Διαφημίσεις
είναι κάποια θέματα που θα πραγματευτούμε σε αυτή την μελέτη. Η
εφαρμογή τους μεταξύ πολλών άλλων αποτελεσμάτων, έχει ως δυνατότητα την
αύξηση της οξύτητας και της ευρύτητας της διάνοιάς μας. Από μια άποψη θα
μπορούσαμε να πούμε ότι είναι φαινόμενα (νόμοι), που αν τους
κατανοήσουμε σε βάθος η ικανότητα του σκέπτεσθαι αρχίζει να λειτουργεί
με διαφορετικό τρόπο, πιο ολοκληρωμένο, ξεφεύγοντας από την μηχανικότητα
και την στενότητα των κατεστημένων δήθεν ορθολογικών αντιλήψεων.
Έχουμε
λοιπόν να κάνουμε με κανόνες σκέψης, όχι όμως της μαθηματικής και της
υπολογιστικής, αλλά της συνθετικής. Η εφαρμογή τους θα μας εκπαιδεύσει
στο να διεισδύουμε βαθύτερα στην ουσία των φαινομένων και θα αυξήσει
κατά πολύ την δυνατότητα να διδασκόμαστε από την ζωή και να κινούμαστε
σύμφωνα με τους κοσμικούς νόμους.
λοιπόν να κάνουμε με κανόνες σκέψης, όχι όμως της μαθηματικής και της
υπολογιστικής, αλλά της συνθετικής. Η εφαρμογή τους θα μας εκπαιδεύσει
στο να διεισδύουμε βαθύτερα στην ουσία των φαινομένων και θα αυξήσει
κατά πολύ την δυνατότητα να διδασκόμαστε από την ζωή και να κινούμαστε
σύμφωνα με τους κοσμικούς νόμους.
Η μελέτη
αυτή απέχει πολύ από το να είναι ολοκληρωμένη και συστηματική – δεν έχω
εξ’ άλλου τον χρόνο και τις δυνατότητες για πλήρεις επιστημονικές
παρουσιάσεις, αλλά τουλάχιστον μπορεί να μας εισάγει στην βασική
νοοτροπία της διανοητικής εκπαίδευσης οδηγώντας το σκέπτεσθαι σε ένα
ανώτερο εξελικτικό στάδιο, σε μια διαφορετική συχνότητα. Η οπτική γωνία
από την οποία βλέπουμε τα πράγματα είναι υψηλότερη και συνεπώς η
αντίληψή μας γι αυτά καθίσταται ευρύτερη.
αυτή απέχει πολύ από το να είναι ολοκληρωμένη και συστηματική – δεν έχω
εξ’ άλλου τον χρόνο και τις δυνατότητες για πλήρεις επιστημονικές
παρουσιάσεις, αλλά τουλάχιστον μπορεί να μας εισάγει στην βασική
νοοτροπία της διανοητικής εκπαίδευσης οδηγώντας το σκέπτεσθαι σε ένα
ανώτερο εξελικτικό στάδιο, σε μια διαφορετική συχνότητα. Η οπτική γωνία
από την οποία βλέπουμε τα πράγματα είναι υψηλότερη και συνεπώς η
αντίληψή μας γι αυτά καθίσταται ευρύτερη.
Την
μαθηματική σκέψη μας την έχει διδάξει η φύση. Έχουμε ένα μήλο, βάζουμε
δίπλα του ένα δεύτερο και τα μήλα γίνονται δύο. Αυτό είναι ένα φυσικό
φαινόμενο. Το καταγράφει η λογική μας αντίληψη και έτσι μαθαίνουμε την
πρόσθεση. Η γνώση αυτή βασίζεται σε έναν κανόνα που διδαχθήκαμε
παρατηρώντας την φύση.
μαθηματική σκέψη μας την έχει διδάξει η φύση. Έχουμε ένα μήλο, βάζουμε
δίπλα του ένα δεύτερο και τα μήλα γίνονται δύο. Αυτό είναι ένα φυσικό
φαινόμενο. Το καταγράφει η λογική μας αντίληψη και έτσι μαθαίνουμε την
πρόσθεση. Η γνώση αυτή βασίζεται σε έναν κανόνα που διδαχθήκαμε
παρατηρώντας την φύση.
Υπάρχουν
όμως και άλλα φυσικά φαινόμενα διαφορετικής τάξης από την μαθηματική,
όχι τόσο εμφανή, που επίσης μπορούμε να τα διακρίνουμε και να διδαχθεί η
σκέψη μας τους αντίστοιχους κανόνες. Οι κανόνες αυτοί αφορούν την
συνθετική, ή αλλιώς ολιστική σκέψη και μας καθιστούν ικανούς να
κινούμαστε στην ζωή, λαμβάνοντας υπ’ όψη πραγματικότητες που έως τώρα
μας διέφευγαν.
όμως και άλλα φυσικά φαινόμενα διαφορετικής τάξης από την μαθηματική,
όχι τόσο εμφανή, που επίσης μπορούμε να τα διακρίνουμε και να διδαχθεί η
σκέψη μας τους αντίστοιχους κανόνες. Οι κανόνες αυτοί αφορούν την
συνθετική, ή αλλιώς ολιστική σκέψη και μας καθιστούν ικανούς να
κινούμαστε στην ζωή, λαμβάνοντας υπ’ όψη πραγματικότητες που έως τώρα
μας διέφευγαν.
Πάντοτε
έχουμε την δυνατότητα λόγω της ελεύθερης βούλησης να επιλέξουμε μόνο ένα
μικρό τμήμα του φάσματος της ζωής και να βλέπουμε μόνο ορισμένα από τα
“αντικείμενα”, μέσα στον χώρο που ζούμε. Έως ότου βέβαια κάποτε μοιραία
συγκρουστούμε με κάποιο “αντικείμενο”, που για μας είναι αόρατο. Τότε
συμβαίνει το φαινόμενο να μην καταλαβαίνουμε τι και γιατί μας συνέβη, να
αποδίδουμε τα πάντα στην καλή ή κακή μας τύχη, στο φταίξιμο των άλλων, ή
σε έναν εκδικητικό θεό που μας τιμωρεί για τις αμαρτίες και μας
επιβραβεύει για την μηχανική και τυφλή υπακοή μας.
έχουμε την δυνατότητα λόγω της ελεύθερης βούλησης να επιλέξουμε μόνο ένα
μικρό τμήμα του φάσματος της ζωής και να βλέπουμε μόνο ορισμένα από τα
“αντικείμενα”, μέσα στον χώρο που ζούμε. Έως ότου βέβαια κάποτε μοιραία
συγκρουστούμε με κάποιο “αντικείμενο”, που για μας είναι αόρατο. Τότε
συμβαίνει το φαινόμενο να μην καταλαβαίνουμε τι και γιατί μας συνέβη, να
αποδίδουμε τα πάντα στην καλή ή κακή μας τύχη, στο φταίξιμο των άλλων, ή
σε έναν εκδικητικό θεό που μας τιμωρεί για τις αμαρτίες και μας
επιβραβεύει για την μηχανική και τυφλή υπακοή μας.
Αν θέλουμε
όμως μπορούμε να εκπαιδεύσουμε την σκέψη μας και να κατανοήσουμε
νομοτέλειες που έως τώρα ήταν για μας ακατανόητες, ή ανύπαρκτες,
βρίσκοντας νόημα σε γεγονότα θετικά ή αρνητικά, που μας φαίνονταν χωρίς
βαθύτερη σημασία. Αν στην ζωή μου υπολογίζω μόνο τους νόμους της
βαρύτητας και όχι του ηλεκτρομαγνητισμού (δικαίωμά μου είναι), τότε δεν
θα πέσω να χτυπήσω αλλά η ηλεκτροπληξία θα συμβεί κάποτε σε μένα με
μαθηματική ακρίβεια.
όμως μπορούμε να εκπαιδεύσουμε την σκέψη μας και να κατανοήσουμε
νομοτέλειες που έως τώρα ήταν για μας ακατανόητες, ή ανύπαρκτες,
βρίσκοντας νόημα σε γεγονότα θετικά ή αρνητικά, που μας φαίνονταν χωρίς
βαθύτερη σημασία. Αν στην ζωή μου υπολογίζω μόνο τους νόμους της
βαρύτητας και όχι του ηλεκτρομαγνητισμού (δικαίωμά μου είναι), τότε δεν
θα πέσω να χτυπήσω αλλά η ηλεκτροπληξία θα συμβεί κάποτε σε μένα με
μαθηματική ακρίβεια.
Το
ενδιαφέρον είναι ότι από την “ηλεκτροπληξία” μπορώ να διδαχθώ πολλά
πράγματα και να αναπτύξω αρετές, που έως τώρα δεν είχα. Η σοφία της ζωής
μετατρέπει όλες μας τις ελλείψεις σε δημιουργικά μαθήματα. Αυτό δεν
υποδηλώνει την ρατσιστική αντίληψη ότι όποιος αντιμετωπίζει δυσκολίες
στην ζωή είναι χαμηλότερου εξελικτικού επιπέδου. Μαθήματα χρειάζονται
όλοι. Από τους μαθητές του “δημοτικού” έως και τους καθηγητές του
“πανεπιστημίου”. Η διαφορά έγκειται ίσως στην ευκολία με την οποία
μεταστοιχειώνει κανείς το πρόβλημα σε μάθημα.
ενδιαφέρον είναι ότι από την “ηλεκτροπληξία” μπορώ να διδαχθώ πολλά
πράγματα και να αναπτύξω αρετές, που έως τώρα δεν είχα. Η σοφία της ζωής
μετατρέπει όλες μας τις ελλείψεις σε δημιουργικά μαθήματα. Αυτό δεν
υποδηλώνει την ρατσιστική αντίληψη ότι όποιος αντιμετωπίζει δυσκολίες
στην ζωή είναι χαμηλότερου εξελικτικού επιπέδου. Μαθήματα χρειάζονται
όλοι. Από τους μαθητές του “δημοτικού” έως και τους καθηγητές του
“πανεπιστημίου”. Η διαφορά έγκειται ίσως στην ευκολία με την οποία
μεταστοιχειώνει κανείς το πρόβλημα σε μάθημα.
Μη εγωική προοπτική
Όταν
αντιμετωπίζουμε ένα πρόβλημα, μια κατάσταση, έχουμε την τάση να βλέπουμε
τα πράγματα από την δική μας οπτική γωνία. Τα κριτήριά μας συνήθως
είναι ευχάριστο – δυσάρεστο, συμφέρον – επιζήμιο, τιμητικό – ταπεινωτικό
και ίσως κάποια άλλα. Η πρόοδος γίνεται αντιληπτή κυρίως σαν ικανότητα
να μπαίνουμε στην θέση του άλλου. Αυτό μπορεί να αποφορτίσει τα
συναισθήματά μας και να μας απαλλάξει από την αρνητική κριτική που
ασκούμε. Συναισθανόμαστε και την πλευρά του άλλου. Μπορούμε να τον
δικαιολογήσουμε.
αντιμετωπίζουμε ένα πρόβλημα, μια κατάσταση, έχουμε την τάση να βλέπουμε
τα πράγματα από την δική μας οπτική γωνία. Τα κριτήριά μας συνήθως
είναι ευχάριστο – δυσάρεστο, συμφέρον – επιζήμιο, τιμητικό – ταπεινωτικό
και ίσως κάποια άλλα. Η πρόοδος γίνεται αντιληπτή κυρίως σαν ικανότητα
να μπαίνουμε στην θέση του άλλου. Αυτό μπορεί να αποφορτίσει τα
συναισθήματά μας και να μας απαλλάξει από την αρνητική κριτική που
ασκούμε. Συναισθανόμαστε και την πλευρά του άλλου. Μπορούμε να τον
δικαιολογήσουμε.
Αν όμως
μείνουμε μόνο σε αυτό το πρώτο βήμα, που είναι μια οπτική γωνία σαφώς
μειωμένου εγωισμού, ίσως δυσκολευόμαστε ακόμα να αντιληφθούμε την
δυναμική του συνόλου παρ’ όλο που αρχίσαμε να υπερβαίνουμε την δική μας
μονομέρεια. Έχουμε αφήσει λίγο στην άκρη τον δικό μας εγωισμό, βλέπουμε
τα πράγματα όμως από την προοπτική του εγωισμού του άλλου. Στην
περίπτωση που ενεργούμε από την δική μας πλευρά “καλό” είναι αυτό που
νομίζουμε ότι συμφέρει σε εμάς. Αν μπούμε στην θέση του άλλου
διαπιστώνουμε ότι αντιμετωπίζει και αυτός προβλήματα και αρχίζουμε να
τον καταλαβαίνουμε. Βλέπουμε το δικό του “καλό”, όπως το βιώνει αυτός.
μείνουμε μόνο σε αυτό το πρώτο βήμα, που είναι μια οπτική γωνία σαφώς
μειωμένου εγωισμού, ίσως δυσκολευόμαστε ακόμα να αντιληφθούμε την
δυναμική του συνόλου παρ’ όλο που αρχίσαμε να υπερβαίνουμε την δική μας
μονομέρεια. Έχουμε αφήσει λίγο στην άκρη τον δικό μας εγωισμό, βλέπουμε
τα πράγματα όμως από την προοπτική του εγωισμού του άλλου. Στην
περίπτωση που ενεργούμε από την δική μας πλευρά “καλό” είναι αυτό που
νομίζουμε ότι συμφέρει σε εμάς. Αν μπούμε στην θέση του άλλου
διαπιστώνουμε ότι αντιμετωπίζει και αυτός προβλήματα και αρχίζουμε να
τον καταλαβαίνουμε. Βλέπουμε το δικό του “καλό”, όπως το βιώνει αυτός.
Ποιο είναι
όμως το πραγματικό καλό, που υπερβαίνει το δίπολο των σχετικών καλών που
έως τώρα περιγράψαμε; Είναι αυτό που είναι καλό για όλους. Όχι μόνο για
μας, ούτε μόνο για τους άλλους, αλλά για το σύνολο και για τα άτομα
ξεχωριστά. Το γενικό καλό ωφελεί τους πάντες, αλλά θα πρέπει να
παραιτηθούν από το περιορισμένο και ψευδαισθητικό ατομικό καλό. Το
γενικό καλό είναι επωφελές και για μας και για τους άλλους. Ενώ το
περιορισμένο καλό “ωφελεί” μόνο εμάς, βλάπτει τους άλλους και τελικά
επιστρέφει η βλάβη σε μας σαν συνέπεια της περιορισμένης εγωκεντρικής
μας αντίληψης.
όμως το πραγματικό καλό, που υπερβαίνει το δίπολο των σχετικών καλών που
έως τώρα περιγράψαμε; Είναι αυτό που είναι καλό για όλους. Όχι μόνο για
μας, ούτε μόνο για τους άλλους, αλλά για το σύνολο και για τα άτομα
ξεχωριστά. Το γενικό καλό ωφελεί τους πάντες, αλλά θα πρέπει να
παραιτηθούν από το περιορισμένο και ψευδαισθητικό ατομικό καλό. Το
γενικό καλό είναι επωφελές και για μας και για τους άλλους. Ενώ το
περιορισμένο καλό “ωφελεί” μόνο εμάς, βλάπτει τους άλλους και τελικά
επιστρέφει η βλάβη σε μας σαν συνέπεια της περιορισμένης εγωκεντρικής
μας αντίληψης.
Πρέπει να
μάθουμε να παρατηρούμε και να μελετούμε μια κατάσταση χωρίς να
εστιάζουμε σε κάποιο “σημείο” μέσα της, να ταυτιζόμαστε με αυτό και να
βλέπουμε μέσω αυτού. Πρέπει να είμαστε “εκτός”, σε ένα τρίτο σημείο,
αποστασιοποιημένο, για να μπορούμε να εντοπίζουμε την λύση ή την δράση
που θα ωφελήσει τους πάντες και όχι μόνο κάποιους. Φυσικά μέσα σε αυτούς
τους πάντες βρίσκεται και ο εαυτός μας. Δεν έχει κανένα νόημα με κάποιο
είδος αφελούς αυτοθυσίας, να ζημιώσουμε τον εαυτό μας για να
“ωφελήσουμε” τους άλλους, γιατί δεν πρόκειται για πραγματικό καλό αλλά
για εξαπάτηση και εκμετάλλευση.
μάθουμε να παρατηρούμε και να μελετούμε μια κατάσταση χωρίς να
εστιάζουμε σε κάποιο “σημείο” μέσα της, να ταυτιζόμαστε με αυτό και να
βλέπουμε μέσω αυτού. Πρέπει να είμαστε “εκτός”, σε ένα τρίτο σημείο,
αποστασιοποιημένο, για να μπορούμε να εντοπίζουμε την λύση ή την δράση
που θα ωφελήσει τους πάντες και όχι μόνο κάποιους. Φυσικά μέσα σε αυτούς
τους πάντες βρίσκεται και ο εαυτός μας. Δεν έχει κανένα νόημα με κάποιο
είδος αφελούς αυτοθυσίας, να ζημιώσουμε τον εαυτό μας για να
“ωφελήσουμε” τους άλλους, γιατί δεν πρόκειται για πραγματικό καλό αλλά
για εξαπάτηση και εκμετάλλευση.
Όταν μιλάμε
για ωφέλεια αυτό δεν σημαίνει πάντοτε κάτι το ευχάριστο. Ένα μάθημα που
μας δίνει η ζωή κάλλιστα μπορεί να είναι δυσάρεστο αλλά χρήσιμο. Αν
βέβαια σε ένα γεγονός εμπλεκόμαστε προσωπικά, τότε το δικό μας “στίγμα”
εντός του γεγονότος, είναι ιδιαίτερα τονισμένο και αυτό δεν πρέπει να το
παραβλέψουμε γιατί είναι μια πραγματικότητα.
για ωφέλεια αυτό δεν σημαίνει πάντοτε κάτι το ευχάριστο. Ένα μάθημα που
μας δίνει η ζωή κάλλιστα μπορεί να είναι δυσάρεστο αλλά χρήσιμο. Αν
βέβαια σε ένα γεγονός εμπλεκόμαστε προσωπικά, τότε το δικό μας “στίγμα”
εντός του γεγονότος, είναι ιδιαίτερα τονισμένο και αυτό δεν πρέπει να το
παραβλέψουμε γιατί είναι μια πραγματικότητα.
Δεν
οδηγούμαστε από τα μέρη σε κάποιο ιδεατό σύνολο, γιατί τότε το σύνολο
καθίσταται απρόσωπο και σκληρό (σαν ένα γραφειοκρατικό κράτος, που
θυσιάζει τα άτομα για τους στόχους του), την στιγμή που τα άτομα είναι
αυτά που το αποτελούν. Και αν δεν είναι υγιή τα μέρη θα ασθενήσει το
σύνολο. Πρέπει να οδηγηθούμε σε ένα σύνολο που αποτελείται από ζωντανά
αισθανόμενα όντα και όχι από “αριθμούς”. Αυτό τον κίνδυνο τον
παρακάμπτουμε με την συμπόνια, την συναίσθηση και την αγάπη.
οδηγούμαστε από τα μέρη σε κάποιο ιδεατό σύνολο, γιατί τότε το σύνολο
καθίσταται απρόσωπο και σκληρό (σαν ένα γραφειοκρατικό κράτος, που
θυσιάζει τα άτομα για τους στόχους του), την στιγμή που τα άτομα είναι
αυτά που το αποτελούν. Και αν δεν είναι υγιή τα μέρη θα ασθενήσει το
σύνολο. Πρέπει να οδηγηθούμε σε ένα σύνολο που αποτελείται από ζωντανά
αισθανόμενα όντα και όχι από “αριθμούς”. Αυτό τον κίνδυνο τον
παρακάμπτουμε με την συμπόνια, την συναίσθηση και την αγάπη.
Εξελικτικά στάδια
Στην
αξιολόγηση μιας κατάστασης, ή ενός προβλήματος, πρέπει να λαμβάνουμε υπ’
όψη μας ότι ο κόσμος δεν είναι “επίπεδος” αλλά έχει εξελικτικό βάθος.
Υπάρχουν στάδια που το καθένα έχει τους νόμους του, τους κανόνες του, τα
ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του και μια εικονική αυτοτέλεια. Μπορούμε να
φανταστούμε τον κόσμο να αποτελείται από διάφορα παζλ το ένα επάνω στο
άλλο, όπου το καθένα αντιπροσωπεύει και ένα εξελικτικό επίπεδο.Το πιο
κοινό σφάλμα είναι να χρησιμοποιούμε κριτήρια ενός επιπέδου, για να
κρίνουμε κάποιο άλλο και επίσης να νομίζουμε ότι το επίπεδο της
αρεσκείας μας είναι το μοναδικό ή το καλύτερο.
αξιολόγηση μιας κατάστασης, ή ενός προβλήματος, πρέπει να λαμβάνουμε υπ’
όψη μας ότι ο κόσμος δεν είναι “επίπεδος” αλλά έχει εξελικτικό βάθος.
Υπάρχουν στάδια που το καθένα έχει τους νόμους του, τους κανόνες του, τα
ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του και μια εικονική αυτοτέλεια. Μπορούμε να
φανταστούμε τον κόσμο να αποτελείται από διάφορα παζλ το ένα επάνω στο
άλλο, όπου το καθένα αντιπροσωπεύει και ένα εξελικτικό επίπεδο.Το πιο
κοινό σφάλμα είναι να χρησιμοποιούμε κριτήρια ενός επιπέδου, για να
κρίνουμε κάποιο άλλο και επίσης να νομίζουμε ότι το επίπεδο της
αρεσκείας μας είναι το μοναδικό ή το καλύτερο.
Αυτό είναι
σαν να παίρνουμε ένα στοιχείο από το παζλ ένα και να προσπαθούμε να το
ταιριάξουμε στο παζλ δύο. (Σαν να θέλουμε ένα μάθημα του πανεπιστημίου
να το εισάγουμε στην διδακτέα ύλη του δημοτικού, ή το αντίστροφο). Κάτι
τέτοιο είναι ανέφικτο και αν προσπαθήσουμε το μόνο που θα καταφέρουμε θα
είναι να διαλύσουμε το παζλ δύο, ή να καταστρέψουμε το στοιχείο του
παζλ ένα, εφ’ όσον το παζλ δύο έχει ισχυρότερη συγκρότηση από την δική
μας πίεση.
σαν να παίρνουμε ένα στοιχείο από το παζλ ένα και να προσπαθούμε να το
ταιριάξουμε στο παζλ δύο. (Σαν να θέλουμε ένα μάθημα του πανεπιστημίου
να το εισάγουμε στην διδακτέα ύλη του δημοτικού, ή το αντίστροφο). Κάτι
τέτοιο είναι ανέφικτο και αν προσπαθήσουμε το μόνο που θα καταφέρουμε θα
είναι να διαλύσουμε το παζλ δύο, ή να καταστρέψουμε το στοιχείο του
παζλ ένα, εφ’ όσον το παζλ δύο έχει ισχυρότερη συγκρότηση από την δική
μας πίεση.
Έτσι δεν
μπορείς να μιλάς για οικουμενικότητα σε μια κοινωνία που είναι αυστηρά
εθνική. Λειτουργεί με άλλη λογική, με εξωτερικούς εχθρούς, με ήθη και
έθιμα, με παραδόσεις, με ξενοφοβία, αλλά και με αφοσίωση στην πατρίδα.
Υπάρχουν ποικίλα χαρακτηριστικά που εναρμονίζονται μεταξύ τους όπως τα
στοιχεία του παζλ και έτσι δημιουργείται μια συνοχή, μια ανεκτή
ισορροπία.
μπορείς να μιλάς για οικουμενικότητα σε μια κοινωνία που είναι αυστηρά
εθνική. Λειτουργεί με άλλη λογική, με εξωτερικούς εχθρούς, με ήθη και
έθιμα, με παραδόσεις, με ξενοφοβία, αλλά και με αφοσίωση στην πατρίδα.
Υπάρχουν ποικίλα χαρακτηριστικά που εναρμονίζονται μεταξύ τους όπως τα
στοιχεία του παζλ και έτσι δημιουργείται μια συνοχή, μια ανεκτή
ισορροπία.
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Από Κατοχικά Νέα
"Το katohika.gr δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα ρεπορτάζ που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους. Συνεπώς, δε φέρει καμία ευθύνη εκ του νόμου. Το katohika.gr , ασπάζεται βαθιά, τις Δημοκρατικές αρχές της πολυφωνίας και ως εκ τούτου, αναδημοσιεύει κείμενα και ρεπορτάζ, από όλους τους πολιτικούς, κοινωνικούς και επιστημονικούς χώρους." Η συντακτική ομάδα των κατοχικών νέων φέρνει όλη την εναλλακτική είδηση προς ξεσκαρτάρισμα απο τους ερευνητές αναγνώστες της! Ειτε ειναι Ψεμα ειτε ειναι αληθεια !Έχουμε συγκεκριμένη θέση απέναντι στην υπεροντοτητα πληροφορίας και γνωρίζουμε ότι μόνο με την διαδικασία της μη δογματικής αλήθειας μπορείς να ακολουθήσεις τα χνάρια της πραγματικής αλήθειας! Εδώ λοιπόν θα βρειτε ότι θέλει το πεδίο να μας κάνει να ασχοληθούμε ...αλλά θα βρείτε και πολλούς πλέον που κατανόησαν και την πληροφορία του πεδιου την κάνουν κομματάκια! Είμαστε ομάδα έρευνας και αυτό σημαίνει ότι δεν έχουμε μαζί μας καμία ταμπέλα που θα μας απομακρύνει από το φως της αλήθειας ! Το Κατοχικά Νέα λοιπόν δεν είναι μια ειδησεογραφική σελίδα αλλά μια σελίδα έρευνας και κριτικής όλων των στοιχείων της καθημερινότητας ! Το Κατοχικά Νέα είναι ο χώρος όπου οι ελεύθεροι ερευνητές χρησιμοποιούν τον τοίχο αναδημοσιεύσεως σαν αποθήκη στοιχείων σε πολύ μεγαλύτερη έρευνα από ότι το φανερό έτσι ώστε μόνοι τους να καταλήξουν στο τι είναι αλήθεια και τι είναι ψέμα και τι κρυβεται πισω απο καθε πληροφορια που αλλοι δεν μπορουν να δουν! Χωρίς να αναγκαστούν να δεχθούν δογματικές και μασημενες αλήθειες από κανέναν άλλο πάρα μόνο από την προσωπική τους κρίση!
Greek