Γιατί η Ελλάδα φοβήθηκε να οριοθετήσει την ΑΟΖ ΠΗΓΗ:

φωτογραφία από το εξώφυλλο του βιβλίου

ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ
Διαβάστε τι υποστηρίζει για τη στάση της Ελλάδας σε βιβλίο του, ο Σ. Κασσίνης, ένας από τους πρωτεργάτες της ανακήρυξης της κυπριακής ΑΟΖ. Αποκλειστική προδημοσίευση

Αποκαλύψεις σχετικά με τη χάραξη της κυπριακής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της Κύπρου, αλλά και την απροθυμία της Ελλάδας να προχωρήσει σε παρόμοια ενέργεια από τον Διευθυντή Ενέργειας του υπουργείου Εμπορίου της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Σόλωνα Κασσίνη.
Το NEWS 247 προδημοσιεύει αποκλειστικά αποσπάσματα από το βιβλίο με τίτλο “ΑΟΖ: Από τη στρατηγική κίνηση στην οικονομική λύση”, που έγραψε ο κ. Κασσίνης (μαζί με τον Θ. Καρυώτη και τον Ν. Λυγερό) και επιμελείται ο Βασίλης Κικίλιας.
Ο άνθρωπος που έκανε τη θεωρία πράξη, δουλεύοντας για τρεις κυβερνήσεις, αποκαλύπτει πώς έφτασε η Κύπρος στο επιθυμητό αποτέλεσμα, αλλά και γιατί η χώρα μας διστάζει.
Ο φόβος για το κυπριακό
“Για πολλά χρόνια, η Κύπρος διαδραμάτιζε ρόλο παρατηρητή σε ένα σκηνικό, όπου όλες σχεδόν οι γειτονικές της χώρες προέβαιναν σε ενέργειες εντοπισμού κοιτασμάτων υδρογονανθράκων. Το κατάλληλο νομοθετικό πλαίσιο που θα αποτελούσε το εφαλτήριο για την ανάπτυξη δράσεων έρευνας υδρογονανθράκων απουσίαζε αφού δεν αποτελούσε μέρος των πολιτικών προτεραιοτήτων” αναφέρει ο συγγραφέας.
Επιχειρώντας να εξηγήσει το γιατί σημειώνει ότι αυτό συνέβαινε κυρίως “για λόγους που είχαν να κάνουν με τον αρνητικό, όπως πιστευόταν, αντίκτυπο που θα είχαν τέτοιες κινήσεις στην εξεύρεση δίκαιης λύσης στο πρόβλημα της κατοχής του ενός τρίτου του νησιού της Κύπρου, από τις τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις. Επιπλέον, κυρίαρχη ήταν η πεποίθηση τόσο στον πολιτικό κόσμο όσο και σε ολόκληρη την κοινωνία ότι η ύπαρξη κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στο θαλάσσιο χώρο της Κύπρου αποτελεί εικασία και ευσεβή πόθο ορισμένων τεχνοκρατών”.
“Παρόλα ταύτα”, συνεχίζει ο συγγραφέας “τα δεδομένα για την ύπαρξη υποθαλάσσιων αποθεμάτων πετρελαίου ή φυσικού αερίου στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου”.
Η ελληνική ΑΟΖ και το Καστελόριζο
Στο βιβλίο, υπάρχουν και αναφορές-φωτιά σχετικά με τη στάση της Ελλάδας ως προς την οριοθέτηση της ΑΟΖ. Η Ελλάδα φέρεται να έδειξε απροθυμία φοβούμενη την τουρκική αντίδραση.
“Ωστόσο σε σχετικές βολιδοσκοπήσεις της κυπριακής κυβέρνησης διαφάνηκε η απροθυμία της Ελλάδας να ανταποκριθεί θετικά, λόγω των τουρκικών απειλών. Εξαιρετικά ενδιαφέρον γεγονός, το οποίο υποδηλώνει την γενικότερη στάση της ελληνικής πλευράς στο θέμα της οριοθέτησης ΑΟΖ, είναι η προσέγγιση που ακολουθήθηκε όσον αφορά τον καθορισμό του δυτικότερου σημείο της μέσης γραμμής μεταξύ Κύπρου και Αιγύπτου.
Ύστερα από παραινέσεις της Ελλάδας, επικαλούμενη λόγους αποφυγής έντασης στην περιοχή από ενδεχόμενη αντίδραση της Τουρκίας, το σημείο αυτό μετατοπίστηκε περίπου 12-15 χιλιόμετρα ανατολικότερα από την πραγματική του θέση. Δεν θέλησε δηλαδή η ελληνική πλευρά να ληφθεί υπόψη, στην διαδικασία καθορισμού ΑΟΖ Κύπρου και Αιγύπτου, το Καστελόριζο”, αναφέρει ο συγγραφέας.
Σημειώνει ακόμη ότι η ελληνική πλευρά δεν δείχνει πρόθεση να προχωρήσει σε συμφωνία με την Κύπρο για την ΑΟΖ.
“Έκτοτε και έως σήμερα το ελληνικό κράτος δεν έχει επιδείξει πρόθεση να προχωρήσει με την κυπριακή πλευρά σε συμφωνία καθορισμού των αποκλειστικών οικονομικών περιοχών των δύο χωρών, παρά την επανειλημμένως επίσημα δηλωμένη ετοιμότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας”.
Προχωρά με σταθερά βήματα η Κύπρος
Τέλος ο κ. Κασσίνης, σημειώνει ότι οι έρευνες στην κυπριακή ΑΟΖ θα συνεχιστούν, με την Κύπρο να προχωρά σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες.
“Στην παρόν στάδιο η Κυπριακή Δημοκρατία προβαίνει σε όλες τις απαραίτητες προκαταρκτικές εργασίες προκειμένου να είναι σε θέση να ανακοινώσει στις αρχές του επόμενου έτους την έναρξη του δεύτερου γύρου πρόσκλησης υποβολής αιτήσεων για χορήγηση αδειών έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων.
Η διαδικασία που θα ακολουθηθεί καθώς και οι όροι και προϋποθέσεις που  θα τεθούν για συμμετοχή των εταιρειών στο γύρο αδειοδότησης δεν αναμένεται να έχουν ουσιαστικές αλλαγές σε σύγκριση με ότι ίσχυε κατά τον πρώτο γύρο αδειοδότησης.
Η κυριότερη ίσως τροποποίηση αφορά, ύστερα από εισήγηση της Υπηρεσίας Ενέργειας, την εισαγωγή του “R-Factor” (συντελεστής που προκύπτει από τη αναλογία εσόδων και εξόδων της εταιρείας) στην μεθοδολογία επιμερισμού των κερδών σε κράτος/εταιρεία από την πώληση των υδρογονανθράκων”.