτοσχέδια ρούχα ξέρεις;

Πως θα προστατευθείς από το κρύο;
Ν’ ανάβεις φωτιά και να μαγειρεύεις σε πρωτόγονες συνθήκες ξέρεις;
Θα χρειαστείτε οπωσδήποτε θερμίδες, βιταμίνες και πρωτεΐνες…είσαι προετοιμασμένος ψυχολογικά για το «που θα τις βρείτε» όταν «σφίξουν τα πράγματα»;
Από ένα σημείο κι έπειτα, η μόνη «πηγή αυτών» που θα εξακολουθεί να υπάρχει θα είναι ότι «μικρό σέρνεται και πετάει»…σκουλήκια και έντομα…
Έχεις ακούσει τίποτα για τους «Συλλέκτες Αβορίγινες»;
Στις πορείες τους στην Αυστραλιανή ύπαιθρο συνέλεγαν οτιδήποτε μπορούσε να φαγωθεί. Χόρτα, βλαστούς, ρίζες, βολβούς, φλούδες, σαλιγγάρια, σκουλήκια, κλπ
Μήπως να μάθαινες από τώρα για το πως κάποιοι λαοί τα λιώνουν (τα σκουλήκια και τα έντομα) και τα αναμειγνύουν με άλλες τροφές (πχ λυωμένοι σπόροι, βολβοί, βελανίδια, χόρτα, βλαστοί) και τα κάνουν «μπιφτέκια»;

Ή, ας πούμε τα βράζεις όλα μαζί ώστε να «εξαφανίζονται» μέσα στο σωρό και να μην ξέρουν οι άλλοι τι τρώνε…ιδίως τον πρώτο καιρό μέχρι να συνηθίσουν…δες κανένα βίντεο από Ασία και Αφρική μεριά…θα σου χρειαστεί…
Τουλάχιστον, τον πρώτο εμετό να τον κάνεις τώρα και όχι μπροστά στα παιδιά σου κι αυτούς που θα εξαρτώνται από σένα αργότερα τις κρίσιμες ώρες…
Για ποντίκια και τρωκτικά, δεν το συζητάμε… αν και όποτε τα βρίσκεις θα θεωρείται «μεγάλο κυνήγι»…
Τι λες; θα καταφέρεις να τα πιάνεις; Χωρίς να σε δαγκώνουν εννοείται….κυκλοφορεί και λεπτοσπίρωση κι άλλες σιχαμερές αρρώστιες βλέπεις και θα κυκλοφορεί και τότε…και μέχρι να τα ψήσεις και να εξοντωθούν όλα τα βακτηρίδια στη φωτιά, είναι επικίνδυνα…
Πιστεύεις ότι ξέρεις να τα «καθαρίζεις»;
Γενικά, αντιλαμβάνεσαι τι σημαίνει «καθάρισμα ζώου»;

Αφαίρεση δέρματος, εντοσθίων, κόψιμο σε τμήματα, πλύσιμο και… πολλή δυσοσμία όση ώρα το κάνεις….
Όσον αφορά στο “θέαμα”, δεν είναι και ότι καλύτερο…
Τι λες; θα τ’ αντέξει η εξευγενισμένη σου μυτούλα, τα ματάκια και το στομαχάκι σου;
Το πως να φτιάχνεις ξύδι και αλκοόλ από απλά σακχαρούχα υλικά ή και σάπια φρούτα το γνωρίζεις;…το πως θα ενισχύσεις την ποσότητα του τελικού προϊόντος παράγοντας ως παραπροϊόν ποσότητες μεθανόλης το γνωρίζεις;
Θα σου χρειαστούν και τα δύο για απολυμαντικούς λόγους…χωρίς αυτά τα δύο είσαι νεκρός εκείνες τις μέρες…
Το ξέρεις πως πολλοί ήταν οι αρχαίοι στρατοί που έριχναν μέσα στο πόσιμο νερό τους ξύδι για να το συντηρούν κατά τις πορείες τους;
Επίσης, έχε υπόψη σου πως κάποια στιγμή ακόμη και τα μεγάλα ξύλα τελειώνουν…
Εσύ όμως θα πρέπει να μπορείς να μαγειρέψεις ακόμη και με υποτυπώδη μικρά καύσιμα (πχ ξυλάκια, κλαδάκια, χαρτιά)…ξέρεις πως να το κάνεις;

Μάθε καλύτερα από τώρα τις τεχνικές αυτοσχέδιων stove….
Καλό θα ήταν επίσης να μάθεις και πως να φτιάχνεις από απλή βιομάζα (πχ ξερόχορτα, κλαδάκια και φυτικά υπολείμματα που υπάρχουν ολόγυρα στη φύση) καύσιμες μπριγκέτες, τόσο σε ξυλώδη μορφή όσο και σε κάρβουνο.
Το πιο πιθανό είναι πως θα βρεθείς εν μέσω μιας μεγάλης ομάδας ανθρώπων εκεί πάνω.
Το πρώτο που θα στηθεί αυθόρμητα είναι ο μηχανισμός ασφάλειας της ομάδας.
Όσοι θα μπορούν να σταθούν καλύτερα σ’ αυτή την ομάδα θα είναι και οι πιο πολύτιμοι παράγοντες για να παραμείνει ασφαλής η ομάδα.
Τι λες; Ξέρεις να σταθείς μέσα σε μια μάχιμη μονάδα;
Μήπως να πήγαινες να φρεσκάρεις λίγο τις στρατιωτικές σου γνώσεις;

Γεγονός είναι πάντως πως από την στιγμή που γίνει ένα μεγάλο μπαμ και ο κόσμος πάρει – ενστικτωδώς – τα βουνά, πρέπει να μπορείς να επιβιώσεις κι εσύ και η οικογένειά σου από την πρώτη στιγμή…
Κανείς δεν θα σου δώσει έτοιμη τροφή εκείνες τις μέρες….
Ούτε έτοιμη στέγη…
Ούτε έτοιμα ρούχα…
Ούτε νερό…
Ούτε έτοιμη ασφάλεια…
Πρέπει να έχεις κάτι να ανταλλάξεις μαζί τους για να στα δώσουν….
Και το πιο πολύτιμο απ’ όλα σε τέτοιες φάσεις είναι να κατέχεις τα παραπάνω…

Την τέχνη της επιβίωσης…στη φύση…και στην κατάσταση εκτάκτου ανάγκης…
Το πιο πολύτιμο εμπόρευμα ανταλλαγής σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης….
Προετοιμάσου…

Γιώργος Ανεστόπουλος