Η διαπίστωση ότι όλα στον σύγχρονο κοινωνικό πολιτισμό μας είναι ανάποδα, δεν είναι καινούργια για μένα. Καθημερινά διαπιστώνω τα λάθη της σκέψης μας, που μας κρατάνε παγιδευμένους σε ένα επιβλητικό και υποτιμητικό μάτριξ, με σκοπό την συνεχιζόμενη ύπνωση του ανθρώπου.
Η αναθεώρηση των ιδεών και των πεποιθήσεων μας δεν είναι ένδειξη ανωριμότητας και αστάθειας αλλά ένδειξη ωριμότητας, συνειδητής παρουσίας και ευθύνης στη ζωή μας. Μια τέτοια ιδέα – πεποίθηση έκανε την εμφάνιση της πρόσφατα στη συνειδητότητα μου, μετά από μια σειρά γεγονότων, σκέψεων και διαπιστώσεων μέσω της παρατηρητικότητας της ζωής.
Ζούμε σε ένα πολιτισμό που ανταμείβει όλα αυτά που αξίζουν λιγότερο, ενώ περιφρονεί και απαιτεί να δίνονται δωρεάν, όσα αξίζουν περισσότερο και έχουν μεγαλύτερο όφελος στην ουσία του ανθρώπου. Το θεωρούμε φυσιολογικό, ότι «έτσι είναι» και έτσι το προσπερνάμε συχνά, ακολουθώντας την ίδια τακτική και οι ίδιοι. Ο ίδιος πολιτισμός στηρίζει το ψέμα της φιλανθρωπίας, της υποτίμησης και ταυτόχρονα της αλαζονείας του ασυνείδητου ανθρώπου.
Χωρίς να προχωράω σε περαιτέρω ανάλυση του θέματος, που ο καθένας μπορεί να την κάνει για τον εαυτό του, θα εστιαστώ στις διαπιστώσεις και τις νέες θέσεις που προσωπικά επιλέγω να υπηρετώ.
Στην εποχή της τεχνολογίας και της παγκόσμιας πληροφόρησης, έχουμε την ευκαιρία να λαμβάνουμε άπειρες πληροφορίες που προσθέτουν στη γνώση μας, που βοηθούν και καθοδηγούν την εξερεύνηση μας, όλα «δωρεάν», μέσω του διαδικτύου. Πόσο πιο δύσκολο θα ήταν να αποκτάμε όλες αυτές τις γνώσεις, πόσα βιβλία θα έπρεπε ή θα μπορούσαμε να διαβάζουμε, πόσο περισσότερο χρόνο θα καταναλώναμε αν δεν είχαμε άμεση και γρήγορη επαφή, για όποιο θέμα επιλέγαμε να μάθουμε ή να διερευνήσουμε;
Ίσως μέσα από τη δική μου εμπειρία, ξέροντας τι σημαίνει να διαθέτεις χρόνο, ενέργεια, συναίσθημα και πάθος σε αυτό που κάνεις μέσω του γραπτού λόγου, συνάντησα αποκαλυπτικούς διαδικτυακούς χώρους στους οποίους ένοιωσα την ίδια αγάπη, θετική ενέργεια, αφοσίωση για αυτό που προσφέρουν, αφιλοκερδώς, απλά γιατί οι άνθρωποι νοιώθουμε την ανάγκη να μοιραζόμαστε αυτό που γνωρίζουμε, να συσχετιζόμαστε με θετικούς τρόπους, τολμώντας να εκτεθούμε, να παρουσιάσουμε αυτό που είμαστε.
Όμως το «δωρεάν» δεν υπάρχει σαν έννοια, παρά μόνο στον νου των ανώριμων ακόμα ανθρώπων που δεν εκτιμούν αυτό που παίρνουν, που πιστεύουν στην έλλειψη οπότε προσπαθούν να αρπάξουν ότι μπορούν, που είναι παγιδευμένοι στον ατομικό μικρόκοσμο τους, αποκλείοντας όλους τους άλλους, βλέποντας τον κόσμο ως εχθρικό. Σε μια παγκοσμιοποίηση της πληροφόρησης και της ορθής ενημέρωσης, γιατί πρέπει αυτοί οι άνθρωποι που είναι πρόθυμοι να μοιραστούν, να διαθέσουν άπλετο χρόνο και ενέργεια από τις ζωές τους για να προσφέρουν, να το κάνουν «δωρεάν», αναγκασμένοι να ψάχνουν άλλους τρόπους για να καταφέρνουν να επιβιώνουν; Πώς διαχωρίσαμε έτσι τη «δουλειά» από την αγάπη και το πάθος; Πώς αναγκάσαμε τους εαυτούς μας να κάνουμε όλα αυτά που δεν μας αρέσουν και δεν είμαστε εμείς για χρήματα, ενώ υποτιμούμε και χαρίζουμε όλα όσα εκτιμούμε, θεωρούμε ότι αξίζουν και είναι η αλήθεια μας;
Μετά αναρωτήθηκα, πόσα περισσότερα θα μπορούσαν να μας προσφέρουν αυτοί οι άνθρωποι αν είχαν την άνεση, την εκτίμηση και την στήριξη του αποδέκτη της προσφοράς τους αλλά τους περιορίζουμε περιορίζοντας και τους εαυτούς μας; Κάπως έτσι κατάλαβα το μικρό εικονιδιάκι για «δωρεές» σε μια άκρη του χώρου τους, που εγώ τουλάχιστον προσπερνούσα εκμεταλλευόμενη το ότι δεν ήμουν αναγκασμένη να φανερωθώ, να εκτεθώ ή να «χάσω» οτιδήποτε, στην εγωιστική περιήγηση και στην πληροφόρηση μου.
Όχι, σίγουρα δεν αξίζουν όλα όσα συναντάμε στον ωκεανό του διαδικτύου. Δεν αναφέρομαι στις πρακτικές “copy-paste” που είναι και αυτές χρήσιμες και προσθέτουν στην κυκλοφορία και την μετάδοση όσων συναντήσαμε και θέλουμε να μοιραστούμε και με άλλους. Δεν αναφέρομαι στις αντιγραφές και την παράθεση έτοιμης γνώσης από το παρελθόν, που απλά πληκτρολογούμε και ανεβάζουμε, επίσης για να μεταδώσουμε ό,τι μας άγγιξε ή μας «μίλησε» προσωπικά. Όλα αυτά απαιτούν λιγότερο χρόνο, λιγότερη «ψυχή» και είναι μεγαλύτερο το προσωπικό όφελος παρά το συλλογικό καλό.
Αναφέρομαι στους χώρους στους οποίους ο δημιουργός τους αντλεί μέσα από την Καρδιά του, που αποσυμβολίζει τη ζωή και την προσφέρει προς σκέψη, που δημιουργεί μέσα από τον δικό του Νου, με αυθεντικότητα, με αίσθηση αλληλεγγύης και ενότητας, όσα ο ίδιος κατανοεί και βλέπει στην πορεία της ζωής του. Είναι μικρά ή μεγάλα διαμάντια ψυχής, που μιλάνε κατευθείαν στην καρδιά και προσφέρουν πολύ περισσότερα από όσα μπορεί ο δημιουργός τους να μάθει ποτέ. Μπορεί να μη γράφει βιβλία (πόσα βιβλία θα βγάλουμε επιτέλους, πόσα δέντρα θα κόψουμε, πόσα υλικά θα συσσωρεύσουμε) αλλά με τον ίδιο τρόπο τολμά, εκτίθεται, μοιράζεται, προσφέρει, κομμάτι από τον εαυτό του.
Αποφάσισα, μετά από όλα αυτά, να μην προσπεράσω ξανά τέτοιους πολύτιμους χώρους, που είμαι ευγνώμων που υπάρχουν, αλλά να σταθώ για λίγο και να καταθέσω, ένα πολύ μικρό μέρος της εκτίμησης μου. Τι είναι ένα ευρώ για κάτι που μου προσφέρει «το παρακάτω», μια αγαλλίαση στην ψυχή μου, μια διεύρυνση στο πνεύμα μου; Τίποτα. Αλλά είμαστε εκατομμύρια άνθρωποι σε αυτόν τον πλανήτη που πλέον έχει ενωθεί μέσω διαδικτύου και θεωρώ ότι αν όλοι σκεφτόμαστε έτσι, το ένα ευρώ θα μπορεί να γίνει 50 και 100 και θα προσφέρει στον δημιουργό του κάθε αξιόλογου χώρου, μέσα από την εκτίμηση και την ευγνωμοσύνη μας, τη δύναμη και την ενέργεια να αντλήσει ακόμα περισσότερα από τον εαυτό του για να τα προσφέρει ώστε όλοι να επωφελούμαστε, όλοι να ξυπνάμε, όλοι μαζί να συνδημιουργούμε ένα νέο κόσμο που θα στηρίζεται στην δικαιοσύνη, στην αγάπη και στην αυθεντική δημιουργία.
Το «αφιλοκερδώς», υπάρχει σαν έννοια και εκφράζει τον νόμο της αγάπης που δηλώνει ότι δίνουμε απλά γιατί έχουμε και όχι γιατί περιμένουμε ανταπόδοση. Υπάρχουν πολλοί χώροι για να το κάνουμε αυτό και προσφέρουν εξίσου αυτό που πλημμυρίζει από τον καρδιά μας. Είναι όμως προς τιμήν του αποδέκτη, να εκτιμά και να ευχαριστεί, στην πράξη, εκεί που μπορεί να δείξει την ευγνωμοσύνη του. Είναι επίσης προσποίηση και θέατρο να υποθέτουμε ότι δεν αξίζει το υλικό κομμάτι της ζωής μας και να αναλαμβάνουμε το ρόλο του «πνευματικού» ανθρώπου που περιφρονεί και διαχωρίζει το υλικό κομμάτι της ύπαρξης του. Και δεν παίζω πλέον θέατρα και ρόλους στη ζωή μου. Θέλω να είμαι αληθινή, αυθεντική και ο εαυτός μου, όπου και αν βρίσκομαι, με όποιον και αν συνδιαλέγομαι, ό,τι και αν συναντάω στη ζωή μου.
Χώροι που συμμετέχω και προσφέρω την αλήθεια μου, κάποιες χρήσιμες πληροφορίες που συναντώ μπροστά μου, υπάρχουν πολλοί. Μερικοί από αυτούς βρίσκονται στο τέλος αυτής της κατάθεσης ψυχής, για όποιον θέλει και επιλέγει να ακολουθεί τις διαδρομές μου. Αυτό το blog όμως είναι κομμάτι της ψυχής μου, είναι όλα τα βιβλία που δεν θα γράψω, όλη η Καρδιά που ανοίγει και απελευθερώνεται, όλα τα πέπλα του νου που σιγά σιγά διαλύονται και εξαφανίζονται, τα οποία θέλω να προσφέρω και να μοιραστώ, με όποιον ταξιδιώτη θέλει να σταθεί, να πάρει, να χρησιμοποιήσει, να προσφέρει με τη σειρά του και σε άλλους. Γνωρίζω ότι προσφέρουν αυτές οι μικρές καταθέσεις ψυχής, γιατί κάποιες φορές φτάνουν στα αυτιά μου τέτοιες πληροφορίες, χωρίς να τις περιμένω ούτε να τις αναζητώ.
Φυσικά και θα συνεχίσω να προσφέρω, ακόμα και χωρίς τις «δωρεές», γιατί έτσι προστάζει το κάλεσμα της καρδιάς μου. Αλλά γνωρίζω επίσης ότι η συσχέτιση με τους ανθρώπους μου προσφέρει πολύ περισσότερα, με προκαλεί να γίνομαι ακόμα καλύτερη. Η κάθε εκτίμηση της προσφοράς μου με ωθεί ακόμα περισσότερο να μην εφησυχάζω, να μην αναπαύομαι και να δίνω ακόμα περισσότερα από αυτά που παίρνω με αγάπη από τους ανθρώπους και τη ζωή. Μια κουβέντα, ένα ευρώ, δεν είναι λίγα, γιατί όλοι μαζί είμαστε πολλοί, και η δύναμη μας βρίσκεται στην αλληλοεκτίμηση, στην αλληλοστήριξη και στη συνειδητή μας επιλογή προσωπικής ευθύνης στα βήματα μας στη ζωή.
Εκτός από το συγκεκριμένο blog, υπάρχουν πολλοί χώροι στους οποίους συμμετέχω με την ίδια συνέπεια, αγάπη και αίσθηση προσφοράς και μοιράσματος στο διαδίκτυο:
όπου μπορείτε να συμμετέχετε και στις ομάδες μας με άφθονο προβληματισμό, ώριμη σκέψη και μοίρασμα ιδεών:
Επίσης υπάρχουν τα ακόλουθα blog:
Και ακόμα περισσότεροι χώροι, που μπορείτε να ανακαλύψετε, ακολουθώντας τους πιο πάνω συνδέσμους.
enallaktikimathisi
Οι διαχειριστές του katohika.gr διατηρούν το δικαίωμα τροποποίησης ή διαγραφής σχολίων που περιέχουν υβριστικούς – προσβλητικούς χαρακτηρισμούς. Απαγορεύεται η δημοσίευση συκοφαντικών ή υβριστικών σχολίων.Σε περίπτωση εντοπισμού τέτοιων μηνυμάτων θα ακολουθεί διαγραφή
Φιλε μου ο σημερινός εχθρός σου είναι η παραπληροφόρηση των μεγάλων καναλιών. Αν είδες κάτι που σε άγγιξε , κάτι που το θεωρείς σωστό, ΜΟΙΡΆΣΟΥ ΤΟ ΤΩΡΑ με ανθρώπους που πιστεύεις οτι θα το αξιολογήσουν και θα επωφεληθούν απο αυτό! Μην μένεις απαθής. Πρώτα θα νικήσουμε την ύπνωση και μετά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα υπόλοιπα. 
Greek